Adultery மகளிர் தினம்

[Nandhinii Aaryan]

கதவை சாத்தி கதவில் சாய்ந்து ஆனந்த கண்ணீருடன் கலந்த குற்ற உணர்ச்சியில் திளைத்திருந்தேன். என்னை விட வயதில் இளையவன் ஒருவனிடம் இப்படி சோரம் போயிட்டோமே. அவனை விட்டு நீங்கி சென்றாலும் ஏதோ ஒன்று என்னை அவனிடம் ஈர்க்கிறது. பல வருடங்கள் கணவன் குடுக்க வேண்டிய தாம்பத்ய சுகம் கிடைக்கப் பெறாத நான் இப்படி பலவீனமான சூழ்நிலையில் இருந்து எப்படி தப்பிப்பேன்? சிங்கத்திடம் மாட்டிய மானாக தான் அடங்கி போவேன். என் மீது என்ன தப்பு இருக்கிறது நான் விலகி போனாலும் ஆகாஷ் தான் மறுபடி மறுபடி இந்த மாதிரியான காரியங்களில் ஈடுபட்டு என்னை குற்ற உணர்ச்சிக்கு உள்ளாக்கி விட்டு செல்கிறான். இது சரியா தவறா? எனக்கே தெரியவில்லை ஆனால் அவனுடம் இருக்கும் கணத்தை நான் ரசிக்கிறேன். என்ன நடக்குமோ நடக்கட்டும் நதியில் விழுந்த இலை போல செல்வோம் என முடிவெடுத்து கண்களை துடைத்தேன்.

அவன் சேலையோடு இடுப்பை சேர்த்து பிடித்து கசக்கி இருந்ததால் என்னுடைய சேலைகட்டு அவுந்து இருந்தது சேலையை உறுவி போட்டு ஜாக்கெட் மற்றும் பாவடையோடு நின்றேன். பாவடையை எப்போதும் என்னுடைய தொப்புளுக்கு மேல் தான் கட்டுவேன் ஆனால் இன்று அவன் செய்த காரியத்தால் பாவடை கட்டிய இடத்தில் இருந்து சிறிது இறங்கியிருந்தது. அதில் என்னுடைய காம நீர் பிச்சி அடித்து அங்கே அங்கே கொஞ்சம் ஈரமாக இருந்தது. வேறு மாற்று துணி எதுவும் கொண்டு வராததால் பாவாடையை இடுப்பு மேலே வரை தூக்கி என்னுடைய பேண்டியை கழட்டி தண்ணீர் நிறைந்த பக்கெட்டில் போட்டேன். பின் தண்ணியை தொட்டு பாவடையை துடைத்தேன். பாவடையை தொப்புளுக்கு மேலே வரை ஏத்தி கட்டி மறுபடியும் நேக்காக சேலையை உடுத்திக்கொண்டு பேண்டியை அலசி அதை கையில் மறைத்து வைத்துக் கொண்டு வெளியே பார்த்தேன்.

நல்ல வேளை ஆகாஷ் இல்லை அதே சமயம் தரையை கிளின் பண்ணி வைத்திருந்தான். டைனிங் டேபிளில் நாங்கள் சாப்பிட்ட இடத்தை சுத்தம் செய்து வைத்திருந்தான் இதுவரை எங்கள் வீட்டில் நான் மட்டுமே எல்லா வேலைகளையும் செய்வேன் இங்கே எனக்கு வேலை வைக்காமல் ஆகாஷ் தானாக இப்படி செய்து இருப்பது ஒரு வித மனநிறைவை தந்தது.

ஈர பேண்டியை காய வைத்தால் நேரமாகி விடும் எனவே வாஷிங் மிஷின் டிரையரில் போட்டு காய வைத்து வெளியே எடுத்தேன் இன்னும் சிறிது ஈரமாகவே இருந்தது. வேற வழி இல்லை என அப்படியே ஹாலில் இருந்தவாறே பேண்டியை மாட்டிக் கொண்டேன்.

தண்ணீர் விட்ட களைப்பு சோபாவில் அமர்ந்த நான் எப்போது தூங்கினேன் என தெரியவில்லை. அப்போது யாரோ என்னை எழுப்ப கண்களை திறந்து பார்த்தேன் அக்யஷயா கையில் காபியோடு நின்று கொண்டு இருந்தாள். அப்போது தான் நான் தூங்கி இருந்த பொஷிசனை பார்த்தேன் சேலை கொஞ்சம் மேலே ஏறி இருந்தது பாவடை முட்டிக்கு கீழே வரை ஏறி இருந்தது. முந்தானை மராப்பு விலகி இருந்தது. என்னுடைய வயிறு அப்பட்டமாக தெரிந்தது. சேலை கொஞ்சம் கீழே இறங்கி தொப்புள் குழி நன்றாக தெரிந்தது. வேகமாக எழுந்து உட்கார்ந்து சேலையை அட்ஜஸ்ட் செய்தேன். அப்போது தான் சேலையை தொப்புளுக்கு மேலே நேர்த்தியாக கட்டியது ஞாபகத்திற்கு வந்தது பின் அப்புறம் எப்படி என மனதிற்குள் யோசித்துக் கொண்டு இருக்கும் போதே அக்யஷயா காபியை நீட்டினாள்.

"நல்ல தூக்கம் போல இப்படியா அடிச்சு போட்ட மாதிரி தூங்குவிங்க எவ்வளவு நேரம் எழுப்புறது இந்தாங்க காபி மை பிரிபரேஷேன்"

"ஏய் உனக்கு எதுக்குடி இந்த வேலை என்னைய கூப்பிட்டு இருந்தா நான் பண்ணிருப்பேன்ல"

"இருக்கட்டும் பின்னே எப்போ கத்துகிடுறதாம் ஏஜ் அட்டண்ட் பண்ணிட்டேன் இனிமே இந்த மாதிரி வேலையெல்லாம் செய்ய பழகனும்"

"நீ புழைச்சுக்குவ டி" என காபியை குடித்து முடித்தேன். ஆனால் எப்போதும் நேர்த்தியாக உடை உடுத்தும் நான் இப்போது எப்படி என்னுடைய சேலை விலகியது என யோசித்துக் கொண்டே இருந்தேன். அப்போது ஆகாஷ் ஞாபகம் வர "ஆமா உன் அண்ணனுக்கு காபி கொடுத்தியாடி"

"அவனுக்கு வேணும்னா அவன் வந்து குடிப்பான் நான் என்ன அவனுக்கு வைச்ச வேலை ஆளா"

அப்போது காலிங் பெல் அடிக்க ஜானகி மற்றும் அவங்க கணவர் வந்தார்கள்.

ஜானகி: ரொம்ப தேங்க்ஸ் நந்தினி

நான்: இருக்கட்டும் கா

ஜானகி: பசங்க ஒன்னும் தொல்லை பண்ணலயே

நந்தினி: அவங்க என்ன சின்ன பசங்களா? அதுலாம் சமத்தா இருந்தாங்க கா

ஜானகி: உள்ளூர்ல பத்திரிகை எல்லாம் வைச்சு முடிச்சாச்சு அடுத்த 2 நாள் வெளியூர் அதனால நீ இங்கேயே தங்குற மாதிரி இருக்கும்

நந்தினி: அதான் ஆல்ரெடி சொல்லிட்டீங்களே அக்கா ஒரு பிரச்சினையும் இல்ல அடுத்த இரண்டு நாள் தங்கி இருந்து பார்த்துக்கிடுறேன்

என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன் அன்று இரவு என் போனில் மெசேஜ் டோன் ஒலித்தது

- தொடரும்