08-03-2023, 03:56 PM
Update 14
ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਤਾਂ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਖਰਕਾਰ ਕਿਰਨ ਨਾਲ
ਸੈਕਸ ਕਰ ਹੀ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵੀ ਹੋਈ ਇਹ
ਸੋਚਕੇ ਕਿ ਮੁਸਕਾਨ ਐਵੀਂ ਆ ਗਈ ਸੀ ਘਰ। ਜੇ ਹੋਰ ਥੋੜਾ ਚਿਰ
ਨਾ ਆਉਂਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਦੁਬਾਰਾ ਲੈ ਲੈਣੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਕੇ
ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ। ਰਾਹ ਚ ਜਾਂਦਿਆਂ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ
ਚ ਆਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕਿਰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਛੁਟਾਇਆ
ਸੀ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਪਰੈਗਨੈਂਟ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ
ਦਰਦ ਦੀ ਦਵਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਰੋਕਣ ਦੀ ਦਵਾਈ ਵੀ ਲੈਣੀ
ਪੈਣੀ ਆ ਤਾਂ ਜੋ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਦਾ ਖਤਰਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਕਿਤੇ
ਪਰੈਗਨੈਂਟ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਬੁੰਡ ਪੰਗਾ ਪੈ ਜਾਣਾ। ਉਥੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੈਂ ਮੈਡੀਕਲ
ਸਟੋਰ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਸਾਈਡ ਤੇ ਬੁਲਾਇਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝਾਈ
ਕਿ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ ਮੈਂ ਤੇ ਹੁਣ ਦਵਾਈ ਚਾਹੀਦੀ ਆ
ਦਰਦ ਲਈ ਤੇ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਲਈ। ਸਟੋਰ ਵਾਲੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਗੋਲੀਆਂ
ਦਿੱਤੀਆਂ ਇੱਕ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਲਈ, ਬਾਕੀ ਦਰਦ ਦੀ ਤੇ infection
ਲਈ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ infection ਨਾ ਹੋਵੇ ਖੂਨ ਵਗਣ ਕਰਕੇ। ਪਰੈਗਨੈਸੀ
ਰੋਕਣ ਵਾਲੀ ਦਵਾਈ emergency ਪਿਲ ਸੀ, ਜੋ ਸੈਕਸ ਹੋਣ ਤੋਂ
2 ਦਿਨ ਅੰਦਰ ਖਾਣੀ ਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਦਵਾਈ ਫੜੀ ਤੇ ਚਾਚੀ ਕੇ ਘਰ ਵਲ
ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਚਾਚੀ ਕੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਚਾਚੀ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਸੀ।
"ਹਾਂਜੀ ਚਾਚੀ। ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਤੁਸੀਂ?" ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ।
ਚਾਚੀ- ਹਾਂ ਧੁੱਪ ਸੇਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਠੰਡ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਘੜੀ
ਧੁੱਪੇ ਬੈਠ ਜਾਨੇ ਆ।
ਮੈਂ- ਕਿਰਨ ਨੀ ਬੈਠੀ ਬਾਹਰ? ਉਹ ਅੰਦਰ ਬੈਠੀ ਠੰਡ ਚ?
ਚਾਚੀ- ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਹੋਇਆ ਉਹਨੂੰ। ਜਦੋਂ ਦੀ ਤੁਹਾਡਿਉਂ ਆਈ ਆ
ਉਦੋਂ ਦੀ ਅੰਦਰ ਕੰਬਲ ਲੈਕੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਆ ਕਹਿੰਦੀ ਸਿਰ ਦੁਖਦਾ
ਮੇਰਾ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ। ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਦੋ ਸਾਡੇ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਸਿਰ
ਦੁਖਦਾ ਮੇਰਾ। ਮੈਂ ਗਿਆ ਸੀ ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਵਲ। ਉਹਦੇ ਲਈ ਵੀ
ਲਿਆਂਦੀ ਆ ਦਵਾਈ।
ਚਾਚੀ- ਅੱਛਾ। ਹਾਂ ਦੇਦੇ ਉਹਨੂੰ ਫਿਰ ਜਾਕੇ। ਅੰਦਰ ਈ ਪਈ ਆ ਲੰਮੇ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਲ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਬੈੱਡ ਤੇ ਕੰਬਲ ਲਈ ਆਪਣੀ
ਖੱਬੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਮਰੇ
ਚ ਆਉਂਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਨਜਰਾਂ ਥੱਲੇ ਕਰ ਲਈਆਂ।
"ਦਰਦ ਕਿੱਦਾਂ ਹੁਣ"? ਮੈਂ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਹੀ ਬੈਠਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਗੁੱਸੇ ਚ ਆ।
"ਬੋਲਦੀ ਨੀ ਜਾਨ" ਮੈਂ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ।
ਉਹ ਫਿਰ ਨਾ ਬੋਲੀ। ਮੈਂ 2-3 ਵਾਰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ
ਉਹ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਪਰੇ ਦੇਖਦੀ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅਜੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਆ
ਇਹ, ਅਜੇ ਨੀ ਬੁਲਾਉਣਾ ਇਹਨੇ। ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਚਾਚੀ
ਤਾਂ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਤੇ ਦਵਾਈ ਕੱਢਕੇ ਬਾਹਰ ਰੱਖੀ।
"ਆਹ ਦੇਖਲਾ ਇਧਰ, ਦਵਾਈ ਲਿਆਂਦੀ ਆ ਦਰਦ ਦੀ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਇਧਰ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਦਵਾਈ ਦੇ ਦੇ ਕਾਗਜ ਵਲ ਦੇਖਿਆ।
ਮੈਂ ਕੱਲੀ ਕੱਲੀ ਗੋਲੀ ਹੱਥ ਚ ਫੜਕੇ ਉਸਨੂੰ ਸਮਝਾਕੇ ਕਿਹਾ
"ਆਹ ਦਰਦ ਤੇ infection ਦੀ ਆ। ਹੁਣ ਖਾ ਲਵੀਂ। ਹੋਰ ਵੀ ਲਿਆਂਦੀਆਂ
ਦਰਦ ਦੀਆਂ। ਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਰਦ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਖਾ ਲਵੀਂ। ਤੇ ਆਹ
ਗੋਲੀ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਰੋਕਣ ਦੀ ਆ, ਇਹ ਖਾਣੀ ਜਰੂਰੀ ਆ ਤੇਰੇ ਲਈ।
ਭਵਾਂ ਹੁਣ ਖਾ ਲਾ, ਭਵਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਖਾ ਲਵੀਂ ਪਰ ਖਾਵੀਂ ਜਰੂਰ।
ਕਿਰਨ ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਦਵਾਈ ਫੜ ਲਈ ਪਰ ਬੋਲੀ ਕੁਝ ਨਾ।
ਫਿਰ ਉਹ ਫਟਾਫਟ ਉੱਠੀ ਤੇ ਕੋਲ ਮੇਜ ਤੇ ਪਿਆ ਪਾਣੀ ਦਾ ਜੱਗ ਤੇ
ਗਿਲਾਸ ਫੜਕੇ, ਪਾਣੀ ਭਰਕੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਹ ਗੋਲੀਆਂ ਮੂੰਹ ਚ
ਪਾਈਆਂ ਤੇ ਉਪਰੋਂ ਪਾਣੀ ਪੀ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਵਾਲੀ
ਦਵਾਈ ਖਾਂਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਥੋੜਾ ਚੈਨ ਆਇਆ। ਦਵਾਈ ਖਾਕੇ ਉਸਨੇ
ਬਾਕੀ ਗੋਲੀਆਂ ਬੈੱਡ ਦੇ ਗੱਦੇ ਥੱਲੇ ਰੱਖਕੇ ਲੁਕੋ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਕੰਬਲ
ਵਿਚ ਮੂੰਹ ਪਾਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਹ ਮੇਰੀ
ਸ਼ਕਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਕੱਲ ਇਹਦਾ
ਗੁੱਸਾ ਠੰਡਾ ਹੋਣ ਤੇ ਈ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੂੰਗਾ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚਲ
ਚੰਗਾ ਚਲਦਾ ਮੈਂ"। ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਅਵਾਜ ਨਾ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਚੁਪਚਾਪ
ਘਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਬੈੱਡ ਤੇ ਜਾਕੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ
ਬਾਦ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ। ਨਸ਼ੇ ਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਰਾਤ ਤਕ ਸੁੱਤਾ
ਰਿਹਾ। ਰਾਤ 9 ਕੁ ਵਜੇ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲਈ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾਕੇ ਮੈਂ
ਫਿਰ ਸੋਂ ਗਿਆ।
---11 ਤਰੀਕ---
ਸਵੇਰੇ ਮੇਰੀ ਨੀਂਦ ਖੁੱਲੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਥੋੜਾ ਭਾਰੀ ਸੀ ਕੱਲ ਦੀ ਪੀਤੀ
ਕਰਕੇ, ਪਰ ਨਸ਼ਾ ਹੁਣ ਉੱਤਰ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਇਕਦਮ ਹੀ ਕੱਲ
ਦੁਪਹਿਰੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਕਾਂਡ ਦਾ ਚੇਤਾ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ
ਯਾਰ ਕੱਲ ਕੀ ਕਰਤਾ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ
ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਤੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ
ਸੀ। ਉਸਦੇ ਮੋਢੇ, ਗੱਲਾਂ, ਧੌਣ ਤੇ ਮੰਮੇ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੀ ਵੱਢੀਆਂ ਸੀ
ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ। ਉਸਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਸਗੋਂ ਮੈਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇ
ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦਰਦ ਦੇ ਦੇਕੇ
ਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹੈ ਵੀ ਅਜੇ ਉਹ ਹਲਕੀ ਉਮਰ ਦੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਹ ਸਭ
ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਕਰਨ
ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਨਖਰੇ ਕਰਨੇ ਉਹਨੇ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਸੋਫੀ ਹਾਲਤ
ਵਿਚ ਕੱਲ ਕੀਤੇ ਕਾਰੇ ਨੂੰ ਸੋਚਕੇ ਥੋੜਾ ਪਛਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਕੱਲ
ਦੇ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਜਾ ਵੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਵੀ
ਪੂਰਾ ਆਕੜ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ, ਹੋ ਗਿਆ।
ਹੁਣ ਅੱਗੇ ਦੀ ਸੋਚਦਾ ਆਂ। ਹੁਣ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਆ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਜਾ
ਕੇ। ਮੈਂ ਫਟਾਫਟ ਉੱਠਿਆ, ਨਹਾ ਕੇ ਰੋਟੀ ਵਗੈਰਾ ਖਾਧੀ ਤੇ ਬਾਹਰ
ਯਾਰਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਵਲ ਚਲਿਆ ਗਿਆ।
ਦੁਪਹਿਰੇ ਮੈਂ ਘਰ ਸੀ ਤਾਂ ਮੁਸਕਾਨ ਚਾਚੀ ਘਰੋਂ ਹੋ ਕੇ ਆਈ ਸੀ ਤੇ
ਆਉਂਦਿਆਂ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ।
ਮੁਸਕਾਨ- ਉਧਰ ਕਿਰਨ ਬੀਮਾਰ ਹੋਈ ਪਈ ਆ। ਅੱਜ ਸਕੂਲ ਵੀ
ਨੀ ਗਈ। ਤੁਰਿਆ ਨੀ ਸੀ ਜਾਂਦਾ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਬੁਖਾਰ ਨਾਲ। ਡਾਕਟਰ
ਘਰੇ ਸੱਦਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਦਵਾਈ ਵਗੈਰਾ ਦੇਕੇ ਗਿਆ ਸਵੇਰੇ।
ਮੰਮੀ- ਅੱਛਾ? ਮੈਂ ਪਤਾ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ ਠਹਿਰਕੇ।
"ਕਿੱਦਾਂ ਚੜਿਆ ਬੁਖਾਰ"? ਮੈਂ ਵਿਚੇ ਹੀ ਬੋਲ ਪਿਆ।
ਮੁਸਕਾਨ- ਪਤਾ ਨੀ। ਕੱਲ ਕਹਿੰਦੀ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਦੁਖ ਰਿਹਾ।
ਉਦੋਂ ਦਵਾਈ ਨੀ ਲਈ ਹੁਣੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਜਿਆਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣਾ।
"ਹਮਮ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਦੇਖਕੇ ਆਉਂਦਾ ਉਹਨੂੰ ਕਿ ਕੀ ਹਾਲ ਚਾਲ ਆ ਉਸਦਾ,
ਕਿਤੇ ਸਾਲਾ ਜਿਆਦਾ ਈ ਪੰਗਾ ਨਾ ਪੈ ਜਾਵੇ। ਮੈਂ ਫਟਾਫਟ ਚਾਚੀ ਘਰ
ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਕਿਰਨ ਦਾ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛ
ਕੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਕਿਰਨ ਕੋਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਕੰਬਲ ਮੂੰਹ ਉਪਰ
ਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਕੰਬਲ ਫੜਕੇ
ਪਰੇ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਨੰਗਾ ਹੁੰਦਿਆਂ ਇਕਦਮ ਹੀ ਉਸਨੇ
ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ।
"ਹੁਣ ਬੁਖਾਰ ਕਿੱਦਾਂ ਤੇਰਾ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ (ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਹਟਾਕੇ)- Touch ਨਾ ਕਰੋ ਮੈਨੂੰ।
ਮੈਂ- ਹਮਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। (ਮੈਂ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ)
ਮੈਂ- ਦਰਦ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਹੁਣ?
ਕਿਰਨ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ? ਜਾਉ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ- ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਯਾਰ। ਤੇਰੀ ਫਿਕਰ ਆ ਤਾਂ ਹੀ ਤੈਨੂੰ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾਂ।
ਤੂੰ ਅੱਗੋਂ ਇਦਾਂ ਬੋਲ ਰਹੀ ਆਂ।
ਕਿਰਨ- ਕੋਈ ਲੋੜ ਨੀ ਆ ਫਿਕਰ ਕਰਨ ਦੀ। ਮੇਰੇ ਘਰਦੇ ਹੈ ਆ
ਫਿਕਰ ਕਰਨ ਲਈ। ਤੁਹਾਡੀ ਲੋੜ ਨੀ ਆ ਮੈਨੂੰ। ਫਿਕਰ ਕੱਲ ਕਰਨੀ
ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ। ਅੱਜ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਟੈਂਨਸ਼ਨ ਲੈਣ ਦੀ।
ਕਿਰਨ ਬੁਖਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਹੌਲੀ ਅਵਾਜ ਚ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮੈਂ- ਲੈ ਦਸ ਯਾਰ। ਕੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀ ਜਾਂਦੀ ਤੂੰ।
ਕਿਰਨ- ਮੈਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਨਾ ਬੁਲਾਉ। ਅੱਗੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬੋਲਿਆ ਨੀ ਜਾਂਦਾ।
ਜਾਉ ਤੁਸੀਂ, ਮੈਂ ਨੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ। ਕੱਲ ਵੀ ਕਿਹਾ
ਸੀ ਮੈਂ ਕਿ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਬੁਲਾਇਉ ਨਾ ਮੈਨੂੰ।
ਮੈਂ- ਨਾ ਬੁਲਾਵੀਂ ਪਰ ਦਸ ਤਾਂ ਦੇ ਕੋਈ ਦਰਦ ਵਗੈਰਾ ਤਾਂ ਨੀ ਜਾਂ
ਹੋਰ ਕੋਈ ਤਕਲੀਫ।
"ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਉ ਬਸ" ਕਹਿਕੇ ਕਿਰਨ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮੂੰਹ
ਕੰਬਲ ਚ ਦੇ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਬਥੇਰਾ ਬੁਲਾਉਣ
ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ
ਉਸਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੀ ਨਕਾਮ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਉਠਕੇ ਵਾਪਸ
ਘਰ ਆ ਗਿਆ। ਚਾਚੀ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਹੁਣ ਕਿਰਨ
ਨੂੰ ਫਰਕ ਆ, ਬੁਖਾਰ ਵੀ ਉਤਰ ਗਿਆ ਹੁਣ। ਥੋੜੀ weakness
ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਬਸ। ਮੈਂ ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸ਼ੁਕਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੋਈ
ਜਿਆਦਾ ਰੱਫੜ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ 1-2 ਦਿਨ ਠਹਿਰਕੇ
ਹੀ ਕਿਰਨ ਕੋਲ ਜਾਊਂਗਾ। ਅਜੇ ਤਾਂ ਉਹ ਪੂਰੀ ਭੜਕੀ ਹੋਈ ਆ।
ਬੁਖਾਰ ਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਦਰਦ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਸਮਝ ਰਹੀ
ਆ, ਜੋ ਕਿ ਸਹੀ ਵੀ ਸੀ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਗੁੱਸਾ ਆ ਰਿਹਾ
ਹੋਣਾ ਆ। ਮੈਂ ਅਜੇ ਉਸਦੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਤੱਕ ਘਰ ਰਹਿਣਾ ਹੀ ਸਹੀ
ਸਮਝਿਆ।
---12 ਤਰੀਕ---
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਕੋਲ ਨੀ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅਜੇ ਨੀ ਫਾਇਦਾ
ਜਾਣ ਦਾ। ਨਾ ਈ ਮੈਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਮੂੰਹ ਬੁਲਾਉਣਾ ਉਸਨੇ। ਰਾਤੀਂ ਚਾਚੀ
ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਕਿੱਦਾਂ ਕਿਰਨ। ਚਾਚੀ
ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਠੀਕ ਆ, ਸਵੇਰੇ ਸਕੂਲ ਜਾਊਗੀ ਹੁਣ।
ਮੈਂ ਵੀ ਸ਼ੁਕਰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੇ
ਪਿੰਡ ਇਕ ਅਮਲੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਅਗਲੀ ਰਾਤ
ਨਸ਼ਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਬਹੁਤ rough ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ
ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੀਲ ਤੋੜੀ ਸੀ ਪਰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਸਦੀ ਘਰਵਾਲੀ
ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਉਣਾ ਪਿਆ ਸੀ। 2 ਦਿਨ ਹਸਪਤਾਲ
ਰਹੀ ਸੀ ਘਰਦੀ ਉਸਦੀ। ਇਹ ਵੀ ਸ਼ੁਕਰ ਆ ਕਿ ਮੁਸਕਾਨ ਉਸ
ਵੇਲੇ ਘਰ ਆ ਗਈ ਸੀ, ਨਹੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਸ਼ੇ ਚ ਹੋਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਰਨ
ਨਾਲ ਕੀ ਕਰ ਦੇਣਾ ਸੀ। ਉਹ ਨਾਜੁਕ ਸੀ, ਉਸਤੋਂ ਤਾਂ ਇਸਤੋਂ ਜਿਆਦਾ
ਸਹਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣਾ।
---13 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਕਿਰਨ ਸਕੂਲ ਹੋ ਗਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ 2 ਵਜੇ ਛੁੱਟੀ ਹੁੰਦੀ
ਸੀ ਸਕੂਲ ਤੋਂ। ਮੈਂ 3 ਕੁ ਵਜੇ ਦੁਪਹਿਰ ਵੇਲੇ ਮੈਂ ਚਾਚੀ ਘਰ ਗਿਆ ਤਾਂ
ਚਾਚੀ ਘਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਰਸੋਈ ਚ ਆਪਣੇ ਲਈ ਚਾਹ ਬਣਾ
ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਅਦਰਕ ਵਗੈਰਾ ਕੁੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਚਾਹ ਚ ਪਾਉਣ ਲਈ।
"ਕਿੱਦਾਂ ਸਿਹਤ ਹੁਣ ਤੇਰੀ?" ਮੈਂ ਰਸੋਈ ਚ ਵੜਦਿਆਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਕੇ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ
ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮੂੰਹ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਰਹੀ।
ਮੈਂ- ਜਾਨ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਮੈਂ
ਕਿਰਨ ਇਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜੀ ਤੇ ਬੋਲੀ।
ਕਿਰਨ- ਜਾਨ ਨੀ ਆ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ। ਕਿਰਨ ਨਾਮ ਆ ਮੇਰਾ।
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾਂ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਆ ਤੂੰ।
ਕਿਰਨ- ਪਰ ਮੈਂ ਨੀ ਕਰਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਵਿਆਰ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ? ਉਸ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਤੇ ਕਿਸ ਕਿਉਂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਫਿਰ ਤੂੰ?
ਕਿਰਨ- ਉਹ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਆਪਣੇ
ਮੂੰਹੋਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆਂ ਮੈਂ। ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਬੁਲਾਇਆ ਕਰੋ। ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਬੁਲਾਉਂਦੇ
ਆ ਮੈਨੂੰ।
ਮੈਂ- ਬੁਲਾਉਣਾ ਕਿਉਂ ਨੀ ਆਂ। ਇੰਨਾ ਕੀ ਗਲਤ ਕਰ ਦਿਤਾ ਮੈਂ।
ਕਿਰਨ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਕੀ ਗਲਤ ਕੀਤਾ?
ਮੈਂ- ਹਾਂ ਤੇ ਪਿਆਰ ਈ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ।
"ਉਹ ਪਿਆਰ ਨੀ ਸੀ। ਜਬਰਦਸਤੀ ਸੀ, ਜਬਰਦਸਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ
ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕੋਟੀ ਦੇ ਕਾਲਰ ਨੂੰ
ਪਰੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਧੌਣ ਤੇ ਪਏ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿਖਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਧੌਣ
ਤੋਂ ਕੋਟੀ ਪਰੇ ਹੋਣ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਧੌਣ ਦਿਖੀ ਜਿਸਤੇ ਮੇਰੇ ਦੰਦੀਆਂ
ਵੱਢਣ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪਏ ਹੋਏ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕੋਟੀ ਦੇ
ਦੋ ਬਟਨ ਖੋਲੇ ਤੇ ਉਪਰੋਂ ਕਮੀਜ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਮੰਮਾ
ਅੱਧਾ ਨੰਗਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੰਮੇ ਉਪਰ ਬਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿਖਾਏ। ਮੰਮਾ ਅੱਧਾ
ਨੰਗਾ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਸੀਰੀਅਸ ਹਾਲਾਤ ਚ ਵੀ ਮੈਂ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਸੀ
ਕਿਰਨ ਮੰਮਾ ਪੂਰਾ ਨੰਗਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਵੀ ਦਿਖਾਵੇ।
"ਚਲ ਸੌਰੀ ਯਾਰ, ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨੀ ਕਰਦਾਂ ਇਦਾਂ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸ ਵਲ
ਵਧਿਆ।
ਕਿਰਨ- ਲਾਗੇ ਨਾ ਆਇਉ ਮੇਰੇ। ਦੂਰ ਰਹਿਕੇ ਈ ਗੱਲ ਕਰੋ।
ਮੈਂ- ਯਾਰ ਕਿਉਂ ਗੁੱਸਾ ਕਰੀ ਜਾਂਦੀ ਆਂ, ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨੀ ਕਰਦਾ
ਮੈਂ ਇਦਾਂ
ਕਿਰਨ- ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਕੁਛ ਵੀ। ਨਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਣ ਬੁਲਾਉਣਾ ਆ
ਤੇ ਨਾ ਈ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆ ਹੁਣ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਮਨਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ
ਨੂੰ ਹੀ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਮਨਾਉਂਦਿਆਂ ਮਨਾਉਂਦਿਆਂ ਈ ਚਾਚੀ
ਘਰ ਆ ਗਈ। ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਿਰਨ ਰਸੋਈ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਈ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਚਾਚੀ ਨਾਲ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਂ
ਵੀ ਘਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ। ਰਾਹ ਚ ਮੈਂ ਇਹੀ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਕਿਤੇ
ਮੈਂ ਇਕ ਗਲਤੀ ਕਰਕੇ ਕਿਰਨ ਵਾਲੀ ਪਟੋਲਾ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥੋਂ
ਗਵਾ ਤਾਂ ਨੀ ਲਿਆ। ਕਿਤੇ ਇਹ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਹੁਣ ਕਿਰਨ ਸੱਚੀਂ ਕਦੀ
ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਹੁਣ ਮੈਂਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋ
ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇੰਨਾ ਫੁੱਦੂ ਸੀ ਮੈਂ ਕਿ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਠਹਿਰ ਨੀ ਸਕਿਆ।
ਮੈਂ ਮਨ ਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਕਿਰਨ ਹੁਣ
ਨਾ ਮੰਨੀ ਤਾਂ ਘਰੇ ਬੈਠਕੇ ਮੁੱਠ ਹੀ ਮਾਰਨੀ ਪਿਆ ਕਰਨੀ। ਪਰ ਫਿਰ
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੋਂ ਨੀ ਹਟਣਾ। ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ
ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆਰ ਨਾਲ, ਜਦ ਤਕ ਉਹ ਮੰਨਦੀ ਨਹੀਂ।
ਨਾਲੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਝੁਕਣਾ ਈ ਪੈਂਦਾ।
ਮੈਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚਕੇ ਵੀ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੇ। ਮੈਂ
ਵਾਰ ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ "sorry" ਲਿਖਕੇ ਭੇਜਦਾ ਰਿਹਾ। ਹਰ ਘੰਟੇ ਬਾਦ
ਉਸਨੂੰ "ਸੌਰੀ ਜਾਨ" ਲਿਖਕੇ ਭੇਜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਮੈਸੇਜ seen
ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਰਿਪਲਾਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦੀ। ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਬਲੋਕ
ਵੀ ਨੀ ਸੀ ਕੀਤਾ ਉਸਨੇ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਮਰੀ।
---14 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਕਿਰਨ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ
ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਕੱਲੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੀ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਪਰ ਉਹ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਨੀ ਸੀ ਦਿੰਦੀ। ਜਦੋਂ
ਮੁਸਕਾਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ, ਉਦੋਂ ਮੈਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਪੁੱਛਦਾ ਤਾਂ ਉਦੋਂ
ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੰਦੀ ਤਾਂਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ show ਨਾ ਹੋਵੇ, ਪਰ
ਉਸਤੋਂ ਅੱਗੇ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰਦੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨ ਬੁਝਕੇ ਮੁਸਕਾਨ ਤੇ ਮੰਮੀ
ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਬੁਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਅੱਜ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ
ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲਾਕੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ। ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ
ਇਗਨੋਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਾਹਲਾ ਗੁੱਸਾ ਆ
ਯਾਰ ਇਸਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜੋ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਇਹ। ਪਰ
ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
---15 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਦੁਪਹਿਰੇ ਮੈਂ 2 ਵਜੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਈ ਬਾਈਕ ਲੈਕੇ ਕਿਰਨ ਦੇ ਸਕੂਲ
ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ
ਸਹੇਲੀਆਂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ
ਜਾਕੇ ਬਾਈਕ ਖਲਾਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਿਹਾ "ਬਹਿਜਾ ਕਿਰਨ, ਲੈਣ ਆਇਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ"।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਥੋੜੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਸਹੇਲੀਆਂ ਅੱਗੇ
ਕੁਛ ਬੋਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕਦੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਚੁਪਚਾਪ ਬਾਈਕ ਤੇ ਬੈਠ
ਗਈ। ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੋਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਬਾਈਕ
ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਜਦ ਉਸਨੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ
ਸਾਡੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਆਪਸ ਵਿਚ ਮਿਲੀਆਂ ਪਰ ਉਸਨੇ ਨਾਲ ਈ ਨਜਰਾਂ
ਪਰੇ ਕਰ ਲਈਆਂ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੁਲਾਉਣਾ
ਚਾਹੁੰਦਾ, ਸਗੋਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਕੀਤੀ, ਬਸ
ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ।
ਦੁਪਿਹਰ ਤੋਂ ਬਾਦ ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ "ਸੌਰੀ ਜਾਨ, ਮੰਨਜਾ ਹੁਣ" ਦਾ ਮੈਸੇਜ
ਲਿਖਕੇ ਭੇਜਿਆ ਪਰ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਰਿਪਲਾਈ ਨਾ ਆਇਆ। ਰਾਤ ਨੂੰ
ਵੀ ਸੌਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ "ਗੁੱਡਨਾਈਟ ਜਾਨ" ਦਾ ਮੈਸੇਜ ਲਿਖਕੇ
ਭੇਜਿਆ।
---16 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਦੁਪਹਿਰੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਕੇ ਸਕੂਲ ਵਲ ਨਿਕਲ ਗਿਆ। ਰਾਹ
ਚ ਮੈਂ ਇਕ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਰੁਕਿਆ ਤੇ ਉਥੋਂ 250 ਰੁਪਏ ਵਾਲੀ ਚਾਕਲੇਟ
ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜੈਕੇਟ ਵਿਚ ਰੱਖੀ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਸਕੂਲ ਦੇ ਗੇਟ ਕੋਲ ਜਾਕੇ
ਬਾਈਕ ਖਲਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੇ ਕਿਰਨ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ
ਮੈਨੂੰ ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਅਵਾਜ ਮਾਰਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਬਾਈਕ ਤੇ
ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਕਿਰਨ ਪਿੱਛੇ ਜਿਹੀ ਹੋਕੇ ਬਾਈਕ ਤੇ ਸੀਰੀਅਸ
ਜਿਹਾ ਮੂੰਹ ਬਣਾਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਂ ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ
ਨਾ ਕੀਤੀ। ਘਰ ਪਹੁੰਚਕੇ ਅਸੀਂ ਅੰਦਰ ਆਏ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣਾ
ਬੈਗ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਚੋਂ ਇਕ ਕਾਗਜ ਕੱਢਿਆ,
ਜਿਸਤੇ "ਸੋਰੀ ਜਾਨ i love you" ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ
ਈ ਚਾਕਲੇਟ ਜੈਕੇਟ ਚੋਂ ਕੱਢੀ ਤੇ ਬੈਗ ਦੇ ਨਾਲ ਈ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚਾਕਲੇਟ ਤੇ ਕਾਗਜ ਰੱਖਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲਿਆ ਪਰ ਉਹ
ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਚੁਪਚਾਪ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਂ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਨਿਕਲ
ਕੇ ਵਾਪਸ ਘਰ ਆ ਗਿਆ।
ਘਰ ਪਹੁੰਚਕੇ ਵੀ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਹਰ 1 ਘੰਟੇ ਬਾਦ ਮੈਸੇਜ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ
"ਸੌਰੀ ਜਾਨ i love you", "i love you ਮੰਨਜਾ ਹੁਣ"।
ਰਾਤ ਨੂੰ ਫਿਰ ਮੈਂ "ਗੁਡਨਾਈਟ ਜਾਨ i love you" ਦਾ ਮੈਸੇਜ ਲਿਖਕੇ
ਭੇਜਿਆ। ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦੀ ਆਸ਼ਕਬਾਜੀ ਕਰ
ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਸਭ ਆਸ਼ਕਾਂ ਵਾਲੇ ਕੰਮ ਮੈਂ ਆਪਣੀ
ਭੈਣ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ
ਸੀ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਬਸ ਉਸਦਾ ਨਰਮ ਸਰੀਰ ਹੀ ਦਿਸਦਾ ਸੀ ਕਿ
ਜੇ ਇਹ ਮੰਨ ਗਈ ਤਾਂ ਰੱਜਕੇ ਫੁੱਦੀ ਲਿਆ ਕਰੂ ਮੈਂ ਇਸਦੀ। ਮੈਂ ਤੇ
ਸੋਚ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਜਦ ਤਕ ਇਹ ਮੰਨਦੀ ਨੀਂ। ਇਦਾਂ ਦੀ ਕੱਚੀ ਕੱਲੀ ਨੂੰ ਹੱਥੋਂ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਜਾਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਮੈਂ।
Update 15
---17 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨੇ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਦੇ ਗੇਟ ਬਾਹਰ ਖੜੇ
ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਥੇ ਈ ਰੁਕ ਗਈ। ਮੈਂ ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਨੋਟਿਸ
ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ ਸੀ ਪਰ ਨਾਲ ਈ ਫਿਰ
ਸੀਰੀਅਸ ਮੂੰਹ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਅਜੇ ਉਸਨੂੰ ਅਵਾਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਮਾਰੀ ਕਿ ਉਹ ਚੁਪਚਾਪ ਆਕੇ ਬਾਈਕ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗਈ।
ਮੇਰੇ ਬਾਈਕ ਤੋਰਨ ਤੇ ਕਿਰਨ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣਾ
ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ
ਗੱਲ ਬਣ ਰਹੀ ਆ ਪਰ ਮੈਂ ਕੁਛ ਬੋਲਿਆ ਨੀਂ। ਮੈਂ ਜਲਦਬਾਜੀ ਚ
ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਬਣਦੀ ਗੱਲ ਵਿਗਾੜਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਮੈਂ
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮੁਹਕੁਰਾਹਟ
ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕੀਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੈਂ
ਬਾਈਕ ਗੇਟ ਦੇ ਬਾਹਰ ਰੋਕ ਲਈ। ਕਿਰਨ ਥੱਲੇ ਉਤਰੀ ਤੇ ਅੰਦਰ
ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ। ਮੈਂ ਪਿੱਛਿਉਂ ਉਸਨੂੰ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਥੋੜਾ
ਅੱਗੇ ਜਾਕੇ ਉਸਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਆਪਸ
ਵਿਚ ਮਿਲੀਆਂ। ਮੈਂ ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੇ ਵੀ
ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਮੂੰਹ ਪਰੇ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾਂ
ਕਿ ਉਸਦੀ ਸਮਾਈਲ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖ ਨਾ ਸਕੇ। ਪਰ ਮੈਂ ਦੇਖ ਤਾਂ ਲਿਆ
ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ
ਲੱਗਾ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਮੈਸੇਜਾਂ ਤੇ ਇਸ ਆਸ਼ਕਬਾਜੀ ਨਾਲ
ਕਿਰਨ ਪਿਘਲ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਅੰਦਰ ਮੇਰੇ ਵਈ ਪਿਆਰ
ਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਮੁੜੀ ਤੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ।
ਮੈਂ ਬਾਈਕ ਘਰ ਲਾਕੇ ਫਟਾਫਟ ਕਿਰਨ ਘਰ ਆ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ
ਕਿ ਉਹ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਖੜੀ ਪਾਣੀ ਪੀ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਦੂਰੋਂ ਖੜਾ ਖੜਾ ਹੀ
ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ
ਤਾਂ ਮੈਂ ਦੋ ਉਂਗਲਾਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਉਸਨੂੰ ਇਕ flying kiss
ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਉਹ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾ ਪਈ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਸਮਾਈਲ
ਸਾਫ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਮੁਸਕੁਰਾ ਕੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦੀ
ਰਹੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਚਾਚੀ
ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਫਟਾਫਟ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜਰਾਂ
ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕੀਤੀਆਂ। ਕਿਰਨ ਫਟਾਫਟ ਪਾਣੀ ਪੀਕੇ ਆਪਣੇ
ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਚਾਚੀ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਲ ਨੂੰ
ਪਈ। ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖ ਮੈਂ ਫਟਾਫਟ ਕਿਰਨ ਦੇ ਕਮਰੇ
ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਅੰਦਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈੱਠੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਮੈਂ
ਜਾਕੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਬੈੱਠ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ।
ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਬੋਲ ਪਈ "ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਬਹੁਤ ਸੀ
ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ"।
ਮੈਂ (ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ)- ਅਜੇ ਵੀ ਆ ਗੁੱਸਾ?
ਕਿਰਨ- ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਨੀ ਆ। ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ
ਕਿ ਮੈਂ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਫੈਮਿਲੀ ਹੀ। ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਕੋਈ ਬੇਗਾਨੀ ਕੁੜੀ
ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਜਬਰਦਸਤੀ ਕੀਤੀ। ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ
ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਸੀ। ਪਤਾ ਕਿੰਨਾ ਦਰਦ ਹੋਇਆ ਸੀ ਮੈਨੂੰ। ਨਾਲੇ ਜਦੋਂ
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਠਹਿਰ ਕੇ ਕਰ ਲਿਉ ਤਾਂ ਫਿਰ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਬਰਦਸਤੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਸਬਰ ਨੀਂ
ਸੀ ਹੁੰਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋਂ।
ਮੈਂ- ਸੌਰੀ ਜਾਨ। ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦੁਖ ਆ ਉਸ ਦਿਨ ਦਾ। ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨੀ
ਕਰਦਾ ਇਦਾਂ। ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਈ ਹੋਊਗਾ ਸਭ ਕੁਝ ਹੁਣ। ਮੈਂ ਖੁਦ
ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ feel ਕਰਦਾ ਪਿਆਂ ੳਦਨ ਦਾ। ਮੈਂ ਨਸ਼ੇ ਚ ਸੀ ਉਦੋਂ, ਤਾਂ
ਕਰਕੇ ਹੋ ਗਿਆ ਮੇਰੇ ਤੋਂ। ਹੁਣ ਕਦੀ ਨੀ ਇਦਾਂ ਹੁੰਦਾ। ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਲਾ
ਜੇ ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ, ਤੇਰਾ ਗੁੱਸਾ ਉਤਰ ਜਾਊ ਫਿਰ। ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਜਾ
ਦੇਣੀ ਤਾਂ ਦੇ ਦੇ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਨਾ ਬੰਦ ਕਰੀਂ। ਤੇਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ
ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਨੀ ਮੈਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਵੀ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੱਦਾਂ
ਕੱਢੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਬੁਲਾਏ ਬਗੈਰ। (ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ
ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ)
ਕਿਰਨ- ਜੇ ਨਸ਼ੇ ਚ ਇਦਾਂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਫਿਰ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨਸ਼ਾ ਨੀ
ਕਰਨਾ ਤੁਸੀਂ। ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨੀ ਆਉਣਾ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਜਾਨ। ਸ਼ਰਾਬ ਤੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਵਧਕੇ ਥੋੜੋਂ ਆ ਮੇਰੇ
ਲਈ। ਤੂੰ ਈ ਆਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਭ ਕੁਛ। ਤੂੰ ਕਹੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸ਼ਰਾਬ ਨੂੰ ਹੱਥ
ਲੀ ਨਾ ਲਾਵਾਂ ਮੁੜਕੇ।
ਕਿਰਨ - ok good. ਪਰ ਜੇ ਦੁਬਾਰਾ ੳਦਾਂ ਦਾ ਕੁਛ ਕਰਨ ਦੀ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਫਿਰ ਦੇਖ ਲਿਉ।
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਯਾਰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦਾ ਹੱਥ ਚੱਕ ਕੇ ਚੁੰਮ ਲਿਆ। ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਚਾਚੀ ਫਿਰ
ਘਰ ਆ ਗਈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਉਠਕੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਪਿਆ। ਘਰ
ਪਹੁੰਚਕੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਕਿਰਨ ਹੁਣ ਮੰਨ ਗਈ ਸੀ। ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ
ਇਹ ਨੀ ਸੀ ਪਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਕਿੱਦਾਂ ਮੰਨ ਗਈ ਸੀ। ਜਾਂ ਤੇ
ਮੇਰੀ ਆਸ਼ਕਬਾਜੀ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਫੀਲਿੰਗਸ
ਆ ਗਈ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਇਹ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਮਨ ਵੀ
ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਸਰੀਰਕ ਮਜੇ ਲੈਣ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹੋਵੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ
ਸ਼ਰੀਫ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜੇ ਕਿਸੇ ਬਾਹਰਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ
ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਗੱਲ ਨਿਕਲ ਹੀ ਜਾਣੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਰੀਫੀ ਤੇ ਹੀ
ਦਾਗ ਲੱਗਣਾ ਸੀ। ਜੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੁਦ ਬਦਨਾਮੀ ਦੇ
ਡਰੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸਣਾ। ਨਾਲੇ ਜੇ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਮੈਂ
ਇਦਾਂ ਜਬਰਦਸਤੀ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ
ਸੀ ਦੇਖਣਾ। ਘਰ ਪਹੁੰਚਕੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਕਿਸੇ ਕੰਮ
ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲੇਟ ਹੀ ਆਇਆ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਕਿਰਨ
ਨਾਲ ਬਾਦ ਚ ਗੱਲ ਨਾ ਹੋ ਸਕੀ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੋਂਦੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਮੈਂ ਕਿਰਨ
ਬਾਰੇ ਹੀ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ।
---18 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਚਾਚੀ ਘਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ
ਸਮਾਈਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਇੰਨਾ ਸਮਾਈਲ ਕਰਦੀ ਮੈਂ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਦੇਖੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅੱਜ ਫਿਰ ਉਹ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ
ਕੋਠੇ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਚਾਚੀ ਸਾਹਮਣੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ
"ਆਇਉ ਭਾਜੀ ਜਰਾ ਉਪਰ, ਕੰਮ ਆ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ"।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚਲ" ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਗਏ।
ਕਮਰੇ ਚ ਪਹੁੰਚਕੇ ਅਸੀਂ ਉਪਰ ਲੱਗੇ ਬੈੱਡ ਕੋਲ ਖਲੋ ਗਏ। ਉਹ
ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸ ਵਲ
ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਮੈਂ- l love you
ਕਿਰਨ (ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ)- I love you too
ਉਸਨੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ i love you ਕਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ
ਨਾਲ ਪਾਟਨ ਤੇ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਇੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਂ
ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਉਸਦੇ ਵਲ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦਾਂ
ਕਰਕੇ ਖੁਦ ਹੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਮੇਰਾ ਤਾਂ
ਇਹ ਦੇਖਕੇ ਹੀ ਲਨ ਆਕੜ ਗਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਤਾਂ ਇਹ ਮੰਨੀ ਹੋਈ
ਆ। ਜੇ ਮੈਂ ਹੁਣੀ ਇਹਦੀ ਲੈ ਲਵਾਂ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਮਨਾ ਨਾ ਕਰੇ
ਤੇ ਚੁਪਚਾਪ ਦੇ ਦੇਵੇ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਰਿਸਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਤੇ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਵਾਰੀ
ਕਾਹਲੀ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਭੁਗਤ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਜੇ ਹੁਣ ਇਸਨੇ ਖੁਦ ਕਿਹਾ ਮੂੰਹੋਂ
ਕਿ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ, ਤਦ ਹੀ ਇਹਦੀ ਲੈਣੀ ਮੈਂ। ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਰਸੋਂ
20 ਤਰੀਕ ਆ। ਅੱਜ ਇਹਨੂੰ ਚੂਸਕੇ, ਹੱਥ ਹੁਥ ਫੇਰੂੰਗਾ ਤੇ ਪਰਸੋਂ
ਨੂੰ ਸੈਕਸ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੂੰਗਾ। ਕਿਤੇ ਇਹ ਨਾ
ਸੋਚੇ ਕਿ ਕੱਲ ਅਜੇ ਮੰਨੀ ਮੈਂ ਤੇ ਅੱਜ ਹੀ ਇਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕਰਨ
ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ। ਨਾਲੇ ਹੁਣ ਉਸਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਤੋਂ ਦੇਖਕੇ ਲਗਦਾ ਸੀ
ਕਿ ਹੁਣ ਇਸਨੇ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਮੰਨ ਜਾਣਾ ਆ ਸੈਕਸ ਕਰਨ ਲਈ।
ਜਦੋਂ ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਵਲ ਕੀਤੇ ਤਾਂ ਬਿਨਾਂ ਦੇਰੀ ਕੀਤੇ
ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲਗ
ਪਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਕਿਰਨ ਵੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ
ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ
ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਏ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਚ ਚੂਸਨ ਲੱਗਾ। ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਚੁਸਵਾਉਂਦਿਆਂ
ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਗਲੇ ਵਿਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲਗ ਲਗ
ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਕਿਰਨ ਵੀ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਚ
ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਹੜਾ ਫਿਰ ਘੱਟ ਕਰਨੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਖਿੱਚਕੇ
ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਈ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਆਪਣੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤੇ।
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਕਮਰ ਤੇ ਫੇਰਕੇ ਥੱਲੇ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ
ਬੁੰਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਵਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਭਰ
ਭਰਕੇ ਦੱਬਣ ਤੇ ਮਸਲਨ ਲੱਗਾ। ਉਸਦੇ ਨਰਮ ਨਰਮ ਚਿੱਤੜ ਦੱਬਣ
ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਈ ਬਹੁਤ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਈ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੌਕਾ ਮਿਲਣ
ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੱਲ ਚੂਸਦਾ ਤਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਨਾਲ ਛੇੜਖਾਨੀਆਂ
ਜਰੂਰ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਅੰਦਰ
ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਉਸਦਾ ਨੰਗਾਪਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ
ਅੱਜ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਝਿਜਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਵੱਖ
ਕੀਤੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਮੁਸਕੁਰਾ ਰਹੀ ਸੀ।
"ਸੱਚੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ" ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਚੀਰ ਵਿਚ
ਉਂਗਲ ਪਾਕੇ ਵਿਚਕਾਰੋਂ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਬੋਚਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਸੱਚੀ" ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ।
ਮੈਂ- ਦੇਖਲਾ ੳਦਨ ਵਾਂਗ ਫਿਰ ਨਾ ਕਹਿ ਦੇਵੀ ਕਿ ਮੈਂ ਤੇ ਵੈਸੇ ਈ ਕਿਹਾ
ਸੀ।
ਕਿਰਨ- ੳਦਨ ਤਾਂ ਗੁੱਸੇ ਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਫਿਰ ਠੀਕ ਆ। ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਇਕ promise ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਯਾਦ ਆ ਤੈਨੂੰ?
ਕਿਰਨ- ਕਾਹਦਾ?
ਮੈਂ- 20 ਤਰੀਕ ਦਾ।
ਕਿਰਨ- ਅੱਛਾ? 20 ਤਰੀਕ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆ ਤਹਾਨੂੰ।
ਮੈਂ- ਹਮਮ। ਚਾਚਾ ਚਾਚੀ ਹੁਣੀ ਜਾ ਰਹੇ ਆ ਪਰੋਗਰਾਮ ਤੇ?
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਜਾ ਰਹੇ ਆ। ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਕਹਿਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣਾ
ਆ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ।
ਮੈਂ- ਕਿਉਂ?
ਕਿਰਨ- ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਸੀ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ। ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ
ਹੁਣ ਬੁਲਾਉਣਾ ਨੀ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਫਿਰ ਘਰ ਇਕੱਲੀ ਰੁਕ ਕੇ ਕੀ
ਕਰਨਾ ਮੈਂ।
ਮੈਂ- ਮਤਲਬ ਹੁਣ ਫਿਰ ਤੂੰ promise ਤੋੜਨਾ ਹਨਾ ਆਪਣਾ?
ਕਿਰਨ- ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ। ਕੋਈ ਨਾ ਮੈਂ ਹੁਣ ਕਹਿ ਦਊਂਗੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕਿ
ਮੈਂ ਨੀਂ ਜਾਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ।
ਮੈਂ- ਮਤਲਬ ਕਰੂੰਗੀ ਫਿਰ ਤੂੰ ਸੈਕਸ ਮੇਰੇ ਨਾਲ? (ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਅਜੇ ਵੀ
ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਮਸਲ ਰਹੇ ਸੀ)
ਕਿਰਨ- ਹਾਂ ਕਰ ਲਿਉ। ਬਸ ਉਸ ਦਿਨ ਵਾਂਗ ਨਾ ਕਰਿਉ।
ਮੈਂ- ਨਹੀ ਜਾਨ। ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ ਤੂੰ। ਹੁਣ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ੳਦਾਂ।
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੁਣੇ ਆ ਤੇਰੇ?
ਕਿਰਨ- ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ?
ਮੈਂ- ਹਾਂ, ਸਲਵਾਰ ਵੀ, ਕਮੀਜ ਵੀ, ਬਰਾ ਵੀ ਤੇ ਕੱਛੀ ਵੀ। ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ
ਕਰਨਾ ਆ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ।
ਕਿਰਨ(ਥੋੜਾ ਰੁਕ ਕੇ)- ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਪੈਂਟੀ ਲਾਹ ਲਿਉ ਤਾਂ?
ਮੈਂ- ਨਹੀ ਯਾਰ। ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੁਣੇ ਆ ਮੈਂ। ਚਾਚੇ ਹੁਣਾਂ ਨੇ ਕਿਹੜਾ
ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਣਾ। 3-4 ਘੰਟੇ ਤਾਂ ਲਾਕੇ ਈ ਆਉਣਗੇ। ਬਥੇਰਾ ਟਾਈਮ
ਆ ਆਪਣੇ ਕੋਲ।
ਕਿਰਨ- ਹਮਮ ਠੀਕ ਆ। ਲਾਹ ਲਿਉ ਫਿਰ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਇਕ ਹੋਰ ਗੱਲ। ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਕੱਟ ਲਈ ਉਥੋਂ। (ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ
ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ)
ਕਿਰਨ- ਉਹ ਕਿੱਦਾਂ ਕੱਟਾਂ?
ਮੈਂ- ਜਿਦਾਂ ਬਾਕੀ ਕੱਟਦੇ ਆ। ਆਪਣੀ ਕਿਸੇ ਫਰੈਂਡ ਕੋਲੋਂ ਪੁੱਛ ਲਵੀਂ।
ਤੇ ਪੂਰੇ ਸਾਫ ਕਰ ਲਵੀਂ ਵਾਲ ਉਥੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ।
ਕਿਰਨ- ਦੇਖਦੀ ਆਂ।
ਮੈਂ- ਦੇਖਣਾ ਕੀ ਆ। ਕੱਟ ਲਵੀਂ ਕੱਲ ਨੂੰ।
ਕਿਰਨ- ਠੀਕ ਆ ਯਾਰ, ਕੱਟ ਲਊਂਗੀ। ਹੋਰ ਕੋਈ ਫਰਮਾਇਸ਼?
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਬਸ ਇੰਨਾ ਈ ਆ।
ਕਿਰਨ- ਹਮਮ ਅੱਛਾ ਬਸ ਕਰੋ ਹੁਣ। ਥੱਲੇ ਚਲੀਏ ਆਪਾਂ। (ਕਿਰਨ ਨੇ
ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਚੋਂ ਛੁਡਾਕੇ ਕਿਹਾ)
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਸ ਕਿਸ ਹੀ ਦੇਣ ਆਈ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇਹ। ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ
ਜਾਣ ਨੂੰ ਵੀ ਕਹਿਣ ਲਗ ਪਈ। ਪਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਕੁਛ ਨਾ
ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਹਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨਕੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਆ ਗਿਆ।
---19 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਮੈਂ ਨਾਨਕੇ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਸਵੇਰ ਦਾ।
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਘੁੰਮਦਿਆਂ ਹੀ ਲੰਘ ਗਿਆ ਸੀ। ਮਾਮੇ
ਹੁਣਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਿਆਂ ਵੀ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਬਾਰੇ ਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਗ ਰਿਹਾ। ਬਸ ਕਿਰਨ ਬਾਰੇ
ਹੀ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ ਹਰ ਵੇਲੇ। ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੇ
ਵਿਚ ਵੀ ਉਹਦੇ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਫੀਲਿੰਗਸ ਆਉਣੀਆਂ
ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਆਂ। ਕਿਉਂਕਿ ਸਵੇਰੇ ਉਠਦਿਆਂ ਵੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਕਿਰਨ ਹੀ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਆਉਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੌਣ ਲੱਗਿਆਂ
ਵੀ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹੀ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਸੱਚੀਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਆ।
ਰਾਤ ਨੂੰ ਘਰ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੋਟੀ ਵਗੈਰਾ ਖਾਧੀ। ਦਿਨ ਭਰ ਇਧਰ
ਉਧਰ ਘੁੰਮਣ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿਰਨ
ਨੂੰ 1-2 ਮੈਸੇਜ ਕਰ ਲਵਾਂ। ਮੈਂ ਫੋਨ ਫੜਿਆ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ- ਕੱਲ ਦਾ ਕਿੱਦਾਂ, ਪੱਕਾ ਆ ਫਿਰ?
10-15 ਮਿੰਟ ਬਾਦ ਕਿਰਨ ਦਾ ਰਿਪਲਾਈ ਆਇਆ।
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਪੱਕਾ ਆ। ਬਾਕੀ ਸਵੇਰੇ ਗੱਲ ਕਰੂੰਗੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ
ਮੈਂ।
ਮੈਂ- ok ਮੇਰੀ ਜਾਨ। ਗੁਡਨਾਈਟ।
ਕਿਰਨ- ਗੁਡਨਾਈਟ। ਸੌਂ ਜੋ ਹੁਣ।
ਮੈਂ ਫੋਨ ਪਰੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੱਲ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਸਿਰਫ
ਕੱਲ ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਸੀ। ਸੋਚਦਿਆਂ ਸੋਚਦਿਆਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਨੀਂ ਸੀ
ਲੱਗਾ ਕਿ ਕਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ ਸੀ।
ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਤਾਂ ਖੁਸ਼ੀ ਤਾਂ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਖਰਕਾਰ ਕਿਰਨ ਨਾਲ
ਸੈਕਸ ਕਰ ਹੀ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਨਿਰਾਸ਼ਾ ਵੀ ਹੋਈ ਇਹ
ਸੋਚਕੇ ਕਿ ਮੁਸਕਾਨ ਐਵੀਂ ਆ ਗਈ ਸੀ ਘਰ। ਜੇ ਹੋਰ ਥੋੜਾ ਚਿਰ
ਨਾ ਆਉਂਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਦੁਬਾਰਾ ਲੈ ਲੈਣੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਘਰੋਂ ਨਿਕਲਕੇ
ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ। ਰਾਹ ਚ ਜਾਂਦਿਆਂ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ
ਚ ਆਇਆ ਕਿ ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਕਿਰਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਛੁਟਾਇਆ
ਸੀ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਪਰੈਗਨੈਂਟ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ
ਦਰਦ ਦੀ ਦਵਾਈ ਦੇ ਨਾਲ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਰੋਕਣ ਦੀ ਦਵਾਈ ਵੀ ਲੈਣੀ
ਪੈਣੀ ਆ ਤਾਂ ਜੋ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਦਾ ਖਤਰਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਜੇ ਕਿਤੇ
ਪਰੈਗਨੈਂਟ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਬੁੰਡ ਪੰਗਾ ਪੈ ਜਾਣਾ। ਉਥੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੈਂ ਮੈਡੀਕਲ
ਸਟੋਰ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਸਾਈਡ ਤੇ ਬੁਲਾਇਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਸਮਝਾਈ
ਕਿ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ ਮੈਂ ਤੇ ਹੁਣ ਦਵਾਈ ਚਾਹੀਦੀ ਆ
ਦਰਦ ਲਈ ਤੇ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਲਈ। ਸਟੋਰ ਵਾਲੇ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਗੋਲੀਆਂ
ਦਿੱਤੀਆਂ ਇੱਕ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਲਈ, ਬਾਕੀ ਦਰਦ ਦੀ ਤੇ infection
ਲਈ ਸੀ ਕਿ ਕੋਈ infection ਨਾ ਹੋਵੇ ਖੂਨ ਵਗਣ ਕਰਕੇ। ਪਰੈਗਨੈਸੀ
ਰੋਕਣ ਵਾਲੀ ਦਵਾਈ emergency ਪਿਲ ਸੀ, ਜੋ ਸੈਕਸ ਹੋਣ ਤੋਂ
2 ਦਿਨ ਅੰਦਰ ਖਾਣੀ ਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਦਵਾਈ ਫੜੀ ਤੇ ਚਾਚੀ ਕੇ ਘਰ ਵਲ
ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਚਾਚੀ ਕੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਚਾਚੀ ਵਿਹੜੇ ਵਿਚ ਸੀ।
"ਹਾਂਜੀ ਚਾਚੀ। ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਤੁਸੀਂ?" ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ।
ਚਾਚੀ- ਹਾਂ ਧੁੱਪ ਸੇਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਠੰਡ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਘੜੀ
ਧੁੱਪੇ ਬੈਠ ਜਾਨੇ ਆ।
ਮੈਂ- ਕਿਰਨ ਨੀ ਬੈਠੀ ਬਾਹਰ? ਉਹ ਅੰਦਰ ਬੈਠੀ ਠੰਡ ਚ?
ਚਾਚੀ- ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਹੋਇਆ ਉਹਨੂੰ। ਜਦੋਂ ਦੀ ਤੁਹਾਡਿਉਂ ਆਈ ਆ
ਉਦੋਂ ਦੀ ਅੰਦਰ ਕੰਬਲ ਲੈਕੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਆ ਕਹਿੰਦੀ ਸਿਰ ਦੁਖਦਾ
ਮੇਰਾ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ। ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ, ਜਦੋ ਸਾਡੇ ਆਈ ਸੀ ਕਿ ਸਿਰ
ਦੁਖਦਾ ਮੇਰਾ। ਮੈਂ ਗਿਆ ਸੀ ਮੈਡੀਕਲ ਸਟੋਰ ਵਲ। ਉਹਦੇ ਲਈ ਵੀ
ਲਿਆਂਦੀ ਆ ਦਵਾਈ।
ਚਾਚੀ- ਅੱਛਾ। ਹਾਂ ਦੇਦੇ ਉਹਨੂੰ ਫਿਰ ਜਾਕੇ। ਅੰਦਰ ਈ ਪਈ ਆ ਲੰਮੇ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਕਮਰੇ ਵਲ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਬੈੱਡ ਤੇ ਕੰਬਲ ਲਈ ਆਪਣੀ
ਖੱਬੀ ਸਾਈਡ ਤੇ ਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋ ਕੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਮਰੇ
ਚ ਆਉਂਦਿਆਂ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਨਜਰਾਂ ਥੱਲੇ ਕਰ ਲਈਆਂ।
"ਦਰਦ ਕਿੱਦਾਂ ਹੁਣ"? ਮੈਂ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਹੀ ਬੈਠਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਗੁੱਸੇ ਚ ਆ।
"ਬੋਲਦੀ ਨੀ ਜਾਨ" ਮੈਂ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ।
ਉਹ ਫਿਰ ਨਾ ਬੋਲੀ। ਮੈਂ 2-3 ਵਾਰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ
ਉਹ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਪਰੇ ਦੇਖਦੀ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅਜੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਆ
ਇਹ, ਅਜੇ ਨੀ ਬੁਲਾਉਣਾ ਇਹਨੇ। ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਚਾਚੀ
ਤਾਂ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਤੇ ਦਵਾਈ ਕੱਢਕੇ ਬਾਹਰ ਰੱਖੀ।
"ਆਹ ਦੇਖਲਾ ਇਧਰ, ਦਵਾਈ ਲਿਆਂਦੀ ਆ ਦਰਦ ਦੀ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਇਧਰ ਮੂੰਹ ਕਰਕੇ ਦਵਾਈ ਦੇ ਦੇ ਕਾਗਜ ਵਲ ਦੇਖਿਆ।
ਮੈਂ ਕੱਲੀ ਕੱਲੀ ਗੋਲੀ ਹੱਥ ਚ ਫੜਕੇ ਉਸਨੂੰ ਸਮਝਾਕੇ ਕਿਹਾ
"ਆਹ ਦਰਦ ਤੇ infection ਦੀ ਆ। ਹੁਣ ਖਾ ਲਵੀਂ। ਹੋਰ ਵੀ ਲਿਆਂਦੀਆਂ
ਦਰਦ ਦੀਆਂ। ਜੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਦਰਦ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਫਿਰ ਖਾ ਲਵੀਂ। ਤੇ ਆਹ
ਗੋਲੀ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਰੋਕਣ ਦੀ ਆ, ਇਹ ਖਾਣੀ ਜਰੂਰੀ ਆ ਤੇਰੇ ਲਈ।
ਭਵਾਂ ਹੁਣ ਖਾ ਲਾ, ਭਵਾਂ ਰਾਤ ਨੂੰ ਖਾ ਲਵੀਂ ਪਰ ਖਾਵੀਂ ਜਰੂਰ।
ਕਿਰਨ ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਦਵਾਈ ਫੜ ਲਈ ਪਰ ਬੋਲੀ ਕੁਝ ਨਾ।
ਫਿਰ ਉਹ ਫਟਾਫਟ ਉੱਠੀ ਤੇ ਕੋਲ ਮੇਜ ਤੇ ਪਿਆ ਪਾਣੀ ਦਾ ਜੱਗ ਤੇ
ਗਿਲਾਸ ਫੜਕੇ, ਪਾਣੀ ਭਰਕੇ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਹ ਗੋਲੀਆਂ ਮੂੰਹ ਚ
ਪਾਈਆਂ ਤੇ ਉਪਰੋਂ ਪਾਣੀ ਪੀ ਗਈ। ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਪਰੈਗਨੈਂਸੀ ਵਾਲੀ
ਦਵਾਈ ਖਾਂਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਥੋੜਾ ਚੈਨ ਆਇਆ। ਦਵਾਈ ਖਾਕੇ ਉਸਨੇ
ਬਾਕੀ ਗੋਲੀਆਂ ਬੈੱਡ ਦੇ ਗੱਦੇ ਥੱਲੇ ਰੱਖਕੇ ਲੁਕੋ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਕੰਬਲ
ਵਿਚ ਮੂੰਹ ਪਾਕੇ ਦੁਬਾਰਾ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਈ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਵੇਲੇ ਉਹ ਮੇਰੀ
ਸ਼ਕਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਸੋਚਿਆ ਕੱਲ ਇਹਦਾ
ਗੁੱਸਾ ਠੰਡਾ ਹੋਣ ਤੇ ਈ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰੂੰਗਾ। ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚਲ
ਚੰਗਾ ਚਲਦਾ ਮੈਂ"। ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਅਵਾਜ ਨਾ ਦਿੱਤੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਚੁਪਚਾਪ
ਘਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਘਰ ਪਹੁੰਚਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਬੈੱਡ ਤੇ ਜਾਕੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ
ਬਾਦ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ। ਨਸ਼ੇ ਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਰਾਤ ਤਕ ਸੁੱਤਾ
ਰਿਹਾ। ਰਾਤ 9 ਕੁ ਵਜੇ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਲਈ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾਕੇ ਮੈਂ
ਫਿਰ ਸੋਂ ਗਿਆ।
---11 ਤਰੀਕ---
ਸਵੇਰੇ ਮੇਰੀ ਨੀਂਦ ਖੁੱਲੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਥੋੜਾ ਭਾਰੀ ਸੀ ਕੱਲ ਦੀ ਪੀਤੀ
ਕਰਕੇ, ਪਰ ਨਸ਼ਾ ਹੁਣ ਉੱਤਰ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਇਕਦਮ ਹੀ ਕੱਲ
ਦੁਪਹਿਰੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਕਾਂਡ ਦਾ ਚੇਤਾ ਆਇਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ
ਯਾਰ ਕੱਲ ਕੀ ਕਰਤਾ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ
ਨੂੰ ਦਿੱਤੀ ਸੀ, ਤੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਬੇਰਹਿਮੀ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ
ਸੀ। ਉਸਦੇ ਮੋਢੇ, ਗੱਲਾਂ, ਧੌਣ ਤੇ ਮੰਮੇ ਤੇ ਦੰਦੀਆਂ ਵੀ ਵੱਢੀਆਂ ਸੀ
ਜੋਰ ਜੋਰ ਨਾਲ। ਉਸਦਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਸਗੋਂ ਮੈਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੇ
ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਦਰਦ ਦੇ ਦੇਕੇ
ਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹੈ ਵੀ ਅਜੇ ਉਹ ਹਲਕੀ ਉਮਰ ਦੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਹ ਸਭ
ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਡਰਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਕਰਨ
ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੰਨੇ ਨਖਰੇ ਕਰਨੇ ਉਹਨੇ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਸੋਫੀ ਹਾਲਤ
ਵਿਚ ਕੱਲ ਕੀਤੇ ਕਾਰੇ ਨੂੰ ਸੋਚਕੇ ਥੋੜਾ ਪਛਤਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਕੱਲ
ਦੇ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਜਾ ਵੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੇਰਾ ਲਨ ਵੀ
ਪੂਰਾ ਆਕੜ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਜੋ ਹੋਣਾ ਸੀ, ਹੋ ਗਿਆ।
ਹੁਣ ਅੱਗੇ ਦੀ ਸੋਚਦਾ ਆਂ। ਹੁਣ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮਿਲਦਾ ਆ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਜਾ
ਕੇ। ਮੈਂ ਫਟਾਫਟ ਉੱਠਿਆ, ਨਹਾ ਕੇ ਰੋਟੀ ਵਗੈਰਾ ਖਾਧੀ ਤੇ ਬਾਹਰ
ਯਾਰਾਂ ਦੋਸਤਾਂ ਵਲ ਚਲਿਆ ਗਿਆ।
ਦੁਪਹਿਰੇ ਮੈਂ ਘਰ ਸੀ ਤਾਂ ਮੁਸਕਾਨ ਚਾਚੀ ਘਰੋਂ ਹੋ ਕੇ ਆਈ ਸੀ ਤੇ
ਆਉਂਦਿਆਂ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗੀ।
ਮੁਸਕਾਨ- ਉਧਰ ਕਿਰਨ ਬੀਮਾਰ ਹੋਈ ਪਈ ਆ। ਅੱਜ ਸਕੂਲ ਵੀ
ਨੀ ਗਈ। ਤੁਰਿਆ ਨੀ ਸੀ ਜਾਂਦਾ ਉਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਬੁਖਾਰ ਨਾਲ। ਡਾਕਟਰ
ਘਰੇ ਸੱਦਿਆ ਸੀ, ਉਹ ਦਵਾਈ ਵਗੈਰਾ ਦੇਕੇ ਗਿਆ ਸਵੇਰੇ।
ਮੰਮੀ- ਅੱਛਾ? ਮੈਂ ਪਤਾ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀ ਆ ਠਹਿਰਕੇ।
"ਕਿੱਦਾਂ ਚੜਿਆ ਬੁਖਾਰ"? ਮੈਂ ਵਿਚੇ ਹੀ ਬੋਲ ਪਿਆ।
ਮੁਸਕਾਨ- ਪਤਾ ਨੀ। ਕੱਲ ਕਹਿੰਦੀ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰਾ ਸਿਰ ਦੁਖ ਰਿਹਾ।
ਉਦੋਂ ਦਵਾਈ ਨੀ ਲਈ ਹੁਣੀ ਤਾਂ ਹੁਣ ਜਿਆਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣਾ।
"ਹਮਮ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ ਦੇਖਕੇ ਆਉਂਦਾ ਉਹਨੂੰ ਕਿ ਕੀ ਹਾਲ ਚਾਲ ਆ ਉਸਦਾ,
ਕਿਤੇ ਸਾਲਾ ਜਿਆਦਾ ਈ ਪੰਗਾ ਨਾ ਪੈ ਜਾਵੇ। ਮੈਂ ਫਟਾਫਟ ਚਾਚੀ ਘਰ
ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਵਿਹੜੇ ਚ ਬੈਠੀ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਕਿਰਨ ਦਾ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛ
ਕੇ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਕਿਰਨ ਕੋਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਕੰਬਲ ਮੂੰਹ ਉਪਰ
ਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਕੰਬਲ ਫੜਕੇ
ਪਰੇ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਚਿਹਰਾ ਨੰਗਾ ਹੁੰਦਿਆਂ ਇਕਦਮ ਹੀ ਉਸਨੇ
ਅੱਖਾਂ ਖੋਲ ਲਈਆਂ।
"ਹੁਣ ਬੁਖਾਰ ਕਿੱਦਾਂ ਤੇਰਾ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ (ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਹਟਾਕੇ)- Touch ਨਾ ਕਰੋ ਮੈਨੂੰ।
ਮੈਂ- ਹਮਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। (ਮੈਂ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਕਿਹਾ)
ਮੈਂ- ਦਰਦ ਤਾਂ ਨੀ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਹੁਣ?
ਕਿਰਨ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ? ਜਾਉ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ- ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਯਾਰ। ਤੇਰੀ ਫਿਕਰ ਆ ਤਾਂ ਹੀ ਤੈਨੂੰ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾਂ।
ਤੂੰ ਅੱਗੋਂ ਇਦਾਂ ਬੋਲ ਰਹੀ ਆਂ।
ਕਿਰਨ- ਕੋਈ ਲੋੜ ਨੀ ਆ ਫਿਕਰ ਕਰਨ ਦੀ। ਮੇਰੇ ਘਰਦੇ ਹੈ ਆ
ਫਿਕਰ ਕਰਨ ਲਈ। ਤੁਹਾਡੀ ਲੋੜ ਨੀ ਆ ਮੈਨੂੰ। ਫਿਕਰ ਕੱਲ ਕਰਨੀ
ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ। ਅੱਜ ਕੋਈ ਲੋੜ ਨੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਟੈਂਨਸ਼ਨ ਲੈਣ ਦੀ।
ਕਿਰਨ ਬੁਖਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਹੌਲੀ ਅਵਾਜ ਚ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮੈਂ- ਲੈ ਦਸ ਯਾਰ। ਕੀ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀ ਜਾਂਦੀ ਤੂੰ।
ਕਿਰਨ- ਮੈਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਨਾ ਬੁਲਾਉ। ਅੱਗੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬੋਲਿਆ ਨੀ ਜਾਂਦਾ।
ਜਾਉ ਤੁਸੀਂ, ਮੈਂ ਨੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ। ਕੱਲ ਵੀ ਕਿਹਾ
ਸੀ ਮੈਂ ਕਿ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਬੁਲਾਇਉ ਨਾ ਮੈਨੂੰ।
ਮੈਂ- ਨਾ ਬੁਲਾਵੀਂ ਪਰ ਦਸ ਤਾਂ ਦੇ ਕੋਈ ਦਰਦ ਵਗੈਰਾ ਤਾਂ ਨੀ ਜਾਂ
ਹੋਰ ਕੋਈ ਤਕਲੀਫ।
"ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ। ਤੁਸੀਂ ਜਾਉ ਬਸ" ਕਹਿਕੇ ਕਿਰਨ ਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮੂੰਹ
ਕੰਬਲ ਚ ਦੇ ਲਿਆ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਬਥੇਰਾ ਬੁਲਾਉਣ
ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ
ਉਸਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੀ ਨਕਾਮ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਉਠਕੇ ਵਾਪਸ
ਘਰ ਆ ਗਿਆ। ਚਾਚੀ ਤੋਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਹੁਣ ਕਿਰਨ
ਨੂੰ ਫਰਕ ਆ, ਬੁਖਾਰ ਵੀ ਉਤਰ ਗਿਆ ਹੁਣ। ਥੋੜੀ weakness
ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਬਸ। ਮੈਂ ਇਹ ਸੁਣਕੇ ਸ਼ੁਕਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਕੋਈ
ਜਿਆਦਾ ਰੱਫੜ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਹੁਣ 1-2 ਦਿਨ ਠਹਿਰਕੇ
ਹੀ ਕਿਰਨ ਕੋਲ ਜਾਊਂਗਾ। ਅਜੇ ਤਾਂ ਉਹ ਪੂਰੀ ਭੜਕੀ ਹੋਈ ਆ।
ਬੁਖਾਰ ਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਦਰਦ ਦਾ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਹੀ ਸਮਝ ਰਹੀ
ਆ, ਜੋ ਕਿ ਸਹੀ ਵੀ ਸੀ। ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੂੰ ਹੋਰ ਗੁੱਸਾ ਆ ਰਿਹਾ
ਹੋਣਾ ਆ। ਮੈਂ ਅਜੇ ਉਸਦੇ ਠੀਕ ਹੋਣ ਤੱਕ ਘਰ ਰਹਿਣਾ ਹੀ ਸਹੀ
ਸਮਝਿਆ।
---12 ਤਰੀਕ---
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਕੋਲ ਨੀ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਅਜੇ ਨੀ ਫਾਇਦਾ
ਜਾਣ ਦਾ। ਨਾ ਈ ਮੈਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਮੂੰਹ ਬੁਲਾਉਣਾ ਉਸਨੇ। ਰਾਤੀਂ ਚਾਚੀ
ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਕਿੱਦਾਂ ਕਿਰਨ। ਚਾਚੀ
ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਉਹ ਠੀਕ ਆ, ਸਵੇਰੇ ਸਕੂਲ ਜਾਊਗੀ ਹੁਣ।
ਮੈਂ ਵੀ ਸ਼ੁਕਰ ਕੀਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ ਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਡੇ
ਪਿੰਡ ਇਕ ਅਮਲੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਅਗਲੀ ਰਾਤ
ਨਸ਼ਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਘਰਵਾਲੀ ਨਾਲ ਬਹੁਤ rough ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ
ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੀਲ ਤੋੜੀ ਸੀ ਪਰ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਉਸਦੀ ਘਰਵਾਲੀ
ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਉਣਾ ਪਿਆ ਸੀ। 2 ਦਿਨ ਹਸਪਤਾਲ
ਰਹੀ ਸੀ ਘਰਦੀ ਉਸਦੀ। ਇਹ ਵੀ ਸ਼ੁਕਰ ਆ ਕਿ ਮੁਸਕਾਨ ਉਸ
ਵੇਲੇ ਘਰ ਆ ਗਈ ਸੀ, ਨਹੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਨਸ਼ੇ ਚ ਹੋਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਰਨ
ਨਾਲ ਕੀ ਕਰ ਦੇਣਾ ਸੀ। ਉਹ ਨਾਜੁਕ ਸੀ, ਉਸਤੋਂ ਤਾਂ ਇਸਤੋਂ ਜਿਆਦਾ
ਸਹਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣਾ।
---13 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਕਿਰਨ ਸਕੂਲ ਹੋ ਗਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ 2 ਵਜੇ ਛੁੱਟੀ ਹੁੰਦੀ
ਸੀ ਸਕੂਲ ਤੋਂ। ਮੈਂ 3 ਕੁ ਵਜੇ ਦੁਪਹਿਰ ਵੇਲੇ ਮੈਂ ਚਾਚੀ ਘਰ ਗਿਆ ਤਾਂ
ਚਾਚੀ ਘਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਰਸੋਈ ਚ ਆਪਣੇ ਲਈ ਚਾਹ ਬਣਾ
ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਅਦਰਕ ਵਗੈਰਾ ਕੁੱਟ ਰਹੀ ਸੀ ਚਾਹ ਚ ਪਾਉਣ ਲਈ।
"ਕਿੱਦਾਂ ਸਿਹਤ ਹੁਣ ਤੇਰੀ?" ਮੈਂ ਰਸੋਈ ਚ ਵੜਦਿਆਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਕੇ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਨਾ ਦਿੱਤਾ
ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮੂੰਹ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਰਹੀ।
ਮੈਂ- ਜਾਨ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਮੈਂ
ਕਿਰਨ ਇਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜੀ ਤੇ ਬੋਲੀ।
ਕਿਰਨ- ਜਾਨ ਨੀ ਆ ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਦੀ ਵੀ। ਕਿਰਨ ਨਾਮ ਆ ਮੇਰਾ।
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾਂ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਆ ਤੂੰ।
ਕਿਰਨ- ਪਰ ਮੈਂ ਨੀ ਕਰਦੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਵਿਆਰ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ? ਉਸ ਦਿਨ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਤੇ ਕਿਸ ਕਿਉਂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਫਿਰ ਤੂੰ?
ਕਿਰਨ- ਉਹ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਆਪਣੇ
ਮੂੰਹੋਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆਂ ਮੈਂ। ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਨੂੰ
ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਨਾ ਬੁਲਾਇਆ ਕਰੋ। ਫਿਰ ਕਿਉਂ ਬੁਲਾਉਂਦੇ
ਆ ਮੈਨੂੰ।
ਮੈਂ- ਬੁਲਾਉਣਾ ਕਿਉਂ ਨੀ ਆਂ। ਇੰਨਾ ਕੀ ਗਲਤ ਕਰ ਦਿਤਾ ਮੈਂ।
ਕਿਰਨ- ਤੁਹਾਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਕੀ ਗਲਤ ਕੀਤਾ?
ਮੈਂ- ਹਾਂ ਤੇ ਪਿਆਰ ਈ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ।
"ਉਹ ਪਿਆਰ ਨੀ ਸੀ। ਜਬਰਦਸਤੀ ਸੀ, ਜਬਰਦਸਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ
ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ" ਕਿਰਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਕੋਟੀ ਦੇ ਕਾਲਰ ਨੂੰ
ਪਰੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣੀ ਧੌਣ ਤੇ ਪਏ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿਖਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਧੌਣ
ਤੋਂ ਕੋਟੀ ਪਰੇ ਹੋਣ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਧੌਣ ਦਿਖੀ ਜਿਸਤੇ ਮੇਰੇ ਦੰਦੀਆਂ
ਵੱਢਣ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪਏ ਹੋਏ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਕੋਟੀ ਦੇ
ਦੋ ਬਟਨ ਖੋਲੇ ਤੇ ਉਪਰੋਂ ਕਮੀਜ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਮੰਮਾ
ਅੱਧਾ ਨੰਗਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਮੰਮੇ ਉਪਰ ਬਣੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਦਿਖਾਏ। ਮੰਮਾ ਅੱਧਾ
ਨੰਗਾ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਸੀਰੀਅਸ ਹਾਲਾਤ ਚ ਵੀ ਮੈਂ ਦਿਲ ਕਰਦਾ ਸੀ
ਕਿਰਨ ਮੰਮਾ ਪੂਰਾ ਨੰਗਾ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਨਿੱਪਲਾਂ ਵੀ ਦਿਖਾਵੇ।
"ਚਲ ਸੌਰੀ ਯਾਰ, ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨੀ ਕਰਦਾਂ ਇਦਾਂ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਸ ਵਲ
ਵਧਿਆ।
ਕਿਰਨ- ਲਾਗੇ ਨਾ ਆਇਉ ਮੇਰੇ। ਦੂਰ ਰਹਿਕੇ ਈ ਗੱਲ ਕਰੋ।
ਮੈਂ- ਯਾਰ ਕਿਉਂ ਗੁੱਸਾ ਕਰੀ ਜਾਂਦੀ ਆਂ, ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨੀ ਕਰਦਾ
ਮੈਂ ਇਦਾਂ
ਕਿਰਨ- ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਕੁਛ ਵੀ। ਨਾ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਹੁਣ ਬੁਲਾਉਣਾ ਆ
ਤੇ ਨਾ ਈ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਕੋਈ ਰਿਸ਼ਤਾ ਆ ਹੁਣ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਮਨਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਪਰ ਉਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ
ਨੂੰ ਹੀ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮੇਰੇ ਮਨਾਉਂਦਿਆਂ ਮਨਾਉਂਦਿਆਂ ਈ ਚਾਚੀ
ਘਰ ਆ ਗਈ। ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਿਰਨ ਰਸੋਈ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਈ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਚਾਚੀ ਨਾਲ ਇਧਰ ਉਧਰ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਂ
ਵੀ ਘਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ। ਰਾਹ ਚ ਮੈਂ ਇਹੀ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ ਕਿ ਕਿਤੇ
ਮੈਂ ਇਕ ਗਲਤੀ ਕਰਕੇ ਕਿਰਨ ਵਾਲੀ ਪਟੋਲਾ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥੋਂ
ਗਵਾ ਤਾਂ ਨੀ ਲਿਆ। ਕਿਤੇ ਇਹ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿ ਹੁਣ ਕਿਰਨ ਸੱਚੀਂ ਕਦੀ
ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਹੁਣ ਮੈਂਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋ
ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇੰਨਾ ਫੁੱਦੂ ਸੀ ਮੈਂ ਕਿ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਠਹਿਰ ਨੀ ਸਕਿਆ।
ਮੈਂ ਮਨ ਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕੋਸਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਕਿਰਨ ਹੁਣ
ਨਾ ਮੰਨੀ ਤਾਂ ਘਰੇ ਬੈਠਕੇ ਮੁੱਠ ਹੀ ਮਾਰਨੀ ਪਿਆ ਕਰਨੀ। ਪਰ ਫਿਰ
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੋਂ ਨੀ ਹਟਣਾ। ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ
ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ ਪਿਆਰ ਨਾਲ, ਜਦ ਤਕ ਉਹ ਮੰਨਦੀ ਨਹੀਂ।
ਨਾਲੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਝੁਕਣਾ ਈ ਪੈਂਦਾ।
ਮੈਂ ਘਰ ਪਹੁੰਚਕੇ ਵੀ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੇ। ਮੈਂ
ਵਾਰ ਵਾਰ ਉਸਨੂੰ "sorry" ਲਿਖਕੇ ਭੇਜਦਾ ਰਿਹਾ। ਹਰ ਘੰਟੇ ਬਾਦ
ਉਸਨੂੰ "ਸੌਰੀ ਜਾਨ" ਲਿਖਕੇ ਭੇਜ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਮੈਸੇਜ seen
ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਸੀ ਪਰ ਰਿਪਲਾਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਦੀ। ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਬਲੋਕ
ਵੀ ਨੀ ਸੀ ਕੀਤਾ ਉਸਨੇ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਉਮੀਦ ਅਜੇ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਮਰੀ।
---14 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਜਦੋਂ ਕਿਰਨ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ
ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਕੱਲੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਦੀ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਪਰ ਉਹ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਨੀ ਸੀ ਦਿੰਦੀ। ਜਦੋਂ
ਮੁਸਕਾਨ ਨਾਲ ਗੱਲ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ, ਉਦੋਂ ਮੈਂ ਕੋਈ ਗੱਲ ਪੁੱਛਦਾ ਤਾਂ ਉਦੋਂ
ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਜਵਾਬ ਦੇ ਦਿੰਦੀ ਤਾਂਕਿ ਕਿਸੇ ਨੂੰ show ਨਾ ਹੋਵੇ, ਪਰ
ਉਸਤੋਂ ਅੱਗੇ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰਦੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਨ ਬੁਝਕੇ ਮੁਸਕਾਨ ਤੇ ਮੰਮੀ
ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਨੂੰ ਬਾਰ ਬਾਰ ਬੁਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਅੱਜ ਇਕ ਵਾਰ ਵੀ
ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਅੱਖਾਂ ਮਿਲਾਕੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ। ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ
ਇਗਨੋਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਾਹਲਾ ਗੁੱਸਾ ਆ
ਯਾਰ ਇਸਨੂੰ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜੋ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਹੀ ਇਹ। ਪਰ
ਮੈਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
---15 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਦੁਪਹਿਰੇ ਮੈਂ 2 ਵਜੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਈ ਬਾਈਕ ਲੈਕੇ ਕਿਰਨ ਦੇ ਸਕੂਲ
ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ
ਸਹੇਲੀਆਂ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੱਗੇ
ਜਾਕੇ ਬਾਈਕ ਖਲਾਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਿਹਾ "ਬਹਿਜਾ ਕਿਰਨ, ਲੈਣ ਆਇਆਂ
ਤੈਨੂੰ ਮੈਂ"।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਥੋੜੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਸਹੇਲੀਆਂ ਅੱਗੇ
ਕੁਛ ਬੋਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਸਕਦੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਚੁਪਚਾਪ ਬਾਈਕ ਤੇ ਬੈਠ
ਗਈ। ਉਹ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਹੋਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਬਾਈਕ
ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਜਦ ਉਸਨੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ
ਸਾਡੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਆਪਸ ਵਿਚ ਮਿਲੀਆਂ ਪਰ ਉਸਨੇ ਨਾਲ ਈ ਨਜਰਾਂ
ਪਰੇ ਕਰ ਲਈਆਂ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਬੁਲਾਉਣਾ
ਚਾਹੁੰਦਾ, ਸਗੋਂ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ।
ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਕੀਤੀ, ਬਸ
ਉਸਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚੋਂ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ।
ਦੁਪਿਹਰ ਤੋਂ ਬਾਦ ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ "ਸੌਰੀ ਜਾਨ, ਮੰਨਜਾ ਹੁਣ" ਦਾ ਮੈਸੇਜ
ਲਿਖਕੇ ਭੇਜਿਆ ਪਰ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਰਿਪਲਾਈ ਨਾ ਆਇਆ। ਰਾਤ ਨੂੰ
ਵੀ ਸੌਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ "ਗੁੱਡਨਾਈਟ ਜਾਨ" ਦਾ ਮੈਸੇਜ ਲਿਖਕੇ
ਭੇਜਿਆ।
---16 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਦੁਪਹਿਰੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਕੇ ਸਕੂਲ ਵਲ ਨਿਕਲ ਗਿਆ। ਰਾਹ
ਚ ਮੈਂ ਇਕ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਰੁਕਿਆ ਤੇ ਉਥੋਂ 250 ਰੁਪਏ ਵਾਲੀ ਚਾਕਲੇਟ
ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੀ ਜੈਕੇਟ ਵਿਚ ਰੱਖੀ ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਸਕੂਲ ਦੇ ਗੇਟ ਕੋਲ ਜਾਕੇ
ਬਾਈਕ ਖਲਾਰ ਦਿੱਤੀ। ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੇ ਕਿਰਨ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ
ਮੈਨੂੰ ਬਾਹਰ ਖੜੇ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਅਵਾਜ ਮਾਰਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਬਾਈਕ ਤੇ
ਬੈਠਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਕਿਰਨ ਪਿੱਛੇ ਜਿਹੀ ਹੋਕੇ ਬਾਈਕ ਤੇ ਸੀਰੀਅਸ
ਜਿਹਾ ਮੂੰਹ ਬਣਾਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਂ ਫਿਰ ਸਾਰੇ ਰਸਤੇ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ
ਨਾ ਕੀਤੀ। ਘਰ ਪਹੁੰਚਕੇ ਅਸੀਂ ਅੰਦਰ ਆਏ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣਾ
ਬੈਗ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਚੋਂ ਇਕ ਕਾਗਜ ਕੱਢਿਆ,
ਜਿਸਤੇ "ਸੋਰੀ ਜਾਨ i love you" ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ
ਈ ਚਾਕਲੇਟ ਜੈਕੇਟ ਚੋਂ ਕੱਢੀ ਤੇ ਬੈਗ ਦੇ ਨਾਲ ਈ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਚਾਕਲੇਟ ਤੇ ਕਾਗਜ ਰੱਖਦੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਲਿਆ ਪਰ ਉਹ
ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤੇ ਚੁਪਚਾਪ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਮੈਂ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਨਿਕਲ
ਕੇ ਵਾਪਸ ਘਰ ਆ ਗਿਆ।
ਘਰ ਪਹੁੰਚਕੇ ਵੀ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਹਰ 1 ਘੰਟੇ ਬਾਦ ਮੈਸੇਜ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ
"ਸੌਰੀ ਜਾਨ i love you", "i love you ਮੰਨਜਾ ਹੁਣ"।
ਰਾਤ ਨੂੰ ਫਿਰ ਮੈਂ "ਗੁਡਨਾਈਟ ਜਾਨ i love you" ਦਾ ਮੈਸੇਜ ਲਿਖਕੇ
ਭੇਜਿਆ। ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦੀ ਆਸ਼ਕਬਾਜੀ ਕਰ
ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਸਭ ਆਸ਼ਕਾਂ ਵਾਲੇ ਕੰਮ ਮੈਂ ਆਪਣੀ
ਭੈਣ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਨਹੀਂ
ਸੀ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਬਸ ਉਸਦਾ ਨਰਮ ਸਰੀਰ ਹੀ ਦਿਸਦਾ ਸੀ ਕਿ
ਜੇ ਇਹ ਮੰਨ ਗਈ ਤਾਂ ਰੱਜਕੇ ਫੁੱਦੀ ਲਿਆ ਕਰੂ ਮੈਂ ਇਸਦੀ। ਮੈਂ ਤੇ
ਸੋਚ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਸਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਦੀਆਂ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੇ ਰਹਿਣਾ
ਜਦ ਤਕ ਇਹ ਮੰਨਦੀ ਨੀਂ। ਇਦਾਂ ਦੀ ਕੱਚੀ ਕੱਲੀ ਨੂੰ ਹੱਥੋਂ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਜਾਣ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਮੈਂ।
Update 15
---17 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨੇ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਸਕੂਲ ਦੇ ਗੇਟ ਬਾਹਰ ਖੜੇ
ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਉਥੇ ਈ ਰੁਕ ਗਈ। ਮੈਂ ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਨੋਟਿਸ
ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ ਸੀ ਪਰ ਨਾਲ ਈ ਫਿਰ
ਸੀਰੀਅਸ ਮੂੰਹ ਬਣਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਅਜੇ ਉਸਨੂੰ ਅਵਾਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਮਾਰੀ ਕਿ ਉਹ ਚੁਪਚਾਪ ਆਕੇ ਬਾਈਕ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਬੈਠ ਗਈ।
ਮੇਰੇ ਬਾਈਕ ਤੋਰਨ ਤੇ ਕਿਰਨ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣਾ
ਹੱਥ ਮੇਰੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ
ਗੱਲ ਬਣ ਰਹੀ ਆ ਪਰ ਮੈਂ ਕੁਛ ਬੋਲਿਆ ਨੀਂ। ਮੈਂ ਜਲਦਬਾਜੀ ਚ
ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਕੇ ਬਣਦੀ ਗੱਲ ਵਿਗਾੜਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਮੈਂ
ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮੁਹਕੁਰਾਹਟ
ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਮੂੰਹ ਕੀਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੈਂ
ਬਾਈਕ ਗੇਟ ਦੇ ਬਾਹਰ ਰੋਕ ਲਈ। ਕਿਰਨ ਥੱਲੇ ਉਤਰੀ ਤੇ ਅੰਦਰ
ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ। ਮੈਂ ਪਿੱਛਿਉਂ ਉਸਨੂੰ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਹੀ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਥੋੜਾ
ਅੱਗੇ ਜਾਕੇ ਉਸਨੇ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਆਪਸ
ਵਿਚ ਮਿਲੀਆਂ। ਮੈਂ ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ, ਉਸਨੇ ਵੀ
ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਮੂੰਹ ਪਰੇ ਕਰ ਲਿਆ ਤਾਂ
ਕਿ ਉਸਦੀ ਸਮਾਈਲ ਮੈਨੂੰ ਦਿਖ ਨਾ ਸਕੇ। ਪਰ ਮੈਂ ਦੇਖ ਤਾਂ ਲਿਆ
ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਸਮਾਈਲ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ
ਲੱਗਾ ਕਿ ਸ਼ਾਇਦ ਮੇਰੇ ਪਿਆਰ ਮੈਸੇਜਾਂ ਤੇ ਇਸ ਆਸ਼ਕਬਾਜੀ ਨਾਲ
ਕਿਰਨ ਪਿਘਲ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਅੰਦਰ ਮੇਰੇ ਵਈ ਪਿਆਰ
ਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਦੁਬਾਰਾ ਮੁੜੀ ਤੇ ਘਰ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ।
ਮੈਂ ਬਾਈਕ ਘਰ ਲਾਕੇ ਫਟਾਫਟ ਕਿਰਨ ਘਰ ਆ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ
ਕਿ ਉਹ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਖੜੀ ਪਾਣੀ ਪੀ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਦੂਰੋਂ ਖੜਾ ਖੜਾ ਹੀ
ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਣ ਲਗ ਪਿਆ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ
ਤਾਂ ਮੈਂ ਦੋ ਉਂਗਲਾਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਉਸਨੂੰ ਇਕ flying kiss
ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਉਹ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾ ਪਈ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਸਮਾਈਲ
ਸਾਫ ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਮੁਸਕੁਰਾ ਕੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦੀ
ਰਹੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਚਾਚੀ
ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਫਟਾਫਟ ਆਪਣੀਆਂ ਨਜਰਾਂ
ਇਕ ਦੂਸਰੇ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕੀਤੀਆਂ। ਕਿਰਨ ਫਟਾਫਟ ਪਾਣੀ ਪੀਕੇ ਆਪਣੇ
ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਚਾਚੀ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਵਲ ਨੂੰ
ਪਈ। ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਜਾਂਦਾ ਦੇਖ ਮੈਂ ਫਟਾਫਟ ਕਿਰਨ ਦੇ ਕਮਰੇ
ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਅੰਦਰ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈੱਠੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਮੈਂ
ਜਾਕੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਜਾਕੇ ਬੈੱਠ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ।
ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਫਿਰ ਬੋਲ ਪਈ "ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਬਹੁਤ ਸੀ
ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ"।
ਮੈਂ (ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ)- ਅਜੇ ਵੀ ਆ ਗੁੱਸਾ?
ਕਿਰਨ- ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਨੀ ਆ। ਪਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੀ ਸੋਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ
ਕਿ ਮੈਂ ਹੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਫੈਮਿਲੀ ਹੀ। ਮੈਂ ਕਿਹੜਾ ਕੋਈ ਬੇਗਾਨੀ ਕੁੜੀ
ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਤੁਸੀਂ ਜਬਰਦਸਤੀ ਕੀਤੀ। ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ
ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਸੀ। ਪਤਾ ਕਿੰਨਾ ਦਰਦ ਹੋਇਆ ਸੀ ਮੈਨੂੰ। ਨਾਲੇ ਜਦੋਂ
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਠਹਿਰ ਕੇ ਕਰ ਲਿਉ ਤਾਂ ਫਿਰ
ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਬਰਦਸਤੀ ਕਰਨ ਦੀ ਕੀ ਲੋੜ ਸੀ। ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਸਬਰ ਨੀਂ
ਸੀ ਹੁੰਦਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋਂ।
ਮੈਂ- ਸੌਰੀ ਜਾਨ। ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਦੁਖ ਆ ਉਸ ਦਿਨ ਦਾ। ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨੀ
ਕਰਦਾ ਇਦਾਂ। ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ ਨਾਲ ਈ ਹੋਊਗਾ ਸਭ ਕੁਝ ਹੁਣ। ਮੈਂ ਖੁਦ
ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ feel ਕਰਦਾ ਪਿਆਂ ੳਦਨ ਦਾ। ਮੈਂ ਨਸ਼ੇ ਚ ਸੀ ਉਦੋਂ, ਤਾਂ
ਕਰਕੇ ਹੋ ਗਿਆ ਮੇਰੇ ਤੋਂ। ਹੁਣ ਕਦੀ ਨੀ ਇਦਾਂ ਹੁੰਦਾ। ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਲਾ
ਜੇ ਮਾਰਨਾ ਤਾਂ, ਤੇਰਾ ਗੁੱਸਾ ਉਤਰ ਜਾਊ ਫਿਰ। ਜੇ ਕੋਈ ਹੋਰ ਸਜਾ
ਦੇਣੀ ਤਾਂ ਦੇ ਦੇ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਨਾ ਬੰਦ ਕਰੀਂ। ਤੇਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ
ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਨੀ ਮੈਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਵੀ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੱਦਾਂ
ਕੱਢੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਬੁਲਾਏ ਬਗੈਰ। (ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਹੱਥ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ
ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ)
ਕਿਰਨ- ਜੇ ਨਸ਼ੇ ਚ ਇਦਾਂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤਾਂ ਫਿਰ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਨਸ਼ਾ ਨੀ
ਕਰਨਾ ਤੁਸੀਂ। ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਸ਼ਰਾਬ ਪੀ ਕੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਨੀ ਆਉਣਾ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਜਾਨ। ਸ਼ਰਾਬ ਤੇਰੇ ਨਾਲੋਂ ਵਧਕੇ ਥੋੜੋਂ ਆ ਮੇਰੇ
ਲਈ। ਤੂੰ ਈ ਆਂ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਭ ਕੁਛ। ਤੂੰ ਕਹੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸ਼ਰਾਬ ਨੂੰ ਹੱਥ
ਲੀ ਨਾ ਲਾਵਾਂ ਮੁੜਕੇ।
ਕਿਰਨ - ok good. ਪਰ ਜੇ ਦੁਬਾਰਾ ੳਦਾਂ ਦਾ ਕੁਛ ਕਰਨ ਦੀ
ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਫਿਰ ਦੇਖ ਲਿਉ।
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਯਾਰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦਾ ਹੱਥ ਚੱਕ ਕੇ ਚੁੰਮ ਲਿਆ। ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਚਾਚੀ ਫਿਰ
ਘਰ ਆ ਗਈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਉਠਕੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਪਿਆ। ਘਰ
ਪਹੁੰਚਕੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਕਿਰਨ ਹੁਣ ਮੰਨ ਗਈ ਸੀ। ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ
ਇਹ ਨੀ ਸੀ ਪਤਾ ਕਿ ਉਹ ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ ਕਿੱਦਾਂ ਮੰਨ ਗਈ ਸੀ। ਜਾਂ ਤੇ
ਮੇਰੀ ਆਸ਼ਕਬਾਜੀ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਮੇਰੇ ਲਈ ਫੀਲਿੰਗਸ
ਆ ਗਈ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਇਹ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਮਨ ਵੀ
ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਸਰੀਰਕ ਮਜੇ ਲੈਣ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹੋਵੇ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ
ਸ਼ਰੀਫ ਸੁਭਾਅ ਦੀ ਸੀ ਤੇ ਜੇ ਕਿਸੇ ਬਾਹਰਲੇ ਮੁੰਡੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਭ
ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਗੱਲ ਨਿਕਲ ਹੀ ਜਾਣੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸ਼ਰੀਫੀ ਤੇ ਹੀ
ਦਾਗ ਲੱਗਣਾ ਸੀ। ਜੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਦੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖੁਦ ਬਦਨਾਮੀ ਦੇ
ਡਰੋਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸਣਾ। ਨਾਲੇ ਜੇ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਮੈਂ
ਇਦਾਂ ਜਬਰਦਸਤੀ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਦੁਬਾਰਾ ਮੇਰਾ ਮੂੰਹ ਨਹੀਂ
ਸੀ ਦੇਖਣਾ। ਘਰ ਪਹੁੰਚਕੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਕਿਸੇ ਕੰਮ
ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲੇਟ ਹੀ ਆਇਆ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਕਿਰਨ
ਨਾਲ ਬਾਦ ਚ ਗੱਲ ਨਾ ਹੋ ਸਕੀ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੋਂਦੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਮੈਂ ਕਿਰਨ
ਬਾਰੇ ਹੀ ਸੋਚਦਾ ਰਿਹਾ।
---18 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਚਾਚੀ ਘਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ
ਸਮਾਈਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਇੰਨਾ ਸਮਾਈਲ ਕਰਦੀ ਮੈਂ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ
ਦੇਖੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸ ਵਲ ਦੇਖਦਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅੱਜ ਫਿਰ ਉਹ ਕਿਸੇ ਬਹਾਨੇ
ਕੋਠੇ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਚਾਚੀ ਸਾਹਮਣੇ ਕਹਿਣ ਲੱਗੀ
"ਆਇਉ ਭਾਜੀ ਜਰਾ ਉਪਰ, ਕੰਮ ਆ ਕੋਈ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ"।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚਲ" ਤੇ ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਗਏ।
ਕਮਰੇ ਚ ਪਹੁੰਚਕੇ ਅਸੀਂ ਉਪਰ ਲੱਗੇ ਬੈੱਡ ਕੋਲ ਖਲੋ ਗਏ। ਉਹ
ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸ ਵਲ
ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਣ ਲੱਗਾ।
ਮੈਂ- l love you
ਕਿਰਨ (ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ)- I love you too
ਉਸਨੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ i love you ਕਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਤੇ ਖੁਸ਼ੀ
ਨਾਲ ਪਾਟਨ ਤੇ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਇੰਨੀ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਂ
ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਉਸਦੇ ਵਲ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦਾਂ
ਕਰਕੇ ਖੁਦ ਹੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਮੇਰਾ ਤਾਂ
ਇਹ ਦੇਖਕੇ ਹੀ ਲਨ ਆਕੜ ਗਿਆ ਕਿ ਹੁਣ ਤਾਂ ਇਹ ਮੰਨੀ ਹੋਈ
ਆ। ਜੇ ਮੈਂ ਹੁਣੀ ਇਹਦੀ ਲੈ ਲਵਾਂ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਮਨਾ ਨਾ ਕਰੇ
ਤੇ ਚੁਪਚਾਪ ਦੇ ਦੇਵੇ ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਰਿਸਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੈਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ
ਤੇ ਕੋਈ ਕਾਹਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ ਵਾਰੀ
ਕਾਹਲੀ ਕਰਕੇ ਮੈਂ ਭੁਗਤ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਜੇ ਹੁਣ ਇਸਨੇ ਖੁਦ ਕਿਹਾ ਮੂੰਹੋਂ
ਕਿ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕਰਲਾ, ਤਦ ਹੀ ਇਹਦੀ ਲੈਣੀ ਮੈਂ। ਨਹੀ ਤਾਂ ਪਰਸੋਂ
20 ਤਰੀਕ ਆ। ਅੱਜ ਇਹਨੂੰ ਚੂਸਕੇ, ਹੱਥ ਹੁਥ ਫੇਰੂੰਗਾ ਤੇ ਪਰਸੋਂ
ਨੂੰ ਸੈਕਸ ਕਰਨ ਲਈ ਮਨਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੂੰਗਾ। ਕਿਤੇ ਇਹ ਨਾ
ਸੋਚੇ ਕਿ ਕੱਲ ਅਜੇ ਮੰਨੀ ਮੈਂ ਤੇ ਅੱਜ ਹੀ ਇਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕਰਨ
ਨੂੰ ਫਿਰਦਾ। ਨਾਲੇ ਹੁਣ ਉਸਦੀਆਂ ਹਰਕਤਾਂ ਤੋਂ ਦੇਖਕੇ ਲਗਦਾ ਸੀ
ਕਿ ਹੁਣ ਇਸਨੇ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਮੰਨ ਜਾਣਾ ਆ ਸੈਕਸ ਕਰਨ ਲਈ।
ਜਦੋਂ ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਵਲ ਕੀਤੇ ਤਾਂ ਬਿਨਾਂ ਦੇਰੀ ਕੀਤੇ
ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲਗ
ਪਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕਿ ਕਿਰਨ ਵੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ
ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਦਬਾਅ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ
ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਭਰ ਲਏ ਤੇ ਜੋਸ਼ ਚ ਚੂਸਨ ਲੱਗਾ। ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਚੁਸਵਾਉਂਦਿਆਂ
ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਗਲੇ ਵਿਚ ਬਾਹਾਂ ਪਾ ਲਈਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਲਗ ਲਗ
ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਅੱਜ ਮੈਨੂੰ ਕਿਰਨ ਵੀ ਪੂਰੇ ਮੂਡ ਚ
ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਹੜਾ ਫਿਰ ਘੱਟ ਕਰਨੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਖਿੱਚਕੇ
ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਲਈ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਆਪਣੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿੱਤੇ।
ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਕਮਰ ਤੇ ਫੇਰਕੇ ਥੱਲੇ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ
ਬੁੰਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਵਾਂ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਪੂਰਾ ਭਰ
ਭਰਕੇ ਦੱਬਣ ਤੇ ਮਸਲਨ ਲੱਗਾ। ਉਸਦੇ ਨਰਮ ਨਰਮ ਚਿੱਤੜ ਦੱਬਣ
ਦਾ ਨਜਾਰਾ ਈ ਬਹੁਤ ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਈ ਜਦੋਂ ਵੀ ਮੌਕਾ ਮਿਲਣ
ਤੇ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੱਲ ਚੂਸਦਾ ਤਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਨਾਲ ਛੇੜਖਾਨੀਆਂ
ਜਰੂਰ ਕਰਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਅੰਦਰ
ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਉਸਦਾ ਨੰਗਾਪਨ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ
ਅੱਜ ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਝਿਜਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਵੱਖ
ਕੀਤੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ। ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਮੁਸਕੁਰਾ ਰਹੀ ਸੀ।
"ਸੱਚੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਆਂ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ" ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਚੀਰ ਵਿਚ
ਉਂਗਲ ਪਾਕੇ ਵਿਚਕਾਰੋਂ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਬੋਚਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਸੱਚੀ" ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ।
ਮੈਂ- ਦੇਖਲਾ ੳਦਨ ਵਾਂਗ ਫਿਰ ਨਾ ਕਹਿ ਦੇਵੀ ਕਿ ਮੈਂ ਤੇ ਵੈਸੇ ਈ ਕਿਹਾ
ਸੀ।
ਕਿਰਨ- ੳਦਨ ਤਾਂ ਗੁੱਸੇ ਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਫਿਰ ਠੀਕ ਆ। ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਇਕ promise ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ। ਯਾਦ ਆ ਤੈਨੂੰ?
ਕਿਰਨ- ਕਾਹਦਾ?
ਮੈਂ- 20 ਤਰੀਕ ਦਾ।
ਕਿਰਨ- ਅੱਛਾ? 20 ਤਰੀਕ ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆ ਤਹਾਨੂੰ।
ਮੈਂ- ਹਮਮ। ਚਾਚਾ ਚਾਚੀ ਹੁਣੀ ਜਾ ਰਹੇ ਆ ਪਰੋਗਰਾਮ ਤੇ?
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਜਾ ਰਹੇ ਆ। ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਕਹਿਤਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣਾ
ਆ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ।
ਮੈਂ- ਕਿਉਂ?
ਕਿਰਨ- ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਨੂੰ ਗੁੱਸਾ ਸੀ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ। ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ
ਹੁਣ ਬੁਲਾਉਣਾ ਨੀ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤਾਂ ਫਿਰ ਘਰ ਇਕੱਲੀ ਰੁਕ ਕੇ ਕੀ
ਕਰਨਾ ਮੈਂ।
ਮੈਂ- ਮਤਲਬ ਹੁਣ ਫਿਰ ਤੂੰ promise ਤੋੜਨਾ ਹਨਾ ਆਪਣਾ?
ਕਿਰਨ- ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ। ਕੋਈ ਨਾ ਮੈਂ ਹੁਣ ਕਹਿ ਦਊਂਗੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕਿ
ਮੈਂ ਨੀਂ ਜਾਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ।
ਮੈਂ- ਮਤਲਬ ਕਰੂੰਗੀ ਫਿਰ ਤੂੰ ਸੈਕਸ ਮੇਰੇ ਨਾਲ? (ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਅਜੇ ਵੀ
ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਮਸਲ ਰਹੇ ਸੀ)
ਕਿਰਨ- ਹਾਂ ਕਰ ਲਿਉ। ਬਸ ਉਸ ਦਿਨ ਵਾਂਗ ਨਾ ਕਰਿਉ।
ਮੈਂ- ਨਹੀ ਜਾਨ। ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲੈ ਤੂੰ। ਹੁਣ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ੳਦਾਂ।
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਪੂਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੁਣੇ ਆ ਤੇਰੇ?
ਕਿਰਨ- ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ?
ਮੈਂ- ਹਾਂ, ਸਲਵਾਰ ਵੀ, ਕਮੀਜ ਵੀ, ਬਰਾ ਵੀ ਤੇ ਕੱਛੀ ਵੀ। ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ
ਕਰਨਾ ਆ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ।
ਕਿਰਨ(ਥੋੜਾ ਰੁਕ ਕੇ)- ਕੱਲੀ ਸਲਵਾਰ ਤੇ ਪੈਂਟੀ ਲਾਹ ਲਿਉ ਤਾਂ?
ਮੈਂ- ਨਹੀ ਯਾਰ। ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੁਣੇ ਆ ਮੈਂ। ਚਾਚੇ ਹੁਣਾਂ ਨੇ ਕਿਹੜਾ
ਜਲਦੀ ਆ ਜਾਣਾ। 3-4 ਘੰਟੇ ਤਾਂ ਲਾਕੇ ਈ ਆਉਣਗੇ। ਬਥੇਰਾ ਟਾਈਮ
ਆ ਆਪਣੇ ਕੋਲ।
ਕਿਰਨ- ਹਮਮ ਠੀਕ ਆ। ਲਾਹ ਲਿਉ ਫਿਰ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਇਕ ਹੋਰ ਗੱਲ। ਆਪਣੇ ਵਾਲ ਕੱਟ ਲਈ ਉਥੋਂ। (ਮੈਂ ਅੱਖਾਂ
ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ)
ਕਿਰਨ- ਉਹ ਕਿੱਦਾਂ ਕੱਟਾਂ?
ਮੈਂ- ਜਿਦਾਂ ਬਾਕੀ ਕੱਟਦੇ ਆ। ਆਪਣੀ ਕਿਸੇ ਫਰੈਂਡ ਕੋਲੋਂ ਪੁੱਛ ਲਵੀਂ।
ਤੇ ਪੂਰੇ ਸਾਫ ਕਰ ਲਵੀਂ ਵਾਲ ਉਥੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ।
ਕਿਰਨ- ਦੇਖਦੀ ਆਂ।
ਮੈਂ- ਦੇਖਣਾ ਕੀ ਆ। ਕੱਟ ਲਵੀਂ ਕੱਲ ਨੂੰ।
ਕਿਰਨ- ਠੀਕ ਆ ਯਾਰ, ਕੱਟ ਲਊਂਗੀ। ਹੋਰ ਕੋਈ ਫਰਮਾਇਸ਼?
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਬਸ ਇੰਨਾ ਈ ਆ।
ਕਿਰਨ- ਹਮਮ ਅੱਛਾ ਬਸ ਕਰੋ ਹੁਣ। ਥੱਲੇ ਚਲੀਏ ਆਪਾਂ। (ਕਿਰਨ ਨੇ
ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਮੇਰੇ ਹੱਥਾਂ ਚੋਂ ਛੁਡਾਕੇ ਕਿਹਾ)
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਬਸ ਕਿਸ ਹੀ ਦੇਣ ਆਈ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਇਹ। ਇੰਨੀ ਜਲਦੀ
ਜਾਣ ਨੂੰ ਵੀ ਕਹਿਣ ਲਗ ਪਈ। ਪਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਕੁਛ ਨਾ
ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਹਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨਕੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਆ ਗਿਆ।
---19 ਤਰੀਕ---
ਅੱਜ ਮੈਂ ਨਾਨਕੇ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਸਵੇਰ ਦਾ।
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਘੁੰਮਦਿਆਂ ਹੀ ਲੰਘ ਗਿਆ ਸੀ। ਮਾਮੇ
ਹੁਣਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਦਿਆਂ ਵੀ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਬਾਰੇ ਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਗ ਰਿਹਾ। ਬਸ ਕਿਰਨ ਬਾਰੇ
ਹੀ ਸੋਚੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮੈਂ ਹਰ ਵੇਲੇ। ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੇ
ਵਿਚ ਵੀ ਉਹਦੇ ਲਈ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਿਆਦਾ ਫੀਲਿੰਗਸ ਆਉਣੀਆਂ
ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ ਆਂ। ਕਿਉਂਕਿ ਸਵੇਰੇ ਉਠਦਿਆਂ ਵੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ
ਕਿਰਨ ਹੀ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿਚ ਆਉਂਦੀ ਸੀ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਸੌਣ ਲੱਗਿਆਂ
ਵੀ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹੀ ਸੌਂ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਸੱਚੀਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਆ।
ਰਾਤ ਨੂੰ ਘਰ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰੋਟੀ ਵਗੈਰਾ ਖਾਧੀ। ਦਿਨ ਭਰ ਇਧਰ
ਉਧਰ ਘੁੰਮਣ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕਿਰਨ
ਨੂੰ 1-2 ਮੈਸੇਜ ਕਰ ਲਵਾਂ। ਮੈਂ ਫੋਨ ਫੜਿਆ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ- ਕੱਲ ਦਾ ਕਿੱਦਾਂ, ਪੱਕਾ ਆ ਫਿਰ?
10-15 ਮਿੰਟ ਬਾਦ ਕਿਰਨ ਦਾ ਰਿਪਲਾਈ ਆਇਆ।
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਪੱਕਾ ਆ। ਬਾਕੀ ਸਵੇਰੇ ਗੱਲ ਕਰੂੰਗੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ
ਮੈਂ।
ਮੈਂ- ok ਮੇਰੀ ਜਾਨ। ਗੁਡਨਾਈਟ।
ਕਿਰਨ- ਗੁਡਨਾਈਟ। ਸੌਂ ਜੋ ਹੁਣ।
ਮੈਂ ਫੋਨ ਪਰੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕੱਲ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ। ਮੈਨੂੰ ਹੁਣ ਸਿਰਫ
ਕੱਲ ਦਾ ਇੰਤਜਾਰ ਸੀ। ਸੋਚਦਿਆਂ ਸੋਚਦਿਆਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਈ ਨੀਂ ਸੀ
ਲੱਗਾ ਕਿ ਕਦੋਂ ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ ਸੀ।