మార్పు

[ppandu]

34

మా ఇద్దరి రాక గమనించిన వార్డెన్ గారు ఇద్దర్ని లోప్లలికి ఆహ్వానించారు. కొంత సేపు మా తో మాటలాడి వార్డెన్ గారు బయటకు వెళ్లారు.వెళ్లిన వెంటనే వార్డెన్ గారి భార్య (జాన్సీ గారు)


జాన్సీ గారు:- పిల్లకి అన్ని విషయాలు చెప్పవ.

నేను:- లేదు జాన్సీ గారు.

జాన్సీ గారు:- నిన్ను ఎందుకు పంపించాను సమ్మగా శోభనం చేసుకొని రావడానికా.

నేను:- కనీసం చెయ్యి వేయనివ్వలేదు.

జాన్సీ గారు:- చెయ్యి వేయనివ్వక పోతే ఏది వెయ్యమని చెప్పను.

నేను:- మీకు ముందే చెప్పను నాకు సీత కావాలి సీత మనసుపూర్తిగా ఒప్పుకొనేవరకు నేను ఏమి చెయ్యను అని.

జాన్సీ గారు:- అంటే నేను కస్టపడి సీతతో పెళ్లి చేసినదంతా నా దూల ఎక్కి చేసినట్ల.

ఏమే వీడిని పెళ్లి చేసుకుంటాను అని శపథం  చేసింది ఇందుకా వీడిని పస్తుపెట్టడానికా. పంచభక్ష పరవాణాలు వడ్డించినా వద్దు అని నీ దగ్గరకు వచ్చాడు. నీవు అంటే పిచ్చి.

నేను:- మేము వెళ్తాము అండి.

సీత:- కుదరదు అసలు అత్తకు నీకు సంబంధం ఎలా కుదిరింది.

నేను:- నేను ముందు నుంచి అన్ని విషయాలు జాన్సీ గారికి చెప్పడం అలవాటు. ఎందుకో తెలియదు నన్ను ఎప్పుడు ప్రత్యేకంగా చూసేవాళ్ళు. ఊరిలో నేను  జాన్సీ గారి చెవ్వి, కన్నుగా ఉండేవాడిని. అన్ని విషయాలు చెప్పేవాడిని. క్రమిపీ      నా విషయాలు కూడా చెప్పడం మొదలుపెట్టాను

సీత:- అంటే నీవు సాగరిక తో చేసింది కూడా చెప్పేవా

నేను:- హ్మ్మ్.

సీత:- అత్తా మరి సాగరిక గురుంచి తెలిసి కూడా విజయ్ కి ఇచ్చి ఎలా పెళ్లి చేసావు.

జాన్సీ గారు:- ఏమి చెయ్యను వీడికి నీవు అంటే ఇష్టం పైగా వీడికి నిన్ను ఇచ్చి పెళ్లి చెయ్యమని వీళ్ళ అమ్మ అడిగింది. అది నన్ను ఏమి అడిగిన నేను కాదు అనలేను. నాకు ఉన్న ఏకైక స్నేహితురాలు, అక్క,శత్రువు అన్ని అదే. నాకు బాధ వచ్చిన కోపం వచ్చిన దానితోనే పంచుకునేదానిని.

అది నన్ను ఆలా అడిగే సరికి నేను కాదు అనలేకపోయాను.పైగా నాకొడుకు గురుంచి నాకు తెలుసు నా లాగా నీ జీవితం అవ్వకూడను అని నీకు ఇచ్చి పెళ్లి చెయ్యలేదు. సాగరిక ఐతే నా కొడుకును దారిలోకి తెచ్చుకోగెలదు అని నమ్మకం తో పెళ్లి చేశాను.

నీవు నాకు లాగా మోసపోయావు అని చాల బాధ గా ఉంది.

నేను:- నెరజాణ ఇంకా ఆపుతావా... అసలు మోసపోయింది నేను తల్లి లేని పిల్లవాడిని అనికూడా చూడకుండా ఈ రాకాసికి ఇచ్చి నాకు పెళ్లి చేసింది ఎవ్వరు?

జాన్సీ గారు:- సీతను ఇచ్చి పెళ్లి చేయకపోతే చచ్చిపోతాను అను నన్ను బెదిరించింది ఎవ్వరు.

నేను:- ఎదో తెలివి లేక నేను తప్పు చేస్తే వద్దు నీవు చేస్తుంది తప్పు అని నన్ను ఎందుకు మందలించలేదు.

జాన్సీ గారు:- ఇంక సీతను ఏడిపించింది చాలు ముందే చెప్పను అది ఏడిస్తే నేను ఊరుకోను.

నేను:- నీకు పూకు బాగబాలిసిపోయింది పోటు  పడి చాలారోజులు అవ్వతుంది కదా అందుకే ఇష్టం వచ్చినట్లు   మాట్లాడుతున్నాయి రెండు పెదాలు.

జాన్సీ గారు:- నన్ను కొడుతున్నారు..

సీత:- ఆపండి... అని అరిచింది. మీ ఇద్దరు ఎలా కలుసుకున్నారో అది చెప్పండి.

నేను;- ఆలా నా విషయాలు అన్ని చెప్పేవాడిని. పెద్దాపురం వెళ్లిన తరవాత కుట్టు నేర్చుకుంటున్నాను అంటే నమ్మలేదు కనీసం కొలతలు తీయడం రాదు అని ఏడిపించారు. నాకు కోపం వచ్చి మీ దగ్గర టేప్ ఉంటె ఇవ్వండి  కలతలు కొలిచి చూపిస్తాను. అక్కడనుంచి మా ఇద్దరి సంబంధం మొదలవింది. ఇంకా వెళ్దామా.

సీత:- కుదరదు మొత్తం చెప్పు.

నేను:- ఇంటికి పద అక్కడ చెపుతాను.

సీత:- వెయ్యవలసిన వేశాలు అన్ని వేసి ఇప్పుడు నాటకాలు ఆడుతున్నావా.అత్తా ముందే చెప్పు.

నేను:- టేప్ తీసుకొని కొలవడం మొదలు పెట్టాను నేను ఆలా కొలుస్తాను అని ఊహించని జాన్సీ గారు బెల్లం కొట్టిన రాయ లాగా ఉండిపోయారు.నాకు ఆలాంటి ఆలోచనలు లేకపోవడం వల్ల పెద్దగా పట్టించుకోలేదు.

జాన్సీ గారు:- వేదవకు కనీసం ఆలా ఆడదానిని పెట్టుకోకూడదు అని జ్ఞానం లేదు. వాడు ఏమి ఎరగనట్లు వెళ్లి ఆ కొలతలు రాసుకొని ఒక పేపర్ తీసుకొని నా కొలతలు బట్టి పేపర్ కట్ చేస్తున్నాడు. మా ఆయన తప్ప నన్ను అక్కడ ముట్టుకుంది వీడే.  మీ మామ కూడా నన్ను ముట్టుకొని చాల రోజులు అవ్వింది.ఆలా వాడు పట్టుకోవడం కొత్తగా అనిపించింది. పైగా వాడునన్ను ముట్టుకొని ఏమి జరగ నాట్లు ఉండడం. అసలు వీడికి ఈ విషయాలు తెలుసా ఇప్పుడు వరకు సాగరికను, నిన్ను, కమలమ్మ,మల్లి తో చేసిన పనులన్నీ అబద్ధాలా అర్ధం కాలేదు.

నేను:- ఆలా పట్టుకున్న తరవాత మీరు చూడవలసింది నా మొకం కాదు దీనిని అని కిందకు చూపించాను. మీరు ఏమి అంటారో అని భయం తో నా కాళ్ళు వణికిపోతున్నాయి. పేపర్ క్యూట్ చేసుతున్నాను కానీ చేతులు వణికి పోతున్నాయి. ఏదో కట్ చేసి అక్కడనుంచి వెళ్ళిపోయాను. పెద్దాపురం వెళ్లిన తరవాత ఆలోచించాను నేను ఆలా ముట్టుకున్నా ఏమి అనలేదు అవకాశం చూసుకొని ఉంకో సారి ముట్టుకుందాము. కావాలి అని జాకెట్ కొంచం వదులుగా కుట్టాను. జాకెట్ వేసుకోమని ఇచ్చాను.

జాన్సీ గారు:- చెప్పను కదా నీకు జాకెట్ కుట్టడం రాదు అని చూడు బుడగలగా కుట్టవు.

నేను:- ఒక్క సారి చుడనివ్వండి అని జాకెట్ ని చూస్తున్నట్లు జాన్సీ గారు సొల్లు ముట్టుకున్నాను. జాన్సీ ఏమి అనలేదు.

జాన్సీ గారు:- జాకెట్ తప్పుగా కుట్టాను అని తికమక స్థితిలో ఉన్నాడు అనుకున్నాను కానీ అది అవకాశం గా తీసుకొని ముట్టుకుంటున్నాడు అని గ్రహించలేదు.

నేను:- ఈ సారి కావాలని కొంచం బిగువుగా కుట్టాను. జాన్సీ గారు ఆ జాకెట్ వేసుకొని వస్తే ఆ జాకెట్ హుక్స్ లో నుంచి సొల్లు బయటకు వాస్తు కనిపించాయి. మల్లి జాకెట్ చూస్తున్నట్లు ఆ బయటకు వస్తున్నా తల్లిటి సొల్లు ను ముట్టుకున్నాను. మనసులో ఎంత సరదాగా, కామం గా ఉన్న పైకి మాత్రం ఏమి తెలియనట్లు ఉండేవాడిని.

జాన్సీ గారు:- ఆ అమాయక మొకం చూసి నేను మోసపోయాను. జాకెట్ కుట్టడం నేర్చుకుంటున్నాడు ఇలానే తప్పులు జరుగుతాయి అనుకున్నాను గాని వీడి ఆలోచను గ్రహించలేకపోయాను.

నేను:- జాన్సీ గారు రోజురోజుకు మీ కొలతలు మారిపోతున్నాయి ఇలానే పెరిగిపోతే మీ జాకెట్ కొట్టడానికి దుప్పట్లు వాడాలి.

జాన్సీ గారు:- నోరుముయ్యి కుట్టడం రాదు అని చెప్పు అంతే కానీ కలతలు మారిపోతున్నాయి అంతే కుదరదు.

నేను:- సరే ఐతే చుడండి అని కొలతను చూపించాను.

జాన్సీ గారు:- అన్ని ఒకలాగే ఉన్నాయి

నేను:- అన్ని ఒకలాగే ఉన్నాయి కానీ ఇవి చూడండని అని చూపించాను మొన్న 37నర మల్లి నిన్న చుస్తే 37 ముప్పావు. ఇప్పుడు చుడండి అని టేప్ తులేసుకొని కొలిచాను ఈరోజు 38 వచ్చింది. అన్ని బాగున్నాయి నాకి మీ సోల్లె రోజురోజుకు పెరిగిపోతున్నాయి. వార్డెన్ గారికి చేప్పండి కొంచం జాగర్త గా వాడమని అని నవ్వాను.

జాన్సీ గారు:- కోపం గా నెత్తి మీద ఒక దెబ్బ వేశారు.

నేను:- నిజం చెపితే అందరికి కోపం వస్తుంది అని అక్కడ కుర్చీని జాకెట్ సరి చేసి ఇచ్చాను.

జాన్సీ గారు:- ఈ ఎదవ జాకెట్ పేరుతో నాలో నిద్రపోతున్న ఆడతనాన్ని లేపుతున్నాడు అని నేను గ్రహించలేదు. వాడికి జాకెట్లు కుట్టడానికి ఇస్తే వాడికి కూడా కుట్టు అలవాటు అవుతుంది పైగా కొన్ని డబ్బులు ఆడతాయి అన్న ఆలోచనతో నేను వాడికి జాకెట్లు కుట్టడానికి  ఇచ్చేదానిని.

నేను:- ఎప్పుడు జాకెట్లు తప్పుగా కుట్టి జాన్సీ గరివి ముట్టుకొనేవాడిని. కానీ ఎప్పుడు మొత్తం పట్టుకోవడానికి ధర్యం చెయ్యలేదు. ఇలా ఉండగా ఒక రోజు నేను రమణ మాస్టారు గారి అమ్మాయికి కుట్టిన పట్టులంగా చూపించాను.జాన్సీ గారు నీకు లంగాలు కుట్టడం వచ్చు అని నాకు తెలియదు నాకు కూడా కొన్ని లంగాలు కుట్టాలి అన్నారు.

కొలతలు తీసుకుంటాను అని టేప్ తో కొలవడం మొదలు పెట్టాను నడుం కొలత 32" వచ్చింది. పిర్రలు కొలత చూసాను అది 34 వచ్చేయ్ .  పిర్రలు కొలత పేరుతో ముదువుగా పిర్రలను, పప్పును ముట్టుకున్నాను.

జాన్సీ గారు:- నేను లంగా కుట్టమని అడగడం నేను జీవితం లో చేసిన పెద్ద తప్పు. టేప్ తో కొలుస్తున్నాడు కానీ వాడి చేతి స్పర్శ నాకు పూర్వం రోజులు గుర్తుకు తెచ్చాయి. మీ మామ నేను చేసిన చిలిపి పనులు జ్ఞప్తికి వచ్చాయి. వాడు కొలతలు తీసుకొని వెళ్ళిపోయాడు గాని చాలారోజులనుంచి వాడని పొయ్యాను రాజబెట్టి వెళ్ళాడు. ఆ రోజు మీ మామను కెలికాను మీ మామ కొడుకు పెళ్లి చేసావు కోడలు కూడా వచ్చింది ఐన ముసలిదానికి యావ చావలేదు అని నవ్వాడు.

నేను:- లంగా కుట్టి తీసుకొని వచ్చాను లంగా తేడా వచ్చింది. నేను చీర మీద నుంచి కొలతలు తీసుకున్నాను అదే తేడా అనుకుంటాను. నేను లోపల నుంచి కొలతలు తీసుకుంటాను అని నా చేతులు చీర లోపల పెట్టి కలతలు మొదలు పెట్టాను. చేతిలో ఉన్న టేప్ వదిలేసి ఆ పిర్రలను నొక్కుతూ తలా తొడల మీద అనిచ్చాను.ఒక పక్క పిర్రలు నొక్కుతూ ఉంకో చేతిని పప్పా మీద చెయ్యి వేసాను పప్పా మొత్తం ఆడవితో నిండిపోయింది. ఆలా ఒక నిమిషం ఉండి పప్పకోసం తడిమి. అన్ని వదిలి వెళ్ళిపోయాను.

జాన్సీ గారు:- వీడు చేస్తున్న పనికి నేను ఎందుకు అడ్డు చెప్పడంలేదో నాకు అర్ధం కావడం లేదు. వాడు నన్ను  ముట్టుకోవడానికి చేస్తున్న ప్రయత్నం నన్ను ముసలిదాని నుంచి పడుచుదానిని చేస్తుంది. వాడు నన్ను ఆలా  ముట్టుకోవడం తప్పు అనిపించి వెళ్ళిపోయాడు అనుకున్నాను. కానీ తరవాత తెలిసింది ఆయ్యగారు నా స్పర్శ కి కార్చుకున్నారు అని.

నేను:- నాకు జాన్సీ గారిని ఆలా పట్టుకోవడం భయం వేసింది ఒక వారం రోజులు ఇక్కడికి రాలేదు. ఎప్పుడు నాకు పెద్ద దిక్కుగా ఉండే అమ్మగారిని ఆలా చేయడం తప్పు అనిపించింది. వారం రోజుల తరవాత నేను లంగాలు అన్ని కుట్టి తెచ్చాను.

వార్డెన్ గారు ఉన్నారు

వార్డెన్ గారు:- కుట్టుపని నేర్చుకొని మంచి పని చేసావు చన్నీళ్లకు వేడి నీళ్లు తోడు.

నేను:- వార్డెన్ గారు ఇది కూడా అమ్మగారి సలహానే మీరు అమ్మగారు నాకు నీడ లాగఉంది ఎప్పుడు నా భవిష్యత్తు చక్కనిమార్గం లో వెళ్ళడానికి సహాయం చేసారు.

వార్డెన్ గారు:-  ఇది అంత జాన్సీ చేసింది నేను ఏమి చెయ్యలేదు.

నేను:- లేదు వార్డెన్ గారు చిన్నపుడు నుంచి మీరు నాకు ఒక మార్గదర్శకులుగా ఉన్నారు నాకు ఏది కావాల్సి వచ్చిన అమ్మగారికి అడిగేవాడిని. మీరు వద్దు అంటే అమ్మగారు చెయ్యగేలరా. నా స్తోమత బట్టి కనీసం మీ ఇంటి గుమ్మం కూడా తొక్కలేను కానీ మీ మంచి మనసువల్ల మీ ఇల్లు లోకి రాగలుగుతున్నాను.

జాన్సీ గారు:- ఈ ఏడవకు నేను ఎన్ని చేసిన ఎప్పుడు మీ జపం చేస్తాడు విశ్వాసం లేని మనిషి.

నేను:- చేసింది మీరే కానీ ఇంటి యజమాని వద్దు అంటే మీరు ఏమి చెయ్యగెలరు.

జాన్సీ గారు:- ఐతే నీవు కుట్టిన జాకెట్లు, లంగాలకు డబ్బులు ఇవ్వదు అని అన్నారు.

నేను:- ఇవ్వకండి వార్డెన్ మాటకు తిరుగు వుండదు. ఇంక వెళ్తాను అని చెప్పి పెద్దాపురం వచ్చేసాను.

సీత:- మంచివాడు మంచివాడు అని ఆయన పెళ్ళాంనే దోచుకుంటున్నావు అని అర్ధం చేసుకోలేకపోయాడు. ఇప్పుడు నాకు అన్ని అర్ధం అవుతున్నాయి.

నేను:- మా ఇద్దరిమధ్య ఇలాంటి సంఘటన మల్లి జరగలేదు. కైకేయిగారు, చాచి తో చేసిన పనులు వచ్చి చెప్పను. చముగారితో విష్యం లో సహాయం చెయ్యమని అడిగాను మొత్తం ఆలోచన అంత జాన్సీ గారిదే. తరవాత చము గారితో, రబియా తో, యస్మిం తో చేసిన పనులు చెప్పేవాడిని.

జాన్సీ గారు:- ఈ ఎదవా చెప్పడం కాదుగాని ఆ మాటలకూ నా ఆలోచనలు దరి తప్పడం మొదలు పెట్టాయి.

---------
నేను:- ఒక రోజు జాన్సీ గారు పిలచి నాకు బాడీలు కుట్టాలి అని అడిగారు. నేను కుట్టలేదను అని చెప్పను.

జాన్సీ గారు:- ఎందుకు కుట్టలేవు.

నేను:- వాటికీ కొలతలు జాకెట్ మీద నుంచి తీసుకుంటే కుదరదు.

జాన్సీ గారు:- నా పాత బాడీలు ఉన్నాయి వాటి అదిచూసి కుట్టు.

నేను:- ఆలా కుట్టడం కుదరదు తరవాత మీరే ఇబ్బంది పడతారు.

జాన్సీ గారు:- సరే ఎలా కొలతలు తీసుకోవాలో చెప్పు మల్లి తో కొలిపిస్తాను. వెళ్లి మల్లి ని తీసుకొని రా అని పంపారు.

నేను:- మల్లి వదినను తీసుకొని వచ్చాను  నేను మంచం మీద కూర్చున్నాను ఇద్దరు ఎదురు షెల్ఫ్ వెనకాలకు వెళ్లారు. ఎదురు మధ్య కన్నంలో నుంచి నాకు కొద్దిగా కనబడుతున్నాయి. జాన్సీ గారు జాకెట్ విప్పారు ఒక్కసారిగా తెల్ల ఆవిరి కూడాలు బయటపడ్డాయి నాకు కనబడకుండా మల్లి వదిన అడ్డుగా ఉంది. ఏదో కలతలు తీసుకున్నాము మల్లి వదినను పంపించేశారు.

 నాకు పరీక్షలు ఇంకో మూడు రోజులో మొదలవుతాయి.మల్లి వదినను కుట్టి ఇవ్వమన్నాను  పక్కరోజు నేను వెళ్లి ఇచ్చాను.

జాన్సీ గారు:- సంకలో లూస్ గా ఉంది కానీ ముందు పట్టింది అని చెప్పారు.

నేను:- ఐయ్యో నిన్న తీసుకున్న కొలతలబట్టి నేను కొట్టాను.

జాన్సీ గారు:- ఐతే కొలతలు తీసుకోవడం లో తప్ప.

నేను:- సరే నన్ను తీసుకోమంటారా.

జాన్సీ గారు:- మల్లి కాకపోతే ఇంకా ఎవ్వరైనా ఉన్నారా తీసుకోవడానికి.

నేను:- లేరు.

జాన్సీ గారు:-సరే పద అని లోపలి తీసుకొని వెళ్లారు