29-01-2023, 11:43 PM
சகுந்தலா தேவி போர்டில் எழுதி விட்டு அங்கேயே நின்று கொண்டாள். மற்ற மாணவர்கள் அதை நோட்டில் எழுதி கொண்டு இருக்க, இந்த ஐந்து பேர் மட்டும் சகுந்தலா தேவியை சைட் அடித்து கொண்டு இருந்தனர்.
மயில்வாகனன் சகுந்தலா தேவியை கை அசைத்து கூப்பிட, சகுந்தலா தேவி மெதுவாக நடந்து வந்தாள்.
மயில்வாகனன்: இன்னிக்கு காலேஜ் முடிஞ்ச அப்புறம் இங்க வரணும்... சரியா!
சமுத்திரம் மயில்வாகனன்க்கு அடுத்து உட்கார்ந்து இருந்தான். அவன் மயில்வாகனனை தள்ளியவாறே எட்டி சகுந்தலாவின் வலது சூத்து பகுதியில் ஓங்கி ஒரு அறை விட்டான்.
சகுந்தலா ஸ்ஸ்ஆஆ என்று வலியில் முனகினாள்.
கரிகாலன்: கையை வச்சிட்டு சும்மா இருடா..
சமுத்திரம்: என் பொண்டாட்டி சூத்தை நான் அடிச்சா உனக்கு வலிக்குதோ.
கரிகாலன் ஈஈஈஈ என்று இழித்தான்.
சகுந்தலா தேவி மீண்டும் முன்னாடி சென்று விட்டாள்.
அன்றைய வகுப்புகள் முடிவடைய சகுந்தலா தேவி வேகமாக வண்டியை எடுத்து கொண்டு வீட்டுக்கு சென்றாள்.
சூர்யா அவளுக்கு முன்பாகவே வீட்டுக்கு வந்து இருந்தான்.
மயில்வாகனன், செந்தில், விஷ்ணு, சமுத்திரம் மற்றும் கரிகாலன் ஐந்து பேரும் அவர்கள் வகுப்பில் காத்து இருக்க நேரமும் ஓடிக் கொண்டிருந்தது.
சமுத்திரம்: என்ன மச்சான் இவ்வளோ நேரமாடா வரதுக்கு? அவளுக்கு ஃபோன் போடு.
சகுந்தலா தேவி டிவி பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.
மயில்வாகனன் ஃபோன் செய்தான், சகுந்தலா தேவி எடுக்கவில்லை. மறுபடியும் கால் செய்தான். அப்போதும் எடுக்கவில்லை. வாட்ஸ் அப் கால் செய்தான் அதையும் எடுக்கவில்லை.
விஷ்ணு: திமிரு மச்சான்... இவளை எல்லாம் இப்படி பண்ணா சரிப் பட்டு வராது..
மயில்வாகனன்: பொறு டா... நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்.
சகுந்தலா ஷோபாவில் படுத்தே தூங்கி விட்டாள்.
சூர்யா காலையில் எழுந்து கிளம்பிய பிறகுதான் சகுந்தலா தேவியை எழுப்பி விட்டான்.
சகுந்தலா தேவி: நேரம் ஆகிருச்சா?
சூர்யா: ஆமா மா லேட் ஆகிருச்சு.. நீ இன்னிக்கு காலேஜ்க்கு வந்த மாதிரி தான்.
சகுந்தலா தேவி: சரி டா நான் அப்போ இன்னைக்கு லீவ் போட்டுக்கறேன். நீ காலேஜ்க்கு போ.
சூர்யா: சரி மா.
என்று சூர்யா வண்டி சாவியை எடுத்து கொண்டு வெளியே செல்ல அப்போது தான் சகுந்தலா தேவிக்கு நியாபகம் வந்தது. சகுந்தலா ஓடி சென்று.
சகுந்தலா தேவி: கண்ணா! நில்லு... அம்மா உன்னை டிராப் பண்றேன்.
என்று அவள் வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்து நேராக அவனை காலேஜில் விட்டாள்.
சகுந்தலா தேவி அவனை விட்டு விட்டு வீட்டுக்குள் வர ஷோபாவில் அமர்ந்து அவள் ஃபோன்னை எடுத்து பார்க்க மிஸ்ட் கால், மெசேஜ் என்று எக்கசக்கமாக வந்து இருந்தது.
சகுந்தலா தேவி எல்லாருக்கும் ஃபோன் பேசி விட்டு கடைசியாக மயில்வாகனன்க்கு ஃபோன் அடித்தால்.
மயில்வாகனன்: உனக்கு என்ன டி அவ்ளோ திமிரா?
சகுந்தலா தேவி: எனக்கு தலை வலிச்சுது. அதான்.
சகுந்தலா தேவி கொஞ்சம் அசால்ட்டாக பதில் சொன்னாள்.
மயில்வாகனன்: ஓஓஓஓ.. சரி நான் பாத்துக்கிறேன்.. ழஎனக்கு எங்க கை வைக்கனும்ன்னு தெரியும்.
சகுந்தலா தேவி பதில் சொல்லவில்லை.
மயில்வாகனன்: இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல ஒருத்தன் உன் வீட்டுக்கு வருவான். இனி அவன் தான் உன் வீட்டு செக்யூரிட்டி.
சகுந்தலா தேவி: ஹல்லோ... நீ என்ன நினைச்சிட்டு இருக்க?
மயில்வாகனன்: பையன் மேல பாசம் இல்லை போலயே...
சகுந்தலா தேவி: செக்யூரிட்டிலாம் அவ்ளோ ஈசியா மாத்த முடியாது. என் புருஷன்கிட்ட சொன்ன தான் செய்ய முடியும். அவர் அனுமதி இல்லாமல் வாய்ப்பே இல்லை.
மயில்வாகனன்: அப்போ ரெண்டு நாளா உன் புருஷன்கிட்ட அனுமதி கேட்டுட்டு தான் எல்லா செஞ்சியா?
சகுந்தலா தேவியால் இதற்கு பதில் கூற முடியவில்லை.
மயில்வாகனன்: நான் சொல்ற மாதிரி எல்லாம் நடந்துச்சுனா உனக்கும் நல்லது, உன் பையனுக்கும் நல்லது.
என்று ஃபோன்னை கட் செய்தான்.
சகுந்தலா தேவிக்கு இப்போது என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்து கொண்டு இருந்தாள்.
ராமன் தான் அவள் திருமணம் முடிந்த நாளில் இருந்து வாட்ச் மேன் ஆக இருக்கிறான். அவனுக்கும் வயசு 65 ஆகி விட்டது.
சகுந்தலா தேவி நேராக செக்யூரிட்டி அறைக்கு சென்றாள்.
சகுந்தலா தேவி: ராமன் நீங்க இனிமேல் வீட்டுக்கு வாட்ச் மேனாக இல்லை.
ராமன்: ஏன் மா? தப்பு எதுவும் நடந்துச்சா? பொருள் ஏதும் காணாமல் போச்சா?
சகுந்தலா தேவி: அது எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை ராமன். உங்களுக்கு வயசு ஆகிருச்சுல மாசம் ₹27,000 உங்க அக்கவுண்ட்க்கு போட்டு விட்டுறேன். நீங்கள் இவ்வளவு நாள் வேலை செஞ்சதுக்கு ₹7,50,000 லட்சம் கொடுத்துக்கறேன்.
ராமன்: அது எல்லாம் ஒன்னும் வேணாம் மா.
என்று சொல்லி விட்டு சோகமாக அவன் பொருட்களை எடுத்து விட்டு அவன் சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு போனான்.
சகுந்தலா தேவிக்கு மனதில் அவள் பெரிய தவறு செய்வதாக உணர்ந்தாள்.
சகுந்தலா வீட்டுக்கு சென்று சாப்பிட, இரண்டு இட்லியை சாப்பிட்டு முடிக்க அவள் ஃபோன் ஒலித்தது.
ரமேஷ்: எதுக்கு ராமன் ஐயாவை வேலை விட்டு நிப்பாடுன்ன?
சகுந்தலா தேவியிடம் என்றும் கேள்வி கேட்காத ரமேஷ், கல்யாணம் முடிந்த இத்தனை நாளில் இன்று தான் கேட்கிறான்.
சகுந்தலா தேவிக்கு கொஞ்சம் பயம் தொற்றிக் கொண்டது.
சகுந்தலா தேவி: இல்லைங்க அவருக்கு வயசு ஆயிருச்சுங்க அவருக்கு மாசம் ₹27,000 தரதாகவும் ₹7.50 லட்சம் அவர் இத்தனை நாள் வேலை செஞ்சதுக்கும் தரதாகவும் சொல்லிருக்கேன்.
ரமேஷ்: அப்படியா... சரி வேற ஒரு நல்ல செக்யூரிட்டி சீக்கிரம் வீட்டுக்கு போடு.
சகுந்தலா தேவி: சரிங்க...
ரமேஷ்: சரி மா வைக்றேன்.
சகுந்தலா தேவி கல்யாணம் ஆகி இத்தனை நாளில் கணவனிடம் ஒரு பொய் கூட கூறியது கிடையாது. அவரை ஏமாற்றியதும் கிடையாது. ஆனால் இப்போது அவள் நிலை தலை கீழாக மாறுவதை உணர்ந்தாள்.
கல்லூரியில் ஐந்து பேருக்கும் சகுந்தலா தேவி வராதது தெரியாது.
சகுந்தலா தேவி அவள் ஃபோன் வாட்ஸ் அப் மெசேஜ் திறந்து பார்த்தாள்.
மயில்வாகனன் 3 வது Assignment என்று இருந்தது. அதைத் திறந்து பார்த்து விட்டு தப்பித்தோம் என்று நினைத்து கொண்டாள்.
அப்போது வெளியே யாரோ நிற்பது அவள் கேமரா டிவியில் தெரிய சகுந்தலா தேவி வெளியே சென்று பார்த்தாள்.
கொஞ்சம் குள்ளமாக குண்டாக முடி ஷேவ் செய்யாமல் காட்டான் போல் ஒருத்தன் இருந்தான்.
சகுந்தலா தேவி: என்ன வேணும் உங்களுக்கு?
?: மயில்வாகனன் தம்பி அனுப்புனாறு மா வாட்ச் மேன் வேலைக்கு
சகுந்தலா தேவி: ஓஓஓஓ.. சரி...
சகுந்தலா தேவி அவன் தலை முடியை தாடியும் ஒரு மாதிரி கூர்ந்து பார்க்க,
?: நாளைக்கு ஷேவ் பண்ணி முடி கட் பண்ணிட்டு வந்திடறேன். என் பெயர் ராஜன். நாளைக்கு யூனிபார்ம் போட்டுட்டு வந்திறேன்.
சகுந்தலா தேவி: ஓகே ராஜன்.
என்று சொல்லி விட்டு நடந்து செல்ல, ராஜன் மனதில் "ஒம்மால... மயில்வாகனன் சரியான ஆள தான் புடிச்சிருக்கான்... எப்பா என்னமா இருக்கா"
கல்லூரி இன்டர்வல் முடிந்து மூன்றாவது வகுப்பு ஆரம்பித்தது.
சமுத்திரம்: கரிகாலா இன்னிக்கு உன் பொண்டாட்டி எப்படி வருவா சொல்லு?
கரிகாலன்: எனக்கு எங்க டா தெரியும்? இத நீ மயில்வாகனன்கிட்ட தான் கேட்கணும்.
சமுத்திரம்: அவன் சொல்ல மாட்டான் டா.
என்று அவன் சட்டை பாக்கெட்டில் இருந்து மயில்வாகனன் ஃபோன்னை எடுத்து வாட்ஸ் அப் சென்று பார்த்தான்.
சமுத்திரம்: மாப்பிள்ளை உன் செலக்ஷன் சான்ஸே இல்லை மாப்ள. சகுந்தலாகிட்ட இருந்து செம்ம ஷோ இருக்கு இன்னிக்கு.
விஷ்ணு மயில்வாகனன் ஃபோன்னை சமுத்திரம் கையில் இருந்து பிடுங்கி பார்க்க.
விஷ்ணுவும் வாயைப் பிளந்தான்.
விஷ்ணு: இன்னிக்கு நமக்கு சிறப்பு காட்சி தான் போல..
என்று சிரிக்க, அப்போது ஒரு Professor வந்தார். 'இன்னிக்கு சகுந்தலா தேவி மேடம் லீவ் அவுங்களுக்கு பதிலா நான் வந்து இருக்கேன்' என்று சொல்ல ஐந்து பேர் முகத்திலும் சோகம் தொற்றிக் கொண்டது.
சமுத்திரம்: அப்போ இன்னைக்கு லோ ஹிப் ஷோ, முலை தெரிய கிளீ்வேஜ் எல்லாம் பார்க்க முடியாதா?
என்று சொல்லி கொண்டு அவர்கள் சீட்டில் ஐந்து பேரும் உட்கார்ந்தனர்.
(தொடரும்).
மயில்வாகனன் சகுந்தலா தேவியை கை அசைத்து கூப்பிட, சகுந்தலா தேவி மெதுவாக நடந்து வந்தாள்.
மயில்வாகனன்: இன்னிக்கு காலேஜ் முடிஞ்ச அப்புறம் இங்க வரணும்... சரியா!
சமுத்திரம் மயில்வாகனன்க்கு அடுத்து உட்கார்ந்து இருந்தான். அவன் மயில்வாகனனை தள்ளியவாறே எட்டி சகுந்தலாவின் வலது சூத்து பகுதியில் ஓங்கி ஒரு அறை விட்டான்.
சகுந்தலா ஸ்ஸ்ஆஆ என்று வலியில் முனகினாள்.
கரிகாலன்: கையை வச்சிட்டு சும்மா இருடா..
சமுத்திரம்: என் பொண்டாட்டி சூத்தை நான் அடிச்சா உனக்கு வலிக்குதோ.
கரிகாலன் ஈஈஈஈ என்று இழித்தான்.
சகுந்தலா தேவி மீண்டும் முன்னாடி சென்று விட்டாள்.
அன்றைய வகுப்புகள் முடிவடைய சகுந்தலா தேவி வேகமாக வண்டியை எடுத்து கொண்டு வீட்டுக்கு சென்றாள்.
சூர்யா அவளுக்கு முன்பாகவே வீட்டுக்கு வந்து இருந்தான்.
மயில்வாகனன், செந்தில், விஷ்ணு, சமுத்திரம் மற்றும் கரிகாலன் ஐந்து பேரும் அவர்கள் வகுப்பில் காத்து இருக்க நேரமும் ஓடிக் கொண்டிருந்தது.
சமுத்திரம்: என்ன மச்சான் இவ்வளோ நேரமாடா வரதுக்கு? அவளுக்கு ஃபோன் போடு.
சகுந்தலா தேவி டிவி பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்.
மயில்வாகனன் ஃபோன் செய்தான், சகுந்தலா தேவி எடுக்கவில்லை. மறுபடியும் கால் செய்தான். அப்போதும் எடுக்கவில்லை. வாட்ஸ் அப் கால் செய்தான் அதையும் எடுக்கவில்லை.
விஷ்ணு: திமிரு மச்சான்... இவளை எல்லாம் இப்படி பண்ணா சரிப் பட்டு வராது..
மயில்வாகனன்: பொறு டா... நாளைக்கு பாத்துக்கலாம்.
சகுந்தலா ஷோபாவில் படுத்தே தூங்கி விட்டாள்.
சூர்யா காலையில் எழுந்து கிளம்பிய பிறகுதான் சகுந்தலா தேவியை எழுப்பி விட்டான்.
சகுந்தலா தேவி: நேரம் ஆகிருச்சா?
சூர்யா: ஆமா மா லேட் ஆகிருச்சு.. நீ இன்னிக்கு காலேஜ்க்கு வந்த மாதிரி தான்.
சகுந்தலா தேவி: சரி டா நான் அப்போ இன்னைக்கு லீவ் போட்டுக்கறேன். நீ காலேஜ்க்கு போ.
சூர்யா: சரி மா.
என்று சூர்யா வண்டி சாவியை எடுத்து கொண்டு வெளியே செல்ல அப்போது தான் சகுந்தலா தேவிக்கு நியாபகம் வந்தது. சகுந்தலா ஓடி சென்று.
சகுந்தலா தேவி: கண்ணா! நில்லு... அம்மா உன்னை டிராப் பண்றேன்.
என்று அவள் வண்டியை ஸ்டார்ட் செய்து நேராக அவனை காலேஜில் விட்டாள்.
சகுந்தலா தேவி அவனை விட்டு விட்டு வீட்டுக்குள் வர ஷோபாவில் அமர்ந்து அவள் ஃபோன்னை எடுத்து பார்க்க மிஸ்ட் கால், மெசேஜ் என்று எக்கசக்கமாக வந்து இருந்தது.
சகுந்தலா தேவி எல்லாருக்கும் ஃபோன் பேசி விட்டு கடைசியாக மயில்வாகனன்க்கு ஃபோன் அடித்தால்.
மயில்வாகனன்: உனக்கு என்ன டி அவ்ளோ திமிரா?
சகுந்தலா தேவி: எனக்கு தலை வலிச்சுது. அதான்.
சகுந்தலா தேவி கொஞ்சம் அசால்ட்டாக பதில் சொன்னாள்.
மயில்வாகனன்: ஓஓஓஓ.. சரி நான் பாத்துக்கிறேன்.. ழஎனக்கு எங்க கை வைக்கனும்ன்னு தெரியும்.
சகுந்தலா தேவி பதில் சொல்லவில்லை.
மயில்வாகனன்: இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல ஒருத்தன் உன் வீட்டுக்கு வருவான். இனி அவன் தான் உன் வீட்டு செக்யூரிட்டி.
சகுந்தலா தேவி: ஹல்லோ... நீ என்ன நினைச்சிட்டு இருக்க?
மயில்வாகனன்: பையன் மேல பாசம் இல்லை போலயே...
சகுந்தலா தேவி: செக்யூரிட்டிலாம் அவ்ளோ ஈசியா மாத்த முடியாது. என் புருஷன்கிட்ட சொன்ன தான் செய்ய முடியும். அவர் அனுமதி இல்லாமல் வாய்ப்பே இல்லை.
மயில்வாகனன்: அப்போ ரெண்டு நாளா உன் புருஷன்கிட்ட அனுமதி கேட்டுட்டு தான் எல்லா செஞ்சியா?
சகுந்தலா தேவியால் இதற்கு பதில் கூற முடியவில்லை.
மயில்வாகனன்: நான் சொல்ற மாதிரி எல்லாம் நடந்துச்சுனா உனக்கும் நல்லது, உன் பையனுக்கும் நல்லது.
என்று ஃபோன்னை கட் செய்தான்.
சகுந்தலா தேவிக்கு இப்போது என்ன செய்யலாம் என்று யோசித்து கொண்டு இருந்தாள்.
ராமன் தான் அவள் திருமணம் முடிந்த நாளில் இருந்து வாட்ச் மேன் ஆக இருக்கிறான். அவனுக்கும் வயசு 65 ஆகி விட்டது.
சகுந்தலா தேவி நேராக செக்யூரிட்டி அறைக்கு சென்றாள்.
சகுந்தலா தேவி: ராமன் நீங்க இனிமேல் வீட்டுக்கு வாட்ச் மேனாக இல்லை.
ராமன்: ஏன் மா? தப்பு எதுவும் நடந்துச்சா? பொருள் ஏதும் காணாமல் போச்சா?
சகுந்தலா தேவி: அது எல்லாம் ஒன்னும் இல்லை ராமன். உங்களுக்கு வயசு ஆகிருச்சுல மாசம் ₹27,000 உங்க அக்கவுண்ட்க்கு போட்டு விட்டுறேன். நீங்கள் இவ்வளவு நாள் வேலை செஞ்சதுக்கு ₹7,50,000 லட்சம் கொடுத்துக்கறேன்.
ராமன்: அது எல்லாம் ஒன்னும் வேணாம் மா.
என்று சொல்லி விட்டு சோகமாக அவன் பொருட்களை எடுத்து விட்டு அவன் சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு போனான்.
சகுந்தலா தேவிக்கு மனதில் அவள் பெரிய தவறு செய்வதாக உணர்ந்தாள்.
சகுந்தலா வீட்டுக்கு சென்று சாப்பிட, இரண்டு இட்லியை சாப்பிட்டு முடிக்க அவள் ஃபோன் ஒலித்தது.
ரமேஷ்: எதுக்கு ராமன் ஐயாவை வேலை விட்டு நிப்பாடுன்ன?
சகுந்தலா தேவியிடம் என்றும் கேள்வி கேட்காத ரமேஷ், கல்யாணம் முடிந்த இத்தனை நாளில் இன்று தான் கேட்கிறான்.
சகுந்தலா தேவிக்கு கொஞ்சம் பயம் தொற்றிக் கொண்டது.
சகுந்தலா தேவி: இல்லைங்க அவருக்கு வயசு ஆயிருச்சுங்க அவருக்கு மாசம் ₹27,000 தரதாகவும் ₹7.50 லட்சம் அவர் இத்தனை நாள் வேலை செஞ்சதுக்கும் தரதாகவும் சொல்லிருக்கேன்.
ரமேஷ்: அப்படியா... சரி வேற ஒரு நல்ல செக்யூரிட்டி சீக்கிரம் வீட்டுக்கு போடு.
சகுந்தலா தேவி: சரிங்க...
ரமேஷ்: சரி மா வைக்றேன்.
சகுந்தலா தேவி கல்யாணம் ஆகி இத்தனை நாளில் கணவனிடம் ஒரு பொய் கூட கூறியது கிடையாது. அவரை ஏமாற்றியதும் கிடையாது. ஆனால் இப்போது அவள் நிலை தலை கீழாக மாறுவதை உணர்ந்தாள்.
கல்லூரியில் ஐந்து பேருக்கும் சகுந்தலா தேவி வராதது தெரியாது.
சகுந்தலா தேவி அவள் ஃபோன் வாட்ஸ் அப் மெசேஜ் திறந்து பார்த்தாள்.
மயில்வாகனன் 3 வது Assignment என்று இருந்தது. அதைத் திறந்து பார்த்து விட்டு தப்பித்தோம் என்று நினைத்து கொண்டாள்.
அப்போது வெளியே யாரோ நிற்பது அவள் கேமரா டிவியில் தெரிய சகுந்தலா தேவி வெளியே சென்று பார்த்தாள்.
கொஞ்சம் குள்ளமாக குண்டாக முடி ஷேவ் செய்யாமல் காட்டான் போல் ஒருத்தன் இருந்தான்.
சகுந்தலா தேவி: என்ன வேணும் உங்களுக்கு?
?: மயில்வாகனன் தம்பி அனுப்புனாறு மா வாட்ச் மேன் வேலைக்கு
சகுந்தலா தேவி: ஓஓஓஓ.. சரி...
சகுந்தலா தேவி அவன் தலை முடியை தாடியும் ஒரு மாதிரி கூர்ந்து பார்க்க,
?: நாளைக்கு ஷேவ் பண்ணி முடி கட் பண்ணிட்டு வந்திடறேன். என் பெயர் ராஜன். நாளைக்கு யூனிபார்ம் போட்டுட்டு வந்திறேன்.
சகுந்தலா தேவி: ஓகே ராஜன்.
என்று சொல்லி விட்டு நடந்து செல்ல, ராஜன் மனதில் "ஒம்மால... மயில்வாகனன் சரியான ஆள தான் புடிச்சிருக்கான்... எப்பா என்னமா இருக்கா"
கல்லூரி இன்டர்வல் முடிந்து மூன்றாவது வகுப்பு ஆரம்பித்தது.
சமுத்திரம்: கரிகாலா இன்னிக்கு உன் பொண்டாட்டி எப்படி வருவா சொல்லு?
கரிகாலன்: எனக்கு எங்க டா தெரியும்? இத நீ மயில்வாகனன்கிட்ட தான் கேட்கணும்.
சமுத்திரம்: அவன் சொல்ல மாட்டான் டா.
என்று அவன் சட்டை பாக்கெட்டில் இருந்து மயில்வாகனன் ஃபோன்னை எடுத்து வாட்ஸ் அப் சென்று பார்த்தான்.
சமுத்திரம்: மாப்பிள்ளை உன் செலக்ஷன் சான்ஸே இல்லை மாப்ள. சகுந்தலாகிட்ட இருந்து செம்ம ஷோ இருக்கு இன்னிக்கு.
விஷ்ணு மயில்வாகனன் ஃபோன்னை சமுத்திரம் கையில் இருந்து பிடுங்கி பார்க்க.
விஷ்ணுவும் வாயைப் பிளந்தான்.
விஷ்ணு: இன்னிக்கு நமக்கு சிறப்பு காட்சி தான் போல..
என்று சிரிக்க, அப்போது ஒரு Professor வந்தார். 'இன்னிக்கு சகுந்தலா தேவி மேடம் லீவ் அவுங்களுக்கு பதிலா நான் வந்து இருக்கேன்' என்று சொல்ல ஐந்து பேர் முகத்திலும் சோகம் தொற்றிக் கொண்டது.
சமுத்திரம்: அப்போ இன்னைக்கு லோ ஹிப் ஷோ, முலை தெரிய கிளீ்வேஜ் எல்லாம் பார்க்க முடியாதா?
என்று சொல்லி கொண்டு அவர்கள் சீட்டில் ஐந்து பேரும் உட்கார்ந்தனர்.
(தொடரும்).