21-01-2023, 10:44 PM
சகுந்தலா தேவி தன் ஃபோன்னை கட் செய்யாமல் குணா லைனில் இருந்தாள்.
சகுந்தலா தேவி அவள் ஃபோன் டிஸ்பிளேவை பட பட வென Scroll செய்து வாட்ஸ் அப்க்கு சென்றாள்.
வாட்ஸ் அப் திறந்தாள்.
உள்ளே ஒரு புதிய நம்பரில் இருந்து ஒரு பிக்சர் மெசேஜ் வந்து இருந்தது. அதை திறந்து பார்த்தாள். சூர்யாவை சுற்றி ஏழு பேர் நின்று கொண்டு இருந்தனர்.
இரண்டு பேர் கையில் நீளமான கத்தி. இன்னும் இரண்டு பேர் கையில் அருவாள். அடுத்த இரண்டு பேர் கையில் உருட்டு கட்டைகள். மீதம் இருந்த ஒருவன் கையில் சிறிய கத்தி.
சகுந்தலா தேவி அதைப் பார்த்து வாய் அடைத்து இருந்தாள். அவள் கண்களில் நீர் வழிந்தது.
சகுந்தலா தேவி மீண்டும் ஃபோன்னை காதில் வைத்து,
சகுந்தலா தேவி: ஹலோ என் பையன ஒன்னும் பண்ணிடாதீங்க... பிளீஸ்.
குணா: அது எனக்கு தெரியாது. எனக்கு உன் பையன தூக்க சொன்னாங்க தூக்கிட்டேன். போட சொன்னா போட்டுருவேன்.
சகுந்தலா தேவி: பிளீஸ் அப்படி எல்லாம் பண்ணிடாதீங்க.
குணா: என்கிட்ட பேசி ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லை. உனக்கு அடுத்து ஒரு கால் வரும் எடுத்து பேசு.
என்று வைத்து விட்டான். சகுந்தலா தேவி கண்கள் குளம் ஆகின.
குணா அடுத்து செந்தில்க்கு ஃபோன் போட்டான்.
குணா: டேய் நீ சொன்ன மாதிரியே அவகிட்ட அப்படியே சொல்லிட்டேன் டா.
செந்தில்: சரி டா... நாங்க சொன்ன உடனே அவனை விட்ரு.
குணா: சரி... சரி.
செந்தில்: சரி.. நாங்க பேசிட்டு உன்கிட்ட சொல்றோம்.
செந்தில் ஃபோன்னை வைத்தான்.
அடுத்து செந்தில் சகுந்தலாக்கு ஃபோன் போட்டான்.
சகுந்தலா தேவி: ஹலோ யாரு?
செந்தில் ஸ்பீக்கரில் போட்டு இருந்ததால் சகுந்தலா தேவி ஹலோ என்று சொல்லியவுடன் மயில்வாகனன் ஃபோன்னை புடுங்கி பேச ஆரம்பித்தான்.
மயில்வாகனன்: உன்ன கூட்டி கொடுத்து சம்பாதிக்க போற உன் கள்ள புருஷனுக பேசுறோம்.
சகுந்தலா தேவி: ஹலோ நீங்க யாரு? போலீஸ்கிட்ட கம்ப்ளைன்ட் பண்ணிடுவேன்.
மயில்வாகனன்: கம்ப்ளைன்ட் பண்ணி தான் பாரேன். உன் பையன் டெட் பாடியா தான் பார்ப்பன. இப்போ இங்க நீ மிரட்டற நிலைமைல இல்லை. நாங்க சொல்லி நீ கேக்குற நிலைமைல இருக்க. என்ன புரியுதா?
சகுந்தலாக்கு மயில்வாகனன் குரலை கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை.
சகுந்தலா தேவி: பிளீஸ்! என் பையன எதுவும் பண்ணிடாதீங்க.
மயில்வாகனன்: அது உன் கைல தான் இருக்கு.
சகுந்தலா தேவி: உங்களுக்கு என்ன வேணாலும் தாரேன். எவ்ளோ காசு வேணும் சொல்லு நான் தாரேன்.
மயில்வாகனன்: எங்களுக்கு அது எல்லாம் தேவை இல்லை. நாங்க சொல்றதை நீ கேட்கணும்.
சகுந்தலா தேவி: நீங்க சொல்றதை நான் செய்றேன். என் பையன விட்டுருங்க.
மயில்வாகனன் ஸ்பீக்கரில் போட்டு இருந்ததால் செந்தில், கரிகாலன், விஷ்ணு மற்றும் சமுத்திரம் பக்கத்தில் இருக்க
மயில்வாகனன்: என்ன மச்சான்? ஏதோ ஒன்னு Submit பண்ண சொல்லுவாங்க தெரியுமா! அது பெயர் என்ன டா?
கரிகாலன்: படிச்சா தானே தெரியும். Assignment டா கோமாளி.
மயில்வாகனன்: நாங்க இனி உனக்கு ஒவ்வொரு Assignment கொடுப்போம். அந்த Assignment Ku மார்க்கும் போடுவோம். Assignment செய்ல னா உன் பையன் இருக்க மாட்டான்.
சகுந்தலா தேவி: நீங்க சொல்ற Assignment கண்டிப்பா செய்றேன். இப்போ என் பையன்ன விட்டுருங்க.
மயில்வாகனன்: இந்த விஷயத்த உன் புருஷன் இல்ல வேற யாருக்காவது சொன்னனு வெச்சுக்க...
சகுந்தலா தேவி: இல்லை... இல்லை... நா சொல்ல மாட்டேன். என்ன நம்பு.
மயில்வாகனன்: உன் பையன் அதே வண்டில தான் வரணும். நீ எதாவது எடா கூடமா பண்ண நாங்க உன் பையன எடா கூடம் ஆக்கிடுவோம்.
சகுந்தலா தேவி: நீ சொல்ற மாதிரி செய்றேன். பிளீஸ் இப்போ என் பையன விடு.
மயில்வாகனன்: சரி... சரி... உன் பையன் இன்னும் 5 நிமிஷத்துல வீட்டுல இருப்பான்.
சகுந்தலா தேவி: ம்ம்ம்.
மயில்வாகனன்: ஃபர்ஸ்ட் Assignment. நாளைக்கு காலைல உனக்கு வாட்ஸ் அப்ல வரும். உன் பையன்க்கு இந்த விஷயம் எக்காரணம் கொண்டும் தெரிய கூடாது.
சகுந்தலா தேவி: நா எதுவும் சொல்ல மாட்டேன்.
மயில்வாகனன்: ஹம்ம்ம்.
என்று ஃபோனை வைத்தான். சகுந்தலா தேவி வண்டியை எடுத்து நேராக வீட்டுக்கு பறந்தாள்.
மயில்வாகனன் குணாவுக்கு ஃபோன் அடித்து சூர்யாவை விட சொன்னான்.
குணா: என்ன மச்சான் ஒன்னும் பண்ணாம விட சொல்ற?
மயில்வாகனன்: உனக்கு ஒரு நாட்டு கோழி சீக்கிரம் கிடைக்கும். நீ கறி விருந்து சாப்பிட ரெடியா இரு.
என்று ஃபோன் னை கட் செய்தான்.
குணா சூர்யாவை அனுப்பி வைத்தான். சூர்யா வண்டி எடுத்து விட்டு சிட்டாக பறந்தான்.
சூர்யா மனதிற்குள் 'இவங்களா பிடிச்சாங்க... இவங்கள விட்டானுங்க... லூசு போல.. இதை அம்மாகிட்ட சொல்ல கூடாது. சொல்லிட்டா அப்புறம் வண்டியில அனுப்ப மாட்டாங்க' என்று எண்ணி கொண்டு அம்மாவிடம் சொல்ல கூடாது என்று முடிவு எடுத்தான்.
சகுந்தலா தேவி வேகமாக வண்டியை ஓட்டி கொண்டு நேராக வீட்டுக்கு சென்றாள்.
வெளியில் அவன் மகன் ஓட்டி சென்ற வாகனத்தை பார்த்தவுடன் தான் அவள் இழுத்து வைத்து இருந்த நிம்மதி பெருமூச்சை விட்டாள்.
வேகமாக வீட்டின் நுழைவு கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்தாள்.
சூர்யா எதுவுமே நடக்காதது போல் கையில் பிஸ்கட் பாக்கெட் உடன் பெரிய L.E.D TV யில் கால்பந்து ஆட்டம் பார்த்து கொண்டு இருந்தான்.
சகுந்தலா தேவி அவள் ஹேன்ட் பேக்கை கீழே போட்டு விட்டு ஓடி சென்று அவன் கழுத்தோடு கட்டி பிடித்து கொண்டாள்.
அப்பொழுது தான் மயில்வாகனன் கூறியது நியாபகம் வந்தது சகுந்தலா தேவிக்கு.
சூர்யா: என்னமா ஓவரா அன்பை பொழியுற.
சகுந்தலா தேவி: என் பிள்ளை மேலே அன்பை பொழிறதுக்கு யார்கிட்ட டா பர்மிஷன் வாங்கனும்.
என்ற போது அவள் கண்களில் நீர் முட்டி கொண்டு இருந்தது.
சகுந்தலா தேவிக்கு ஒரு வித நிம்மதி மூச்சை சுவாசித்தாள். ஜெயில் கைதி சிறையில் இருந்து விடுதலை ஆனது போல்.
சகுந்தலா தேவி அவள் அறைக்கு ஒரு நைட்டியை அணிந்து கொண்டு நைட் டின்னர் செய்து முடித்து விட்டு இரண்டு பேரும் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டு விட்டு தூங்க சென்றனர்.
சகுந்தலா தேவி அவள் அறைக்கு சென்று தூங்கி விட.
காலை விடிந்தது.
எப்போதும் போல் சகுந்தலா தேவி விறு விறுவென்று வேலைகளை முடித்து விட்டு அவள் கிளம்ப ஆரம்பித்தாள்.
இந்த கேப்பில் சூர்யா கிளம்பி வண்டியை எடுத்து விட்டு காலேஜ்க்கு சென்றான்.
சகுந்தலா தேவி குளித்து முடித்து விட்டு அவள் ஆடைகளை மாற்றி விட்டு அவள் ஹேன்ட் பேக்கை எடுத்து விட்டு கதவை பூட்ட செல்ல, அப்போது தான் அவள் ஃபோன் அவள் பெட் ரூம் டேபிளில் இருப்பது நியாபகம் வர அவள் அறைக்கு சென்று ஃபோனை எடுத்தாள்.
அவள் ஃபோன்ல் மெசேஜ் வந்து இருந்தாலோ அல்லது மிஸ்ட் கால் எதுவும் வந்து இருந்தாலோ Notification லைட் ஏறியும். அது ஒளிர்ந்து அனைந்து கொண்டு இருக்க ,சகுந்தலா தேவி அவள் ஃபோன் லாக்கை எடுத்து பார்க்க வாட்ஸ் அப் மெசேஜ் வந்து இருந்தது.
வாட்ஸ் அப் உள்ளேசென்று பார்க்க ஃபர்ஸ்ட் Assignment என்று ஒரு மெசேஜ் இருந்தது. அப்போது தான் சகுந்தலாக்கு நியாபகம் வந்தது, நேற்று அவள் மயில்வாகனனிடம் கூறியது எல்லாம்.
முதல் Assignment ஐ வாசித்தாள்.
அதில் முதுகை மறைத்து கொண்டு பிளவுஸ் அணிந்து வர கூடாது. வயிற்றை மறைத்து கொண்டு புடவை கட்டி வர கூடாது என்று போட்டு இருந்தது.
சகுந்தலா தேவி இதை எல்லாம் செய்ய வேண்டாம் பார்த்து கொள்ளலாம் என்று நினைக்க, அப்போது தான் அவளுக்கு நியாபகம் வந்தது சூர்யா வண்டியில் சென்று இருக்கிறான் என்று. அவர்கள் மீண்டும் அவனை பிடித்து விட்டால் என்ன செய்வதென்று எண்ணி அவள் டிரஸ் கப்போர்டை திறந்தாள்.
ஒரு சில்வர் நிற புடவையை எடுத்து கொண்டு அதற்கு மேட்ச்சாக ப்ளவுஸ்ஸை எடுத்து கொண்டு பாத் ரூம் சென்று மாற்றினாள்.
அந்த ப்ளவுஸ் மிகவும் டைட்டாக இருந்தது. ரொம்ப நாட்கள் கழித்து வயிற்றை மறைக்காமல் சேலை கட்டி இருந்தாள் சகுந்தலா. இளம் வயதில் தன் கணவனின் ஆசைக்கு வயிறு தெரியும் படி சேலை கட்டி இருக்கிறாள். ஆனால் மகன் பிறந்த பிறகு டீசன்டாக சேலை கட்ட தொடங்கினாள். அதனால் இதை அவள் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.
சகுந்தலா தேவி வண்டியை எடுத்து கொண்டு நேராக காலேஜ்க்கு சென்றாள்.
காலேஜ் ஸ்டாப்ஸ் வண்டி நிறுத்தும் இடத்தில் வண்டி விட்டு விட்டு, நேராக ஆபீஸ் ரூம் சென்று வருகை பதிவில் கை ரேகை வைத்து விட்டு, ஸ்டாப் ரூம் சென்று அவள் ஹேன்ட் பேக்கை வைத்து விட்டு முதலாம் ஆண்டு மாணவர்கள் வகுப்பறைக்கு சென்றாள்.
சகுந்தலா தேவி வகுப்பை நெருங்க, வெளியே மயில்வாகனன், செந்தில், கரிகாலன், விஷ்ணு, சமுத்திரம் ஐந்து பேரும் நின்று கொண்டு இருந்தனர்.
மயில்வாகனன் சகுந்தலா தேவியை வெறித்து பார்த்து கொண்டு இருந்தான்.
சகுந்தலா தேவி: உங்க அப்பா அம்மா எங்க டா?
செந்தில்: மச்சான் இவ்வளவு நடந்தும் இன்னும் மிரட்டிகிட்டு இருக்காங்க டா.
சகுந்தலாக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.
சகுந்தலா தேவி: வெளிய நிக்கறோம்னு வெட்கமா இல்லையா டா நாயே?
மயில்வாகனன் அவன் ஃபோன்னை எடுத்து வாட்ஸ் அப் சென்று சகுந்தலா க்கு அவன் அனுப்பி இருந்த மெசேஜை காட்ட, சகுந்தலா தேவி உறைந்து போனாள். அதைப் பார்த்ததும்,
செந்தில்: இப்போ என்ன பண்ண போறீங்க?
மயில்வாகனன்: உன் ஆட்டம் நேத்தோட முடிஞ்சுது. இனிமேல் எங்க ஆட்டத்தை பார்ப்ப.
சகுந்தலாக்கு ஒன்றும் ஓடவில்லை. தலையை தொங்க போட்டு கொண்டு அமைதியாக இருந்தாள்.
மயில்வாகனன் தன் சட்டை காலரை தூக்கி விட்டு விறு விறு வென்று வகுப்பு உள்ளே நடந்து சென்றான். அவன் பின்னால் மற்ற நான்கு பேரும் சகுந்தலாவை பார்த்தபடியே நடந்து சென்றனர்.
சகுந்தலா தேவி உள்ளே சென்று பாடம் நடத்த ஆரம்பித்தாள். பின்னாடி ஐந்து பேரும் பாடத்தை கவனிக்காமல் பேசி கொண்டு இருந்தனர்.
சகுந்தலாவுக்கு கடுப்பாக இருந்தாலும் வேறு வழியில்லாமல் சகித்துக் கொண்டு எடுத்து கொண்டு இருந்தாள்.
அவர்கள் பேசும் சத்தம் அதிகமாக கேட்க, சகுந்தலா தேவி கடைசி பெஞ்ச் வரை நடந்து கொண்டே பாடம் எடுத்தாள். அப்போதும் அவர்கள் பேசும் சத்தம் குறைய வில்லை. சொல்லப்போனால் அவர்கள் அவளை கண்டுக்கவே இல்லை.
சகுந்தலா தேவி அவர்களுக்கு முதுகை காட்டி திரும்பி நிற்க அவள் வெள்ளை முதுகில் வியர்வை சொட்டுகள் இரண்டு தேய்ஙகி நின்றது.
மயில்வாகனன்: அவ முதுகுல வேர்வை முத்து முத்தா நிக்குது பாரு டா.
செந்தில்: மச்சான் நம்ம அந்த முதுகுல முத்தம் கொடுக்கலாமா டா.
சகுந்தலா இவர்கள் பக்கத்திலேயே நின்று கொண்டிருந்ததால், இவர்கள் பேசுவது சகுந்தலா தேவி காதில் விழுந்தது. சகுந்தலா தேவி அவர்களை முறைத்தவாறு திரும்பி பார்த்தாள்.
அவள் செந்தில் பக்கத்தில் வந்து,
சகுந்தலா தேவி: ச்சீ... நீங்களெல்லாம் அம்மா வயித்துல தான பொறந்திங்க?
கரிகாலன்: இல்லை ஏலியன் வயித்துல பொறந்தோம்... சரிதான் போடி.
அவர்களை எதிர்க்க முடியாமல் சகுந்தலா தேவி அவள் குண்டியை ஆட்டிக் கொண்டு வகுப்பு முன்னாடி நடந்து சென்றாள்.
முதல் வகுப்பு முடிவடைந்தது.
சகுந்தலா தேவி ஸ்டாப் ரூம் செல்ல அங்கே இருந்த மற்ற ப்ரோபஸர்ஸ் எல்லாம் சகுந்தலா தேவி இப்படி ஆடை அணிந்து கொண்டு காலேஜ் வர மாட்டாளே என்று யோசித்து கொண்டு இருந்தனர்.
அப்போது சகுந்தலா வாட்ஸ் அப்க்கு ஒரு மெசேஜ் வந்தது. காலேஜ் முடிந்தவுடன் முதலாம் ஆண்டு வகுப்புக்கு வர வேண்டும் என்றும் இது ரெண்டாவது Assignment என்றும் எழுதி இருந்தது.
சகுந்தலா தேவிக்கு இது எங்கே போய் முடியும் என்ற பயம் அதுவும் இல்லாமல் இதை யாரிடமும் சொல்ல முடியாத சூழல்.
காலேஜ் முடிவடைந்தது.
சகுந்தலா தேவி வேகமாக அனைத்து மாணவர்களும் சென்ற பின்பு முதலாம் ஆண்டு வகுப்புக்குள் நுழைந்தாள்.
ஐந்து பேரும் டேபிளில் உட்கார்ந்து இருக்க.
சகுந்தலா தேவி: எதுக்கு கூப்ட்ட?
மயில்வாகனன்: திரும்பி நில்லு எங்களுக்கு முதுக காட்டி.
சகுந்தலா தேவி: எதுக்கு?... என்னால முடியாது
மயில்வாகனன்: மச்சான் குணாக்கு ஃபோன் போடு.
சகுந்தலா தேவி: ஐயோ வேண்டாம்... திரும்புறேன்.
சகுந்தலா தேவி திரும்பி நிற்க, செந்திலோ வேர்வை வடிந்து கொண்டிருந்த அவள் முதுகை முகர்ந்து பார்த்தான்.
சகுந்தலா தேவிக்கு அவன் மூச்சு காற்று பட்டதும் திரும்ப,
சகுந்தலா தேவி: என்ன டா பண்ற நீ?
மயில்வாகனன்: கேள்விலாம் கேட்க கூடாது. திரும்பி டி.
சகுந்தலா தேவி வேறு வழி இல்லாமல் திரும்பி கொண்டாள்.
சமுத்திரம் அவள் இடுப்பு பகுதிக்கு சென்று அவன் மூக்கை வைத்து முகர்ந்து பார்த்தான். அவன் கண்கள் சொருகி அந்த வியர்வை கலந்த வாசனையை ரசிக்க, அவன் வெறியேறி அவள் இடுப்பை கிள்ள கையை கொண்டு செல்ல மயில்வாகனன் தடுத்து,
மயில்வாகனன்: சமுத்திரம்... இப்போ இல்லை.
என்று கூறினான். சமுத்திரம் கையை எடுத்து கொண்டு தள்ளி நின்றான்.
கரிகாலன்: என்னடா பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?
என்று சொல்லி விட்டு சகுந்தலா தேவி முதுகில் நச் என்று ஒரு கிஸ் அடித்தான்.
சகுந்தலா தேவி முதுகை முன்னாடி தள்ளி பின்னாடி திரும்பி பார்க்க கரிகாலன் நின்று கொண்டு இருந்தான்.
மயில்வாகனன்: ஏய் போ... வீட்டுக்கு கிளம்பு.
என்று சொல்ல சகுந்தலா தேவி தப்பிச்சோம் பிழைச்சோம் என்று அங்கு இருந்து வீட்டுக்கு கிளம்பினாள்.
(தொடரும்).
சகுந்தலா தேவி அவள் ஃபோன் டிஸ்பிளேவை பட பட வென Scroll செய்து வாட்ஸ் அப்க்கு சென்றாள்.
வாட்ஸ் அப் திறந்தாள்.
உள்ளே ஒரு புதிய நம்பரில் இருந்து ஒரு பிக்சர் மெசேஜ் வந்து இருந்தது. அதை திறந்து பார்த்தாள். சூர்யாவை சுற்றி ஏழு பேர் நின்று கொண்டு இருந்தனர்.
இரண்டு பேர் கையில் நீளமான கத்தி. இன்னும் இரண்டு பேர் கையில் அருவாள். அடுத்த இரண்டு பேர் கையில் உருட்டு கட்டைகள். மீதம் இருந்த ஒருவன் கையில் சிறிய கத்தி.
சகுந்தலா தேவி அதைப் பார்த்து வாய் அடைத்து இருந்தாள். அவள் கண்களில் நீர் வழிந்தது.
சகுந்தலா தேவி மீண்டும் ஃபோன்னை காதில் வைத்து,
சகுந்தலா தேவி: ஹலோ என் பையன ஒன்னும் பண்ணிடாதீங்க... பிளீஸ்.
குணா: அது எனக்கு தெரியாது. எனக்கு உன் பையன தூக்க சொன்னாங்க தூக்கிட்டேன். போட சொன்னா போட்டுருவேன்.
சகுந்தலா தேவி: பிளீஸ் அப்படி எல்லாம் பண்ணிடாதீங்க.
குணா: என்கிட்ட பேசி ஒரு பிரயோஜனமும் இல்லை. உனக்கு அடுத்து ஒரு கால் வரும் எடுத்து பேசு.
என்று வைத்து விட்டான். சகுந்தலா தேவி கண்கள் குளம் ஆகின.
குணா அடுத்து செந்தில்க்கு ஃபோன் போட்டான்.
குணா: டேய் நீ சொன்ன மாதிரியே அவகிட்ட அப்படியே சொல்லிட்டேன் டா.
செந்தில்: சரி டா... நாங்க சொன்ன உடனே அவனை விட்ரு.
குணா: சரி... சரி.
செந்தில்: சரி.. நாங்க பேசிட்டு உன்கிட்ட சொல்றோம்.
செந்தில் ஃபோன்னை வைத்தான்.
அடுத்து செந்தில் சகுந்தலாக்கு ஃபோன் போட்டான்.
சகுந்தலா தேவி: ஹலோ யாரு?
செந்தில் ஸ்பீக்கரில் போட்டு இருந்ததால் சகுந்தலா தேவி ஹலோ என்று சொல்லியவுடன் மயில்வாகனன் ஃபோன்னை புடுங்கி பேச ஆரம்பித்தான்.
மயில்வாகனன்: உன்ன கூட்டி கொடுத்து சம்பாதிக்க போற உன் கள்ள புருஷனுக பேசுறோம்.
சகுந்தலா தேவி: ஹலோ நீங்க யாரு? போலீஸ்கிட்ட கம்ப்ளைன்ட் பண்ணிடுவேன்.
மயில்வாகனன்: கம்ப்ளைன்ட் பண்ணி தான் பாரேன். உன் பையன் டெட் பாடியா தான் பார்ப்பன. இப்போ இங்க நீ மிரட்டற நிலைமைல இல்லை. நாங்க சொல்லி நீ கேக்குற நிலைமைல இருக்க. என்ன புரியுதா?
சகுந்தலாக்கு மயில்வாகனன் குரலை கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை.
சகுந்தலா தேவி: பிளீஸ்! என் பையன எதுவும் பண்ணிடாதீங்க.
மயில்வாகனன்: அது உன் கைல தான் இருக்கு.
சகுந்தலா தேவி: உங்களுக்கு என்ன வேணாலும் தாரேன். எவ்ளோ காசு வேணும் சொல்லு நான் தாரேன்.
மயில்வாகனன்: எங்களுக்கு அது எல்லாம் தேவை இல்லை. நாங்க சொல்றதை நீ கேட்கணும்.
சகுந்தலா தேவி: நீங்க சொல்றதை நான் செய்றேன். என் பையன விட்டுருங்க.
மயில்வாகனன் ஸ்பீக்கரில் போட்டு இருந்ததால் செந்தில், கரிகாலன், விஷ்ணு மற்றும் சமுத்திரம் பக்கத்தில் இருக்க
மயில்வாகனன்: என்ன மச்சான்? ஏதோ ஒன்னு Submit பண்ண சொல்லுவாங்க தெரியுமா! அது பெயர் என்ன டா?
கரிகாலன்: படிச்சா தானே தெரியும். Assignment டா கோமாளி.
மயில்வாகனன்: நாங்க இனி உனக்கு ஒவ்வொரு Assignment கொடுப்போம். அந்த Assignment Ku மார்க்கும் போடுவோம். Assignment செய்ல னா உன் பையன் இருக்க மாட்டான்.
சகுந்தலா தேவி: நீங்க சொல்ற Assignment கண்டிப்பா செய்றேன். இப்போ என் பையன்ன விட்டுருங்க.
மயில்வாகனன்: இந்த விஷயத்த உன் புருஷன் இல்ல வேற யாருக்காவது சொன்னனு வெச்சுக்க...
சகுந்தலா தேவி: இல்லை... இல்லை... நா சொல்ல மாட்டேன். என்ன நம்பு.
மயில்வாகனன்: உன் பையன் அதே வண்டில தான் வரணும். நீ எதாவது எடா கூடமா பண்ண நாங்க உன் பையன எடா கூடம் ஆக்கிடுவோம்.
சகுந்தலா தேவி: நீ சொல்ற மாதிரி செய்றேன். பிளீஸ் இப்போ என் பையன விடு.
மயில்வாகனன்: சரி... சரி... உன் பையன் இன்னும் 5 நிமிஷத்துல வீட்டுல இருப்பான்.
சகுந்தலா தேவி: ம்ம்ம்.
மயில்வாகனன்: ஃபர்ஸ்ட் Assignment. நாளைக்கு காலைல உனக்கு வாட்ஸ் அப்ல வரும். உன் பையன்க்கு இந்த விஷயம் எக்காரணம் கொண்டும் தெரிய கூடாது.
சகுந்தலா தேவி: நா எதுவும் சொல்ல மாட்டேன்.
மயில்வாகனன்: ஹம்ம்ம்.
என்று ஃபோனை வைத்தான். சகுந்தலா தேவி வண்டியை எடுத்து நேராக வீட்டுக்கு பறந்தாள்.
மயில்வாகனன் குணாவுக்கு ஃபோன் அடித்து சூர்யாவை விட சொன்னான்.
குணா: என்ன மச்சான் ஒன்னும் பண்ணாம விட சொல்ற?
மயில்வாகனன்: உனக்கு ஒரு நாட்டு கோழி சீக்கிரம் கிடைக்கும். நீ கறி விருந்து சாப்பிட ரெடியா இரு.
என்று ஃபோன் னை கட் செய்தான்.
குணா சூர்யாவை அனுப்பி வைத்தான். சூர்யா வண்டி எடுத்து விட்டு சிட்டாக பறந்தான்.
சூர்யா மனதிற்குள் 'இவங்களா பிடிச்சாங்க... இவங்கள விட்டானுங்க... லூசு போல.. இதை அம்மாகிட்ட சொல்ல கூடாது. சொல்லிட்டா அப்புறம் வண்டியில அனுப்ப மாட்டாங்க' என்று எண்ணி கொண்டு அம்மாவிடம் சொல்ல கூடாது என்று முடிவு எடுத்தான்.
சகுந்தலா தேவி வேகமாக வண்டியை ஓட்டி கொண்டு நேராக வீட்டுக்கு சென்றாள்.
வெளியில் அவன் மகன் ஓட்டி சென்ற வாகனத்தை பார்த்தவுடன் தான் அவள் இழுத்து வைத்து இருந்த நிம்மதி பெருமூச்சை விட்டாள்.
வேகமாக வீட்டின் நுழைவு கதவை திறந்து உள்ளே நுழைந்தாள்.
சூர்யா எதுவுமே நடக்காதது போல் கையில் பிஸ்கட் பாக்கெட் உடன் பெரிய L.E.D TV யில் கால்பந்து ஆட்டம் பார்த்து கொண்டு இருந்தான்.
சகுந்தலா தேவி அவள் ஹேன்ட் பேக்கை கீழே போட்டு விட்டு ஓடி சென்று அவன் கழுத்தோடு கட்டி பிடித்து கொண்டாள்.
அப்பொழுது தான் மயில்வாகனன் கூறியது நியாபகம் வந்தது சகுந்தலா தேவிக்கு.
சூர்யா: என்னமா ஓவரா அன்பை பொழியுற.
சகுந்தலா தேவி: என் பிள்ளை மேலே அன்பை பொழிறதுக்கு யார்கிட்ட டா பர்மிஷன் வாங்கனும்.
என்ற போது அவள் கண்களில் நீர் முட்டி கொண்டு இருந்தது.
சகுந்தலா தேவிக்கு ஒரு வித நிம்மதி மூச்சை சுவாசித்தாள். ஜெயில் கைதி சிறையில் இருந்து விடுதலை ஆனது போல்.
சகுந்தலா தேவி அவள் அறைக்கு ஒரு நைட்டியை அணிந்து கொண்டு நைட் டின்னர் செய்து முடித்து விட்டு இரண்டு பேரும் உட்கார்ந்து சாப்பிட்டு விட்டு தூங்க சென்றனர்.
சகுந்தலா தேவி அவள் அறைக்கு சென்று தூங்கி விட.
காலை விடிந்தது.
எப்போதும் போல் சகுந்தலா தேவி விறு விறுவென்று வேலைகளை முடித்து விட்டு அவள் கிளம்ப ஆரம்பித்தாள்.
இந்த கேப்பில் சூர்யா கிளம்பி வண்டியை எடுத்து விட்டு காலேஜ்க்கு சென்றான்.
சகுந்தலா தேவி குளித்து முடித்து விட்டு அவள் ஆடைகளை மாற்றி விட்டு அவள் ஹேன்ட் பேக்கை எடுத்து விட்டு கதவை பூட்ட செல்ல, அப்போது தான் அவள் ஃபோன் அவள் பெட் ரூம் டேபிளில் இருப்பது நியாபகம் வர அவள் அறைக்கு சென்று ஃபோனை எடுத்தாள்.
அவள் ஃபோன்ல் மெசேஜ் வந்து இருந்தாலோ அல்லது மிஸ்ட் கால் எதுவும் வந்து இருந்தாலோ Notification லைட் ஏறியும். அது ஒளிர்ந்து அனைந்து கொண்டு இருக்க ,சகுந்தலா தேவி அவள் ஃபோன் லாக்கை எடுத்து பார்க்க வாட்ஸ் அப் மெசேஜ் வந்து இருந்தது.
வாட்ஸ் அப் உள்ளேசென்று பார்க்க ஃபர்ஸ்ட் Assignment என்று ஒரு மெசேஜ் இருந்தது. அப்போது தான் சகுந்தலாக்கு நியாபகம் வந்தது, நேற்று அவள் மயில்வாகனனிடம் கூறியது எல்லாம்.
முதல் Assignment ஐ வாசித்தாள்.
அதில் முதுகை மறைத்து கொண்டு பிளவுஸ் அணிந்து வர கூடாது. வயிற்றை மறைத்து கொண்டு புடவை கட்டி வர கூடாது என்று போட்டு இருந்தது.
சகுந்தலா தேவி இதை எல்லாம் செய்ய வேண்டாம் பார்த்து கொள்ளலாம் என்று நினைக்க, அப்போது தான் அவளுக்கு நியாபகம் வந்தது சூர்யா வண்டியில் சென்று இருக்கிறான் என்று. அவர்கள் மீண்டும் அவனை பிடித்து விட்டால் என்ன செய்வதென்று எண்ணி அவள் டிரஸ் கப்போர்டை திறந்தாள்.
ஒரு சில்வர் நிற புடவையை எடுத்து கொண்டு அதற்கு மேட்ச்சாக ப்ளவுஸ்ஸை எடுத்து கொண்டு பாத் ரூம் சென்று மாற்றினாள்.
அந்த ப்ளவுஸ் மிகவும் டைட்டாக இருந்தது. ரொம்ப நாட்கள் கழித்து வயிற்றை மறைக்காமல் சேலை கட்டி இருந்தாள் சகுந்தலா. இளம் வயதில் தன் கணவனின் ஆசைக்கு வயிறு தெரியும் படி சேலை கட்டி இருக்கிறாள். ஆனால் மகன் பிறந்த பிறகு டீசன்டாக சேலை கட்ட தொடங்கினாள். அதனால் இதை அவள் பெரிதாக எடுத்துக் கொள்ளவில்லை.
சகுந்தலா தேவி வண்டியை எடுத்து கொண்டு நேராக காலேஜ்க்கு சென்றாள்.
காலேஜ் ஸ்டாப்ஸ் வண்டி நிறுத்தும் இடத்தில் வண்டி விட்டு விட்டு, நேராக ஆபீஸ் ரூம் சென்று வருகை பதிவில் கை ரேகை வைத்து விட்டு, ஸ்டாப் ரூம் சென்று அவள் ஹேன்ட் பேக்கை வைத்து விட்டு முதலாம் ஆண்டு மாணவர்கள் வகுப்பறைக்கு சென்றாள்.
சகுந்தலா தேவி வகுப்பை நெருங்க, வெளியே மயில்வாகனன், செந்தில், கரிகாலன், விஷ்ணு, சமுத்திரம் ஐந்து பேரும் நின்று கொண்டு இருந்தனர்.
மயில்வாகனன் சகுந்தலா தேவியை வெறித்து பார்த்து கொண்டு இருந்தான்.
சகுந்தலா தேவி: உங்க அப்பா அம்மா எங்க டா?
செந்தில்: மச்சான் இவ்வளவு நடந்தும் இன்னும் மிரட்டிகிட்டு இருக்காங்க டா.
சகுந்தலாக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை.
சகுந்தலா தேவி: வெளிய நிக்கறோம்னு வெட்கமா இல்லையா டா நாயே?
மயில்வாகனன் அவன் ஃபோன்னை எடுத்து வாட்ஸ் அப் சென்று சகுந்தலா க்கு அவன் அனுப்பி இருந்த மெசேஜை காட்ட, சகுந்தலா தேவி உறைந்து போனாள். அதைப் பார்த்ததும்,
செந்தில்: இப்போ என்ன பண்ண போறீங்க?
மயில்வாகனன்: உன் ஆட்டம் நேத்தோட முடிஞ்சுது. இனிமேல் எங்க ஆட்டத்தை பார்ப்ப.
சகுந்தலாக்கு ஒன்றும் ஓடவில்லை. தலையை தொங்க போட்டு கொண்டு அமைதியாக இருந்தாள்.
மயில்வாகனன் தன் சட்டை காலரை தூக்கி விட்டு விறு விறு வென்று வகுப்பு உள்ளே நடந்து சென்றான். அவன் பின்னால் மற்ற நான்கு பேரும் சகுந்தலாவை பார்த்தபடியே நடந்து சென்றனர்.
சகுந்தலா தேவி உள்ளே சென்று பாடம் நடத்த ஆரம்பித்தாள். பின்னாடி ஐந்து பேரும் பாடத்தை கவனிக்காமல் பேசி கொண்டு இருந்தனர்.
சகுந்தலாவுக்கு கடுப்பாக இருந்தாலும் வேறு வழியில்லாமல் சகித்துக் கொண்டு எடுத்து கொண்டு இருந்தாள்.
அவர்கள் பேசும் சத்தம் அதிகமாக கேட்க, சகுந்தலா தேவி கடைசி பெஞ்ச் வரை நடந்து கொண்டே பாடம் எடுத்தாள். அப்போதும் அவர்கள் பேசும் சத்தம் குறைய வில்லை. சொல்லப்போனால் அவர்கள் அவளை கண்டுக்கவே இல்லை.
சகுந்தலா தேவி அவர்களுக்கு முதுகை காட்டி திரும்பி நிற்க அவள் வெள்ளை முதுகில் வியர்வை சொட்டுகள் இரண்டு தேய்ஙகி நின்றது.
மயில்வாகனன்: அவ முதுகுல வேர்வை முத்து முத்தா நிக்குது பாரு டா.
செந்தில்: மச்சான் நம்ம அந்த முதுகுல முத்தம் கொடுக்கலாமா டா.
சகுந்தலா இவர்கள் பக்கத்திலேயே நின்று கொண்டிருந்ததால், இவர்கள் பேசுவது சகுந்தலா தேவி காதில் விழுந்தது. சகுந்தலா தேவி அவர்களை முறைத்தவாறு திரும்பி பார்த்தாள்.
அவள் செந்தில் பக்கத்தில் வந்து,
சகுந்தலா தேவி: ச்சீ... நீங்களெல்லாம் அம்மா வயித்துல தான பொறந்திங்க?
கரிகாலன்: இல்லை ஏலியன் வயித்துல பொறந்தோம்... சரிதான் போடி.
அவர்களை எதிர்க்க முடியாமல் சகுந்தலா தேவி அவள் குண்டியை ஆட்டிக் கொண்டு வகுப்பு முன்னாடி நடந்து சென்றாள்.
முதல் வகுப்பு முடிவடைந்தது.
சகுந்தலா தேவி ஸ்டாப் ரூம் செல்ல அங்கே இருந்த மற்ற ப்ரோபஸர்ஸ் எல்லாம் சகுந்தலா தேவி இப்படி ஆடை அணிந்து கொண்டு காலேஜ் வர மாட்டாளே என்று யோசித்து கொண்டு இருந்தனர்.
அப்போது சகுந்தலா வாட்ஸ் அப்க்கு ஒரு மெசேஜ் வந்தது. காலேஜ் முடிந்தவுடன் முதலாம் ஆண்டு வகுப்புக்கு வர வேண்டும் என்றும் இது ரெண்டாவது Assignment என்றும் எழுதி இருந்தது.
சகுந்தலா தேவிக்கு இது எங்கே போய் முடியும் என்ற பயம் அதுவும் இல்லாமல் இதை யாரிடமும் சொல்ல முடியாத சூழல்.
காலேஜ் முடிவடைந்தது.
சகுந்தலா தேவி வேகமாக அனைத்து மாணவர்களும் சென்ற பின்பு முதலாம் ஆண்டு வகுப்புக்குள் நுழைந்தாள்.
ஐந்து பேரும் டேபிளில் உட்கார்ந்து இருக்க.
சகுந்தலா தேவி: எதுக்கு கூப்ட்ட?
மயில்வாகனன்: திரும்பி நில்லு எங்களுக்கு முதுக காட்டி.
சகுந்தலா தேவி: எதுக்கு?... என்னால முடியாது
மயில்வாகனன்: மச்சான் குணாக்கு ஃபோன் போடு.
சகுந்தலா தேவி: ஐயோ வேண்டாம்... திரும்புறேன்.
சகுந்தலா தேவி திரும்பி நிற்க, செந்திலோ வேர்வை வடிந்து கொண்டிருந்த அவள் முதுகை முகர்ந்து பார்த்தான்.
சகுந்தலா தேவிக்கு அவன் மூச்சு காற்று பட்டதும் திரும்ப,
சகுந்தலா தேவி: என்ன டா பண்ற நீ?
மயில்வாகனன்: கேள்விலாம் கேட்க கூடாது. திரும்பி டி.
சகுந்தலா தேவி வேறு வழி இல்லாமல் திரும்பி கொண்டாள்.
சமுத்திரம் அவள் இடுப்பு பகுதிக்கு சென்று அவன் மூக்கை வைத்து முகர்ந்து பார்த்தான். அவன் கண்கள் சொருகி அந்த வியர்வை கலந்த வாசனையை ரசிக்க, அவன் வெறியேறி அவள் இடுப்பை கிள்ள கையை கொண்டு செல்ல மயில்வாகனன் தடுத்து,
மயில்வாகனன்: சமுத்திரம்... இப்போ இல்லை.
என்று கூறினான். சமுத்திரம் கையை எடுத்து கொண்டு தள்ளி நின்றான்.
கரிகாலன்: என்னடா பண்ணிட்டு இருக்கீங்க?
என்று சொல்லி விட்டு சகுந்தலா தேவி முதுகில் நச் என்று ஒரு கிஸ் அடித்தான்.
சகுந்தலா தேவி முதுகை முன்னாடி தள்ளி பின்னாடி திரும்பி பார்க்க கரிகாலன் நின்று கொண்டு இருந்தான்.
மயில்வாகனன்: ஏய் போ... வீட்டுக்கு கிளம்பு.
என்று சொல்ல சகுந்தலா தேவி தப்பிச்சோம் பிழைச்சோம் என்று அங்கு இருந்து வீட்டுக்கு கிளம்பினாள்.
(தொடரும்).