Incest தீர காம விளையாட்டு

[Latharaj]

“என்னங்க, பொண்ணு ரொம்ப சின்ன பொண்ணா இருக்கு”


நான் அவளின் அப்பாவிடம் கேட்டேன்.  


“ஆமாங்க, பொண்ணும் மேஜர் ஆகிட்டா.. எங்களுக்கு இது ஒரே பொண்ணு.. எங்களுக்கும் வயது ஆகிட்டே இருக்கு. காலத்திலேயே கலயாணத்தை பண்ணி வச்சுட்டா, பேரன் பேத்தி பார்த்துட்டு நாங்களும் சந்தோஷமா  இருந்திடுவோம்.”


என் மனைவியிடம் ரகசியமாக “என்ன உனக்கு பிடிச்சிருக்கா?”


“ ஆமாங்க, நல்ல குடும்பமா தெரியுது.எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சுருக்கு. என் தம்பிக்கு பொருத்தமா இருப்பா....... அதை விட அவங்க அப்பா அம்மாவை பார்த்தா, எங்க அப்பா அம்மாவை பார்த்த மாதிரியே இருக்கு..எனக்கு டபுள். ஓகே., எனக்கு பிடிச்சா போதும்னு என் தம்பியும் சொல்லிட்டான்.இதையே பேசி முடிச்சுடுவோம்”


நானும் அவர்களிடம் “சரிங்க ,நாங்க வீட்டுக்கு போனதும் கலந்து பேசிட்டு, நாளைக்கே பதில் சொல்றோம்”



“ நல்லது தம்பி, நல்லா பதிலா சொல்லுங்க. சீர் செனத்தியெல்லாம் பத்தி கவலைப்படாதீங்க. எங்களுக்கு ஏகப்பட்ட நிலபுலன் இருக்கு. அது எல்லாம் அவளுக்குத்தான்.”


அடுத்த நாளே அவர்களுக்கு திருமணத்திற்கு “ஓகே” சொன்னவுடன் அவர்களுக்கு மிக சந்தோஷம்.


“சரிங்க தம்பி, மூகூர்த்த நாளை எப்ப வச்சுக்கலாம்னு ஜோஷியர்ட்ட கேட்டு சொல்லுங்க. எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணிடலாம்.”


என் மனைவியே ஜாதகத்தை தூக்கிக்கொண்டு ஜோஷியரிடம் ஓடினாள்.


“என்னங்க...... ஜாதகப்படி இன்னும் ரெண்டு மூணு மாசத்துக்குள்ளேயே கல்யாணத்தை பண்ணி வச்சுடணுமாம், இல்லனா ரெண்டு மூணு வருஷம் தள்ளிபோய்டுமாம். அவங்கட்ட சொல்லி சீக்கிரம் ஏற்பாடு பண்ணுங்க”அன்பு கட்டளையிட்டாள்.


நானும் அவர்களை கூப்பிட “சரிங்க தம்பி, நல்லதை எதுக்கு தள்ளி போடணும். சீக்கிரமே முடிச்சிடலாம்’


.அவரும் அவரின் மனைவியும் என்னை வாய் நிறைய “தம்பி” என்று அழைத்தார்கள். ஆனால் எனக்குதான் என்ன உறவு சொல்லி அழைக்க...... என்று குழப்பம். நான் பொதுவாக அவரை ‘அய்யா’ என்றும் அந்த அம்மாவை “அக்கா” என்றும் அழைத்தேன்.



திருமண வேலைகள் வேகவேகமாகவே ஏற்பாடு தொடங்கிவிட்டன. அவர்கள் ஒவ்வொரு சின்ன சின்ன விஷயத்திற்கும் எங்களை கலக்காமல் ஏற்பாடு பண்ணுவதே இல்லை. அது எனக்கு ரொம்ப பிடித்திருந்தது. அவரும் ஒரு சின்ன விஷயமாக இருந்தாலும் போனில் கூட பேசாமல், எங்கள்  வீட்டிற்கு வந்துவிடுவார்கள். நாங்கள் சொல்வதற்கு எல்லாம் மறுப்போ, வேறு கருத்தோ சொல்வதில்லை.ஒரு பத்து நாட்களிலே  எங்கள் குடும்பமும் அவர்களின் குடும்பமும் ஒன்றோடு ஒன்று ஐக்கியமே ஆகிவிட்டோம்.



என் மனைவிதான் பாவம். வேலை அதிகம். பம்பாரமாய் சுழன்றுகொண்டிருந்தாள்.


ஒருதடவை  கல்யாண விஷயமாக வந்தவர்கள், லேட்டானதால் இரவில் எங்கள்  வீட்டிலேயே தங்கி அடுத்த நாள் காலையில் தான் போனார்கள்..என் மனைவி அவர்களை வாய் நிறைய “அப்பா... அம்மா” என்று கூப்பிட்டாள். அவர்களும் என் மனைவியை “நீயும்  எங்களுக்கு ஒரு மகள் மாதிரித்தான்” என்று அழைக்க சந்தோஷமாகவே கல்யாண வேலை ஜரூராக நடந்தது.நிறைய நேரங்களில் மண்டபம் பார்க்க , சமையல் ஏற்பாடு மற்றும் பல வேலைகளுக்கு  நான் , என் மனைவி ஒரு பைக்கிலும் அவர்கள் இருவரும் ஒரு பைக்கிலும் போய் வந்தோம். எனக்கு ஆபீஸ் வேலை அதிகமாக இருக்கும் நேரங்களில்,  அந்த பெரியவரும்  என் மனைவியும் மட்டுமே சில இடங்களுக்கு ஒரே பைக்கில் போய்வந்தார்கள். போய் வந்து அவள் என்னிடம் சண்டை போடுவாள்.



“என்னங்க, அப்பா பாவம்...... இந்த வயசுலயும் என்னைய உட்காரவச்சு, இந்த ட்ராபிக் ஜாம்ல அலையறாரு, நீங்க என்னடான்னா கல்யாண  வேலை எதையும் பார்க்காம ஜாலியா இருக்கீங்க.  நீங்க ஆபிஸுக்கு  முழுக்கு போட்டு வாங்க. அவங்க வேலைய கூட நாமளே பார்த்துக்கலாம்.”



“ கொஞ்சம் பொறுத்துக்குடி...... ஒரு மாசம் தான், அதுக்கப்புறம் நான் பிரீ ஆகிடுவேன். எல்லா வேலையும் நானே பார்த்துக்கொள்வேன்.”



“என்னமோ போங்க” சலித்துக்கொள்வாள்.


இதுல எங்க அவ சொன்ன வாக்குறுதி. அதுதான் ஒரு வாரத்துல யாரையோ ஏற்பாடு பன்றேன்னு...... எனக்கும் அந்த எண்ணங்களும் இல்லை. எல்லாம் கல்யாணம் முடிந்தபிறகு பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று விட்டுவிட்டேன்.