Incest அவளுக்கென்ன அழகிய (மறு)முகம் (Completed)

[rainbowrajan2]

அவளுக்கென்ன அழகிய (மறு)முகம் 2-13

 
    காலையில் 7 மணிக்கு கதவு தட்டப்பட்டது.


 
    சிறிது நேரம் கழித்து ராஜன் எழுந்தார். அருகில் மகள் நிர்வாணமாக தன் மேல் படுத்திருந்ததை பார்த்தார். அவளின் சலனமற்ற முகம் ஆழ்ந்த சந்தோஷத்தில் பூத்திருந்தது. ஜன்னலின் ஓரத்தில் இருந்து வந்த வெளிச்ச கீற்று அவள் முகத்தில் விழுந்து ஆரஞ்சு நிறத்தில் பளபளத்தது.


 
    அவளுக்கு உதட்டில் முத்தமிட்டு அவளை எழுப்பினார்.


 
    " எனக்கு தூக்கம் வருதும்மா.. போம்மா.. " என்று அரை தூக்கத்தில் உளறினாள்.


 
    " ராணிக்குட்டி, எழுந்திரும்மா.. உங்க அம்மாவும் ஜானகியும் ரொம்ப நேரமா கதவை தட்டறாங்க.."


 
    அப்பொழுதுதான் அவளுக்கு நேற்று நடந்த முதலிரவு ஞாபகம் வந்தது. வெக்கத்தில் எழுந்து தன்னுடைய சேலையை தேடினாள். ராஜனும் உடையில்லாமல் போர்வையை போர்த்தி இருந்தார். அவர் பார்த்து புன்னகைத்துக்கொண்டே அவருக்கு உதட்டில் முத்தமிட்டாள்.


 
    " ஐ லவ் யூ அப்பா!"


 
    " ஐ லவ் யூ மகளே.."


 
    சேலையை ஒழுங்காக காட்டாமல் சுற்றிக்கொண்டு கதவை திறந்தாள் ராணி.


 
    வெளியே தேவியும் ஜானகியும் ஆவலாக நின்று கொண்டிருந்தார்கள்.


 
    " எவ்ளோ நேரமா கதவை தட்டறது.. எப்போது தூங்கினீங்க?", ஜானகி கேட்டாள்.


 
    " போங்க அத்தை.. என்னை எங்க அவரு தூங்கவிட்டாரு..", என நாணத்தில் சிரித்தாள் ராணி.


 
    " ஒரே கும்மாளம்தான் போ!".


 
    " அத்தை, அம்மா இங்க வாங்களேன்... உள்ள வாங்க.." என்று இருவரையும் அறைக்குள் இழுத்தாள் ராணி.


 
    " அய்யோ.. எங்களை ஏண்டி உங்க ரூமுக்கு இழுக்கிற.. வேண்டாம்டி.. வெக்கமா இருக்குடி." என இரு பெண்களும் ஆடம் பிடிக்க, அதை பொருட்படுத்தாமல் இருவரையும் மெத்தைக்கு அருகே கொண்டு வந்தாள்.


 
    இருவரையும் பார்த்த ராஜன் கண்களை உருட்டி ராணியை பார்க்க, அவளோ ஒன்றுமே நடக்காததை போல போர்வையில் நுழைந்தாள்.


 
    " எல்லாரும் கொஞ்சம் சிரிங்க.."


 
    நால்வரும் இருக்கும்படி ஒரு செல்ஃபி எடுத்தாள்.


 
    " ரொம்பத்தாண்டி கொழுப்பு உனக்கு.. உனக்கு என்னாச்சுன்னு பாக்க வந்தா எங்களை உள்ள இழுத்து போட்டோ புடிக்கறியா ?" என தேவி அவள் காதை பிடித்து திருக, ராஜன் அவளை இருக்க அணைத்து கொண்டு அவளிடம் இருந்து காப்பாற்றினார்.


 
    " மொத ராத்திரி நடந்ததுக்கு அப்புறம் ஆசீர்வாதம் வாங்கலாமுன்னு வந்தேன். அதை ஞாபகம் வெச்சுக்க ஒரு போட்டோ வேண்டாமா? அதுக்குதான்..", ராணி எதிர்வாதம் செய்தாள்.


 
    " யாரும் இந்த மாதிரி ஆசீர்வாதம் வாங்கமாட்டாங்கடீ.. உன் குறும்புக்கு அளவே இல்லாம போகுது.. நீ என்னடா இப்போவே உன் பொண்டாட்டிக்கு சப்போர்ட் பண்ண ஆரம்பிச்சுட்டே.. ரொம்பத்தான்.." என்று சிலுப்பிக்கொண்டாள் ஜானகி.


 
    " சரிக்கா கோவப்படாத.. நம்ம வீட்டில இப்படி கலகலன்னு இருந்து எவ்ளோ வருஷமாச்சு.. இவ வந்த பிறகு பாரு.. வீடு எப்படி இருக்குன்னு.."


 
    " தேவி.. உன் பொண்ணு ஒரே ராத்திரியில என் தம்பிய சாய்ச்சுட்டா... பெரிய கைகாரி தான்.." என சிரித்திக்கொண்டே ராணியை அருகில் இழுத்து, " வாடி என் ராசாத்தி.. தங்க கட்டி.. நீங்க ரெண்டுபேரும் காலம் முழுக்க சந்தோசமா இருக்கணுமுன்னு நான் தெய்வத்தை வேண்டிக்கறேன்.."
    
    
    பெண்கள் இருவரிடமும் ராணி காலில் விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கினாள்.
    
 


 
    ***


 
    11 மணி இருக்கும், ராஜனுக்கு ஒரு போன் கால் வந்தது. காலர் ஐடியில் பெயர் தெரியவில்லை. நம்பர் மட்டுமே.


 
    " நீ பலே ஆளு மாமா.. ஒரு சின்ன பொண்ணை வளைச்சு போட்டுட்டே.. என்னை கூப்பிடவே இல்ல.. என்னை ஏமாத்திட்டேல்ல "


 
    ராஜன் வந்த போன் குரல் கேட்டு யாரென்று திகைத்தார்.


 
    " என்ன பேச்சையே காணோம்.. யாருன்னு தெரியலையா... என்னை அதுக்குள்ள மறந்துட்டேல்ல.." என்று அழுகுரலில் பேசினாள்.


 
    ராஜனுக்கு யாரென்றே தெரியாமல் திகைத்தார். அப்புறம் சட்டென்று ஞாபகம் வந்தது... ஜானகியின் மகள் தான்... ராஜனின் அக்கா மகள்.


 
    " ஹேய் வாண்டு.. நீ தானா?.. நான் யாரோன்னு நெனச்சுட்டேன்.. அம்மா சொன்னாங்களா?"


 
    " சொன்னாங்க சொன்னாங்க.. என்கிட்ட ஏன் சொல்லல..? நீ ரொம்ப மோசம் மாமா.."


 
    " அப்படியில்ல செல்லக்குட்டி.. உங்கம்மாகிட்ட சொல்லி கன்வின்ஸ் பண்ணவே எனக்கு கஷ்டமாயிடுச்சு. நாளும் நல்லா இருந்ததுனால தள்ளிப்போடாம நிச்சயத்தை முடிச்சிட்டோம்.. கல்யாணம் நீ வராம நடக்காது. ப்ரோமிஸ். இதான் உன்னோட நம்பரா? நான் குறிச்சுக்கறேன். "


 
    10 நிமிடங்கள் பேசிவிட்டு வைத்தார்.


 
    ***



    சமயலறையில் தேவியும் ஜானுவும் ராணியை கேள்விகளால் துளைத்து எடுத்தார்கள். ராஜன் முரட்டுதனமாக நடந்துகொண்டாரா இல்லையா என்று பல கேள்விகள்.


    " நீங்க நினைக்கிற மாதிரி என்னை அவரு பலமா எதுவும் பண்ணல.. என்னால எவ்ளோ தாங்க முடியுமோ அவ்ளோதான் நடந்தது.."


    " அதுக்கே அவ்ளோ கத்து கத்துனியா?", தேவி கேட்க..


    " கத்தினேனா? இல்லையே ?"


    ஜானகி இடைமறித்து, " அடி போடி இவளே.. நீ அவ்ளோ கத்துனே..எங்க பக்கத்து வீட்ல இருந்து வந்துடுவாங்களோன்னு நாங்க பயந்தோம்.. ஏண்டி தேவி, நீயும் மொத ராத்திரில இப்படிதான கத்தினே "


    ராணி வெக்கத்தில் முகம் சிவந்தாள்.


    " அது சந்தோசத்தில வந்த கத்தல்", ராணி பதில் சொன்னாள்.


    தேவி, " நான் சொன்னேன்ல ஜானகி.. என் பொண்ணு என்னை மாதிரியே" என்று கண் த்ரிஷ்டி நீங்க நெட்டி முறித்தாள்.


    "ராணி..இங்க வா! " என்று ராஜன் அழைத்தார்..


    ஜானகி, " பாரு இப்பதானே வந்த.. அதுக்குள்ள கூப்பிட்றான் பாரு.. "


    தேவி: " என்னன்னு கேட்டுடுவா போ.."


    ஜானகி: " ஏன் நீ போய் கேக்கவேண்டியதுதானே?.. இப்படியே போச்சுன்னா கல்யாணத்துக்கு முன்னாடியே ஏதாவது நடந்துரும் போல.. கொஞ்சம் ஜாக்கிரதையா இருடி மருமகளே .... அவனை காண்டொம் போட்டுக்க சொல்லு.."


    " சொல்லறேன் அத்தே " என்று துள்ளிக்கொண்டு ஓடினாள் ராணி.


    சென்ற பத்தாவது நிமிடம் அவர்கள் அறையில் இருந்து காம முனகல்களும் சிணுங்கல்களும் வெளியே வந்தது. பெண்கள் இருவரும் களுக்கென சிரித்தார்கள்.