14-06-2023, 07:52 PM
பகுதி- 140
“உனக்கு என்ன தம்பி புரிஞ்சது. சொல்லு பாக்கலாம்?!!”
“ஆசைப்பட்ட கிளியின் ஜோடிக்கிளி இறந்து போக,….இப்ப ஒரு பேச்சுக்கு, ரவி அவன் தங்கச்சி ராகவி மேலே ஆசைபட்டு இருக்கான்னு வச்சுக்கோங்க,…”
“என்னப்பா சொல்றே?”
“ஒரு பேச்சுக்குதான். உங்களுக்கு புரியணும்கிறதுக்காக சொல்றேன்.”
“ம்,…”
“ஆசைப்பட்ட கிளியின் ஜோடிக் கிளி இறந்து போக,….அப்படீன்னா,…..ரவி ஆசைப்பட்ட ராகவியோட புருஷன் இறந்து விட,…”
“ம்,…..
“அன்பான கிளியின் மனம் வாடி சோகம் கொள்ள,….. ரவியோட மனசு வாடி சோகத்தில் இருக்க,….”
“ம்,….”
“இனியும் நாள் கடத்தினால் அன்பான கிளியின் மரணம் சம்பவிக்கும்,…. இப்படியே விட்டுட்டீங்கன்னா, ரவிக்கு மரணம் வரும். சூசைட் அட்டெம்ட் அப்படி இப்படின்னு ஏதாவது பண்ணுவான்.”
“என்னப்பா சொல்றே?”
“ ஜோஸியர் சொன்னதை சொல்றேம்மா.”
“ம்,….”
“அன்பான கிளியின் மரணம் தவிர்க்க அடி எடுத்து வைத்தால், பட்ட கிளை முறியும்,…. ரவி இப்படி சோகமா இருக்கானேன்னு அவனுக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்க முயற்ச்ச்சி செஞ்சாலோ,இல்ல,…. ராகவிக்கு இன்னொரு மாப்பிள்ளையைப் பாத்து கல்யாணம் செஞ்சு வைச்சாலோ,….. மாப்பிள்ளைக்கும், பொண்ணுக்கும் அகால மரணம் ஏற்படும்.”
“ஆண்டவா!!!,…ம்,…”
“அம்மா கிளியே ஆறுதலாய் இச்சை தீர்க்கும் பச்சை கிளி ஆனதால், ,….. இத சொல்றதுக்கு கொஞ்சம் கூச்சமாதான் இருக்கு. அருள் வாக்குல எல்லாம் தெரிஞ்சிடும்ல,…. சொல்லட்டுமாம்மா,…என்னை தப்பா எடுத்துக்கக் கூடாது.”
“பரவாயில்லே சொல்லுப்பா,…”
“ரவிக்கு அவனோட அம்மாவான நீங்களே, அவனோட கையால தாலி கட்டிகிட்டு அவன் ஆசையை நிறைவேத்தி வச்சிருக்கிறதால, உங்க வயித்துல பிறந்த கிளிதான் அவனுக்கு ஜோடியா அமையுமாம். அப்படி இல்லேன்னா, எல்லாம் கெட்டுப் போய் நாசம் ஆகுமாம்.”
“என்ன இப்படி சொல்றீங்க தம்பி!! கடவுளே!!!,……ம்,….”
“அப்படி ஒரு தாய் வயிற்றில் பிறந்த ரவியும், ராகவியும் ஜோடி சேர்ந்தாங்கன்னா, அவங்க வாழ்க்கையிலே செல்வமும், செழிப்பும் உண்டாகி அவங்க வாழ்க்கை ஓகோன்னு அமையும்ன்னு ஜோஸியர் சொன்ன அருள் வாக்கு சொல்லுது. இப்ப உங்களுக்கு புரிஞ்சுதாம்மா?!!”
“ம்,…. புரிஞ்சுதுப்பா. எங்க ரெண்டு பேருக்கும் உள்ள உறவைப் பத்தி ரவி உன் கிட்டே சொல்லி இருப்பான்னு நினைக்கிறேன். கடவுள் அனுகிரகத்தால அப்படி ஒரு பந்தம் திடீர்ன்னு ஒரு விபத்து மாதிரி ஏற்பட்டு போச்சு. அதை விடப்பா. இப்ப அண்ணனுக்கும், தங்கச்சிக்கும் கல்யாணம் செஞ்சு வைக்கணும். இதுக்கு ஊர் உலகம் ஒத்துக்குமாப்பா?”
“ஊர் உலகம் என்ன சொல்றதும்மா. பெத்தவங்க,….அதாவது, நீங்களும், ரவியோட அப்பாவும் சேர்ந்து முடிவு செஞ்சா போதும். மத்ததை நாங்க பாத்துக்கறோம்.”
“கல்யாணத்தை சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களோட செய்யணுமாமே?”
“ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்கம்மா. நான் எல்லா ஏற்பாடும் பண்றேன். ரவியோட அப்பாவை இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வைக்க வேண்டியது உங்களோட பொறுப்பு. பொண்ணுக்கு அப்பா, அம்மா நீங்கதான். பையனுக்கும் அப்பா, அம்மா நீங்கதான். பொண்ணுக்கு தாய் மாமனா நான் இருந்துட்டு போறேன்.”
“ரொம்ப நன்றிப்பா,…..ஆனா, ராகவி இதுக்கு என்ன சொல்வாளோ தெரியலையே?:”
“ ராகவியும் அவ அண்ணனும், ஏற்கனவே லவ்வராதான் பழகிட்டு இருக்காங்க. உங்க கட்டாயத்துனாலதான் வேற ஒருத்தனுக்கு மனசை கல்லாக்கிகிட்டு கழுத்தை நீட்டுனா. இப்ப அவ புருஷனே போனதுக்கப்புறம், அவ அண்ணனை கல்யாணம் செஞ்சுக்க ஏங்கி காத்துகிட்டு இருக்கா. உங்க அனுமதிக்காகத்தான் வெயிட்டிங்க். “
அட,…. பகவானே!!!” இடி தாக்கியது போல அதிர்ந்தாள் அம்மா. அப்புரம் எதுவும் பேச வில்லை. அமைதியாகவே மூவரும் வந்தோம்.
பயணம் முடித்து வீட்டுக்கு வந்தோம்.
வீட்டுக்கு வந்து காபி குடித்து விட்டு கொஞ்ச நேரம் வேறு விஷயங்களைப் பேசி விட்டு, எங்களிடம் சொல்லிவிட்டு ராஜா கன்னியாகுமரிக்கு புறப்பட்டான்.
ராஜா புறப்பட்டுப் போன கொஞ்ச நேரத்தில், அப்பா அம்மாவிடம் கேட்டார்.
“ஜோஸியர் என்ன சொன்னார்?”
“ அது வந்துங்க,….நம்ம குடும்பத்தை ஆபத்து சூழ்ந்திருக்காம். பரிகாரம் பண்ணலேன்னா, நம்ம பையன், பொண்ணு உயிருக்கு ஆபத்தாம்.”
“என்னடி சொல்றே?”
“ஆமாங்க. அதை கேட்டதிலேர்ந்து எனக்கு ஒரே கவலை. பயமா இருக்குங்க.“
“அதுக்கு என்னதான் பரிகாரம் செய்யணுமாம்?”
“ம்,.. ஒரு பரிகாரம் சொன்னார். ஆனா, அதை நம்மளால செய்ய முடியாது.”
“செய்ய முடியாதபடி அப்படி என்னடி பரிகாரம்?”
“அதை எப்படி சொல்றது? அது ஒரு அசிங்கமான பரிகாரம். அது வேண்டாம். நம்ம பிள்ளைங்க நமக்கு இல்லேன்னு நினைச்சுக்கலாம். என்ன பண்றது? என்று சொல்லி மூக்கை சிந்தி கண்ணீர் விட்டாள்.
“ஏய்,….அழாதேடி. அல்பாயுசுலே போகறதுக்காகவா தவம் கிடந்து லட்டு மாதிரி ரெண்டு பிள்ளைங்களை பெத்து படிக்க வச்சு, இவ்வளவு நாள் பாசமா வளத்து, நம்ம கடைசி காலத்துல நம்மள காப்பாத்துவாங்கன்னு நினைச்சுகிட்டு இருக்கோம்? எந்த பரிகாரம்னாலும் சொல்லு, பிள்ளைங்களுக்காக செஞ்சிடலாம். எனக்கு ஊர் உலகத்தைப் பத்தி கவலை இல்லே!!”
“எனக்கு எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியலேங்க.”
“எப்படின்னாலும் பரிகாரம் செஞ்சுதானே ஆகணும். நம்ம வம்சமே அழிஞ்சு போறதுக்கு பதிலா, மனசை கல்லாக்கிட்டு அந்த பரிகாரத்தை செஞ்சிடலாம். என்ன பரிகாரம் சொல்லு.”
“ நான் சொல்றதை வச்சு என்னை தப்பா எடுத்துக்கக் கூடாது. இது ஜோஸ்யர் சொன்னதுதான்”
“ம்,… தைரியமா சொல்லு. நான் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டேன்.”
“ நம்ம ரவிக்கு ரெட்டை கல்யாணம் பண்ணி வச்சா, வந்துகிட்டு இருக்கிற ஆபத்து விலகிடும்னு ஜோஸ்யர் சொன்னார்.”
“என்னது,…. ரெட்டை கல்யாணமா? ஒரு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கறதுக்குள்ளேயே அவனவனுக்கு முழி பிதுங்குது. இதுல ரெட்டை கல்யாணம் எப்படி பண்ணி வைக்கறது? இப்பதான் கடனை உடனை வாங்கி ராகவிக்கு கல்யாணம் செஞ்சு வச்சு இப்படி ஆய்டுச்சு. அவ அமங்கலியாகி,…..அந்த கவலையே இன்னும் தீந்த பாடில்லே. இந்த நிலைமையிலே ரவிக்கு ரெண்டு பொண்ணு யார் கொடுப்பா?”
“பொண்ண வெளியிலே எங்கேயும் தேட வேண்டியது இல்லே. “
“பின்னே?!!!”
“நம்ம வீட்லேயே இருக்கு!!!”
“என்னது,…. நம்ம விட்லயா?!!!”
“ஆமாங்க,….யாரை கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணும்னு ஜோஸியரே சொல்லிடாருங்க.”
“ம்,…. யாரை கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணுமாம்?”
“என்னையும், ராகவியையும்தான் அவனுக்கு கல்யாணம் செஞ்சு வைக்கணுமாம்.”
“ஐயோ!!!! என்னடி இது குண்டை தூக்கி போடறே? சமூகம் ஒத்துக்கலேன்னாலும், ராகவியை அவனுக்கு கல்யாணம செஞ்சு வச்சிடலாம். சரி. நான் உனக்கு தாலி கட்டி இருக்கிறப்போ, அவனோட அம்மா நீ. அவனை எப்படி கல்யாணம் பண்ணிப்பே?!!” இதைக் கேட்டு அதிர்ந்தார் அப்பா.
“அதனாலதான் ஆரம்பத்துலேயே சொன்னேன். இந்த பரிகாரத்துல ரொம்ப சிக்கல் இருக்கு. அசிங்கமாவும் இருக்கு. அதனால வேண்டாம்ன்னு.”
“பரிகாரத்தை செய்ய நான் ஒன்னும் அசிங்கப் படலே. எப்படி செய்யறதுன்னுதான் யோசிக்கறேன். ஆக்ஸிடண்ட் ஆனதுலேர்ந்து எனக்கும் முடியாமத்தான் இருக்கேன். பாவம் நீயும் சம்சார சுகம் கிடைக்காம, உன்னோட உணர்ச்சிகளை அடக்கி வச்சுகிட்டு, ஏனோ தானோன்னு வாழ்ந்துகிட்டு இருக்கே. இன்னொருத்தரோட நீ சந்தோஷமா இருந்தா அது எனக்கும் சந்தோஷம்தான். அதுவும் நீ நம்ம பையனுக்கே பொண்டாட்டி ஆகி, அவனோட சந்தோஷமா குடும்பம் நடத்துறதை பாக்க எனக்கும் ஆசைதான். ஆனா, ஊர் உலகத்துக்கு தெரியாம எப்படிடீ?”
“நாம ரெண்டு பேரும் மனசு வச்சு, கடவுளை வேண்டிகிட்டா எல்லாம் நல்ல படியா நடக்கும்ங்க. “
“எப்படியோ, நம்ம பில்ளைங்க சந்தோஷமா இருக்கணும். நீ என்ன செஞ்சாலும் சரி. அதுக்கு நான் ஆதரவா இருக்கேன்.” என்று சொன்னதும், அம்மா அப்பாவின் காலில் விழுந்து அவர் கால்களை அவள் இரு கைகளாலும் தொட்டு கும்பிட, நானும் அம்மாவோடு ஜோடி சேர்ந்து அப்பாவின் காலில் விழுந்தேன்.
எங்கள் இருவரையும் தூக்கி நிறுத்திய அப்பா, “என்னடா ரவி,… இதுல உனக்கு சந்தோஷம்தானே?”
மனதில் பொங்கி வழிந்த சந்தோஷத்தை, மகிழ்ச்சியை வெளிக்காட்டாமல், சந்தோஷம் என்பது போல, வெறும் தலையை மட்டும் ஆட்டினேன்.
“இந்தாடா இப்பவே என் பொண்டாட்டியை உன் கையிலே பிடிச்சு கொடுத்துட்டேன். காலம் பூரா இவளை சந்தோஷமா வச்சுக்க வேண்டியது உன்னோட பொறுப்பு. நல்ல நேரம் பாத்து உனக்கு உன் அம்மாவையும், உன் தங்கச்சி ராகவியையும் கல்யாணம் செஞ்சு வைக்கறதுல எனக்கு சந்தோஷம். ரெண்டு பேரையும் கண் கலங்காம, பத்திரமா, சந்தோஷமா பாத்துக்குவே இல்ல?!!”
“நிச்சயம் பாத்துக்குவேன்ப்பா. இப்படி ஒரு நல்ல மனசோட இருக்கிற உங்களுக்கு நான் எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னு தெரியலே.”
“ நன்றி எல்லாம் ஒன்னும் சொல்ல வேண்டாம். நீ என் மகன். எனக்கு பிறகு நீதான் இந்த குடும்பத்தை பாத்துக்கணும். நாம மூணு குடும்பமா பிரிஞ்சு போகாம, நம்ம குடும்பத்துக்குள்ளேயே, நீங்க மூணு பேரும் சந்தோஷமா ஒரே குடும்பமா இருந்தா அதுவே எனக்கு போதும்.
“உனக்கு என்ன தம்பி புரிஞ்சது. சொல்லு பாக்கலாம்?!!”
“ஆசைப்பட்ட கிளியின் ஜோடிக்கிளி இறந்து போக,….இப்ப ஒரு பேச்சுக்கு, ரவி அவன் தங்கச்சி ராகவி மேலே ஆசைபட்டு இருக்கான்னு வச்சுக்கோங்க,…”
“என்னப்பா சொல்றே?”
“ஒரு பேச்சுக்குதான். உங்களுக்கு புரியணும்கிறதுக்காக சொல்றேன்.”
“ம்,…”
“ஆசைப்பட்ட கிளியின் ஜோடிக் கிளி இறந்து போக,….அப்படீன்னா,…..ரவி ஆசைப்பட்ட ராகவியோட புருஷன் இறந்து விட,…”
“ம்,…..
“அன்பான கிளியின் மனம் வாடி சோகம் கொள்ள,….. ரவியோட மனசு வாடி சோகத்தில் இருக்க,….”
“ம்,….”
“இனியும் நாள் கடத்தினால் அன்பான கிளியின் மரணம் சம்பவிக்கும்,…. இப்படியே விட்டுட்டீங்கன்னா, ரவிக்கு மரணம் வரும். சூசைட் அட்டெம்ட் அப்படி இப்படின்னு ஏதாவது பண்ணுவான்.”
“என்னப்பா சொல்றே?”
“ ஜோஸியர் சொன்னதை சொல்றேம்மா.”
“ம்,….”
“அன்பான கிளியின் மரணம் தவிர்க்க அடி எடுத்து வைத்தால், பட்ட கிளை முறியும்,…. ரவி இப்படி சோகமா இருக்கானேன்னு அவனுக்கு கல்யாணம் பண்ணி வைக்க முயற்ச்ச்சி செஞ்சாலோ,இல்ல,…. ராகவிக்கு இன்னொரு மாப்பிள்ளையைப் பாத்து கல்யாணம் செஞ்சு வைச்சாலோ,….. மாப்பிள்ளைக்கும், பொண்ணுக்கும் அகால மரணம் ஏற்படும்.”
“ஆண்டவா!!!,…ம்,…”
“அம்மா கிளியே ஆறுதலாய் இச்சை தீர்க்கும் பச்சை கிளி ஆனதால், ,….. இத சொல்றதுக்கு கொஞ்சம் கூச்சமாதான் இருக்கு. அருள் வாக்குல எல்லாம் தெரிஞ்சிடும்ல,…. சொல்லட்டுமாம்மா,…என்னை தப்பா எடுத்துக்கக் கூடாது.”
“பரவாயில்லே சொல்லுப்பா,…”
“ரவிக்கு அவனோட அம்மாவான நீங்களே, அவனோட கையால தாலி கட்டிகிட்டு அவன் ஆசையை நிறைவேத்தி வச்சிருக்கிறதால, உங்க வயித்துல பிறந்த கிளிதான் அவனுக்கு ஜோடியா அமையுமாம். அப்படி இல்லேன்னா, எல்லாம் கெட்டுப் போய் நாசம் ஆகுமாம்.”
“என்ன இப்படி சொல்றீங்க தம்பி!! கடவுளே!!!,……ம்,….”
“அப்படி ஒரு தாய் வயிற்றில் பிறந்த ரவியும், ராகவியும் ஜோடி சேர்ந்தாங்கன்னா, அவங்க வாழ்க்கையிலே செல்வமும், செழிப்பும் உண்டாகி அவங்க வாழ்க்கை ஓகோன்னு அமையும்ன்னு ஜோஸியர் சொன்ன அருள் வாக்கு சொல்லுது. இப்ப உங்களுக்கு புரிஞ்சுதாம்மா?!!”
“ம்,…. புரிஞ்சுதுப்பா. எங்க ரெண்டு பேருக்கும் உள்ள உறவைப் பத்தி ரவி உன் கிட்டே சொல்லி இருப்பான்னு நினைக்கிறேன். கடவுள் அனுகிரகத்தால அப்படி ஒரு பந்தம் திடீர்ன்னு ஒரு விபத்து மாதிரி ஏற்பட்டு போச்சு. அதை விடப்பா. இப்ப அண்ணனுக்கும், தங்கச்சிக்கும் கல்யாணம் செஞ்சு வைக்கணும். இதுக்கு ஊர் உலகம் ஒத்துக்குமாப்பா?”
“ஊர் உலகம் என்ன சொல்றதும்மா. பெத்தவங்க,….அதாவது, நீங்களும், ரவியோட அப்பாவும் சேர்ந்து முடிவு செஞ்சா போதும். மத்ததை நாங்க பாத்துக்கறோம்.”
“கல்யாணத்தை சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களோட செய்யணுமாமே?”
“ஒன்னும் கவலைப்படாதீங்கம்மா. நான் எல்லா ஏற்பாடும் பண்றேன். ரவியோட அப்பாவை இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிக்க வைக்க வேண்டியது உங்களோட பொறுப்பு. பொண்ணுக்கு அப்பா, அம்மா நீங்கதான். பையனுக்கும் அப்பா, அம்மா நீங்கதான். பொண்ணுக்கு தாய் மாமனா நான் இருந்துட்டு போறேன்.”
“ரொம்ப நன்றிப்பா,…..ஆனா, ராகவி இதுக்கு என்ன சொல்வாளோ தெரியலையே?:”
“ ராகவியும் அவ அண்ணனும், ஏற்கனவே லவ்வராதான் பழகிட்டு இருக்காங்க. உங்க கட்டாயத்துனாலதான் வேற ஒருத்தனுக்கு மனசை கல்லாக்கிகிட்டு கழுத்தை நீட்டுனா. இப்ப அவ புருஷனே போனதுக்கப்புறம், அவ அண்ணனை கல்யாணம் செஞ்சுக்க ஏங்கி காத்துகிட்டு இருக்கா. உங்க அனுமதிக்காகத்தான் வெயிட்டிங்க். “
அட,…. பகவானே!!!” இடி தாக்கியது போல அதிர்ந்தாள் அம்மா. அப்புரம் எதுவும் பேச வில்லை. அமைதியாகவே மூவரும் வந்தோம்.
பயணம் முடித்து வீட்டுக்கு வந்தோம்.
வீட்டுக்கு வந்து காபி குடித்து விட்டு கொஞ்ச நேரம் வேறு விஷயங்களைப் பேசி விட்டு, எங்களிடம் சொல்லிவிட்டு ராஜா கன்னியாகுமரிக்கு புறப்பட்டான்.
ராஜா புறப்பட்டுப் போன கொஞ்ச நேரத்தில், அப்பா அம்மாவிடம் கேட்டார்.
“ஜோஸியர் என்ன சொன்னார்?”
“ அது வந்துங்க,….நம்ம குடும்பத்தை ஆபத்து சூழ்ந்திருக்காம். பரிகாரம் பண்ணலேன்னா, நம்ம பையன், பொண்ணு உயிருக்கு ஆபத்தாம்.”
“என்னடி சொல்றே?”
“ஆமாங்க. அதை கேட்டதிலேர்ந்து எனக்கு ஒரே கவலை. பயமா இருக்குங்க.“
“அதுக்கு என்னதான் பரிகாரம் செய்யணுமாம்?”
“ம்,.. ஒரு பரிகாரம் சொன்னார். ஆனா, அதை நம்மளால செய்ய முடியாது.”
“செய்ய முடியாதபடி அப்படி என்னடி பரிகாரம்?”
“அதை எப்படி சொல்றது? அது ஒரு அசிங்கமான பரிகாரம். அது வேண்டாம். நம்ம பிள்ளைங்க நமக்கு இல்லேன்னு நினைச்சுக்கலாம். என்ன பண்றது? என்று சொல்லி மூக்கை சிந்தி கண்ணீர் விட்டாள்.
“ஏய்,….அழாதேடி. அல்பாயுசுலே போகறதுக்காகவா தவம் கிடந்து லட்டு மாதிரி ரெண்டு பிள்ளைங்களை பெத்து படிக்க வச்சு, இவ்வளவு நாள் பாசமா வளத்து, நம்ம கடைசி காலத்துல நம்மள காப்பாத்துவாங்கன்னு நினைச்சுகிட்டு இருக்கோம்? எந்த பரிகாரம்னாலும் சொல்லு, பிள்ளைங்களுக்காக செஞ்சிடலாம். எனக்கு ஊர் உலகத்தைப் பத்தி கவலை இல்லே!!”
“எனக்கு எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியலேங்க.”
“எப்படின்னாலும் பரிகாரம் செஞ்சுதானே ஆகணும். நம்ம வம்சமே அழிஞ்சு போறதுக்கு பதிலா, மனசை கல்லாக்கிட்டு அந்த பரிகாரத்தை செஞ்சிடலாம். என்ன பரிகாரம் சொல்லு.”
“ நான் சொல்றதை வச்சு என்னை தப்பா எடுத்துக்கக் கூடாது. இது ஜோஸ்யர் சொன்னதுதான்”
“ம்,… தைரியமா சொல்லு. நான் தப்பா எடுத்துக்க மாட்டேன்.”
“ நம்ம ரவிக்கு ரெட்டை கல்யாணம் பண்ணி வச்சா, வந்துகிட்டு இருக்கிற ஆபத்து விலகிடும்னு ஜோஸ்யர் சொன்னார்.”
“என்னது,…. ரெட்டை கல்யாணமா? ஒரு கல்யாணம் பண்ணி வைக்கறதுக்குள்ளேயே அவனவனுக்கு முழி பிதுங்குது. இதுல ரெட்டை கல்யாணம் எப்படி பண்ணி வைக்கறது? இப்பதான் கடனை உடனை வாங்கி ராகவிக்கு கல்யாணம் செஞ்சு வச்சு இப்படி ஆய்டுச்சு. அவ அமங்கலியாகி,…..அந்த கவலையே இன்னும் தீந்த பாடில்லே. இந்த நிலைமையிலே ரவிக்கு ரெண்டு பொண்ணு யார் கொடுப்பா?”
“பொண்ண வெளியிலே எங்கேயும் தேட வேண்டியது இல்லே. “
“பின்னே?!!!”
“நம்ம வீட்லேயே இருக்கு!!!”
“என்னது,…. நம்ம விட்லயா?!!!”
“ஆமாங்க,….யாரை கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணும்னு ஜோஸியரே சொல்லிடாருங்க.”
“ம்,…. யாரை கல்யாணம் பண்ணி வைக்கணுமாம்?”
“என்னையும், ராகவியையும்தான் அவனுக்கு கல்யாணம் செஞ்சு வைக்கணுமாம்.”
“ஐயோ!!!! என்னடி இது குண்டை தூக்கி போடறே? சமூகம் ஒத்துக்கலேன்னாலும், ராகவியை அவனுக்கு கல்யாணம செஞ்சு வச்சிடலாம். சரி. நான் உனக்கு தாலி கட்டி இருக்கிறப்போ, அவனோட அம்மா நீ. அவனை எப்படி கல்யாணம் பண்ணிப்பே?!!” இதைக் கேட்டு அதிர்ந்தார் அப்பா.
“அதனாலதான் ஆரம்பத்துலேயே சொன்னேன். இந்த பரிகாரத்துல ரொம்ப சிக்கல் இருக்கு. அசிங்கமாவும் இருக்கு. அதனால வேண்டாம்ன்னு.”
“பரிகாரத்தை செய்ய நான் ஒன்னும் அசிங்கப் படலே. எப்படி செய்யறதுன்னுதான் யோசிக்கறேன். ஆக்ஸிடண்ட் ஆனதுலேர்ந்து எனக்கும் முடியாமத்தான் இருக்கேன். பாவம் நீயும் சம்சார சுகம் கிடைக்காம, உன்னோட உணர்ச்சிகளை அடக்கி வச்சுகிட்டு, ஏனோ தானோன்னு வாழ்ந்துகிட்டு இருக்கே. இன்னொருத்தரோட நீ சந்தோஷமா இருந்தா அது எனக்கும் சந்தோஷம்தான். அதுவும் நீ நம்ம பையனுக்கே பொண்டாட்டி ஆகி, அவனோட சந்தோஷமா குடும்பம் நடத்துறதை பாக்க எனக்கும் ஆசைதான். ஆனா, ஊர் உலகத்துக்கு தெரியாம எப்படிடீ?”
“நாம ரெண்டு பேரும் மனசு வச்சு, கடவுளை வேண்டிகிட்டா எல்லாம் நல்ல படியா நடக்கும்ங்க. “
“எப்படியோ, நம்ம பில்ளைங்க சந்தோஷமா இருக்கணும். நீ என்ன செஞ்சாலும் சரி. அதுக்கு நான் ஆதரவா இருக்கேன்.” என்று சொன்னதும், அம்மா அப்பாவின் காலில் விழுந்து அவர் கால்களை அவள் இரு கைகளாலும் தொட்டு கும்பிட, நானும் அம்மாவோடு ஜோடி சேர்ந்து அப்பாவின் காலில் விழுந்தேன்.
எங்கள் இருவரையும் தூக்கி நிறுத்திய அப்பா, “என்னடா ரவி,… இதுல உனக்கு சந்தோஷம்தானே?”
மனதில் பொங்கி வழிந்த சந்தோஷத்தை, மகிழ்ச்சியை வெளிக்காட்டாமல், சந்தோஷம் என்பது போல, வெறும் தலையை மட்டும் ஆட்டினேன்.
“இந்தாடா இப்பவே என் பொண்டாட்டியை உன் கையிலே பிடிச்சு கொடுத்துட்டேன். காலம் பூரா இவளை சந்தோஷமா வச்சுக்க வேண்டியது உன்னோட பொறுப்பு. நல்ல நேரம் பாத்து உனக்கு உன் அம்மாவையும், உன் தங்கச்சி ராகவியையும் கல்யாணம் செஞ்சு வைக்கறதுல எனக்கு சந்தோஷம். ரெண்டு பேரையும் கண் கலங்காம, பத்திரமா, சந்தோஷமா பாத்துக்குவே இல்ல?!!”
“நிச்சயம் பாத்துக்குவேன்ப்பா. இப்படி ஒரு நல்ல மனசோட இருக்கிற உங்களுக்கு நான் எப்படி நன்றி சொல்றதுன்னு தெரியலே.”
“ நன்றி எல்லாம் ஒன்னும் சொல்ல வேண்டாம். நீ என் மகன். எனக்கு பிறகு நீதான் இந்த குடும்பத்தை பாத்துக்கணும். நாம மூணு குடும்பமா பிரிஞ்சு போகாம, நம்ம குடும்பத்துக்குள்ளேயே, நீங்க மூணு பேரும் சந்தோஷமா ஒரே குடும்பமா இருந்தா அதுவே எனக்கு போதும்.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)