Misc. Erotica లిఫ్ట్ అడగబోతే బస్సంతా అమ్మాయిలే .....(updated: 09.09.2023)

[Nag0705]

గీతతో ఆ రాత్రి (కొనసాగింపు)- లిఫ్ట్ అడగబోతే బస్సంతా అమ్మాయిలే .....17

ఇవేవీ పట్టని నిర్మల్ గీత నోటి మీద తన దాడిని తనివితీరా  కొనసాగించి గానీ వదల్లేదు. ఆమె ఎంగిలి వాసనా ఇంకా ఆమె మత్తైన ఆడ వాసనా కలిసిపోయి అదోరకమైన సుఖంగా ఉంది వాడికి. ఎంత జుర్రుకున్నా తనివి తీరక ఇంకో ముద్ద తినమన్నాడు గీతని. 

ఆ పాటికే తట్టుకోలేని తీవ్రమైన బాధేదో ఆమెని నలిపేస్తుండటంతో లోలోపలే  కుమిలిపోతూ వాడి పశు వాంఛకి తన శరీరాన్ని అలా అప్పగించేసి అచేతనంగా ఉండిపోయింది గీత.

ఉలుకూ పలుకూ లేకుండా అలాగే ఉండిపోయిన ఆమెని కుదిపేస్తూ "తినూ..." అని గదమాయించాడు వాడు. అయినా ఆమె అలాగే ఉండటంతో ఆమెని తన వైపు తిప్పుకొని నేరుగా ఆమె కళ్ళల్లోకి చూసాడు. చూడంగానే ఛెళ్ళున తన రెండు చెంపలూ వాయించినట్లుగా అదిరిపడ్డాడు. 

ఆకలి గొన్న హైనాల బారి నుండి తన పిల్లని కాపాడుకోడానికి  తనంతట తానే దొరికిపోయి,  బతికుండగానే  అవి తన ఒంటి మాంసం ముద్దలని పీక్కొని తింటున్నా, మౌనంగా  తనబిడ్డ క్షేమం కోసం పంటిబిగువున ఆ నొప్పిని భరిస్తూ ఆత్మార్పణ చేసుకుంటున్న అమాయకపు అమ్మ జింకలా వేదనగా చూస్తున్నట్లు అనిపించింది ఆమె చూపులు. 

ఆ చూపులు చాలు జీవితాంతం వాడిని వెంటాడటానికి. చెర్నాకోల్ తో "సప్ ప్ ప్..." అని సాచి కొట్టినట్లుగా ఉంది వాడికి. ఆమె ఏడవటం లేదంతే... కానీ ఆమె లోపల పడే వేదన ఆమె కళ్ళల్లో స్పష్టంగా తెలుస్తూ వాడి గుండెలని ఒక్కసారి పిండి వదిలినట్లు అయ్యింది. 

ఆమెకి ఇష్టం లేదని తెలుసు కానీ ఇంతలా కుమిలిపోతుందని అనుకోలేదు వాడు. అంతగా కలత చెందిన జాలిగొలిపే మొహాన్ని ఎన్నడూ చూసి ఉండకపోటంతో బాధేసింది. ఇదంతా చేస్తోంది నేనేనా అనిపించి, వాడు చేసిన పనికి వాడికే అసహ్యం కలుగుతోంది. తన ఒళ్ళో అచేతనంగా కూర్చోనున్న ఆమెని లేవదీసి తాను కూడా నిల్చున్నాడు.

ఆమె కళ్ళల్లోకి కూడా చూసేందుకు ధైర్యం సరిపోక అలా తల దించుకొనే అతికష్టం మీద గొంతు పెగలదీసుకొని  "నన్ను క్షమించమ్మా..." అని మాత్రం అనగలిగాడు. ఆమె ఏ భావం లేకుండా అలాగే నిల్చొనే ఉంది. 

కొడితే భరించచ్చు... తిడితే పడచ్చు....కానీ మౌనాన్ని మాత్రం మోయలేం. ఆమె మౌనం వాడి పశ్చాతాపాన్ని ఇంకా ఇంకా పెంచింది. నిశ్శబ్ధం  రాజ్యమేలిందక్కడ కాసేపు. 

ఇంక ఏ మాత్రం అక్కడే ఉన్నా బాధతో నిలువునా దహించిపోతాననిపించింది నిర్మల్ కి. వాడి బ్యాగ్ తీసుకొని "ఇంకెప్పుడూ మీ జోలికి రాను... సెలవు..." అని బాధగా చెప్పి టెంట్ బయటకి వెళ్ళబోయాడు. కానీ వాడి చేతిని ఒక చేయి గట్టిగా పట్టేసుకుని ఆపడంతో ఆగి వెనక్కి చూసాడు. ఆ చేయి గీతది.

"ఎక్కడికి.." అంతసేపూ మౌనంగా ఉన్న గీత నోరు పెగల్చుకొని అడిగింది . 

"మా ఇంటికి...." గొంతు జీరకట్టగా బాధగా చెప్పాడు నిర్మల్.

"అక్కడెవరూ లేరుగా నీకు... వెళ్లి ఏం చేస్తావ్...."  వాడి  భావాలు అర్థమయ్యు అడిగింది గీత.

"ఏమో...." తనని ఆపుతున్న ఆమె చేయి విడిపోయించుకోటానికి ప్రయత్నిస్తూ అన్నాడు.

"మరి ఇక్కడికెందుకు వచ్చావ్...." 

తనకంటూ ఎవరూ లేరని గుర్తొచ్చి,ఇంక వాడి వల్ల కాక మోకాళ్ళ మీద పడి ఎక్కిళ్ళు పెడుతూ "తప్పు చేశానమ్మా.... ఈ పాపాత్ముడిని క్షమించు..." అని బిగ్గరగా రోదించసాగాడు వాడు.

ఆమె కాళ్ళ మీద పడి అలాగే చాలాసేపు ఏడుస్తూనే ఆమె పాదాలని తన కన్నీళ్లతో కడిగాడు. ఆమె కూడా అలాగే వాడి బాధంతా ఇంకిపోయేలా తనివితీరా ఏడవనిచ్చింది.

నిజానికి అమ్మా అమ్మా అంటున్న వాడి పిలుపు ఆమెకి తన కొడుకులాగే అనిపించింది. మొదటిసారి వాడిని చూసినప్పుడు వాడి అమాయకమైన మొహం ఆమెకి ముచ్చటగా అనిపించింది. తన కూతురికి తెలివి తెప్పించినప్పుడు వాడి మీద అభిమానం కలిగింది. వాడిని బస్సులోని వారంతా దారుణంగా అవమానించినప్పుడు వాడి మీద జాలి కలిగింది. అయ్యో చిన్న పిల్లోడిని అలా చేస్తున్నారే అని చాలా బాధ పడింది. తన కూతురు వాడిని ఇష్టపడుతోందని తెలిసినప్పుడు సంతోషించింది. మగవాడు అంటూ లేని ఈ ప్రపంచంలో త్వరలో అంతం కానున్న మానవ జాతిని కాపాడేందుకు వీడొచ్చాడని బలంగా నమ్మింది.  కానీ తర్వాతనే వాడి చేష్టలకి విస్తు పోవాల్సి వచ్చింది ఆమెకి. ఇప్పుడు కూడా అలా వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తున్న వాడిని చూసి తల్లిగా తట్టుకోలేకపోతోంది.

ఆమె కూడా కింద కూర్చొని వాడి తలని పైకెత్తి తన వైపు తిప్పుకుంది. వాడి ఏడుపు మొహం చూసి ఓదార్పుగా వాడి తలని తన గుండెల్లోకి ఒత్తుకుని వాడి బాధ తీరేదాకా వాడి వీపు తడుతూ అలాగే ఉండనిచ్చింది.

కాసేపటికి వాడే తేరుకొని "ఇక నేను వెళ్ళిపోతానమ్మా..." అని బ్యాగ్ అందుకున్నాడు. 

ఆమె వాడిని ఆపుతూ "ఎక్కడికి వెళ్ళేది... అమ్మా అని అన్నావ్.. ఈ అమ్మనీ, నీ అమ్మూనీ వదిలేసి వెళ్ళిపోతావా..." అని లాలనగా అడిగింది. 

"అమ్మా..." కొడుకుతో మాట్లాడినట్లు మాట్లాడుతున్న ఆమె ఆపేక్షకి ఇంకా సిగ్గు పడిపోయి "ఆ అమ్మతోనే దారుణంగా ప్రవర్తించాను... నాకు బతికే అర్హతే లేదు.." ఇంకా ఎక్కిళ్ళు ఆగక ఊపిరి ఎగబీలుస్తూ ఏడుస్తూనే చెప్పాడు వాడు. 

"అవును... తప్పు కదా... అలా చేయొచ్చా చెప్పు... బస్సులో ఎక్కినప్పుడు ఎలా ఉన్నావ్... ఇప్పుడెలా మారిపోయావు...  అప్పుడు ఈ బస్సు, ఇంకా అందులోని ఆడవాళ్లు నీ వాళ్ళు కాదన్న సోయ ఉంది నీకు. ఎప్పుడైతే మేమంతా నా కూతురు కోసం నీకు దాసోహం అన్నామో అప్పటి నుండి మమ్మల్నంతా బానిసలుగా చూసావ్... తప్పు నిర్మల్. మగవాడు లేకపోయినా ధైర్యంగా బతికేస్తున్నాం మేము..." వాడి తప్పేంటో వాడికి తెలియజేసింది గీత. "ఒకసారి ఆలోచించు... నాకంటే అమోఘ కూతురు.... మిగతా వాళ్లకి ఏమి అవసరం చెప్పు నువ్వు ఏమి చేసినా పడటానికి.... ఎందుకంటే వాళ్ళకి కూడా అమోఘ అంటే ప్రాణం. అది ఇష్టపడుతోంది కాబట్టి దానికోసం తప్పక నీ ఆగడాలని భరిస్తున్నారు....అంతమాత్రాన ఇష్టం వచ్చినట్లు చేయొచ్చా చెప్పు...." నెమ్మదిగా వాడి మాడు మొట్టి చెప్పింది.

"తప్పే..." తన తప్పు అర్ధమయ్యి నిజాయితీగా ఒప్పుకున్నాడు వాడు. 

"చూడు నిర్మల్... నా కూతురు చెప్పే ఉంటుంది... మగవాడు లేకపోతే ఈ ప్రపంచంలో మానవజాతి అంతం కాక తప్పదు.... మా అదృష్టానికి నువ్వు కనపడ్డావు... కానీ ఆడదాన్ని చేరుకొనే పద్ధతి ఇది కాదు... ఇష్టంగా చెయ్యాలి... ఇలా బలవంతంగా కాదు...." వాడి కర్తవ్యాన్ని గుర్తు చేసింది.

"అంటే నీక్కూడా ఇష్టమేనా అమ్మా...." ఆశగా అడిగాడు వాడు. గీత మాటలకి వాడిలోని బాధ దాదాపుగా పోయి మళ్ళీ కింద పంచలో గుడారం లేచి ఆమె పొట్టకి గుచ్చుకుంది. తన పొట్టకి ఏమి తగులుతోందో తెలిసి వాడికి కొంచెం దూరం జరిగింది ఆమె.

"నా ఇష్టంతో పని ఏముంది... మానవ జాతి మనుగడ కోసం ఎవరికైనా తప్పదు... అది నాకైనా సరే..." మనసు కష్టంగానే ఉన్నా నిజాన్ని చెప్పింది ఆమె.

"అమ్మా... ఐ లవ్ యూ..." గీత కూడా తనకే అని తెలియటంతో పట్టరాని సంతోషంతో  ఆమె దగ్గరకి వచ్చి ఆమె సన్నులు వాడి ఛాతీకి అదుముకొనేలా గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాడు వాడు. ఆమె నుండి ఎటువంటి ప్రతిస్పందనా లేదు. అలాగే వాడి కౌగిలిలో ఇబ్బందిగా ఉండిపోయింది.

ఆమె ఇబ్బంది పడటాన్ని గమనించి ఆమెకి దూరం జరిగి "ఏమయ్యిందమ్మా... నిజానికి నీకు ఇష్టం లేదు కదా...." అన్నాడు వాడు. అవునన్నట్లు తలూపింది ఆమె. 

వాడు ఒకింత నిరుత్సాహపడి వెంటనే ఒక ఆలోచన వచ్చి "పోనీలే అమ్మా... పర్వాలేదు... నీకు నచ్చినప్పుడే చేద్దాం... కానీ నువ్వు నాకు అమ్మవే... నన్ను కూడా నీ కొడుకునే అనుకుంటున్నావు కదా..." అని కళ్లల్లో మెరుస్తుండగా అడిగాడు. ఆమె కొడుకువే అన్నట్లు తలూపింది. 

వాడు ఈల వేస్తూ "అయితే ఇబ్బందేమీ లేదు.... నువ్వు నన్ను కొడుకుగానే చూడు... నేనూ అమ్మలాగే చూస్తా.... కానీ చిన్నప్పుడు అమ్మ చేసే పనులన్నీ నువ్వు చేయాలి..." ఆనందంగా చెప్పాడు.

ఆమెకి అర్థమైతోంది వాడి కొంటె ఆలోచన. అయినా ఏమీ తెలీనట్లు "అంటే...." అని అడిగింది. 

వాడు ఉత్సాహంగా చెప్పుకుంటూ పోయాడు, "అంటే నువ్వు అమ్మలాగే ఇప్పుడు నాకు అన్నం తినిపించాలి... కాకపోతే ఇందాకలాగ నోటితో తినిపించాలి... నన్ను కౌగిలించుకొని పడుకోవాలి... నాకు ఆకలేస్తే నీ ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకొని నీ పాలు పట్టించాలి..." పైట చాటున దాగి ఉన్న ఆమె భారీ సైజులని లొట్టలేస్తూ చూస్తూ అన్నాడు. 

"మళ్ళీ తప్పు చేస్తున్నావ్ నువ్వు...." తన రొమ్ములనే తినేసేలా చూస్తున్న వాడి చూపులకి చిరాకుగా పైట సరి చేసుకుంటూ అంది ఆమె. 

వాడు కొట్టి పడేస్తూ "తప్పు లేదమ్మా... నీతో ఆ పని తప్ప ఇంకేదైనా చేయొచ్చుగా.. నువ్వు నీ కొడుకుకి చేస్తున్నా అనుకో... నేను అమ్మతో పాటు ఇంకేదైనా అనుకుంటా... అది నా ఇష్టం... నీకు నచ్చితే ఉంటా... లేదంటే ఇప్పుడే వెళ్ళిపోతా...." బెదిరించాడు వాడు. 

"సరే..." కొంచెం అనుమానంగానే ఒప్పుకుంది గీత. 

అంతే "యాహూ.." అంటూ అమాంతం ఆమెని గాల్లోకి లేపి గిరగిరా తిప్పేసాడు ఆనందం పట్టలేక నిర్మల్. 

(ఇంకాఉంది.)