Adultery துரோகம்( completed)

[Mecatran]

18:
மறுநாள் காலை 9 மனித, எம் டி யின் மனைவியிடம் சொல்லிவிட்டு கிளம்பினால், அவள் கிளம்பும்போது எந்த உதவியும் என்றாலும் கூச்சப்படாமல் என்னிடம் கேள் என்றாள் மலரை பார்த்து, சரி என்றால், எம் டி விடம் ஸ்கூல் அட்ரஸ் வாங்கிக் கொண்டு கிளம்பினால், அங்கு இருந்த வாட்ச்மேனிடம் விபரம் சொல்லிவிட்டு உள்ளே சென்றாள்,


மலர் கரஸ்பாண்ட் அறைக்கு சென்றாள், அவளை உட்கார சொல்லிவிட்டு டாக்டர் எல்லாம் சொன்னார் சம்பளம் அதிகமாக தர முடியாது சின்ன ஸ்கூல் , ஒரு 7000 ரூபாய் தர முடியும்,நீங்கள் கிளர்க் போஸ்ட் உள்ளது அதில் சேர்ந்து கொள்ளுங்கள், வேறு ஏதாவது நல்ல வேலை கிடைத்தால் சென்று விடுங்கள், அதில் எங்களுக்கு எந்த ஆட்சேபனையும் இல்லை என்று கூறினார், தங்குவதற்கு என்ன செய்யப் போகிறீர்கள் என்று கேட்டார்,மலர் என்ன சொல்லுவது என்று தெரியாமல் இருந்தால்,உடனே ஸ்கூலை சுத்தம் செய்பவரை வரச் சொன்னார் சிறிது நேரத்தில் ஒரு நடுத்தர வயது அம்மா வந்தது வயது 50 இருக்கும், அந்தப் பெண்ணிடம் மலரை காண்பித்து இந்த பெண்ணிற்கு ஒரு வீடு வேண்டும் உங்கள் ஏரியாவில் எதுவும் வீடு உள்ளதா என்று கேட்டார், இருக்கு சார் , 1500 வாடகை ஒரு மாத அட்வான்ஸ் என்று சொன்னால் சரி கூட்டிக் கொண்டு போய் காண்பி பிடித்திருந்தால் இருக்கட்டும் என்றார்.


சரி என்று மலர் அந்த பெண்ணுடன் கிளம்பினால் கரஸ்பாண்டன் முன்பனமாக ஒரு 5000 ரூபாய் கொடுத்தார், மலரிடம் கையில் வேறு பணம் இல்லை, நகை எல்லாம் ராம் வீட்டில் உள்ளது தனியாக ராம் வீட்டிற்கு போவது நல்லது இல்லை என்று தோன்றியது, அதனால் வாங்கிக் கொண்டாள் வீட்டை போய் பார்த்தால், ஒரு ஓட்டு வீடு குறுகலான சந்து சுற்றியிலும் வீடுகள்,சரி இப்போதைக்கு இருப்போம் வேறு வழியில்லை பின்பு பார்த்துக் கொள்வோம் என்று அந்த வீட்டை முடித்து விட்டால்,


லலிதாவிற்கு ஃபோன் செய்தால் விபரத்தை சொன்னால் சரி நீ ஹோட்டலுக்கு வா என்றால், இருவருமே மேனேஜரிடம் சொல்லிவிட்டு முன்பு பேசிய அறையில் பேசிக்கொண்டிருந்தனர், இரண்டு கூல்ட்ரிங்க்ஸ் வந்தன அதை வாங்கிக்கொண்டு பேச்சை தொடர்ந்தனர், அந்த துப்பாக்கியை திருப்பி லலிதாவிடம் கொடுத்து விட்டு கட்டிபிடித்துக் கொண்டு சத்தமாக அழுதால் மலர், மலரை தட்டிக் கொடுத்தது ஆறுதல் சொன்னால் லலிதா, எல்லாம் நாம் எதிர்பார்த்தபடி போய்க்கொண்டிருக்கிறது என்றால் லலிதா, மலர் அந்த ஸ்கூல் இன் வேலை மற்றும் வாடகைக்கு எடுத்த வீடு எல்லாத்தையும் சொன்னால்,


சரி வா என்று மலரை கூட்டிக்கொண்டு கடைக்கு
சென்று இன்டக்சன் ஸ்டவ் மற்றும் சில பாத்திரங்கள் டேபிள் பேன், டிரஸ் சேலைகள் எல்லாவற்றையும் வாங்கி கொடுத்தாள் லலிதா, வேறு வழியில்லாததால் மலர் அனைத்தையும் சங்கடத்துடன் வாங்கிக் கொண்டால், இதை உணர்ந்த லலிதா "உன் கூட பிறந்த அக்கா இருந்தா இதெல்லாம் செய்ய மாட்டாங்களா நீ இன்னும் என்னை சகோதரியாக நினைக்கவில்லை" என்றால் லலிதா, சாரி என்றால் மலர், லலிதா வின் காரில் இருவரும் அந்த வீட்டுக்கு வந்தனர், வீட்டை பார்த்தவுடன் லலிதா அதிர்ச்சி அடைந்தால் எப்படி இருக்க வேண்டிய நீ இப்படி இருக்க வேண்டியதாயிற்று என்று வருத்தப்பட்டல் , எல்லாம் என் தலையெழுத்து என்று கண்கள் கலங்கி மலர் சொன்னால்,சரி அதை விடு காலம் மாறும், உனக்கு ஒரு நல்ல வேலையை பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறேன் கிடைத்தவுடன் மாறிவிடு என்று ஆறுதல் சொல்லிவிட்டு, இது உனக்கு பாதுகாப்பான இடம்தான், என்று கையில் ஒரு 5000 ரூபாய் கொடுத்துவிட்டு போதுமா என்று கேட்டால் இதுவே அதிகம் என்று சொன்னால் சரி என்று லலிதா சென்றாள், அன்றைய பொழுது அங்கேயே சமையல் செய்து சாப்பிட்டுவிட்டு மறுநாள் வேலைக்கு கிளம்பினாள்,


பள்ளிக்கூடத்தில் உள்ளே சென்றதும் தனது சேரில் உட்கார்ந்து பைல்களை புரட்டிக் கொண்டு இருந்தால் அப்போது சில பெற்றோர்கள் பணம் கட்டுவதற்காக வந்து இருந்தார்கள் அவர்களிடம் வாங்கிக் கொண்டு வாங்கியதற்கான ரசீதை கொடுத்துக் கொண்டிருந்தாள், அப்போது சில ஆசிரியை பேசுவது காதில் விழுந்தது இங்கு கிளர்காக வந்திருக்காளே அவளைப் பற்றி நேற்று தான் தெரிந்தது அவள் டாக்டர் மாறனின் மனைவியாம்,அவனை விட்டுவிட்டு வேறு ஒருத்தனுடன் ஓடி விட்டாலாம், இப்போது அவனையும் விட்டுவிட்டு இங்கு வந்திருக்கிறாள், இங்கிருந்து யாரை கூட்டிக்கொண்டு ஓட போகிறாளோ, இதையெல்லாம் வைத்துக்கொண்டு நாம் பிள்ளைகளுக்கு எப்படி பாடமும் நடத்த முடியும் எல்லாம் காலக்கொடுமை, கரஸ்பாண்டுக்கு தெரிய வேண்டாமா? என்று தங்களுக்குள் பேசிக் கொண்டிருந்தனர், மலர் அழுவதற்கு கூட கண்ணீர் இல்லை எவ்வளவோ அழுதாகி விட்டது, இனி இதெல்லாம் காதில் வாங்கிக் கொண்டு அமைதியாக இருந்து விட வேண்டியதுதான்,எல்லாம் என் தலை எழுத்து, ஐந்து நிமிட அற்ப சுகத்துக்காக என் வாழ்க்கையில் இழக்க கூடாதது எல்லாம் இழந்தாகி விட்டது,கேட்கக் கூடாது எல்லாம் கேட்டாகி விட்டது,என்று தன் வேலையை மட்டும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தால்,


மாலை வீட்டுக்கு வரும்பொழுது தெரு முனையில் நான்கு அல்லது ஐந்து பேர் இருக்கும் வயது 20 குள் இருக்கும் மலரை பார்த்து, ஆல் சூப்பரா இருக்காடா, யார்ரா இவ, பெயர் என்ன,இவ முலையும்,குண்டியும் இவ்வளவு எடுப்பா இருக்கு,இதுவே இவ்வளவு அழகா இருந்தால் இவள் புண்டை எவ்வளவு அழகாக இருக்கும், அதில் எப்படியாவது கஞ்சியை பாய்ச்ச வேண்டும், இவள் எந்த வீட்டில் குடியிருக்கா,ஒருவன் அந்த சந்தில் தப்பா என்றான், ஒருவன் கழுத்தில் தாலி இல்லையே எவனும் வைத்திருக்கிறானோ, என்று கேட்டால் இன்னொருவன் தெரியலப்பா, ஆனா இவ்வளவு அழகா இருக்கு போது ஒருத்தன் மட்டும்மா வைத்திருப்பான்,என்றான் மற்றொருவன் நாமளும் முயற்சி செய்யலாம் என்றான் மற்றொருவன், இவர்களின் பேச்சு இதைவிட இன்னும் நரசமாய் காதில் ஒலித்தது இருந்தாலும் தன்னை தானே நொந்து கொண்டு, கடந்து வீட்டிற்கு வந்தால், அங்கே வீட்டை சுற்றி இருந்தவர்கள் இதோ வந்துவிட்டால் தேவடியாள் ஊரை மேய்ந்து விட்டு திரும்பி விட்டாள், நாம் புருஷன்களை இவளிடம் இருந்து நாம் பாதுகாத்து கொள்ள வேண்டும், இல்லை என்றால் இழுத்துக் கொண்டு ஓடி விடுவாள் தேவடியா, என்று பேசிக் கொண்டிருந்தனர் அதில் ஒருத்தி இவள் புருஷன் பெரிய டாக்டராம் பெயர் மாறனாம், நல்ல மனிதராம் அவனை விட்டுவிட்டு டிரைவருடன் ஓடி விட்டாலாம்,அவனையும் விட்டுவிட்டு இங்கு வந்திருக்கிறாள், இங்கு யாரை இழுத்து கொண்டு ஓடப் போகிறாளோ நமக்கு பயமாக இருக்கிறது, இவளை எல்லாம் குடும்பங்கள் இருக்கும் இடத்தில் எப்படி குடி இருக்க அனுமதிக்கிறார் இந்த வீட்டு ஓனர் என்று அவர்களுக்குள் தோன்றிய கதையை சத்தமாக பேசிக்கொண்டனர், இவள் ஒன்றும் சொல்லாமல் வீட்டை திறந்து உள்ளே சென்றாள், கத்தி அழக்கூடாது திறனியற்று பாயை விரித்து படுத்தல்,
மறுநாள் ஸ்கூலுக்கு கிளம்பினால் இவள் இறங்கும் பஸ் ஸ்டாப்பில் இருந்து சிறிது தொலைவு நடந்து செல்ல வேண்டும் போகும் வழியில் ரோட்டின் மேலே ஒரு பெரிய கிரவுண்டு அதை கட்டிடம் கட்டுவதற்கு தோண்டிக் கொண்டிருந்தார்கள், இவள் பார்த்தால் ஏதோ காம்ப்ளக்ஸ் அல்லது கடையோ கட்ட போகிறார்கள் என்று நினைத்துக் கொண்டு ஸ்கூலுக்கு சென்று வந்தால் இப்படியே ,


சில சமயம் யாரோ இவளை கண்காணிப்பது போல் தோன்றும் ஆனால் திரும்பிப் பார்த்தால் ஒன்றும் புரியாது, சரி என்று விட்டுவிட்டாள்,


சில மாதங்களுக்கு பிறகு லலிதாவிடம் பேசும்போது மாறன் எங்கு இருக்கிறான் என்று கேட்டால் மலர்,தெரியவில்லை இருக்கானா இல்லையா என்பதும் புரியவில்லை என்றால் லலிதா,அவனை நினைத்து அதிகமாக அழுதால் மலர், மாறா,நான் உனக்கு மீள முடியாத துயரத்தை தந்து விட்டேன் என்னை மறந்து நன்றாக வாழ வேண்டும் என்று கடவுளிடம் வேண்டினாள் மலர்,நான் செய்த தவறுக்கு எத்தனை ஜென்மங்கள் எடுத்தாலும் அதை கழுவ முடியாது, நான் செய்தது மன்னிக்க முடியாத துரோகம் என்று மலரின் உள்ளம் உறுத்திக் கொண்டே இருந்தது, ராமை பற்றி தெரிந்து கொள்ளும் எண்ணம் இல்லை இருந்தாலும் லலிதாவே மலரிடம்


அவர்கள் ஐந்து பேரும் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் இருந்தனர், இதற்கு இடையில் அவர்களுக்கு ஜாமீன் கிடைத்திருக்கிறது.
அவர்கள் 5 பேரும் வெளியே வந்துவிட்டார்கள், அவர்கள் உனக்கு ஏதாவது தொந்தரவு தந்தால் எனக்கு உடனடியாக கால் செய் என்று நம்பிக்கை கொடுத்தாள்,என் அத்தை பையனாக இருந்தும் உன்னை நான் புரிந்து கொள்ளவில்லையே மாறா, நீயும் என்னிடம் சிறிது நேரம் செலவழித்து இருக்கலாம் மாற, சமுதாயத்தில் ஒழுக்கம் கெட்டவளாக இருந்திருக்க மாட்டேனே என்று மாறன் நினைவு வரும் போதெல்லாம் அழுதால், எங்கே இருந்தாலும் நீ நன்றாக இருக்க வேண்டும் என்று நினைத்தால். இப்படியே நாட்கள் வாரங்கள் ஆகி, வாரங்கள் மாதங்களாகி ஓடியது.


ஒரு நாள் மாலை பள்ளியில் இருந்து வரும்போது ஒரு பைக் அவளை ஒட்டி வந்து நின்றது, யாரது இப்படி உரசுவது போல் வருவது என்று நிமிர்ந்து பார்த்தால் அது ராம், அவனிடம் எதுவும் பேசவில்லை அவனை முறைத்து விட்டு அவனை தாண்டி நடந்தால், சட் என்று ராம் மலரின் கையைப் பிடித்தான் , முதல் முறையாக மலர் செருப்பு பிஞ்சு விடும் என்று கையை தட்டி விட்டாள், உடனே ராமு என்னடி பத்தினி மாதிரி பேசுகிறாய் என்றான், மலர் உடனே நான் தேவிடியாவாக இருந்து விட்டு போகிறேன்,நீ உன் வேலையை மட்டும் பார் என்று சொன்ன பதில் அவனை அதிர்ச்சி அடைய வைத்தது, உடனே ராம் இன்று நடுத்தெருவில் பைத்தியக்காரனை போல் நிற்கிறேன் காரணம் நீயும் உன் கணவர் மாறனும் தான், உங்களை, ஒழிக்காமல் விடமாட்டேன் என்றான் ராம்,
நீ முடிந்தால் மாறனிடம் மோது உன் வீரத்தை என்னிடம் காண்பிக்காதே, நான் முன்பே உன்னிடம் சொல்லி இருக்கிறேன் நீ சம்பந்தப்பட்டது ஒன்று என்னிடம் உள்ளது அது முதன் முதலாக லாட்ஜில் நீ என்னுடன் இருந்தது அது வெளியே தெரிந்தால் நீயும் மாறனும் எந்த காலத்தில் தலை நிமிர்ந்து தெருவில் நடக்க முடியாது, மலர் உடனே ராமை பார்த்து நீ என்ன வேணாலும் செய்து கொள் ஆனால் அதன் விளைவுகளை அனுபவிக்க வேண்டி இருக்கும் என்றால் தெளிவா, இந்த பதிலை மலரிடமிருந்து ராம் எதிர்பார்க்கவில்லை, நீ ஏதாவது என்னிடம் வம்பு பண்ணினால்
நான் லலிதா விடம் சொல்லி விடுவேன்,
மலருக்கும் ராமுக்கும் இடையே வாக்குவாதம் நடந்து கொண்டிருந்தது.