Misc. Erotica என் குடும்ப கதை

[johnypowas]

சுந்தரம் மாமா நல்லாவே சமைப்பார் என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். அன்று சனிக்கிழமை ஆதலால், மாமா வீட்டிலேயே தங்கி விட்டு, திங்கள்கிழமை காலையில் போவதென்று பிளான் போட்டிருந்தோம். இரவு மதுரைக்கு போன் பண்ணி வீட்டில் எல்லோருடனும் பேசினோம். எல்லோருக்கும் ரொம்பவும் சந்தோஷம். ரேணுகா அத்தை என்னை மாமாவுடன் அந்த வீட்டிலேயே தங்கி இருந்து, காலேஜிக்கு போய் வரச் சொன்னாள். நான் பைனல் இயர் ஆததால் ஹாஸ்டலில் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று சொன்ன பிறகு, “அப்படி என்றால் சரி, மாமாவை அடிக்கடி போய் பார்த்துக்க” என்று சொன்னாள். நானும் சம்மதித்தேன். நானும், மாமாவும், வாரக்கடைசியில் சந்தித்துக் கொள்வோம். சில சமயம் நல்ல ஹோட்டலுக்கு டின்னருக்கு போய் வருவோம். ஒரு நாள் அங்கேயே தங்கி விட்டு திங்கள் கிழமை காலையில் காலேஜிக்கு சென்று விடுவேன். இப்படியாக 3, 4 மாதங்கள் ஓடி விட்டன. கான்பூரில் மாமா வீட்டின் அடுத்த வீட்டில் ஒரு கேரளா குடும்பம் குடி இருக்கிறது. அடுத்த வீடாகையால் ஒரு தடவை நானும் மாமாவும் வெளியே போய் வரும் போது எங்களை பார்த்து சிரித்தாள் அந்த சேச்சி. ஒருவருக்கொருவர் பெயர்கள் மாத்திரம் தெரிந்து கொண்டோம். அந்த சேச்சியின் பெயர் தான் சிந்து சேச்சி. (போட்டியாளர் – 4) சேச்சி உண்மையிலே ஒரு டக்கர் பிகர். பார்த்தால் ஓக்க தோன்றும். அப்படி ஒரு உடம்பு. சேச்சியின் ஹஸ்பெண்ட் கார்மெண்ட் ஷாப் வைத்து நடத்துகிறார். சேச்சிக்கு சின்ன ஒரு கைக்குழந்தை மட்டும் தான். இப்போதெல்லாம், கை அடிக்கும் போது அடிஷனலாக சேச்சியின் நினைப்பும் வந்து விடுகிறது. எப்போதும் வருவது போல ஒரு வீக் எண்ட்டில் மாமா வீட்டிற்கு வந்து இரவு தங்கி விட்டு வழக்கம் போல காலையில் TV பார்த்துக் கொண்டு இருந்த போது, பக்கத்து வீட்டு சிந்து சேச்சி வந்தார்கள். அப்போது மாமா பாத்ரூமில் குளித்துக் கொண்டு இருந்தார். சேச்சியின் வீட்டு போன் வேலை செய்யவில்லை என்றும், கடையில் இருக்கும் தனது ஹஸ்பெண்ட்க்கு மொபைலில் கூப்பிட்டு சொல்ல வேண்டும் என்று மலையாளத்தில் கூறிய போது, நானும், “அதினெந்தா, செய்தோழு” என்று பதில் கூறிய போது, சேச்சிக்கு பயங்கர சந்தோஷம், எனக்கு மலையாளம் தெரியும் என்று அறிந்ததில். ஒரு தேங்க்ஸ் சொல்லிக் கொண்டே, அங்கு டீபாயிலிருந்த போனை எடுத்து ட்ரை பண்ண, நான் சேச்சியை கண்ணாலே நன்றாக அளவெடுத்தேன். இவ்வளவு நாட்களும், அப்படி, இப்படி என்று காணும் போது ஒரு பார்வையோடு சரி. இப்போது தான் இவ்வளவு அருகில் பார்த்து நல்ல பொறுமையாக ரசிக்கும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. அதை விடலாமா? சேச்சிக்கு வயது 28க்குள் தான் இருக்க வேண்டும். நல்ல கும்மென்று இருந்தார்கள். நல்ல கலர், நல்ல கவர்ச்சி. உயரம் 5 அடி 4 அங்குலம் இருக்க வேண்டும். நைட்டி தான் அணிந்திருந்தார்கள். கொஞ்சம் லோ கட் வேறு. இதை விட ஜொள்ளு வடிக்க ஒரு வாலிப வயசு பையனுக்கு பின்னே வேறு என்ன வேண்டும் இல்லையா? மொபைல் லைன் கிடைக்கவில்லையோ என்னவோ அடிக்கடி டயல் பண்ண, கையில் உள்ள குழந்தையும், கீழே சரிந்து சரிந்து அடிக்கடி அந்த பிஞ்சு கைகளை கொண்டு சேச்சியின் நைட்டியோடு இழுக்க, உள்ளே உள்ள ப்ரேசியர் எனக்கு அடிக்கடி கண்ணாமூச்சி காட்டியது. கைக்குழந்தை போன் பண்ண இடைஞ்சலாக இருப்பதால், என் அருகில் வந்து கொஞ்ச நேரம் குழந்தையை வைத்து கொள்ள முடியுமா என்று கேட்க நானும் எனக்கு கஷ்டம் ஒன்றுமில்லை என்று குழந்தையை வாங்கப் போன போது, புதிய ஆள் ஆதலால், குழந்தை வர மறுத்தது. சேச்சியின் நைட்டியோடு சேர்ந்து பிடித்து கொள்ள, என் கைகளை சேச்சியின் முலைக்கு பக்கத்தில் கொண்டு போய், குழந்தையை பிடுங்காத குறையாக பிடித்து இழுக்க, குழந்தையும் அழுது கொண்டே என்னிடம் வந்தது. அப்படி எடுக்கும் போது சேச்சியின் முலையின் கை பட்ட போது, பஞ்சை தொட்டது போன்ற உணர்வு. (பொண்ணுங்க சின்ன பிள்ளைங்களை வைத்து இருக்கும் போது ட்ரை பண்ணி பாருங்க. கண்டிப்பா, இது போல சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும். அந்த சமயம் அவங்களும் அதை பெரிசா கண்டுக்க மாட்டாங்க.) அதுவுமல்லாமல் சேச்சி அப்போது தான் குளித்திருக்க வேண்டும். சந்திரிகா சோப்பின் வாசனை வேறு. கரெண்டை தொட்டாத்தான் ஷாக் அடிக்கும் என்று படித்திருக்கிறேன். பஞ்சை தொட்டாலும் ஷாக் அடிக்கும் என்பதை அன்று தான் உணர்ந்தேன். ஷாக் அடித்த எபெக்டில் என் சுண்ணி டக்கென்று எழுந்து விட்டது. நான் மாமா வீடு தானே, என்று ஜட்டி போடாமல் லேசான வெள்ளை பர்முடாஸ் மாத்திரம் தான் அணிந்திருந்தேன். அதனால் என் பர்முடாஸ் வழியாக என் சுண்ணி என்னைப் பார், என் அழகைப் பார் என்று தொண்ணூறு டிகிரியில் நீட்டிக் கொண்டு இருந்தது. என் சுண்ணி எப்பவும் இப்படித் தான். சில சமயம் இடம் தெரியாமல் ஏதாவது செய்து என்னை மாட்டி விட்டு விடும். ஒரு தடவை இப்படித்தான், ஊரில் ஒரு லீவில் போயிருந்த போது, வழக்கம் போல ஜட்டி போடாமல் வேஷ்டி அணிந்து எனது ரூமில் உறங்கிக் கொண்டிருந்தேன். ஏதோ புக் எடுக்க வேண்டும் என்று என் ரூமிற்கு வந்த புவனா சித்தி என் வேஷ்டி விலகி கிடப்பதை பார்த்து கிட்டே வந்து என் மேலே துணியை போட்டு மூடி விட்டு போனார்களாம். இதை சித்தியே நான் எழுந்தப்புறம் சொன்னது, என்னடா, வெட்கம் இல்லாமல் வேஷ்டி அவிழ்ந்து கிடப்பது கூட தெரியாமல் உறங்கிக் கிடக்கிறாய். யாராவது பார்த்தால் என்ன ஆகி இருக்கும் என்று சித்தி அன்று கிண்டலடித்திருந்தாள். அன்று முதல் வேஷ்டி கட்டுவதை விட்டு விட்டு பர்முடாஸுக்கு மாறினேன். அதே போல இப்போதும் என் சுண்ணி முன்னால் நீட்டிக்கொண்டு இருப்பதை சேச்சி பார்த்தாலும், அப்போது உள்ள அவசரத்தில், கண்டும் காணாதது போல, பிள்ளையை என்னிடம் கொடுத்து விட்டு போன் பண்ண தொடங்கி விட்டாள். நான் பிள்ளையையும் வைத்துக் கொண்டே, மீண்டும் சேச்சியை அளவெடுக்கத் தொடங்கி விட்டேன். நல்லா உருண்டு திரண்டு தான் இருந்தாள். முலைகளும் ரொம்பவும் பெருசு தான். எப்படித் தான் கேரளத்து சரக்குகளுக்கு இப்படி கும்மென்று வருகிறதோ? எனக்கு சைடு வாக்கில் நின்று கொண்டு போன் ட்ரை பண்ணுவதால், முலைகளின் முழு பரிமாணமும் நன்றாகத் தெரிந்தது. அப்படியே பார்வையை கீழே ஓட விட்டேன். மெலிந்த இடை என்று சொல்ல முடியாது. சின்னதாய் தொந்தியும் இருந்தது. அதுவும் ஒரு கவர்ச்சி தான். சேச்சியின் குண்டிகளோ நல்ல வடிவமாக, புட்பாலை இரண்டாக கட் பண்ணி வைத்தது போல இருந்தது. தலைமுடியை வாரிக் கட்டாமல் சும்மாவே ஒரு ரப்பர் பேண்ட் போட்டு இருந்தார்கள். அது தானே கேரளா ஸ்டைலும். முதலில் என்னிடம் வர அடம் பிடித்த குழந்தை இப்போது என்னிடம் நல்ல ஒட்டிக் கொண்டது. என் தோளில் கிடந்து துள்ளிக் கொண்டும் சாடிக் கொண்டும் கிடந்தது. போன் ட்ரை பண்ணும் போதும், போனில் பேசும் போதும் என்னையும், குழந்தையையும் அடிக்கடி ஓரக்கண்ணால் பார்த்து கொண்டாள். ஒரு வழியாக லைன் கிடைத்து, போனில் பேசிய பின்னர் என்னிடம் வந்து பிள்ளையை வாங்க வந்தாள். வரும் போது நீட்டிக் கொண்டு இருக்கிற என் பர்முடாஸை பார்த்துக் கொண்டே வந்தாள். எனக்கோ வெட்கம் பிடுங்கித் தின்றது. என்னுடன் நேருக்கு நேர் சந்திக்கும் முதல் சந்திப்பல்லவா, அதுவே இப்படி ஆகி விட்டது என்று. குழந்தையோ இப்போது சேச்சியிடம், போக அடம் பிடித்தது. அப்போது சேச்சியும், “இவன் எப்போதும் இப்படித்தான், யாரிடமும் லேசில் போக மாட்டான். போனால் சீக்கிரம் அவர்களை விடவும் மாட்டான்” என்று கூறினார்கள். இரண்டு தடவை முயற்சி செய்து பார்த்து விட்டு, “சங்கருக்கு தொந்தரவு இல்லை என்றால், குழந்தை கொஞ்ச நேரம் கூட உன்னிடமே இருக்கட்டும். கொஞ்சம் வீட்டில் துணிகளும் துவைக்க வேண்டும். அது முடிந்த பிறகு நானே வந்து வாங்கி கொள்கிறேன், அதனிடையில் அவன் அழுது அடம் பிடித்தால், எங்கள் வீட்டுக்கு சங்கரே கொண்டு வந்து விடு” என்று கூற, நானும் சம்மதித்தேன். சேச்சியும், அவர்கள் வீட்டுக்கு போய் விட்டார்கள். குளிக்கப் போன மாமாவும் திரும்ப வந்து விட்டார். குழந்தை ஏது என கேட்க நானும் நடந்ததை சொன்னேன். அப்போது மாமாவிற்கு ஆபிஸிலிருந்து போன் வந்தது, கொஞ்சம் அவசர வேலை இருப்பதால், உடனே வர முடியுமா என்று கேட்டு. மாமாவும் உடனே வருகிறேன் என்று சொல்லி, உடனே புறப்பட்டு விட்டார். எப்படியும் திரும்பி வர லேட்டாகும் சில சமயம் ராத்திரி ஆகி விடும் என்றும், என்னை பகலில் எங்கேயாவது ஹோட்டலில் போய் சாப்பிடச் சொல்லி விட்டு போய் விட்டார். பொதுவாக லீவு நாட்களில் மாமா தான் சமைப்பார். நான் ஏதாவது காய்கறி நறுக்குவது போன்ற உதவிகளை செய்வதோடு சரி. இப்போது வீட்டில் நானும், சேச்சியின் குழந்தையும் தான். கொஞ்ச நேரத்தில் அவனுக்கு போரடித்து விட்டதோ என்னவோ அழத் தொடங்கி விட்டான். அப்படியும் இப்படியுமாக சமாதானப்படுத்திப் பார்த்தும் பலன் இல்லை. அவன் நல்ல அழுததனால் வேறு டிரஸ்ஸ�ம் மாற்ற முடியாமல், அடுத்த வீடு தானே என்று போட்டிருந்த பர்முடாஸ�டனே புறப்பட்டு விட்டேன். மாமா வருவதற்கு லேட்டாகும் என்று சொன்னதால் வீட்டையும் பூட்டி, சேச்சி வீட்டை நெருங்கி, காலிங்பெல் அடித்தேன். “ஆராணு” என்று கேட்டு கொண்டே, சேச்சி வர, குழந்தையின் அழுகுரல் கேட்டு, உடனடியாக கதவை திறந்தாள். என்னையும் வீட்டிற்கு உள்ளே அழைத்தாள். கதவையும் அடைத்து விட்டாள். பொதுவாக எல்லா வீடுகளிலும் அப்படித்தான். அது தானே சேப். துணி துவைத்து கொண்டிருந்ததாலோ என்னவோ, நைட்டி எல்லாம் தொப்பலாக நனைந்து இருந்தது. பிள்ளை ரொம்பவும் தொந்தரவு கொடுத்து விட்டானா என்று கேட்டு கொண்டே பிள்ளையை என்னிடம் இருந்து வாங்கினாள். அப்படி ஒன்றும் ரொம்ப தொந்தரவு கொடுக்கவில்லை என்றேன். அவனுக்கு பசி வந்திருக்கும், அது தான் அழுது இருக்கிறான் என்று சேச்சி கூற, அப்போ, நீங்கள் பால் கலக்குங்க, அது வரை நானே வைத்து கொள்கிறேன் . என்று நான் கூற, சேச்சி, என்னை பார்த்து, நமட்டு சிரிப்பு சிரித்து, “இது எவரெடி பால். 24 மணி நேர சேவை. பின்னே கலக்க வேண்டியதும் இல்லை” என்று கண்ணடித்து காட்டினார்கள். நானும் ஒன்றும் புரியாமல் நாம இதுவரை எவரி டே பால் பற்றித்தானே கேள்விபட்டு இருக்கோம், எவரெடி பாட்டரிகாரன் இப்போ, பால் வியாபாரத்திலும் நுழைஞ்சிட்டானா என்று திகைத்து நிற்க “சங்கர், இங்கேயே இரு, நான் இப்ப வந்து விடுகிறேன்” என்று பெட்ரூமுக்கு போனாள். அங்கே இருந்த கட்டிலில் எனக்கு முதுகை காட்டி, பிள்ளையுடன் இருந்த போது தான், சேச்சி சொன்னதின் அர்த்தம் புரிந்தது. ஓஹோ, முலைப்பால் குடுப்பதைத் தான் அப்படி சொல்லியிருக்கிறார்கள் என்று. சரி, குழந்தைக்கு பால் குடுக்கட்டுமே என்று நானும் முன் ஹாலுக்கு வந்து வீட்டை மெல்ல நோட்டம் போட்டேன். 

கைக்குழந்தையையும் வைத்து கொண்டு வேலைக்கும் ஆள் இல்லாமல் வீட்டை அழகாகத் தான் வைத்திருந்தார்கள். உள்ளே சேச்சி குழந்தைக்கு அந்த பப்பாளி பழம் போல இருக்கும் முலையிலிருந்து பால் குடுக்கும் ஸீனை நினைத்து பார்த்ததுமே சுண்ணி மீண்டும் தூக்கி கொண்டது. “சே, இந்த குழந்தை அழுததால், அப்படியே அவசர அவசரமாக வந்தது வம்பாக போயிற்றே, ஜட்டியாவது போட்டிருக்க வேண்டியது என்று மனதுக்குள்ளே நினைத்துக் கொண்டு, “இனி என்ன செய்வது, ஜட்டி போட்டு விட்டு வருகிறேன் என்று சேச்சியிடம் சொல்லவும் முடியாது. எப்படியோ அட்ஜஸ்ட் பண்ணி கொள்ள வேண்டியது தான்” என்று நினைத்து மீண்டும் வீட்டு அமைப்பை நோட்டம் போட்டேன். TV, DVD என்று எல்லாம் செழிப்பாகவே இருந்தது. மெல்ல DVD அருகில் போய், அங்கு இருந்த CD பாக்ஸ்ஸை திறந்து பார்த்தேன். நிறைய மலையாள படங்கள் தான். 2, 3 ஹிந்தி Cd யும் இருந்தது. ஒரு CD மட்டும், ரிகார்ட்டர்டு CD யாக இருந்தது. மனதில் ஒரு சின்னதாய், ஒரு பொறி. இது ஒருவேளை, “மற்ற மாதிரி” Cdயாக இருக்குமோ என்று. அப்போது சேச்சியும் ரூமிலிருந்து வெளியே வர, CD எல்லாம் பாக்ஸ்ஸில் வைத்து விட்டு, திரும்பினேன். பிள்ளை தோளில் படுத்து இருந்தான். என்னவாயிற்று என்று நான் கேட்க, அவன் பால் குடித்து கொண்டிருக்கும் போதே உறங்கி விட்டான். இனி நான்கு மணி நேரம் கழித்து தான் முழிப்பான். எப்போதும் இப்படித் தான் வயிறு நிறைய குடிக்க மாட்டான். அடிக்கடி பால் குடுக்க வேண்டியது வருவதால் வெளியிலும் நான் கூடுதல் போவது கிடையாது. எப்போதும் வீட்டிலேயே தான் இருப்பேன் என்றார்கள். பால் குடுத்தே பிள்ளை உறங்கி விட்டதால், நைட்டியும் முலைக்காம்பு உள்ள இடத்தில் ஈரமாக இருந்தது. டார்க் கலர் நைட்டியாததால் பளிச்சென்று தெரிந்தது. அது முலைகளோடு ஒட்டி என்னைப் பிடி, என்னைப் பிடி என்று என்னை அழைத்தது போலிருந்தது. என் கண்கள் அங்கு போனதை சேச்சியும் கவனிக்க தவறவில்லை. (பெண்கள் இதிலெல்லாம் ரொம்ப ஷார்ப்) பிள்ளையை அங்கே ஹாலில் கிடந்த தொட்டிலிலே போட்டார்கள். தொட்டிலின் அடுத்த பக்கத்தை என்னை பிடிக்க சொல்ல நானும் உதவி பண்ணுனேன். பகல் சமயங்களில் இங்கே உள்ள தொட்டிலில் தான் போடுவது வழக்கம் என்றும், தான் பகலில் ரெஸ்ட் எடுக்கும் போது பெட்ரூமில் உள்ள Tvயில் ஏதாவது படம் பார்ப்பது வழக்கம் ஆதலால் அது குழந்தையின் உறக்கத்துக்கு இடைஞ்சலாக இருக்கும் என்று இந்த ஏற்பாடு என்றும் கூறி விட்டு ராத்திரி நேரம் பெட்ரூமில் உள்ள தொட்டிலிலே போடுவதாகவும் சேச்சி கூறினார்கள். தொட்டிலின் அந்த பக்கமாக குனிந்து நின்று குழந்தையை தொட்டிலில் போடும் போது, நைட்டியின் ஊடாக சேச்சியின் முழு முலைகளையும் காணும் பாக்கியம் கிடைத்தது. காரணம், பால் குடிக்கும் போதே குழந்தை உறங்கி விட்டதால், ப்ரேசியரின் ஹீக்குகளை ஒன்றும் போடாமல், சும்மாவே கீழே இழுத்து விட்டு வந்திருக்கிறார்கள் என்று புரிந்து கொண்டேன். ப்ரேசியர் சும்மா பேருக்கு தான் மேலே கிடந்திருக்கிறது. அப்பா! என்ன காட்சி அது. நல்ல உருண்டு, திரண்டு, அப்பப்பா! வாழ்க்கையில் அவ்வளவு பெரிய முலைகளை நேரில், அதுவும் அவ்வளவு அருகாமையில் காண்பது. இதற்கு முன்னால், ப்ளூ பிலிமிலும், நண்பர்கள் கொண்டு வரும் ஸெக்ஸ் புக்குகளிலும் பார்த்ததோடு சரி. பிள்ளையை போட்டு விட்டு, நிமிர்ந்த சேச்சிக்கு நான் எங்கே பார்த்தேன் என்பதை சொல்லியா கொடுக்க வேண்டும். ஒரு கள்ளச் சிரிப்போடு சேச்சி என்னை பார்க்க, ஒரு விதம் கூச்சத்துடன் பார்வையை மாற்றி சேச்சி, துணி எல்லாம் துவைத்து விட்டீர்களா? ஏன் துணிகளை எல்லாம் வாஷிங் மெஷினில் துவைக்காமல் கையால் துவைக்கிறீர்கள் என்று நான் கேட்க, இல்லை, அதெல்லாம் குழந்தையின் துணிகள் அதை குத்தி பிழிந்தால் போதும் இன்னும் கொஞ்சம் கூட பாக்கி இருக்கிறது என்றாள். உனக்கு வீட்டில் அவசர வேலை ஏதும் இருக்கிறதா, இல்லை ப்ரீ தானா என்று சேச்சி கேட்க, மாமாவுக்கு போன் வந்ததையும், அவசரமாக ஆபிஸ் புறப்பட்டு போய் விட்டதையும் சொல்லி, பகல் சாப்பாட்டுக்கு நான் ஹோட்டலுக்கு போவது வரை ப்ரீ தான் என்று நான் கூறினேன். அப்போ, நல்லதாக போயிற்று. வா நமக்கு பேசிக்கொண்டே அந்த துணிகளை எல்லாம் துவைத்து விட்டு, நமக்கு இருவருக்கும் இங்கேயே சாப்பிடலாம் என்று சேச்சி கூறினார்கள். எதுக்கு சேச்சி உங்களுக்கு சிரமம் .என்று நான் மறுக்க, இதெல்லாம் ஒன்றுமேயில்லை வா என்று பாத்ரூமை நோக்கி போக, நானும் சேச்சியின் ஆடுகிற குண்டிகளை பார்த்துக் கொண்டே பின்னாலேயே போனேன்.
இதோ வருகிறேன் என்று சொல்லி, பெட்ரூமிற்குள் போய் விட்டு, ஒரு நிமிடத்தில் வந்து விட்டாள். ப்ரேசியர் ஹூக் போட்டிருக்க வேண்டும் என நினைத்துக் கொண்டேன். பின் பாத்ரூமில் பக்கெட்டில் கிடந்த துணிகளை எடுத்து, தரையில் போட்டு, குத்தி பிழிவதற்கு ஏற்ப நைட்டியை முட்டு வரை தூக்கி பிடித்து அங்கே கிடந்த ஒரு குட்டி பிளாஸ்டிக் சேரில் உட்கார்ந்து, துணிகளை ஒவ்வொன்றாக துவைக்க தொடங்கினாள். முட்டு வரை தூக்கிப் பிடித்திருந்ததால், சேச்சியின் காலில் உள்ள முடிகள் எல்லாம் தெளிவாக தெரிந்தது. சேச்சிக்கு காலில் நிறைய முடிகள். இங்கேயே இவ்வளவு முடிகள் இருந்தால், அங்கு புண்டையில் எப்படி இருக்கும் என்று நினைக்கும் போதே என் சுண்ணி ஜிவ்வென்று ஏறியது. பர்முடாஸ் தள்ளி காட்டிக் கொடுத்து விடுமே என்று நானும், பாத்ரூம் கதவின் பக்கம் இருந்து விட்டேன். சேச்சி துணி துவைத்து கொண்டே, என் வீட்டிலுள்ளவர்களை பற்றி கேட்க, நானும் எல்லோரையும் பற்றி சொன்னேன். பின் சேச்சியை பற்றி சொல்ல சொன்னேன். ஐந்து வருடத்திற்கு முன்பே வீட்டை விட்டு ஓடி வந்து விட்டதாகவும், நண்பர்கள் உதவியுடன், தனது ஹஸ்பெண்டுக்கு இந்த கார்மெண்ட் ஷாப் போட முடிந்ததையும் கூறி, இப்போது ஓரளவு வசதி வந்து விட்டாலும், ஹஸ்பெண்டு மாத்திரம் எப்போது பார்த்தாலும் பிஸினெஸ் பிஸினெஸ் என்று அலைவதாகவும் கூறினாள். கூடுதல் நாட்களும் வீட்டிற்கு வருவதற்கு 12 மணி, 1 மணி ஆகி விடும் என்றும், வந்தால் அப்படியே கட்டிலில் சாய்ந்து உறங்கி விடுவார். சில சமயம் நண்பர்களுடன் சேர்ந்து தண்ணி அடித்து விட்டு அதிகாலை தான் வீட்டுக்கு வருவார். எப்படியோ பிள்ளை ஒன்று பிறந்து விட்டது என்றாள். ஆக, சேச்சியின் இல்லற வாழ்க்கை அவ்வளவாக ருசிகரமில்லை என்று மனதிலான பின்பு, மனதில் ஒரு சின்ன குறுகுறுப்பு சேச்சி ஒரு வேளை வளைகிற கேஸோ என்று. எனக்கானால் முன் அனுபவமும் கிடையாது என்று என் மனதில் ஒரு குறும்படம் ஓடியது. நான் ஏதோ யோசனையில் இருப்பதை பார்த்த சேச்சி, “சங்கர், என்ன பலமான யோசனை?” என்று கேட்க, ஒன்றுமில்லை என்று மழுப்பினேன். எனக்கு யாராவது கேர்ள் பிரண்டு இருக்கிறார்களா என்று கேட்க, நான் இது வரை யாரும் கிடைக்கவில்லை என்று சொல்ல, என்னை ஆச்சரியத்துடன் பார்த்தாள். நீ இருக்கிற ஸ்டைலுக்கும், உடம்புக்கும், எத்தனையோ பேர் இதற்கு முன்னர் வந்திருக்க வேண்டுமே, என்னை எல்லாம் கேட்டால் முதல் ஆளாக வந்து நிற்பேன்” என்று சேச்சி கூற, அப்போ, சரி, நீங்களே என் கேர்ள் பிரண்டு ஆக இருந்து விடுங்கள்” என்றேன். நீ ஓக்கேன்னா நான் ரெடி என்றார்கள் சிரித்து கொண்டே. அதைக் கேட்ட எனக்கோ, நீ ஓக்க நான் ரெடி என்று சேச்சி கூறுவது போல இருந்தது. அதனிடையில் துணி எல்லாம் துவைத்து, பிழிந்து முடிந்தபடியால் பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்து பின் பக்க ஹாலில் துணிகளை எல்லாம் காயப் போட்டார்கள். இதோ இந்த நைட்டியை மாற்றி விட்டு வருகிறேன் என்று சொல்லி பெட்ரூமிற்கு போய் வேறு நைட்டி மாற்றி கொண்டு வர நான் பார்த்து அசந்து விட்டேன். காரணம் நல்ல டிரான்ஸ்பரண்டாக இருந்தது. உள்ளே ப்ரேசியரை தவிர வேறொன்றும் போட்டிருப்பது போல தெரியவில்லை. கால்கள் அப்படியே தெரிவது போல இருந்தது. “சேச்சி, இந்த நைட்டி ரொம்ப அழகாக இருக்கிறது.” என்றேன். “அப்ப நான் அழகில்லையா?” என்று என்னிடம் சிரித்துக் கொண்டே கேட்க “என்ன சேச்சி, உங்களை போய் யாராவது அழகில்லை என்று சொல்வார்களா? இந்த நைட்டியில் நீங்கள் இன்னும் சூப்பராக இருக்கிறீர்கள்” என்றேன். “அப்படியா, உனக்கு என்னை பிடித்திருக்கிறதா?” என்று கேட்டுக் கொண்டே “வா, நமக்கு கிச்சனில் போய் ஏதாவது சாப்பிட ஏற்பாடு பண்ணலாம்” என்று கூறி கிச்சனை நோக்கிப் போனார்கள். போகும் போதே என்னிடம் “நீ சிக்கன் எல்லாம் சாப்பிடுவாயா?” என்று கேட்க, நானும் ஆமாம் என்றேன். “அப்போ நல்லதாக போயிற்று, நேற்று இரவு வைத்த சிக்கன் இருக்கிறது, அரை மணி நேரத்தில் சப்பாத்தி ரெடியாக்கி விடுவேன்” என்று கிச்சனுக்கு வந்து மள மளவென்று கோதுமை மாவு எடுத்து விரவி, உருண்டைகள் பிடித்து, கட்டையில் வைத்து தேய்த்து, சீக்கிரம் 10 சப்பாத்திகள் ரெடி பண்ணி விட்டார்கள். கேஸ் ஸ்டவ்வில் சப்பாத்தி கல்லை எடுத்து வைத்து கொண்டே “சங்கர், நீ தண்ணி அடிக்கிற பழக்கம் உண்டா” என்று சேச்சி திடீரென்று கேட்க, நான் கொஞ்சம் தயங்கினேன், உண்மையை சொல்லவா வேண்டாமா என்று. “சும்மா தைரியமாக சொல்” என்று சொன்ன பிறகு, தயக்கத்துடன் ஒத்துக் கொண்டேன். “காலேஜில் படிக்கிற பையனாயிற்றே அது தான் கேட்டேன்” என்று சொல்லி விட்டு, “என் ஹஸ்பெண்டு வீட்டில் சிக்கன், மட்டன் சாப்பிடும் போது ஒரு பெக், 2 பெக் குடிப்பார். அதனால் இங்கே வீட்டிலும் விஸ்கி இருக்கிறது. உனக்கு இப்போது ஒரு பெக் வேண்டுமா?” என்று சேச்சி கேட்க எனக்குத் தூக்கி வாரிப் போட்டது. நான் வேண்டாம் என்று மறுத்தேன். “பயப்படாதே, நான் யாரிடமும் சொல்ல மாட்டேன்” என்றார்கள். “நீங்களும் கம்பெனி கொடுப்பதானால் குடிக்கிறேன்” என்று சொன்னேன். சேச்சி குடிக்க மாட்டார்கள் என்ற தைரியத்தில். என்ன ஆச்சரியம். “உனக்கு கம்பெனி வேண்டுமென்றால் நானும் குடிக்கிறேன், முன்னால் எப்போதும் என் ஹஸ்பெண்டுடன் குடிப்பது உண்டு, ஆனால் பிள்ளை பிறந்த பிறகு போன மாதம் தான் கொஞ்சம் குடித்தேன். நீ வேறு இன்று தான் முதன் முதலில் என் வீட்டிற்கு வந்திருக்கிறாய், உன் ஆசையை ஏன் கெடுப்பானேன்” என்று கூறி, கேஸ் ஸ்டவை ஆப் பண்ணி விட்டு நான் இப்போது வருகிறேன் என்று பெட்ரூமிற்கு போய் வரும் போது ஒரு பிளாக் லேபிள் விஸ்கியை கொண்டு வந்தார்கள். “இது பாரின் விஸ்கியாயிற்றே?” என்று நான் கூற, “துபாயில் இருந்து என் ஹஸ்பெண்டின் ப்ரெண்டு போன மாதம் வந்த போது அவர் கொண்டு வந்தது. அவர்களும் நானும் அடித்தது போக உள்ள மீதி என்று கூறினார்கள். 
“உனக்கு இப்போது நல்ல பசிக்குதா?” என்று என்னிடம் கேட்ட போது, “மணி இப்போது 11.30 தானே ஆகிறது. நான் பொதுவாக 1.00 மணிக்கு தான் சாப்பிடுவேன்” என்று கூறினேன். “அப்போ வா, நாம் அங்கே எங்காவது இருந்து கதை பேசிக்கொண்டே குடிக்கலாம் இங்கே கிச்சனில் பயங்கர சூடு” என்று கூறி விஸ்கி பாட்டிலையும், இரண்டு கிளாஸ்ஸையும் எடுத்து, ப்ரிட்ஜ்ஜில் இருந்து ஐஸ்ஸ�ம் எடுத்து ஹாலை நோக்கி சென்றோம். சேச்சி குழந்தை ஹாலில் உறங்குவதை காட்டி, “சங்கர், நமக்கு பெட்ரூமிற்கு போய் குடிக்கலாமா. இங்கே நாம் மட்டும் தானே இருக்கிறோம். அதுவுமல்லாமல் நீ தான் என்னை உன் கேர்ள் பிரண்டு ஆக ஏற்றுக் கொண்டாயே, அதனால் அங்கேயே இருந்து ப்ரீயாக குடிக்கலாம்” என்று சிரித்துக் கொண்டே கூறி விட்டு பெட்ரூமிற்கு போக, நானும் சேச்சியின் பின்னாலே போனேன். இன்று ஏதோ நடக்கப் போகிறது என்று மட்டும் என் மனதுக்குப்பட்டது. பெட்ரூம் பெருசு தான். ஒரு டபுள் காட், இரண்டு பீரோ, ஒரு டிரஸ்ஸிங் டேபிள், புல் வ்யூ கண்ணாடியுடன், ஒரு சேர், ஒரு டீபாய், பின் துணிகளை கழட்டி போட ஒரு ஸ்டாண்ட், அதில் ஒரு பேண்ட்டும், சர்ட்டும் கிடந்தது. அது சேச்சியின் ஹஸ்பெண்டின் அல்லாமல் வேறு யாருடையதாக இருக்கும். பின் சேச்சியின் சுரிதார் ஒன்று, ஒரு ஓரத்தில், ப்ரேசியரும். ப்ரேசியரின் கப்பு பெரிதாக இருந்தது. ஒரு கார்னரில் 14″ Tvயும் Dvd ப்ளேயரும் இருந்தது. சுவரில் பெரிய அளவில், ஆங்காங்கே நல்ல சீனரிகளோடு உள்ள படங்கள். சேச்சி சொன்னது போல, பிள்ளைக்கு இங்கேயும் ஒரு தொட்டில், பாத்ரூம் அட்டாச்ட் வேறு. பாத்ரூமை பார்த்ததும், யூரின் போய் வரலாம் என்று தோன்றியது. “சேச்சி, உங்களுக்கு ஆட்சேபணை இல்லை என்றால், உங்கள் பாத்ரூமை கொஞ்சம் யூஸ் பண்ணி கொள்ளலாமா” என்று நான் கேட்க, “என்ன சங்கர், இந்த மாதிரி பார்மாலிட்டி எல்லாம் பார்க்கிறாய். இதை உன் சொந்த வீடு போல நினைத்துக் கொள், என்ன வேண்டுமானலும் செய்து கொள்” என்றாள். அதில் “என்ன வேண்டுமானலும்” என்பதை அழுத்தி சொன்னது போல இருந்தது. சரி என்று கூறி விட்டு, பெட்ரூமிலிருந்த பாத்ரூமில் நுழைந்தேன். கதவை சாத்திய பிறகு, பர்முடாஸை நீக்கி, யூரின் போகும் போது சுற்று முற்றும் பார்த்தேன். பாத்ரூமின் உள்ளேயே புல் ஆட்டோமேடிக் வாஷிங் மெஷின் இருந்த்து. வாஷ் பேஸின், ஷவர் என்று எல்லா இடமும் நீட்டாக இருந்தது. யூரின் இருந்து விட்டு, மெதுவாக வாஷிங் மெஷின் கவரை உயர்த்தி பார்த்தேன். நான் எதிர்பார்த்தது போலவே, துவைப்பதற்கான துணிகள் எல்லாம் அதன் உள்ளே கிடந்தது. நிறைய வீடுகளில், இந்த வழியைத் தான் கடைப்பிடிக்கிறார்கள். மதுரையில் எங்கள் வீட்டிலும் இதே தான் அத்தை செய்வார்கள். நான் ஊருக்கு போகும் போது நான் கொண்டு வரும் அழுக்குகளை வாஷிங் மெஷின் உள்ளில் தான் போடச்சொல்வார்கள். அப்போது தான் துணிகள் துவைப்பதற்கு, துணிகளை தேடி அங்கும் இங்கும் ஓட வேண்டாம். அந்த எண்ணத்தில் தான் இங்கும் திறந்து பார்த்தேன். அதில் மெதுவாக கையை விட்டு கிண்டினேன். அதில் சேச்சியின் பேண்ட்டியும் கிடந்தது. (அதைத் தானே தேடினேன்). சேச்சியின் பேண்ட்டியை எடுத்து, மெல்ல மூக்கினருகில் கொண்டு போய் சுவாசம் பிடித்தேன். லேசான மூத்திர வாடை என்னை என்னவோ போலாக்கியது. புண்டையின் உதடுகள் படும் இடத்தில் லேசாக ஏதோ வடிந்து உறைந்து கிடந்தது. (அது சேச்சியின் மதன நீரல்லாமல் வேறு என்னவாக இருக்கும்) அதில் ஒரு சின்ன முடியும் சுருண்டு கிடந்தது. சேச்சியின் புண்டை முடியாகத்தான் இருக்கும். மீண்டும் உள்ளே கை போட்டு, அதில் கிடந்த சேச்சியின் ப்ரேசியரை எடுத்து அதையும் முகர்ந்து பார்த்த போது அதில் இருந்து சின்ன பிள்ளைகளை நாம் எடுத்தால் ஒரு விதமான பால் மணம் வருமே அந்த மணம் அடித்தது. சேச்சியின் முலைப்பால் தான் அது. பிள்ளைக்கு பால் கொடுத்த பிறகு, அதில் சொட்டுவதாக இருக்கும். அப்படியே கொஞ்ச நேரம் அந்த வாசனைகளில், மெய்மறந்து நின்று கொண்டிருந்த சமயம், வெளியில் இருந்து, சங்கர் என்று சேச்சி என்னை கூப்பிடுவது எனக்கு கேட்கவே, அவசர அவசரமாக சேச்சியின் ப்ரேசியரையும், பேண்ட்டியையும் வாஷிங் மெஷினில் திரும்ப போட்டு விட்டு மூடிய போது, படாரென்று பயங்கர சப்தத்துடன் அடைத்து கொள்ள சேச்சியும் பாத்ரூமின் கதவை தட்டினார்கள். கதவை திறந்த நான் நிற்கும் கோலத்தை பார்த்து, “என்ன சங்கர், ஏன் ஒரு மாதிரியாக நிற்கிறாய், வாஷிங் மெஷின் அடைப்பது போன்ற சத்தம் வேறு கேட்டது?” என்றார்கள். “ஹூகும், ஒன்றுமில்லை. சும்மா பார்த்தேன்” என்றேன். சேச்சி மெல்ல என் பர்முடாஸை பார்த்தார்கள். ச்சே இது வேறு. என் பர்முடாஸ் தான் நான் என்ன செய்திருப்பேன் என்று காட்டி கொடுத்து விடுமே. “பாத்ரூம் போய் விட்டாயல்லவா, சரி, நீ அங்கு போய் அங்கு இரு, நானும் இதோ பாத்ரூமிற்கு போய் விட்டு வந்து விடுகிறேன்” என்றார்கள். நானும் சரி என்று சொல்லி விட்டு, அங்கே இருந்த சேரில் போய் உட்கார்ந்தேன். சேச்சியும் கொஞ்ச நேரத்தில் வெளியே வந்து என்னைப் பார்த்து “நீ வாஷிங் மெஷினில் என்ன பார்த்திருப்பாய் என புரிந்து விட்டது” என்று சொல்ல, நான் “அப்படி ஒன்றும் இல்லை” என்று குழைந்தேன். “மறைக்காமல் சொல், நீ என் பேண்ட்டியையும், ப்ரேசியரையும் எடுத்து தானே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தாய்?” என்று சேச்சி கேட்க, நான் தலையை குனிந்து கொண்டு ஒன்றுமே சொல்லவில்லை. “ஏய் கள்ளா.” என்று என் தோளை தட்டி ஒரு நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்து விட்டு, “சரி அதை விடு, நமக்கு தொடங்கலாமா?” என்று சேச்சி கேட்டு விட்டு கட்டிலில் ஒரு ஓரத்தில் அமர்ந்து டீபாயை அருகில் இழுத்து போட்டார்கள். நான் பேண்ட்டியையும், ப்ரேசியரையும் எடுத்து பார்த்ததை சேச்சி பெரிதாக எடுக்காதது எனக்கு கொஞ்சம் தைரியத்தை கொடுத்தது. அதில் இருந்த விஸ்கி பாட்டிலில் இருந்து இரண்டு கிளாஸ்களில், ஓரோரு பெக் ஊற்றி, அதில் இரண்டு ஐஸ் க்யூப்களையும் போட்டு, அளவாக தண்ணீர் ஊற்றி (நல்ல அனுபவம் என்று நினைக்கிறேன்) ஒன்றை எனக்கும் தந்து ஒன்றை தானும் வைத்து, சியர்ஸ் சொல்லி, குடிக்க தொடங்கினோம். “சேச்சி, இப்போது உங்க ஹஸ்பெண்டு வர மாட்டாரா?” என்று நான் மெல்ல கேட்க, “சங்கர், கவலையே படாதே, அவர் ராத்திரிக்கு முன்னால் வீட்டிற்கு வந்ததே கிடையாது” என்றாள். அதனால் கொஞ்சம் நிம்மதி ஆனது. காலேஜ் கதைகளையும், காலேஜில் ராகிங் பற்றியும் பேசி பேசியே ஒரு பெக்கை முடித்து விட்டோம்.