Thriller காமம் ஏற்படுத்திய தாக்கம் - நிறைவு (completed)

[game40it]

அத்தியாயம் 20 - போலீஸ் ஏமாற்றம், அருண் வேட்டை

 
அவர்கள் இறுக்கமாக அணைத்தபடி இருந்தார்கள். அவன் நாக்கு அவள் வாய் உள்ளே ஊடுருவ அனுமதித்தாள் .... இது முதல் முறையல்ல. அவளை முத்தமிட்டபடி அவன் கை அவள் பிளவுஸ் உள்ளே இருந்து அவளின் முலையை மெதுவாக அமுக்கிக்கொண்டு  இருந்தான். அவர்கள் மூச்சுவாங்கும் முன்பு ஒரு இரண்டு நிமிடங்கள் போல முத்தமிட்டுக்கொண்டு இருந்தனர். அவன் அவளின் பிளவுசின் பட்டன்கள் அவுக்க முயற்சிக்கும்போது அவனை தடுத்தாள். அது அவன் உண்மையில் அவனை தடுக்க செய்தாலோ அல்லது சால்ஜாப்புக்காக செய்தாலோ என்று அவனுக்கு புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை. எப்படி இருந்தாலும் மேல் மூன்று பட்டன்களை வெற்றிகரமாக திறந்துவிட்டான். அவளது இரண்டு மேடுகளும் பிளவும் அவன் கண்களுக்கு அந்த திறப்பில் தெரிந்தது. காபியில் பால் கலந்த நிற தோலுடன் அவள் அணிந்திருந்த கருப்பு நிற பிராவிற்கு எதிராக பார்க்க மிகவும் கவர்ச்சியாக இருந்தது. அவள் அழகை பசியுடன் வெறித்து பார்க்கும் அவள் கண்களை கண்டு அவள் கன்னங்கள் வெட்கத்தில் சிவந்தன.
 
நீல பூர்வித் தலையை தூக்கி அவன் கண்களை ஆழமாக பார்த்து," நீ வர வர ரொம்ப மோசவனாக மாறுற உனக்கு தெரியுமா," என்று அவனை புன்னகையோடு செல்லமாக திட்டினாள்.
 
"நான் என்ன செய்வேன்.. நீ அவ்வளவு அழகா இருக்க, நான் எப்படி ரெசிஸ்ட பண்ணுவேன்?" அவள் இதயத்தை உருக வைக்கும் சரியான வார்த்தைகளை கூறினான்.
 
அவனை அன்போடு பார்த்து," மிஸ்டர் பூர்வித், நீ எங்கே பார்த்துக்கொண்டு இருந்த என்று தெரியும். நீ அதைத்தானே மீன் பண்ணுற யு ராஸ்கல்."
 
"நோ மிஸ்ஸர்ஸ் பூர்வித், நீ அழகு ஆள் ஓவர், என்ன, உன் முழு அழகையும் என்னால் பார்க்க முடியில. அதற்க்கு நீ ரொம்ப கண்டிப்பா இருக்க."
 
அவன் அவளை மிஸ்ஸர்ஸ் பூர்வித் என்று அழைத்தபோது அது அவள் உள்ளத்தில் மகிழ்ச்சியை நிரப்பியது அனால் அதே நேரத்தில் ஒரு சிறிய பயமும் ஒட்டி இருந்தது. இது உண்மையில் நடந்திடும்மா? என்னைப்போல மிடில் க்ளாஸ் பின்கோளத்தில் வந்த ஒரு பெண்ணை அவன் குடும்பம் அந்த வீட்டின் மருமகளை ஏற்றுகொள்ளும்மா? பிரச்சனைகள் வரும் என்று தெரிந்தும் தன்னைவிட சமுதாயத்தில் எவ்வளவு மேல் தட்டில் இருந்து வந்த ஒருவனின் காதலை அவள் ஏற்றுக்கொண்டிருக்கலாமா? ஒருவேளை பூர்வித் பிடிவாதமாக அவளைத் திருமணம் செய்து கொண்டாலும் திருமணத்துக்கு பிறகு அவளை எப்படி நடத்துவார்கள். குடும்பம் அவளைப் புறக்கணிக்கும் அணுகுமுறையால் அவள் வெர்பல் சித்திரவதை செய்யப்படுவாள  அல்லது புண்படுத்தப்படுவாளா? அவர்களின் எண்ணங்கள் எப்படி இருக்கும் என்றால் பூர்வித்தின் செல்வத்துக்காக தான் நான் அவனை மயக்கிவிட்டேன் என்று. ஆங்கிலத்தில் சொல்வார்கள் அவள் ஒரு 'கோல்ட் டீகெர்' (gold digger ). அனால் அவள் உண்மையில் பூர்வித்தை நேசித்தாள். அவன் அக்கறையுள்ள மற்றும் ஒழுக்கமான நபராக இருந்தான். பூர்விதும் அவளைப்போல நடுத்தர வர்க்கத்தில் வந்தவனாக இருந்தால் எவ்வளவு நல்ல இருந்திருக்கும் என்று நினைத்தாள். இந்த அச்சமும் சந்தேகங்களும் இருந்திருக்காது.
 
"பூர்வித், உண்மையில் நமக்கு எதிர்காலம் இருக்கு என்று நினைக்கிறியா? நான் என்னையே ஏமாற்றிக்கொண்டு இருக்கேன் ... இது நடக்காது என்று ரொம்ப பயமாக இருக்கு."
 
அவள் கண்களில் ஆழமான கவலையை பார்த்தவன் அவள் உதட்டில் மெதுவாக முத்தமிட்டான். "இப்படி எப்போதும் நினைக்காதே.. இதில் நான் ரொம்ப சீரியஸ், நீ என் மனைவியாகுவதை யாரும் தடுக்கமுடியாது ... என் குடும்பத்தை  விட்டுவந்தாலும், அல்லது என் பரம்பரை உரிமைகளை விட்டுக்கொடுக்க வேண்டும் என்றாலும் சரி. அவள் கண்களில் கண்ணீர் பெருகியது. இது உண்மையானது என்று அவளால் பார்க்க முடிந்தது, அவளை மயக்குவதற்காக அவன் பேசிய வெற்று வார்த்தைகள் அல்ல.
 
"இல்லை டார்லிங் அது நடக்கக்கூடாது. என்னால் நீ உன் குடும்பத்தை விட்டு பிரிதிவிடக்கூடாது. நீ கஷ்டப்படுவதை என்னால் பார்க்க முடியாது. நீ காயப்படுவதை பார்ப்பதைவிட நான் உன்னை விட்டுக்கொடுக்க தயார்."
 
அவன் ஏன் அவளை இவ்வளவு ஆழமாக காதலிக்கிறான் என்ற காரணத்தை அவள் வார்த்தைகள் மீண்டும் அவனுக்கு வலியுறுத்தியது. அவள் அவனது வழக்கமான நட்பு வட்டத்தில் இருக்கும் பெண்களைப் போல ஆழமற்ற சமூக வண்ணத்துப்பூச்சிகளைப் போல் இல்லை. ஷாப்பிங், பார்ட்டி மற்றும் கிசுகிசுக்கள் மட்டுமே அவர்களுக்கு முக்கியமாக இருந்தது. அந்த குரூப்பில் எதனை பெண்கள் தான் நல்ல குணமுடன் தனது துணைக்கு உண்மையாக இருப்பார்கள் என்பது அவனுக்கு தெரியாது மட்டும் இல்லை அதை பற்றி அவன் கவலைப்படவும் இல்லை. நீலா அவர்களிடம் இருந்து வித்யாசம் ஆனவள். அவள் புத்திசாலி மற்றும் அக்கறையுள்ள நபராக இருந்தாள். அவள் ஹவுஸ் செர்ஜென்னாக வேலை செய்யும் அரசாங்க மருத்துவமனையில் நோயாளிகளை அவள் கவனிக்கும் விதமே அதை காட்டியது. அவர்கள் மேற்கொள்ளும் துன்பங்களுக்கு அவள்  பச்சாத்தாபம் காட்டுவாள். அவள் அவர்களை கனிவுடன் நடத்தினாள். அவளை பூர்வித் முதல் முதலில் பார்த்தபோது அவளின் இந்த குணங்கள் தான் அவனை ஈர்த்தது, அவளின் அழகல்ல ... ஆனாலும் அவள் அழகாகவும் இருந்ததும் ஒரு ப்ளஸ். அரசு நிறுவனங்களில் தனது அமைப்பு தவறாமல் நடத்தும் தொண்டு மற்றும் விளம்பர நிகழ்வில் பூர்வித் கலந்து கொண்டான், அந்த முறை அது நீலா பணிபுரியும் அரசு மருத்துவமனையில் நடந்தது. அவர்கள் மிகவும் ஏழ்மையான மற்றும் ஆதரவற்ற நோயாளிகளுக்கு உணவு மற்றும் பிற பொருட்களை வழங்கினர். அப்போது தான் பூர்வித் முதல்முதலில் நீலாவை பார்த்தான். அவனை முதலில் ஈர்த்தது அவள் அழகு அனால் அதுமட்டுமே அவன் அவளை தொடர்ந்து கவனிக்க வைத்திருக்காது. அவன் நண்பர்கள் வட்டத்தில் கவர்ச்சியான பெண்கள் ஏராளம். அதனால் அழகு மட்டும் அவனை ஈர்த்து இருக்காது, ஆனால் அவள் நோயாளிகளுடன் அவள் நடந்துகொள்வதை கண்டு அவன் இம்ப்ரெஸ் ஆனான். நட்பாக துவங்கியது போக போக காதலாக மாறியது.
 
"நீல, நீ ஏன் வாழ்க்கையில் இல்லை என்றால் தான் நான் வேதனையும், வாழ்க்கையை தொலைத்ததாகவும் உணருவேன்," என்று மனம் உருகி சொன்னான்.
 
"ஐ லவ் யு சோ மச் பூர்வித், நீ என்னால் எந்த பிரச்னையும் நேர்கொள்ள கூடாது என்று தான் பார்க்குறேன்."
 
"நீ வாரி பண்ணிக்காத நீல, இந்த உலகத்தில் எந்த சக்தியும் நீ என் மனைவி ஆவதை தடுக்க முடியாது."
 
அவனை காதலோடு பார்த்தாள், அனால் இதையெல்லாம் தவிர அவளுக்கு இன்னொரு கவலை கிருந்தது ... அதாவது அவள் அண்ணண் வஜேந்திர. செல்வந்தர்கள் மற்றும் அவர்களின் நம்பகத்தன்மை குறித்து அவருக்கு மிகவும் மோசமான கருத்து இருந்தது. இதற்கும் அவர் சம்மதிக்க மாட்டான் என்று பயந்தாள். பூர்வித் அவளை மீண்டும் முத்தமிட அவள் இந்த கவலைகளை எல்லாம் ஒரு புறம் தள்ள முயற்சித்தாள். அவன் அவள் ப்லோஸ் மேலே தூக்கி அவள் முலையை அவள் ப்ரா கப்பில் இருந்து விடுவித்து அவள் முலைக்காம்பை உறிஞ்ச துவங்கினான். இது நீலாவுக்கு இன்பமாக இருந்தாலும் இதற்க்கு மேல் அவன் போவதை அனுமதிக்கமாட்டாள். அவன் நாக்கு அவளின் விறைத்த காம்பை சீண்ட அவன் உச்சந்தலையை  முத்தமிட்டாள். பூர்வித் அவள் கையை எடுத்து அவன் பேண்டின் உள் இருந்த புடைப்பில் மீது வைத்தான். அவன் வாராத பால் பருக அவள் அவனின் ஆண்மையை அழுத்தி பிசைந்தாள். இது ஒரு ஐந்து நிமிடங்கள் போல தொடர்ந்தது.
 
"ஒகே பேபி, எனக்கு டைம் ஆகிரிச்சி, நான் போகணும்," என்று அவள் முலையை அவள் பிரவுள்ளே திணித்துவிட்டு அவள் பிளவுஸை கீழே இறக்கினாள்.
 
அவள் காரில் இருந்த இறங்க முற்ப்பட்டபோது பூர்வித் ஏமாற்றத்துடன் சொன்னான்,"நீ பொல்லாதவள்  உனக்குத் தெரியும்மா ... உனக்கு என் மீது இரக்கம்மே இல்லை" என்று அவளைப் பரிதாபமாகப் பார்த்தான். அவனுக்காக நீலாவின் இதயம் உருகியது. அவனை இப்படி துடிக்கவிட்டிட்டு போக கஷ்டமாக இருந்தது. அனால் திருமணத்துக்கு முன்பு கட்டுப்பாடாக இருக்கணும் என்று அவனிடம் கண்டிப்பாக சொல்லிவிட்டாள். அவன் பல முறை கேட்டதுபோல அவள் அவனுக்கு ஒரு 'ஹேண்ட் ஜாப்' ஆவது செய்திருக்கலாம்.  அனால் அவளுக்கு அப்படி செய்ய வெட்கமாக இருந்தது. ஒரு ஆணுடன் அவள் இந்த அளவு முன்பு போனறகில்லை.  
 
அவன் கன்னங்களை அவளின் இரு உள்ளங்கையில் அவள் ஏந்தியபடி அவனுக்கு ஒரு அன்பான முத்தம் கொடுத்தாள். "சாரி டார்லிங், நான் வார்டுக்கு போகணும் ... இப்போவே லேட் ஆகிரிச்சி."
 
அந்தச் சிரிப்பே அவன் உள்ளத்தில் இருந்த ஏக்கத்தைப் போக்கப் போதுமானதாக இருந்தது. காரில் இருந்து இறங்கி, பை சொல்ல  கார் சைடு கதவு கண்ணாடி நோக்கி குனிந்தாள். அவளுக்கான அவனது தேவையில் ஏமாற்றம் நிறைந்தது அவன்  முகத்தைப் பார்க்குமபோது  அவள் மனம் காதலால் நிறைந்தது.
 
"பை டியர், ஐ லவ் யு," என்று சொல்லி ஒரு பிரகாசிக்கும் புன்னகை வீசியபின் கிளம்பினாள்.
 
சில நிமிடங்களுக்கு முன்பிருந்ததை விட மகிழ்ச்சியான மனநிலையில் அவர் தனது அலுவலகத்திற்குச் சென்றான்.
 
 
அருணுக்கு எதிர்பார்த்ததை விட எல்லாம் சிறப்பாக நடந்தேறியது. கடத்தல்காரர்களுக்கும் பல்வீரின் ஆட்களுக்கும் இடையே நடந்த பரிமாற்றம் சுமூகமாக நடந்து வந்தது. அவர்கள் பல்வீரின் ஆட்களை பதுங்கியிருந்து தாக்கும் முன், கடத்தல்காரர்களின் படகு புறப்படுவதற்காக அவர்கள் காத்திருந்தனர். எதிர்பாராதத்தின் அங்கம் அருண் மற்றும் அவனது ஆட்கள் பக்கம் இருந்தது. பல்வேரின் ஆட்கள் தங்கள் கார்களின் பூத்தில் பொருட்களை ஏற்றிக் கொண்டிருந்தபோது பல்வீரின் ஆட்கள் மீது பதுங்கியிருது முன்வந்த அருண் மற்றம் அவன் ஆட்கள் தாக்கினர். ஏதோ தவறு நடக்கிறது என்பதை பலவீர் ஆட்கள் அறிந்து கொள்வதற்குள் அவர்களில் இருவரை அருண் சுட்டுக் கொன்றன். அவர்களின் துப்பாக்கியின் முனையில் சுற்றியிருந்த தடித்த துணியால் துப்பாக்கிச் சத்தம் அடக்கியது. பல்வீரின் மீதி இருந்த இரண்டு பேர், அவர்களை அருண் ஆட்கள் சுற்றியிருந்தார்கள், அவர்கள் எதிர்க்க நினைத்தால் அவர்களும் சுடப்படுவார்கள் என்று அறிந்ததும் அவர்கள் சரணடைந்தார்கள். அருணின் ஆட்களில் இருவர், பல்வீரின் ஆட்கள் ஏற்கனவே சரக்கை ஏற்றிய  காரை அந்த இடத்திலிருந்து கொஞ்சம் தொலைவில் இருந்த தங்கள் சொந்த வேர்ஹௌஸ்க்கு ஓட்டிச் சென்றனர். அருண் அவர்கள் இருந்த இடத்திற்கு வர தன் சொந்த படகை அழைத்தான். இரண்டு இறந்த உடல்களை பல்வீரின் ஆட்களையே படகில் ஏற்றச் செய்தார்கள். அவர்கள் கரையிலிருந்து சில கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருந்தபோது பல்வீரின் மீதி இரண்டு ஆட்களை சுட்டு கொன்றன. அவர்களின் உடல்கள் எடைபோடப்பட்டு, மீண்டும் கண்டுபிடிக்க முடியாதபடி கடலில் வீசப்பட்டன. உடல்கள் இல்லை என்றால் விசாரணை இல்லை.
 
அருண் தன் போனில் ரங்காவை அழைத்தான். “எல்லாம் எதிர்பார்த்ததை விட பிரச்னை எதுவும் இல்லாமல் நடந்தது.  அவர்களின் சரக்கை கடத்தி நம்ம வேர்ஹவுசில் பதுக்கி வைத்திட்டோம்."
 
ரங்கா மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்தான். அருண் தன் அண்ணனுக்கு மாற்றாக இருக்கக்கூடியவன் என்று நிரூபித்துக் கொண்டிருந்தான். அவனை குறைத்து மதிப்பிட்டுவிட்டேன் என்று இப்போது ரங்காவுக்கு தோன்றியது. 
 
"அருமை, பல்வீரின் ஆட்களைப் பற்றி என்ன?"
 
"அவர்கள் பத்தி கவலை படாதீங்க. அவர்களுக்கு கடலடியில் ஒரு நல்ல ஓய்வு இடம் கிடைச்சிருக்கு."
 
பல்வீரிடம் இருந்து பதிலடியாக எதுவும் நடக்கலாம், நாம எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும்," என்று ரங்கா சொல்ல, அவனது குரலில் கவலை தெரிந்தது.
 
ரங்கா எப்படி இந்த அமைப்பின்  தலைவன் ஆனான்? என்று மனதிற்குள் அருண் நினைத்துக்கொண்டான். அவன் மிகவும் பயந்துபோய் எந்த ஒரு துணிச்சலான நடவடிக்கையும் எடுக்கத் தயாராக இல்லை. என் அண்ணன் பரணியால் தான் அவன் இந்த நிலைக்கு வந்திருப்பான். ரங்காவின் அமைப்பு உருவாகும் நேரத்தில் அவனது அண்ணன் பரணி ஆரம்பத்திலிருந்தே ரங்காவுடன் இருந்தார். பரணி, மற்ற ஆட்களை அவர் கட்டுப்பாட்டில் வைத்து, ரங்காவின் போட்டியாளர்களை அகற்றி, ரங்காவைத் தலைவராக நிலைநிறுத்துவதற்கு வன்முறை செயல்கள் எல்லாம் வழிநடத்தியவர். பரணிக்கு தேவையான தைரியமும் வன்முறை குணமும் இருந்தது ஆனால் ஒரு அமைப்பை நடத்த புத்திசாலித்தனம் இல்லை. அதிக புத்திசாலி மற்றும் ஊழல் அதிகாரிகள், காவல்துறை மற்றும் அரசியல்வாதிகளை கையாள்பவராக கருதப்பட்ட ரங்காவுக்கு பரணி இரண்டாவது நிலையில் இருக்க அவர் தயாராக இருந்தார்.
 
"நான் என் அண்ணனை போல் இல்லை," என்று அருண் மனதிற்குள் நினைத்துக் கொண்டான், "எனக்கு கிடைக்கவேண்டியதை விட குறைவாக கிடைப்பதற்கு ஒப்புக்கொள்ள போவதில்லை."
 
அருண் ரங்காவை பலவீனமானவன் என்று நினைத்தான், இருப்பினும் அவன் சரியான நேரத்துக்கு காத்திருக்க வேண்டியிருந்தது. இன்னும் ரங்காவுக்கு விசுவாசமான ஆட்கள் இருந்தார்கள்.
 
“என்ன நடந்தது என்று பல்வீருக்குத் தெரியாது. அவனுடைய ஆட்கள் அவனிடம் எதுவும் சொல்ல திரும்பி வரப் போவதில்லை. ஸ்கிராப்புகளைத் தவிர வேறு எதுவும் இல்லாத வரை நாங்கள் அவர்களின் காரை முழுவதுமாக உடைப்போம். இப்படி கூட இருக்கலாம், அவனோடேயே ஆட்கள் அவனுக்கு துரோகம் செய்து போதைப்பொருளுடன் தப்பிச் சென்றதாக கூட அவன் சந்தேகிக்கக்கூடும். அவர்கள் வேறு மாநிலத்திற்குச் சென்று, அவர்கள் அடித்த கொள்ளையை அனுபவிக்கிறார்கள் என்று அவர் சந்தேகிக்கலாம்."
 
உறுதியான ஆதாரம் இல்லாமல் அருணுக்கு தெரியும் பல்வீர் எதையும் தொடங்க மாட்டான், ஆனால் அவனைப் போன்றவன் உறுதியாக எதையும் செய்யமாட்டான் என்று சொல்ல முடியாது. பல்வீர் போன்றவர்காலை எதிர்க்கும் முன் அவன் தனது சொந்த நிலையை வலுப்படுத்திக்கொள்ள வேண்டும்.
 
 
பிரகாஷ் ஒரு ஆடம்பரமான உணவகத்தில் அமைதியாக மதிய உணவு சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவன் ரொம்ப நல்ல மூடில் இருந்தான். அன்று காலை அவன்  மௌனிகாவுடன் மிகவும் திருப்தியான செக்ஸ் கொண்டிருந்தான். அதுவும் அவனது சொந்த படுக்கையறையில். அதிலும் அவன் அவனின் அம்மாவின் நெருங்கிய தோழியுடன் காம ஆட்டம் போடும்போது அவன் அம்மாவே அவர்களுக்கு காவலாக இருந்தாள். மௌனிகாவின் இனிய புண்டையை அனுபவிப்பது இன்னும்  சில காலம் தொடரும் என்பது இப்போது உறுதியாகிவிட்டது. அவள் அம்மாவுடன் தொடர்ந்து படுப்பதற்கு சந்தியாவை அவனால் வசீகர செய்யமுடியும் என்று நம்பிக்கையுடன் இருந்தான். மௌனிகா இன்று அதிக வெறிகொண்ட உணர்ச்சியுடன் புணர்வதற்கு ஈடுகுடுத்தாள். அவளின் ரம்மிய உதடுகள் அவன் தண்டை உறிஞ்சும் இன்பமும், அவளது இறுக்கமான புழை  தசைகள் அவனது காதல் துருவத்தில் பால் கறந்த விதமும் அவன் மனதில் இப்போதும் நீடித்துக்கொண்டு இருந்தது.
 
யாரோ அவனை அழைத்தபோது பிரகாஷ் சாப்பிடுறதில் இருந்து  நிமிர்ந்து பார்த்தான், "ஹாய், பிரகாஷ், உங்களை இங்கே பார்ப்பேன் என்று எதிர்பார்க்கள."
 
அவள் முகம் எங்கோ பார்த்ததுபோல இருந்தாலும் எதிரில் நின்ற பெண்ணை அவனால் உடனடியாக அடையாளம் காண முடியவில்லை.
 
“என்னை ஞாபகம் இல்லையா பிரகாஷ்? ஓ, எவ்வளவு ஏமாற்றம்,” என்று அந்த பெண் கவர்ச்சியாக உதடுகளை பிதிக்கினாள்.
 
அப்போது சட்டென்று அவன் நினைவுக்கு வந்தது. விருந்து ஒன்றில் அவனுக்கு அவள் அறிமுகமானாள், ஆனால் அவள் பெயர் என்னெவென்று கொஞ்சம் கூட நினைவில் இல்லை. அவன் கவனும் முழுதும் அப்போது மௌனிகா மீது இருந்தது.
 
"இது சங்கடமாக இருக்கு, அவளுடைய பெயர் நினைவுக்கு வரமாட்டீங்கது," என்று அவன் தனக்குள் முணுமுணுத்தான்.
 
“ஓ ஹாய் ஆன்டி, சாரி, நான் வேற எதையோ நினைத்துக்கொண்டு இருந்தேன்,” என்று பிரகாஷ் தனது சங்கடத்தை மறைக்க முயன்றான்.
 
"என்னை உட்காரச் சொல்ல மாட்டீர்களா?" அவன் பதில் சொல்லும் போதே நாற்காலியை இழுத்துக்கொண்டு சொன்னாள்.
 
"ஓஹ் சாரி .. என் மேனர்ஸ் எங்கே போச்சி.. பிலீஸ் உட்காருங்க ஆன்டி,” என்று பணிவாக பதிலளித்தான் பிரகாஷ்.
 
“இன்னொரு விஷயம், என்னை ஆன்டி என்று கூப்பிடாதே.. நான் அவ்வளவு வயதானவளாக இருக்கிறேனா?”
 
"நோ..நோ அப்படி இல்லை,"பிரகாஷின் வார்த்தைகள் தடுமாறியது.
 
"என்னை பிரேமாவதி என்று கூப்பிடு. இன்னும் பெட்டெர் ஜஸ்ட் பிரேமா என்று கூப்பிடு," அவள் அவனைப் பார்த்து பிரகாசமாக புன்னகைத்தாள்.
 
திவ்யாவின் அழகான இளம் மகனை சந்திக்க வாய்ப்பு கிடைத்ததில் பிரேமாவதி மகிழ்ச்சி அடைந்தாள். அவளும் அங்கே மதிய உணவுக்கு வந்திருந்தாள்.
 
அவள் பெயரைப் பொறுத்த வரையில் அவன் மனம் இன்னும் வெறுமையாக இருந்ததால் அவளாகவே தன் பெயரைச் சொன்னதற்கு பிரகாஷ் மிகவும் நன்றியுள்ளவனாக இருந்தான். இப்போது அவள் பெயரைச் சொன்னதும் அவனது மனதில் மேலும் அவளைப்பற்றி நினைவுகல் வந்து கொண்டிருந்தது. அவள் திருமதி யோகேஷ்வர், நகரத்தில் உள்ள ஒரு முக்கிய தொழிலதிபரின் மனைவி. எப்போதும் லோ கட் பிளவுஸ் மற்றும் லோ ஹிப் புடவைகள் அணியக்கூடியவள். அவள் கவர்ச்சியான பெண்ணாக இருந்தாள், ஆனால் அவனது அன்பான  மௌனிகாவின் அளவு இல்லை.
 
"கண்டிப்பாக பிரேமா, மன்னிக்கவும், நான் முதலில் உன்னை அடையாளம் காணவில்லை."
 
"அது பரவாயில்லை பிரகாஷ்.. எப்படியிருந்தாலும், என்னை பிரேமா என்று அழைப்பது நல்லது, ஆன்டி என்று கூப்பிடும்போது நான் வயதானவள் போல பீல் பண்ண செய்யுது."
 
அதற்கு பிரகாஷ் புன்னகைக்கத்தான்.
 
"கேக்குறேன் என்று மைண்ட் பண்ணாத... பிரகாஷ் உனக்கு இப்போது என்ன வயது?" என்று திடீரென்று கேட்டாள்.
 
"எனக்கு வயது 28, ஏன் கேட்கிறீங்க?"
 
"பார், நான் உன்னை விட ரொம்ப மூத்தவள் இல்லை, எனக்கு 34 வயது," அவளின் வயதை நான்கு வருடம் குறைத்துக்கொண்டாள்.
 
அவள் தன்னுடன் பிளிர்ட் பண்ணுறாள் என்று பிரகாஷுக்கு புரிந்தது. இது போன்று இளம் வயது ஆண்களால் ஈர்க்கப்பட்ட வயதான பெண்கள் என்ற ஒன்று அவனுக்கும் சில முறை நடந்து இருந்தது. அனால் உண்மையில் ஆப்போசிட்டும் உண்மை தான். அட்டிகாவது ஆன்டிகள் மீது மோகம் கொண்ட இளம் ஆண்களும் உண்டு. இதற்க்கு சான்றுதலாக மோனிகா மீது இருந்த அவனின் மோகம்.
 
"என்னுடன் லஞ்சுக்கு ஜோயின் பண்ணுறீங்களா?" என்று பிரகாஷ் கேட்டான்.
 
"தங்க யு பிரகாஷ், ஐ வில் பீ டிலாய்ட்டேட்." இதுவே அவனிடம் நட்பாகவும் நெருங்கி பழகவும் கிடைத்த வாய்ப்பு. அவனைத் தன் படுக்கையில் கிடைத்த வேண்டுமென்றால், அவளுடைய எல்லா பெண்களின் சூழ்ச்சிகளையும் அழகையும் அவள் பயன்படுத்த வேண்டும். தன் இரையை வேட்டையாடும் பறவையைப் போல அவள் கண்களில் (காம) பசியுடன் அவனைப் பார்த்தாள்.