Incest வாழ்க்கையை மாற்றிய ஜாலியான சுற்றுலா

[Latharaj]

என் மனைவி ,''பெரிய அத்தை, எனக்கு கொஞ்சம் டயர்டா இருக்கு. நீங்க வேணுமின்னா போய்ட்டு  வாங்களேன். நான் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்துகிறேன்'' என்று என் பெரியம்மாவிடம்  கேட்க,  


''அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம். நீயும் வா'' என்று நான் கத்த,
''விடேண்டா...... இன்னும் ஒரு வாரம் இங்க இருக்க போறோம்ல. அப்பகூட போய் பார்த்துக்கலாம்'' என்று சொல்ல, நான் காரை ஸ்டார்ட் செய்தேன்.


மழை சோவென்று பெய்து கொண்டிருந்தது. என் அக்கா முன்சீட்டில் ஏறி உட்கார்ந்தாள் நான் டிரைவ் பண்ண, மற்ற எல்லோரும் பின் சீட்டில் உட்கார்ந்து கொண்டார்கள். குளிர் காற்று எங்களை நடுங்க வைத்தது. என் அக்கா கார் ஹீட்டரை போட குனியும்போது, காட்டன் சாரீயிலிருந்து முந்தானை ஒரு பக்கம் முழுவதுமாக விலகி,  அதில் அவன் மேல் மார்பு சதைகள் வெளிவர....  கண்ணுக்கு அவளின் பாதி முலைகள் விருந்தாக அமைந்தது. தவிர்க்க நினைத்தும்.... இயலாமல்....  என்  மனதில் ஒரு கிளுகிளுப்பை தந்து, மனதுக்கும் ,உடலுக்கும் ஒரு இன்பத்தை தந்தது.


''டேய் ஒரு நிமிஷம் இருடா'' என்று அக்கா சொல்லிக்கொண்டு கதவை திறக்க, அந்த நாய் அவளின் மீது ஜம்ப் செய்து அவளின் மடியிலேயே உட்கார்ந்தது.


"என்ன அக்கா இதெல்லாம் கூட்டிட்டு வந்துட்டு"


"இருந்துட்டு போகட்டுமே..... நமக்கும் சேப்டி தானே....." என்று சொல்ல எல்லோரும் அமைதியாக உட்கார, நான் காரை ஓட்டிக்கொண்டு சென்றேன்.மழை ஈரத்தில் காரை நான் மெதுவாக ஓட்ட, என் அக்காவிடம்..... அவளுக்கு தெரியாமல் ஒன்றை கவனித்தேன். அவளின் வலது கை, யாருக்கும் தெரியாமல் கையை..... சேலையின் முந்தானை தலைப்பில் ஒளித்தவாறே, நாயின் சுண்ணியின் மேல் இருந்தது.


ஆங்காங்கே நீர் வெள்ளம் போல் ஓடிக்கொண்டிருக்க, நான் காரை மெதுவாகவே உருட்டினேன். பாதி மலையை கடந்து, அடுத்த மலையின் வழியாக செல்லும்போது .......ஓர் பேரதிர்ச்சி..... அங்கே நான் கண்ட காட்சி என்னை திடுக்கிட வைத்தது. மலையின் ஒரு பெரும் பகுதி சரிந்து பெரும் பாறாங்கற்களும், மணலும்,  அந்த ரோட்டை முழுவதுமாகவே மறைத்துவிட்டது. அதை பார்த்து எல்லோரும்  பயந்து,


''வண்டிய பின்னாடி எடு. நாம திருப்பி அந்த காட்டேஜுக்கே போலாம். இங்க சேஃப்ட்டி இல்ல'' என்று ஆளாளுக்கு கத்த, நான் மீண்டும் ரிசார்ட்டிற்கே  வண்டியை திருப்பினேன்.


எனக்கோ பெரிய பயம். அப்பா ,அம்மா, பெரியப்பா மூன்று பேரும் முன்னாலேயே கிளம்பி போனார்களே..... அவர்களுக்கு என்ன ஆச்சோ,ஏதாவது தப்பா ஆயிருக்குமோ ....... என்று பயந்து


''அவங்களுக்கு போன் போடு''


''இல்லன்னா...... அவுங்க எடுக்க மாட்டீங்கிறாங்க'' என்று சொல்ல எல்லோரும் பெரிய பயத்துடன் வந்து சேர்ந்தோம்.


ரிசார்ட்டிற்கு வந்தவுடன் விஷயத்தை என் மனைவி மீனாவிடம்  சொல்ல, தேடியபோது அவள் எங்கும் இல்லை. ''மீனா.... மீனா....'' கத்த, அவள் எங்கயோ இருந்து முகத்தை துடைத்துக்கொண்டு வந்தாள்.


''என்ன..... அதுக்குள்ள வந்துட்டீங்க.'' என்று பதட்டமாக,


''இல்லடி...... நடுவுல மண்சரிவு ஆகிடுச்சு. இப்ப அப்பா, அம்மா யாரும் போன் எடுக்கலை. என்ன பண்றதுனே தெரியலை'' சொல்ல, என் தங்கை கீதா விசும்பி விசும்பி, ''அம்மா... அப்பா'' என்று அழுதுகொண்டிருந்தாள்.


'இந்நேரம் நான்  தான் ஸ்டெடியாக இருக்கனும்' மனதில் நினைத்தவாரு
"ஒண்ணுமில்லாம்மா, எல்லாரும் பத்திரமா இருக்காங்க'' மீண்டும் நான் போனில் அழைக்க, அப்பா எடுத்தார்.


''இவ்வளவு நேரம் ஏன் போன் எடுத்து தொலைக்கால'' என்று போனில் கத்த,


''உங்களுக்குதான்டா .....இந்த கிராமத்துல வெயிட் பண்ணிட்டு இருக்கோம். எப்படா வருவீங்க?" சொன்ன பிறகுதான் மனம் சமாதானமடைந்தது.


"'என்னப்பா.... உங்களுக்கே ஒன்னும் ஆகாலைல'' நடந்த விஷயத்தை முழுவதுமாக கூறினேன்.சற்று அதிர்ச்சியடைந்த என் அப்பா
"இரு பெரியப்பாட்ட சொல்றேன்'' என்று போனை தூக்கிக்கொண்டு, எங்கோ ஓடினார். அப்போது எதோ மர்மமான சத்தம் ''ப்ச் ..ப்ச் ப்ச் ..வேண்டாம். இங்க யாரவது வந்துர போறாங்க'' என்ற என் அம்மாவின் குரல் மெலிதாக கேட்ட மாதிரி இருந்தது.என் அப்பா, என் பெரியப்பாவிடம் போனை கொடுக்க, விஷயம் தெரிந்து பதறி,


''சரி, நீங்க எல்லோரும் சேப்டிய அங்கே இருங்க. நான் சீக்கிரம் கூப்புடுறேன்.'' இந்த விஷயத்தை எல்லோரிடமும் நான் கூற, கொஞ்சம் பயமில்லாமல் அமைதியானார்கள்.


சரியாகவே, அவன் ஹரி எங்கிருந்தோ ஓடி வந்தவன்.


"ஏன் சார்...... எல்லோரும் பதட்டமா இருக்கீங்க'' விஷயத்தை சொல்லவும், அவன் யார் யாருக்கோ போன் பண்ணிக்கொண்டு இருந்தான். இப்படியாகவே சில மணி நேரம் கொஞ்சம் பதட்டமாகவும், திகிலாகவும் நேரம் கழிந்தது.பின்னர் ஒரு முடிவுக்கு வந்த ஹரி,


''சார் இப்ப எல்லாம் விசாரிச்சுட்டேன். ஏகப்பட்ட இடத்திலே மண்சரிவாம். நீங்க வந்த அந்த பாலம் கூட ஒடைஞ்சுடுச்சாம்.''


''ஐயையோ, இப்ப என்ன பண்ண...... அதுவும் புல்லா லேடீஸ்ஸா இருக்காங்க''.


''கவலைப்படாதீங்க சார். பாரஸ்ட் டிபார்ட்மென்ட்ட தான் பேசினேன். அவுங்க இன்னும் ஒரு வாரத்துல சரி பண்ணிருவாங்கலாம்''


''சரிப்பா... சாப்பாட்டுக்கு என்ன பண்ண''


''கவலைப்படாதீங்க சார். நீங்களே கவலைப்பட்டா எல்லோரும் பயந்துருவாங்க. காய்கறி எல்லாம் அளவுக்கு மீறியே இருக்கு. கோழி, மீன் கூட நேத்து வாங்குனது தான் .....பிரெஸ்ஸா வாங்குனது.... பிரிட்ஜ்ல இருக்கு. இப்ப டென்ஷன் ஆகாம எல்லோரும் அவங்கவங்க ரூம்ல போய் ரெஸ்ட் எடுங்க'' சொல்லி முடிப்பதற்குள், என் பெரியப்பாவிடம் இருந்து ஒரு போன்.


''தம்பி, கவலைப்படாதீங்க பாரஸ்ட் டிபார்ட்மென்ட் போலீஸ் எல்லார்டையும் பேசிட்டோம். பயப்படுற மாதிரி ஒன்னும் இல்லையாம். ஒரு ரெண்டு நாளைக்கு கொஞ்சம் மழை. அதுக்கப்புறம் நின்றுமாம். அப்ப உடனே எல்லாம் சரி பண்ணி முடிச்சுடுவாங்கலாம்.நீங்க வர்ற வரை நாங்க வேணுமின்னா, இந்த கிராமத்துல ஒரு வீடு இருக்கு. அங்க தங்கிக்கிறோம். நீங்களும் என்ஜாய் பண்ணிட்டு வாங்க.''


''சரி பெரியப்பா'' என்று போனை துண்டித்தேன்.எல்லோருக்கும் பயம் போய், சற்று மனநிம்மதியுடன்.... அவரவர் காட்டேஜுக்கு சென்றோம்.