Adultery ரிசார்ட்டில்....... சொர்க்க இன்பத்தில்....... நான்

[Latharaj]

ஊட்டிக்கு கிளம்பும் நாளும் வந்தது. எனது கணவர் கார் ஓட்ட, நான் அவரின் அருகில் உட்கர்ந்துக்கொண்டே பேசிக்கொண்டு, இயற்கை அழகை ரசித்துக்கொண்டே வர, கொஞ்சம் மனபாரம் இரங்கி, டென்ஷன் குறைந்தது.


“ என்னங்க இன்னும் ரிசார்ட்டுக்கு எவ்வளவு தூரம்ங்க?? ஊட்டியவே தாண்டிட்டோம்”


“இரும்மா அது என்னோட பிரண்ட் காட்டேஜ். அவுட்டெர்லதான் இருக்கு. கொஞ்சம் தூரம் போகணும். அவ்வளவு தூரம்ல யாரும் தங்குறதுக்கு வரமாட்டாங்க. நாமளும் ஜாலியா இருக்கலாம்”” என என் கணவர் சொல்ல, மனம் குதூகலமானது. அதிகாலையில் கிளம்பிய நாங்கள், மாலை 4 மணி ஆகியும் பயணித்துக்கொண்டே இருந்தோம்.


நடுவில் குறுக்குப்பாதை மாதிரி வர, 15 அடி அகலம், மேடுபள்ளமாக இருந்த ரோட்டில், போய் சேருவதற்குள் இரவு 7 மணி ஆகிவிட்டது. நாங்கள் உள்ளே நுழைய, நுழைய பனி மேகங்களால் மூடப்பட்டு, ரிசப்ஷன்னுக்கு வந்து சேர்ந்தோம், எங்களின் வருகைக்காக காத்திருந்த மேனேஜர், “வாங்க சார், வாங்க மேடம்” என எங்களது பேக்குகளை வாங்கி கொண்டு, சாவியை எடுத்துக்கொண்டு ஒரு குடிலுக்குள் நுழைந்தால், அது குடில் அல்ல…. மகாராஜாக்கள் தங்கும் அரண்மனை போல், பெரியளவில் மாடர்னாக இருந்தது. 50 ஏக்கர் பரப்பளவு கொண்ட அந்த ரிசார்ட்டில், மொத்தம் 10 குடில்கள் மட்டும் தான் இருந்தன. ஒவ்வொரு குடில்களும், ஆங்காங்கே 5௦௦ மீட்டர் இடைவெளியில், சம்பந்தமேயில்லாமல், மறைவாக, ஒவ்வொன்றும் 15K  மதிப்பு நாள் ஒன்றுக்கு வாடகை மட்டும். இவரின் நண்பர் என்பதினால் இவருக்கு பாதி கட்டணம் தான்.


“சார், என் பெயர் மனோஜ் நான் தான் இங்கு இன்ச்சார்ஜ்”” என தன்னை அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டு,


“”என்ன சார், இவ்வளவு நேரம்??”


“மெதுவாத்தான் வந்தேன், கொஞ்சம் ட்ராபிக் ஜாம் வேற”


“குழந்தைங்க சார்”


“இல்லப்பா, ஒரு பையன்தான். அவனும் பாரின்ல இருக்கான்”


“ஆமா, நீ ஒருத்தன் மட்டும் தான் இருக்க”


“இல்ல சார், சமையல்+ ஹவுஸ் கீபிங்க்கு ஒரு பொண்ணு இருக்காங்க. ரூம் எதுவும் புக் ஆகலை. அதுவுமில்லாம இது ஆப் சீசன். அதனால் ஆளா போடலை சார். உங்களுக்கு எந்த குறையும் இருக்காது. ரொம்ப பாதுகாப்பான இடமும் கூட.” என சொல்ல, “சரி” என்று தலையாட்டி, மிகுந்த களைப்பாக இருந்ததினால் உடனடியாக தூங்கிவிட்டோம்.


மறுநாள் காலை திடுக்கென விழித்த நான், “அய்யயோ டைம் ஆயிடுச்சே, இவரை வேற ஆபிஸ்க்கு அனுப்பனுமே” என பதறி எழுந்தரித்தால், “அடச்சே, நாம்தான் வெகேஷன்ல இருக்கோம்ல” என்று என் அறியாமையை கண்டு நானே சிரித்துக்கொண்டேன். கம்பிளியால் மூடி இருந்த அவரை, எனது கையினை விட்டு நெஞ்சு பகுதியினை தடவியவாறே, அதை கீழே கொண்டுசென்றால், ஏற்கனவே சிறிதாக இருக்கும் அவரது உறுப்பு குளிரில் காணாமலே போய்விட்டது. அப்போது கார்த்தியின் செங்கோல் ஞாபகத்துக்கு வர, எவ்வளவு அழகாய்…. கம்பிரமாய்….. மொட்டுக்கள் சிவந்து….. படைக்கு தயாராய் இருக்கும் போர்வீரன் போல் இருந்ததை நினைத்து, குறும்படத்தில் இருந்த அந்த பெண், அதை வாயிலேயே கவ்வி சுவைக்கும் ஞாபகம் வர, எனது மார்பு கலசங்கள் பெருக்க தொடங்கியது. எனது கையை, எனது அந்தரங்கத்தில் தேய்த்துக்கொண்டே……. படுக்கையை விட்டு எழுந்தேன். “சரி, ரிசப்ஷனுக்கு போய் டீ சொல்லலாம்” என்று முகத்தை கழுவ, எனது முகம் பட்டுப்போல் பளிச்சென பிரகாசமாய் இருந்ததை ரசித்துக்கொண்டே,ஸ்வெட்டர்ஐ எடுத்து போர்த்தினேன். “எங்கே……. கிளாமரா இருக்கலாம்னு பார்த்த, எல்லாதையும் போர்த்துனாதான் குளிரை அடக்கமுடியும். ஐயோ….. நம்ம ராஜதந்திரங்கள் எல்லாம் வீணாக போய்விட்டதே” என பெருமூச்சுவிட்டு, ரிஷபஷனுக்கு போனேன். அங்கு யாரும் இல்லாததால், கொஞ்ச நேரம் அங்கே உட்கார, யாரோ அப்பனியினை கிழித்து கொண்டு ஓடிவருவதை பார்த்தால் அது மனோஜ் மேனேஜர்.