మార్పు

[ppandu]

26

చాచి ఎప్పుడు చెపుతుందా అని తీక్షణం గా ఎదురుచూస్తున్నాను.వదిన కూడా ఊరునుంచి వచ్చింది నేను ఎవ్వరిని పట్టించుకోవడం లేదు ఇప్పుడు నా జీవితం ఏదృచికంగా గా సాగుతుంది. హాస్టల్ కి సెలవలు కాబట్టి పిల్లలు అందరు ఇంటికి వెళ్లిపోయారు. బోగి ముందు రోజు వదిన కూడా వెళ్ళిపోయింది.చము గారు వాళ్ళ పుట్టింటికి వెళ్లిపోయారు.


భోగి రోజు ఉదయం 10  గంటలకు చాచి వచ్చింది. పక్కరోజుకు ఇవ్వవలసిన జాకెట్లు కుడుతున్నాము ఈ జాకెట్లు అయిపోతే, కనుమ రోజు ఇవ్వవలసిన జాకెట్లు ఉన్నాయి అవికూడా అయిపోతే ప్రశాంతం గా ఉండవచ్చు.

నేను:- చాచి దవాఖాన లో అడిగేవా ఏమి చెపుతారా అని చాల భయం గా ఉంది.

చాచి:- నీవు చేతిపని చేస్తున్నప్పుడు ఎవ్వరిని తలుచుకొని చేసుకుంటావు.

నేను:- ఎవ్వరిని తలుచుకొని.

చాచి:- ఎవ్వరినైనా తలుచుకొని చెయ్యి ఎంత సేపు పడుతుందో చెప్పు.

నేను:- ఆలా తలుచుకోవడానికి ఎవ్వరు లేరు చాచి.

చాచి:- మరి ఎవరిని చుస్తే నీకు లెగుస్తుంది.

నేను:- రోజులో ఎప్పుడు లేగదూ నిద్ర లో మాత్రం ఫుల్ గ లెగిసి ఉంటుంది. పదిరోజులకు ఒక సారి కారిపోతుంది.

చాచి:- మరి చేతిపని చేసుకోవాలి అన్న ఆలోచన ఎలా వచ్చింది.

నేను:- కాలేజీ లో కుర్రోళ్లు మాటలాడుకొనేటప్పుడు అందరు ఈ విష్యం గురుంచి మాట్లాడుకున్నారు. నాకు ఎంత సేపు పడుతుందో అని నేను ప్రయతించాను. నాకు పడకపోయి సరికి  ఏమైనా జరిగిందా అని భయం తో డాక్టర్ ని అడిగాను.

చాచి:-  అంటే ఇప్పుడు వరకు ఎప్పుడు ఆ పని చెయ్యలేదా.

నేను:- లేదు చాచి ఎప్పుడు చెయ్యలేదు.

చాచి:- ఇప్పుడు వరకు ఎవరిని బట్టలు లేకుండా చూసావా.

నేను:- మా పేటలో చాల మందిని స్నానం చేసేటప్పుడు చూసాను.

చాచి:- అప్పుడు లేచేదా.

నేను:- లేచేది కానీ ఆలా చూడడం మెమోలు కాబట్టి పెద్ద గా పట్టించుకొనేవాడినికాదు.పైగా అమ్మను చాల సార్లు స్నానం చేస్తుండగా చూసాను. అలవాటు అవ్వడం వల్ల పెద్దగా ఏమి అనిపించేదికాదు.

చాచి:- నీకు తెలిసిన ఆడవాలను చుస్తే లెగుస్తుందా.

నేను:- నా చుట్టూ పక్కల ఎవ్వరు ఉన్నారు. నీవు, రబియా, యాస్మిన్, వదిన, సాగరిక, సాగరిక వాళ్ళ వదిన,వార్డెన్ గారి భార్య, ప్రెసిడెంట్ గారి భార్య, కమలమ్మ గారు,లక్ష్మి గారు. మిమ్మలిని చుస్తే నాకు ఆలాంటి ఆలోచనలు ఎందుకు వస్తాయి మీరందరు నా వాళ్ళు మిమ్మలిని ఆలా చూడాలి అన్న ఆలోచన నాకు ఎపుడు రాదు. పైగా నీకే చాల సార్లు చెప్పను చాచి కొంచం పని చేసేటప్పుడు కొంగు బొద్దు లో దోపుకో అని.

చాచి:- అవును ఎందుకు కొంగు కప్పుమని చెపుతావు. అక్క నేను పోచమ్మ ఉంటాము.

నేను:- ఆలా చూపిస్తే హాస్టల్ లో ఉన్న కుర్ర వెదవలు తట్టుకోగేలరా.

చాచి:- అక్కడికి నీవు వార్డెన్ గారు తప్ప ఎవరు రారు.

నేను:- సరే ఆలా చుస్తే నాకే లెగుస్తుంది అల చూడడం తప్పు అని అందుకే మీకు చెపుతాను. నీవైతే చెప్పిన వెంటనే సర్దుకుంటావు ఆ పోచమ్మ అసలు పట్టించుకోదు.

చాచి:- ఆలా చూసినప్పుడు కొట్టుకోవాలి అనిపించిందా

నేను:- కళ్ళు పోతాయి చాచి ఆలా ఎప్పుడు ఆలోచించ కూడదు..

చాచి:- నీ సమశ్య గురుంచి తెలియాలి అంటే ఒక్క సారి ఆలా ఊహించుకొని కొట్టుకో.

నేను:- వద్దు చాచి నా సమశ్య ఉన్న పరవాలేదు నిన్ను ఆలా వూహించుకొను, వూహించుకోలేను. నీవు నా ఆకలిని చూసి ఆనం పెట్టావు కడుపు నిండిన తరవాత ఆలా చెయ్యడం తప్పు.

చాచి:- సరే పోచమ్మ ను ఊహించుకొని చెయ్యి.

నేను:- వద్దు చాచి ఆలా ఊహించుకుంటే ఎప్పుడు పోచమ్మ ను చుసిన నాకు అదే గురుతుకు వస్తుంది. క్షమించు చాచి.

చాచి:- సరే నీ ఇష్టం.

సంక్రాంతి కి ఇవ్వవలసిన బట్టలు అన్ని ఇచ్చాను. సంక్రాంతి కనుమరోజుకు ఇవ్వవలసిన బట్టలు కుడుతున్నాను. చాచి ఉదయం వచ్చింది.

చాచి:- ఎంత సేపు పట్టింది.

నేను:- నీకు ఎలా తెలుసు

చాచి:- నీ మొఖం చెపుతుంది.

నేను:- మొత్తం ఐదు సార్లు చేశాను. మొదటి సారి ఒక్క నిమిషానికే కారిపోయింది, రెండవ సారి ఐదు నిమిషాల పట్టింది. మూడు నాలుగు సారి 10-15   నిమిషాలకు పైగా పట్టింది. ఐదవసారి 20 నిమిషాల పైగా పట్టింది.

చాచి:- ఎవ్వరిని ఊహించుకొని చేసావు.

నేను:- లేచి చాచి కాళ్ళ మీద పడి నన్ను క్షమించు. ముందు పోచమ్మ ను వూహించుకున్నాను కానీ ఏమి అనిపించలేదు తరవాత నిన్ను ఉహించు కున్నాను.

చాచి:- సరే.. టవల్ లో ఎందుకు ఉన్నావు.

నేను:- చాచి ఐదు సార్లు చేసుకున్నాను కదా అది మండిపోతుంది తడి తువాలు కట్టుకుంటే బాగుంది.

చాచి:- మధ్యాహ్నం భోజనానికి వెళ్లే ముందు నాలో ఏది ఊహించుకొని చేసావు

నేను:- మీ పిర్రలను. చాచా అదృష్టవంతుడు ఎప్పుడు చూడాలి అనిపిస్తే అప్పుడు చూస్తాడు.
చాచి భోజనం చేసి వచ్చింది. కింద కూర్చుని హుక్స్, ఫాల్స్ కుడుతుంది లేచిన ప్రతిసారి చాచి పిర్ర కనబడుతుంది.

నేను:- చాచి ఒక చోటు ఉండి కుట్టు నీవు లేచిన ప్రతిసారి నీ పిర్రలు కనబడుతున్నాయి వీడు లేస్తే నెప్పి గా ఉంటుంది. వాటిని చుస్తే వీడు లేవకుండా ఉండలేడు.

చాచి:- ఇంటి నుంచి వెన్న తీసుకొని వచ్చాను ఆ వెన్న రాసుకొని ఆ ఫ్యాన్ కి ఎదురుగా కూర్చో

వెన్న రాసిన తరవాత చాల బాగుంది. ఇప్పుడు నా వొంటి మీద బన్యన్ తప్ప ఏమి లేదు. చాచి లోపలి వచ్చింది నేను కంగారులో చెయ్యి అడ్డు పెట్టాను.

చాచి:- సిగ్గు పడకు ఉదయం నుంచి చూస్తూనే ఉన్నాను. పల్చగా కాదు కొంచం మందం గా పట్టించు. ఈ రోజు అంత దానిని వదిలే. మల్లి చేతిపని చేసుకోకు.

నేను:- చేతి పని చేసుకోనక్కర లేదు నీవల్ల అది కారిపోతుంది. ఒక గంట తరవాత నేను లేచి లుంగీ కట్టుకొని కుట్టడం మొదలు పెట్టాను.

ఓనర్ గారు గౌడాన్ లో పూజ కి వచ్చారు. ఓనర్ గారు, ఓనర్ గారి భార్య, ఓనర్ గారి కొడుకు, కూతురు,అల్లుడు వచ్చారు.  పూజ అవిన వెంటనే నా పోర్షన్ కి వచ్చారు.

ఓనర్ గారి భార్య:- కమల నీ గురుంచి చాల మంచి గా చెపింది అని కమలమ్మగారి  చుట్టరికం గురుంచి చెప్పింది. ఇల్లు మొత్తం చూసుకున్నారు. వెళ్లిపోయారు.

వెళ్లిన వెంటనే

చాచి:- ఆ పిర్రలను ఆలా తినేసేలాగా చూస్తున్నావు.

నేను:- పెద్ద పిర్రలు ఉన్న ఆడవాళ్లకు అంటే నాకు చాల ఇష్టం.

చాచి:- నీవు ఆలా చూడడం ఆవిడా గమనించింది.

ఆ రోజు బట్టలు మొత్తం కుట్టము. సాయంత్రం చాచా వచ్చాడు బట్టలు కుట్టడం అవిన వెంటనే వెళ్లిపోయారు. ఉదయం వెళ్లి బట్టలు ఇచ్చి వస్తుంటే ఓనర్ గారు కనిపించారు.

ఓనర్ గారు:- మా అబ్బాయి కి పెళ్లి సంబంధం కుదిరింది పెళ్లి కి బట్టలు కుట్టాలి మధ్యాహ్నం ఇంటికి పిలిచారు.

మధ్యాహ్నం ఇంటికి వెళ్తే ఫిబ్రవరి లో పెళ్లి అని జనవరి చివరికి అన్ని కుట్టి ఇవ్వాలి అని చెప్పారు. కేవలం కమల చెప్పింది అని ఇస్తున్నాను. రేపు ఒక జాకెట్ తీసుకొని వస్తాను అది కుట్టి పెట్టు అప్పుడు మిగిలిన విషయాలు మాట్లాడతాను.

అక్కడ నుంచి చాచి వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను.

నేను:- ఈ రోజు పండగ కదా మా ఇంటిలో వంట చెయ్యమని అడగడానికి వచ్చాను మీ అందరికి మా ఇంటిలోనే భోజనాలు. నేను చాచి వెళ్లి చాచా షాప్ నుంచి మటన్ కొని తీసుకొని మా ఇంటికి వచ్చాము. నేను కాయగూరలు కోస్తున్నాను, చాచి పలావ్ వండడం మొదలు పెట్టింది.

నేను:- నేను నిన్ను ఆలా చూసినందుకు నా మీద కోపం రాలేదా.

చాచి:- వచ్చింది. కానీ నీవు ఒక సమశ్య తో బాధ పడుతూ ఆలా నను అడిగావు అని ఊరుకున్నాను.

నేను:- క్షమించు చాచి నీవు చేసిన సహాయానికి నేను నీకు అన్నాయం చేశాను. పిల్లల్ని ట్యూషన్ కి పంపితే నేను ఏమైనా చేస్తాను అని అనుమానం వచ్చిందా.

చాచి:- ఈ అనుమానం రాదు నీ మీద నమ్మకం ఉంది. నెప్పి తగ్గిందా

నేను:- ఇంకా నెప్పిగా ఉంది నేను వెన్న అడగడం మర్చిపోయాను.

చాచి:- నేను వెన్న తీసుకొని వచ్చాను బాగ్ లో ఉంది తీసుకో

నేను:-  వెన్న తీసి టవల్ పైకి ఎత్తి రాసాను మంట...మంట.. అని అరిచాను.

చాచి నవ్వి అంత కంగారు మిరపకాయలు కోసిన చేతితో రాసుకుంటే మంట కాకా ఏమి ఉంటుంది అని వరండా లో నా దానిని కడిగి గుడ్డ తో తుడిచి వెన్న రాసింది. చాచి స్పర్శకి నాది లెగిసి నుంచుంది

చాచి:- ఇప్పుడు నెప్పి రావడం లేదా.

నేను:- నేను కాకుండా దానిని ముట్టుకున్నా మొదటి మనిషి మీరే. అందుకనే లెగిసి సలాం చేసింది.

చాచి:- మాటల మంచి జోరుగా ఉన్నాయి.

ఇద్దరం వంటగదిలోకి వెళ్ళాము.

చాచి:- చూసింది చాలు ఇంకా పని చూడు.

నేను:- చీర బాగుంటే చూస్తునాను.

చాచి:- నవ్వి.. పని చూడు అని వంట వండుతుంది.
మధ్యాహ్నం అందరు భోజనం చేసినతరవాత ఇల్లు కడిగి వస్తాను అని చెప్పి చాచా పిల్లకు రాత్రి భోజనం ఇచ్చి పంపింది. చాచి అంట్లు తోముతుంది నేను ఇల్లు దులిపాను.చాచి ఇల్లు చీపిరితో తుడిచి వచ్చింది నేను బకెట్స్ తో నీళ్లు పట్టి ముందు కటకటాల గది కడిగాను . బెడ్ రూమ్ కడుగుతున్నాను.చాచి ముందు ఇద్దరి వాకిలి కడిగి ముగ్గులు పెట్టింది గేట్ ముందు కళ్లపు జల్లి ముగ్గు వేసింది.  లోపలికి వచ్చి కటకటాల గదిలో ముగ్గు పెట్టింది.బెడ్ రూమ్ లో నాకు కడగడానికి సహాయం చేస్తుంది నేను కావాలని చాచి మీద సర్ఫ్ నీళ్లు వేస్తున్నాను. తడిచి పోతుంది అని చెపుతుంది. ఇప్పుడు చాచి కూడా నా మీద నీళ్లు వేస్తుంది నేను టవల్ మీద ఉన్నాను. టవల్ లాగేసింది ఇప్పుడు కడుగు నీకు బుద్ది వస్తుంది.

నేను:- టవల్ ఇవ్వ అని  బ్రతిమాలాడాను

చాచి:- నీళ్లు వేయకముందు ఉండాలి ఇవ్వను.

నేను:- ముందు సిగ్గు పడిన తరవాత సిగ్గు పాడడం మానేసాను.   

అలానే ఇద్దరం స్టోర్ రూమ్, మధ్య వరండా బాత్రూం వంటగది కడిగేసాము. కడిగాక చుస్తే చాచి మొత్తం చీర తడిసిపోయింది జాకెట్.

చాచి:- అది ఇంక చల్ల పడదా

నేను:- నీవు ఆలా ఆ పిర్రలు వేసుకొని తిరుగుతుంటే ఎలా పడుకుంటాడు.

చాచి:- నెప్పి తగ్గితే కొట్టుకొని చాలార్చు

నేను:- చాచి కొంచం సహాయం చెయ్యి అని చాచి చెయ్యి తీసి నా దానిమీద వేసాను. అలవాటు పడ్డ బండి ఏమో చకాక ఊపుతుంది నేను చీర పైనుంచి పిర్రలను పిసుకుతున్నాను. చాచి స్పీడ్ కి నేను తట్టుకోలేకపోతున్నాను. పిర్రలను పిసకడం ఆపి నడుం పట్టుకున్నాను. ఉంకో నిమిషానికి కార్చేసాను.చాచి శుభ్రంగా  గా కడిగి ఇంక వెళ్లి లుంగీ కట్టుకొని రా బాత్రూం తలుపు మీద నా బట్టలు  వేస్తాను దండమ్ మీద ఆరబెట్టు అంది. నీ లుంగీ ఒకటి ఇవ్వు

నేను ఆరబెట్టి మంచం మీద కూర్చున్నాను. చాచి లుంగీ సొల్లు మీద నుంచి కట్టుకొని వచ్చి నా పక్కన కూర్చుంది. నా మొడ్డ మీద వెన్న చూసి

చాచి:- నెప్పి గా ఉందా.

నేను:- మండిపోతుంది.

చాచి:- నుంచో అంది

నేను:- నుంచుంటే నా మొడ్డ ను చీకుతుంది ఆలా చీకుతుంటే మల్లి లెగిసాడు చాల మంటగా ఉంది ఆపేమన్నాను.

చాచి:- పిల్లకుంకవి ఇలా ఉంటె కష్టం నలగాలి.

నేను:- నీ దెబ్బ తట్టుకుంటున్నాడు అంటే చాచా చాల గట్టివాడు.

చాచి:- నవ్వింది.
సీత:- నీకు వయసుతో పని లేదు వరసతో పని లేదు కేవలం అది కావాలి.

నేను:- అది అంటే.

సీత:- నీతో సరసాలు ఆడే పరిస్థితి లేదు

నేను:- ఆకలి వేస్తుంది

సీత:- నేను రూమ్ కి వెళ్లి తింటాను నీవు నా రూమ్ లో పడుకోవడానికి వీలులేదు.

నేను:- సీత ఆలా అంటే ఎలాగ నేను ఎక్కడ పడుకొని.

సీత:- ఉంకో రూమ్ తీసుకుంటే తీసుకో కానీ నా గదిలోకి రాకు.

నేను:- సీత నాటకాలు ఆడుతున్నావా నాకు నీతో ఉండాలి అని కూడా లేదు. ఈ రాత్రికి పడుకొని ఉదయం సింహాచలం, అన్నవరం లో దర్శనం చేసుకొని ఇంటికి వెళ్లిపోదాము నేను కాకినాడ వెళ్ళిపోతాను. నీకు ఏరోజు నాతో మాట్లాడాలి అనిపిస్తుందో ఆ రోజు ఇంటికి రా మిగిలిన విషయాలు చెపుతాను. నేను ఒకటి రెండు విషయాలు చెప్పి ఇంతే జరిగింది అని చెప్పచు కానీ కేవలం నీ మీద ఒట్టు వేసాను అని అన్ని చెపుతున్నాను.

ఇద్దరం రూమ్ కి వచ్చాము. నేను స్నానం చేసి వచ్చాను సీత స్నానం చెయ్యడానికి వెళ్ళింది భోజనం వచ్చింది. నేను తినకండి పడుకున్నాను. మెలుకువ వచ్చి లేచి టైం చుస్తే ఒంటిగంట అవ్వయింది. ఆకలి గా కూడా ఉంది

భోజనం తెచ్చింది అలానే ఉంది. రాక్షషి తిని పడుకోవచ్చు కదా.. లేపుదామా అనుకున్నాను లేపితే మల్లి గొడవ సీత తినకుండా తినడం నాకు ఇష్టం లేదు. ఆకలి తో ఒక గంట చూసాను లాభం లేదు అని లేపుదాము అని చెయ్యి వేయబోయాను సీత కళ్ళు తెరిచింది.

నేను:- ఆకలి వేస్తుంది తిందాము.

సీత:- నాకు ఆకలిగా లేదు

నేను:- రాక్షషి ఆకలి వేస్తుంది ప్లీజ్ రా.. చాల ఆకలిగా ఉంది. నీ ఇష్టం తినాలి అనిపిస్తే తిను నేను తింటున్నాను అని ప్లేట్ లో అన్ని వేసుకొని ముద్దా కలిపాను.

ఛీ... పంది ఎప్పుడు ఇంతే నీవు అనుకుంది జరగాలి అని లేచి చెయ్యి కడుగుకొని లైట్ ఆపి పడుకున్నాను.  నిద్ర రావడం లేదు సీత బంగారం ఆకలి వేస్తుంది ఆకలి తట్టుకోలేను మధ్యాహ్నం నుంచి ఏమి తినక కడుపులో మండుతుంది ప్లీజ్ రా.

సీత కోపం గా నీకు ఆకలి వేస్తె నీవు తిను నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకు. దున్నపోతు మొకం దాన పెళ్ళికి ముందు ఎప్పుడు ఇద్దరం కలసి తినాలి అని ఒట్టు వేయించుకున్నావు మర్చిపోయావా. అని కలిపినా ముద్ద సీతకు తినిపించాను ఆలా తినిపించి నేను భోజనం చేసి పడుకున్నాను. రేపు సింహాచలం వెళ్లనక్కరలేదు ఇక్కడే ఉందాము. టిఫన్ చేసి భీమిలి వెల్దాము.