Adultery அமுதா டீச்சரின் அந்தரங்கம்

[Manmadhan67]

பத்து நிமிடங்கள் கழித்து நான் படுக்கையறைக்குள் நுழைந்த போது, அவர் இன்னும் தூங்காமல், மல்லாந்து படுத்திருந்தார். நான் உள்ளே நுழைவதை கண்களை மட்டும் இறக்கி கவனித்தார். நான் படுக்கையறை கதவை சாத்தி தாழிட்டு விட்டு, திரும்பி அவரை பார்க்க, அவர் முகத்தில் எந்த உணர்ச்சியும் காட்டாமல், என்னை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்.
 
நான் கேஷூவலாக படுக்கையை நெருங்கினேன். சற்று முன் டிவியில் கேட்ட பாடலை என்னையுமறியாமல் என் வாய் முணுமுணுக்கத் துவங்கியது.
 
ஒரு நாளும் உனை மறவாத இனிதான வரம் வேண்டும்
உறவாலும் உடல் உயிராலும் பிரியாத வரம் வேண்டும்
விழியோடு இமை போலே விலகாத நிலை வேண்டும்
எனையாளும் எஜமானே எனையாளும் எஜமானே
 
மிக மெலிதான குரலில் ஹம்மிங் செய்துக் கொண்டே நான படுக்கையில் கால்களை மடித்து வைத்து உட்கார்ந்து, மெல்ல நகர்ந்து, என் கணவரை நெருங்க, அவர் நெளிந்தார். என் பாடலை கொஞ்சம் கவனமாக கேட்டார். நல்லா பாடுறே அம்மு என்றார். நான் வெட்கத்தோடு சிரித்து, சும்மா கிண்டல் பண்ணாதீங்க என்றேன். அவர் இல்லை அம்மு, உண்மைலே நல்லா இருக்கு என்றார். தேங்க்ஸ் என்று அவரை நெருங்கி அருகில் நானும் அவர் உடலுக்கு இணையாக சாய்ந்து படுத்து, அவர் தோளில் முகம் சாய்த்தேன்.
 
மாமாக் குட்டி ஏன் இன்னும் தூங்கலை. தூக்கம் வரலையா?
 
மாமாக் குட்டியா? என்னடி புதுசா இருக்கு…
 
ஏன் அப்படி கூப்பிடக் கூடாதா?
 
கூப்பிடு… கூப்பிடு… நல்லா இருக்கு…
 
ம்ம்ம்…. ஏன் தூங்காம முழிச்சிட்டிருக்கீங்க…
 
தூக்கம் வரலை…
 
ம்…
 
நான் அவரை படுக்கையில் சரிந்து முழுதாக படுக்க சொல்லி, அவருக்கருகில் உரசிக் கொண்டு படுக்க, அவர் யோசித்து, தயங்கி, பின் மெல்ல என் பக்கம் திரும்பி, என் மீது ஒரு காலை தூக்கி போட்டார். நான் லேசாக தலையை மட்டும் திருப்பி, என்ன வேண்டும் என்பதை காதலை கண்களில் நிரப்பி கேட்க…
 
அந்த பாட்டை இன்னொரு டைம் பாடுடா என்றார் குரலில் ஏக்கத்துடன்…
 
ஒரு நாளும் உனை மறவாத இனிதான வரம் வேண்டும்
உறவாலும் உடல் உயிராலும் பிரியாத வரம் வேண்டும்
விழியோடு இமை போலே விலகாத நிலை வேண்டும்
எனையாளும் எஜமானே எனையாளும் எஜமானே
 
நான் மீண்டும் பாடலை முணுமுணுத்தேன், இந்த முறை அவர் கன்னத்தில் கை வைத்து, அதை என் விரல்களால் மெல்ல வருடிய படி…
 
என் கணவர் பாடலின் அடுத்த வரிகளை பாடினார்.
 
சுட்டுவிரல் நீ காட்டு சொன்னபடி ஆடுவேன்
உன்னடிமை நான் என்று கையெழுத்துப் போடுவேன்.
 
நான் மெல்ல சிரித்து இது லேடீ வாய்ஸ் என்றேன்.
 
அவரும் சிரித்து ஏன் பொண்ணுதான் அடிமையா இருக்கனுமா? உனக்கு நான் அடிமையா இருக்கேன் என்றார்.
 
நான் அவர் உதடுகளில் ஒரு மென்மையான முத்தத்தை பதித்து, இன்னொரு முறை அப்படி சொல்லாதீங்க, யாரும் யாருக்கும் அடிமையா இருக்க வேண்டாம். நாம நாமா இருப்போம் என்றேன்.
 
புன்னகைத்து சரி என்றார்.
 
அடுத்த வரிகளையும் பாடினார்.
 
உன்னுதிரம் போலே நான் பொன்னுடலில் ஓடுவேன்
உன்னுடலில் நான் ஓடி உள் அழகைத் தேடுவேன்
 
இதிலே எதோ டபிள் மீனிங் வர மாதிரி இருக்கே என்றேன்.
ம்… நானும் அப்படி நினைச்சிருக்கேன். உள் அழகை தேடுவேன், அப்படின்னா அதானே…
 
நான் வெட்கத்தில் சிவந்து, உங்களுக்கு ரொம்ப பிடிச்ச விசயம்…
 
என்னது?
 
போடா…
 
என்னது?
 
….
 
அம்மு….
 
ம்…
 
இன்னொரு டைம் சொல்லுடி….
 
என்னது?
 
அதான்…
 
நான் ? யாக பார்க்க….
 
போடான்னு சொன்னியே…
 
ஓ…
 
ம்…
 
ஏன்? சொல்லக் கூடாதா?
 
சொல்ல மாட்டியான்னு நிறைய டைம் ஏங்கிருக்கேன்.
 
சுளீர் என்று தாக்கியது அந்த பதில்… அவர் அதை விரும்புவார் என்பதே தெரியாமல் இருந்து விட்டேன் நான்.
 
சற்று நேரம் முன் லாவண்யா சொன்னது மனதுக்குள் ஒலித்தது.
 
அவரை ஹஸ்பண்டா, மரியாதைக்குரியவரா ட்ரீட் பண்ணாதே. ஒரு லவர் மாதிரி ட்ரீட் பண்ணு. டா போட்டு பேசு. கெட்ட வார்த்தை பேசு.