Misc. Erotica లిఫ్ట్ అడగబోతే బస్సంతా అమ్మాయిలే .....(updated: 09.09.2023)

[Nag0705]

మీ అమ్మ కావాలి - లిఫ్ట్ అడగబోతే బస్సంతా అమ్మాయిలే .....14  

"అసలేంటి ఇది.... ఏమనుకుంటోంది అసల దీని గురించి.... మెంటల్ టార్చర్ చూపిస్తోంది.." పక్కనే తనని అసహ్యంగా చూస్తున్న యామిని కన్నా పురుగు లాంటి గీత చూపే నిర్మల్ కి ఎక్కువ టార్చర్ గా ఉంది. "ఏంటే నీ ప్రాబ్లెమ్.... చెప్పి దొబ్బిచ్చుకో.. కోపమా... అసహ్యమా... ఏదో ఒకటి ఏడ్చి తగలడు... ఎప్పుడు చూడు ఆ దిక్కుమాలిన చూపొకటి వేసుకొని గుద్దలో మండిస్తావు..... ఈ రోజు నీ కథేంటో చూసి కానీ నిద్రపోనే...." తీవ్రంగా తనలో తానే మథనపడిపోతున్నాడు నిర్మల్.

అంతసేపూ తనతో  నవ్వుతూ మాట్లాడుతున్న నిర్మల్ ఒక్కసారిగా అదోలా అయిపోయేసరికి "ఏమయ్యిందిరా... సడన్ గా ఎందుకు అలా అయిపోయావు... రే బంగారం.... చెప్పు కన్నా.... ఏమయ్యింది..." నిర్మల్ ని దగ్గరకి లాక్కొని తన లేత గుండెల పై పడుకోబెట్టుకొని వీపు మీద తడుతూ లాలనగా అడిగింది అమోఘ.

అమోఘ మాటలకి ఈ లోకంలోకి వచ్చిన నిర్మల్ "నాకు మీ అమ్మ కావాలి... ఈ రాత్రికే మీ అమ్మ పక్కలో పడుకోవాలి... నా వల్ల కావటం లేదు...." తన తలని ఆ పిల్ల గుండెలకి అదుముకుని, వాళ్ళమ్మ తనని పెడుతున్న టార్చర్ గురించి చెప్పకుండా డైరెక్ట్ గా ఆమెతో పడుకోవాలి అని అడిగేశాడు నిర్మల్ .

"దొంగ సచ్చినోడా... ఏబ్రాసి ఎదవా... మా అమ్మ మీద పడ్డాయా నీ కళ్ళు. నేనింకా ఏదో అనుకున్నా.." పక్కనే ఉన్న తననొదిలేసి తన అమ్మ మీద కోరిక చెప్పడంతో కచ్చగా వాడి మాడు మీద మొట్టింది అమోఘ. చూడటానికి కేజీ కండ లేకపోయినా అలా గట్టిగా మొట్టేసరికి సురుక్కుమనింది నిర్మల్ కి.

"అమోఘా... సీరియస్...నాకు మీ అమ్మ కావాలి... అంతే... ఎందుకు ఏమిటి అని ఇప్పుడు అడగకు... ఇప్పుడు చెప్పలేను..మీ అమ్మతో పడుకోవాల్సిందే ఈ రోజు...." ఆ పిల్లని ఇంకా పెనవేసుకొని  తెగేసి చెప్పాడు నిర్మల్.

వీడేదో ప్లాన్ వేసాడనుకొని "సరేరా.... ఏమి చేసినా నీ ఇష్టం అని ముందే చెప్పా కదా.. ఎందుకిప్పుడు నా మీద గుస్సా అయితావు... నీ ఇష్టం... సరేనా.. ముందా ఫేసు మార్చు బాబూ ... చూడలేక చస్తున్నాం..." అంది ఆ పిల్ల.

అంతే... ఒక్కసారిగా వెయ్యి మతాబుల వెలుగులు చిలకరించాయి నిర్మల్ మోహంలో.

"అబ్బా... మొహం చూడు ఎలా వెలిగిపోతోందో.. కామిస్టి ఎదవా.... పక్కనున్న నేను వద్దు కానీ మా అమ్మ కావాలే... చూడు ఎలా లేపుకు కూర్చున్నాడో పాడు పిల్లోడు...  థూ...." కింద టెంట్ వేసిన నిర్మల్ కర్రని ప్యాంట్ పైనే అలా చూస్తూ కుళ్ళుకుంటూ అంది అమోఘ.

"అబ్బా.. అంత లేదులే... నువ్వేగా ముందు అందరినీ తల్లులని చేసి కానీ నీ దగ్గరకు రావద్దన్నావు... మళ్ళీ ఇప్పుడేంటి... వద్దంటే చెప్పేయ్... ఇప్పుడే వెళ్ళిపోతా.. నువ్వు కూడా వద్దులే..." కవ్వింపుగా అన్నాడు నిర్మల్.

"ఒరేయ్... ఆపరా నీ ఓవరాక్షన్.... కర్ర నిగుడుకొని ఆపుకోలేక ఇంటి నుండి  బయల్దేరిన నువ్వే చెప్పాలి... సోది ఫెలో..." ఆట పట్టించింది అమోఘ. ఆ మాటలకి ఉడుక్కొని ఏం చెప్పాలో తెలీక గమ్మునే వుండిపోయాడు వాడు.

వాడిని చూసి జాలేసి "ఏయ్... ఏదో సరదాగా అన్నాలే... ఏడవకు... మొదటిసారే మా అమ్మ కావాలంటే ఎలాగా అని ఆలోచిస్తున్నా అంతే..." ఓదార్పుగా అంది అమోఘ.

"ఎలాగా ఏంటి?!!!.... ఇక్కడున్నోళ్ళంతా నా సొంతమేగా.... అంతా అంటే మీ అమ్మతో కూడా కలిపి..." ఏ ఒక్కరినీ వదలకుండా అందరూ తనకే కావాలి అన్నట్లుగా చెప్పాడు వాడు.

"నిజమే అనుకో... కానీ మా అమ్మ ఎలా ఫీల్ అవుతుందో అనే చిన్న కంగారు అంతే.. ఇంకేమీలేదు..." వాళ్ల అమ్మ ఎలా తీసుకుంటుందో తెలీక తికమక పడుతోంది ఆ పిల్ల. "ఎప్పుడన్నా ఏమన్నా అనుంటేగా తెలిసేది.. ఎప్పుడూ  ఏమీ అనదు.... నాకు ఇది కావాలని కూడా అడగలేదు ఇంతవరకూ తెలుసా... నన్ను కూడా ఇది చెయ్యి అది చెయ్యొద్దని ఏమీ అనదు.. నేనేమి చెప్పినా తలూపి ఊరుకుంటుంది అంతే... ఇప్పుడు కూడా నాకు నువ్వు కావాలి. నీతో అందరూ పడుకోవాలి అనంటే అంతా ఒప్పుకున్నారా.. మా అమ్మేమన్నా అందా చెప్పు... బస్సులో కూడా నువ్వు ఏమి చేసినా గమ్మునే ఉంది కానీ అందరిలా నీ మీద నోరేసుకొని పడిపోలేదుగా..." వాళ్ళమ్మ ఎలాంటిదో వివరంగా చెప్పింది అమోఘ.

"అంటే ఏంటి మీ అమ్మ దగ్గర కూడా ఇప్పుడు చెప్పు దెబ్బలు తినాలా నేను ఏంటి..." కోపంగా అన్నాడు నిర్మల్.

ఒక్కసారిగా నిర్మల్ కౌగిలి నుండి బయటపడి "తినూ... తప్పేంటి.. మా అమ్మ చేతిలో దెబ్బలు తినాలన్నా రాసి పెట్టుండాలి... అందరూ వేరు. మా అమ్మ వేరు..." అని దూరం జరిగింది అమోఘ తర్వాత ఏం జరుగుతుందో తెలిసిపోయి.

"హే నిన్నూ.." ఆ పిల్లని కొట్టటానికి మీదకి రాబోయాడు నిర్మల్.

"వ్వెవ్వెవ్వే..." అని రెండు చేతులూ నుదిటి పక్కన చేర్చి మడిచి  చిటికెన వేళ్ళు పైకి లేపి బొటన వేళ్ళు నుదిటికి ఆనించి తన గులాబీ రంగు నాలుక అటూ ఇటూ టిప్ప్పుతూ వెక్కిరిస్తూ పారిపోయింది అమోఘ.

"ఎక్కడికీ... పోతున్నావ్..." ఉక్రోషంగా అరిచాడు నిర్మల్.

"మా అమ్మ కావాలన్నావ్ గా.... పంపిస్తా ఉండు.." వాళ్ళ అమ్మ ఉన్న టెంట్ వైపు పరిగెడుతూ వెనక్కి తిరిగి అయినా చూడకుండా తుర్రుమంది అమోఘ.

వాళ్ళ అమ్మని పంపిస్తా అని ఆ పిల్ల చెప్పంగానే నిర్మల్ మొడ్డ "ఝుం ..."అని కంపించి బొటబొటా అని రెండు బొట్లు బయటకి కారాయి.

అమోఘ వాళ్ల అమ్మ దగ్గరకి వెళ్లే సమయానికి నెమళ్లకు గింజలు వేస్తూ మురిపెంగా చూస్తోంది వాటిని గీత. రెండు జింక పిల్లలు ఆమె పైట అంచుని పట్టుకొని వాటి పిల్ల బలాన్నంతా కూడగట్టుకొని బయటకి లాగటానికి తెగ పోరాటం చేస్తున్నాయి. అయినా వాటి వల్ల కాక పట్టు తప్పి కింద పడి రెండు రౌండ్లు దొర్లాయి. వాటి చేష్టలనే చూస్తున్న ఇంకొన్ని పిల్ల జింకలు అవి కింద పడంగానే అవి కూడా ఉత్తినే అలా కింద పడి దొర్లాయి. అది చూసి ఫక్కున నవ్వింది గీత. ఆమె పక్కనే తాపీగా గడ్డి తింటూ ఇవేమీ పట్టనట్లు వాటి మానాన అవున్నాయి ఆ పిల్ల జింకల అమ్మ జింకలు. ఇంతలో అమోఘ రావటంతో నవ్వు మొహం పోయి గంభీరంగా మారిపోయింది గీత. అవేమీ పట్టించుకోకుండా ఏదో చెప్పింది అమోఘ నిర్మల్ వైపు చూపిస్తూ.  

అమోఘ ఏం చెప్పిందో కానీ వాళ్ల అమ్మ పైట సర్దుకొని ముభావంగా తన వైపు రావటం దూరం నుండే గమనించాడు నిర్మల్. ఆమెతో పాటు పిల్ల జింకలు కూడా చెంగు చెంగున ఎగురుతూ, పడుతూ ఆమెతో పోటీ పడి పరిగెడుతున్నాయి. ఆమె బంగారు రంగు వర్ణానికి తోడు గాలికి రెపరెపలాడుతున్న ఆమె ధవళ వర్ణపు మేలి చీర అంచులు తోడయ్యి పువ్వులుగా భ్రమ పడి ఆమె తేనెలని జుర్రుకోవాలని  ఆమె చుట్టూతానే తిరుగుతున్నాయి రంగు రంగుల సీతాకోకచిలుకలు. ఆ సుందర దృశ్యం చూసిన నిర్మల్ కి స్వర్గలోకం నుండి తనకోసం వస్తున్న దేవకన్యలా కనపడుతోంది ఆమె. ఆమె దగ్గరయ్యే కొద్దీ వాడి గుండెల వేగం పెరిగి అదురుతుండటం వాడికే తెలుస్తోంది.

రావటం రావటం తల దించుకొని "రమ్మన్నావంట..." ముక్తసరిగా మంద్ర స్వరంతో పలికింది గీత.

ఆమె దగ్గరకి రాగానే బెరుకు ఎక్కువయ్యి బిక్క మోహమేసుకోని బిగుసుకుపోయాడు నిర్మల్.

ఎంతకీ వాడి నోరు పెగలకపోయేసరికి అలా తల దించుకొనే నెమ్మదిగా దగ్గింది గీత. ఇలా భయపడిపోతుంటే అసలుకే మోసమనుకొని తలచి, తన ఒంటిలోని ధైర్యాన్నంతా కూడగట్టుకొని "అవును... ఇప్పటి నుండి ఈ రాత్రంతా నువ్వు నాతోనే ఉండాలి..." బింకంగా చెప్పాడు నిర్మల్. 

ఆమె ఏ భావాన్నీ బయటపెట్టకుండా "సరే.." అంది.

అసలే ఏమైనా అంటుందేమో అనుకొని భయపడిపోతుంటే వెంటనే సరే అని ఆమె అనటంతో ఇంకేం అడగాలో తోచటం లేదు వాడికి.. ఎంత లేదన్నా కంగారు కంగారుగానే ఉంది వాడికి. ఒళ్ళంతా చెమటలు పట్టేసి బట్టలన్నీ తడిచిపోయాయి. వెంటనే మెరుపులా ఒక ఆలోచన వచ్చి "పద.. పోదాం.... నువ్వు నాకు స్నానం చేయించాలి..." ఇంకేం మాట్లాడకుండా సెలయేరు వైపు నడిచాడు నిర్మల్. వాడి వెనకే తల వంచుకొని నెమ్మదిగా నడిచింది గీత. అక్కడిదాకా ఆపసోపాలు పడి పరిగెత్తుకుంటూ అప్పుడే అక్కడికి వచ్చిన జింక పిల్లలు, అవి వచ్చేలోగానే సెలయేరు వైపు వెళ్తున్న వాళ్ళని చూసి బిక్కమొకం వేసుకొని వాళ్లనే అలా చూస్తూ నిలిచుండిపోయాయి.

(ఇంకాఉంది.)