நித்யாவுக்கு குழந்தை பாக்கியம்

[rojaraja]

கதை மிகவும் எதார்த்தமாக காமத்துடன் பயணிகின்றது, படங்களும் அருமை. கதையை படிக்கும் வாசகர்கள் தங்களின் உணர்வோடு ஒப்பிட்டு அவர்கள் பதியும் கருத்தில் இருந்தே புரிந்துகொள்ள முடிகின்றது

ஒரு ஆண் வெளியே சென்று ஒன்று அல்லது பல பெண்களை கவர்ந்து புணர்வதை (அது மாற்றான் தோட்டத்து மல்லிகையாக இருந்தாலும்)  ஏற்கும் வாசகர்கள்  ஒரு பெண் அப்படி செய்தால் மட்டும் அவளை தெவிடியால் என்பது, குடும்ப கவுரவதை கெடுகின்றாள் என்று சொல்வது, உடல் சுகத்துக்காக தான் அவள் படி தாண்டுகிறாள் என்பது, எதோ ஆண்கள் வேறு ஏத்துக்கோதான் பெண்களிடம் உறவு கொள்வது போன்று சொல்வது ஆண் பெண் ஏற்றத் தாழ்வு தான் வெளிப்படுத்துகின்றது.   

ஒருவாட்டி படி தாண்டிட்டா இனி அவள் பழைய வாழ்க்கை வாழ தகுதி இல்லை என்று சொல்வது, எதுக்கு இந்த பயம்? ஆசிரியர்    அவருக்கு பிடித்த களத்தில் கதை எழுத, கிடைக்கும் குறைந்த நேரத்தில் மிகுந்த சிரமத்துக்கு நடுவில் ஆழ்ந்து சிந்தித்து பல சூழ்நிலையை உருவாக்கி படிக்கும் நமக்கு உற்சாகத்தை கொடுக்க முயற்சிக்கின்றார் அதை படிப்போம் ரசிப்போம் விமர்ச்சிப்போம்.

எனக்கு தெரிந்தவரை கதை  பாத்திரங்களை ரசிப்பதோடு நிறுத்திக்கொண்டு அவர்களை பற்றி வீண் விமர்ச்சிப்பது தவிர்ப்பது நல்லது. என் அனுபவத்தை சொல்கின்றேன், எந்த ஒரு ஆசிரியரும்  தங்கள் படைத்த கதை பாத்திரத்தோடு ஒன்றி தான் இருப்பார்கள் அந்த கதை பாத்திரங்களை தவறாக யார் விமர்ச்சித்தலும் கண்டிப்பக்க கதை எழுதும் ஆசிரியர்களின்  ஊக்கத்தை அது கெடுக்கும். கதை பற்றிய உங்கள் கருத்தை மட்டும் அது சரியோ தவறோ ஆசிரியருக்கு ஊக்கம் கொடுக்கும் வகையில் கருத்தை பதிந்தாள் நன்றாக இருக்கும்.