26-03-2023, 09:58 PM
அஷ்வினும் கோமதியும் அம்மணமாகவே பெட்ஷீட்க்குள் படுத்திருந்தனர். கோமதி அஷ்வினை இறுக்க கட்டிக்கொண்டு அவனின் கழுத்தில் முகத்தை புதைத்தவாறே உறங்கிப்போனாள். தன் புருசனிடம் கூட இவ்வளவு நெருக்கமாக இருந்ததில்லை.
அஷ்வின் தூங்கிக்கொண்டிருந்த தன் தாயின் அழகான முகத்தின் மேலே இருந்த நான்கு முடியை அவளின் காதோரமாக தள்ளிவிட்டு அவளின் நெத்தியில் முத்தம் வைத்தான். அவன் முத்தமிட்ட உடனேயே அஷ்வினை கோமதி மேலும் இறுக்கி கட்டிக்கொண்டாள்.
சில மணி நேரத்திற்கு இப்படியே இருந்தனர். படத்திற்கு இன்னும் ஒரு மணி நேரமே இருந்தது. அஷ்வின் தான் முதலில் எழுந்தான். நேரத்தை பார்த்து அவளை எழுப்பிவிட்டான்.
அஷ்வின் : மா... எந்திரி... டைம் ஆச்சு... படத்துக்கு போகணும்.
கோமதி : இன்னும் கொஞ்ச நேரம் அச்சு.
அஷ்வின் : சரி நீங்க படுங்க... நான் போய் கிளம்புறேன்.
என்று சொல்லிவிட்டு அவள் பிடியில் இருந்து நழுவி எழுந்து நடந்தான். கோமதி அவனின் 18 வயது அம்மண உடலை படுத்துக்கொண்டே ரசித்தாள். அஷ்வின் அவன் அறைக்கு சென்று குளித்துவிட்டு உடைகளை மாற்றிவிட்டு வெளியே வந்து கோமதியின் அறையை பார்க்க அது சாத்தியிருந்தது. அஷ்வின் ஹாலில் அவளுக்காக காத்திருந்தான்.
ஐந்து நிமிடம் கழித்து அறையின் கதவு திறந்தது. சிகப்பு நிற டாப்பில் ஜீன் அணிந்துகொண்டு கும்மென்று வந்து நின்றாள் கோமதி. அந்த டாப்போ அவளுக்கு டைட்டாக இருக்க அவளின் உடலமைப்பை வெளிப்படையாக காட்டியது. அஷ்வின் தன் தாயை முதல் முறையாக சேலை, நயிட்டி தவிர்த்து வேறு ஒரு ஆடையில் பார்க்கிறான்.
அஷ்வின் : என்னமா இது? இப்படி டிரஸ் பண்ணிருக்க?
கோமதி : என்னடா நல்லா இல்லையா?
அஷ்வின் : மா!... செம அழகா இருக்க மா. எனக்கு இப்போவே ஒரு மாறி இருக்கு.
கோமதி : ஓ... படத்துக்கு டைம் ஆச்சு, நியாபகம் இருக்கா?
அஷ்வின் : ஆமா... வா போலாம்.
அஷ்வின் வண்டி ஓட்ட, கோமதி பின்னால் ஒரு பக்கமாக அமர்ந்துகொண்டாள். அமர்ந்தவள் சும்மா இருக்காமல், அவன் இடுப்பை சுற்றி கையால் இறுக்கி கொண்டாள். அந்த இறுக்கத்தால், அவளின் ஒரு பக்க முலை அஷ்வினின் முதுகில் பட்டு பிதுங்கியது. அந்த சுகத்தை அனுபவித்துக்கொண்டே வண்டியை ஓட்டினான்.
தியேட்டர்க்கு இன்னும் இரண்டு கிலோமீட்டரே இருந்தது. போகும் வழியில் செக்போஸ்ட் இருக்கும். அஷ்வின் அந்த செக்கபோஸ்ட்டை நெருங்க, ஒரு போலீஸ்காரன் கையை நீட்டி வண்டியை நிறுத்தினான். நல்லவேலையாக அஷ்வின் ஹெல்மெட் அணிந்திருந்தான். போலீஸ்காரன் அஷ்வினிடம் வண்டி டாக்குமெண்ட் கேட்டு வாங்கி அதை ஆராய்ந்துகொண்டிருந்தான். ரொம்ப நேரமாக அந்த பேப்பரையே போலீஸ்காரன் பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அஷ்வினுக்கோ சந்தேகம் வர அந்த போலீஸ்காரனின் பார்வை போகும் இடத்தை பார்த்தான். அந்த இடத்தில் தன் தாய் கோமதி நின்றுகொண்டிருந்தாள். அஷ்வினுக்கோ பொறுக்க முடியாமல்,
அஷ்வின் : சார்!
போலீஸ் : ஹான்... தம்பி எல்லாம் ஓகே பா... ஆனா பின்னாடி உக்காந்துட்டு இருந்தவங்க ஹெல்மெட் போடலைய.
அஷ்வின் : டிரைவர் ஹெல்மெட் போட்டு இருந்தா பத்தாதா சார்?
போலீஸ் : இல்லப்பா. புது ரூல்ஸ் பா.
அஷ்வின் : ஓகே சார். சல்லான் போட்டு குடுங்க சார் நான் பைன் கட்டிக்கறேன்.
போலீஸ் : சரி... எங்க போறீங்க?
அஷ்வின் : படத்துக்கு போய்ட்டு இருக்கோம் சார்.
போலீஸ் : படத்துக்கா.... இப்போதான் புரியுது...
அஷ்வின் : என்னங்க சார்?
போலீஸ் : ஒண்ணுமில்ல தம்பி... எங்கப்பா அவளை கரெக்ட் பண்ணுன? சும்மா தளதளன்னு கும்முனு இருக்கா.
அஷ்வின் என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை, போலீசிடம் உண்மையை மறைத்தான்.
அஷ்வின் : சார் அது என் டீச்சர் சார். ரொம்ப நாளா ட்ரை பண்ணி இப்போதான் தியேட்டர் வரைக்கும் கொண்டு வந்துருக்கேன்.
போலீஸ் : அப்படியாப்பா!... எந்த காலேஜ் தம்பி?
அஷ்வின் வாயில் நுழைந்த ஒரு கல்லூரி பெயரை சொல்லிவிட்டு, அந்த போலீஸ்கரனிடம் இருந்து நழுவி வண்டியை எடுத்தான்.
கோமதி : என்னடா நீயும் அந்த ஆளும் குசுகுசுன்னு பேசிட்டு இருந்திங்க?
அஷ்வின் : அம்மா... அந்த ஆளு உன்ன ரொம்ப சைட் அடிக்கிறான்மா.
கோமதி : ஆமா நானும் கவனிச்சேன். பொருக்கி நாய்.
அஷ்வின் : என்கிட்டயே உன்ன எங்க கரெக்ட் பண்ணுனனு கேட்டான்.
கோமதி : அவன அங்கயே ஒரு அரை விட்டிருக்கலாம்ல ?
அஷ்வின் : மா அவன்கிட்ட நீ என் டீச்சர். உன்ன கஷ்டப்பட்டு கரெக்ட் பண்ணுனனு சொன்னேன்.
கோமதி : ஏன்டா அப்படி சொன்ன?
அஷ்வின் : அவன் பொறாமைல ஒரு லுக் விட்டான் பாரு... எனக்கு எவ்ளோ பெருமையா இருந்துச்சு தெரியுமா?
கோமதி : அப்படி என்ன பெருமை?
அஷ்வின் : நீ என்னோட ஆளுனு பெருமை.
இருவரும் பேசிக்கொண்டே தியேட்டர்க்கு வந்தனர். அஷ்வின் அவளை நுழைவு வாயிலில் இறக்கிவிட்டு பார்க்கிங்கில் வண்டியை விட சென்றான். வண்டியை விட்டுவிட்டு கோமதியை இறக்கிவிட்ட இடத்திற்கு வந்தான். ஆனால் அங்கு அவளை காணவில்லை. அக்கம்பக்கம் பார்க்க அந்த பக்கமே அவளை காணவில்லை.
எல்லா பக்கமும் தேட, டிக்கெட் கவுண்டர் பக்கம் அவளின் பேச்சுக்குரல் கேட்டு திரும்பி பார்க்க, அங்கு யாரோ ஒரு அழகான பெண்ணிடம் சிரித்து பேசிக்கொண்டிருந்தாள். அவளை பார்த்தபின் தான் அஷ்வினுக்கு மூச்சே வந்தது. அவர்களை நெருங்க, கோமதி இவனை பார்த்ததும்,
கோமதி : அஷ்வின்! வாடா... இது யாருனு தெரியுதா?
அஷ்வின் : இல்ல மா தெரியல. நம்ம ரிலேட்டிவ்வா?
கோமதி : அட இல்லடா... நம்ம கெமிஸ்ட்ரி சார் இருக்காருல? அவரு பொண்ணுடா. உன்னோட சீனியர்.
கெமிஸ்ட்ரி சார் என்ற வார்த்தை கேட்டதுமே ஒரு நொடி அஷ்வினின் முகம் மாறியது. மீண்டும் சிரித்துகொண்டே,
அஷ்வின் : ஓ... பிரியா தான? எப்படி இருக்கீங்க அக்கா?
பிரியா : நல்லா இருக்கேன் அஷ்வின். நீ எப்படி படிக்கிற?
அஷ்வின் : ம்ம்.. நல்லா படிக்கிறேன் அக்கா.
பிரியா : அம்மா சொன்னாங்க... அம்மாவ நல்லா பாத்துக்கறயாமா. பெரிய மனுஷன் ஆயிட்ட போலயே.
அஷ்வின் திரும்பி கோமதியை பார்த்து முறைக்க, அவள் தலையை குனிந்துகொண்டு சிரித்தாள். அப்போது பிரியாவின் போன் அடித்தது.
பிரியா : இரு டி வந்துட்டேன். (போனை வைத்துவிட்டு) ஓகே ஆண்ட்டி என் பிரெண்ட் கூப்புடுறா நான் போய்ட்டு வரேன். பை ஆண்ட்டி... பை அஷ்வின்.
அஷ்வின் & கோமதி : பை.. பை.
அவள் நடக்கும் போது தான் அஷ்வின் அவளின் உடலை கவனித்தான். ஹவர்கிளாஸ் உடம்பு. முகமும் அழகான முகம். அவளின் சூத்து மட்டும் தனியாக தெரிந்தது. தம்மன்னாவின் உடலமைப்பு பிரியாவிற்கு. அஷ்வின் அவள் பின்னழகை பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அவன் தலையில் நறுக்கென்று அடி விழுந்தது.
கோமதி : என்னடா அப்படி பாக்குற? விட்டா கடிச்சு தின்னுருவ போல?
அஷ்வின் : அழகா இருக்காங்க மா அதான் பார்த்தேன்.
கோமதி : அம்மாவ பக்கதுல வெச்சுக்கிட்டே இப்படி பேசுற?
அஷ்வின் : என் செல்லம்ல... வா போய் படத்த பாக்கலாம்.
இருவரும் உரசிக்கொண்டே படம் ஓடும் ஸ்க்ரீன்க்கு சென்றனர். உள்ளே இருட்டாக இருந்தது. மொபைல் டார்ச் உதவியால் சீட்டை கண்டுபிடித்து அமர்ந்தனர். அப்போது மூன்று வரிசைக்கு முன்னாடி பிரியாவும் அவள் தோழியும் அமர்ந்தனர். அஷ்வின் மட்டும் ப்ரியாவை பார்த்தான் ஆனால் அவள் இவர்களை கவனிக்கவில்லை.
திரை திறந்தது. முதலில் விளம்பரங்கள் ஓடின.
அஷ்வின் : மா ஒன்னு கேக்கட்டா?
கோமதி : கேளு அச்சு.
அஷ்வின் : அந்த பிரியா அப்பன் தான ராகவன்?
கோமதி : (சிறிது அமைதியாக இருந்துவிட்டு) ஆமா.
அஷ்வின் : மா எனக்கு அந்த ராகவனை ஏதாச்சு பண்ணனும் போல இருக்கு மா.
கோமதி : எனக்கு புரியுது டா. பட் என்ன பண்ண முடியும்?
அஷ்வின் : பண்ணனும் மா. ஏதாச்சு பண்ணனும்.
கோமதி : உனக்கு ஒன்னு தெரியுமா? ராகவன் என்ன மிரட்டி தான் ஓத்தான். உனக்கு தெரியாம ஸ்கூல்ல எனக்கு நிறைய நடந்துருக்கு.
அஷ்வின் : அப்படி என்ன நடந்துருக்கு?
கோமதி : அதெல்லாம் இப்போ சொல்ல விரும்பல. ஆனா ஒன்னு அந்த ராகவன் என்ன பண்ணுனப்போ எனக்கும் வலிச்சுது உனக்கும் வலிச்சுது. அவனுக்கும் அப்படி வலிக்கனும். அந்த மாதிரி ஏதாச்சு செய்யணும்.
படம் ஆரம்பித்தது. அந்த படம் ரிலீஸ் ஆகி சில மாதங்கள் ஆனதால் கூட்டமே இல்லை. வெறும் 10 பேர் மட்டுமே இருந்தனர். அதனால் அஷ்வின்க்கு பிரியா அமர்ந்திருந்த இடம் திரை வெளிச்சத்தில் நன்றாக தெரிந்தது. கோமதி அஷ்வினின் கையை இருக்க பிடித்துக்கொண்டே படத்தை பார்த்தாள்.
இருபது நிமிடங்கள் படம் ஓடி இருக்கும். அப்போது பிரியாவின் தோழி எழுந்து வேறு சீட்டில் அமர்ந்தாள். அஷ்வின் பிரியாவின் சீட்டை பார்க்கும்போது பிரியா மட்டுமே அமர்ந்திருந்தாள். அடுத்த 5 நிமிடங்கள் அஷ்வின் படத்தை மட்டும் பார்த்தான்.
மீண்டும் பிரியாவின் சீட்டை கவனித்தவன் அதிர்ந்தான். பிரியாவின் இரு பக்கமும் இரு ஆண்கள் அமர்ந்திருந்தனர். ஒருவன் பிரியாவின் முன்பக்கம் குனிந்து எதோ செய்ய, இன்னொருவன் தலையை தூக்கியவாறு அமர்ந்திருந்தான். பிரியாவின் கை அதாவது தலையை தூக்கி இருந்தவன் பக்கம் இருந்த கை ஆடிக்கொண்டு இருந்தது.
(தொடரும்).
அஷ்வின் தூங்கிக்கொண்டிருந்த தன் தாயின் அழகான முகத்தின் மேலே இருந்த நான்கு முடியை அவளின் காதோரமாக தள்ளிவிட்டு அவளின் நெத்தியில் முத்தம் வைத்தான். அவன் முத்தமிட்ட உடனேயே அஷ்வினை கோமதி மேலும் இறுக்கி கட்டிக்கொண்டாள்.
சில மணி நேரத்திற்கு இப்படியே இருந்தனர். படத்திற்கு இன்னும் ஒரு மணி நேரமே இருந்தது. அஷ்வின் தான் முதலில் எழுந்தான். நேரத்தை பார்த்து அவளை எழுப்பிவிட்டான்.
அஷ்வின் : மா... எந்திரி... டைம் ஆச்சு... படத்துக்கு போகணும்.
கோமதி : இன்னும் கொஞ்ச நேரம் அச்சு.
அஷ்வின் : சரி நீங்க படுங்க... நான் போய் கிளம்புறேன்.
என்று சொல்லிவிட்டு அவள் பிடியில் இருந்து நழுவி எழுந்து நடந்தான். கோமதி அவனின் 18 வயது அம்மண உடலை படுத்துக்கொண்டே ரசித்தாள். அஷ்வின் அவன் அறைக்கு சென்று குளித்துவிட்டு உடைகளை மாற்றிவிட்டு வெளியே வந்து கோமதியின் அறையை பார்க்க அது சாத்தியிருந்தது. அஷ்வின் ஹாலில் அவளுக்காக காத்திருந்தான்.
ஐந்து நிமிடம் கழித்து அறையின் கதவு திறந்தது. சிகப்பு நிற டாப்பில் ஜீன் அணிந்துகொண்டு கும்மென்று வந்து நின்றாள் கோமதி. அந்த டாப்போ அவளுக்கு டைட்டாக இருக்க அவளின் உடலமைப்பை வெளிப்படையாக காட்டியது. அஷ்வின் தன் தாயை முதல் முறையாக சேலை, நயிட்டி தவிர்த்து வேறு ஒரு ஆடையில் பார்க்கிறான்.
அஷ்வின் : என்னமா இது? இப்படி டிரஸ் பண்ணிருக்க?
கோமதி : என்னடா நல்லா இல்லையா?
அஷ்வின் : மா!... செம அழகா இருக்க மா. எனக்கு இப்போவே ஒரு மாறி இருக்கு.
கோமதி : ஓ... படத்துக்கு டைம் ஆச்சு, நியாபகம் இருக்கா?
அஷ்வின் : ஆமா... வா போலாம்.
அஷ்வின் வண்டி ஓட்ட, கோமதி பின்னால் ஒரு பக்கமாக அமர்ந்துகொண்டாள். அமர்ந்தவள் சும்மா இருக்காமல், அவன் இடுப்பை சுற்றி கையால் இறுக்கி கொண்டாள். அந்த இறுக்கத்தால், அவளின் ஒரு பக்க முலை அஷ்வினின் முதுகில் பட்டு பிதுங்கியது. அந்த சுகத்தை அனுபவித்துக்கொண்டே வண்டியை ஓட்டினான்.
தியேட்டர்க்கு இன்னும் இரண்டு கிலோமீட்டரே இருந்தது. போகும் வழியில் செக்போஸ்ட் இருக்கும். அஷ்வின் அந்த செக்கபோஸ்ட்டை நெருங்க, ஒரு போலீஸ்காரன் கையை நீட்டி வண்டியை நிறுத்தினான். நல்லவேலையாக அஷ்வின் ஹெல்மெட் அணிந்திருந்தான். போலீஸ்காரன் அஷ்வினிடம் வண்டி டாக்குமெண்ட் கேட்டு வாங்கி அதை ஆராய்ந்துகொண்டிருந்தான். ரொம்ப நேரமாக அந்த பேப்பரையே போலீஸ்காரன் பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அஷ்வினுக்கோ சந்தேகம் வர அந்த போலீஸ்காரனின் பார்வை போகும் இடத்தை பார்த்தான். அந்த இடத்தில் தன் தாய் கோமதி நின்றுகொண்டிருந்தாள். அஷ்வினுக்கோ பொறுக்க முடியாமல்,
அஷ்வின் : சார்!
போலீஸ் : ஹான்... தம்பி எல்லாம் ஓகே பா... ஆனா பின்னாடி உக்காந்துட்டு இருந்தவங்க ஹெல்மெட் போடலைய.
அஷ்வின் : டிரைவர் ஹெல்மெட் போட்டு இருந்தா பத்தாதா சார்?
போலீஸ் : இல்லப்பா. புது ரூல்ஸ் பா.
அஷ்வின் : ஓகே சார். சல்லான் போட்டு குடுங்க சார் நான் பைன் கட்டிக்கறேன்.
போலீஸ் : சரி... எங்க போறீங்க?
அஷ்வின் : படத்துக்கு போய்ட்டு இருக்கோம் சார்.
போலீஸ் : படத்துக்கா.... இப்போதான் புரியுது...
அஷ்வின் : என்னங்க சார்?
போலீஸ் : ஒண்ணுமில்ல தம்பி... எங்கப்பா அவளை கரெக்ட் பண்ணுன? சும்மா தளதளன்னு கும்முனு இருக்கா.
அஷ்வின் என்ன நினைத்தானோ தெரியவில்லை, போலீசிடம் உண்மையை மறைத்தான்.
அஷ்வின் : சார் அது என் டீச்சர் சார். ரொம்ப நாளா ட்ரை பண்ணி இப்போதான் தியேட்டர் வரைக்கும் கொண்டு வந்துருக்கேன்.
போலீஸ் : அப்படியாப்பா!... எந்த காலேஜ் தம்பி?
அஷ்வின் வாயில் நுழைந்த ஒரு கல்லூரி பெயரை சொல்லிவிட்டு, அந்த போலீஸ்கரனிடம் இருந்து நழுவி வண்டியை எடுத்தான்.
கோமதி : என்னடா நீயும் அந்த ஆளும் குசுகுசுன்னு பேசிட்டு இருந்திங்க?
அஷ்வின் : அம்மா... அந்த ஆளு உன்ன ரொம்ப சைட் அடிக்கிறான்மா.
கோமதி : ஆமா நானும் கவனிச்சேன். பொருக்கி நாய்.
அஷ்வின் : என்கிட்டயே உன்ன எங்க கரெக்ட் பண்ணுனனு கேட்டான்.
கோமதி : அவன அங்கயே ஒரு அரை விட்டிருக்கலாம்ல ?
அஷ்வின் : மா அவன்கிட்ட நீ என் டீச்சர். உன்ன கஷ்டப்பட்டு கரெக்ட் பண்ணுனனு சொன்னேன்.
கோமதி : ஏன்டா அப்படி சொன்ன?
அஷ்வின் : அவன் பொறாமைல ஒரு லுக் விட்டான் பாரு... எனக்கு எவ்ளோ பெருமையா இருந்துச்சு தெரியுமா?
கோமதி : அப்படி என்ன பெருமை?
அஷ்வின் : நீ என்னோட ஆளுனு பெருமை.
இருவரும் பேசிக்கொண்டே தியேட்டர்க்கு வந்தனர். அஷ்வின் அவளை நுழைவு வாயிலில் இறக்கிவிட்டு பார்க்கிங்கில் வண்டியை விட சென்றான். வண்டியை விட்டுவிட்டு கோமதியை இறக்கிவிட்ட இடத்திற்கு வந்தான். ஆனால் அங்கு அவளை காணவில்லை. அக்கம்பக்கம் பார்க்க அந்த பக்கமே அவளை காணவில்லை.
எல்லா பக்கமும் தேட, டிக்கெட் கவுண்டர் பக்கம் அவளின் பேச்சுக்குரல் கேட்டு திரும்பி பார்க்க, அங்கு யாரோ ஒரு அழகான பெண்ணிடம் சிரித்து பேசிக்கொண்டிருந்தாள். அவளை பார்த்தபின் தான் அஷ்வினுக்கு மூச்சே வந்தது. அவர்களை நெருங்க, கோமதி இவனை பார்த்ததும்,
கோமதி : அஷ்வின்! வாடா... இது யாருனு தெரியுதா?
அஷ்வின் : இல்ல மா தெரியல. நம்ம ரிலேட்டிவ்வா?
கோமதி : அட இல்லடா... நம்ம கெமிஸ்ட்ரி சார் இருக்காருல? அவரு பொண்ணுடா. உன்னோட சீனியர்.
கெமிஸ்ட்ரி சார் என்ற வார்த்தை கேட்டதுமே ஒரு நொடி அஷ்வினின் முகம் மாறியது. மீண்டும் சிரித்துகொண்டே,
அஷ்வின் : ஓ... பிரியா தான? எப்படி இருக்கீங்க அக்கா?
பிரியா : நல்லா இருக்கேன் அஷ்வின். நீ எப்படி படிக்கிற?
அஷ்வின் : ம்ம்.. நல்லா படிக்கிறேன் அக்கா.
பிரியா : அம்மா சொன்னாங்க... அம்மாவ நல்லா பாத்துக்கறயாமா. பெரிய மனுஷன் ஆயிட்ட போலயே.
அஷ்வின் திரும்பி கோமதியை பார்த்து முறைக்க, அவள் தலையை குனிந்துகொண்டு சிரித்தாள். அப்போது பிரியாவின் போன் அடித்தது.
பிரியா : இரு டி வந்துட்டேன். (போனை வைத்துவிட்டு) ஓகே ஆண்ட்டி என் பிரெண்ட் கூப்புடுறா நான் போய்ட்டு வரேன். பை ஆண்ட்டி... பை அஷ்வின்.
அஷ்வின் & கோமதி : பை.. பை.
அவள் நடக்கும் போது தான் அஷ்வின் அவளின் உடலை கவனித்தான். ஹவர்கிளாஸ் உடம்பு. முகமும் அழகான முகம். அவளின் சூத்து மட்டும் தனியாக தெரிந்தது. தம்மன்னாவின் உடலமைப்பு பிரியாவிற்கு. அஷ்வின் அவள் பின்னழகை பார்த்துக்கொண்டிருக்க, அவன் தலையில் நறுக்கென்று அடி விழுந்தது.
கோமதி : என்னடா அப்படி பாக்குற? விட்டா கடிச்சு தின்னுருவ போல?
அஷ்வின் : அழகா இருக்காங்க மா அதான் பார்த்தேன்.
கோமதி : அம்மாவ பக்கதுல வெச்சுக்கிட்டே இப்படி பேசுற?
அஷ்வின் : என் செல்லம்ல... வா போய் படத்த பாக்கலாம்.
இருவரும் உரசிக்கொண்டே படம் ஓடும் ஸ்க்ரீன்க்கு சென்றனர். உள்ளே இருட்டாக இருந்தது. மொபைல் டார்ச் உதவியால் சீட்டை கண்டுபிடித்து அமர்ந்தனர். அப்போது மூன்று வரிசைக்கு முன்னாடி பிரியாவும் அவள் தோழியும் அமர்ந்தனர். அஷ்வின் மட்டும் ப்ரியாவை பார்த்தான் ஆனால் அவள் இவர்களை கவனிக்கவில்லை.
திரை திறந்தது. முதலில் விளம்பரங்கள் ஓடின.
அஷ்வின் : மா ஒன்னு கேக்கட்டா?
கோமதி : கேளு அச்சு.
அஷ்வின் : அந்த பிரியா அப்பன் தான ராகவன்?
கோமதி : (சிறிது அமைதியாக இருந்துவிட்டு) ஆமா.
அஷ்வின் : மா எனக்கு அந்த ராகவனை ஏதாச்சு பண்ணனும் போல இருக்கு மா.
கோமதி : எனக்கு புரியுது டா. பட் என்ன பண்ண முடியும்?
அஷ்வின் : பண்ணனும் மா. ஏதாச்சு பண்ணனும்.
கோமதி : உனக்கு ஒன்னு தெரியுமா? ராகவன் என்ன மிரட்டி தான் ஓத்தான். உனக்கு தெரியாம ஸ்கூல்ல எனக்கு நிறைய நடந்துருக்கு.
அஷ்வின் : அப்படி என்ன நடந்துருக்கு?
கோமதி : அதெல்லாம் இப்போ சொல்ல விரும்பல. ஆனா ஒன்னு அந்த ராகவன் என்ன பண்ணுனப்போ எனக்கும் வலிச்சுது உனக்கும் வலிச்சுது. அவனுக்கும் அப்படி வலிக்கனும். அந்த மாதிரி ஏதாச்சு செய்யணும்.
படம் ஆரம்பித்தது. அந்த படம் ரிலீஸ் ஆகி சில மாதங்கள் ஆனதால் கூட்டமே இல்லை. வெறும் 10 பேர் மட்டுமே இருந்தனர். அதனால் அஷ்வின்க்கு பிரியா அமர்ந்திருந்த இடம் திரை வெளிச்சத்தில் நன்றாக தெரிந்தது. கோமதி அஷ்வினின் கையை இருக்க பிடித்துக்கொண்டே படத்தை பார்த்தாள்.
இருபது நிமிடங்கள் படம் ஓடி இருக்கும். அப்போது பிரியாவின் தோழி எழுந்து வேறு சீட்டில் அமர்ந்தாள். அஷ்வின் பிரியாவின் சீட்டை பார்க்கும்போது பிரியா மட்டுமே அமர்ந்திருந்தாள். அடுத்த 5 நிமிடங்கள் அஷ்வின் படத்தை மட்டும் பார்த்தான்.
மீண்டும் பிரியாவின் சீட்டை கவனித்தவன் அதிர்ந்தான். பிரியாவின் இரு பக்கமும் இரு ஆண்கள் அமர்ந்திருந்தனர். ஒருவன் பிரியாவின் முன்பக்கம் குனிந்து எதோ செய்ய, இன்னொருவன் தலையை தூக்கியவாறு அமர்ந்திருந்தான். பிரியாவின் கை அதாவது தலையை தூக்கி இருந்தவன் பக்கம் இருந்த கை ஆடிக்கொண்டு இருந்தது.
(தொடரும்).