Incest காதலர் தினம்

[monor]

காலேஜ் முடிந்து, கிரண், அரவிந்துடன் ஹாஸ்டலுக்கு போனேன்.

கிரணும், அரவிந்தும் அதையும் இதையும் பேசிக்கொண்டும், சிரித்துக்கொண்டும் வந்தனர்.

நான் அமைதியாக, அவர்களுடன் எதுவும் பேசாமல் வருவதை கவனித்தவர்கள், “என்னடா ராகவ்,… உம்முன்னு வர்றே? என்ன விஷயம்?!!”

“அவன் கிளாசுக்குள்ள நுழையிறப்பவே ஏதோ மந்திரிச்சு விட்டது போலதான்டா வந்தான். என்ன விஷயம்ன்னு தெரியலே.”

“என்ன விஷயமா இருக்கப் போகுது.? நாம வர்றதுக்கு முன்னாடி அவன் அவனோட ஆள் கிட்டே கடலை போட்டுகிட்டு இருக்கிறதா நம்ம கிளாஸ் மேட் சொன்னான். அப்ப பேச்சு வாக்கிலே அவன் ஆளு அதையும், இதையும் சொல்லி இருப்பா. அய்யா,…அதை நினைச்சுகிட்டே வர்றார்ன்னு நினைக்கிறேன். என்ன சரிதானே காதல் மன்னா?!!!”

‘டேய்!!!,… கம்ம்ன்னு வாங்கடா. அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்லே.” என்று சொல்லி அவர்கள் வாயை அடைத்து, வேற சப்ஜெக்ட் பேசியபடி ஹாஸ்டலுக்கு வந்தோம்.

குழப்பமும், சந்தோஷமும் கலந்து இரவு முடிய, காலை விடிந்ததே தெரியாமல் பர பரவென ரெடி ஆனோம்.

அடுத்த நாள்,…..

நாளை நான் ப்ரோஜெக்ட் பாக்க போகணும் என்று அரவிந்த் சொல்ல,’ நானும் போகணும்’ என்று நான் கிளாஸுக்கு செல்ல, வாராண்டாவில் திவ்யா எதிரே வந்தாள்.

சாம்பல் நிற சுடிதார், என்றும் இல்லாமல் என் கண்கள் திவ்யாவின் முக அழகை ரசித்தது. என்னை அறியாமலே அவளின் 36” சைஸ் முலை இதுதானா? என பார்க்க, அங்கே சல்வார் சுத்தமாக மூடி இருந்தது. எனக்கு என்னை அறியாத ஏமாற்றம். அவளோ புன்னகைத்து ஹாய் சொல்லி கடக்கும் போது,
“ஈவினிங்க் பாக்கலாம்” என்று புன்னகைத்தபடியே சொல்லிப் போனாள்.

நான் மெய் மறந்து திவ்யாவின் அழகை பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருந்தேன். அவள் என்னை கடந்து போன போதும் அவளின் பின்னழகை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். உண்மையிலேயே என் ஆளுக்கு சூப்பர் பட்டக்ஸ்தான் என்று பெருமைப்பட்டுக்கொண்டேன்.

இப்படி ரசித்துப் பார்க்கும் என்னை நானே திட்டிக்கொண்டேன்.

“ச்சே!!!,…என்ன மனுஷன் நான்?!!!, மானசீக காதலின்னாலும் தப்பான கண்ணோட்டத்தில் பார்க்க தொடங்கிட்டேனே? என்று வருத்தப்பட்டேன்.

அப்புறம் அவரவர் வேலைகளில் மூழ்கி விட, கிரண் அவனுடய ஆள் நித்யா பிறந்த நாளுக்காக பர பரவென்று இருந்தான்.

என்னைப் பார்த்து, “சாயங்காலம் நீயும் வரணும்டா” என்றான்.

“நான் எதுக்குடா? உன் ஆளு நித்யாவுக்கு நீ துணை. நான் எதுக்கு? அங்கே வந்து உங்களுக்கு காவல் காத்துகிட்டு இருக்கவா?”

“மாப்ளே,…என்னடா இப்படி சொல்லிட்டே. நீங்களும் லவ்வர்ஸ்தானடா? நீயும் திவ்யா கூட வரலாமே?!!”

“டேய்,…. நானும் திவ்யாவும் ஒரே ஊர் காரங்க. ஜஸ்ட் ஃப்ரண்ட்லியா பேசிக்கறோம். பழகறோம். அவ்வளவுதான்.”

“ம்,…. நம்பிட்டோம்,….மாப்ளே,….அது உன்னை லவ் பண்ணுதுடா. உன்னைப் அது பாக்கிறப்போ, அந்த காதல் அதோட கண்ணில் தெரியுதுடா,…பவம்ட அவ.”

“உன் கிட்டே சொன்னாளாக்கும்!!”

சில நொடி யோசித்த கிரண், “இதை வேற சொல்லணுமாக்கும்,…..டேய்,…அவ உன்னை லவ் பண்றாளா இல்லையான்னு இன்னைக்கு ஈவினிங்க் கன்பார்ம் பண்றேன் சரியா?!!”

“டேய்,….ஏதும் வில்லங்கம் பண்ணிடாதே. அப்படி எதுவும் எங்க ரெண்டு பேருக்குள்ளும் இல்ல” என்று சொல்லி நான் பதறினேன்.

“ஒரு வில்லங்கமும் இல்லேல்ல,…சரி,…. ஆனா, சாயங்காலமா சீக்கிரமா நீ ரெடி ஆகு. நாம ஹாஸ்டலுக்கு திரும்ப வர நைட் 9 மணி வரைக்கும் பர்மிஷன் இருக்கு. ஆனா, லேடீஸ் ஹாஸ்டலுக்குள்ள சாயந்திரம் 7 மணிக்கு அட்டன்டன்ஸ் கொடுத்தாகணும். புரிஞ்சுக்க!!”

மாலை மணி 5:45.

ஹோட்டல் ராயல் கார்டன்.

சைனீஸ் ரெஸ்டாரண்ட்.

சிறு சிறு அறைகளாக தடுக்கப்பட்டிருந்த பேமிலி ரூம்கள். கிரண் ஒரு ரூமை ரிசர்வ் செய்திருந்தான்.

ஒரு அறையில் நான்கு பேர் மட்டும் உட்கார முடியும்.

நானும் அவனும் அங்கே சென்று உட்கார்ந்து காத்திருக்க, மாலை ஆறு மணி ஆனது.

வெளியே நின்று கொண்டிருந்த நித்யா போன் பண்ணி கிரணை வெளியே வரச் சொன்னாள்.

வெளியே போன கிரண் சில நிமிடங்களில் என் கிட்டே வந்து, திவ்யாவும் வந்திருக்காடா. நீ வந்திருக்கிறதா அவ கிட்டே சொன்னேன். மத்தாப்பூ பூத்த மாதிரி முகத்துல அப்படி ஒரு சந்தோஷம். நீ அங்கே வந்து அவளை இங்கே கூட்டிகிட்டு வரணுமாம். அப்பதான் உன் ஆளு உல்ளே வருவாளாம்,….!!!”

நானும், கிரணும் எழுந்து வெளியே வர திவ்யாவும், நித்யாவும் அசத்துகிற அழகில் மேக்கப் செய்து கொண்டு நின்றிருந்தார்கள். என்னைப் பார்த்ததும் திவ்யா கண்களில் ஏதோ பேச, எனக்கு என்ன ஏதுவென்று புரியாமல் குழம்ப, தலையை குனிந்தபடியே சிரித்தாள்.

நாங்கள் உள்ளே நுழைந்தோம். நித்யாவைத் தொடர்ந்து திவ்யாவும் உள்ளே வர, பரஸ்பரம் ‘ஹாய்’, ‘ஹாய்’ சொல்லி அவர்கள் எதிரே அமர, யாரும் எதுவும் பேசாமல் உட்கார்ந்திருந்தோம். நித்யாவும், திவ்யாவும் காதோடு வாய் வைத்து கையால் மறைத்து, கிசு கிசுப்பாக எங்களுக்கு கேக்காதபடி ரகசியமாக ஏதோ பேசிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

கொஞ்ச நேரத்தில், ஆர்டர் செய்த டிபனை கதவைத் தட்டி உள்ளே கொண்டு வந்தான் சர்வர்.

ஆச்சரியப்பட்ட நான் கிரனிடம், “எப்போடா ஆர்டர் பண்ணினே?”என்று கேட்க,….

“ரூம் புக் பண்ணும் போது.ஆர்டர் பண்ணிட்டேன்டா. ஏன்னா, நடுவில் வந்து தொல்லை தரக் கூடாது இல்ல. நமக்கு டைம் அரை மணி நேரம்தான்.” என்றான் கிரண்.

இதைக் கேட்ட சர்வர் சிரித்துக் கொண்டு வெளியேற, திவ்யாவை நான் பார்த்தேன். அழகு தேவதையாய் ஜொலித்தாள். வெட்கத்தில் தலை குனிந்து புன்னகத்தபடி உட்கார்ந்திருந்தாள். காலையில் போட்டிருந்த அதே ட்ரெஸ். ஆனால், துப்பட்டா இப்போது ஒரு பக்கமாக ஒதுங்கி இருக்க, நான் காலையில் தேடியது கண்ணுக்கு கிடைத்தது.

திவ்யாவின் முலை அளவை காண முடிந்தது. எனக்காகவே காட்டுகிறாளோ என்று என்னை எண்ண வைத்தது. சராசரியை விட கொஞ்சம் பெரிய சைஸ்தான். இருவரும் ஒரே மாதிரி ட்ரெஸ் போட்டிருந்தாலும் என் கண் பார்வை திவ்யாவை சுற்றியே வந்தது.

திவ்யா என்னைப் பார்த்து புன்னகைக்க, நாங்கள் ஏதோ தூரத்து சொந்தக்காரர்கள் ரொம்ப நாள் கழித்து பார்த்தால், பார்த்து சந்தோஷப்பட்டு புன்னகைத்துக் கொள்வதைப் போல நானும் புன்னகைத்தேன்.

என் கண்கள் மீண்டும் திவ்யாவின் முலை அழகை பார்க்கவே சென்றது. அந்த அளவுக்கு அவள் முலை அழகு முப்பரிமாணத்தில் ‘கும்’ என்று சல்வாரில் தெரிந்தது. துப்பட்டா மறைக்காமல் விட்ட இடத்தில் திவ்யாவின் ஷார்ப் டிப் லேசாக முப்பரிமாணத்தில் தெரிய, நான் அதைப் பார்த்து ஏக்கத்தில் எச்சில் விழுங்க, அதை கவனித்து விட்ட திவ்யா துப்பட்டாவை சரி செய்து புன்னகைத்தபடியே வெக்கத்தில் தலை குனிந்தாள்.

“திவ்யா இந்தப் பக்கம் வாங்களேன்.’ நான் என் ஆளு கூட சேந்து உக்காந்துக்கறேன்.” என்று சொல்லி கிரண் எழ, சிரித்த திவ்யா, “ம்,…. வாங்க” என்ற படி என் அருகில் வந்து கொஞ்சம் தள்ளி அமர்ந்தாள். திவ்யாவின் அருகாமை வாசம் என்னை மயக்கியது.

“இப்போ சரியா போச்சு” என்று ஏதோ அர்த்தத்தில் சொன்னான்.

நாங்கள் ஸ்டைலாக சாப்பிடுவதிலும், நான் ஜாடையாக திவ்யாவை பார்ப்பதிலும், என்னை கவனிக்காதது போல திவ்யா நடிப்பதிலும், பர்த் டே பேபி நித்யாவை நாங்கள் கலாய்ப்பதிலும் நிமிடங்கள் கரைந்தன.

டேபிள் சுத்தமானதும், கிரண் வட்ட வடிவில் இருந்த கேக்கை அதன் அட்டைப் பெட்டியை பிரித்து வைத்து, அதன் மேல் மெழுகு வர்த்திகளை செருகி வைத்தான். கிரீம் கொண்டு கலர் கலராக டிசைன் செய்ய்யப்பட்டு, பூக்கள் வரைந்து, கேக்கின் மத்தியில், “HAPPAY BIRTH DAY NITHYAA” என்று எழுதப்பட்டிருந்தது

நால்வரும் கேக்கை சுற்றி நிற்க, கேக்கின் மேல் செறுகி வைத்திருந்த மெழுகு வர்த்திகளை தீக்குச்சியை உரசி பற்ற வைத்த நித்யாவைப் பார்த்து, “ம்,…. வாங்க பர்த் டே பேபி” என்று சொல்ல, நித்யா மெழுகு வர்த்தி முன் நின்று அதை ஊதி அணைக்க, நாங்கள் அனைவரும் “ஹேப்பி பர்த் டே டூ யூ!!!,….. ஹேப்பி பர்த் டே டு நித்யா!!!” என்று கோரஸாக பாடி வாழ்த்து சொல்ல, கிரண் பூமாலை தூவுவது போல ஏதோ ஒன்றை வெடித்து தூவ வைக்க, அனைவர் மேலும் அந்த ஜிகினா தூள் பறந்து வந்து ஒட்டிக்கொள்ள,…. நித்யாவின் பிறந்த நாளை சந்தோஷமாக கொண்டாடினோம்.


வெட்டிய கேக் துண்டு ஒன்றை எடுத்து நித்யா, கிரணுக்கு வாயில் ஊட்ட, கிரணும் ஒரு துண்டு கேக்கை வெட்டி நித்யாவின் வாயில் ஊட்ட, சிரிப்பும் சந்தோஷமும் அங்கே நிலவிய போது, திடு திப்பென்று எதிர்பார்க்காத ஒன்று நடந்தது.

“ஹேப்பி பர்த் டே யூ.. ஐ லவ் யூ டி.” என்று சொல்லிய கிரண் நித்யாவின் இடுப்பை வளைத்துப் பிடித்து, நித்யாவை அவனுடன் லேசாக அனைத்து அவளின் இதழோடு இதழ் பதித்து மித்தமிட்டான். நானும் திவ்யாவும் இதைப் பார்த்து திகைத்திருக்க, அவர்கள் விலகியதும், எங்களைப் பார்த்த கிரண், “என்ன திவ்யா அப்படி பாக்குறீங்க ” என்று சொல்லி, என்னையும் பார்க்க நானும் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் தவிக்க, “ஏங்க,….. உங்க பிரண்ட் இன்னும் ஐ லவ் யூ கூட சொல்லலையாம்” என நித்யா கிரணிடம் சொன்னாள்.

“நிஜமாவாடா?!!!” என்று ஆச்சரியத்துடன் கிரண் என்னைப் பார்த்து கேட்க, “ தர்ம சங்கடத்தில் டேய்,…. டைம் ஆச்சி போகலாம் “ என்று எழுந்தேன்.
திவ்யாவும் எழ, அவர்களும் எழுந்து நின்றார்கள்.

“ராகவ் இங்க பாரு. இப்போ நீங்க நித்யாவுக்கு தர்ற கிப்ட் என்னன்னா,….. நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒருத்தருக்கொருத்தர் மாத்தி மாத்தி சொல்லிக்கிற,’ ஐ லவ் யூதான்’.” என்று சொன்ன கிரண் நித்யாவைப் பார்த்து , “என்ன நித்யா?” என கேட்க, “ஆமா, இன்னைக்கு இதுதான் இவங்க கிட்டே இருந்து நான் எதிர்பார்க்கும் கிப்ட்” என்றாள்.