03-04-2023, 12:28 PM
'ம்ம்ம் அவங்க செய்ஞ்ச புண்ணியம் வாழையடி வாழையா நம்ம குடும்பத்துல இந்த நல்ல விஷயம் நடக்குது', ராதா அம்மா பெருமூச்சி விட்டாள்.
விஜயா பாட்டி, 'இல்லாட்டி நம்ம குடும்ப பொண்ணுங்களுக்கு ஒரு புருஷன் பத்துமா டி அரிப்ப அடக்க'
ராதா அம்மா, 'அதுவும் சரிதான்மா, அம்மா என் பையனுக்கு அப்போ கஞ்சி கசிய தொடங்கிருக்குமா மா?'
விஜயா பாட்டி, 'ஏன்டி நீ இன்னும் கேக்கலியா அவன்கிட்ட'
ராதா, 'என்னமா நான் போய் அவன்கிட்ட எப்படி கேப்பேன்', வெக்க பட்டு தலை குனிகிறாள்.
இதை கேட்டுகிட்டு இருந்த விந்த்யா சித்தி, 'நான் போய் கேக்குறேன் மா', சொல்லிடே விஷ்வா ரூமுள்ள போனாள்.
உள்ள விஷ்வா படுத்துட்டு எதோ குழப்பத்துல கனவு உலகத்துல இருந்தான்.
விந்த்யா சித்தி, 'என்னடா விஷ்வா பண்ணின்டு இருக்க?'
விஷ்வா, 'ஒன்னும் இல்ல சித்தி, சும்மா தான் இருக்கேன்', சொல்லி பூலை பிடித்திருந்த தன் கையை எடுத்தான்.
'ம்ம்ம் விஷ்வா சித்தி உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்கணும்டா',
'என்ன சித்தி'
'விஷ்வா நீ கை அடிப்பியாடா' பச்சையாக கேட்டாள் விந்தியா சித்தி. விந்தியா ராதா போல் கூச்ச சுபாவம் கிடையாது. சொல்ல போனால் அவளுக்கு அவுத்து போட்டு அலைந்தால் கூட வருத்தம் இல்லை.
விஷ்வா பதறாமல் பதில் சொன்னான், 'அமாம் சித்தி கொஞ்ச நாளா கை அடிக்கிறேன் சித்தி'.
விந்தியா, 'கஞ்சி வருதாடா'.
விஷ்வா, 'வருது சித்தி இப்போ ஒரு ரெண்டு நாளா தான் கஞ்சி பீச்சிடு வருது', சந்தோசமாக சொன்னான் விஷ்வா.
விந்தியா சித்தி பெருமூச்சி விட்டபடி விஷ்வாவ பார்க்கிறாள். 'ஏன் சித்தி இதெல்லாம் கேக்குற', 'எல்லாம் நல்ல விஷயம்தான்டா நாளைக்கே உனக்கு தெரியும், சரி ரொம்ப நேரம் முழிக்காத, சீக்கிரம் படுத்திடு கை அடிச்சி உடம்ப கெடுத்துக்காத, நாளைக்கு நெறைய வேல இருக்கு', சொலிட்டு விந்தியா அம்மா விஜயாவிடமும் அக்கா ராதாவிடமும் விஷ்வாவுக்கு கஞ்சி வர ஆரம்பித்து விட்டதை சொல்கிறாள்.
அதை கேட்டு சந்தோஷமடைந்த விஜயா தன் மகள் ராதாவை தழுவி கொண்டாள். 'நீ கொடுத்து வச்சவடி', சொல்லி கொண்டே தன் மகளை உச்சி முகர்ந்து ஆசி கூறினாள். 'சரிடி நீயும் படுத்து தூங்கு சீக்கிரம், நாளைக்கு நெறைய வேல இருக்கு', சொல்லி கொண்டே அனைவரும் படுக்கைக்கு சென்றனர்.
காலைல விஷ்வா எழுந்து பார்கிறான். வீடு முழுதும் அலங்காரம் பண்ணிருக்கு. அங்க ராதா ரூம்ல ராதாவ மஞ்சள் தேய்ச்சி குளிபாட்டுறாங்க. ராதா அம்மா தங்க பதுமை மாதிரி முலை வரை பாவாடைய கட்டிக்கிட்டு பாத்ரூம் விட்டு வெளிய வராங்க. அது அவங்க தொடை வரைதான் மறைச்சிருக்கு.
விஜயா பாட்டி, 'ம்ம்ம் குளிச்சிடியாடி'
ராதா அம்மா, 'குளிச்சிட்டேன்மா, அம்மா பையன் என்ன பண்றான்னு தெரியலமா காலைல இருந்து அவன பாக்கவே இல்ல'.
விஜயா பாட்டி, 'சும்மா இருடி இன்னிக்கு ஒருநாள் சம்ப்ரதாய படி நடந்துக்கோ, நான் போய் அவன ரெடி அக சொல்றேன். எங்கடி உன் ஆத்துகாரர்'.
ராதா, 'தெரியலமா எதாவது வேலைய இருபாரு மா அவர் எதுக்கு'.
விஜயா, 'என்னடி அப்படி சொல்ற அவருதானே முக்கியம் இந்த விசேஷத்துக்கு'.
ஆதி பூ வாங்கிட்டு வீட்டுல்ல வரார். 'எங்க மாப்பிள்ளை போய்டீங்க' விஜயா பாட்டி கேட்டாள். 'பூ வாங்கி வரணும்ல அதுக்கு போனேன் அங்க லேட் பண்ணிட்டா', ஆதி மனதில் அதிகமான வருத்தம் கோபம் இருந்தாலும் அவனால் வெளியே காட்ட முடியவில்லை. அவனுக்கு நன்றாக புரிந்தது, தன் மனைவி இன்று தன் மகனுக்கு மனைவி ஆக போகிறாள் என்று. அவனால் தன் கோபத்தை அடக்க முடிந்தாலும், அவன் முகம் அவன் வருத்தத்தை நன்றாக பிரதிபலித்தது.
விஜயா பாட்டி, 'இல்லாட்டி நம்ம குடும்ப பொண்ணுங்களுக்கு ஒரு புருஷன் பத்துமா டி அரிப்ப அடக்க'
ராதா அம்மா, 'அதுவும் சரிதான்மா, அம்மா என் பையனுக்கு அப்போ கஞ்சி கசிய தொடங்கிருக்குமா மா?'
விஜயா பாட்டி, 'ஏன்டி நீ இன்னும் கேக்கலியா அவன்கிட்ட'
ராதா, 'என்னமா நான் போய் அவன்கிட்ட எப்படி கேப்பேன்', வெக்க பட்டு தலை குனிகிறாள்.
இதை கேட்டுகிட்டு இருந்த விந்த்யா சித்தி, 'நான் போய் கேக்குறேன் மா', சொல்லிடே விஷ்வா ரூமுள்ள போனாள்.
உள்ள விஷ்வா படுத்துட்டு எதோ குழப்பத்துல கனவு உலகத்துல இருந்தான்.
விந்த்யா சித்தி, 'என்னடா விஷ்வா பண்ணின்டு இருக்க?'
விஷ்வா, 'ஒன்னும் இல்ல சித்தி, சும்மா தான் இருக்கேன்', சொல்லி பூலை பிடித்திருந்த தன் கையை எடுத்தான்.
'ம்ம்ம் விஷ்வா சித்தி உன்கிட்ட ஒன்னு கேக்கணும்டா',
'என்ன சித்தி'
'விஷ்வா நீ கை அடிப்பியாடா' பச்சையாக கேட்டாள் விந்தியா சித்தி. விந்தியா ராதா போல் கூச்ச சுபாவம் கிடையாது. சொல்ல போனால் அவளுக்கு அவுத்து போட்டு அலைந்தால் கூட வருத்தம் இல்லை.
விஷ்வா பதறாமல் பதில் சொன்னான், 'அமாம் சித்தி கொஞ்ச நாளா கை அடிக்கிறேன் சித்தி'.
விந்தியா, 'கஞ்சி வருதாடா'.
விஷ்வா, 'வருது சித்தி இப்போ ஒரு ரெண்டு நாளா தான் கஞ்சி பீச்சிடு வருது', சந்தோசமாக சொன்னான் விஷ்வா.
விந்தியா சித்தி பெருமூச்சி விட்டபடி விஷ்வாவ பார்க்கிறாள். 'ஏன் சித்தி இதெல்லாம் கேக்குற', 'எல்லாம் நல்ல விஷயம்தான்டா நாளைக்கே உனக்கு தெரியும், சரி ரொம்ப நேரம் முழிக்காத, சீக்கிரம் படுத்திடு கை அடிச்சி உடம்ப கெடுத்துக்காத, நாளைக்கு நெறைய வேல இருக்கு', சொலிட்டு விந்தியா அம்மா விஜயாவிடமும் அக்கா ராதாவிடமும் விஷ்வாவுக்கு கஞ்சி வர ஆரம்பித்து விட்டதை சொல்கிறாள்.
அதை கேட்டு சந்தோஷமடைந்த விஜயா தன் மகள் ராதாவை தழுவி கொண்டாள். 'நீ கொடுத்து வச்சவடி', சொல்லி கொண்டே தன் மகளை உச்சி முகர்ந்து ஆசி கூறினாள். 'சரிடி நீயும் படுத்து தூங்கு சீக்கிரம், நாளைக்கு நெறைய வேல இருக்கு', சொல்லி கொண்டே அனைவரும் படுக்கைக்கு சென்றனர்.
காலைல விஷ்வா எழுந்து பார்கிறான். வீடு முழுதும் அலங்காரம் பண்ணிருக்கு. அங்க ராதா ரூம்ல ராதாவ மஞ்சள் தேய்ச்சி குளிபாட்டுறாங்க. ராதா அம்மா தங்க பதுமை மாதிரி முலை வரை பாவாடைய கட்டிக்கிட்டு பாத்ரூம் விட்டு வெளிய வராங்க. அது அவங்க தொடை வரைதான் மறைச்சிருக்கு.
விஜயா பாட்டி, 'ம்ம்ம் குளிச்சிடியாடி'
ராதா அம்மா, 'குளிச்சிட்டேன்மா, அம்மா பையன் என்ன பண்றான்னு தெரியலமா காலைல இருந்து அவன பாக்கவே இல்ல'.
விஜயா பாட்டி, 'சும்மா இருடி இன்னிக்கு ஒருநாள் சம்ப்ரதாய படி நடந்துக்கோ, நான் போய் அவன ரெடி அக சொல்றேன். எங்கடி உன் ஆத்துகாரர்'.
ராதா, 'தெரியலமா எதாவது வேலைய இருபாரு மா அவர் எதுக்கு'.
விஜயா, 'என்னடி அப்படி சொல்ற அவருதானே முக்கியம் இந்த விசேஷத்துக்கு'.
ஆதி பூ வாங்கிட்டு வீட்டுல்ல வரார். 'எங்க மாப்பிள்ளை போய்டீங்க' விஜயா பாட்டி கேட்டாள். 'பூ வாங்கி வரணும்ல அதுக்கு போனேன் அங்க லேட் பண்ணிட்டா', ஆதி மனதில் அதிகமான வருத்தம் கோபம் இருந்தாலும் அவனால் வெளியே காட்ட முடியவில்லை. அவனுக்கு நன்றாக புரிந்தது, தன் மனைவி இன்று தன் மகனுக்கு மனைவி ஆக போகிறாள் என்று. அவனால் தன் கோபத்தை அடக்க முடிந்தாலும், அவன் முகம் அவன் வருத்தத்தை நன்றாக பிரதிபலித்தது.