BREAK {completed}

[Pallaki]

•9•

బైట నుంచి ఎవరో కేక వేశారు శృతీ అని.. ఆ అమ్మాయి బైటికి వెళ్లి మళ్ళీ లోపలికి వచ్చి పిలుస్తున్నారు నేను మళ్ళీ వస్తాను మీరు భోజనం చెయ్యండి అని వెళ్ళిపోయింది.


అక్షిత : తిందామా

లావణ్య : నువ్వు బట్టలు మార్చుకుని రాపో

ఆ మాట వినగానే నాకు సిగ్గేసింది.. పాత జ్ఞాపకాలు ఎన్నో గుర్తొచ్చాయి.. అక్షిత లోపలికి వెళ్ళిపోయింది.. లావణ్యకి ఫోన్ వస్తే మెట్ల మీదకి వెళ్ళిపోయింది. ఎందుకో నాకు ఇంతక ముందున్నంత చనువు ఇప్పుడు లేదేమో అనిపించింది.. నేను మారిపోయానో వాళ్ళు మారిపోయారో నాకు అర్ధం కాలేదు. మూలన సాప ఉంటే వేసాను.. అక్షిత బైటికి వచ్చింది.

అక్షిత : పైన కూర్చుందాం రా.. డైనింగ్ టేబుల్ ఉందిగా

చిన్నా : నాకు కిందే బాగుంటుంది.

అక్షిత : సరే.. అయితే అని అన్ని పెట్టుకొచ్చింది

అక్షిత వడ్డీస్తుంటే దాన్నే చూస్తున్నాను.. మెడలో చిన్న చైన్ ఉంది, వేలుకి ఉంగరం. కమ్మలు కూడా చిన్నవే.. చాలా స్టైల్ గా ఉంది. ఇంతకముందు ఎప్పుడు నేను తనని చూస్తున్నానా లేదా అని నన్ను గుచ్చి గుచ్చి చూసేది కానీ ఇప్పుడు అస్సలు చూడలేదు.. మర్చిపోయిందేమో..

అక్షిత : ఏంట్రా

చిన్నా : డిగ్రీ అయిపోయిందా

అక్షిత : డిగ్రీ అయిపోయింది, పీజి కూడా అయిపోవచ్చింది.. ప్లేస్మెంట్స్ లో జాబ్ కొట్టేస్తాను.. జాబ్ వచ్చిందంటే నెలకి యాభై వేలైనా వస్తాయి

చిన్నా : ఓహ్.. కంగ్రాట్స్

అక్షిత : పర్లేదే ఇంగ్లీష్ బానే మాట్లాడుతున్నావ్

చిన్నా : అక్కడ అంతా ఉర్దూ లేకపోతే ఇంగ్లీష్

లావణ్య కూడా వచ్చి కూర్చుంది, కానీ మౌనంగా ఉంది.. అక్షిత ఏమయిందని సైగ చెయ్యగా లావణ్య తరవాత మాట్లాడదాం అని సైగ చేసింది.. నేనేమి మాట్లాడలేదు.. మౌనంగా తింటున్నాను.

అక్షిత : ఏంట్రా ఏం మాట్లాడట్లేదు.. చాలా సైలెంట్ గా ఉన్నావ్

చిన్నా : ఏం లేదు..

అక్షిత : అమ్మ ఫోటో నువ్వే తీసుకుపోయావ్.. చూసి ఐదేళ్ళు దాటిపోయింది.. ఏది ఇటీవ్వు

అమ్మ ఫోటో అక్షితకి ఇచ్చాను..

అక్షిత : ఒసేయి రేపు దీన్ని ఫ్రేమ్ చేపిద్దాం.. జాగ్రత్తగా పెట్టు అని లావణ్య చేతికిచ్చింది.

లావణ్య ఒక్క నిమిషం అంటూ లేచి వెళ్లి గబగబా వచ్చి తన చెయ్యి తెరిచింది, నా గణేష్.. చేతుల్లోకి తీసుకున్నాను. నా వాగుడుకాయ అక్షిత మాటలు వింటూ అన్నం తినేసి ఒకసారి ఇల్లు మొత్తం చూసాను.. చక్కగా సర్దుకున్నారు. ఇద్దరు తినగానే ఫోన్లు పట్టుకున్నారు.. ఒకటే నొక్కడం అందులో.. కొంచెం ఈ ఫోన్ నేర్చుకోవాలి నేను కూడా

రాత్రికి ఎక్కడ పడుకోవాలో అర్ధంకాలేదు, అక్షిత లావణ్య చెరొక రూం తీసుకున్నారు.. నాకేమో నిద్రొస్తుంది.. వీళ్లేమో ఫోన్లో ఉన్నారు.. కొంచెం ఇబ్బందిగా అనిపించింది.. ఇక్కడికి వచ్చేదాకా ఏదేదో ఊహించుకున్నాను కానీ ఇంత మొహమాట పడాల్సి వస్తుందని అనుకోలేదు అదీ లావణ్య అక్షితల దెగ్గర.. సోఫాలో కూర్చుని కళ్ళు మూసుకున్నాను.

లావణ్య లేపి తన రూంలోకి తీసుకెళ్ళింది.. ఇద్దరం ఒకే మంచం మీద పడుకున్నాం.. కొంచెంసేపటికి అక్షిత వచ్చి నా పక్కన పడుకుంది.. ఇద్దరు నా భుజం మీద తలలు పెట్టుకుని వాళ్ళ కష్టాలు చదువులు చెపుతుంటే వింటూ నిద్రలోకి జారుకున్నాను.

తెల్లారి లేచి చూస్తే లావణ్య నా పక్కన పడుకుంది, టైం చూస్తే ఐదవుతుంది.. రోజు పొద్దున్నే అమ్మ ఫోటో చూడకుండా లేవను.. రాత్రి లావణ్య ఎక్కడ పెట్టిందో గుర్తుకురాలేదు, లావణ్య మొహం చూసి లేచి బైటికి వచ్చాను అక్షిత తన రూంలో మంచం మీద పడుకుని ఫోన్లో నవ్వుతూ మాట్లాడుతుంది. గేట్ తీసుకుని బైటికి వచ్చాను. నిన్న రాత్రి ఇంటికి వచ్చిన ఆ అమ్మాయి కనిపించింది. టెంటు కింద వేసిన కుర్చీల్లో కూర్చుని ఉంది.. నన్ను చూడగానే లేచి నిలబడి నవ్వుతూ నావైపు వచ్చింది.

శృతి : గుడ్ మార్నింగ్

చిన్నా : గుడ్ మార్నింగ్ అని నవ్వాను

శృతి : ఇంకా ఎవ్వరు లేవలేదు, అలా వాకింగ్ కి వెళదాం అనుకుంటున్నాను.. కానీ కుక్కలు ఉన్నాయి.. తోడుగా వస్తారా

చిన్నా : పదండి

శృతి : మీరేం చేస్తుంటారు..?

చిన్నా : నేను మెకానిక్.. దుబాయిలో చేసేవాడిని నిన్నే వచ్చాను, ఇక ఇక్కడే ఏదైనా చూసుకోవాలి

శృతి : వాళ్ళు మీకు ఏమవుతారు

చిన్నా : నా స్నేహితులు.. ఏ..

శృతి : లేదు.. ఇల్లు కట్టేటప్పుడు అప్పుడప్పుడు వాళ్ళతో మాట్లాడేదాన్ని మీ పేరు వినిపించేది

చిన్నా : అలాగా

శృతి : మరీ మొహమాటస్తుడిలా ఉన్నావే

నేను చిన్నగా నవ్వాను

శృతి : నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టనులే.. వాళ్ళు చిన్నా అని పిలుస్తున్నారు..

చిన్నా : మీరు కూడా అలానే పిలవండి

శృతి : థాంక్యూ

చిన్నా : మీరేం చదువుతున్నారు..

శృతి : నాకు చదువులు అంటే పడవు.. నేనొక vfx ఆర్టిస్ట్ ని..

చిన్నా : అంటే..

శృతి : అంటే.. సినిమాల్లో పెద్ద పెద్ద బిల్డింగులు కూలిపోతుంటాయి కదా.. నిజంగా కూలిపోవు.. మేము కూలిపోయినట్టు క్రియేట్ చేస్తాం అనమాట.. లైటింగ్.. కలర్స్.. అన్నీ గ్రాఫిక్స్ చేస్తాం..

చిన్నా : మీరేం చెపుతున్నారో నాకు ఒక్క ముక్క కూడా అర్ధం కాలేదు, కాని మీరు చెప్పినదాని బట్టి చూస్తుంటే.. ఆ పని మీద మీకున్న మక్కువ కనిపిస్తుంది. మనసుకి నచ్చిన పని చేస్తున్నారు.

శృతి : అవును.. ఒక్క మాటలో అర్ధం చేసుకున్నావ్.. నువ్వు చాలా గ్రేట్.. అవును నువ్వు సినిమాలు చూడవా

చిన్నా : ఇంతవరకు నేను సినిమా చూడలేదు

శృతి : నిజంగానా.. చిన్నప్పుడు.. దుబాయిలో.. కనీసం టీవీలో

చిన్నా : హా.. ఒకటి రెండు సార్లు.. రోడ్ల మీద హోటల్స్ లో చూసాను టీవీ అంతే..

శృతి : నిజమేనా.. నన్ను ఆటపట్టిస్తున్నావా

చిన్నా : లేదు నిజమే

శృతి : అలాగా.. అయినా నిన్ను ఒకటి అడగాలి.. మీ స్టోరీ ఏంటి.. ముగ్గురు ఫ్రెండ్స్.. ఇద్దరు అమ్మాయిలు ఒక అబ్బాయి.. ఇక్కడ కలిసి ఉంటున్నారా మీ వాళ్ళు ఊర్లో ఉంటారా

చిన్నా : లేదు.. మాకెవ్వరు లేరు.. మేము ముగ్గురమే.. వాళ్లిద్దరే నా కుటుంబం

శృతి : ఈ సిటీలో అంత త్వరగా లేచే వాళ్ళు చాలా తక్కువ.. మనకి చాలా టైం ఉంది.. నీకు ఓకే అయితే మీ కధ చెప్పు.. నాకు తెలుసుకోవాలని ఉంది.. నీకు ఇష్టమైతేనే..

ఎందుకో ఈ అమ్మాయి నాకు నచ్చింది, చాలా బాగా మర్యాదగా మాట్లాడుతుంది.. మా లాంటి మెకానిక్లకి ఇది చాలా ఆరుదు, ముందు బాగా మాట్లాడతారు నేను మెకానిక్ అని తెలిసాక మాత్రం చులకనగా మాట్లాడతారు, కానీ ఈ అమ్మాయి అలా కాదు.. చాలా సంస్కారం ఉన్న అమ్మాయి. గంటలో నా కధ మొత్తం చెప్పాను. మౌనంగా వినింది.

శృతి : నేను కూడా నీ ఫ్రెండ్ని అవ్వచ్చా

చిన్నా : కచ్చితంగా..

శృతి : థాంక్స్ అని చెయ్యిచ్చింది.

తన చెయ్యి పట్టుకున్నాను.. నా చెయ్యి వదల్లేదు.. అలానే నా చెయ్యి పట్టుకుని నడుచుకుంటూ చుట్టు పక్కల ఉన్న షాపులు అన్ని చూపించింది. చెయ్యి వెనక్కి తీసుకుంటే మళ్ళీ ఏమనుకుంటుందోనని అలానే ఉండిపోయాను.. తిరిగి ఇంటి దారి పట్టాము

శృతి : ఇంకా మెకానిక్ పని కాకుండా నీ హాబీస్ ఏంటి

చిన్నా : అర్ధం కాలేదండి..

శృతి : ముందు అండి గిండి మానెయ్యి.. హాబీస్ అంటే.. నీకు నచ్చే పని.. రోజూ చేసేది.. ఇప్పుడు నా పని vfx చెయ్యడం.. కానీ నేను కాళిగా ఉన్నప్పుడు బొమ్మలు గీస్తుంటాను.. అలా

చిన్నా : నాకు మెకానిక్ పని ఒక్కటే వచ్చు.. అలాంటివి ఇంకేమి నాకు చేతకావు.. మీరు బొమ్మలు బాగా గీస్తారా

శృతి : పరవాలేదు.. బాగానే గీస్తాను.. మీ అక్షిత బొమ్మ గియ్యాలా అని నవ్వింది

చిన్నా : అదేంటండీ..

శృతి : నీ మాటల్లోనే తెలుస్తుంది.. మళ్ళీ నువ్వు చెప్పాలా.. ఈ సీక్రెట్ మన మధ్యలోనే ఉంటుందిలే.. అది కూడా నువ్వు అండి.. మీరు.. అని మానెస్తేనే..

చిన్నా : అలాగే అని నవ్వాను

శృతి : ఇంతకీ ఎవరి బొమ్మ గియ్యాలి..?

చిన్నా : మా అమ్మది

శృతి : తప్పకుండా.. అదిగో మీ వాళ్ళు చూస్తున్నారు అని కళ్ళు ఎగరేసి.. మళ్ళీ కలుద్దాం.. నీ నెంబర్ ఇవ్వు

చిన్నా : నాకు ఫోన్ లేదు

శృతి : చాలా అరుదైన మొక్కవి నువ్వు అని నవ్వుతూ వెళ్ళిపోయింది.

గేట్ తీసుకుని లోపలికి వచ్చాను, లావణ్య స్నానం చేసినట్టుంది మెట్ల మీద కూర్చుని చుడిధార్ వేసుకుని తల దువ్వుకుంటుంది.

లావణ్య : ఏంటంటా

చిన్నా : కుక్కలు ఉన్నాయి అంటే తోడుగా వెళ్లాను

ఇద్దరు చకచకా రెడీ అయ్యి వెళ్లిపోయారు.. వాళ్ళు వెళ్లిపోయే టైంకే పక్కింటి అమ్మాయి శృతి కూడా వెళ్ళిపోయింది తన స్కూటీలో.. వెళ్లేప్పుడు నన్ను చూసి నవ్వింది.. తిరిగి నవ్వాను. అక్షిత అది చూసి నవ్వుకుంటూ వెళ్ళిపోయింది.

స్నానం చేసి బైటికి వెళ్లాను, రోడ్లన్నీ చూస్తూ మెకానిక్ షాపుల కోసం వెతికాను, బోర్ కొట్టింది.. ఇంటికి వచ్చేసాను. శృతి వాళ్ళ అమ్మగారు పలకరించింది.. బాగా మాట్లాడింది.. బహుశా శృతి అంత మంచిగా ఉండటానికి ఈమే కారణమెమో అనిపించింది. కొంతసేపు పడుకున్నాను.