Incest கோமதியின் காம ஆட்டம்

[Dharma n]

அஷ்வினும் கோமதியும் ஹாஸ்பிடலை அடைந்தனர். கோமதி முன்னடி சென்றாள், அஷ்வின் வண்டியை பார்க்கிங்கில் போட்டுவிட்டு அவளை பின்தொடர்ந்தான். கோமதி ரிசெப்ஷன் சென்று விசாரித்தாள்.


கோமதி : மேடம்... கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி எனக்கு கால் பண்ணி வர சொன்னிங்க! நான் தான் கோமதி மேடம்.

ரிசெப்ஷனிஸ்ட் : அந்த ஆக்ஸிடென்ட் கேஸ்ஸா? கொஞ்சம் முன்னாடியே வந்துருக்கலாம்ல மேடம்.

கோமதி : ஏன் மேடம் ஏதாச்சு பிரச்சனையா?

ரிசெப்ஷனிஸ்ட் : அதில்ல மேடம் கொஞ்சம் முன்னாடியே வந்து இருந்தா டிரீட்மென்ட் ஸ்டார்ட் பண்ணிருக்கலாம். சரி சீக்கிரமா ஐசியூ போய் யாருன்னு பாத்து சொல்லுங்க.

கோமதி : ஓகே மேடம்.

அஷ்வினும் அப்போது வந்து சேர்ந்தான். இருவரும் சேர்ந்து ஐசியூ வார்டுக்கு சென்று கண்ணாடி கதவு வழியாக முதலில் கோமதி உள்ளே பார்த்தாள். உள்ளே இருந்த ஆள் தலை முழுவதும் ரத்தம் கரையோடு கட்டப்பட்டு இருந்தது. மூச்சு குழாய் வழியாக விட்டுக்கொண்டு இருந்தான். கை, காலும் கட்டப்பட்டு இருந்தது.

உள்ளே பார்த்த கோமதி, அந்த ஆள் யாரென்று தெரிந்தவுடன் அதிர்ச்சியில் இரண்டு அடி பின்னாடி வைத்தவள் கண்ணில் கண்ணீர் வடிய கதறி அழ தொடங்கினாள். அம்மா அழுவதை பார்த்த அஷ்வின் பதறி போய் உள்ளே பார்த்தான். அக்கம் பக்கம் டாக்டரை தேடினான். ஒருத்தரும் இல்லை. கோமதியிடம் சென்று,

அஷ்வின் : மா... அழாத மா...

என்று சொன்ன அடுத்த நொடி கோமதி அவனை இறுக்க கட்டிக்கொண்டு அழத்தொடங்கினாள்.

அஷ்வின் :மா.. ப்ளீஸ் அழாத... அப்பாக்கு ஒன்னும் ஆகாது.

கோமதி : பயமா இருக்கு டா...

அப்போது டாக்டர் ஒருவர் ஐசியூ பக்கம் வர, அஷ்வின் அவரிடம் ஓடி சென்றான்.

அஷ்வின் : உள்ள இருக்காரே ஒருத்தர் அவருக்கு என்ன ஆச்சு டாக்டர்?

டாக்டர் : ஓ... அவரா? நீங்க அவருக்கு என்ன வேணும்?

அஷ்வின் : நான் அவரோட பையன் டாக்டர்.

டாக்டர் : ஏன்பா உங்கள எப்போ வர சொன்னோம். இப்போ வந்து இருக்கிங்க?

அஷ்வின் : ஏன் டாக்டர்? ஏதாச்சு பிரச்னையா?

டாக்டர் : உங்க அப்பாக்கு ஆக்சிடென்ட் ஆயிருக்கு பா. தலைல பயங்கர அடி. லேட் பண்ண பண்ண அவரு கண்டிஷன் சீரியஸ் ஆயிட்டே இருக்கும்.

அஷ்வின் : ஐயோ... ஆபரேஷன் ஒடனே ஆரம்பிங்க டாக்டர். ஏன் லேட் பண்றிங்க?

டாக்டர் : அதுக்கு முன்னாடி நெறய ப்ரோசிஜர் இருக்கு. முதல்ல அப்பாய்ன்மெண்ட் போடணும். அப்பறம் அமௌன்ட் கட்டுங்க. அதுக்கு அப்பறம் தான் ஆபரேஷன் பண்ண முடியும்.

அஷ்வின் ஒரு நொடியும் தாமதிக்காமல், நேராக ரிசெப்ஷன் சென்று குமாருக்கு அப்பாய்ன்மெண்ட் போட்டான். கோமதியின் டெபிட் கார்டு மூலம் முதலில் ஆபரேஷன்க்கு தேவையான பணத்தை கட்டினான். எல்லாம் முடிக்க 30 நிமிடங்கள் ஆனது. திரும்ப ஐசியூ பக்கம் செல்ல, அங்கே கோமதி அதே இடத்தில் இன்னும் அழுதுக்கொண்டு இருந்தாள். உள்ளே டாக்டர்கள் சிலர் குமாரின் உடலில் ஏதேதோ செய்து கொண்டு இருந்தனர்.

கோமதியின் கன்னத்தில் கண்ணீர் வழிந்த இடம் அவளின் கண் மையால் தடமாக பதிந்தது. கன்னங்கள் இரண்டும் வீங்கின. அவள் ஒரு மாதிரி இருப்பதை கண்டவன், அவளிடம் சென்று ஆறுதல் கூறினான்.

அஷ்வின் : மா... ஒன்னும் ஆகாது. டாக்டர் டிரீட்மென்ட் குடுத்துட்டு இருக்காங்க. அப்பா சரி ஆகிருவரு. கவலை படாத.

கோமதியின் கன்னத்தில் இருந்த கண்ணீரை துடைத்து விட்டான். அவள் எதுவுமே பேசாமல் சோகமாகவே இருப்பதை கண்டவனுக்கு பயமாக இருந்தது.  தன்னால் முடிந்த வரை ஆறுதல் சொல்லியும் அவள் அதை காதில் கூட வாங்கவில்லை. அஷ்வின் மொபைல் எடுத்து இரண்டு பேருக்கு போன் செய்தான்.

ஒரு மணி நேரம் கழித்து, டாக்டர்கள் வெளியே வந்தனர். அஷ்வின் சற்றும் தாமதிக்காமல் அவர்களிடம் சென்று,

அஷ்வின் : டாக்டர்? அப்பா எப்படி இருக்காரு? எல்லாம் ஓகேவா?

டாக்டர் : இல்ல தம்பி இப்போ மயக்கத்துல இருக்காரு. இன்னும் ஒருமணி நேரம் கழிச்சு தான் தெரியும்.

சொல்லிவிட்டு சென்றனர். அஷ்வின் கோமதி அருகில் சென்று உட்கார்ந்தான். கோமதி அழுது அழுது தூங்கியே விட்டாள். தூங்கியவளை எழுப்பினான் அஷ்வின்.

கோமதி : என்னாச்சு? ஆபரேஷன் முடிஞ்சுதா?

அஷ்வின் : ஆபரேஷன் முடிஞ்சுது மா. ஆனா கண்ணு முழிக்க இன்னும் ஒரு மணி நேரம் ஆகுமாம்.

அஷ்வினை இறுக்க கட்டிக்கொண்டவள்,

கோமதி : உங்க அப்பாக்கு மட்டும் ஏதாச்சு ஆயிருந்தா என்னால தாங்கவே முடியாது டா.

அப்போது ரிசெப்ஷனில் அஷ்வின் வாங்கிய குமாரின் மொபைல் ஒலித்தது. ஜெயா என்று பெயர் வந்தது. அஷ்வின் அதை அட்டென்ட் செய்து காதில் வைத்தான்.

ஜெயா : ஹெலோ குமார்? வீட்டுக்கு போய்ட்டீங்களா?

அஷ்வின் : ஹெலோ!

ஜெயா : குமார் இல்லையா? யார் நீங்க அவரு போன்ல பேசுறது?

அஷ்வின் : இல்லைங்க நான் அவரு பையன் பேசுறேன்.

ஜெயா : அஷ்வின்!

அஷ்வின் : ஆமாங்க... நீங்க?

ஜெயா : நான் ஜெயா. குமார் இருக்காரா? அவர்கிட்ட போன குடு அச்சு... கொஞ்சம் பேசணும்.

அஷ்வின் : இல்லைங்க. இப்போ அவர்கிட்ட பேச முடியாது.

ஜெயா : ஏன் வெளிய போய்ட்டாரா?

அஷ்வின் : அவருக்கு கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னாடி ஆக்சிடென்ட் ஆகிருச்சு. இப்போ அவரு மயக்கத்துல இருக்காரு.

ஜெயா : என்...ன?
(தொப்பென்று எதோ விழும் சத்தம் கேட்டது).

அஷ்வின் : ஹெலோ? ஹெலோ ஜெயா? லைன்ல இருக்கீங்களா?

பதில் ஏதும் இல்லை. போனை வைத்துவிட்டு அமர்ந்தான். இப்போது அஷ்வின் மூளைக்குள் புதுப்புது கேள்விகள் உருவாகின.

"அப்பா வெளி ஊருல இருந்து அடுத்த வாரம் தான் வரேன்னு சொன்னாரு... ஆனா... அதைக்கூட விடலாம் யார் அந்த ஜெயா? கடைசியா தொப்புனு சத்தம் கேட்டுச்சு... ஒருவேளை மயங்கிருப்பாங்களோ? அப்பாக்கு ஆக்சிடென்ட் ஆனா அவங்க எதுக்கு மயக்கம் போடணும்? இது எல்லாத்துக்கும் மேல அப்பாவும் அம்மாவும் மட்டும்தா என்ன அச்சுனு கூப்பிடுவாங்க. இவங்க யாரு என்ன செல்லமா கூப்பிட?"

என்று யோசித்துக்கொண்டு இருக்கும்போதே "அஷ்வின்" என்ற சத்தத்தை கேட்டு திரும்பினான். வராண்டாவில் நவீனும் அவனது தங்கையும் ஓடி வந்துகொண்டு இருந்தனர்.
நவீன் நேராக அஷ்வினிடம் வந்து நடந்ததை கேட்டுக்கொண்டு இருக்க, நவீனின் தங்கச்சி கோமதிக்கு ஆறுதல் சொல்லிக்கொண்டு இருந்தாள்.

சில நிமிடம் கழித்து, மீண்டும் குமாரின் மொபைல் ஒலித்தது. மறுபடியும் ஜெயா அழைத்தாள்.

ஜெயா : (அழும் குரலில்) ஹலோ அஷ்வின்?

அஷ்வின் : ஹெலோ சொல்லுங்க?

ஜெயா : எந்த ஹாஸ்பிடல் அஷ்வின்?

அஷ்வின் : சூர்யா ஹாஸ்பிடல்.

ஜெயா : ஓகே.

என்று போனை வைத்துவிட்டாள். மீண்டும் அஷ்வின் மூளை "இவங்க எதுக்கு அழுகுறாங்க?" என்று யோசித்தது. அஷ்வினின் சிந்தனையை நவீன் சொடக்கு போட்டு முற்றுப்புள்ளி வைத்தான். நவீன் கோமதியை சாப்பிட வைக்க அவளை அழைத்துக்கொண்டு கடைக்கு சென்றான். டாக்டர் வந்தால் ஒரு ஆள் இருக்கவேண்டுமென்று அஷ்வின் அங்கேயே இருக்க, அஷ்வினுக்கு துணையாக நவீனின் தங்கையும் இருந்தாள்.

திவ்யா : ஒன்னும் ஆகாது அஷ்வின். வீணா மனச கொழப்பிக்காத!

அஷ்வின் : நான் தைரியமாதான் அக்கா இருக்கேன். ஆனா அம்மா தான் ரொம்ப ஒடஞ்சு போய்ட்டாங்க.

திவ்யா : எத்தனை தடவ சொல்லிருக்கேன் என்ன அக்கானு கூப்டாதனு. நான் உனக்கு முறைபொண்ணு டா.

அஷ்வின் : வயசுல பெரியவங்கள அக்கானு தான கூப்பிடனும்?

திவ்யா : ரெண்டு வயசு தான்டா பெரியவ. அதெல்லாம் ஒரு விஷயமா?

அஷ்வின் : எப்படி பாத்தாலும் என்ன விட பெரியவ தான நீ?

திவ்யா : அதுக்குன்னு அக்கானு கூப்புடுவியா? என்னால உன்ன தம்பியா பாக்க முடியாது டா.

என்று சொல்லி அஷ்வினின் கன்னத்தை கிள்ளினாள்.

திவ்யா : கடைசியா உன்ன பாத்தப்போ அம்மாஞ்சியா இருந்த. இப்போ ஆளே மாறிட்ட?

அஷ்வின் : (வேக்கத்தோடு) அப்படிலாம் ஒன்னும் இல்லையே. அப்படியே தான் இருக்கேன்.

திவ்யா : வெக்கப்பட்டா கூட க்யூட்டா இருக்கியே டா.

அப்போது டாக்டர் வந்து ஐசியூ க்குள் சென்று குமாரை செக்கப் செய்தார். பத்து நிமிடத்திற்கும் மேலாக செக்கப் செய்துவிட்டு வெளியே வந்தார். அஷ்வின் வெளியே வந்த டாக்டர் முன் சென்று நின்றான்.

அஷ்வின் : டாக்டர்! அப்பாக்கு எல்லாம் ஓகே வா?

டாக்டர் : இரு தம்பி சொல்றேன். அம்மா எங்க?

அஷ்வின் : அவங்க சாப்பிட போயிருக்காங்க டாக்டர். எதுனாலும் பரவால என்கிட்டயே சொல்லுங்க.

டாக்டர் : தம்பி உங்க அப்பாவ முழுசா செக் பண்ணிட்டோம். உங்க அப்பா ஸ்பைனல் கார்ட்ல பலமா அடி பட்டுருக்கு. இப்போதைக்கு அவரு கோமால இருக்காரு. அதிகபட்சமா ரெண்டு நாள்ல முழிச்சுப்பாரு.

அஷ்வின் : முழிச்சுப்பாருல டாக்டர்?

டாக்டர் : முழிச்சுப்பாரு பா... ஆனா... அவரால நடக்க முடியாது. கழுத்துக்கு கீழ உடம்பு செயலிழந்துருச்சு. இனி நீங்க தான் அவர பாத்துக்கணும்.

அஷ்வின் : (கண்களில் கண்ணீர் முட்டிக்கொண்டிருக்க) இது சரி ஆகாதா டாக்டர்?

டாக்டர் : ஆகலாம்... ஆகமயும் போகலாம். கவலை படாத பா. அவரோட கை கால அடிக்கடி அசைங்க. பிளட் சர்குலேஷன் நல்லா இருந்துச்சுன்னா கியூர் ஆக நிறைய சான்ஸ் இருக்கு.

டாக்டர் சென்றவுடன், அஷ்வின் கண்களில் தண்ணீர் அருவியாய் கொட்ட, தன்னை மறந்து அழுகை வந்தது. அஷ்வின் அழுவதை பார்த்து உடைந்துப்போன திவ்யா, தன்னால் முடிந்தவரை அவனுக்கு ஆறுதல் கூறினாள். அப்போது அருகில் யாரோ தேம்பி தேம்பி அழும் சத்தம் கேட்க, இருவரும் அழுகை சத்தம் வந்த இடத்தை பார்த்தனர். அவர்களுக்கு ஒரு சேர் தள்ளி ஒரு பெண், வயது 32 இருக்கும். பார்க்க நடிகை அனுஷ்கா ஷெட்டிக்கு ஸ்லீவ்லஸ் ஜாக்கெட்டும் சீ-த்ரூ சாரீயும் போட்டால் எப்படி இருப்பாளோ அச்சு அசலாக அப்படியே இருந்தாள்.

அஷ்வின் : நீங்க?

ஜெயா : நான்தான் ஜெயா!

(தொடரும்).