02-08-2023, 10:04 AM
(This post was last modified: 02-08-2023, 10:06 AM by Latharaj. Edited 2 times in total. Edited 2 times in total.)
‘ஆஹா, மூணு நாளைக்கு அவளை நல்லா சைட் அடிக்கலாம். அவ டிரஸ் எல்லாம் மோர்ந்து பார்த்துட்டே கை அடிக்கலாம்.’ மனசு ரொம்ப குதியாட்டம் போட
“சரி நீ தூங்கு”
அவளை போர்வையால போத்திட்டு நானும் கொஞ்ச நேரம் அவ பக்கத்துலேயே தள்ளி படுத்துகிட்டேன். நல்லாவே தூங்கிட்டேன்.
“அண்ணா, டேய் எழுந்திருடா, சித்தி போன் டா எழுந்திரு.”
“என்ன விஷயமாம்?”
பாதி கண்களை திறந்துகொண்டே கேட்டேன்.
“இல்லடா உன்கிட்ட தான் பேசணுமாம்.”
போனை வாங்கிக்கொண்டு சித்தியிடம் பேசினேன்.
என் சித்தி, என் அம்மாவின் தங்கச்சி. 45 வயசு இருக்கும். ஆள் வாட்ட சாட்டமா இருப்பா. அவளை பார்த்தாலே எங்களுக்கு கொஞ்சம் பயம். பேச்சு கீச்சு எல்லாம் சவுண்டா தான் இருக்கும். என் சித்தப்பா பெரிய நோயாளி. எப்பவும் வீட்டில படுத்துட்டுதான் இருப்பாரு. என் சித்திதான் சொந்தமா வியபாரம் எல்லாம் பார்த்து, மகளிர் சுய உதவி குழு தலைவியாகவும் இருக்காங்க.
“என்ன சித்தி என்ன விஷயம்”
“இல்லடா, எங்க குழு மெம்பர்ஸ் எல்லோரும் இன்னைக்கு சாய்ந்திரம் குற்றாலம் போறோம். நாளைக்கு காலைல போய் சேர்ந்தா, 3 நாள் கேம்ப். எல்லாமே லேடிஸ். ஒரு ஆம்பள துணை இருந்தா கொஞ்சம் நல்லா இருக்கும். அதனால நீ எங்க கூட வந்தா நல்லா இருக்கும்”
‘நானே என் தங்கச்சி வந்துருக்கா அவளை மூணு நாள் வச்சு சைட் அடிக்க போறேன். இதுல வேற அவ்வளவு தான். சான்ஸே இல்லை. போன தடவ இதே மாதிரி தான் டூருக்கு என்னை கூட்டிட்டு போனாங்க. நானும் ஆசையோட போனா, எல்லாம் பல்லு விழுந்த கிழவிக, அதுல வேற, ஒவ்வொருத்திக்கும் வேலை, அதுதாங்க மருந்து வாங்கிட்டு வா, கடைக்கு போயிட்டு வா இந்த மாதிரி எடுபுடி வேலை பார்த்தே ஓஞ்சு போயிட்டேன் .”
“இல்ல சித்தி, நோ சான்ஸ். எனக்கு ஏகப்பட்ட வேலை இருக்கு.”
“ப்ளீஸ் டா, வாடா....”
“இல்லை சித்தி, முடியாது.”
“சரி, உன் போனை உன் அம்மாட்ட கொடு”
நானும் கொடுத்தேன். அப்புறம் அவங்க பேசிட்டே இருந்தாங்க. போனை வச்சுட்டு, என் அம்மா என் பக்கத்துல வந்தா.
“ஏன்டா, இங்கிருந்து என்ன புடுங்கப்போற. நீ இங்க இருந்தா உன் தங்கச்சிட்ட சண்டை போட்டுட்டே தான் இருப்ப. போய் ஒழுங்கா அவங்க துணைக்கு போய்ட்டு வா”
எனக்கு வெறுப்பா இருந்துச்சு. நான் வேகவேகமா குளிச்சு முடிச்சுட்டு கிளம்பி சாயந்திரம் வீட்டுக்கு வந்தேன்.
“என்னடா எங்கடா போன..... இவ்வளவு நேரம்”
நான் ஒண்ணுமே பேசாம அமைதியவே உட்கார்ந்தேன்.
“உன் சித்தி என்னை கூப்பிட்டுட்டே இருக்காடா, போடா”
இதுக்கு மேல எதுதும் பேச முடியல. டிரஸ் எல்லாம் என் பேக்ல எடுத்துவச்சேன். திடீர்னு என் தங்கச்சி என்ன நினைச்சானு தெரியல. என் அம்மாட்ட போய், “நீங்க இங்க இருப்பிங்கனு தானே இங்க வந்தேன். இப்ப அண்ணனும் போய்ட்டா, பேசுறதுக்கூட ஆள் இல்ல”
“அதுக்கென்னடி, என்னை என்ன பண்ண சொல்ற”
“ஒண்ணு அண்ணன் இங்க இருக்கணும். இல்லனா நானும் அவங்க கூட குற்றாலம் போவேன்” கத்த ஆரம்பிச்சுட்டா.
“சரிடி, குதிக்காத, பொறுமையா இரு. உன் சித்திட்ட பேசிட்டு வண்டில இடம் இருக்கான்னு கேட்டு சொல்றேன்”
சித்திட்ட என் அம்மா கொஞ்ச நேரம் எதையோ பேசிட்டு இருந்தா. திரும்பி எங்ககிட்ட வந்தா.
“ஓகேடி, வண்டி பிரீயா தான் இருக்காம். என்னையும் கூட வர சொல்றா. நான் மட்டும் இங்க தனியா இருந்து என்ன பண்ண போறேன். சீக்கிரம் கிளம்புங்க. நைட் 7 மணிக்கு வேன் வந்துருமாம்”
“சரி நீ தூங்கு”
அவளை போர்வையால போத்திட்டு நானும் கொஞ்ச நேரம் அவ பக்கத்துலேயே தள்ளி படுத்துகிட்டேன். நல்லாவே தூங்கிட்டேன்.
“அண்ணா, டேய் எழுந்திருடா, சித்தி போன் டா எழுந்திரு.”
“என்ன விஷயமாம்?”
பாதி கண்களை திறந்துகொண்டே கேட்டேன்.
“இல்லடா உன்கிட்ட தான் பேசணுமாம்.”
போனை வாங்கிக்கொண்டு சித்தியிடம் பேசினேன்.
என் சித்தி, என் அம்மாவின் தங்கச்சி. 45 வயசு இருக்கும். ஆள் வாட்ட சாட்டமா இருப்பா. அவளை பார்த்தாலே எங்களுக்கு கொஞ்சம் பயம். பேச்சு கீச்சு எல்லாம் சவுண்டா தான் இருக்கும். என் சித்தப்பா பெரிய நோயாளி. எப்பவும் வீட்டில படுத்துட்டுதான் இருப்பாரு. என் சித்திதான் சொந்தமா வியபாரம் எல்லாம் பார்த்து, மகளிர் சுய உதவி குழு தலைவியாகவும் இருக்காங்க.
“என்ன சித்தி என்ன விஷயம்”
“இல்லடா, எங்க குழு மெம்பர்ஸ் எல்லோரும் இன்னைக்கு சாய்ந்திரம் குற்றாலம் போறோம். நாளைக்கு காலைல போய் சேர்ந்தா, 3 நாள் கேம்ப். எல்லாமே லேடிஸ். ஒரு ஆம்பள துணை இருந்தா கொஞ்சம் நல்லா இருக்கும். அதனால நீ எங்க கூட வந்தா நல்லா இருக்கும்”
‘நானே என் தங்கச்சி வந்துருக்கா அவளை மூணு நாள் வச்சு சைட் அடிக்க போறேன். இதுல வேற அவ்வளவு தான். சான்ஸே இல்லை. போன தடவ இதே மாதிரி தான் டூருக்கு என்னை கூட்டிட்டு போனாங்க. நானும் ஆசையோட போனா, எல்லாம் பல்லு விழுந்த கிழவிக, அதுல வேற, ஒவ்வொருத்திக்கும் வேலை, அதுதாங்க மருந்து வாங்கிட்டு வா, கடைக்கு போயிட்டு வா இந்த மாதிரி எடுபுடி வேலை பார்த்தே ஓஞ்சு போயிட்டேன் .”
“இல்ல சித்தி, நோ சான்ஸ். எனக்கு ஏகப்பட்ட வேலை இருக்கு.”
“ப்ளீஸ் டா, வாடா....”
“இல்லை சித்தி, முடியாது.”
“சரி, உன் போனை உன் அம்மாட்ட கொடு”
நானும் கொடுத்தேன். அப்புறம் அவங்க பேசிட்டே இருந்தாங்க. போனை வச்சுட்டு, என் அம்மா என் பக்கத்துல வந்தா.
“ஏன்டா, இங்கிருந்து என்ன புடுங்கப்போற. நீ இங்க இருந்தா உன் தங்கச்சிட்ட சண்டை போட்டுட்டே தான் இருப்ப. போய் ஒழுங்கா அவங்க துணைக்கு போய்ட்டு வா”
எனக்கு வெறுப்பா இருந்துச்சு. நான் வேகவேகமா குளிச்சு முடிச்சுட்டு கிளம்பி சாயந்திரம் வீட்டுக்கு வந்தேன்.
“என்னடா எங்கடா போன..... இவ்வளவு நேரம்”
நான் ஒண்ணுமே பேசாம அமைதியவே உட்கார்ந்தேன்.
“உன் சித்தி என்னை கூப்பிட்டுட்டே இருக்காடா, போடா”
இதுக்கு மேல எதுதும் பேச முடியல. டிரஸ் எல்லாம் என் பேக்ல எடுத்துவச்சேன். திடீர்னு என் தங்கச்சி என்ன நினைச்சானு தெரியல. என் அம்மாட்ட போய், “நீங்க இங்க இருப்பிங்கனு தானே இங்க வந்தேன். இப்ப அண்ணனும் போய்ட்டா, பேசுறதுக்கூட ஆள் இல்ல”
“அதுக்கென்னடி, என்னை என்ன பண்ண சொல்ற”
“ஒண்ணு அண்ணன் இங்க இருக்கணும். இல்லனா நானும் அவங்க கூட குற்றாலம் போவேன்” கத்த ஆரம்பிச்சுட்டா.
“சரிடி, குதிக்காத, பொறுமையா இரு. உன் சித்திட்ட பேசிட்டு வண்டில இடம் இருக்கான்னு கேட்டு சொல்றேன்”
சித்திட்ட என் அம்மா கொஞ்ச நேரம் எதையோ பேசிட்டு இருந்தா. திரும்பி எங்ககிட்ட வந்தா.
“ஓகேடி, வண்டி பிரீயா தான் இருக்காம். என்னையும் கூட வர சொல்றா. நான் மட்டும் இங்க தனியா இருந்து என்ன பண்ண போறேன். சீக்கிரம் கிளம்புங்க. நைட் 7 மணிக்கு வேன் வந்துருமாம்”