శృంగార వీర - అన్నీ పెళ్ళయ్యాకే !

[Madana]

నేను intermediate అయిపోయి engineering చేరాను, సివిల్ ఇంజనీరింగ్.... అమ్మాయిలు చాలా తక్కువ ఉండే బ్రాంచెస్ లో ఒకటి. కానీ కొంచెం పేరు ఉన్న University కావడంతో మరీ అసలు లేరు అన్నట్టు కాకుండా కొంతమంది అమ్మాయిలు ఉండేవారం మా class లో. అబ్బాయిల సంగతి తెలిసిందేకదా, జాయిన్ అయిన మొదటిరోజే class లో అందగత్తెలు ఎవరా అని ఎన్నిక మొదలెట్టారు. నేను అంతగా పట్టించుకోలేదు, కొన్ని రోజులకు class నిండిపోయింది. నేను చాలా silent గా ఉండేవాడిని, నాకు మరీ బీభత్సమైన body లేకున్నా, ఎర్రగ బుర్రగ ఉంటాను. ఇక అమ్మాయిలలో మరీ అంత అందంగా ఉండేవాళ్ళు లేరు, కానీ ఒకరిద్దరు అందగత్తెలు ఉన్నారు. చెప్పనవసరంలేదు, వాళ్ళకి క్రేజ్ మామూలుగా ఉండేది కాదు. ప్రతీ వెధవ వాళ్ళ సంక నాకటమే! ఏదో ఒకల ఇంప్రెస్స్ చెయ్యాలి, పడేయాలి, తర్వాత పడేసి దెంగాలి.... ఇదే ఆత్రం అందరికీ! 

నాకు ఆ ఇద్దరిలో చూడగానే నచ్చినది మంజూష అనే అమ్మాయి. Average height, బంగారు మేని ఛాయ, చేతికి పట్టవేమో అనిపించేలా, అలా అని మరీ భారీగా ఉండని సళ్ళు, ఎటువంటి మగాడికైనా ఒక్కసారైనా వాయించాలి అనిపించేలా, దాచుకునే వీలు లేనంతగా కనువిందుచేసే విశాలమైన పిరుదులు, చూడగానే కసిగా కొరికేయ్యాలి అనిపించే పెదాలు.... అబ్బో, మొత్తంగా ఒక శృంగార శిల్పంలా ఉంటుంది!
 
నాకు చూడగానే బాగుంది అపినిపించింది. కానీ నేను ఎప్పటిలానే పెద్దగా అమ్మాయిలతో మాట్లాడేవాడిని కాను. మెల్లగా ఆమె పైన ఒక్కొక్కరు కామెంట్స్ మొదలుపెట్టారు. అందరి దృష్టీ ఆమె పిరుదుల పైనే! ఒకడేమో రెండు పెద్ద బాస్కెట్ బాల్స్ లా ఉన్నాయి అంటాడు, ఒకడేమో అక్కడ పట్టుకుంటే దిండులా ఉంటుందేమో అంటాడు! వాళ్ళ మాటలకి పెద్దగా పట్టించుకోని నేను కూడా తన వొంపులు చూడటం మొదలెట్టా! కానీ ఎప్పుడూ తన వెంటపడి మాట్లాడాలి, దెంగాలి అనేలా చూడలేదు.

మా కాలేజ్ స్టూడెంట్స్ అంతా హాస్టల్ లోనే ఉండేవాళ్ళం, దానితో ఈ అమ్మాయిల వెనక తిరిగేవాళ్లు తేలికగా పులిహోర కలుపుతూ ఉండేవాళ్ళు. అప్పట్లో ఇంటర్నెట్ ఇంత చవకగా దొరికేది కాదు, అంచేత ఇప్పటిలా ఫోన్ లో మెసేజెస్ పంపటం తక్కువ, నేరుగా కలిసి మాట్లాడటం ఎక్కువ ఉండేవి! అంతో ఇంతో బాగుండే అమ్మాయిలకి ఇక ఖాళీ లేకుండా పులిహోర కలిపేవారు. అప్పట్లో talktime లు వేసుకొని మరీ రాత్రిళ్ళు సొల్లు వేసేవాళ్లు. ఇక నాకు అంతగా వెనకబడి మరీ మాట్లాడాలి అనిపిచ్చేది కాదు, దానితో నా పనిలో నేను ఉండేవాడిని.

హాస్టల్ లో ఉండటంతో ఏవైనా ఒకటి రెండు రోజుల సెలవు వచ్చే పండగలకి ఇంటికి పోకుండా హాస్టల్ లోనే వేడుక చేసుకునేవాళ్లం. నేను మాత్రం ఏ మాత్రం అవకాశం దొరికినా ఇంటికి వెళ్ళేవాడిని. అలా b.tech రెండవ సంవత్సరంలో వినాయక చవితి పండుగకు ఇంటికి వెళ్ళాలి అని అనుకున్నాను, కానీ మా ఫ్రెండ్స్ అంతా ఈసారి ఇక్కడే ఉండాలి అని ఆపేశారు. ఆ పండుగ కోసం అంతా కలిసి చందాలు వేసుకొని కాలేజీలో విగ్రహం పెట్టాం. ఇక పూజలు చేయటానికి ఒక పంతులుని కూడా మాట్లాడం. అలా పూజలు జరుగుతుంటే అమ్మాయిలు కొంతమంది విగ్రహం ఉండే మండపం పైన, మరి కొంతమంది మండపం చుట్టూ ముందు వరుసల్లో ఉంటే, మేము కొంచెం వెనుక కూర్చొని దేవుడిని, మధ్య మధ్యలో అమ్మాయిలని చూస్తూ ఉన్నాం. అప్పుడు మంజూష లంగా వోణి వేసుకొని వచ్చింది. చూడటానికి రెండు కళ్ళు చాలట్లేదు! తను మిగిలిన అమ్మాయిలతో కూర్చొని దేవుడిని చూస్తూ ఉంది, నేను తననే చూస్తూ ఉన్నా. కాసేపటికి ఎవరో పిలిచినట్టు నా వైపుకు తిరిగి చూసింది, అప్పుడే మొదటిసారి మా ఇద్దరి చూపులూ కలిశాయి!