04-03-2023, 07:26 PM
என் வாயில் வழிந்த ஜொள்ளை உள் இழுத்துக் கொண்டு, இலை மறை காயாக தெரிந்த அவள் அழகை அல்ளிப் பருகிக் கொண்டிருந்த போது, , என் கண் பார்வை போன திசையை உணர்ந்தவள், நான் திரும்ப திரும்ப எங்கே பார்க்கிறேன் என்று புரிந்து கொண்டவள், அதன் மாராப்பை நன்றாக இழுத்து இடுப்பில் சொறுகி, தன் இடுப்பழகையும், இடை அழகையும் விலகி வெளிச்சம் போட்டு காட்டிய தாவனியை, இன்னும் கொஞ்சம் மேலே இழுத்து விட்டு தன் இடை அழகை மறைத்தாள்.
“வேற ஏதாவது,….”
“சரி,…. நான் வர்றேன்” என்று சொல்லி நகர்ந்து கொஞ்ச தூரம் போனவளின் பின்னழகை ரசிக்க என் மனம் ஆவல் கொள்ள, அவள் பின்னழகைப் பார்த்த போது பாவாடை தாவணியில் இன்னும் அழகாக இருந்தாள். என் பார்வை கொஞ்சம் மேலே நகர, இரண்டு முழம் மல்லிகைப் பூவை அவள் கூந்தலில் சூடி இருக்க, அதற்கும் கீழே பின்னலிட்ட அவள் ஒற்றை ஜடை அவள் புட்ட மேடுகளை தாளம் தப்பாமல் தட்டிச் செல்ல,…..அவள் தோள் பட்டையில் வெள்ளை நிற பிரா பட்டி எட்டிப் பார்த்தது.
நான், “திவ்யா என்று குரல் கொடுத்தேன்.
என்ன?,…என்பது போல திரும்பிப் பார்த்தவளிடம், பிரா பட்டியை ஜாக்கெட்டுக்குள் உள்ளே தள்ள யாருக்கும் தெரியாமல் சைகை காட்டி விட்டு, “ப்ளாக் இஸ் பெட்டர்” என்று எங்கோ பார்த்துக் கொண்டு சொல்ல, வெளியே தெரிந்த பிரா பட்டியை உள்ளே தள்ளி ஜாக்கெட் விளிம்பை அதற்கு மேலாக இழுத்து விட்டு, “தேங்க்ஸ்” என்றாள்.
திவ்யா போன பின், கிரணிடம் பேசி விட்டு, நித்யா அந்த பக்கம் வர, நான் துணிந்து அவளிடம், “என்ன நித்யா, பார்முலா,….அது இதுன்னுட்டு பாட்டு பேப்பரை என் கையிலே கொடுத்துட்டியே?”
“நானா,…. நான் ஏதும் கொடுக்கலையே?”
“இல்லே,…. நேத்து திவ்யாதான் நீ கொடுத்ததா ஒரு பேப்பரை கொடுத்து, இதிலே இருக்கிற, கணக்கும், ஃபார்முலாவும் நித்யாவுக்கு புரியலையாம். நீங்க அதை என்னன்னு பாத்து சொல்லுங்கன்னு சொன்னா.”
சில நொடி யோசித்தவள், “ம்,….அப்படி எந்த பேப்பரையும் நான் கொடுக்கலையே,….சரி,…அந்த பேப்பர்ல என்ன எழுதி இருந்துச்சு?”
கொஞ்சம் யோசித்து, “அதுல,….ம்,….உன்னைத் தொட்ட தென்றல் வந்து என்னைத் தொட்டு’ன்னு வருமே அந்த பாட்டு..”
நான் சொன்னதைக் கேட்டு சிரித்தவள், “இன்னும் உங்களுக்குப் புரியலையா? அவ உங்க மேலே காதல் முத்திப் போய் கிடக்குறா. சதா உங்களைப் பத்தியே எங்க கூட பேசறா,….சரியா சாப்பிடறதில்லே,…. சரியா தூங்கரதில்லே. ஆனா, காலேஜ் கிளம்பறப்ப மட்டும் ஸ்டைலா, நல்லா ட்ரெஸ் பண்ணிகிட்டு கிளம்பிடுவா. ‘ஏய்,…. உன் ஆளை சைட் அடிக்கத்தானே இவ்வளவு மேக்கப்பும்னு சொன்னா, சிரிச்சிகிட்டே, “போங்கடி,…. நல்லா ட்ரெஸ் பண்ணா தப்பா” ன்னு கேப்பா. நேத்து கூட நடு ராத்திரியிலே லைட்டைப் போட்டு பேப்பர்ல ஏதோ எழுதி கிட்டு இருந்தா. அது இதுவாதான் இருக்கும்னு நினைக்கிறேன்..”
“ஓ,….அதான் ராகவ்,…. திவ்யான்னு அங்கங்கே எழுதி இருந்துச்சா?”
“இப்பதான் உங்களுக்குப் புரியுதா. சரியான ட்யூப் லைட்டுங்க நீங்க. உங்க லவ்வரோட கையெழுத்து உங்களுக்கு தெரியலையா? நித்யா இதை எழுதி கொடுத்தான்னு சொல்லி கொடுத்தா, அதை நீங்களும் நம்பிடறதா?”
“சாரி,…. நித்யா.”
“சரிங்க,…. நான் வர்றேன்.”
“ம்,…. நித்யா,…அப்புறம் ஒரு விஷயம்.”
என்ன என்பது போல அவள் பார்க்க,…”நான் அந்த லெட்டரைப் பத்தி உங்க கிட்டே கேட்டது அவளுக்கு தெரிய வேணாம்.”
“ம்,….” சொல்லி நித்யா சென்று விட, நான் காலேஜ் கிளாஸுக்கு போனேன்.
மூன்று வருடத்துக்கு முன்பு நடந்ததை நினைத்துப் பார்த்தேன்.
ஒயிட் ட்ரான்ஸ்பரண்ட் ஜாக்கெட்டில் அவள் போட்டிருந்த கருப்பு நிற பிரா, அப்படியே தெரிய, அதை நான் ரசித்த படியே சோபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த போது, எனக்கு முன்னால் நின்று அம்மாவிடம் தலை வாரிக்கொண்டிருந்தவள்,….
“அம்மா, அண்ணன் படிக்கிற காலேஜ்ல என்னை சேரச் சொல்றது சரி. ஆனா, அங்கேயும் அவர் என் தங்கச்சின்னு சொன்னா, சீனியரோட தங்கச்சின்னு யாரும் என் கூட சரியா பேச மாட்டாங்க.”
“அது உனக்குதான்டி நல்லது. யாரும் ராக்கிங்க் பண்ண மாட்டாங்க. பயப்படுவாங்க. அண்ணன் உன் கூட இருந்தா உனக்கு சேஃப்தானே?!!.
“இல்லேம்மா, என்னை வேற காலேஜ்ல சேத்து விடுங்க..”
“ஏன்டி?!!,…”
“ஓரு ஃப்ரீயாவே இருக்காது. அண்ணனுக்கும் கஷ்டம்தான். எனக்கு ஒரு கார்டியன் மாதிரியே இருக்கணும். கூடப் படிக்க்ற பசங்களை வில்லன் மாதிரி பாக்கணும். ஏன் அவரோட பிரண்ட்ஸ் கூட சகஜமா பேசினா, அவருக்கு பிடிக்காம போய்டு. எனக்கும் அப்படிதான், காலேஜ் மேட்டுன்னு யார்கிட்டேயும் சகஜமா பேச முடியாது. ஒரு பாய் ஃப்ரண்ட் கிட்டே கூட ஃப்ரீயா பேச முடியாது. என் கூட படிக்கற பொண்ணுகளும் என் கூட சகஜமா, ஃப்ரீயா பழக மாட்டாளுக. இது தேவையா?’
“நீ என்னதான்டி சொல்ல வர்றே?”
“அப்பாகிட்டே சொல்லி கவுன்ஸ்லிங்லே என்னை வேற காலேஜ்ல சேத்து விடுங்க.” திவ்யா அடமாகப் பேச, குறுகிட்ட நான்,….
“இப்ப என்ன பிரச்சினை? நான் உன்னோட அண்ணன்னு சொல்லக் கூடாது. யாருக்கும் நாம ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சின்னு தெரியக் கூடாது. அவ்வளவுதானே?”
“ம்,….ஆனா, ஒரே காலேஜ்ல இருந்துகிட்டு அது எப்படிண்ணா முடியும்?”
“நான் யார்கிட்டேயும் நீ என் தங்கச்சின்னு சொல்ல மாட்டேன். நீயும் யார்கிட்டேயும், குளோஸ் ஃப்ரண்ட்ஸ்கிட்டே கூட நான் உன் அண்ணன்ன்னு சொல்லிக்காதே. ஒரே ஊர்காரங்க,….. பக்கத்து தெருன்னு சொல்லிக்கலாம். காலேஜ் முடிக்கற வரைக்கும், ஏன்,…..அதுக்கு அப்புறமா கூட நீ உன் ஃப்ரண்ட்ஸை நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வராதே. நானும் என் பிரண்ட்ஸை நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வரமாட்டேன். சரியா? அப்பதான் நீ சொல்ற மாதிரி நாம அண்ணன் தங்கச்சியா காமிச்சுக்க முடியாது.” கொஞ்ச யோசித்த திவ்யா.
“அவன்தான் சொல்றானில்லைடி. அப்புறம் என்ன?” அம்மாவும் கேக்க,
“ நிஜமா சொல்லமாட்டியாண்ணா?”;
“உன் மேலே சத்தியமா சொல்ல மாட்டேன். போதுமா.” என்று அவள் தலையில் அடித்தேன்.
இது நடந்து இரண்டு வருடங்கள் ஆகி விட்டது. என் தங்கையும் காலேஜில், சேர்ந்து, இப்போ என் ஃப்ரண்ட்ஸ் பண்ற தொல்லைலே, உண்மையை சொல்லிடலாம்னு பாத்தா சத்தியம் தடுக்குது. திவ்யாவும் சொல்ல வேணாம்னு சொல்றா. ஓகே,…… சும்மா அங்கே இங்கே அப்படி இப்படி பேசி சமாளிக்கலாம்னு பத்தா, கடைசியிலே கிஸ் அடிக்கற அளவுக்கு ஆயிடுச்சேன்னு நினைத்துக் கொண்டே, கீழே இரங்கி என் ரூமுக்கு சென்று படுக்க படுக்கையை தயார் செய்து கொண்டிருந்த போது, மேஜை மீது வைத்திருந்த மொபைல் அடித்துக் கொண்டிருந்தது.
மொபைலை பார்த்தேன்.
நாலு மிஸ்டு கால்.
திவ்யாதான்.
நான் அம்மாவிடம் பேசிக்கொண்டிருந்த போது கூப்பிட்டிருக்கிறாள். நான் பேச வில்லை ஆனால், திவ்யாவை முத்தமிட்டதும், அந்த முலை உரசலும், என் ஆண்மை புத்துணர்ச்சி பெற்று வீறு கொண்டு அவளின் அந்தரங்கத்தில் உரசியதும் மனதில் ஒரு கிளர்ச்சியை உண்டாக்க, தூக்கம் வராமல் தவித்தேன்.
மணி 11:30
மீண்டும் மிஸ்டு கால்.
திவ்யாதான்.
மொபைலை எடுத்துக் கொண்டு மீண்டும் ஹாஸ்டல் மொட்டை மாடிக்கு வந்தேன். நான் திவ்யாவுக்கு கால் பண்ண, உடனே எடுத்தாள்.
“அண்ணா என் மேல் கோவமா? ஏன் போனை எடுக்கவே மாட்டேன்றீங்க?” என்று கேட்டு என் தங்கை பதற
“இல்லம்மா,….அம்மாகிட்டே பேசிகிட்டு இருந்தேன். அதான் எடுக்கல.”
“அந்த சூழ் நிலைலே என்ன பண்றதுன்னு தெரியலேண்ணா. அதான் அப்படி பண்ணிட்டேன்.”
“ ஆமாம் திவ்யா. நாம ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சி. நாங்க லவ் பண்ண முடியாது. கிஸ் அடிச்சுக்கவும் முடியாதுன்னு நானும் எல்லாத்தையும்
ஓப்பனா சொல்லிடலாமுன்னு பாத்தேன். ஆனா, சொல்ல முடியாம எதுவோ ஒன்னு தடுக்குது. அது என்னன்னு எனக்கு புரியலே!!!”
“ஐயோ,…..அப்படி ஏதாவது சொல்லி இருந்தீங்கன்னா, அப்பறம் நாம ரெண்டு பேரும் இத்தனை நாளா லவ்வர்ஸா நடிச்சோம்ங்கிறது தெரிஞ்சா, கேவலமா பேசுவாங்க.”
“அது உண்மைதான். ஆனா, நாம ரெண்டு பேரும் வரம்பு மீறிட்டோம்னு தோணுது.”
“வேற வழி இல்லையேண்ணா.”
”ம்,…”
“நீங்க தூங்கலையா?”
“இல்ல. ஒரு மாதிரியான பீல். தூக்கம் வரல.!!”
“அதையே நினைச்சுகிட்டு இருக்கீங்களா?’
“ம்,….அதை விட்டு வெளியே வர முடியல. நான் ஒன்னு சொன்னா தப்பா நினைக்க மாட்டியே?”
“ம்,…சொல்லுங்க. தப்பா நினைக்க மாட்டேன்.!!”
“எனக்கு இதை யார்கிட்டேயும் சொல்ல முடியல.”
“எனக்கும்தான்.”
“ நீ சும்மா பேச்சுக்கு கிஸ் பண்ணுன்னு சொல்லிட்டே. ஆனா, எனக்கு அதுவா என்னை அறியாம உன்னை கிஸ் அடிக்கணும்னு தோணுது.”
“,….”
திவ்யாவிடம் இருந்து பதில் வராததால் மீண்டும் அழைத்தேன்.
“திவ்யா,…”
“ம்,…..”
“கேக்குதா,…”
“ம்,…..”
“அப்போ, நான் கிஸ் பண்ணும் போது,….ஒன்னை கவனிச்சியா?”
“எதை,…”
‘உன்னோட அது ரெண்டும் வந்து ,….”
“எது?!!”
தப்பா நினைக்கக் கூடாது.”
“சொல்லுங்க. தப்பா நினைக்க மாட்டேன்.”
“உன்னோட ப்ரஸ்ட் என் நெஞ்சில் மோதினப்போ, நான் என்னையே மறந்துட்டேன். அது மட்டும் இல்ல. அப்ப என்னோட அது, உன்னோட அதுல உரசினதும்,….”
“புரியலேண்ணா,…”
“வேற ஏதாவது,….”
“சரி,…. நான் வர்றேன்” என்று சொல்லி நகர்ந்து கொஞ்ச தூரம் போனவளின் பின்னழகை ரசிக்க என் மனம் ஆவல் கொள்ள, அவள் பின்னழகைப் பார்த்த போது பாவாடை தாவணியில் இன்னும் அழகாக இருந்தாள். என் பார்வை கொஞ்சம் மேலே நகர, இரண்டு முழம் மல்லிகைப் பூவை அவள் கூந்தலில் சூடி இருக்க, அதற்கும் கீழே பின்னலிட்ட அவள் ஒற்றை ஜடை அவள் புட்ட மேடுகளை தாளம் தப்பாமல் தட்டிச் செல்ல,…..அவள் தோள் பட்டையில் வெள்ளை நிற பிரா பட்டி எட்டிப் பார்த்தது.
நான், “திவ்யா என்று குரல் கொடுத்தேன்.
என்ன?,…என்பது போல திரும்பிப் பார்த்தவளிடம், பிரா பட்டியை ஜாக்கெட்டுக்குள் உள்ளே தள்ள யாருக்கும் தெரியாமல் சைகை காட்டி விட்டு, “ப்ளாக் இஸ் பெட்டர்” என்று எங்கோ பார்த்துக் கொண்டு சொல்ல, வெளியே தெரிந்த பிரா பட்டியை உள்ளே தள்ளி ஜாக்கெட் விளிம்பை அதற்கு மேலாக இழுத்து விட்டு, “தேங்க்ஸ்” என்றாள்.
திவ்யா போன பின், கிரணிடம் பேசி விட்டு, நித்யா அந்த பக்கம் வர, நான் துணிந்து அவளிடம், “என்ன நித்யா, பார்முலா,….அது இதுன்னுட்டு பாட்டு பேப்பரை என் கையிலே கொடுத்துட்டியே?”
“நானா,…. நான் ஏதும் கொடுக்கலையே?”
“இல்லே,…. நேத்து திவ்யாதான் நீ கொடுத்ததா ஒரு பேப்பரை கொடுத்து, இதிலே இருக்கிற, கணக்கும், ஃபார்முலாவும் நித்யாவுக்கு புரியலையாம். நீங்க அதை என்னன்னு பாத்து சொல்லுங்கன்னு சொன்னா.”
சில நொடி யோசித்தவள், “ம்,….அப்படி எந்த பேப்பரையும் நான் கொடுக்கலையே,….சரி,…அந்த பேப்பர்ல என்ன எழுதி இருந்துச்சு?”
கொஞ்சம் யோசித்து, “அதுல,….ம்,….உன்னைத் தொட்ட தென்றல் வந்து என்னைத் தொட்டு’ன்னு வருமே அந்த பாட்டு..”
நான் சொன்னதைக் கேட்டு சிரித்தவள், “இன்னும் உங்களுக்குப் புரியலையா? அவ உங்க மேலே காதல் முத்திப் போய் கிடக்குறா. சதா உங்களைப் பத்தியே எங்க கூட பேசறா,….சரியா சாப்பிடறதில்லே,…. சரியா தூங்கரதில்லே. ஆனா, காலேஜ் கிளம்பறப்ப மட்டும் ஸ்டைலா, நல்லா ட்ரெஸ் பண்ணிகிட்டு கிளம்பிடுவா. ‘ஏய்,…. உன் ஆளை சைட் அடிக்கத்தானே இவ்வளவு மேக்கப்பும்னு சொன்னா, சிரிச்சிகிட்டே, “போங்கடி,…. நல்லா ட்ரெஸ் பண்ணா தப்பா” ன்னு கேப்பா. நேத்து கூட நடு ராத்திரியிலே லைட்டைப் போட்டு பேப்பர்ல ஏதோ எழுதி கிட்டு இருந்தா. அது இதுவாதான் இருக்கும்னு நினைக்கிறேன்..”
“ஓ,….அதான் ராகவ்,…. திவ்யான்னு அங்கங்கே எழுதி இருந்துச்சா?”
“இப்பதான் உங்களுக்குப் புரியுதா. சரியான ட்யூப் லைட்டுங்க நீங்க. உங்க லவ்வரோட கையெழுத்து உங்களுக்கு தெரியலையா? நித்யா இதை எழுதி கொடுத்தான்னு சொல்லி கொடுத்தா, அதை நீங்களும் நம்பிடறதா?”
“சாரி,…. நித்யா.”
“சரிங்க,…. நான் வர்றேன்.”
“ம்,…. நித்யா,…அப்புறம் ஒரு விஷயம்.”
என்ன என்பது போல அவள் பார்க்க,…”நான் அந்த லெட்டரைப் பத்தி உங்க கிட்டே கேட்டது அவளுக்கு தெரிய வேணாம்.”
“ம்,….” சொல்லி நித்யா சென்று விட, நான் காலேஜ் கிளாஸுக்கு போனேன்.
மூன்று வருடத்துக்கு முன்பு நடந்ததை நினைத்துப் பார்த்தேன்.
ஒயிட் ட்ரான்ஸ்பரண்ட் ஜாக்கெட்டில் அவள் போட்டிருந்த கருப்பு நிற பிரா, அப்படியே தெரிய, அதை நான் ரசித்த படியே சோபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்த போது, எனக்கு முன்னால் நின்று அம்மாவிடம் தலை வாரிக்கொண்டிருந்தவள்,….
“அம்மா, அண்ணன் படிக்கிற காலேஜ்ல என்னை சேரச் சொல்றது சரி. ஆனா, அங்கேயும் அவர் என் தங்கச்சின்னு சொன்னா, சீனியரோட தங்கச்சின்னு யாரும் என் கூட சரியா பேச மாட்டாங்க.”
“அது உனக்குதான்டி நல்லது. யாரும் ராக்கிங்க் பண்ண மாட்டாங்க. பயப்படுவாங்க. அண்ணன் உன் கூட இருந்தா உனக்கு சேஃப்தானே?!!.
“இல்லேம்மா, என்னை வேற காலேஜ்ல சேத்து விடுங்க..”
“ஏன்டி?!!,…”
“ஓரு ஃப்ரீயாவே இருக்காது. அண்ணனுக்கும் கஷ்டம்தான். எனக்கு ஒரு கார்டியன் மாதிரியே இருக்கணும். கூடப் படிக்க்ற பசங்களை வில்லன் மாதிரி பாக்கணும். ஏன் அவரோட பிரண்ட்ஸ் கூட சகஜமா பேசினா, அவருக்கு பிடிக்காம போய்டு. எனக்கும் அப்படிதான், காலேஜ் மேட்டுன்னு யார்கிட்டேயும் சகஜமா பேச முடியாது. ஒரு பாய் ஃப்ரண்ட் கிட்டே கூட ஃப்ரீயா பேச முடியாது. என் கூட படிக்கற பொண்ணுகளும் என் கூட சகஜமா, ஃப்ரீயா பழக மாட்டாளுக. இது தேவையா?’
“நீ என்னதான்டி சொல்ல வர்றே?”
“அப்பாகிட்டே சொல்லி கவுன்ஸ்லிங்லே என்னை வேற காலேஜ்ல சேத்து விடுங்க.” திவ்யா அடமாகப் பேச, குறுகிட்ட நான்,….
“இப்ப என்ன பிரச்சினை? நான் உன்னோட அண்ணன்னு சொல்லக் கூடாது. யாருக்கும் நாம ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சின்னு தெரியக் கூடாது. அவ்வளவுதானே?”
“ம்,….ஆனா, ஒரே காலேஜ்ல இருந்துகிட்டு அது எப்படிண்ணா முடியும்?”
“நான் யார்கிட்டேயும் நீ என் தங்கச்சின்னு சொல்ல மாட்டேன். நீயும் யார்கிட்டேயும், குளோஸ் ஃப்ரண்ட்ஸ்கிட்டே கூட நான் உன் அண்ணன்ன்னு சொல்லிக்காதே. ஒரே ஊர்காரங்க,….. பக்கத்து தெருன்னு சொல்லிக்கலாம். காலேஜ் முடிக்கற வரைக்கும், ஏன்,…..அதுக்கு அப்புறமா கூட நீ உன் ஃப்ரண்ட்ஸை நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வராதே. நானும் என் பிரண்ட்ஸை நம்ம வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வரமாட்டேன். சரியா? அப்பதான் நீ சொல்ற மாதிரி நாம அண்ணன் தங்கச்சியா காமிச்சுக்க முடியாது.” கொஞ்ச யோசித்த திவ்யா.
“அவன்தான் சொல்றானில்லைடி. அப்புறம் என்ன?” அம்மாவும் கேக்க,
“ நிஜமா சொல்லமாட்டியாண்ணா?”;
“உன் மேலே சத்தியமா சொல்ல மாட்டேன். போதுமா.” என்று அவள் தலையில் அடித்தேன்.
இது நடந்து இரண்டு வருடங்கள் ஆகி விட்டது. என் தங்கையும் காலேஜில், சேர்ந்து, இப்போ என் ஃப்ரண்ட்ஸ் பண்ற தொல்லைலே, உண்மையை சொல்லிடலாம்னு பாத்தா சத்தியம் தடுக்குது. திவ்யாவும் சொல்ல வேணாம்னு சொல்றா. ஓகே,…… சும்மா அங்கே இங்கே அப்படி இப்படி பேசி சமாளிக்கலாம்னு பத்தா, கடைசியிலே கிஸ் அடிக்கற அளவுக்கு ஆயிடுச்சேன்னு நினைத்துக் கொண்டே, கீழே இரங்கி என் ரூமுக்கு சென்று படுக்க படுக்கையை தயார் செய்து கொண்டிருந்த போது, மேஜை மீது வைத்திருந்த மொபைல் அடித்துக் கொண்டிருந்தது.
மொபைலை பார்த்தேன்.
நாலு மிஸ்டு கால்.
திவ்யாதான்.
நான் அம்மாவிடம் பேசிக்கொண்டிருந்த போது கூப்பிட்டிருக்கிறாள். நான் பேச வில்லை ஆனால், திவ்யாவை முத்தமிட்டதும், அந்த முலை உரசலும், என் ஆண்மை புத்துணர்ச்சி பெற்று வீறு கொண்டு அவளின் அந்தரங்கத்தில் உரசியதும் மனதில் ஒரு கிளர்ச்சியை உண்டாக்க, தூக்கம் வராமல் தவித்தேன்.
மணி 11:30
மீண்டும் மிஸ்டு கால்.
திவ்யாதான்.
மொபைலை எடுத்துக் கொண்டு மீண்டும் ஹாஸ்டல் மொட்டை மாடிக்கு வந்தேன். நான் திவ்யாவுக்கு கால் பண்ண, உடனே எடுத்தாள்.
“அண்ணா என் மேல் கோவமா? ஏன் போனை எடுக்கவே மாட்டேன்றீங்க?” என்று கேட்டு என் தங்கை பதற
“இல்லம்மா,….அம்மாகிட்டே பேசிகிட்டு இருந்தேன். அதான் எடுக்கல.”
“அந்த சூழ் நிலைலே என்ன பண்றதுன்னு தெரியலேண்ணா. அதான் அப்படி பண்ணிட்டேன்.”
“ ஆமாம் திவ்யா. நாம ரெண்டு பேரும் அண்ணன் தங்கச்சி. நாங்க லவ் பண்ண முடியாது. கிஸ் அடிச்சுக்கவும் முடியாதுன்னு நானும் எல்லாத்தையும்
ஓப்பனா சொல்லிடலாமுன்னு பாத்தேன். ஆனா, சொல்ல முடியாம எதுவோ ஒன்னு தடுக்குது. அது என்னன்னு எனக்கு புரியலே!!!”
“ஐயோ,…..அப்படி ஏதாவது சொல்லி இருந்தீங்கன்னா, அப்பறம் நாம ரெண்டு பேரும் இத்தனை நாளா லவ்வர்ஸா நடிச்சோம்ங்கிறது தெரிஞ்சா, கேவலமா பேசுவாங்க.”
“அது உண்மைதான். ஆனா, நாம ரெண்டு பேரும் வரம்பு மீறிட்டோம்னு தோணுது.”
“வேற வழி இல்லையேண்ணா.”
”ம்,…”
“நீங்க தூங்கலையா?”
“இல்ல. ஒரு மாதிரியான பீல். தூக்கம் வரல.!!”
“அதையே நினைச்சுகிட்டு இருக்கீங்களா?’
“ம்,….அதை விட்டு வெளியே வர முடியல. நான் ஒன்னு சொன்னா தப்பா நினைக்க மாட்டியே?”
“ம்,…சொல்லுங்க. தப்பா நினைக்க மாட்டேன்.!!”
“எனக்கு இதை யார்கிட்டேயும் சொல்ல முடியல.”
“எனக்கும்தான்.”
“ நீ சும்மா பேச்சுக்கு கிஸ் பண்ணுன்னு சொல்லிட்டே. ஆனா, எனக்கு அதுவா என்னை அறியாம உன்னை கிஸ் அடிக்கணும்னு தோணுது.”
“,….”
திவ்யாவிடம் இருந்து பதில் வராததால் மீண்டும் அழைத்தேன்.
“திவ்யா,…”
“ம்,…..”
“கேக்குதா,…”
“ம்,…..”
“அப்போ, நான் கிஸ் பண்ணும் போது,….ஒன்னை கவனிச்சியா?”
“எதை,…”
‘உன்னோட அது ரெண்டும் வந்து ,….”
“எது?!!”
தப்பா நினைக்கக் கூடாது.”
“சொல்லுங்க. தப்பா நினைக்க மாட்டேன்.”
“உன்னோட ப்ரஸ்ட் என் நெஞ்சில் மோதினப்போ, நான் என்னையே மறந்துட்டேன். அது மட்டும் இல்ல. அப்ப என்னோட அது, உன்னோட அதுல உரசினதும்,….”
“புரியலேண்ணா,…”