Incest காதலர் தினம்

[monor]

“ஏய்,…. நித்யா விளையாடாதேடி!!!” என்றாள் வெக்கத்தில் தலை குனிந்தாள் திவ்யா.

“கிரண் ப்ளீஸ் வேணாம்டா” என்று நான் தயங்கித் தவிக்க. இருவர் முகத்திலும் தவிப்பும், தடுமாற்றமும் இருந்தது. இருவர் மனசும் ஒரு இடத்தில் நிற்காமல் அலை பாய்ந்தது.

பதட்டம், பட படப்பு.

ஏஸியிலும் எனக்கு வேர்த்தது.

திவ்யா முகத்திலும் குழப்பம்.

நாங்கள் தவித்து தயங்குவதை புரிந்து கொண்ட நித்யா, “நோ சான்ஸ், இதுதான் நீங்க எனக்கு தரப் போற கிஃப்ட்” என்று உறுதியாகச் சொல்ல, சில நொடிகள் யோசித்து, நான் திவ்யாவைப் பார்க்க, “அவ்ளோதானா?” என்று நித்யாவைப் பார்த்து கேட்ட திவ்யா, என்னைப் பார்த்து இயந்திரமாக “ஐ லவ் யூ” என்றாள்.

இதைக் கேட்டு நான் ஆடிப்போனேன்.

ஆனால், படு பாவி கிரண் விடுவதாக இல்லை.

“இது அழுகுனி ஆட்டம். நான் ஐ லவ் யூ சொல்லி லிப்ஸ்லே கிஸ் பண்ணின மாதிரி பண்ணுடா” என்றான்.

“டேய்,…. வேணாம் கிரண்.”

“ நோ சான்ஸ்.”

“சொன்னா கேளுடா”

திவ்யாவை திரும்பிப் பார்த்தேன். என்ன செய்வதென்று புரியாமல் அவளும் தலை குனிந்து நின்றாள்.

இதை வளர விடக் கூடாது என்று நினைத்த நான், “கிரண் நான் சொல்றதைக் கேளுடா. நீங்க நினைக்கிற மாதிரி, நானும் திவ்யாவும்,….” என சொல்ல ஆரம்பிக்க, அதை முடிக்க விடாமல் திடீரென திவ்யா என் கையைப் பிடித்து, “இது வரைக்கும் பண்ணினது இல்லே” என முடிக்க, நான் திவ்யாவை திடுக்கிட்டுப் பார்த்தேன்.

கிரண் உடனே, “அதான் திவ்யா, இது வரைக்கும் பண்ணினது இல்லே. மறைஞ்சு மறைஞ்சு நீங்க செஞ்சுகிட்டு இருந்த லவ்வை இன்னைக்கு எல்லோருக்கும் தெரியறமாதிரி கிஸ் அடிச்சு வெளியே சொல்லிடுங்க. காதல்ங்கிறது வெறும் வார்த்தை இல்லைடா. அது ஒரு மாதிரியான போதை ஏத்துற பீலிங்க். அதை பீல் பண்ணுங்க.” என்று கிரண் தத்துவம் பேசினான்.

நான் சூழல் மாறுவதை கண்டு பயந்து, திவ்யாவைப் பார்த்து, “திவ்யா இவங்களுக்கு நாம சொல்றது புரியல. நான் சொல்லிடறேன்.” என அவள் காதுக்குள் சொல்லி, “கிரண் நான் சொல்றதைக் கேளு” என ஆரம்பிக்க, குறுக்கிட்ட திவ்யா, “நாங்க இன்னும் அதுக்கு தயாராகல” என்று இடை மறித்து சொன்னாள்.

நான் அமைதியாக இருக்க, “எங்களை இன்சல்ட் பண்ணிட்டீங்க.” என நித்யா வெடுக் என்று கோவத்துடன் வேகமாக கிளம்ப, கிரணும் “ஆமாடா” என்று சொல்லி நித்யா பின்னால் செல்ல ஆயத்தமாக, எப்படி இவங்களுக்கு புரிய வைப்பது என்று தெரியாமல் நான் குழம்பி, “இல்லடா,….எங்களைப் புரிஞ்சுக்கோங்க” என தவித்து கெஞ்சினேன்.

திடீரென, “நாங்க கிஸ் பண்ணினாதான் நம்புவீங்களா?” என்று திவ்யா கேட்க, நித்யா,”ஏய்,….அப்படி இல்லடி. ஒரு அன்னியோன்னியம். ஒரு லவ் டெப்த் அப்பதான் கிடைக்கும். அதுக்குதான் கிஸ் பண்ண சொன்னேன்” என்றாள்.

ஒரு நொடி யோசித்த திவ்யா, என்னை கண்ணோடு கண் பார்க்க, நான் குழம்பி என்ன என்பது போல அவள் கண்களைப் பார்க்க என் பக்கம் திரும்பி,
“எனக்கு நித்யா பிரண்ட்ஸிப் முக்கியம்.” என்று சொல்லி என் கைகளைப் பிடித்து, மெதுவாக அவளை நோக்கி இழுக்க, நான் என்னை மறந்து திவ்யாவை நெருங்கினேன்.

வாய் மறுத்து பேசினாலும், என் உடல் அவள் அணைப்புக்காக அலைந்து கொண்டிருந்தது. திவ்யாவின் இடையை என் கை வளைத்து பிடிக்க, திவ்யாவின் கைகள் இரண்டும் மாலையாக என் தோளில் விழுந்தது.

இருவர் உடலும் கொஞ்சம் நடுக்கத்துடன் நெருங்க, நாங்கள் யார், எங்களுக்குள் என்ன உறவு என்பதை மறந்து எங்கள் உதடுகள், அந்த காம தேவன் எழுதி வைத்த அந்த நொடியில் ‘பச்சக்’ என்று பாசத்தையும், அன்பையும் தாண்டி காதலால் இணைந்தது.

என் உதடுகளை தன் வாய்க்குள் திவ்யா கவ்வினாள். நாடக முத்தமாக இல்லாமல் அது நிஜமாக முத்தமாகவே இருந்தது. திவ்யாவின் உதடுகள் மெல்ல நடுங்கின. நடுக்கத்திலேயே என் உதடுகளை கவ்வி உறிஞ்சினாள். நான் தடுமாறினேன். கொஞ்சம் கொஞ்சமாக திவ்யாவின் உதடுகளின் மென்மையையும், அதன் சுவையையும், அவள் எச்சிலின் சுவையையும் உணர்ந்த நான், அவள் ஆரஞ்சு சுளை போன்ற இதழ்களை என் வாய்க்குள் இழுத்து சப்பி சுவைத்தேன்.

இந்த நெருக்கத்தில், திவ்யாவின் முலை என் நெஞ்சில் உரச, எனது ஆண்மை அவளது பெண்மை மேட்டை கம்மீஸுக்கு மேலாக உரச, சுய உணர்வுக்கு வந்தவளாக திவ்யா லேசாக விலகினாள். நானும் விலகினேன்.

வெட்கத்தில் திவ்யா என் முகம் பார்க்க முடியாமல் அங்கிருந்த சேரில் பட படப்போடு அமர்ந்தாள். அவள் முகமெல்லாம் சிவந்திருந்தது. தப்பு செய்து விட்ட குற்ற உணர்வில் நான் தலை குனிய, எங்களைப் பார்த்த கிரண், என்னை லேசாக அனைத்து, கை கொடுத்து, “வாவ்’ என்று சொல்லி சந்தோஷப்பட, ….நித்யா திவ்யாவை அனைத்து, அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு, “காதலர்கள் என்றால் இப்படிதான் இருக்க வேண்டும்” என்று தன் அன்பை வெளிப்படுத்தினாள்.

பிறந்த நாள் கொண்டாட்டத்திற்குப் பிறகு 7 மணிக்குள் இருவரையும் ஆட்டோ ஏற்ரறி அவர்கள் ஹாஸ்டலுக்கு அனுப்பி வைத்தோம்.

நாங்கள் அங்கே உட்கார்ந்து அதையும் இதையும் பேசிக்கொண்டிருந்ததில் இரவு மணி 10 ஐ நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.

இக்கட்டான சூழலில் செய்த தவறை நினைத்து நான் அமைதியாக தலையை குனிந்து உட்கார்ந்திருந்தேன்.

கிரண் என்னை சமாதானப்படுத்திக் கொண்டு இருந்தான்.

“ராகவ் சந்தோஷமா இருக்க வேண்டிய இடத்துல, ஏன் இடிஞ்சு போன மாதிரி உக்காந்திருக்கிறே? எதுவும் தப்பா நடக்கல. ஏன் முகத்தை உம்ம்ன்னு வச்சுகிட்டு இருக்கே? திவ்யா முகம் கூட நல்லா இருக்கு. நீதான் டல் அடிக்கிறே. கிஸ் பண்றது தப்பு இல்லேடா. அவங்களை ஆட்டோ ஏத்தி அனுப்பும் போது கூட திவ்யா உன் முகத்தைதான் பாத்துகிட்டே போனா. நீ என் இப்படி இருக்கே? அவள பிடிக்கலையா? இல்ல ஊர்ல பிரச்சினை வரும்னு பயப்படுறியா?”

“டேய்,…. கொஞ்ச நேரம் தனியா விடுடா ப்ளீஸ்.” என்று சொல்லி , எழுந்து ஆட்டோ பிடித்து ஹாஸ்டலுக்கு வந்தோம்.

ஹாஸ்டலுக்கு போய், மொட்டை மாடிக்கு சென்று திவ்யாவுக்கு போன் செய்யலாம் என்று நினைத்து போனை கையில் எடுத்த போது,….. போன் அடித்தது.
பார்த்தால், அம்மா.

“அம்மா சொல்லும்மா”

“எப்படிடா இருக்கே? “

“நான் நல்லா இருக்கேன்மா.”

“நேரத்துக்கு நேரம் சாப்பிடு. நல்லா படி.”

“சரிம்மா,…”

“திவ்யா எப்படிடா இருக்கா?’

“நல்லா இருக்காம்மா.”

“இப்பதான் அவ கிட்டே பேசினேன். கொஞ்சம் டல்லா இருக்கிற மாதிரி தெரியுது. கொஞ்சம் பாத்துக்கோடா.’

“சரிம்மா.”

“பசங்க தொந்திரவு பண்ணப் போறாங்க. அவளை உன் கைல வச்சி கண்ணும் கருத்துமா பாத்துக்கணும். நீங்க ரெண்டு பேரும் அங்க அண்ணன் தங்கச்சின்னு தெரியக் கூடாதுன்றதுக்காக அவளை கண்டுக்காம விட்டுடாதே.”

”இல்லம்மா. இப்ப கூட ஹோட்டலுக்கு கூட்டிகிட்டு போய் வந்தேன்மா.”

“அவளை உன்னை நம்பித் தான்டா விட்டு இருக்கோம். தங்கச்சி மனசு கஷ்டப்படாம பாத்துக்கோ.’

“சரிம்மா”

“சரி. வச்சிடட்டா.”

“சரிம்மா” என்று சொல்லி போனை கட் செய்தேன்.

மனசு லேசானது போல இருந்தது.

அடுத்த நாள் காலை ஹாஸ்டலிலிருந்து புறப்பட்டு, காலேஜுக்கு நண்பர்களுடன் போய் கொண்டிருந்தேன்.

காலேஜுக்குள் நுழைந்து,. என் டிபார்ட்மென்டுக்கு முன்னால் என் நண்பர்களுடன் நின்று பேசிக் கொண்டிருந்த போது, திவ்யாவும், நித்யாவும் வந்தார்கள்.

நித்யா கிரணை அழைத்துக் கொண்டு தனியாகப் போக, நான் திவ்யாவை நோக்கி, :”திவ்யா உன் கிட்டே நான் தனியா பேசணும்.” என்றேன்.

என்ன? என்பது போல என்னைப் பார்க்க, நேற்று திவ்யா என்னிடம் தந்த பேப்பரை அவளிடம் தந்தேன்.

நான் திவ்யாவை கவனித்தேன். இன்று மினு மினுக்கும் ஜரிகை வைத்த மஞ்சள் நிற பாவாடை, அதே ஜரிகை வைத்த மஞ்சள் நிற ஜாக்கெட் போட்டு கருப்பு கலர் தாவணி கட்டி இருந்தாள். மற்ற ட்ரெஸ்ஸில் திவ்யாவை பார்ப்பதை விட தாவணியில் இன்னும் அழகாக இருந்தாள்.

அவள் பேப்பரில் எழுதி இருந்த்தை படித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, எங்கிருந்தோ வந்த தென்றல் காற்று எங்களைத் தழுவிப் போக, திவ்யாவின் மாராப்பு காற்றில் பட படத்து முந்தானை கொஞ்சம் விலகியது. அப்படி விலகியதில் திவ்யாவின் இடது பக்க மாங்கனி ‘கும்’ என்று புடைத்துக் கொண்டு என் கண்களுக்கு காட்சி தர, அதற்கு கீழே, பழுத்த எழுமிச்சை கலரில், வெள்ளை வெளேரென்று அவள் இடுப்பும், அவள் ஒட்டிய வயிறும், வயிற்றுக்கு நடுவே அவள் அழகான, ஆழமான தொப்புளும் தெரிய, அதை என் கண்கள் பார்த்து ரசிக்க, என் கண் பார்வை போன திசையை உணர்ந்தவள், தன் இடது கையால் தன் மாராப்பை இழுத்து சரி செய்து விட்டு, என்முகத்தை கேள்விக் குறியோடு பார்த்தாள்.

என் முகத்தை கேள்விக் குறியோடு பார்த்தவளிடம், “நித்யா வேற ஏதோ பேப்பரை உன் கிட்டே தந்துட்டா போல இருக்கு. இதுல எந்த கணக்கும் இல்ல,… எந்த ஃபார்முலாவும் இல்லே. ஆனா, இதுல எழுதி வச்சிருக்கிற பாட்டு ரொம்ப நல்லா இருக்கு. நித்யா கிரணுக்கு கொடுக்க எழுதி வச்சிருப்பா போல. ஆனா, ஆண் பாடகர் இடத்துல, ராகவ்ன்னும், பெண் பாடகர் இடத்துல திவ்யான்னும் ஏன் எழுதி வச்சிருக்கான்னு தெரியல.”

அந்த பேப்பரை வாங்கிப் பாத்தவள், “அதானே? எங்கிட்டே கணக்கு, ஃபார்முலான்னுதானே சொன்னாள். ஆதுதான் உங்க கிட்டே கொடுத்தேன். இது நித்யா வேலையாதான் இருக்கும். சரி,…இது என் கிட்டேயே இருக்கட்டும். அவளை என்னடி இப்படி பண்ணிட்டேன்னு கேக்கிறேன்.” என்று சொல்லி அவள் நோட்டுப் புத்தகத்துக்குள் வைக்கும் நேரம், இன்னொரு தென்றல் காற்று பலமாக வீச,

திவ்யாவின் மாராப்பு காற்றில் பட படத்து கொஞ்சம் அதிகமாகவே விலகி, அவள் இடது பக்க மாங்கனி, தன் முழு வடிவத்தையும் என் கண்களுக்கு காட்சியாகத் தர, அந்த வடிவத்தைப் பார்த்து அசந்து போனேன். சும்மா சொல்லக் கூடாது பெரிய சைஸில்தான் வைத்திருக்கிறாள் என்று பெருமையாக இருந்தது.

ஜாக்கெட்டுக்கு கீழே, பழுத்த எழுமிச்சை கலரில், வெள்ளை வெளேரென்று அவள் வயிறும் இடுப்பும், வயிற்றுக்கு நடுவே அவள் அழகான, ஆழமான தொப்புளும், அதற்கு கீழே இன்னும் கொஞ்சம் வெளுத்த நிரத்தில் வெய்யிலே படாத அவள் அடி வயிறும் தெரிய, அதைப் பார்த்து என் வாயில் ஜொள் ஒழுக ஆரம்பித்தது.