Adultery துரோகம்( completed)

[Mecatran]

34:

கார் வந்து

கொண்டிருக்கும் போது மாறன் போன்

அடித்தது எடுத்து பேசியவன் சரி

யோசிக்கிறேன் இல்லை வேறு

யாரையாவது வைத்து பிரிஸ்க்ரைப்

எழுதித்தர சொல்கிறேன் என்று

சொல்லிவிட்டு போனை கட் பண்ணிவிட்டு

வண்டியை ஓரமாக நிறுத்தினான், மலர்

மாறன் முகத்தைப் பார்த்தால் ஏதோ

குழப்பத்தில் இருக்கிறான் என்று மட்டும்

புரிந்தது, என்ன மாறா என்ன குழப்பம்

என்றால், ஒன்றுமில்லை ராம் டிஸ்சார்ஜ்

ஆகப் போகிறான் அவன் கிளம்புவதற்கு

முன் ஒரு செக்கப் செய்துவிட்டு

மாத்திரையில் எழுதிக் கொடுக்க

வேண்டும் இது நான் வழக்கமாக செய்யும்

ஒன்று, இவன் விஷயத்தில் என்ன

செய்வது என்று யோசிக்கிறேன் என்றான்

மாறன், மலர் மாறனை பார்த்து இதில்

யோசிக்க என்ன இருக்கிறது அவன்

உங்களின் பேஷண்ட் நீங்கள் அவனுடைய

டாக்டர் அன்றே சொன்னது தான் இதை

நினைவில் வைத்துக் கொள்ளுங்கள்

அவனைப் பார்த்தால் எனக்கு எதுவும்

தோன்ற போவதில்லை அவனுடைய

பழைய நினைவுகள் ஏறக்குறைய

முற்றிலும் அழிக்கப்பட்டவை, நாம்

இருவரும் வாழ வேண்டிய காலம் நிறைய

இருக்கிறது இவனுக்கெல்லாம் பயந்து

ஓடிக்கொண்டிருக்க முடியாது அவன்

தங்கையை என் தம்பிக்கு திருமணம்

முடித்து வைத்தீர்கள் குடும்ப நல்லது

கெட்டதுகளில் இவனை பார்க்க வேண்டி

வரும் அப்போது எல்லாம் என்ன செய்வது,

நம்மைப் பார்த்து தான் அவன் ஒதுங்க

வேண்டும் அவனைப் பார்த்து நாம்

ஒதுங்க கூடாது சரியா என்றால் மாறனை

பார்த்து, மாறனும் நீ சொல்லுவது

சரிதான், நீயும் வருகிறாயா என்று

கேட்டான், அவனைப் பற்றி நினைவு

ஏதாவது இருந்தால் தானே நான்

தடுமாறுவதற்கு நான் வருகிறேன்

என்றால் மலர், மாறன் ரகுவிற்கு ஃபோன்

செய்து எங்கே இருக்கிறாய் என்றான் ரகு

நான் ஆஸ்பத்திரியில் இருக்கிறேன் ராம்

டிஸ்சார்ஜ் ஆக வேண்டி உள்ளதால்

மஞ்சுளா என்னை இங்கு அழைத்து

வந்தால் சரி ரகு நானும் மலரும் அங்கு

வருகிறோம் என்று சொல்லிவிட்டு

போனை வைத்தான்,


மருத்துவமனை

வளாகத்தில் காரை பார்க் செய்துவிட்டு

நானும் மலரும் இறங்கினோம் மலர்

வேகமாக வந்து என் கையை பிடித்துக்

கொண்டாள் மருத்துவமனைக்குள்

நுழைந்த எங்களை எதிர் பட்டவர்கள்

அனைவரும் வணக்கம் சார் வணக்கம்

மேடம் என்றனர் நானும் மலரும் வணக்கம்

என்று தலையசைத்தபடி எம் டி அறையை

நோக்கி நடந்தோம் , எம் டி அறையில்

நுழைந்தவுடன் எங்களை வரவேற்று

உட்கார வைத்தார், மலர் எம் டி யை

பார்த்து வணக்கம் அப்பா என்றால், அவர்

முகம் மகிழ்ச்சியில் வணக்கம்மா, நீ

எனக்கு இன்னொரு மகள் மாதிரி தான்

நான் உன்னிடம் நேரில் வந்து நன்றி

சொல்ல வேண்டும் என்று நினைத்தேன்

அந்த ஆபரேஷன் நல்லபடியாக

நடந்ததற்கு நீ தான் காரணம் உன்னை

தவிர மாறனை வேறு யாராலும் சரி

செய்து கொண்டு வந்திருக்க முடியாது,

நீங்கள் இருவரும் ஒரு நாள் எங்கள்

வீட்டிற்கு விருந்துக்கு வர வேண்டும்

என்றார் எம் டி,"வருகிறோம் அப்பா"

ரொம்ப நன்றி என்றால் மலர், அவர்களை

அமரச் சொல்லி விட்டு லலிதாவை வர

சொன்னார் உடன் நான்கு காபி கொண்டு

வரச் சொன்னார், மாறன் எம் டி பார்த்து

ராம் டிஸ்சார்ஜ் எப்போது, நீ தான்

பார்த்துவிட்டு சொல்ல வேண்டும் எம்டி

சொல்லிக் கொண்டிருக்கும்போதே

லலிதா உள்ளே வந்தால் மலரை

பார்த்தவுடன் எப்பொழுது வந்தாய் போன்

பண்ணி சொல்லி இருக்கலாமே என்றால்,

திடீரென்று போன் வரவும் இருவரும்

அப்படியே வந்து விட்டோம் என்ன விஷயம்

என்றால் லலிதா மலர் விஷயத்தைச்

சொன்னார், காபியை குடித்து விட்டு

உட்கார்ந்து இருந்தோம், சரி ராமை

பாருங்கள் என்றார் எம் டி, சரி என்று

லலிதா எங்களை கூட்டிக்கொண்டு

நடந்தார் நான் மாறனுடன் சிறிது

நெருக்கத்துடனே நடந்தேன் எனக்கு

அவன் என்னை பொய் சொல்லி

மாறனிடம் இருந்து பிரித்தது மட்டுமே

நினைவில் வந்து சென்றது, அவன்

என்னை ஓத்தது எதுவும் மகிழ்ச்சியான

நினைவில் இல்லை அதைவிட 100 மடங்கு

மகிழ்ச்சியை நான் என் கணவரிடம்

அனுபவிக்கிறேன் திரும்பி திரும்பி

யோசித்தாலும் நல்ல வேலை அது என்

நினைவில் இல்லை,அதற்கு மேல் மாறன்

என்னை ஓத்த நினைவுகளே வருகிறது,

ராம் அறை வெளியே ரகு நின்று கொண்டு

இருந்தான், என்ன ரகு என்றான் மாறன்

நான் உள்ளே செல்லவில்லை மஞ்சுளா

தான் உள்ளே இருக்கிறாள் நீங்கள்

செக்கப் செய்து முடித்தவுடன், ராம்

அவனின் அப்பா அம்மா மூவரும் அவர்கள்

ஊருக்கு செல்கிறார்கள் சரி வா உள்ளே

செல்வோம் பார்த்து விட்டு வருவோம்

என்று கூறி ராம் அறைக்கு சென்றோம்,


உள்ளே நுழையும் போது

மலர் என்னுடன் சற்று நெருக்கமாக

இருந்தால்,மலர் என் கையை பிடித்துக்

கொண்டு உள்ளே நுழைந்தோம், மாறன்

ராமை பார்த்தான்,ராம் சற்று சாய்வாக

படுத்த நிலையில் இருந்தான், என்னைப்

பார்த்து எழுந்து நின்றான், நான்

அவனைப் பார்த்தேன் பாதி ஆளாக

இருந்தான், ராம் கையெடுத்து கும்பிட்டான்

அவன் கண்களில் கண்ணீர் அருவியாக

கொட்டியது, ஹார்ட் பேஷன்ட்

எமோஷனல் ஆக கூடாது முதலில் உட்கார்,

என்று உட்கார் என்று ராமை சொன்னேன்,

என் வார்த்தையில் இருந்த தெளிவை

பார்த்து நான் எதுவும் செய்துவிட கூடாது

என்று மலர் நினைத்தாலோ என்னவோ

என் கையை பிடித்தபடியே நின்றாள்

நர்ஸ் அவனை கட்டிலில் அமர்த்தினாள்,

மஞ்சுளா அந்த இடத்தில் என் காலில்

பட்டென்று விழுந்து நீங்களும்

அண்ணியும் செய்த உதவியை எந்த ஒரு

காலகட்டத்திலும் நாங்கள் மறக்க

மாட்டோம்,நாங்கள் அண்ணனை

உயிருடன் மீட்டுச் செல்வோம் என்று

நினைக்கவில்லை என்று சொல்ல ராமின்

அப்பாவும் அம்மாவும் என் கையும் மலர்

கையும் பிடித்துக் கொண்டு அழுதார்கள்,

மலர் மஞ்சுளாவை தூக்கி விட்டாள், இதை

பார்த்த ராம் மேலும் கண்ணீர் விட்டு

அதிகமாக பேச முடியாவிட்டாலும் என்னை

மன்னித்து விடுங்கள் அது ஒன்று தான்

சொல்லத் தோன்றுகிறது, மேடமும்

நீங்களும் என்னை மன்னிக்க வேண்டும்,

நீங்கள் அப்படியே விட்டிருந்தால் கூட நான்

உங்களுக்கு பண்ணிய பாவத்திற்கு

தண்டனை கிடைத்திருக்கும்,இனி நீங்கள்

காப்பாற்றி காலமெல்லாம், நான் செய்த

துரோகத்தின் நினைவு என்னை கொன்று

கொண்டிருக்கும், என் புத்தி கெட்ட

செயலினால் பொறாமையினால் நான்

செய்த துரோகத்திற்கு என்றுமே மன்னிப்பு

கிடையாது, மேடம்தான் அதில் அதிகம்

பாதிக்கப்பட்டது என்னை தயவு செய்து

மன்னித்து விடுங்கள் என்றான் மலரை

பார்த்து,மலர் உடனே ராம் அதெல்லாம்

தேவையில்லை, என்னை பொருத்தவரை

என் தம்பியின் மைத்துனர் மஞ்சுளாவின்

அண்ணன் அவ்வளவுதான், உங்கள்

நினைவு இருந்திருந்தால் நான் உன்னை

பார்க்க தயங்கி இருப்பேன் இல்லை

என்பதால் தான் உன்னை நேராக பார்க்க

முடிகிறது, என் கணவரின் நினைவுகள்

மட்டுமே என் உடம்பிலும் மனதிலும்

முழுமையாக உள்ளது அதனால் நீங்கள்

என்னிடம் மன்னிப்பு கேட்பதை விட்டு என்

கணவர் மாறனிடம் கேட்டுக்

கொள்ளுங்கள் அது தான் சரியானது

என்று மலர் சொல்வதை கேட்டு மாறனும்

முகமும் பிரகாசமானது, மாறன் சார்

உங்களுடன் அதிக நாட்கள் இருந்துமே

நான் உங்களை புரிந்து கொள்ளவில்லை

நீங்களும் என்னை மன்னிக்க வேண்டும்

நான் ஊருக்கு செல்கிறேன் என்

தங்கச்சியை உங்கள் மைத்துனருக்கு

திருமணம் செய்து வைத்தது ரொம்ப

சந்தோஷம் என் உயிர் மஞ்சுளா தான்

தயவு செய்து என் மேல் இருக்கும்

கோபத்தை அவளிடம் காட்டி விடாதீர்கள்

தற்போது உடல்நிலை சரியில்லாததால்

என்னால் காலில் விழுந்து கதறி அழுது

மன்னிப்பு கேட்க முடியவில்லை, மீண்டும்

கேட்கிறேன் தயவுசெய்து என்னை

எல்லோரும் மன்னித்து விடுங்கள் என்று

கூறிய பொழுது அவன் தேம்பி தேம்பி

அழுதான், அவன் கண்ணீரை அவனால்

கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை, நீ பேஷண்ட்

நான் டாக்டர் எமோஷன் ஆனால் மீண்டும்

பிரச்சினை ஆகி விடும் அதனால்

அமைதியாக இரு என்று மாறன்

சொல்லிவிட்டு ரிப்போர்ட்டுகளை வாங்கி

பார்க்க ஆரம்பித்தான் முழுவதுமாக

அவனை பரிசோதித்து விட்டு சில

மாத்திரைகளை எழுதி கொடுத்துவிட்டு

இதை தொடர்ச்சியாக உபயோகித்து வா

அடுத்த செக்கப்பில் எப்படி இருக்கிறது

என்று பார்ப்போம், மலர் ராம் இடம்

உடம்பை பார்த்து கொள் என்றால்

தெளிவாக மூன்றாம் மனிதனிடம்

சொல்வது போல், மாறனும் டாக்டர்

நோயாளி இடம் சொல்வது போல்

உடம்பை பார்த்து கொள் என்றார், சரி

கிளம்புகிறோம் என்று

அங்கிருந்தவர்களிடம் மலரும் மாறனும்

சொல்லிவிட்டு மலர் அவன் கையை

பிடித்தபடி வெளியே வந்தார்கள்

மஞ்சுளாவை பார்த்துக் கொள்ளச்

சொல்லிவிட்டு ராகுடம் வேண்டி உதவி

செய் என்று சொல்லிவிட்டு கிளம்பினான்,

வெளியே வந்த மாறன் லலிதாவை

பார்த்து நாங்கள் கிளம்புகிறோம், மலரும்

லலிதாவை இறுக்கிப்பிடித்து எல்லாம்

நன்றாகவே நடக்கும் வருகிறேன் என்று

சொல்லிவிட்டு கார் எடுத்துக்கொண்டு

வீட்டுக்கு வரும் வழியில் என்ன மலர்

என்றான் மாறன், என்ன மலர் என்றாள்

என்ன என்று முகபாவனை யில் கேட்டால்

மலர், மலர் மாறனிடம் தெளிவாக நான்

சாதாரண நிகழ்வாக நினைத்து கடந்த

நிலையில், நீங்கள் இவ்வாறு கேட்பது என்

நினைவுகளை மீண்டும் கொண்டு வந்து

என்னை குற்ற உணர்ச்சிக்கு உள்ளாகி

விடும்,அப்படி ஏதாவது ஒன்று அவன் மேல்

இருக்கும் மானால் நான் வந்தே இருக்க

மாட்டேன், அவன் முகத்தை நேராக

என்னால் பார்த்து இருக்க முடியாது,இனி

ஒரு முறை இப்படி பேசி எனனை கவலை

பட வைக்காதே என்றால் மலர் , மாறன்

உடனே சாரி மலர் நீ தப்பாக எடுத்துக்

கொண்டாய் , நான் உன்னை, நீ அவனை

நேர் எதிர் கொண்ட விதம், என் கணவர்

மாறன் என்று சொன்ன அழுத்தம், அவன்

யாரோ என்பது போல் நீ நடந்து

கொண்டது, அவன் எதிரில் நீ என்னிடம்

காட்டிய நெருக்கம், உண்மையில் எனக்கு

மகிழ்ச்சி யாக இருந்தது, நீ தெளிவாக

இருக்கிறாய், நான் அதை பாராட்டி

உனக்கு பரிசு தரலாம் என்று தான்

உன்னை கேட்டேன், ஆனால் அதற்குள்

என்னை திட்டிவிட்டாய், மலர் சிரித்துக்

கொண்டே என்ன பரிசு அத்தான்,அதை

நான் மலரை பார்த்து கண்ணடித்து வீட்டில்

தருகிறேன் என்றான் மாறன், மலர்

மாறனை பார்த்து அதை நீயே

வைத்துக்கொள், கார் வீட்டை அடைந்தது.