మరిపోస {Completed}

[Pallaki]

రాత్రంతా అమెరికాలో ఉన్న తన మొగుడు సరిగ్గా పన్నెండింటికి బర్తడే విషెస్ చెపుతాడేమో అని ఎదురుచూస్తూ చివరికి ఫోన్ రాకపోయేసరికి నిరాశగా ఎప్పటికో నిద్రపోయింది మౌనిక. రోజూ కంటే ఇవ్వాళ కొంచెం ఆలస్యంగా లేచింది, దుప్పటి తీసి ముందుగా ఫోన్ స్క్రీన్ ఆన్ చేసింది వాల్ పేపర్ లో తన మొగుడి ఫోటోకి నవ్వుతూ ఒక ముద్దు ఇచ్చి తన నుంచి మెసెజస్ వచ్చాయేమో అని లాక్ స్క్రీన్ తెరిచింది. సారీ అంటూ మెసెజుల వర్షం కురిపించాడేమో కొంత బెట్టు చేద్దాం అనుకుంటూనే స్వైప్ చేసింది కానీ ఆశ్చర్యంగా తన నుంచి ఒక్కటంటే ఒక్క మెసేజ్ కూడా లేకపోవడంతో కోపంతో పాటు కొంత బాధగా అనిపించింది.

మంచం మీద నుంచి లేచి నైటీ బటన్స్ పెట్టుకుని జుట్టుని కొప్పుగా వేసుకుని కిచెన్ లోకి వెళుతూ తన మరిది రూం వైపు వెళ్లి చూసింది. పదిన్నర అవుతున్నా కాలేజీకి వెళ్లకుండా ఫుల్ స్పీడ్లో ఫ్యాన్ వేసుకుని రగ్గులో ముసుగుతన్ని పడుకున్న చందుని చూడగానే తనకున్న చిరాకు కాస్తా కోపంగా మారింది. విసురుగా ఫ్యాన్ స్విచ్ ఆపేసి కిచెన్ లోకి వెళ్ళిపోయింది. ఫ్యాన్ ఆపగానే అది ఎందుకు ఆగిందో తెలిసిన చందు, బూతులు నోటి దాకా వచ్చినా ఆపుకుని లేచాడు. లేచి కిచెన్ లోకి వెళ్ళాడు.

చందు : హ్యాపీ బర్తడే వదినా

మౌనిక : కాలేజీకి ఎందుకు వెళ్ళలేదు అని కొంచెం కసురుకున్నట్టుగానే మాట్లాడింది.

చందు : నువ్వెందుకు ఆఫీస్ వర్క్ స్టార్ట్ చెయ్యలేదు అంతే ఉకరోషంగా అడిగాడు.

మౌనిక : హో.. తమరికి నాతో పోటీ అన్నమాట, ఇవ్వాళ లీవ్ పెట్టాను.. ఫ్రెండ్స్ తో చిన్న పార్టీకి వెళుతున్నా

చందు : నేను కూడా అంతే.. నా సెం అయిపోయింది.. ప్రాజెక్ట్ ఒకటి చెయ్యాలి అది సబ్మిట్ చేస్తే ఆ ఇంజనీరింగ్ సర్టిఫికెట్ నా చేతిలో పెడతాడు. ఇక నుంచి ఇంట్లోనే.. ప్రాజెక్ట్ చెయ్యడానికి లాప్టాప్ కావాలి, ఫ్రెండ్స్ తో మాట్లాడుకోవడానికి ఒక ఫోన్ కావాలి. ఎప్పటి నుంచొ అడుగుతున్నా

మౌనిక : ఇంట్లో ల్యాండ్ లైన్ ఉంది అది వాడుకో.. నా ఆఫీస్ లాప్టాప్ ఇవ్వను, బైట నెట్ సెంటర్స్ ఉంటాయి వెళ్లి వాడుకో

చందు : నా కంటే చిన్న వాళ్ళకి కూడా ఫోన్ ఉంది, నా అన్న డబ్బులేగా అని కోపంగా నోరు జారీ ఒక నిమిషం మౌనం పాటించి సారీ అన్నాడు చిన్నగా

మౌనిక ఏం మాట్లాడకుండా అక్కడ నుంచి కోపంగా వెళ్ళిపోయింది, గీజర్ ఆన్ చేసి ఏ డ్రెస్ వేసుకోవాలా అని చూసుకుంటుంటే చందు వెనకాలే వచ్చి నిలబడ్డాడు.

చందు : సారీ..

మౌనిక పట్టించుకోలేదు

చందు : సారీ చెప్పాగా.. అలా వచ్చేసింది.. కావాలని అనలేదు

మౌనిక : ఇప్పుడు నువ్వు ఫోన్ కొనుక్కుని ఏం వెలగబెట్టాలి.. ఇక ఆఫీస్ లాప్టాప్ లో అన్ని ఓపెన్ కావు, అన్ని ఇన్స్టాల్ అవ్వవు. అందుకే బైటికి వెళ్లి చేసుకోమన్నాను. ఇవేమి అర్ధంకావు నీకు.. ఎంతసేపు నీ గొడవ నీదే.. నిన్నటి నుంచి మీ అన్న ఒక్క ఫోన్ చెయ్యలేదు మెసేజ్ కూడా లేదు. నా బాధ ఎవ్వరికి అవసరం లేదు. భలే దొరికారు ఇద్దరూ నాకు

చందు : అదేదో మాములుగా చెప్పొచ్చుగా.. ఎందుకంత పొగరు.. అయినా నువ్వేదో మమ్మల్ని చిన్నప్పటి నుంచి భరించినట్టు ఫోజ్ కొట్టకు మీ పెళ్లి అయ్యి సంవత్సరంన్నర అవుతుంది అంతే.. ఇంట్లో ఉండేదే మనం ఇద్దరం ఏదో నలుగురు పిల్లలు ఉన్నట్టు అంతా నువ్వే మానేజ్ చేస్తున్నట్టు బిల్డప్.. వీటికే మళ్ళీ కోపాలు.. వాడే పనిలో ఎంత బిజీగా ఉన్నాడో.. నీ బర్తడే అయ్యుండి కూడా ఫోన్ చెయ్యలేదంటే అర్ధం చేసుకోవచ్చు కదా

మౌనిక : అవును.. ఇది నాకెందుకు తట్టలేదు.. ఏదో ఇంపార్టెంట్ అయ్యి ఉంటుంది.. ఈ ఒక్కదానికి థాంక్స్

చందు : డబ్బులు కావాలని అడిగాను

మౌనిక : ఎంతా

చందు : 500

మౌనిక : వెళ్ళేటప్పుడు ఇస్తాలే.. ఇక పో

చందు కూడా ఎహె పో అనుకుంటూ వెళ్ళిపోయాడు.. చందు వెళ్ళిపోయాక మౌనిక నవ్వుకుంది.. ఇంతలో ఫోన్ మోగింది.. చూస్తే తన ఫ్రెండ్ స్వప్న

మౌనిక : హలో.. చెప్పవే

స్వప్న : రెడీ అవుతున్నావా.. నీ మరిదితో చిర్రుబుర్రులాడుతున్నావా

మౌనిక : ఇప్పుడే అయిపోయింది

స్వప్న : ఏంటంటా వాడి బాధ

మౌనిక : ఛ.. ఛ.. వాడెప్పుడు నా పర్సనల్ కానీ మా ఇద్దరి మధ్యలోకి రావడానికి కానీ ప్రయత్నం చెయ్యడు.. ఆ విషయంలో వాడి మెచ్యూరిటీ ఒప్పుకోవచ్చు. కాకపోతే మరీ ఎడ మొహం పెడ మొహంలా ఉంటాడు.. నేనూ అంతగా ఎప్పుడు చనువు ఇవ్వలేదులే.. మరీ ఫ్రెండ్లీగా ఉంటే ఈ ఈడు కుర్రోళ్ళని కంట్రోల్ చెయ్యడం కష్టం.

స్వప్న : అవునవును ఈరోజుల్లో చనువు ఇస్తే సంకనెక్కరు.. పూకునెక్కుతారు

మౌనిక : నా మరిది చాలా మంచోడమ్మా.. నేను ఎంత పొగరు చూపించినా సర్ది చెపుతాడు కానీ ఎదురు చెప్పడు.. సర్లే ఎక్కడున్నావ్

స్వప్న : రెడీ అవుతున్నా.. ఆశ్రమం దెగ్గర కలుద్దాం.

మౌనిక అలానే అని ఫోన్ పెట్టేసి చకచకా రెడీ అయ్యేసరికి మధ్యాహ్నం అయ్యింది. స్కూటీ కీస్ తీసుకుని తన మరిది రూం దెగ్గరికి వచ్చి చూసింది. చదువుకుంటున్న చందు తల పైకి ఎత్తాడు.

మౌనిక : ఇదిగో 500

చందు లేచొచ్చి తీసుకున్నాడు

మౌనిక : నేను వెళుతున్నా.. డ్రెస్ ఓకేనా

చందు : ఆ.. ఏముంది అక్కడ చెప్పడానికి జీన్స్ టీ షర్ట్ యేగా.. అగ్గిపుల్లకి ఎంత మేకప్ వేసినా అది అగ్గిపుల్లే

మౌనిక ఒక కన్ను మూసి కోపంగా చూస్తూ నా ఇల్లు జాగ్రత్త అంటూ వెళుతుంటే వెనక నుంచి చందు నువ్వేం కంగారు పడకు ఇది నా ఇల్లు.. నా ఇంట్లో ఎలా ఉండాలో నాకు చెప్పకు అని అరుస్తుండగానే మౌనిక వినిపించుకోకుండా పోరా అనుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది. చందు చాలా సేపు ప్రాజెక్ట్ ఎలా చెయ్యాలా అని ఆలోచిస్తూ ప్లానింగ్ చేసుకుని ఇక చాల్లే అని నోట్స్ పక్కకి పెట్టాడు. ల్యాండ్ లైన్ ఫోన్ తీసి తన ఫ్రెండ్ కి కలిపాడు.

చందు : ఎక్కడున్నావ్ రా

సతీష్ : ఇంకెన్నేళ్లు ల్యాండ్ లైన్ వాడతావ్ రా బాబు

చందు : ఇప్పుడా గొడవ ఎందుకులే మళ్ళీ నాకు బీపీ లేచిద్ది.. ప్రాజెక్ట్ మొదలు పెట్టావా

సతీష్ : లేదు నేను బైట డబ్బులు ఇచ్చి చేపించుకుంటా నాకంత ఓపిక లేదు.. సినిమాకెళదాం వస్తావా

చందు : లేదు రానులే కానీ, కొంచెం పనుంది ఇంటికి రా

సతీష్ : దేనికి..?

చందు : ఇవ్వాళ మా వదిన బర్తడే కొన్ని బలూన్స్ కట్టి ఒక కేక్ తీసుకోచ్చి పెడదాం

సతీష్ : ఎప్పుడు తిడుతూ ఉంటావ్ కదరా మీ వదిన్ని

చందు : అవుననుకో పాపం ఈ సారి ఒక్కటే ఉంది, పక్కన అన్నయ్య కూడా లేడు.. వాడు ఫోన్ కూడా చెయ్యలేదంట పొద్దున్న నుంచి పాపం ఇర్రిటేట్ అవుతుంది.. కొంచెం కూల్ చేద్దాం

సతీష్ : సరే వస్తున్నా.. ఆగు.. బండి ఉందా బైటా.. లక్కీరా నువ్వు.. బండి ఉంది వస్తున్నా అని ఫోన్ పెట్టేసాడు.

చందు లేచి షర్ట్ ప్యాంటు మార్చుకుని ఇల్లు లాక్ చేసి బైట నిలబడ్డాడు, సతీష్ రాగానే బండి ఎక్కి బేకరికి వెళ్ళిపోయాడు.

ఇంకోపక్క మౌనిక నేరుగా ఆశ్రమానికి వెళ్ళిపోయింది, అప్పటికే తన స్నేహితులు ఎదురు చూస్తున్నారు.

స్వప్న : చూడండీ ఎప్పుడు రమ్మంటే ఎప్పుడు వచ్చిందో.. మహాతల్లి

మౌనిక : పదండి లోపలికి వెళదాం అని కీస్ జీన్స్ లో పెడుతూ దెగ్గరికి వెళ్ళగానే తన ముగ్గురు స్నేహితురాళ్ళు కౌగలించుకుని బర్తడే విషెస్ చెప్పారు. అందరూ లోపలికి వెళ్లి అక్కడున్న వాళ్ళని తమ టీచర్స్ ని అందరిని కలిసి, ఆ నలుగురిని ఆదరించి పెంచి పెద్దచేసిన మేడం దెగ్గర ఆశీర్వాదం తీసుకుని ప్రతీ నెలా చేసే డొనేషన్ చేతికి ఇచ్చి అక్కడనుంచి బైటికి వచ్చారు. అందరూ రెస్టారెంట్లో కూర్చుని ముందు ఎండకి తట్టుకోలేక తలా ఒక కూల్ డ్రింక్ అందుకుని ముచ్చట్లో పడ్డారు.

స్వప్న : ఎక్కడి నుంచి ఎక్కడికి వచ్చామే, అనుకున్నామా ఇలా ఈ పోసిషన్ లో ఉంటామని

రాజి : ముగ్గురు అనాథలం, అనుకోకుండా ఫ్రెండ్స్ అయ్యాము ఒక జట్టుగా ఉన్నాము, ఒక కుటుంబమయ్యాము, ఒకరికోసం ఒకరం నిలబడ్డాము.. జీవితాంతం ఇలానే ఫ్రెండ్స్ గా ఉంటాము.

స్వప్న : ఇంకా చెప్పవే.. మీ ఆయన ఫోన్ చేశాడా.. చేసే ఉంటాడు ఎంతైనా  వెంటపడి మరి పెళ్లి చేసుకున్నాడు కదా.. నేను చూసిన వాటిలో ద బెస్ట్ లవ్ స్టోరీ మీదె.. ఎప్పుడు వస్తున్నాడట ఇప్పటికే సంవత్సరం దాటింది. పాపం నీ పూకు అల్లాడుతుంటుంది లోపల వాసన ఇక్కడి వరకు వస్తుంది.

అప్పుడే వెయిటర్ కేక్ తీసుకుని రావడంతో అందరూ ఒక్కసారిగా చూసారు. మౌనికకి కోపం వచ్చేసింది. వెయిటర్ కేక్ టేబుల్ మీద పెట్టి వెళ్ళిపోయాడు.

మౌనిక : నీ.. ఎక్కడున్నాం ఎం మాట్లాడుతున్నావ్

స్వప్న : ఏం కాలేదులే బంగారం.. దా కేక్ కట్ చేద్దువు అని కొంటెగా మూతి తిప్పేసరికి మౌనికకి కోపం పోయి నవ్వుతూ కత్తి తీసుకుని స్వప్నని పొడిచినట్టు యాక్ట్ చేసి నవ్వుతూ కేక్ కట్ చేస్తుంటే తన ఫ్రెండ్స్ తో పాటు అక్కడున్న వాళ్ళు స్టాఫ్ కూడా విషెస్ చెపుతూ చెప్పట్లు కొట్టారు.

రోజంతా ఆనందంగా గడిపి సాయంత్రం వరకు సినిమాలంటూ షాపింగ్లంటూ తిరిగి సాయంత్రానికి మళ్ళి రెస్టారెంట్లో కూర్చున్నారు. ఆర్డర్ వచ్చింది ప్లేట్లో సర్వ్ చేసిన వెంటనే అందరూ ఆవురావురమని తింటుంటే రాజి మాత్రం సీరియస్ గా ఫోన్ చూస్తుంది.

స్వప్న : ఎప్పుడూ ఫోనేం చూస్తావే బాబు.. ముందు తిను అంటుండగానే రాజి సీరియస్ గా చెయ్యి ఎత్తి ఆపింది.

ఏదో సీరియస్ అని మౌనిక లేచి రాజి వెనక్కి వెళ్లి నిలుచుంది, తన ఫోన్ స్క్రీన్ చూడగానే చప్పుమని లాక్కుంది. రాజి కూడా మౌనిక మొహం చూడగానే కంగారుగా లేచి నిలబడింది. స్వప్న కూడా ఏమైంది అంటూ వెళ్లి మౌనిక భుజం మీద చెయ్యి వేసి ఫోన్లో చూసింది. మౌనిక కళ్లెమ్మటి నీళ్లు కారుతూనే ఉన్నాయి.

మౌనిక : ఇది ప్రాంక్ కదా.. మాధవ్ మీకు ఫోన్ చేసి మీరంతా మాట్లాడుకుని నన్ను ఏడిపించడానికే కదా

స్వప్న కాదని తల ఊపుతూ తన చేతిలో ఉన్న ఫోన్ తీసుకుని చూస్తుంది. రాజీ స్వప్న పక్కన నిలుచుని తనకి సైగ చేసింది ఆ పోస్ట్ ఓన్ అకౌంట్ నుంచే పోస్ట్ అయ్యిందని.

స్వప్న : మౌనికా.. కంగారుపడకు.. ముందు కంఫర్మ్ చేసుకో

మౌనిక : ఎహె అది ప్రాంక్.. నా మాధవ్ నేను ఉండగా వేరే అమ్మాయికి రింగ్ తొడిగి పెళ్లి చేసుకోవడమా ఇంపొస్సిబుల్.

రాజీ : ఒక్కసారి ఫోన్ చెయ్యి

మౌనిక : లేదు లిఫ్ట్ చెయ్యలేదు.. ఇందాకే రెండు సార్లు చేసాను.

రాజీ : నా ఫోన్ నుంచి చేద్దాం.. అని డయల్ చేసింది.. మూడో రింగుకి ఫోన్ లిఫ్ట్ చేశాడు.

మాధవ్ : హలో

మౌనిక : హలో మాధవ్

మాధవ్ : మౌనికా....!

మౌనిక : నువ్వు నా ఫోన్ ఎందుకు ఎత్తడంలేదు.. (భయంగా) ఇక్కడ నేను ఇంస్టాగ్రామ్ పోస్ట్ చూసాను నా మీద ప్రాంక్ చేస్తే నమ్మేస్తాననుకున్నావా

మాధవ్ : అది ప్రాంక్ కాదు మౌనికా, నిన్నే నా పెళ్లి అయిపోయింది.. నేను నీతో తరవాత మాట్లాడతాను.. మనం సెటిల్ చేసుకుందాం అని ఇంకో మాట మాట్లాడనివ్వకుండా ఫోన్ కట్ చేసాడు.

మౌనికకి ఇంకా ఏమి అర్ధంకాలేదు, తన ఫ్రెండ్స్ కూడా మాధవ్ మాటలకి షాక్ అయ్యి అలా మౌనిక వంక దీనంగా చూస్తున్నారు. అరగంట ముగ్గురు కూర్చున్న చోట నుంచి కదల్లేదు. మౌనికకి ఏవేవో గుర్తుకువస్తున్నాయి. ఇంతలో చందు కోపంగా లోపలికి వచ్చాడు సతీష్ తో పాటు. తన వదినని చూడగానే కోపం వచ్చింది కానీ తమాయించుకున్నాడు.

చందు : వదినా టైం ఎంతవుతుంది, అప్పుడెప్పుడో వెళ్ళావ్ కనీసం ఒక్క ఫోన్ కూడా లేదు నేను చేస్తే అది కలవట్లేదు. ఎంత టెన్షన్ పడ్డాను. వాడి బండి మీద ఆశ్రమం నుంచి అన్ని చూసుకుంటూ వస్తున్నాను బైట మన స్కూటీ కనిపించింది లేకపోతే కుక్కలాగ తిరగాల్సివచ్చేది. ఇంకా అయిపోలేదా పార్టీ..

మౌనిక ఏం మాట్లాడలేదు.. రాజీ మాత్రం కోపం ఆపుకోలేకపోయింది.. చందు ముందుకు వెళ్లి ఫోన్ చూపించింది, చందు అది చూసి ఫోన్ తీసుకుని రాజి వంక ఎగాదిగా మళ్ళీ ఫోన్లో చూసాడు.

చందు : ఏంటక్కా ఇది.. సతీష్ నువ్వు వెళ్ళు అనగానే సతీష్ వెళ్ళిపోయాడు.

స్వప్న : మీ అన్న అక్కడ పెళ్లి చేసుకున్నాడు, నిన్న పెళ్లి అయిపోయింది ఆ అమ్మాయి తన ఇంస్టాగ్రామ్ లో పోస్ట్ చేసింది, చూడు ఎన్ని కామెంట్స్ ఉన్నాయో అమ్మాయి చాలా ఫేమస్ అయ్యి ఉండాలి అందుకే అంత త్వరగా మా కంట పడింది. నా మౌనికకి అన్యాయం చేస్తే ఊరుకుంటామనుకుంటున్నారా అన్నా తమ్ముళ్ళనిద్దరిని బొక్కలో తోయించేస్తా..

చందు అవేమి పట్టించుకోకుండా వెళ్లి మౌనిక ముందు మోకాళ్ళ మీద కూర్చున్నాడు.. వదినా ఇదంతా నువ్వు నమ్ముతున్నావా అస్సలు వాడితో మాట్లాడావా

రాజీ : ఇప్పుడే ఫోన్లో చాలా క్లియర్ గా చెప్పాడు, నా పెళ్లి అయిపోయింది మనం సెటిల్ చేసుకుందాం అని చెప్పి పెట్టేసాడు ఆ నా కొడుకు

చందు : వదినా ముందు ఇంటికి వెళదాం పదా

రాజీ : ఎక్కడికి రా వచ్చేది.. తీసుకెళ్లి చంపేస్తావా

చందు : ఏయి నోరుముయ్యి.. వదినా ముందు ఇంటికి వెళదాం రా అని చెయ్యి పట్టుకున్నాడు.. లేవలేదు.. కొంచెం లాగాడు తల ఎత్తి చందుని చూసింది.. తన చేతిని కొంచెం గట్టిగా పట్టుకున్నాడు.. ఏమనుకుందో ఏమో తెలీదు లేచింది. స్కూటీ ఎక్కించుకుని ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ కూడా వస్తాం అన్నారు, కానీ మౌనిక వద్దంది.