Incest அவளுக்கென்ன அழகிய (மறு)முகம் (Completed)

[rainbowrajan2]

அவளுக்கென்ன அழகிய (மறு)முகம் 2-10


 
   ஞாயிறு காலை.

    தேவி அதிகாலையிலேயே ராணியை எழுப்பி தலைக்கு குளிக்கவைத்தாள்.. துவட்டியபின் சாம்பிராணி புகை மூட்டி கூந்தலை கட்டினாள். பாதாம் பால் குடிக்க கொடுத்தாள்.


 
    ராணி வெக்கத்துடன் தலை குனிந்து கொண்டாள்.


 
    முந்தின நாளே வேண்டிய எல்லா பொருட்களையும் வாங்கி வைத்திருந்தார்கள். ராணிக்கு ஒரு வேலையும் கொடுக்காமல் இரு பெண்களும் இழுத்துப்போட்டு வேலை செய்து முடித்தார்கள்.


 
    ராஜன் அவர்கள் இல்லாத போது ராணியை அள்ளி அணைத்து முத்தமிட்டு சூடேற்றினார். ராணியும் திருட்டுத்தனமாக அவளை தொடுவதையும் அவளுக்கு முத்தம் கொடுப்பதையும் விரும்பினாள். அவள் கைகளும் சும்மா இல்லாமல் அவரின் தண்டினை தடவி அவரை சூடேற்றினாள். தேவியும் ஜானகியும் அதை கண்டும் காணாதது போல நடந்து கொண்டார்கள்.


 
    பாத்ரூமில் இருவரும் தழுவிக்கொண்டு முத்தமிட்டு தங்கள் ஆசையை தீர்த்து கொண்டார்கள்.


 
    ஜானகி ராஜனை அழைத்து, " டேய், எல்லாத்தையும் இப்பவே முடிச்சுறாத.. போய் குளிச்சிட்டு பட்டு வேஷ்டி சட்டையை போட்டுட்டு வா போ" என்று துரத்தினாள். ராணியும் அழகாக அலங்கரித்து பட்டு புடவை கட்டி அமர்ந்தாள்.


 
    அருகில் இருக்கும் பிரபலமான கோவிலுக்கு காரில் சென்று சாமி கும்பிட்டுவிட்டு அங்கேயே ஒரு ஐயரிடம் முன்னிலையில் நிச்சய தாம்பூலத்தை தேவியும் ஜானகியும் மாற்றிக் கொண்டார்கள். நிச்சயதார்த்தத்திற்கு ராஜனின் ஜிம் பிசினஸ் பார்ட்னர் பங்கஜ்ஜூம் அவர் மனைவியும் ராஜனின் அழைப்பில் வந்திருந்தார்கள்.
    

 
    பங்கஜ் மனைவி ராணியை பார்த்துவிட்டு, அவரிடம் குசு குசுவென்று, " என்னங்க, உங்க பார்ட்னர் ஒரு சின்ன பொண்ணை வளைச்சி புடிச்சிட்டாரு.. எப்படிங்க? என்னால நம்பவே முடியலையே ?"


 
    அதற்கு அவர், " எனக்கு ராஜனை பத்தி நல்லா தெரியும். அவரு இந்த பொண்ணு வந்ததுக்கப்புறமாத்தான் ரொம்ப சந்தோசமா இருக்காரு. அவரு ஒன்னும் ஏமாத்தலியே.. ரெண்டு வீட்டு சம்மதத்தோடதான கல்யாணம் நிச்சயம் பண்ணறாரு.. He is a genuine gentleman.."


 
    அவர் மனைவியும் அதை ஆமோதித்தார்.


 
    ராணி வந்த எல்லா பெரியவர்கள் கால்களிலும் விழுந்து ஆசீர்வாதம் வாங்கினாள்.
    வாங்கிய நிச்சயதார்த்த மோதிரத்தை ராஜன் ராணிக்கு போட்டுவிட்டார். தேவி கொடுத்த மோதிரத்தை ராஜனுக்கு போட்டாள். 2 முழ மல்லிகை பூவை ராணியின் தலையில் சூட்டினார் ராஜன்.


 
    விழா நினைவாக போட்டோ எடுத்துக்கொண்டார்கள்.


 
    ***


 
    " நிச்சயதார்த்தம் நல்லபடியா முடிஞ்சிருச்சு. கையோட கல்யாணத்தையும் முடிக்கலாம்னு பாத்தா நாள் ரொம்ப தள்ளி போகுதே.. சரி.. தேவி இப்போ நீ ராணியை ஊருக்கு கூட்டிட்டு போய்ட்டு, கல்யாணத்தப்போ கூட்டிட்டுவா என்ன சொல்றே ?"


 
    ராஜனும் ராணியும் ஜானகி சொல்வதை கேட்டு பயந்தார்கள்.


 
    " அவளுக்கு வேலை விட முடியாதுன்னு சொல்றா.. அதனால இங்கயேதான் இருந்தாகணும்..", தேவி அவர்களுக்கு சப்போர்ட்டாக பேசினாள்.


 
    " வேலை இல்லாட்டி என்ன.. அதான் கல்யாணம் பண்ணிக்க போறாங்களே."


 
    " அதெல்லாம் நம்ம காலம் ஜானகி. இப்போ அதெல்லாம் யாரு பாக்கறாங்க.. விடுங்க பாத்துக்கலாம்."


 
    " இவங்க ரெண்டு பேரும் சும்மா இருக்க மாட்டாங்களே.. என்ன செய்யறது ?" என்று ஜானகி விஷமமாக ராஜனை பார்த்து பேசினாள்.


 
    " ஜானு....ஜானு.... ஏன் ஜானு.. இப்படி குண்டை தூக்கி போடற.. கொஞ்சம் சந்தோசமா இருந்தா உனக்கு புடிக்காதே" என ராஜன் முகத்தை தொங்க போட்டு கொண்டார்.


 
    " இத பார்றா.. என் தம்பிக்கு வந்த கோவத்தை.." என அவரை சீண்டினாள் ஜானகி.


 
    ராணியை பார்த்து, " உனக்கு எப்படிம்மா?" என்று கேட்க, ராணிக்கு பிரிவை நினைத்து அழுகையே வரும்போல நின்று கொண்டு இருந்தாள்.


 
    " அய்யே.. எதுக்கு இப்படி மூஞ்சிய தூக்கிவெச்சுட்டு இருக்கீங்க ரெண்டு பேரும்.. சரி சரி இங்கயே இருங்க.. ஓகே ?"


 
    ராணிக்கு சந்தோசம் தாளவில்லை. ஜானகியை ஓடிப்போய் அனைத்துக் கொண்டாள்.


 
    " இவங்கள பிரிச்ச பாவம் எனக்கு வேண்டாம். நீ என்ன சொல்ற தேவி?" என ஜானகி கேட்டாள்.


 
    " எனக்கென்னமோ இன்னைக்கே விசேஷத்தை வெச்சுக்கலாமுன்னு தோணுது.. நமக்கு தெரியாம இவங்க சேர்ரதுக்கு, நாமளே ஒண்ணு சேத்து வெச்சிருவோம். நீங்க என்ன சொல்றீங்க?"


 
    " இந்த காலத்துல எல்லாமே ஃபாஸ்டா நடக்குது.. நாம சொல்றத எங்க கேக்கறாங்க.. பாருங்க இவனை.. விட்டா என்னை இப்பவே ஊருக்கு அனுப்பிடற மாறி பாக்கறதை.. .. சரி தேவி நடக்கட்டும். நடக்கட்டும்.."
    


 
    ராணியின் முகத்தில் வெக்கம் வழிந்தது. ராஜனின் முகத்தில் சந்தோஷமும் பரவசமும் வியாபித்திருந்தது.


 
    ***