Collected Tamil Stories from XOSSIP web archive

[ddey333]

ஒரு 500 வருடங்களுக்கு முன்னாடி நடந்த நிகழ்ச்சிய விஜயா தன் மகளுக்கு சொல்ல ஆரம்பிச்சா.

ஒரு 12 வயசு பையன் தன் அம்மாகிட்ட ஓடி வரான். 'அம்மா பசிக்குதும்மா',

'இப்போ தானேடா பால் குடிச்ச அதுக்குள்ள எப்படிடா, அம்மாவுக்கு இன்னும் சுரக்கலடா'.

'எனக்கு ரொம்ப பசிக்குதுமா'

'கொஞ்சம் பொறுத்துக்கோடா, அப்பா இப்போ கோயில்ல இருந்து எதாவது சாப்பிட கொண்டு வருவாரு அது தறேன்'.

'போம்மா பெரிய முலைன்னு வச்சிருக்க ஆனா பாலே இருக்க மாட்டேங்குது'

'12 வயசாச்சி இன்னும் அம்மா முலைய சப்பிட்டு இருக்க, எவ்ளோ நாளுதான் ஒரு பொண்ணுக்கு பால் சுரக்கும், உனக்கு சப்ப கொடுத்து கொடுத்து என் முலையும், காம்பும் வீங்கி பெருசானதுதான் மிச்சம்'

பையன் ஓரமா உக்காந்து பசிக்குதுன்னு அழறான். அப்பா கோயில்ல மந்திரம் சொல்றவரு. வேலைய முடிச்சிட்டு, வீட்டுக்கு வருகிறார்.

'என்னடி புள்ள அழுகிறான்'

'பால் வேணுமா'

'கொடுக்க வேண்டியது தானே'

'இங்க எங்க வருது, இப்போ தான் பூராத்தையும் சப்பி முடிச்சான் அதுக்குள்ள வேணும்னா எப்படி, அறுத்து பிழிஞ்சாகூட வராது'

'என்டி, முலைய மட்டும் இவ்ளோ பெருசா வச்சிருக்க பையன் பசி தீர்க்க மட்டேன்குதே'

'எவ்ளோ பால் சுரந்தாலும் பத்தாது உங்க பையனுக்கு ஒரு மணி நேரத்துக்கு ஒரு தடவ பசிக்குதுன்னு முலைய சப்புறான். பசிக்குதோ பசிக்கலயோ சும்மா முலைய கசக்குரதுக்கும் சப்புரதுக்கும், பசிக்குது பசிக்குதுன்னு மேல சேலைய கட்ட விட மாட்டேன்குறான். அப்படியே சப்பி சப்பி காலி பன்னா எப்படி தான் முலையில பால் தங்கும்'

அப்பா கோயில கிடச்ச சாப்பாட பையனுக்கு கொடுகிராறு, 'சின்ன பையன் தானே முலை மேல உள்ள ஆசையில பண்ணுவான் போக போக சரி ஆயிடும்'

அன்றைக்கு சாயங்காலம் அம்மா பூ பறிக்க தோட்டத்துக்கு போனாள். அங்கே ஒரு முனிவர் தவம் செய்து கொண்டிருந்தார். அவரை தீண்ட ஒரு பாம்பு படம் எடுத்து அடி கொண்டிருந்தது அவர் பக்கத்தில். அதை கண்டவள் தன் பூ கூடையால் அந்த பாம்பை அடித்து தூக்கி எறிந்தாள். சத்தம் கேட்டு விழித்த முனிவர், நடந்ததை கேட்டு மிகவும் மகிழ்ச்சி அடைந்தார்.

'உனக்கு என்ன வேணுமோ கேளுமா' ன்னு அந்த தாயிடம் கேட்டார்.

'முனிவரே எனக்கு இருக்கிற ஒரே கவலை என் மகன்தான். அவனுக்கு எவ்ளோ பால் கொடுத்தாலும் அவனுக்கு பசி அடங்கவில்லை எனக்கோ பால் வற்றி விட்டது. அதனால் எனக்கு பால் வற்றாமல் வர அருள் செய்ய வேண்டும்' ன்னு கேட்டாள்.

அதை கேட்டு யோசிச்ச முனிவர் 'சரி உனக்கு அந்த வரத்தை அளிக்கிறேன், ஆனால் உனக்கு பால் சுரக்கும்போது உன் பயனுக்கும் அவன் குறியில் இருந்து கஞ்சி வர தொடங்கும். அவனை உன்னால் சமாளிக்க முடியுமானால் நான் அந்த வரத்தை அளிக்கிறேன்.' ன்னு சொன்னார்.

'பிரவாயில்ல சாமி அவனுக்காக நான் என்ன வேணாலும் செய்வேன் அவன் தான் என் உயிர்'

முனிவர் இவளை கண்டு சிரித்து கொண்டே 'சரி நீ என்னை காப்பாற்றி இருக்கிறாய், நீ மட்டும் அல்ல உன் வம்சத்தில் வரும் எல்லா பெண்ணுமே இரண்டு முறை பால் சுரப்பார்கள் தங்கள் பிள்ளைகளுக்காக' ன்னு வரம் கொடுத்தார்.