BREAK {completed}

[Pallaki]

•23•

అందరూ చిన్నా ఇంట్లోనే ఉంటున్నా ఇప్పటివరకు ఎవ్వరు చిన్నా రూంలోకి అడుగు పెట్టలేదు. అన్నయ్య వస్తున్నాడన్న ఆనందంలో సంజన చిరంజీవి రూం తలుపులు తెరిచి శుభ్రం చేస్తుంటే అక్షిత,లావణ్య మరియు శృతి లోపలికి వెళ్లారు.

చిన్న మంచం పక్కనే ఓ టేబుల్, సెల్ఫ్ లో కొన్ని బట్టలు గోడకి క్యాలెండర్ తప్ప ఇంకేమి లేవు ఆ రూములో. అక్షిత టేబుల్ దెగ్గరికి వెళ్లి కూర్చుని ఏవో పేపర్స్ చూస్తుంటే లావణ్య వెళ్లి అక్షిత పక్కన కూర్చుంది.

శృతి మాత్రం సెల్ఫ్ దెగ్గర ఉన్న బట్టలు చూసింది, పైనున్న చొక్కా తీసి కాలర్ వెనక చూసింది. మసి మరకలు చూసి చిన్నగా నవ్వుకుని ఒకసారి వాసన చూసి కళ్ళు మూసుకుంది, ఆ రోజు చిన్నాని ఒళ్ళో పడుకోబెట్టుకుని నిద్ర పుచ్చినప్పుడు చూసిన వాసన ఇంకా మర్చిపోలేదు.

అక్షిత : శృతీ..

శృతి వెంటనే చొక్కా అక్కడ పెట్టేసి అక్షిత వెనక్కి వెళ్ళింది, చూస్తే అన్ని పెయింటింగ్స్. అక్షిత లావణ్య మరియు శృతి ముగ్గురి బొమ్మలు ఎంతో కాలంగా గీయాలని ప్రయత్నిస్తూ పడేసిన రఫ్ వర్క్ అవి చూడగానే శృతి మనసులో ఏదో ఆనందం ఏదో తీయగా హాయిగా అనిపించింది లోపల, ఇన్నేళ్లలో చిరంజీవి తనని మర్చిపోయాడెమో అన్న అనుమానం అప్పుడప్పుడు శృతిని వేదించుకుతినేది కానీ ఇవన్నీ చూడగానే శృతి మనసు పరవశించిపోయింది.. తనని మాత్రమే కాదు తను నేర్పిన విద్యని కూడా మర్చిపోలేదు.

పక్కనే చివరన ఉన్న చిన్న బాక్స్ ఒకటి తీసింది లావణ్య, అందులో మొదటగా మధు అమ్మ బొమ్మ ఆ వెంటనే తమ ముగ్గురివి ఎంతో అందంగా గీసాడు చిరంజీవి. అక్షిత అన్ని చూస్తుంటే ఎవరు చూడకముందే చెయ్యి పెట్టి క్రిందున్న తన బొమ్మ తీసుకుంది.

చీరలో ఉన్నట్టు గీసాడు.. కింద తన ఎద దెగ్గర కొంచెం పెద్దగా పెట్టేసరికి సిగ్గుగా నవ్వుకుని చిన్నాని తిట్టుకుంటూనే తన ఎత్తులని చూసుకుని నిజమేలే ఉన్నదే గీసాడు అని నవ్వుకుంది. కుడి ఎద మీద ఏదో షైనింగ్ వచ్చేలా స్ట్రోక్స్ వేసాడు అంత గట్టిగా ఉండేవా నా రొమ్ములు, బండి నడిపేటప్పుడు వెనక కూర్చునేదాన్ని కదా తగిలినప్పుడల్లా గుర్తుపెట్టుకున్నాడేమో వెధవ అని నవ్వుకుని మళ్ళీ బొమ్మని చూసింది.. కింద నడుము కనిపించకుండా గీసిన ఆ కింద పిర్రలని మాత్రమే మళ్ళీ వాటంగా గీసాడు.. చిరంజీవి గీసిన ఆ షేప్ చూసి ఆశ్చర్యంగా నోరు తెరిచి మళ్ళీ తేరుకొని ఎవ్వరు చూడకముందే వెంటనే ఆ బొమ్మని తన జాకెట్ లోకి తోసేసి అక్కడి నుంచి జారుకుంది శృతి.. బైటికి వెళ్ళిపోతునే ఒక్కసారి తన వెనక చూసుకుంది, పిర్ర పట్టుకుని.

°*°  °*°

*

కోర్టు ఇచ్చిన తీర్పుతో దేశం అంతా ఆనందించింది, చిరంజీవి దెగ్గర చదువుకున్న అమ్మాయిలందరూ ఆ రోజు కోర్టుకి వచ్చారు. కోర్టు నుంచి ఇంటి వరకు బ్రహ్మరధం పట్టినట్టుగా ర్యాలీ చేస్తూ ఇంటి దెగ్గర వదిలారు. అది చూసి చాలా మంది స్వామి వివేకానందుడితో పోల్చుకున్నారు.

ఆ రోజంతా టీవీలో డిబేట్లు ఇంటి చుట్టూ మీడియా మరియు తెలిసిన వాళ్ళు, తెలియని వాళ్ళు, పలుకుబడి ఉన్నవాళ్లు, రాజకీయ నాయకులు అందరూ వచ్చిపోతుంటే చిరంజీవికి అది నచ్చలేదు. అస్సలే చిరాకుగా మానసంతా చిందర వందరగా ఉంది, దానికి తోడు బుర్రకి ఎక్కిన పిచ్చి తన అమ్మ మధుమతి లోపల గోల పెడుతుంది.

చిరంజీవి అసహనాన్ని గమనించిన లావణ్య ఇంటికి వెళదాం అంది, చిన్నా ఒప్పుకున్నాడు, తన చెల్లెలు సంజనతో పాటుగా హైదరాబాద్ బైలుదేరి వచ్చేసారు అందరూ.. శృతి చిరంజీవిని ఎవ్వరింటికి తీసుకు వెళ్ళడానికి ఒప్పుకోలేదు. అందరూ కలిసి నేరుగా శృతి ఇంటికే వెళ్లారు.

శృతి తలుపులు తెరిచింది, చిరంజీవి గేట్ తెరుస్తూనే పక్కింటిని చూసాడు ఎన్నో జ్ఞాపకాలు మదిలో మెదిలాయి, చూస్తూనే లోపలికి అడుగుపెట్టాడు. ఎదురుగా గోడ మీద ఉన్న శృతి అమ్మా నాన్న ఫోటోలకి ఉన్న దండలు చూసి శృతి వంక చూసాడు. శృతి నవ్వుతూ పద అంది. తల వంచుకుని బాధ పడుతూనే లోపలికి అడుగు పెట్టాడు.