20-07-2023, 08:32 PM
மனசுக்குள் 'நீ எங்கே?...என் அன்பே..!!" என்ற பாடலின் பின்னணி ஒலிக்க, தவித்த தவிப்பை ஓரளவுக்கு புரிந்துகொண்ட அம்மா, "இன்னைக்கு ஆடி முதல் நாள் இல்லையா... பக்கத்து கோவிலுக்கு போய் இருக்கா. நீ சாப்பிட்டியா?, (அருகில் வந்து நின்றவள்)...என்னடா உன் மச்சான் கூட சேர்ந்து தண்ணி அடிச்சியா? மிலிடெரி காரங்க எல்லாரும் குடிப்பாங்க 'ன்னு கேள்விப் பட்டிருக்கேன். இதுலே நீ மட்டும் என்ன விதி விலக்கா என்ன? இதுலே நீ வேறே காஷ்மீர் பார்டர்லே டூட்டி பாக்கிறே...சரி,….அது போகட்டும். சாப்பிடலைன்னா சொல்லு டிபன் செஞ்சு கொடுக்கறேன்."
"இல்லம்மா...நான் அங்கேயே சாப்பிட்டுட்டேன்....சரி என் ஃபிரெண்டுக்கு நீ கொடுத்த கல்யாண பரிசு என்ன?...ப்ளீஸ் சொல்லும்மா?"
"அது சொல்ற மாதிரி இல்ல. பாத்து படிச்சுதான் தெரிஞ்சுக்க முடியும்.”
“சரி,…. காட்டு பாத்து படிச்சு தெரிஞ்சுக்கறேன்.”
“என்கிட்டே எங்கேடா இருக்கு, அவகிட்டே தான் அவ புருஷன் கொடுத்து விட்டிருக்கார். இரு கொஞ்ச நேரத்துலே அவளே வந்துடுவா. அவகிட்டே கேட்டு வாங்கிப் பாரு. (நான் தவித்து அவஸ்த்தை படுவதைப் பார்த்து, அம்மா தனக்குள்ளேயே சிரித்துக்கொண்டாள்.)
வாசலில் நின்று பார்த்தேன். தூரத்தில் லைட் மஞ்சள் நிறத்தில் சிவப்பு போர்டர் போட்ட காஞ்சிபுரம் பட்டுப் புடவை சர சரக்க, நெற்றியிலும்,வகிடு ஆரம்பத்திலும் அழகாக குங்குமப் பொட்டு வைத்து,நெற்றியில் வைத்த குங்குமப் பொட்டுக்கு மேலாக சிறு கீற்று போல திருநீர் வைத்து, அழகான மூக்கின் ஓரத்தில் சின்னதாய் மூக்குத்தி மினு மினுக்க, தலை நிறைய மல்லிகை சரத்தை தொங்க விட்டு, கையில் பூஜை கூடையுடன்...கழுத்தில் புது மஞ்சள் தாலியுடன்...காலில் புது வெள்ளிக் கொலுசு கல கலக்க...மருதாணி வைத்த சிவந்த பாதங்களை அடி மேல் அடி எடுத்து வைத்து அழகாய் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தாள், என் அன்புத் தங்கை.
என் தங்கையின் அழகைப் பார்த்து எவன் எவனோ ஜொள் விட்ட படி திரும்பிப் பார்த்து பெரு மூச்சு விட்டு பேதலித்து நடந்திருப்பான்..
வீட்டை நெருங்கி நான் வீட்டுக்கு வெளியே நிற்பதைப் பார்த்ததும், "என்னண்ணா...எப்ப ஊட்டிலேர்ந்து வந்தே?...மாமா நல்லா இருக்காரா? அவர் நல்லா இருக்காரா? ஆமாம்...நீ ஏன் வெளியே நிக்கிறே? என்று அவள் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும் போதே,...அவள் அழகை அங்குலம் அங்குலமாக ரசித்தேன்.
நான் அவள் அழகை ரசிப்பதை தெரிந்துகொண்டவள், வெட்கத்தில் தலை குனிந்த படி, பட்டுப் புடவையின் மாராப்பை இரு பக்கமும் இழுத்து விட்டு சரி செய்துகொண்டு, பள பளத்து தெரிந்த இடுப்பழகை புடவையை கொஞ்சம் ஏற்றி, சந்தன நிறத்தில் பள பளத்த அவள் இடுப்பழகை மறைத்து... நான் அவளை அவள் அங்கங்களை ரசித்துப் பார்ப்பதை உணர்ந்து, புரிந்து, வெக்கத்தில் புன்னகைத்த படியே என்னை கடந்து மெயின் டோரைத் தாண்டி வீட்டுக்குள் நுழைய முயற்சிக்க...என்னைக் கடந்த அவளின் கையை கப் என்று பிடித்தேன்.
பிடித்ததும், கையை விடுவிக்கச் சொல்லி, மெதுவாக கையை உதறினாள்....கையை உதறும் போது அவள் கண்ணாடி வளையல்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று மோதி கல கலக்க, "என்னண்ணா இது?!!! வெளியிலேயே வச்சுக்கிட்டு....விடுண்ணா கையை...யாராவது பாத்துட்டா என்ன ஆகிறது?"என்று பொய்க் கோபம் கலந்த வெக்கத்துடன், என் காதுக்கு மட்டும் கேட்கும் படியாக சொல்லி, மெதுவாக என் பிடியிலிருந்து கையை உதறி, உள்ளே ஓடினாள். அவளை பின் தொடர்ந்து நான் வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன்.
சமையலறையில் இருந்த அம்மாவிடம் சென்று ஏதோ சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.
அம்மாவும்,"எதுக்கெடுத்தாலும் அவசரம் தான் அவனுக்கு, பொறுமையே கிடையாது பொறுக்கிக்கு" என்று சொல்வது என் காதில் விழுந்தது. ஆனால்...என்ன சொன்னாள் என்றுதான் விளங்க வில்லை.
டிரெஸ் அவிழ்த்துப் போட்டு விட்டு லுங்கிக்கு மாறினேன். முகம்,கால்,கை கழுவிவிட்டு, ஹாலுக்கு வந்து டிவி ஆன் செய்து சோபாவில் உட்கார்ந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.
ஹாலில் இரண்டு சோபாக்கள் இருக்கின்றன.ஒரு சோபாவில்உட்கார்ந்தால், டிவியையும்பார்க்கலாம் கிச்சனில் என்ன நடக்கிறது என்பதையும் பார்க்கலாம்.
இன்னொரு சோபாவில் உட்கார்ந்தால், டிவி பார்த்துக்கொண்டே வெளிக்கதவை பார்க்கலாம். ஆனால் சமையல் அறைக்குள் நடப்பதை பார்க்க முடியாது. இந்த சோபாவில் தான் நான் உட்கார்ந்திருந்தேன்.
கோவிலில் இருந்து கொண்டு வந்திருந்த திருநீரை, அம்மாவுக்கு கொடுத்து விட்டு என்னருகே வந்தவள், குனிந்து குங்குமத்தையும்,திருநீறையும்அவளே எனக்கு வைத்து விட்டு, என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்த்தாள். அந்தப் பார்வையில் கலந்திருந்தது காமமா, காதலா தெரியவில்லை.
என் தங்கை என் முன்னே மிக அருகே வந்து நின்ற போது, அவள் சூடி இருந்த மல்லிகைப் பூவின் வாசனையும், அவள் வாசனையும் சேர்ந்து என் நாசியைத் துளைக்க...அதன் விளைவு என் சுன்னி வரை பாய்ந்து அதை தட்டி எழுப்பியது.
கோவில் சிலை போல இருக்கும் அவள் அழகில் மயங்கி, என்னை கட்டுப் படுத்த முடியாமல் அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்து...என் மடி மீது உட்கார வைத்து, அவள் தடுக்கத் தடுக்க...திமிரத் திமிர அவள் முகத்தை இரு கைகளால் அள்ளிப் பிடித்துக்கொண்டு கன்னத்திலும்,நெற்றியிலும், மூக்கிலும், கண்களிலும் சரமாரியாக முத்தங்கள் கொடுக்க...அத்தனைக்கும் கைகளால் தடுத்தும், முகத்தை அப்படியும் இப்படியும் திருப்பி என் முத்தங்களை தடுத்தும், பொய்யாக போராடினாள்.
முத்தங்களை முடிந்த அளவுக்கு நான் நினைத்த இடங்களில் பதித்தேன்.நான் முத்தமிட முனையும் போது அவள் கைகளால் தடுத்ததால் கை வளையல்கள் கல கலவென ஒலிக்க... ஒரு சிறு அன்புப் போராட்டமே அங்கே அரங்கேறியது.
இத்தனைக்கும் அவள் வாய் ஏதோ முனகி என்னை திட்டிக்கொண்டிருந்ததே தவிர, சத்தம் ஏதும் வரவில்லை. என் தங்கையின் கையைப் பிடித்து இழுத்த வேகத்தில் அவள் கையில் வைத்திருந்த குங்கும, திருநீர் சிமிழ்கள் மேலே பறந்து கவிழ்ந்து, கீழே வந்து, அவள் மேனியில் உருண்டதில்...அவள் கன்னம், கழுத்து,நெஞ்சு, புடவை,ஜாக்கெட் ஆகிய இடங்களில் குங்குமமும், திரு நீரும் கலந்து கொட்டியது.
நான் வெறியில் முத்தமிட்டு முடித்து, பதில் முத்தம் தருவாளா என்று ஏக்கத்துடன் அவளைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த போது, அவளும் தன் மீது கொட்டி விட்ட குங்குமத்தை பற்றியும், திருநீரை பற்றியும் கவலைப் படாமல்... என் மடி மீது சிலையாக உட்கார்ந்து என் கழுத்தை சுற்றி வளைத்து, மீண்டும் ஒரு மாதிரியாக பார்த்தாள்.
நிச்சயம் இது காதல் பார்வைதான்.
அம்மா வரும் சத்தம் கேட்டு,அவள் அரக்க பறக்க எழுந்து தன் கழுத்துக்கு கீழே புடவையின் மேல் கொட்டி இருந்த குங்கும திருநீர் கலவையை தட்டி விட்டபடி, "அண்ணனுக்கு கோவில் குங்குமம், திருநீர் வைக்கலாமுன்னு குனிஞ்சேன், அது தவறி கொட்டிடுச்சு" என்றாள் அம்மாவிடம்.
"என்னடி இது?...பட்டுப்புடவையில் அது சாயமாக ஒட்டிக்குமே?!!...அதை ஒரு ஈரத் துணியை நனைச்சு துடைச்சு விடுடீ. பட்டு ஜாக்கெட்லேயும் விழுந்திருக்கா பார், அங்கேயும் நல்லா துடைச்சு விடு. இல்லேன்னா அழகா இருக்கிற புடவையிலே கரை மாதிரி பதிஞ்சுடும். இன்னும் உன் அண்ணனை ஏண்டி காக்க வைக்கிறே...பைத்தியமே பிடிச்சிடும் அவனுக்கு. உன் புருஷன் கொடுத்ததை கொண்டு வந்து அவனுக்கு காட்டிடு" என்று அம்மா சொன்னதும், என் தங்கை கள்ளச் சிரிப்பு சிரித்த படி, முந்தானையை எடுத்து இடுப்பில் சொருகிக் கொண்டு ரூமுக்கு சென்று, கவர் செய்யப் பட்ட ஒரு பிரேமை எடுத்து வந்தாள்.
வாழ்த்து மடலாக இருக்குமோ? இயற்கைகாட்சியாக இருக்குமோ? அழகான குழந்தை படமாக இருக்குமோ? என்று எனக்கு நானே ஏதேதோ நினைத்துக் கொண்டிருந்த நேரத்தில்...அம்மா என் அருகே வந்து வலது பக்கத்தில் என்னை உரசிய படி உட்கார்ந்தாள். தள்ளி உட்கார்ந்த என் கை பிடித்து இழுத்து, இன்னும் என்னடா தள்ளி தள்ளி போறே...உன் தங்கச்சிக்கு எல்லா விசயமும் தெரிஞ்சிடுச்சு" என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் போதே, அம்மாவின் கையில் அந்த கவரை கொடுத்த என் தங்கை,என் இடது புறம் உட்கார்ந்து என்னை தன் இடுப்பால் ஒரு இடி இடித்து, "அதை, பிரிங்கம்மா அப்புறம் அண்ணனை கவனிச்சுக்கறேன்" என்றாள்.
அம்மா பிரித்த அந்த பிரேமுக்குள் ஒரு பழைய பேப்பர் ஓட்டப்பட்டு, அதைச் சுற்றிலும் பூ ஓவியங்கள் வரையப்பட்டிருக்க,….. அந்த பழைய பேப்பரில் எழுதி இருந்ததை படித்தேன்.
GENTLE MAN AGREEMENT-
என்று ஆரம்பித்த அந்த வாசகத்தின் இரண்டாவது வரியை படித்ததுமே... எப்போதோ, என் அந்த கால ஆருயிர் நண்பனும், இந்த கால மச்சானும் சேர்ந்து எழுதி வைத்து... பின்னர் மறந்து போனது நினைவுக்கு வர, அம்மாவையும் தங்கையையும் மாறி,மாறி பார்த்து விட்டு மேலும் படித்தேன்.
பழைய எழுத்துக்கள் முடிந்ததற்கும் கீழே புதிதாக...'இந்த ஒப்பந்தத்திற்கு நாங்களும் ஒப்புக்கொள்கிறோம்' என்று எழுதப்பட்டு அதற்க்கு கீழே மஞ்சுளா, ரஞ்சனி என்ற கையெழுத்துக்கள்...(Signature)... இருக்க கடைசியில் விமலா கணேசன்? என்று கையெழுத்து போடப் பட்டு இருந்தது.
இதைப் பார்த்து ஒரு கணம் அதிர்ந்து போன நான், அம்மாவை ஆச்சரியத்துடன் பார்க்க, "என்னடா அப்படி பார்க்கிறே?, இதைத்தான் மாப்பிள்ளைக்கு மேரேஜ் பிரசென்டேஷனா கொடுத்தேன். இதை பிரிச்சுப் பாத்திட்டு ரொம்ப சந்தோசப் பட்டார் 'ங்கிறதை அவரோட அப்பாவே சொன்னார். 'இந்த ஒப்பந்தத்தை நிறைவேத்த என் நண்பன் ஆசைப் பட்டா எனக்கும் அதிலே முழு சம்மதம்தான். என் தங்கச்சியும், உங்க மகளும் இதுக்கு என்ன சொல்வாங்களோ? நீங்கதான் அத்தே அவங்களை சம்மதிக்க வைக்கணும்'னு கெஞ்சி கேட்டுகிட்டார். 'இதுக்கு, நீங்க ஒன்னும் கவலைப் படாதீங்க மாப்பிள்ளே...உங்களுக்கு என் மகளை கட்டி வைக்க ஏற்பாடு பண்ணினதே, உங்க ஒப்பந்தம் நிறைவேறனும்'கிறதுக்காகத் தான். உங்க தங்கச்சி எப்பவோ உங்க பிளானுக்கு சம்மதிச்சுட்டா. என் மகளைத்தான் சம்மதிக்க வைக்கணும். அதை நான் பாத்துக்கறேன்'ன்னு, நான் தான் அவருக்கு தைரியம் கொடுத்து, நீ உன் பொண்டாட்டியை அங்கே விடறப்போ அவர் எப்படி நடந்துக்கணும்'னு சொல்லி வச்சிருந்தேன். அதே மாதிரி அவரும் நடந்திருப்பார் போல...உடனே நீ ஓடோடி வந்துட்டே" என்று சொல்லி, என் தங்கையும் அம்மாவும் சேர்ந்து சிரிக்க எனக்கு தலை சுற்றியது.
"அது சரிம்மா, ரஞ்சனியை எப்படி சம்மதிக்க வச்சீங்க?"
"அவ கல்யாணம் முடிஞ்சு, அவ உன்னை காதலிக்கிறா'ங்கிறா எங்கிற விஷயத்தை தெரிஞ்சுக்கிட்டு... ஃபர்ஸ்ட் நைட்டை ஒரு வாரத்துக்கு தள்ளி வச்சுட்டோம்'ன்னு சொன்னப்ப...எந்த எதிரான ரியாக்சனும் இல்லாமே "ஏம்மா?ன்னு சும்மா ஒரு பேச்சுக்காக கேட்டா. இதுதாண்டி விசயம்ன்னு சொன்னதும், என்னை கட்டிப் பிடிச்சு முத்தம் கொடுத்து 'லவ்லி மம்மி'ன்னு கூவ ஆரம்பிச்சுட்டா.
இனி நீங்க ரெண்டு பெரும் பழகறதுக்கு எந்த தடையும் இல்லை. ஆடிமாசம்'கிறதாலே அடுத்தவங்களுக்கும் எந்த சந்தேகமும் வராது. அஞ்சு வருஷத்துக்கு முன்னால இவளை, கட்டிப் பிடிச்சு முத்தம் கொடுத்தேன்ற காரணத்துக்காக உன்னை வீட்டை விட்டு துரத்தின பாவத்துக்கு பிராயச் சித்தமா, இவளையே உன்கிட்டே, இவ புருஷன் பெர்மிஷனோட கொடுத்துட்டேன். நீங்க ரெண்டு பெரும் சந்தோசமா இருந்தா அதுவே எனக்கு போதும்" என்று அம்மா சொல்லி முடிக்க, தங்கை எழுந்து வந்து அம்மாவின் அந்தப் பக்கம் உட்கார்ந்து அம்மாவை கட்டிப் பிடித்து முத்தம் கொடுத்து, என்ன செய்வது என்று திகைத்து காத்திருந்த என்னைப் பார்த்து, "என்னண்ணா...அப்படி பாத்துக்கிட்டு இருக்கே, நீயும், அம்மாவும் எப்படி பழகுறீங்க'ன்றது எனக்கு தெரியும்" என்று சொல்ல, அம்மாவை முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்த தங்கையை சேர்த்து இழுத்தணைத்து அம்மாவின் கன்னங்களில் இருவரும் அழுந்த ஆளுக்கொரு பக்கமாக முத்தங்களைப் பதிக்க...அம்மா கொஞ்சம் திணறித் தான் போனாள்.
"அது சரிம்மா...அது என்ன விமலா கணேசன்?"
"அதுவா...விமலா'ன்னு நான் கை எழுத்து போட்டேன். அதுக்கும் கீழே இடம் இல்லாததினாலே, அவர்...அதாண்டா உன் மாமனார் என் கை எழுத்துக்கு பக்கத்திலேயே சேர்த்து போட்டுட்டார்"
"நாங்க நினைச்சதைத்தான் கடவுளும் முடிவு செஞ்சிருக்கார்"
"என்னடா உளர்றே?"
"உங்களுக்கு எங்களைப் பத்தின விஷயம் எல்லாம் தெரிஞ்சு இருக்கும் போது, எனக்கு உங்களைப் பத்தி விஷயம் தெரியாதா...மாமாவுக்கும் உங்களுக்கும் உண்டாகி இருக்கிற லவ் பத்தி மஞ்சு சொல்லிட்டா" என்று சொல்லும் போது அம்மாவின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து விட்டது.
"இல்லம்மா...நான் அங்கேயே சாப்பிட்டுட்டேன்....சரி என் ஃபிரெண்டுக்கு நீ கொடுத்த கல்யாண பரிசு என்ன?...ப்ளீஸ் சொல்லும்மா?"
"அது சொல்ற மாதிரி இல்ல. பாத்து படிச்சுதான் தெரிஞ்சுக்க முடியும்.”
“சரி,…. காட்டு பாத்து படிச்சு தெரிஞ்சுக்கறேன்.”
“என்கிட்டே எங்கேடா இருக்கு, அவகிட்டே தான் அவ புருஷன் கொடுத்து விட்டிருக்கார். இரு கொஞ்ச நேரத்துலே அவளே வந்துடுவா. அவகிட்டே கேட்டு வாங்கிப் பாரு. (நான் தவித்து அவஸ்த்தை படுவதைப் பார்த்து, அம்மா தனக்குள்ளேயே சிரித்துக்கொண்டாள்.)
வாசலில் நின்று பார்த்தேன். தூரத்தில் லைட் மஞ்சள் நிறத்தில் சிவப்பு போர்டர் போட்ட காஞ்சிபுரம் பட்டுப் புடவை சர சரக்க, நெற்றியிலும்,வகிடு ஆரம்பத்திலும் அழகாக குங்குமப் பொட்டு வைத்து,நெற்றியில் வைத்த குங்குமப் பொட்டுக்கு மேலாக சிறு கீற்று போல திருநீர் வைத்து, அழகான மூக்கின் ஓரத்தில் சின்னதாய் மூக்குத்தி மினு மினுக்க, தலை நிறைய மல்லிகை சரத்தை தொங்க விட்டு, கையில் பூஜை கூடையுடன்...கழுத்தில் புது மஞ்சள் தாலியுடன்...காலில் புது வெள்ளிக் கொலுசு கல கலக்க...மருதாணி வைத்த சிவந்த பாதங்களை அடி மேல் அடி எடுத்து வைத்து அழகாய் நடந்து வந்து கொண்டிருந்தாள், என் அன்புத் தங்கை.
என் தங்கையின் அழகைப் பார்த்து எவன் எவனோ ஜொள் விட்ட படி திரும்பிப் பார்த்து பெரு மூச்சு விட்டு பேதலித்து நடந்திருப்பான்..
வீட்டை நெருங்கி நான் வீட்டுக்கு வெளியே நிற்பதைப் பார்த்ததும், "என்னண்ணா...எப்ப ஊட்டிலேர்ந்து வந்தே?...மாமா நல்லா இருக்காரா? அவர் நல்லா இருக்காரா? ஆமாம்...நீ ஏன் வெளியே நிக்கிறே? என்று அவள் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும் போதே,...அவள் அழகை அங்குலம் அங்குலமாக ரசித்தேன்.
நான் அவள் அழகை ரசிப்பதை தெரிந்துகொண்டவள், வெட்கத்தில் தலை குனிந்த படி, பட்டுப் புடவையின் மாராப்பை இரு பக்கமும் இழுத்து விட்டு சரி செய்துகொண்டு, பள பளத்து தெரிந்த இடுப்பழகை புடவையை கொஞ்சம் ஏற்றி, சந்தன நிறத்தில் பள பளத்த அவள் இடுப்பழகை மறைத்து... நான் அவளை அவள் அங்கங்களை ரசித்துப் பார்ப்பதை உணர்ந்து, புரிந்து, வெக்கத்தில் புன்னகைத்த படியே என்னை கடந்து மெயின் டோரைத் தாண்டி வீட்டுக்குள் நுழைய முயற்சிக்க...என்னைக் கடந்த அவளின் கையை கப் என்று பிடித்தேன்.
பிடித்ததும், கையை விடுவிக்கச் சொல்லி, மெதுவாக கையை உதறினாள்....கையை உதறும் போது அவள் கண்ணாடி வளையல்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று மோதி கல கலக்க, "என்னண்ணா இது?!!! வெளியிலேயே வச்சுக்கிட்டு....விடுண்ணா கையை...யாராவது பாத்துட்டா என்ன ஆகிறது?"என்று பொய்க் கோபம் கலந்த வெக்கத்துடன், என் காதுக்கு மட்டும் கேட்கும் படியாக சொல்லி, மெதுவாக என் பிடியிலிருந்து கையை உதறி, உள்ளே ஓடினாள். அவளை பின் தொடர்ந்து நான் வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன்.
சமையலறையில் இருந்த அம்மாவிடம் சென்று ஏதோ சொல்லிக்கொண்டிருந்தாள்.
அம்மாவும்,"எதுக்கெடுத்தாலும் அவசரம் தான் அவனுக்கு, பொறுமையே கிடையாது பொறுக்கிக்கு" என்று சொல்வது என் காதில் விழுந்தது. ஆனால்...என்ன சொன்னாள் என்றுதான் விளங்க வில்லை.
டிரெஸ் அவிழ்த்துப் போட்டு விட்டு லுங்கிக்கு மாறினேன். முகம்,கால்,கை கழுவிவிட்டு, ஹாலுக்கு வந்து டிவி ஆன் செய்து சோபாவில் உட்கார்ந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன்.
ஹாலில் இரண்டு சோபாக்கள் இருக்கின்றன.ஒரு சோபாவில்உட்கார்ந்தால், டிவியையும்பார்க்கலாம் கிச்சனில் என்ன நடக்கிறது என்பதையும் பார்க்கலாம்.
இன்னொரு சோபாவில் உட்கார்ந்தால், டிவி பார்த்துக்கொண்டே வெளிக்கதவை பார்க்கலாம். ஆனால் சமையல் அறைக்குள் நடப்பதை பார்க்க முடியாது. இந்த சோபாவில் தான் நான் உட்கார்ந்திருந்தேன்.
கோவிலில் இருந்து கொண்டு வந்திருந்த திருநீரை, அம்மாவுக்கு கொடுத்து விட்டு என்னருகே வந்தவள், குனிந்து குங்குமத்தையும்,திருநீறையும்அவளே எனக்கு வைத்து விட்டு, என்னை ஒரு மாதிரியாக பார்த்தாள். அந்தப் பார்வையில் கலந்திருந்தது காமமா, காதலா தெரியவில்லை.
என் தங்கை என் முன்னே மிக அருகே வந்து நின்ற போது, அவள் சூடி இருந்த மல்லிகைப் பூவின் வாசனையும், அவள் வாசனையும் சேர்ந்து என் நாசியைத் துளைக்க...அதன் விளைவு என் சுன்னி வரை பாய்ந்து அதை தட்டி எழுப்பியது.
கோவில் சிலை போல இருக்கும் அவள் அழகில் மயங்கி, என்னை கட்டுப் படுத்த முடியாமல் அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்து...என் மடி மீது உட்கார வைத்து, அவள் தடுக்கத் தடுக்க...திமிரத் திமிர அவள் முகத்தை இரு கைகளால் அள்ளிப் பிடித்துக்கொண்டு கன்னத்திலும்,நெற்றியிலும், மூக்கிலும், கண்களிலும் சரமாரியாக முத்தங்கள் கொடுக்க...அத்தனைக்கும் கைகளால் தடுத்தும், முகத்தை அப்படியும் இப்படியும் திருப்பி என் முத்தங்களை தடுத்தும், பொய்யாக போராடினாள்.
முத்தங்களை முடிந்த அளவுக்கு நான் நினைத்த இடங்களில் பதித்தேன்.நான் முத்தமிட முனையும் போது அவள் கைகளால் தடுத்ததால் கை வளையல்கள் கல கலவென ஒலிக்க... ஒரு சிறு அன்புப் போராட்டமே அங்கே அரங்கேறியது.
இத்தனைக்கும் அவள் வாய் ஏதோ முனகி என்னை திட்டிக்கொண்டிருந்ததே தவிர, சத்தம் ஏதும் வரவில்லை. என் தங்கையின் கையைப் பிடித்து இழுத்த வேகத்தில் அவள் கையில் வைத்திருந்த குங்கும, திருநீர் சிமிழ்கள் மேலே பறந்து கவிழ்ந்து, கீழே வந்து, அவள் மேனியில் உருண்டதில்...அவள் கன்னம், கழுத்து,நெஞ்சு, புடவை,ஜாக்கெட் ஆகிய இடங்களில் குங்குமமும், திரு நீரும் கலந்து கொட்டியது.
நான் வெறியில் முத்தமிட்டு முடித்து, பதில் முத்தம் தருவாளா என்று ஏக்கத்துடன் அவளைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த போது, அவளும் தன் மீது கொட்டி விட்ட குங்குமத்தை பற்றியும், திருநீரை பற்றியும் கவலைப் படாமல்... என் மடி மீது சிலையாக உட்கார்ந்து என் கழுத்தை சுற்றி வளைத்து, மீண்டும் ஒரு மாதிரியாக பார்த்தாள்.
நிச்சயம் இது காதல் பார்வைதான்.
அம்மா வரும் சத்தம் கேட்டு,அவள் அரக்க பறக்க எழுந்து தன் கழுத்துக்கு கீழே புடவையின் மேல் கொட்டி இருந்த குங்கும திருநீர் கலவையை தட்டி விட்டபடி, "அண்ணனுக்கு கோவில் குங்குமம், திருநீர் வைக்கலாமுன்னு குனிஞ்சேன், அது தவறி கொட்டிடுச்சு" என்றாள் அம்மாவிடம்.
"என்னடி இது?...பட்டுப்புடவையில் அது சாயமாக ஒட்டிக்குமே?!!...அதை ஒரு ஈரத் துணியை நனைச்சு துடைச்சு விடுடீ. பட்டு ஜாக்கெட்லேயும் விழுந்திருக்கா பார், அங்கேயும் நல்லா துடைச்சு விடு. இல்லேன்னா அழகா இருக்கிற புடவையிலே கரை மாதிரி பதிஞ்சுடும். இன்னும் உன் அண்ணனை ஏண்டி காக்க வைக்கிறே...பைத்தியமே பிடிச்சிடும் அவனுக்கு. உன் புருஷன் கொடுத்ததை கொண்டு வந்து அவனுக்கு காட்டிடு" என்று அம்மா சொன்னதும், என் தங்கை கள்ளச் சிரிப்பு சிரித்த படி, முந்தானையை எடுத்து இடுப்பில் சொருகிக் கொண்டு ரூமுக்கு சென்று, கவர் செய்யப் பட்ட ஒரு பிரேமை எடுத்து வந்தாள்.
வாழ்த்து மடலாக இருக்குமோ? இயற்கைகாட்சியாக இருக்குமோ? அழகான குழந்தை படமாக இருக்குமோ? என்று எனக்கு நானே ஏதேதோ நினைத்துக் கொண்டிருந்த நேரத்தில்...அம்மா என் அருகே வந்து வலது பக்கத்தில் என்னை உரசிய படி உட்கார்ந்தாள். தள்ளி உட்கார்ந்த என் கை பிடித்து இழுத்து, இன்னும் என்னடா தள்ளி தள்ளி போறே...உன் தங்கச்சிக்கு எல்லா விசயமும் தெரிஞ்சிடுச்சு" என்று சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் போதே, அம்மாவின் கையில் அந்த கவரை கொடுத்த என் தங்கை,என் இடது புறம் உட்கார்ந்து என்னை தன் இடுப்பால் ஒரு இடி இடித்து, "அதை, பிரிங்கம்மா அப்புறம் அண்ணனை கவனிச்சுக்கறேன்" என்றாள்.
அம்மா பிரித்த அந்த பிரேமுக்குள் ஒரு பழைய பேப்பர் ஓட்டப்பட்டு, அதைச் சுற்றிலும் பூ ஓவியங்கள் வரையப்பட்டிருக்க,….. அந்த பழைய பேப்பரில் எழுதி இருந்ததை படித்தேன்.
GENTLE MAN AGREEMENT-
என்று ஆரம்பித்த அந்த வாசகத்தின் இரண்டாவது வரியை படித்ததுமே... எப்போதோ, என் அந்த கால ஆருயிர் நண்பனும், இந்த கால மச்சானும் சேர்ந்து எழுதி வைத்து... பின்னர் மறந்து போனது நினைவுக்கு வர, அம்மாவையும் தங்கையையும் மாறி,மாறி பார்த்து விட்டு மேலும் படித்தேன்.
பழைய எழுத்துக்கள் முடிந்ததற்கும் கீழே புதிதாக...'இந்த ஒப்பந்தத்திற்கு நாங்களும் ஒப்புக்கொள்கிறோம்' என்று எழுதப்பட்டு அதற்க்கு கீழே மஞ்சுளா, ரஞ்சனி என்ற கையெழுத்துக்கள்...(Signature)... இருக்க கடைசியில் விமலா கணேசன்? என்று கையெழுத்து போடப் பட்டு இருந்தது.
இதைப் பார்த்து ஒரு கணம் அதிர்ந்து போன நான், அம்மாவை ஆச்சரியத்துடன் பார்க்க, "என்னடா அப்படி பார்க்கிறே?, இதைத்தான் மாப்பிள்ளைக்கு மேரேஜ் பிரசென்டேஷனா கொடுத்தேன். இதை பிரிச்சுப் பாத்திட்டு ரொம்ப சந்தோசப் பட்டார் 'ங்கிறதை அவரோட அப்பாவே சொன்னார். 'இந்த ஒப்பந்தத்தை நிறைவேத்த என் நண்பன் ஆசைப் பட்டா எனக்கும் அதிலே முழு சம்மதம்தான். என் தங்கச்சியும், உங்க மகளும் இதுக்கு என்ன சொல்வாங்களோ? நீங்கதான் அத்தே அவங்களை சம்மதிக்க வைக்கணும்'னு கெஞ்சி கேட்டுகிட்டார். 'இதுக்கு, நீங்க ஒன்னும் கவலைப் படாதீங்க மாப்பிள்ளே...உங்களுக்கு என் மகளை கட்டி வைக்க ஏற்பாடு பண்ணினதே, உங்க ஒப்பந்தம் நிறைவேறனும்'கிறதுக்காகத் தான். உங்க தங்கச்சி எப்பவோ உங்க பிளானுக்கு சம்மதிச்சுட்டா. என் மகளைத்தான் சம்மதிக்க வைக்கணும். அதை நான் பாத்துக்கறேன்'ன்னு, நான் தான் அவருக்கு தைரியம் கொடுத்து, நீ உன் பொண்டாட்டியை அங்கே விடறப்போ அவர் எப்படி நடந்துக்கணும்'னு சொல்லி வச்சிருந்தேன். அதே மாதிரி அவரும் நடந்திருப்பார் போல...உடனே நீ ஓடோடி வந்துட்டே" என்று சொல்லி, என் தங்கையும் அம்மாவும் சேர்ந்து சிரிக்க எனக்கு தலை சுற்றியது.
"அது சரிம்மா, ரஞ்சனியை எப்படி சம்மதிக்க வச்சீங்க?"
"அவ கல்யாணம் முடிஞ்சு, அவ உன்னை காதலிக்கிறா'ங்கிறா எங்கிற விஷயத்தை தெரிஞ்சுக்கிட்டு... ஃபர்ஸ்ட் நைட்டை ஒரு வாரத்துக்கு தள்ளி வச்சுட்டோம்'ன்னு சொன்னப்ப...எந்த எதிரான ரியாக்சனும் இல்லாமே "ஏம்மா?ன்னு சும்மா ஒரு பேச்சுக்காக கேட்டா. இதுதாண்டி விசயம்ன்னு சொன்னதும், என்னை கட்டிப் பிடிச்சு முத்தம் கொடுத்து 'லவ்லி மம்மி'ன்னு கூவ ஆரம்பிச்சுட்டா.
இனி நீங்க ரெண்டு பெரும் பழகறதுக்கு எந்த தடையும் இல்லை. ஆடிமாசம்'கிறதாலே அடுத்தவங்களுக்கும் எந்த சந்தேகமும் வராது. அஞ்சு வருஷத்துக்கு முன்னால இவளை, கட்டிப் பிடிச்சு முத்தம் கொடுத்தேன்ற காரணத்துக்காக உன்னை வீட்டை விட்டு துரத்தின பாவத்துக்கு பிராயச் சித்தமா, இவளையே உன்கிட்டே, இவ புருஷன் பெர்மிஷனோட கொடுத்துட்டேன். நீங்க ரெண்டு பெரும் சந்தோசமா இருந்தா அதுவே எனக்கு போதும்" என்று அம்மா சொல்லி முடிக்க, தங்கை எழுந்து வந்து அம்மாவின் அந்தப் பக்கம் உட்கார்ந்து அம்மாவை கட்டிப் பிடித்து முத்தம் கொடுத்து, என்ன செய்வது என்று திகைத்து காத்திருந்த என்னைப் பார்த்து, "என்னண்ணா...அப்படி பாத்துக்கிட்டு இருக்கே, நீயும், அம்மாவும் எப்படி பழகுறீங்க'ன்றது எனக்கு தெரியும்" என்று சொல்ல, அம்மாவை முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்த தங்கையை சேர்த்து இழுத்தணைத்து அம்மாவின் கன்னங்களில் இருவரும் அழுந்த ஆளுக்கொரு பக்கமாக முத்தங்களைப் பதிக்க...அம்மா கொஞ்சம் திணறித் தான் போனாள்.
"அது சரிம்மா...அது என்ன விமலா கணேசன்?"
"அதுவா...விமலா'ன்னு நான் கை எழுத்து போட்டேன். அதுக்கும் கீழே இடம் இல்லாததினாலே, அவர்...அதாண்டா உன் மாமனார் என் கை எழுத்துக்கு பக்கத்திலேயே சேர்த்து போட்டுட்டார்"
"நாங்க நினைச்சதைத்தான் கடவுளும் முடிவு செஞ்சிருக்கார்"
"என்னடா உளர்றே?"
"உங்களுக்கு எங்களைப் பத்தின விஷயம் எல்லாம் தெரிஞ்சு இருக்கும் போது, எனக்கு உங்களைப் பத்தி விஷயம் தெரியாதா...மாமாவுக்கும் உங்களுக்கும் உண்டாகி இருக்கிற லவ் பத்தி மஞ்சு சொல்லிட்டா" என்று சொல்லும் போது அம்மாவின் முகம் வெட்கத்தில் சிவந்து விட்டது.