Incest சொல்லி முடியாத அந்தரங்கம்

[Agniheart]

அக்காவும் தம்பியும் அணைத்தபடி படுக்கையில் விழுந்தனர்.  அக்காவை மல்லாக்கப் படுக்க வைத்த தம்பி, அவள் நிர்வாண உடலழகை அணுஅணுவாக பார்த்து ரசித்தான்.  கல்யாணம் ஆகி சிறிது காலத்திலேயே அவள் கணவன் இறந்துவிட்டதால் அவள் உடல் அதிகம் கசங்காமல் இருந்தது.  நெளிநெளியான கூந்தல்,  சற்று அகலமான நெற்றி, எடுப்பான மூக்கு, சற்றே பெரிய உதடுகள், திருத்தமான முகம்,  குழந்தை பெறாததால் சரியாத முலைகள், அதில் ஒரு இஞ்ச்சுக்கு நீண்ட காம்புகள்,  சிறுத்த இடையென்று சொல்லமுடியாது மடிப்பு விழுந்த இடுப்பு,  ஆழமான உள்குவிந்த தொப்புள், பருத்த தொடைகள், இரு தொடைகளுக்கு நடுவே புடைத்த புண்டை,  அதில் கிளிட்டோரிசின் நுனிமட்டும் வெளியில் தெரிந்தது, கடல்நீரின் அடியில் பெரிய பனிப்பாறை, நுனிமட்டும் வெளியில் தெரியும்படி மிதப்பதுபோல் இருந்தது.   புண்டை இதழ்களை விலக்கிப்பார்த்தால் ஒருவேளை ஆழத்தை கண்டுபிடிக்க முடியுமா? என்று நினைத்தான் தம்பி.   'ஆறு அது ஆழம் இல்ல, அது சேரும் கடலும் ஆழம் இல்ல, ஆழம் எது ஐயா? அந்த பொம்பள புண்டதான்யா' என்று பாடவேண்டும்போல் இருந்தது அவனுக்கு.  இன்னும் சற்று நேரத்தில் உள்ளே இறங்கி ஆழம் பார்க்க முடிவு செய்தான்.  திடீரென்று ஜெயராமின் கண்களுக்கு ஜெயமணியின் முகம் மறைந்து, அங்கே மகள் தாரிணியின் முகம் தெரிந்தது.  மகள் அரைகுறையாகக் காட்டி உசுப்பேத்திவிட்டாள்.  அவளை இதேபோல் முழுநிர்வாணமாக கட்டிலில் படுக்கவைத்து, அங்குலம் அங்குலமாக மகளின் உடலை ரசிக்க ஆசை வந்தது.  மகளுக்கு இவ்வளவு பெரிய முலைகள் இல்லையென்றாலும், மற்ற பெண்களை ஒப்பிடும்போது பெரிய முலைகள்தான்.  மகளின் முலைகளை மென்மையாக வருடிவிட்டு, சற்றே அழுத்தம் கொடுத்து பிசைந்தால் எப்படி இருக்கும் என்று நினைத்துக்கொண்டே, அக்காவின் முலைகளை பிசைந்தான்.

ஜெயமணிக்கு காமம் ஊற ஆரம்பித்தாலும், தம்பியின் நினைவுகள் எங்கோ இருப்பதை சட்டென்று கண்டுபிடித்துவிட்டாள்.  பெண்கள் எதையும் உடனே தெரிந்துகொள்வார்கள்.  ஆண்களின் கண்களைப் பார்த்தே அவன் நல்லவனா? கெட்டவனா? என்பதை நொடியில் அறிந்துகொண்டு அதற்குத் தகுந்தாற்போல் எச்சரிக்கையாக நடந்துகொள்வார்கள்.  "என்ன தம்பி? அவலை(ளை) நினைத்துக்கொண்டு இவளை இடிக்கிற மாதிரி தெரியுதே?", என்றாள்.  ஜெயராம் அசட்டு சிரிப்பு சிரித்தான்.  மௌனகீதங்கள் படத்தில் பாக்கியராஜ் தண்ணியடிச்சுட்டு வந்து சரிதாவிடம் சிரிப்பாரே பாருங்கள், அடிச்சுக்க ஆள் கிடையாது.  

"நானும் ஜெயாவும்.."

"நீங்களும் ஜெயாவும்?"

"நானும் ஜெயாவும்..", 

"சொல்லுங்க, நீங்களும் ஜெயாவும்?",

"நானும் ஜெயாவும் ...தப்பு பண்ணிட்டோம்",

   என்று பாக்கியராஜ் சொன்னதும், சரிதாவின் முக எக்ஸ்பிரஷன்களை பார்க்க வேண்டுமே?  கிளாஸ்.

"என்னடா? லீலாவதி ஞாபகம் வந்துருச்சாக்கும்?", என்றாள் ஜெயமணி. 

"ம்ம்ஹூம்", என்று தலையை இடவலமாக ஆட்டினான்.

"வேற எந்த சக்காளத்தியை நெனைக்குற?", என்றாள் ஜெயமணி. 

சில நிமிடங்கள் மௌனமாக இருந்தான் ஜெயராம்.

"சொல்லுடா, நீ சந்தோஷமா இருந்தா போதும் எனக்கு, என் புருஷன் செத்த பின்னாடி அந்த எடத்துல நீதான இருந்து எனக்கு சந்தோஷம் குடுக்கற?  ஆத்துல ஓடற தண்ணிய  அள்ளிக்குடிச்சா என்னா கொறஞ்சு போவுது?", என்றாள். 

"ஆத்துல ஓடற தண்ணி இல்ல, இது வீட்டுல இருக்கற கிணத்துத் தண்ணிதான்", என்றான் ஜெயராம். 

வீட்டுலயா?  வீட்டுல லீலாவதியும் இல்லன்னுட்டான்,  வேற பொம்பள? என்று யோசித்தவளுக்கு திடீரென்று தாரிணியின் நினைவு வந்தது.   அப்போ?....அப்போ? .. என்று நினைத்தவள் வாய்விட்டு கேட்டேவிட்டாள்.

"யாருடா? தாரிணியா? மக மேலயே ஆச வச்சுட்டியா? இது தப்பில்லையா?  சரி சரி, அது தப்புன்னா இப்ப நாம கூடப்பொறந்த அக்காவும் தம்பியும் கூடிக்கொலாவறமே? இதுவும் தப்புதான்,  விஷயத்த சொல்லு", என்றாள் ஜெயமணி. 

மகள் தாரிணியின் முலைகள் தன்னை கவர்வதாகவும்,  அவள் வீடுகூட்டும்போது அவள் முலைகளை பார்த்ததையும்,  அதிலிருந்து மகளின் நினைவாகவே உள்ளதாகவும் ஒப்புதல் வாக்குமூலம் கொடுத்தான் ஜெயராம்.  "அத்தையை சமாதானம் பண்ணி கூட்டிட்டு வாங்கப்பா", என்று தாரிணிதான் தன்னை முடுக்கிவிட்டதாகவும்,  தங்கள் வீட்டுக்கு ஜெயமணி வந்து, எப்படியாவது தாரிணியையும் லீலாவதியையும் சம்மதிக்கவைத்து, மகளை தனக்கு கூட்டிக்கொடுக்கும்படியும் வேண்டுகோள் விடுத்தான் ஜெயராம்.   ஆழ்ந்த பெருமூச்சுடன் ஒப்புக்கொண்டாள் ஜெயமணி.   மகள் மீது திடீரென்று எப்படி தகாத ஆசை வந்தது என்று கேட்ட ஜெயமணிக்கு,  உள்ளூரில் தன்னிடம் ஜவுளி வாங்கி சிறிய கடை வைத்து பிழைப்பவனும், தன் நீண்டநாள் நண்பனுமான கிருஷ்ணமூர்த்தியின் கதையை சொன்னான் ஜெயராம்.   அது......