16-03-2023, 07:21 PM
వాణీ: "హేయ్, ఏంటిది నన్ను దింపేశావ్?!"
నేను: "నేనా....నిన్నా....దింపానా?!"
వాణి: "నువ్వేగా నన్ను దింపింది...మళ్ళీ నేనా అంట?!"
నేను: "నేను దిగాల్సిన స్టేజి దాటిపోయి చాలాసేపయింది. దింపాలనుకుంటే ముందే దింపేవాడిని"
వాణి: "ఏయ్, ఏం మాట్లాడుతున్నావ్.....ఏంటా బూతులు, దింపుతాడుట"
అంతలో ఎవరో మా మాటలు వింటూ అక్కడికి వచ్చారు. "ఏంటి మామ్, ఎవరితను? ఏమన్నా ప్రాబ్లెమా?!"
వాణి: "ఎవరైతే నీ కెందుకయ్యా.....?! నువ్వేమన్నా ఆరుస్తావా తీరుస్తావా.....?!"
అతను: "ఎవడురా నువ్వు?! ఏందీ ఈడ?! లేడీస్ ని అల్లరిపెడుతున్నావా?!"
వాణి: "చూడండి ఇతను".
అతను: "ఉండు మాడం షీ' టీమ్ కి ఫోన్ చేస్తా...., మీ ఫోన్ ఉందా...? ఇటువ్వండి"
నేను: "ఇదిగో నా ఫోన్ తీసుకో, చెయ్యి షీ టీమ్ కి ఫోన్ చెయ్యి. ...వాళ్ళొచ్చినంక మేము ఇక్కడ ఎందుకు దిగినమో, ఏమవుతామో వాళ్ళే చెబుతారు"
వాణి కంగారుగా..., "మా హస్బెండ్ బ్రో......నేనే హాస్పిటల్ కి రానంటున్నాను అందుకే.....!!!"
అతను: "సారీ సర్, తెలియక అట్లా మాట్లాడిన, ఏం ప్రాబ్లెమ్ సర్?!"
నా మైండ్ లో దీని సంగతి చెప్పే అవకాశం వచ్చింది అనుకుంటూ.,
నేను: "లేడీస్ problems బాసూ, నేను చూసుకుంటాలే...." ఇంకా నువ్వు దొబ్బెయ్ అన్నట్లు చెప్పాను. వాడు వెళ్ళిపోయాడు.
ఇంతలో వాణి ఫోన్ రింగ్ అయింది. వాళ్ళ కూతురు "మమ్మీ ఎక్కడున్నావ్ అంటూ"
వాణి: "నేను ట్రైన్ దిగేశానే....స్టేషన్ ఎదో చూసుకోలేదు".
సౌజన్య: "ఉన్నాడా?!"
వాణి: "ఎవరు?, మీ నాన్నా?!"
సోజన్య: "కాదు నీ అల్లుడు?!"
వాణి: "అల్లుడు గారా?!, నా దగ్గరెండుకుంటారు?!"
సౌజన్య: "అబ్బా....నా మొగుడు నా పక్కనే ఉన్నాడు కానీ......ఉన్నాడా?!" కొంచెం స్వరం పెంచి అడిగినట్లుంది నాకు బయటకే వినపడ్డాయి ఆ మాటలు.
నేను వాణి చేతిలో నుండి ఫోన్ లాక్కుని "పక్కనే ఉన్నాను" అని అన్నాను.
సౌజన్య: నోట్లో మాట రాక "ఆహా, ఇంకే.....అప్పోయింట్మెంట్ 5 గంటలకి, ఇప్పుడు 3 PM అప్పోయింట్మెంట్ టైమ్ కి వచ్చేస్తే చాలు".
నేను: "సరే....ఇంతకీ వాణికి ప్రాబ్లెమ్ ఏంటి?!"
సౌజన్య: "ప్రాబ్లెమ్ మా అమ్మకి కాదు మా నాన్నకి"
నేను: ఒకే, వాణితో మాట్లాడు"
సౌజన్య: "వాణీ......నా?!, నీ ఫోన్ నెంబర్ చెప్పు?!"
నేను చెప్పాను. సౌజన్య: "వాణీ జాగ్రత్త" అంది కొంటెగా....
నేను: "తనని మర్చిపోలే ఇంక"
వాణి: "ఏంటి అంటున్నావ్?!" అంటూ ఫోన్ నా చేతిలో నుండి లాక్కోబోయింది.
నేను అందకుండా తప్పించి, "మీ అమ్మకి నువ్వంటే చాలా ఇష్టం సౌజీ....నీ కోసం పాపం చాలా చేస్తోంది"
సౌజన్య: "ఏం చేస్తోంది ఆ రాక్షసి?!"
నేను: చాలా చేస్తోంది...అన్నీ చెప్పకూడదమ్మా....నువ్వు చిన్న పిల్లవి, అన్నీ చెబుతారా ఏంటి?!"
సోజన్య: "ఇదిగో నా ఫోన్ తో రింగ్ ఇస్తా....అక్కడ జరిగేదంతా......వాట్స్ ఆప్ లో లైవ్ ఇవ్వాలి. లేదంటే చూడు"
నేను: సర్లే మీ అమ్మతో మాట్లాడు.
వాణి వాళ్ళమ్మతో మాట్లాడుతోంది. నేను తన చెయ్యి పట్టుకుని మెట్రో వాళ్లకి మస్కా కొట్టి లాబీలోకి తీసుకొచ్చాను.
వాణీ మాట్లాడుతూనే బాత్రూమ్ అంటూ సైగలతో అడిగింది. అక్కడ ఇందాక మా ఇద్దరితో మాట్లాడిన రైల్వే అతన్ని అడిగాను. అతను మళ్ళీ అడిగాడు ఏం ప్రాబ్లెమ్ సర్ అంటూ....
"పైల్స్, నా భార్యకి పైల్స్"
"ఆమె నీ భార్యనా?! నీకంటే పెద్దగుంది, అందుకే గట్ల మాట్లాడిన" అని వాడు అంటూండగా నా ఫోన్ కి ఒక మెసేజ్ వచ్చింది సౌజన్య ఫోన్ నెంబర్ పంపింది.
"టీక్ హై" అంటూ కదిలి. రింగ్ ఇచ్చాను. తాను ఫోన్ ఎత్తి నెమ్మదిగా మాట్లాడుతూ "అవును నేనే....డేటా ఆన్ చెయ్యి" అని అంది. "మరి మీ అమ్మ మాట్లాడుతున్నా ఫోన్ ఎవ్వరిది అంటూ అడిగాను. మా నాన్నది అని అంటూ వాళ్ళ అమ్మ మాటలు వింటోంది. నేను కాంటాక్ట్స్ లో, వాట్స్ ఆప్ లో ఆడ్ చేసి, వాణిని బాత్రూమ్ లోకి పంపించాను.
అటూ ఇటూ చూసి నేను కూడా దూరాను.
లోపల ఎవ్వరూ లేరు.
తాను ఎక్కడుందో అని చూశాను. అప్పుడే చెవ్వికీ ఫోన్ ఆనిచ్చి మెడతో పట్టి అలానే పెట్టుకుని, బాటమ్ పైకి లేపి, ప్యాంటీ కిందకు గుంజుకొని కూర్చుని పోయడానికి సిద్దమయ్యింది.
నల్లని, మరీ నల్లోగాని కాదు కొంచెం చామన ఛాయ గుద్ద, మధ్యలో గాడి కొస కనపడుతోంది. గుద్ద బలుపు చూస్తూంటే దాని పిర్రలు వాయ కొడదామని పించింది. చీకేవి, నాకేవీ, గెంతేవీ, దుంకేవీ అన్నీతెగ తిని బలిసిన గుద్ద, మధ్యలో దీని రంగు కంటే ఎక్కువగా నల్లగా మధ్యలో కొంచెం పొడుగ్గానే పెంచింది గుద్ద చుట్టూ ఎంటికలు.
కొంచెం ధార రానందేమో....ఒక కాలు సర్దుకుంటోంది......
నేను: "నేనా....నిన్నా....దింపానా?!"
వాణి: "నువ్వేగా నన్ను దింపింది...మళ్ళీ నేనా అంట?!"
నేను: "నేను దిగాల్సిన స్టేజి దాటిపోయి చాలాసేపయింది. దింపాలనుకుంటే ముందే దింపేవాడిని"
వాణి: "ఏయ్, ఏం మాట్లాడుతున్నావ్.....ఏంటా బూతులు, దింపుతాడుట"
అంతలో ఎవరో మా మాటలు వింటూ అక్కడికి వచ్చారు. "ఏంటి మామ్, ఎవరితను? ఏమన్నా ప్రాబ్లెమా?!"
వాణి: "ఎవరైతే నీ కెందుకయ్యా.....?! నువ్వేమన్నా ఆరుస్తావా తీరుస్తావా.....?!"
అతను: "ఎవడురా నువ్వు?! ఏందీ ఈడ?! లేడీస్ ని అల్లరిపెడుతున్నావా?!"
వాణి: "చూడండి ఇతను".
అతను: "ఉండు మాడం షీ' టీమ్ కి ఫోన్ చేస్తా...., మీ ఫోన్ ఉందా...? ఇటువ్వండి"
నేను: "ఇదిగో నా ఫోన్ తీసుకో, చెయ్యి షీ టీమ్ కి ఫోన్ చెయ్యి. ...వాళ్ళొచ్చినంక మేము ఇక్కడ ఎందుకు దిగినమో, ఏమవుతామో వాళ్ళే చెబుతారు"
వాణి కంగారుగా..., "మా హస్బెండ్ బ్రో......నేనే హాస్పిటల్ కి రానంటున్నాను అందుకే.....!!!"
అతను: "సారీ సర్, తెలియక అట్లా మాట్లాడిన, ఏం ప్రాబ్లెమ్ సర్?!"
నా మైండ్ లో దీని సంగతి చెప్పే అవకాశం వచ్చింది అనుకుంటూ.,
నేను: "లేడీస్ problems బాసూ, నేను చూసుకుంటాలే...." ఇంకా నువ్వు దొబ్బెయ్ అన్నట్లు చెప్పాను. వాడు వెళ్ళిపోయాడు.
ఇంతలో వాణి ఫోన్ రింగ్ అయింది. వాళ్ళ కూతురు "మమ్మీ ఎక్కడున్నావ్ అంటూ"
వాణి: "నేను ట్రైన్ దిగేశానే....స్టేషన్ ఎదో చూసుకోలేదు".
సౌజన్య: "ఉన్నాడా?!"
వాణి: "ఎవరు?, మీ నాన్నా?!"
సోజన్య: "కాదు నీ అల్లుడు?!"
వాణి: "అల్లుడు గారా?!, నా దగ్గరెండుకుంటారు?!"
సౌజన్య: "అబ్బా....నా మొగుడు నా పక్కనే ఉన్నాడు కానీ......ఉన్నాడా?!" కొంచెం స్వరం పెంచి అడిగినట్లుంది నాకు బయటకే వినపడ్డాయి ఆ మాటలు.
నేను వాణి చేతిలో నుండి ఫోన్ లాక్కుని "పక్కనే ఉన్నాను" అని అన్నాను.
సౌజన్య: నోట్లో మాట రాక "ఆహా, ఇంకే.....అప్పోయింట్మెంట్ 5 గంటలకి, ఇప్పుడు 3 PM అప్పోయింట్మెంట్ టైమ్ కి వచ్చేస్తే చాలు".
నేను: "సరే....ఇంతకీ వాణికి ప్రాబ్లెమ్ ఏంటి?!"
సౌజన్య: "ప్రాబ్లెమ్ మా అమ్మకి కాదు మా నాన్నకి"
నేను: ఒకే, వాణితో మాట్లాడు"
సౌజన్య: "వాణీ......నా?!, నీ ఫోన్ నెంబర్ చెప్పు?!"
నేను చెప్పాను. సౌజన్య: "వాణీ జాగ్రత్త" అంది కొంటెగా....
నేను: "తనని మర్చిపోలే ఇంక"
వాణి: "ఏంటి అంటున్నావ్?!" అంటూ ఫోన్ నా చేతిలో నుండి లాక్కోబోయింది.
నేను అందకుండా తప్పించి, "మీ అమ్మకి నువ్వంటే చాలా ఇష్టం సౌజీ....నీ కోసం పాపం చాలా చేస్తోంది"
సౌజన్య: "ఏం చేస్తోంది ఆ రాక్షసి?!"
నేను: చాలా చేస్తోంది...అన్నీ చెప్పకూడదమ్మా....నువ్వు చిన్న పిల్లవి, అన్నీ చెబుతారా ఏంటి?!"
సోజన్య: "ఇదిగో నా ఫోన్ తో రింగ్ ఇస్తా....అక్కడ జరిగేదంతా......వాట్స్ ఆప్ లో లైవ్ ఇవ్వాలి. లేదంటే చూడు"
నేను: సర్లే మీ అమ్మతో మాట్లాడు.
వాణి వాళ్ళమ్మతో మాట్లాడుతోంది. నేను తన చెయ్యి పట్టుకుని మెట్రో వాళ్లకి మస్కా కొట్టి లాబీలోకి తీసుకొచ్చాను.
వాణీ మాట్లాడుతూనే బాత్రూమ్ అంటూ సైగలతో అడిగింది. అక్కడ ఇందాక మా ఇద్దరితో మాట్లాడిన రైల్వే అతన్ని అడిగాను. అతను మళ్ళీ అడిగాడు ఏం ప్రాబ్లెమ్ సర్ అంటూ....
"పైల్స్, నా భార్యకి పైల్స్"
"ఆమె నీ భార్యనా?! నీకంటే పెద్దగుంది, అందుకే గట్ల మాట్లాడిన" అని వాడు అంటూండగా నా ఫోన్ కి ఒక మెసేజ్ వచ్చింది సౌజన్య ఫోన్ నెంబర్ పంపింది.
"టీక్ హై" అంటూ కదిలి. రింగ్ ఇచ్చాను. తాను ఫోన్ ఎత్తి నెమ్మదిగా మాట్లాడుతూ "అవును నేనే....డేటా ఆన్ చెయ్యి" అని అంది. "మరి మీ అమ్మ మాట్లాడుతున్నా ఫోన్ ఎవ్వరిది అంటూ అడిగాను. మా నాన్నది అని అంటూ వాళ్ళ అమ్మ మాటలు వింటోంది. నేను కాంటాక్ట్స్ లో, వాట్స్ ఆప్ లో ఆడ్ చేసి, వాణిని బాత్రూమ్ లోకి పంపించాను.
అటూ ఇటూ చూసి నేను కూడా దూరాను.
లోపల ఎవ్వరూ లేరు.
తాను ఎక్కడుందో అని చూశాను. అప్పుడే చెవ్వికీ ఫోన్ ఆనిచ్చి మెడతో పట్టి అలానే పెట్టుకుని, బాటమ్ పైకి లేపి, ప్యాంటీ కిందకు గుంజుకొని కూర్చుని పోయడానికి సిద్దమయ్యింది.
నల్లని, మరీ నల్లోగాని కాదు కొంచెం చామన ఛాయ గుద్ద, మధ్యలో గాడి కొస కనపడుతోంది. గుద్ద బలుపు చూస్తూంటే దాని పిర్రలు వాయ కొడదామని పించింది. చీకేవి, నాకేవీ, గెంతేవీ, దుంకేవీ అన్నీతెగ తిని బలిసిన గుద్ద, మధ్యలో దీని రంగు కంటే ఎక్కువగా నల్లగా మధ్యలో కొంచెం పొడుగ్గానే పెంచింది గుద్ద చుట్టూ ఎంటికలు.
కొంచెం ధార రానందేమో....ఒక కాలు సర్దుకుంటోంది......