మార్పు

[ppandu]

37

ప్రెసిడెంట్ గారు మా తాతగార్లు వెళ్లిపోయారు.


జాన్సీ గారు:- తప్పు రా అంత కఠినం గా మాట్లాడకూడదు.

నేను:- ఏమి చెయ్యను అమ్మగారు మా అమ్మ చనిపోయిన తరవాత నాకు ఎవ్వరు లేరు నేను అనాథను అని కూడా ఆలోచనలేదు. ఏదో దేవుడి దయ వాళ్ళ మీలాంటి మంచి మనుషులు దొరికారు. నన్ను వదలకుండా నాకు అండగా ఉంది నన్ను ఒక మంచి మనిషి గా తీర్చి దిద్దుతున్నారు. ఇప్పుడు ఆస్తి కోసం వస్తే నేను ఏమి చెయ్యను.

జాన్సీ గారు:-ఎంతైనా పెద్దవాళ్ళు వాళ్ళ తో ఆలా ముదువుగా మాట్లాడాలి.

నేను:- ఇప్పుడు నేను చెప్పింది కూడా వాళ్ళ గురుంచి ఆలోచించి చెప్పను. పిల్లలు కి ఆస్తి ఇవ్వలేదు అన్న అపనింద రాకుండా, వాళ్ళ ఆస్తి పోకుండా ఉండాలి అంటే నేను చెప్పినట్లు చెయ్యాలి.

వకుళ గారు:- నీకు ఎంత ఆస్తి వస్తుందో నీకు తెలుసా.

నేను:- నాది కానప్పుడు అది ఎంతైనా నాకు అనవసరం. పైగా నేను సంపాదించుకోగెలను అన్న నమ్మకం నాకు ఉంది. చుడండి నాకు ఇప్పుడు బట్టలు కుట్టిదానికి పెద్దాపురం నుంచి, మా వూరు నుంచి ఇక్కడ నుంచి వస్తున్నాయి అవి కుట్టగలిగితే మంచి డబ్బులు వస్తాయి. సాయంత్రం నేను ట్యూషన్స్ మొదలు పెడతాను అక్కడ కొంత డబ్బు వస్తుంది అవి చాలు నాకు.      

వకుళ గారు మీరు తొందరగా నేర్చుకొని కష్టపడితే మీరు కూడా మంచి డబ్బులు సంపాదించొచ్చు. సుశీల మీ కోర్స్ అయిపోయిన తరవాత మీకు ఇష్టం ఉంటె ఇక్కడ పని చెయ్యొచ్చు.  ఆ రోజు సాయంత్రం జాన్సీ గారు ప్రెసిడెంట్ గారితో వూరు వెళ్లిపోయారు. పక్కరోజు నేను పెద్దాపురం వెళ్ళాను. చాచి ని కలిసి వారం లో ఒక రోజు వచ్చి సహాయం చెయ్యమని అడిగాను. మా పాత ఓనర్ గారిని కలిసాను కైకేయి గారు కాకినాడలో ఉన్నారు అని చెప్పారు వాళ్ళ షాప్ అడ్రస్ ఇచ్చారు. చము గారిని కలిసాను. సాగరిక వాళ్ళ ఊరుకి వెళ్లి సాగరికను కలిసాను. ఇంకా మా ఊరికి వచ్చి షావుకారిగారి దగ్గర కి వెళ్ళాను.

నేను:- నిన్న జరిగిన విష్యం చెప్పను.అందరిని కలసి బట్టలు బేరాలు నాకు ఇవ్వమని అడిగాను కుట్టవలసిన బట్టలు మీకు ఇస్తుంటారు మీరు కొంచం చాచి కి ఇస్తే అక్కడనుంచి నాకు పంపిస్తుంది అని చెప్పను. షావుకారుగారితో మాటలాడిన తరవాత నేను వెళ్తాను అంటే వెళ్లనివ్వలేదు. రాత్రికి అక్కడ పడుకోమని బలవంతం చేసారు.

షావుకారు గారు:- అమ్మ గదిలో పడుకో.

నేను:- వద్దు అండి అమ్మగారికి ఇబ్బంది గా ఉంటుంది. నేను ఆలా వరండా లో పడుకుంటాను.

షావుకారు గారు:- సరే నీ ఇష్టం

నేను వరండా లో పక్క వేసుకున్నాను. పిల్లోడు ఏడుపుతో మెలుకువ వచ్చింది. లేచి చుస్తే లక్ష్మి గారు పిల్లోడు తో ఆరుగు మీద కుర్చీని పిల్లోడిని పడుకోబెడుతున్నారు.

లక్ష్మి గారు:- మెలుకువ వచ్చిందా..

నేను:- పరవాలేదు అండి.

లక్ష్మి గారు:- ఈయనకు ఇబ్బంది లేకుండా ఉండాలి అని పిల్లోడు లేస్తే ఇక్కడికి తీసుకొని వస్తాను.

నేను:- (కొంచం తెరిచి ఉన్న తలుపులోనుంచి గురక శబ్దం వస్తుంది) షావుకారు గారు రోజంతా కస్టపడి పనిచేస్తారు ఆ మాత్రం నిద్ర కావాలి.

లక్ష్మి గారు:- అలసిపోయి ఉంటారేమో సోయలేకుండా పడుకుంటాను. ఆ నిద్రకు ఇబ్బంది లేకుండా నేను ఇక్కడ వచ్చి పిల్లోడిని పడుకోబెడతాను.

నేను:- చీకటిలో  లక్ష్మి గారు పిల్లోడికి పలు ఇస్తున్నట్లు అనుమానం వచ్చి తదేకం గా అక్కడ చూస్తుంటే

లక్ష్మి గారు:- ఆలా చూడకు పిల్లోడికి ఆజర్తి చేస్తుంది.

నేను:- చుస్తే మరి కనబడిపోతాయి ఈ వెలుతురులో.

లక్ష్మి గారు:-  ఐన ఆలా చూడకూడదు.

నేను:- నా రూమ్ లో పాలు ఇస్తూ పడుకొనిపోతే ఎన్ని సార్లు చూశానో మల్లి ఇప్పుడు కొత్త గా చూడడానికి ఏమి ఉంది.

లక్ష్మి గారు:-  అత్తా రూమ్ లో ఎందుకు పడుకోలేదు

నేను:- ఆడ గాలి తగిలి చాల రోజులు ఇవింది. మీ అత్తా నన్ను పట్టించుకోవడం  లేదు ఆ పరిస్థిలో నేను ఏమైనా తప్పుగా చేస్తే ఇబ్బంది అందుకనే ఇక్కడ పడుకున్నాను.

లక్ష్మి గారు:-  మా ఆయన వెళ్ళిపోయినా తరవాత ప్రయతించు.

నేను:- షావుకారు గారు దరువు మొదలుపెట్టారు.

లక్ష్మి గారు:-  ఇంక లేదు ఉంకో నెల ఆగితే మొదలు పెట్టుకుంటాము.

నేను:- మీ సుఖ జీవితానికి మీరు నాకు చాల రుణ పది ఉన్నారు.మీ ఇద్దర్ని హైదరాబాద్ పంపించిన తరవాత మీ ఇద్దరి జీవితం మారిపోయింది.

లక్ష్మి గారు:- ఏమి చేయమంటావు

నేను:- ఏమి వద్దు ఏదో కారణం చెప్పి మీరు మీ అత్తగారు కాకినాడ వస్తే నేను మీ అత్తగారు మీ పేరు చెప్పుకొని కుమ్ముకుంటాము.చూడాలి అనిపిస్తే మీరు చూడడానికి అనువుగా ఉండే ప్రదేశం లో కుమ్ముకుంటాము.

లక్ష్మి గారు:- చూదాంలే.

నేను:- రమణ మాస్టారు ఉన్నారా.

లక్ష్మి గారు:- లేదు కాకినాడ దగ్గర చిత్రాడ వెళ్లిపోయారు.

నేను:- కావాలి అంటే చెప్పు రమణ మాస్టారు ని కలుసుకొని మీరు కాకినాడ వచ్చినప్పుడు చెపుతాను ఇద్దరు ఒక దెబ్బ వేసుకోవచ్చు.

లక్ష్మి గారు:- ఆ సేని గాడి గోల వదిలిపోయింది అని సంతోషిస్తున్నాను.

ఇంత లో కమలమ్మ గారు లెగిసారు

కమలమ్మ గారు:- లక్ష్మి పిల్లోడు ఇబ్బంది పెడుతున్నాడా..

లక్ష్మి గారు:- పిల్లోడు కాదు కుర్రోడు ఇబ్బంది పెడుతున్నాడు.

కమలమ్మ గారు:- నీవు వెళ్లి పడుకో నేను ఈ కుర్రోడిసంగతి చూసుకుంటాను.
కమలమ్మ గారు:-నిద్ర రావడం లేదా స్నానం చేసి పడుకో నిద్ర వస్తుంది. నేను ఇంక పాడుకోను వెళ్లి ఆ గది లో పడుకో.

నేను స్నానం చేసి ఆ గది లో పడుకున్నాను. కొత్త ప్రదేశం కాబట్టి నిద్ర రావడం లేదు కానీ కళ్ళు మూసుకొని ఉన్నాను షావుకారుగారు నన్ను లేపడానికి వస్తుంటే

కమలమ్మ గారు:- వాడిని పడుకోనివ్వు రాత్రి దోమలవల్ల పడుకోలేదు నేను ఉదయం లేచినప్పుడు స్నానం చేసి పడుకోమన్నాను. పైగా లేచిన తరవాత వార్డెన్ గారి ఇంటికి వెళ్ళాలి అని చెప్పాడు.

షావుకారుగారు:- నన్ను కలసి వెళ్ళమని చెప్పు మధ్యాహ్నం వరకు పెద్దాపురం లో ఉంటాను.

కమలమ్మ గారిని ఎలా అడగాలి అని ఆలోచిస్తూ నిద్ర లోకి జారుకున్నాను. టైం ఏడు అవుతుంది లక్ష్మి గారు వచ్చి లేపేరు.

లక్ష్మి గారు:- రాత్రి దున్నుతావు అనుకుంటే ఇక్కడికి వచ్చి బుసలు కొడుతూ పడుకున్నావా.

నేను:- నిద్ర పట్టేసింది అండి. కాకినాడ తీసుకొని రావడం మర్చిపోకండి నేను మామను కలిసి వార్డెన్ గారి ఇంటికి వెళ్లి  అప్పుడు కాకుండా వెళ్తాను. మొకం కాసుకొని మల్లి స్నానం చేసి కమలమ్మ గారి గదిలో కి వచ్చాను. లోపల లక్ష్మి గారు ఏదో సర్దుకుంటున్నారు. వెనక నుంచి వెళ్లి పట్టుకొని. కమల ఎన్ని రోజులు అవ్వింది అని సొల్ల పిసుకుతూ చెవిలో చూడవే వాడు నిన్ను తలచుకొని ఎలా లేచిపోతున్నాడో.అని వెనక రాస్తు వదిలి లక్ష్మి గారు మీరా కమలమ్మ గారు అనుకున్నాను ఏమి అనుకోకండి.

లక్ష్మి గారు:- మంచి కసి మీద ఉన్నటు ఉన్నావు రెండు నిముషాలు ఆగు అత్తను పంపుతాను. కాకినాడ రావడానికి ఏదో పథకం వెయ్యాలి.

రెండు నిమిషాలలో కమలమ్మ గారు వచ్చారు. తలుపు దగ్గరకు వేసి కమల నన్ను మార్పిపోయావా అని గట్టిగా పట్టుకొని పెదాల మీద ముద్దు పెడుతున్నాను. పొట్టిదనా అసలు ఈ సొల్లు ముట్టుకొని ఎన్ని రోజులు అవ్విందో అని సొల్లు పిసుకుతున్నాను.

కమలమ్మ గారు:- కోడలు వస్తుంది ఇప్పుడు వద్దు కాకినాడ వస్తాను.

నేను:- కమల నేను ఉండలేను ఒక సారి చూడు అని చెయ్యి నా మొడ్డ మీద వేసాను

కమలమ్మ గారు:- ఇప్పుడు వద్దు రా లక్ష్మి వస్తుంది కొట్టు కూడా తెరిచి ఉంది.

నేను:- కమల ఒక్క పది నిముషాలు ఓపిక పట్టు. లక్ష్మి గారికి తెలుసు కదా.

కమలమ్మ గారు:- తెలుసు అని బరితెగించలేను.

నేను:- సరే లక్ష్మి గారిని అడుగుతాను మనకు ఒక పది నిముషాలు కాపలాకాయమని.

కమలమ్మ గారు:- సరే తొందరగా కానివ్వు అని పక్కన ఉన్న చింతపండు మూట మీద జరబడింది

నేను:- చీర పైకి ఎట్టి నా దానికి ఉమ్ము రాసి లోపల పెట్టాను.

కమలమ్మ గారు:- ఇన్ని రోజులు ఎవ్వరితిని తగులుకోలేదా.

నేను:- తగులు కుందాము అనుకున్నాను కానీ నా బ్రతుకు బండి లాగడానికి సరిపోయింది..

కమలమ్మ గారు:- ఎవ్వరు దొరకలేదా.

నేను:- కైకేయి గారు దొరికారు లావుగా ఉన్న మంచి కసి మనిషి వేళ్ళతో పని చేశాను దానికే పిచ్చి ఎక్కిపోయింది. తరవాత దొరక లేదు.

కమలమ్మ గారు:- మనిషి చాల మంచిది కానీ నోరు ఇప్పితే  బూతులు వస్తాయి. వాళ్ళ ఆయనతో పాటు వ్యాపారం లో కూర్చుంటుంది అక్కడ అలవాటు అవ్వింది. ఇప్పుడు కాకినాడలో వాళ్ళ అబ్బాయి షాప్ లో ఉంటుంది. వెళ్ళేటప్పుడు అడ్రస్ ఇస్తాను తీసుకో. నీవు ఎన్ని సార్లు వేస్తాను అన్న వేయించుకుంటుంది. దొంగ ముందు పెళ్లి లో పక్కకు తీసుకొని వెళ్లి నీవు చేసిన పనులు అన్ని చెప్పింది. నీవు ఎంత చేసావో నాకు తెలియదు కానీ అది చెప్పే మాటలకూ నాకు నీ దగ్గరకు వచ్చి కుళ్ళబొడిపించుకోవాలి అనిపించింది.

నేను:- దాని బయలు కొబ్బరి బోండాలుగా ఉంటాయి నీ రెండు సొల్లు కలిపినా దాని ఒక్క సొల్లు అంత కూడా ఉండవు అని సొల్లు పిసుతూ కింద దంపుతున్నాను.మా మాటలు కాకుండా తపక్ తాపక్ థపక్..తపక్ తాపక్ థపక్ ...తపక్ తాపక్ థపక్  అని శబ్దయాలు వస్తున్నాయి.

కమలమ్మ గారు:- దానికి ముందునుంచే పెద్ద సంపద అందరు దానిని కన్నా దాని సోల్లుని చూసేవాళ్ళు. ఇప్పుడు పిర్రలు కూడా అలానే పెంచింది.

నేను:- కమల ఆ పిర్రలు గుర్తుకు చెయ్యకు దాని యమ్మ ఆ పిర్రలు ఒక్కటి కొరికి పారేయాలి అంత కసి తెపిస్తాయి అని నడుం పట్టుకొని బలం గా పోటు వేస్తున్నాను.

ఇంత లో బయటనుంచి

లక్ష్మి గారు:- మీ మాటలను అయిపోతే కొంచం మా అత్తగారిని పంపించు కొట్టులో గిరాకీ వస్తుంది.

నేను:- ఒక్క ఐదు నిముషాలు వస్తున్నారు అని స్పీడ్ పెంచాను కమలమ్మ గారు ఇఫ్..ఇఫ్..ఇఫ్..ఐస్..ఐస్..ఐస్ అని ములుగు తున్నారు

లక్ష్మి గారు:- కొంచం నెమ్మదిగా మాట్లాడితే బయటకు వినబడవు

నేను నా చెయ్యి కమలమ్మ గారి నోటి మీద పెట్టి బలం గా కొట్టడం మొదలు పెట్టాను హు..హు..హు..హు.హు.. అని మూలుగుతున్న. నేను కొట్టుడుతో పాటు ఇతిని కూడా నలపడం వల్ల కమలకు అదిరిపోతున్నట్లు ఉంది బుర్ర పక్కకు తిప్పి ఒక చెయ్యి మొకం మీద పెట్టుకొని ఉంకో చెయ్యి పొట్ట మీద వేసుకుంది. అలానే బలం గా కొట్టి కార్చుకొని మీద వెలబోతుంటే.

కమలమ్మ గారు:-  ఇంకా చాలు అని లేచి లంగా తో పూకుని ఒత్తుకుంటూ కిందకు దిగి తలుపు తీసుకొని స్నానాల గది కి వెళ్లిపోయారు.

నేను:- నా టవల్ తో తుడుచుకొని బట్టలు వేసుకొని వచ్చి ఆ టవల్ ని జాడించి ఎండలు వేసాను.లక్ష్మి గారి చెప్పి నేను హాస్టల్ కి వెళ్ళాను మామను అత్తను కలిసాను. మధ్యాహ్నం భోజనం చేసి వెళ్ళమని చెప్పాడు

నేను జాన్సీ గారిని కలవడానికి వెళ్ళాను.

జాన్సీ గారు:- ఎరా మొకం వెలిగిపోతుంది.

నేను:- ఏమి లేదు అంది మామూలుగానే ఉంది.

జాన్సీ గారు:- రాత్రి ఎక్కడ పడుకున్నావు.

నేను:- షావుకారు గారి ఇంటిలో.

జాన్సీ గారు:- కమలను కుమ్మనుకున్నావా

నేను:- మీకు ఎలా తెలుసు

జాన్సీ గారు:- మొకం లో కనబడుతుంది.

నేను:- ఉదయం కంగారుగా కుముకున్నాను. దాని ముందే లక్ష్మి గారిని కెలికాను.

జాన్సీ గారు:- నీకు కనిపించిన ఆడవాళ్లను అందరిని అదే ద్రుష్టి తో చూస్తావా.

నేను:- మరి నీవు దరువువేసుకోనిస్తే నేను అన్ని మానేస్తాను.

జాన్సీ గారు:-  నేను నిన్ను నమ్మకు.

నేను- సరే ఐతే ఇప్పుడు నూకలు అత్తా అదగ్గరకు వెళ్తున్నాను అక్కడ నుంచి కాకినాడ వెళ్తాను తొందరగా వచ్చేయి.

జాన్సీ గారు:- వస్తాను జాగర్త