Incest என் மனைவியின் ஆசை [Completed]

[Aisshu]

Part 76

 
வீட்டில் சுபா வேலையை முடித்து விட்டு ஹரி, ஆதிஷுடன் டின்னர் சாப்பிட்டாள்.  அப்போது சுபா ராஜ் வருவதை பத்தி இருவரிடமும் சொன்னாள்.  அன்று வியாழக்கிழமை.  ராஜ்  ஞாயிற்றுக்கிழமை காலையில் வந்து விடுவார்.  ஹரி அப்பா வருவதை நினைத்து மகிழ்ச்சியாகி பேசினான்.  தனக்கு ஏதாவது வாங்கி வரும் படி போன் செய்தான்.  ஆதிஷும் ராஜிடம் தன்னுடைய வேலை விஷயமாக பேசிவிட்டு கொடுத்தான்.  சுபா சில வார்த்தைகள் ராஜிடம் பேசிவிட்டு வைத்தாள்.
 
ஆதிஷ் ஏதோ ஒரு வேலை டென்ஷனில் இருந்தான் என்று சுபாவுக்கு புரிந்தது.  நம்ம மனசு ஏன் இப்படி அசிங்கமா துடிக்குது என்று தன்னை தானே நொந்து கொண்டாள்.  அன்று இரவு ஆதிஷ் ஆஃபிஸில் வேலை இருப்பதாக கிளம்பி சென்றான்.  ஆஃபிஸில் அவனும் அவன் கூட 2 நண்பர்களும் சேர்ந்து வேலையை முடிக்க மணி 12 தாண்டியது.  முடித்ததும் தான் அவனுக்கு பெருமூச்சு விட தோன்றியது.  அவனுடைய 2 நண்பர்கள் ஆதீஷிடம் "நீ 2 வாரமா ரொம்ப ஒர்க் டைர்ட் ல இருக்கே.  நீ ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோ.  நாங்க இனிமே பாத்துக்குறோம்."  ப்ராஜெக்ட் ஒரு நல்ல நிலைமையில் இருப்பதை உணர்ந்த போது தான் ஆதிஷ்க்கு நிம்மதி வந்தது.  அப்படியே ஆபீஸ் சேரில் சாய்ந்து கொண்டான்.
 
அப்போது தான் அவனுடைய அம்மா ஞாபகம் வந்தது.  இன்னைக்கு டின்னர் சாப்பிடும் போது அம்மா சொன்ன விஷயங்கள், அப்பா வருவதை பத்தி பேசினது, அவள் முகத்தில் ஏனோ வாட்டம், தன்னிடம் ஏதோ பேச துடிப்பது போன்ற அவளின் முகஜாடை எல்லாம் அவன் மனதில் வந்து போனது.  "சே வேலை டென்ஷனில் அம்மா சொல்ல வந்ததை கவனிக்காம விட்டுட்டோமே." என்று வருந்தினான்.
 
அந்த நேரத்தில் நித்யா சுபாவுக்கு மெசேஜ் அனுப்பினாள்.  "என்ன அக்கா ஆதிஷ் கூட மஜாவா"
 
சுபா "அது ஒன்னு தான் குறைச்சல்.  அவன் ஆபீஸ் போயிட்டான்.  பேசாம இழுத்து போர்த்திட்டு தூங்கு" என்று சில ஸ்மைலி ஐகான் வைத்து அனுப்பினாள்.
 
நித்யா "நான் வேணும்னா வரட்டுமா.."
 
சுபா "சீ.. பேசாம படு" என்று மொபைலை வைத்து விட்டு தண்ணீர் குடித்து விட்டு வந்தாள்.
 
அப்போது ஆதிஷ் சுபாவின் வாட்ஸாப்ப் ஸ்டேட்டஸ் ஒன்லைன் காட்டுவதை பார்த்து "அம்மா இன்னும் தூங்கலையா " என்று மெசேஜ் அனுப்பினான்.
 
சுபா வந்து படுக்கும் போது ஆதிஷின் மெசேஜ் படித்து விட்டு அவனுக்கு கால் செய்தாள் "ஆதிஷ் மணி 1 ஆக போகுது.  உடம்பை கெடுத்துக்காதே.  சீக்கிரம் தூங்கு.  வேலைய நாளைக்கு கூட பாத்துக்கலாம்"
 
"அம்மா சாரி ம்மா."
 
"எதுக்குடா சாரி"
 
"நீங்க ஏதோ பேச வந்தீங்க.  டின்னர் சாப்பிடும் போது.  ஆனா நான் கவனிக்கலை"
 
"அதெல்லாம் இல்லைடா"
 
"எனக்கு உங்க முகத்தை பார்க்கும் போது நீங்க ஏதோ பேசணும்னு நினைச்சது புரிஞ்சுதம்மா"
 
"ஹ்ம்ம் ஆமா .  உன்னோட உடம்பை பார்த்துக்கோ ன்னு சொல்ல நினைச்சேன்"
 
"சரிம்மா.  அம்மா என்னோட ப்ராஜெக்ட் ஒரு நல்ல நிலைமைக்கு வந்துடுச்சு.  இனிமே என்னோட friends பாத்துக்குறேன்னு சொல்லி இருக்காங்க.  2 நாள் வீட்ல தான் ரெஸ்ட் எடுக்க போறேன்"
 
"ஹப்பா.  இப்போ தான் டா நிம்மதி.  கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடு.  சரி எப்போ வீட்டுக்கு வர்றே"
 
"இதோ கிளம்ப போறேன்ம்மா.  நான் சாவி வச்சு இருக்கேன். நீங்க தூங்குங்க.  நான் வந்துக்குறேன்"
 
சுபா மனதில் ஒரு வித நிறைவு வந்தது.  ஆதிஷ் 2 நாள் வீட்ல இருப்பான்னு.  உடனே நித்யாவுக்கு மெசேஜ் பண்ணினாள் "ஆதிஷ் going டு டேக் லீவ் till this weekend"
 
நித்யா அதை படித்து விட்டு "so ஹாப்பி க்கா.. "
 
சுபா மெல்ல நித்யாவை கால் செய்தாள் "நித்யா என்ன பண்ணணு தெரியலை.  அவன் கிட்ட பேசவே ஒரு மாதிரி கூசுது"
 
"அக்கா மொதல்ல ஹரியை ஸ்கூலுக்கு அனுப்புங்க.  அப்புறம் தன்னாலே எல்லாம் நடக்கும்"
 
"சீ.." என்று வெட்கப்பட்டாள்.
 
"சரி க்கா.. ஆல் தி பெஸ்ட்"
 
சுபா சிறிது மௌனத்துக்கு பின் "நித்யா நீ ஆபீஸ் லீவு போட்டுட்டு ஹரி ஸ்கூல் போனதும் நீயும் வந்துடு"
 
"அக்கா இல்லக்கா.. நீங்க என்ஜோய்."
 
"நீ தானே ஆதிஷ் கொடுத்த சுகத்தை அவனுக்கு திருப்பி கொடுக்கணும்னு சொன்னே"
 
"அது ஆமா க்கா.  ஆனா நான் உங்க ரெண்டு பேத்துக்கும் நடுல ரொம்ப வர வேண்டாம்னு நினைக்குறேன்"
 
சுபா கொஞ்சம் யோசித்து விட்டு "சரி நித்யா.  அவன் வந்துட்டான்னு நினைக்குறேன்.  நாளைக்கு பேசலாம்னு போனை வைத்தாள்"
 
ஆதிஷ் வீடு வந்து தன்னுடைய ரூமில் சென்று அப்படியே படுத்து விட்டான்.  அப்போது தான் ராஜ் இன்னும் 2 நாளில் வந்து விடுவார்னு அம்மா சொன்னது ஞாபகம் வந்தது.  அப்படியே படுத்து இருந்த ஆதிஷ் "எத்தனை நாள் தான் தானே அம்மாவையும், அக்காவையும் கன்வின்ஸ் பண்ண. அவுங்களுக்கு ஆசையே இருக்காதா.  ஏன் அவுங்க வெளிப்படையா கேக்க மாட்டாங்களா.  இல்லை நாம் தான் அவுங்கள வற்புறுத்துறோமோ" என்று பல விதமாக யோசித்தான்.  அப்படியே படுத்து இருந்த ஆதிஷ் தூங்கினான்.
 
காலையில் ஆதிஷ் முழிக்கும் போது சுபா ஹரியை ஸ்கூலுக்கு கிளப்பி கொண்டு இருக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்தான்.  ஆதிஷ் எழுந்து பெட்டில் உக்கார்ந்து இருக்க, அவனருகில் இருந்த மேஜையில் ஒரு பேப்பர் இருப்பதை கவனித்தான்.  அதை எடுத்து படித்தான் "ஆதிஷ் இது அம்மா எழுதினது.  இன்னைக்கு உங்க ஆபீஸ் க்கு போன் பண்ணி ஏதாவது வேலை இருந்தால், எல்லாத்தையும் உன்னுடைய நண்பர்களை பார்க்க சொல்லிவிடு.  இன்னைக்கு முழுவதும், நீ என்னுடன் தான் இருக்க வேண்டும்.  போன் பேசி முடித்ததும் மொபைலை சுவிட்ச் ஆப் பண்ணிவிட்டு ரூம் விட்டு வரவும்"
 
அதை படித்ததும் ஆதிஷ் க்கு ஒரு நிமிஷம் ஷாக் ஆனது போல உணர்ந்தான்.  தன்னை தானே கிள்ளி பார்த்து கொண்டான்.  அப்போது வெளியே அம்மா ஹரியிடம் ஏதோ பேசுவது கேட்டது.  சரி அம்மா சொல்படி என்ன நடக்குதுன்னு பாக்கலாம் என்று மொபைல் எடுத்து தன்னுடைய ஆபீஸ்க்கு போன் செய்தான்.  சில வேலை விஷயங்கள் பத்தி பேசிவிட்டு இன்னைக்கு தன்னுடைய மொபைல் சுவிட்ச் ஆப் செய்து இருக்கும் என்பதையும் சொல்லிவிட்டு வைத்தான்.  சில நிமிடத்தில் மொபைலை சுவிட்ச் ஆப் செய்து அங்கே இருந்த டேபிளில் வைத்து விட்டு வெளியே வந்தான்.
 
அப்போது சுபா ஆதிஷ்க்கு ஒன்னும் நடக்காதது போல "ஆதிஷ் பலதேச்சுட்டியா.  இந்த காபி குடிச்சுக்கோ." சொல்லிவிட்டு ஹரியிடம் "ஹரி இந்தா சாப்பாடு பேக் ரெடி, சாமி கும்பிட்டு, திருநீறு வச்சிட்டு கிளம்பு.  எல்லா நோட் புக் எடுத்து வச்சுட்டியானு ஒரு தடவை செக் பண்ணு" என்று கூறி கிச்சனில் ஏதோ வேலை செய்து கொண்டு இருந்தாள்.
 
ஆதிஷ்க்கு அந்த பேப்பர் எழுதியது அம்மா தானா என்று ஒரு சந்தேகம்.  காபி குடித்து விட்டு ஹாலில் அமர்ந்து இருக்க, ஹரி அம்மா சொல்படி எல்லாம் பண்ணிவிட்டு ஷூ மாட்டிவிட்டு "அம்மா 200 ரூபாய் தர்றேன்னு சொன்னீங்க.  இன்னும் தரலையே" என்றான்.
 
சுபா "ஆதிஷ் அவனுக்கு 200 ரூபாய் கொடுத்து அனுப்புடா".  ஆதிஷ் எதுக்குன்னு கேக்காம பர்சில் இருந்து 200 ரூபாய் எடுத்து கொடுத்தான்.  ஹரி "தேங்க்ஸ் மா.. நான் கிளம்புறேன்" என்று சொல்லும் போது சுபா ஹரியிடம் வந்து "பாத்து மெதுவா போ." என்று வழியனுப்பினாள்.  ஆதிஷ் ஹாலில் உக்கார்ந்து இருப்பதை பார்த்த சுபா "என்ன ஆதிஷ் குளிக்கலையா. போய் குளிச்சிட்டு வா பிரேக்பாஸ்ட் சாப்பிடலாம்." என்று சொல்லிவிட்டு சுபா கதவை மூடிவிட்டு தன்னுடைய ரூமுக்கு குளிக்க சென்றாள்.
 
ஆதிஷ்க்கு என்ன சொல்ல என்று புரியாமல் குளிக்க போனான்.  பாத்ரூமில் ஒரு பேப்பர் இருந்தது அதில் "ஆதிஷ் நல்லா ஷாம்ப்பூ போட்டு குளிச்சிட்டு வா." என்று எழுதி இருந்தது.  அவன் மனதில் அம்மா விளையாடுகிறாள் என்று குதூகலித்தான்.  குளித்து விட்டு வெளியில் வந்து தன்னுடைய ஷெல்ப்பில் இருந்து ஒரு டிஷர்ட் ட்ராக் போட்டு கொண்டு ஹாலில் வந்தான்.  சுபா அப்போது குளித்து விட்டு ஈர தலையில் டவலை கட்டி கொண்டு ஒரு நயிட்டி அணிந்து கொண்டு வந்தாள்.  அப்பவும் எதுவும் நடக்காதது போல "ஆதிஷ் இந்தா உக்காரு.  இட்லி சுட்டு இருக்கேன். கறிக்குழம்பு இருக்கு.  சாப்பிடலாம்" என்று தனக்கும் அவனுக்கும் எடுத்து வைத்து சாப்பிட்டாள்.
 
ஆதிஷ்க்கு கொஞ்சம் குழப்பமாகவே இருந்ததது.  சுபா "ஆதிஷ் ரொம்ப உடம்பை கெடுத்துக்காதே.  வேலைய கொஞ்சம் மத்தவங்களுக்கு ஷேர் பண்ணி செஞ்சு முடி.. சரியா" என்று கரிசனையோடு சொன்னாள்.  அவனும் "சரிம்மா.. இனிமே பாத்துக்குறேன்" என்று சொல்லி விட்டு வேறு சில வேலை விஷயத்தை பேசி சாப்பிட்டு முடித்தனர்.  அப்போது சுபா கிச்சனை கிளீன் பண்ணி கொண்டே "ஆதிஷ் இன்னைக்கு பிரீ தானே.  கொஞ்சம் நேரம் டிவி பார்த்துட்டு இரு.  அம்மா வேலைய முடிச்சிடுறேன்" என்றாள்.
 
ஆதிஷ் டிவி ரிமோட் எடுக்கும் போது அதற்க்கு கீழ் ஒரு பேப்பர் இருந்தது "ஆதிஷ் உள்ளே உனக்கு ஒரு டிரஸ் எடுத்து வச்சு இருக்கேன்.  அதை போட்டு கிட்டு சரியா 10 மணிக்கு என்னோட ரூமுக்கு வா" என்று எழுதி இருந்தது.  இதை எழுதியது அம்மா தான இல்லை வேற யாருமோ என்று ஒரு நிமிஷம் யோசித்து விட்டு ஹாலில் இருந்து அம்மாவை பார்த்தான்.  அவள் எந்த ஒரு சலனம் இல்லாமல் பாத்திரங்களை கழுவி கொண்டு இருந்தாள்.  மணி பார்த்தான் 9:40 என்று காட்டியது.  என்னதான் நடக்குது என்று பாக்கலாம் என்று உள்ளே சென்று பார்த்தான்.  அவன் பெட்டில் ஒரு காட்டன் வேஷ்டி சட்டை எடுத்து வைத்து இருந்தது.  பழசு மாதிரியும் இல்லை, புதுசு மாதிரியும் இல்லை.  எடுத்து மோர்ந்து பார்த்தான்.  ஒரு வித மங்கல வாசனை இருந்தது அதில்.  எடுத்து உடுத்தி பார்த்தான்.  கொஞ்சம் கஷ்டமாகி தான் இருந்தது வேஷ்டி கட்ட.  அனால் எப்படியோ மேனேஜ் பண்ணி கட்டிக்கிட்டான்.  அப்படியே அங்கே இருந்த ட்ரெஸ்ஸிங் டேபிளில் வந்து கண்ணாடி முன் நின்று பார்த்தான்.  ஏதோ கல்யாணத்துக்கு தயாரான மாப்பிள்ளை போல இருந்தது.
 
அந்த டேபிளில் ஒரு பேப்பர் இருந்தது "ஆதிஷ் இவ்வளவு நாள் நீ எங்களுக்கு கொடுத்த சந்தோஷத்தை திருப்பி கொடுக்கும் நேரம் வந்து விட்டது.  நீ அம்மாவுக்கு கோவாவில் வைத்து தாலி கட்டி இருந்தாலும், இது நாள் வரை நமக்குள் மாறி மாறி கருத்து வேறுபாடு இருந்தது.  அனால் இன்று முதல் நான் எப்போதும் உன்னோடு தான் இருக்க ஆசை படுகிறேன்.  இந்த நிலையில் இருந்து மாற மாட்டேன்.  உன்னுடைய அப்பாவுக்கு இது விஷயம் குறித்து தெரிந்தாலும் நீ என்னோடு எப்போதும் இருப்பாய் என்று முழுமையாக நம்புகிறேன்.  மணி 10 ஆகி இருந்தால், இந்த லெட்டரை மூடி வைத்து விட்டு என்னுடைய ரூமுக்கு வா" இதை படித்ததும் ஆதிஷ் மனசில் ஒரு வித கணம் ஏற்பட்டது.  அம்மா தன்னை இந்த அளவுக்கு விரும்புகிறாள் என்று எண்ணி ஒரு நிமிஷம் தான் இதற்க்கு தகுந்தவன் தான என்று யோசித்தான்.  மனசுக்குள் "அம்மா நான் ஏதாவது தப்பு செஞ்சு இருந்தால், என்னை ப்ளீஸ் forgive" என்று கண்ணாடி முன்னாள் தனக்கு தானே பேசி கொண்டுவிட்டு, வெளியே வந்தான்.
 
ஹாலில் யாரும் இல்லை.  கிச்சனை பார்த்தால் ஒரு மயான அமைதி இருந்தது.  மெல்ல அம்மாவின் ரூம் கதவை தொட அது லாக் ஆகி இருந்தது.  இது வரை அம்மா நேரில் பேசவில்லை, அனால் அவள் எழுதிய எழுத்துக்கள் அவனின் ஆவலை தூண்டியது.  மெல்ல கதவை தட்டினான்.  உள்ளே இருந்து அம்மா முதல் முறையாக "ஆதிஷ் மணி பாத்தியா 9:58 தான் ஆகுது.  இன்னும் 2 நிமிஷம் பொறு" என்று உள்ளே இருந்து குரல் வந்தது.  ஆதிஷ்க்கு அந்த 2 நிமிஷம் ஒரு பெரிய யுகம் போல இருந்தது.  அவனுக்கு லேசாக வேர்த்திட கதவருகே காத்து இருந்தான்.
 
சரியாக 10 மணிக்கு உள்ளே இருந்து கதவின் தாள்திறக்கும் சத்தம் கேட்டது.  அனால் கதவு அப்படியே தான் இருந்தது.  ஆதிஷ் கைகள் கதவை தொட கதவு உள்நோக்கி திறந்தது.
 
மங்கலான வெளிச்சத்தில் ரூம் இருக்க, ஆதிஷ் அந்த வெளிச்சத்தில் அம்மா எங்கே என்று உள்ளே எட்டி பார்த்தான்.  அங்கே அம்மா ஒரு சாதாரண பழைய கூரை புடவை அணிந்து இருந்தாள்.  அவள் அருகே வந்த ஆதிஷ் அம்மாவின் முதுகு தோளில் கைகள் தொட்டு அவளை திருப்ப, அவள் லேசான மேக்கப்பில் தங்கள் கிராமத்தில் நடக்கும் கல்யாண பெண் அணிந்து இருப்பது போல தெரிந்தாள்.  அவளை பார்த்த அடுத்த கணம் சுபா அவன் மார்பில் சாய்ந்து அவனை அணைத்து அவள் கண்கள் லேசாக கலங்கி அவன் சட்டையை ஈரமாக்கியது.  அப்போது தான் ஆதிஷ் சுபாவின் கழுத்தை கவனித்தான்.  அவள் கழுத்தில் அவன் கோவாவில் கட்டிய தாலி கூட ஒரு செயின் மட்டும் இருந்தது.  தன்னுடைய அப்பா கட்டிய தாலி இல்லை.
 
ஆதிஷ் மெல்ல சுபா விடம் "அம்மா யு ஆர் தி worlds பெஸ்ட்" என்று அப்படியே தூக்கி அவளை சுத்தினான்.  அவன் சுத்தும் போது தான் அந்த ரூமில் இருந்த கட்டிலில் பூஅலங்காரம் செய்யப்பட்டு முதலிரவுக்கு என்று தயார் படுத்த பட்டு இருப்பது போல இருந்தது.