10-01-2023, 03:11 PM
அத்தியாயம் 11 - வினோத் செய்த கொடூரம்
பரணி குடும்பத்துக்கு கொடூரம் நடந்த அந்த துரதிர்ஷ்டவசமான நாளில் வழக்கம்போல பரணி மற்றும் அவன் ஆட்கள் குடித்துவிட்டு அந்த மாலை தாமதமகாக வீடு திரும்பினார். பரணியின் வீடு ஒரு தனிப்பகுதியில் இருக்கும் வீடு. அவன் வீட்டுக்கு அருகில் இருக்கும் வீடு எல்லாம் அவன் ஆட்கள் தாங்கும் வீடு. அவன் வீட்டை நோக்கி யாரும், மறைவாகா ... யாருக்கும் தெரியாமல், சென்றடைய முடியாது. அது மட்டும் இல்லை எப்போதும் அவன் ஆட்களில் இரண்டு பேர் டர்ன் எடுத்து செண்ட்ரி டூட்டி செய்வார்கள். அதுவும் இல்லாமல் அவனின் இரு காவற்காரர்கள் யார் கண்ணிலும் படாதபடி மறைவில் தான் இருப்பார்கள். அதனால் எதிர்பாராத திடீர் தாக்குதல் யாராலும் செய்ய முடியாது. இப்படி பாதுகாப்பு ஏற்பாட்டுகள் அவர்கள் தவிர்க்க முடியாத ஒன்னு. அவர்களின் வாழ்கை முறை அப்படி. எந்த நேரத்தில் வேணுமென்றாலும் ஆபத்து வரலாம். அனால் அன்று எல்லா எச்சரிக்கை நடவடிக்கையும் பிரயோஜனம் இல்லாமல் போய்விட்டது. அந்த துரோகி, பரணி ட்ரிங்க்ஸ் இல் மட்டும் மயக்கமருந்து கலக்கவில்லை, அவன் ஆட்களின் ட்ரிங்க்சில் கூட அதை செய்தான். அதனால் அன்று காவலுக்கு இருக்கவேண்டியவர்களே மயக்க நிலையில் இருந்தார்கள். வினோத் மற்றும் அவன் ஆட்கள் சுலபமாக உள்ளே புகுற முடிந்தது. அன்று வினோத் மற்றும் அவன் ஆட்களுக்கு எந்த எதிர் தாக்குதலும் சமாளிக்க வேண்டியதில்லை. அன்று பரணியுடன் அவர்கள் கும்பலில் பாதி நபர்கள் தான் இருந்தார்கள். ரங்கா கொடுத்த வேறு ஒரு வேலையின் காரணமாக அருண் மற்றும் மீதி உள்ளவர் அந்த விஷயமாக அன்று அவர்கள் ஊரில் இல்லை.
சுசீலாவுக்கு அன்று நடந்த சம்பவங்கள் இன்னும் மனதில் அலியாமல் அப்படியே இருந்தது. அன்றைய பயங்கர நிகழ்வுகள் அவள் மனதில் எரிக்கப்பட்டு இருந்தனர். கதவை உதைத்து திறந்து வினோத் உள்ளே நுழைந்தான். தூக்கம் கலைந்தவள், வினோத்தை பார்த்தவுடன் பதறி போய் அவள் கணவனிடம் தங்களை காப்பாற்ற கத்தினாள் அனால் அவன் தூக்கத்தில் இருந்து எழவில்லை. வினோத் முகத்தில் திமிரும் மற்றும் அலட்சியம் கலந்த பார்வை இருந்தது.
"நீ கத்துறதுனாலே ஒன்னும் நடக்கப்போவதில்லை, யாரும் உதவிக்கு வரப்போவதில்லை," அவன் முகத்தில் ஒரு பொல்லாத புன்னகையுடன் சொன்னான்.
சுசீலாவுக்கு பயத்தில் அவள் முதுகெலும்பில் ஐஸ் வைத்தது போல ஜில்லென்று இருந்தது. அவளும் அவள் குடும்பமும் பெரும் ஆபத்தில் இருப்பதை உணர்ந்தாள். எங்கே என் கணவரின் ஆட்கள் என்று சுசீலா கலக்கத்தில் பதறினாள். எப்படி இவண் உள்ளே நுழைந்தான்? காவலுக்கு இருக்கவேண்டிய ஆட்கள் என்ன ஆனார்கள்? வினோத்தை தொடர்ந்து மேலும் அவனின் மூன்று ஆட்கள் உள்ளே நுழைந்தார்கள். சுசீலா தப்புவதற்கான வழியை தீவிரமாக யோசித்தாள். பின் வாசல் கதவை நோக்கி ஓட்டம் பிடிக்கிலாமா? அனால் இந்த இரக்கமற்ற கொலைகார கும்பலிடம் எப்படி அவள் கணவனை விட்டு செல்வது? இன்னொரு உணர்தல் வந்தபோது தான் அவள் கதிகலங்கினாள். அவளின் பதினெட்டு வயது மகள் அவள் அறை உள்ளே தூங்குகிறாள். இத சுசீலா நினைக்கும் அதே நேரத்தில் சத்தத்தை கேட்டு அறை கதவை திறந்து, தூக்க கலக்கத்தில் அவள் கண்களை கசக்கிக்கொண்டு சுபா வெளியே வந்தாள். அவள் வெறும் நைட்டி அணிந்திருந்தாள். சிறுமியிலிருந்து இளம் பெண்ணாக மலர்ந்த ஒருவள். தெரியாத ஆண்கள் அவள் வீட்டில் இருப்பதாய் கண்டு பயத்தில் கூச்சலிட்டாள். வினோத்தின் ஒரு ஆள் வேகமாக அவளிடம் ஓடி சென்று கொடூரமாக சுபாவை அறைந்தான். அவன் அடித்ததில் சுபா அப்படியே மயங்கி விழுந்தாள்.
"வாயை பொத்துடி தேவடிய," தரையில் விழுந்து கிடந்தவளை பார்த்து கத்தினான்.
தன் மகள் மீது நடத்தப்பட்ட கொடூரமான தாக்குதலைப் பார்த்த சுசீலா ஆவேசமடைந்தாள். "தெரு நாயி.. தேவடியா பயலே.. ஆர்க்ஹ்ஹ்... ," என்றபடி அவள் மகளை அடித்தவன் முகத்தை அவள் நகங்களால் பரண்டா முயற்சித்தாள்.
இன்னொருவன் அவளை பின்னல் இருந்து அவள் வயிற்றை பிடித்து இழுத்து, அவள் போராட்டத்தை சுலபமாக அடக்கினான். வினோத் மற்றும் அந்த மூன்றாவது ஆள் பரணி இன்னும் உறங்கிக்கொண்டு இருக்கும் இடத்திற்கு சென்று அவனை உட்கார வைக்கும்படி இழுத்து வைத்தார்கள். அவள் கணவனுக்கு மயக்க மருந்து கொடுக்கப்பட்டதை அறியாத சுசீலா எப்படி அவள் கணவன் இன்னும் தூங்கிக்கொண்டு இருக்கார் என்று ஆச்சரியப்பட்டாள். பரணியை அவன் உறக்கத்தில் இருந்து முழிப்பு வரவைக்கும் வகையில் வினோத் அவன் முகத்தை அறைந்தான்.
"உன் அம்மல ஓக்க எந்திரிடா பரதேசி நாயி," என்று இன்னும் உறக்கத்தில் இருந்த பரணியை வினோத் திட்டினான்.
"ஓத்த எனக்கு எவ்வளவு பிரச்னை கொடுத்த, இப்போ இருக்குடா உனக்கு நம்ம பிசினஸில் தேவை இல்லாமல் தலையிட்ட. இன்னைக்கு உன் ஆட்டம் எல்லாம் முடிந்திடும்."
வினோத்துக்கு பரணி மீது இருந்த ஆத்திரம் அவன் முகத்தில் தெரிந்தது. அவனுக்கு பரணி கொடுத்த பிரச்சனைக்கு, அவன் நினைவு இல்லாத நேரத்தில் அவனை கொலை செய்ய விரும்பவில்லை. அவன் சாக போகிறான் என்று அவனுக்கு தெரிந்து அவன் சாகனும். மயக்க நிலை மெல்ல தெளிந்து பரணி அவன் கண்களை மெதுவாக திறந்தான். அவனுக்கு கொடுத்த மயக்க மருந்தின் பாதிப்பில் அவன் உடலில் வலுவில்லாதபடி உணர்ந்தான். அவன் கைகளையும் கால்களையும் நகர்த்த முடியவில்லை. அவன் வீட்டில் என்ன நடந்துகொண்டு இருக்குது என்று உணர பலவினாடிகள் எடுத்து. அவன் மனைவியும், மகளும் ஆபத்தில் இருப்பதை பார்த்து அவன் போராட முயற்சித்தான் அனால் அவனால் முடியவில்லை. உடலில் எந்த வலுவும் இல்லை.
"என் மனைவிக்கும், மகளுக்கும் நம்ம வேலைக்கு எந்த சம்மந்தமும் இல்லை, அவர்களை விட்டுவிடு," என்று அவர்களுக்கு வினோத்திடம் இரக்கம் காட்ட கெஞ்சினான்.
இதையெல்லாம் பார்த்த சுசீலா கடுமையாக போராட, அவள் ஆவேசத்தை கட்டுப்படுத்த இரண்டு ஆட்கள் தேவைப்பட்டது. அவள் குடும்பம் ஆபத்தில் இருப்பதை கண்டு அவளுக்கு எங்கிருந்து அவ்வளவு ஆக்ரோஷமும் மற்றும் வலிமை வந்ததோ. அவளை விட பெரிய உடல் அமைப்பு மற்றும் வலிமை கொண்ட இரு ஆண்கள் அவளை அடக்க தேவைப்பட்டது. அவள் நகராதபடி அவளை முரட்டுத்தனமாக பிடித்து அமுக்கினார்கள். அவள் மகள் இன்னும் அசையாமல் தரையில் குவியலாகக் கிடந்தாள். வினோத்தின் எண்ணம் பரணியைக் கொன்று அங்கிருந்து வெளியேறுவது மட்டுமே ஆனால் பரணி ஒருவன் மட்டும் தான் அவனது பல திட்டங்களையும் செயல்களையும் முறியடித்து வந்தான். வேறு யாராலும் அவ்வாறு செய்ய முடியவில்லை. அவன் செத்தால் கூட போகாது, பரணிக்கு வேதனை கொடுக்கவேண்டும் என்று வினோத்தினுள் பழிவாங்கும் உணர்ச்சி எரிந்துகொண்டு இருந்தது. இப்போது அவன் மனதில் ஒரு மிகக் கேவலமான எண்ணம் புகுந்தது. அவனுக்கு ஒரே போட்டியாக இருந்து, சிரமங்கள் மற்றும் தோல்விகள் கொடுத்த பரணி, வெதையைத் தாங்க வேண்டும். அவன் எழுந்து சுபா தரையில் கிடந்த இடத்திற்கு நடந்தான். அவன் அவள் உடலைத் திருப்பினான். அவள் மல்லாக்காக, இன்னும் மயக்க நிலையில் இருந்தாள். பரணி இன்னும் தன்னைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறானா என்று திரும்பிப் பார்த்தான். வினோத் சிரித்தான், ஒரு மிகுந்த தீய புன்னகை. அவர்கள் மகள் மீது மிகவும் கொடூரமான ஒன்று செய்யப்போகிறான் என்று பரணி மற்றும் சுசீலாவுக்கு புரிந்தது.
“வேண்டாம்.. வேண்டாம்.. வேண்டாம்” என்று பரணி பலவீனமாகக் கத்த மட்டுமே முடிந்தது.
“ஆர்க்ஹ்…. அர்க்ஹ் ... என் மகளை விட்டுவிடு,” என்று போராடிய சுசீலா அலறினாள்.
அவளைப் பிடித்திருந்த ஆண்களில் ஒருவன் ஒரு துணியை அவள் வாயில் திணித்து அவள் அழுகையை அடக்கினான். வினோத் சுபாவின் உடம்பில் இருந்த ஆடையை ஒரு வன்முறை இழுப்பால் கிழித்தான். துணி அவன் கைகளில் கிழிந்து வந்தது. சுபா அவள் அணிந்திருந்த பிராவால் அவளது இளம் கெட்டியான மார்பகங்களை மறைத்தபடி கிடந்தாள். வினோத் முரட்டுத்தனமாக ப்ராவை அவள் உடம்பின் மேலே இழுத்து ப்ரா கப்களில் இருந்து மார்பகங்களை விடுவித்தான். இந்த முரட்டுத்தனமான கையாளுதலின் வலி சுபாவை மீண்டும் சுயநினைவு பெறச் செய்தது. அவள் போராட முயன்றாள் ஆனால் வினோத் அவளை ஒரு கையால் தரையில் அழுத்தி பிடித்தான். அவள் பெண்மையை இன்னும் நைட்டி முழுதாக கிழியாமல் மறைத்து இருந்தது. அதையும் இழுக்க இப்போது அவள் முழு உடலையும் நிர்வாணமாக பார்க்க முடிந்தது. சுபா படுக்க சென்றதால் அவள் பேண்டிஸ் எதுவும் அணியவில்லை. அவள் இளம் புண்டை ஒரு வாரம் ஷேவ் செய்யாத மயிருடன் இருந்தது. உள்ளுணர்வாக சுபாவின் கைகள் அவளது புண்டையை மறைக்க சென்றன.
“வேண்டாம்.. ப்ளீஸ்.. ப்ளீஸ்...” “ம்ம்ப்ப்ஹ்... ம்ம்ப்ப்ஹ்...,” அப்பாவின் மெல்லிய கெஞ்சலும், வாயில் துணியை திணித்த அம்மாவின் முனகலான கெஞ்சலும் வினோத் காதில் விழுந்தது. இது தான் அவனுக்கு வேண்டியதாக இருந்தது. இயலாமையில் அவர்கள் கதறுவது.
வினோத் தன் பேன்ட் பெல்ட்டை விடுவித்து தன் பேண்ட்டையும் ஜட்டியும் கழற்றினான். அவன் தனது பெரிய சாமான் முழுவதுமாக விறைப்பு அடையும்வரை அவன் அதை உருவினான். வினோத்துக்கு சுபா இன்னும் கன்னி பெண்ணை இல்லையா என்று தெரியாது. அவள் புணர்ச்சிக்கு தயாராக இருக்கிறாளா என்றும் அவனுக்கு கவலை இல்லை. அவனுக்கு என்னவென்றால், அவன் அவள் அப்பாவை கேவலப்படுத்தனும். சுபாவை தன் பிடியில் இருந்து நகர முடியாதபடி தன் முழு கனத்துடன் அவள் மேல் படுத்தான்.
"எனக்கு இது பதிவு செய்யப்பட வேண்டும்," என்று வினோத் நகரமுடியாமல் கிடந்த பரணியை பிடித்துக் கொண்டு இருந்தவரிடம் கூறினான்." "நான் தி கிரேட் பரணி மகளை எப்படி கற்பழித்தேன் என்பதை நான் மீண்டும் மீண்டும் பார்த்து சிரிக்கினம்."
வினோத்தின் ஆள், பரணியின் உடலை மீண்டும் தரையில் விழ விட்டுவிட்டு தனது தொலைபேசியில் பதிவு செய்யத் தொடங்கியபோது, வினோத் அவளது கால்களை விலக்கி, ஒரு பலமான அழுத்தத்தால் அவன் முழு சுன்னியும் அவளது புண்டை உள்ளே சொருகினான். அவள் வேதனையில் கத்தினாள் .. தாங்க முடியாத வலியில் துடித்தாள். கன்னிப் பெண்ணின் வறண்ட யோனிக்குள் அவனது பெரிய சுன்னி கிழிந்து சென்றது. அவள் ஹைமென் உடைத்து இரத்தம் கசிந்து கொண்டிருந்த. தந்தை, தாய் மற்றும் மகள் ஒவ்வொருவரின் கன்னங்களில் கண்ணீர் வழிந்தோடியது, அவர்களின் வெவ்வேறு துன்பங்களால் ஏற்பட்ட வேதனையில். மகளுக்கு அவமானத்தில் மற்றும் வலியில், பெற்றோருக்கு தங்கள் அன்பு மகளை காப்பாற்ற முடியாத வேதனையில். வினோத்துக்கு இது செக்ஸ் பற்றியது அல்ல, வன்முறை, ஆதிக்கம் மற்றும் அதிகாரத்தின் வெளிப்பாடாக இருந்தது. இது அவனின் பாலியல் திருப்திக்காக அல்ல, இது வலியையும் அவமானத்தையும் ஏற்படுத்துவதற்கு. அவன் அவளை இரக்கமின்றி முரட்டுத்தனமாக ஓக்க ஆரம்பித்தான். முதலில் போராட முயன்ற சுபா, சிறிது நேரம் கழித்து தன் உடலிலும் மனதிலும் ஏற்பட்டுக்கொண்டு இருந்த தாக்குதலை தாங்கிக்கொண்டு தளர்ந்து கிடந்தாள். தனது அன்பானவருடன் முதல் முறையாக ரசித்து அனுபவிக்க வேண்டிய உடலுறவை, சுபா ஒரு கொடூரனுடன் வேதனையில் துடித்துக்கொண்டு இருந்தாள். மறக்க முடியாத இனிமையான அனுபவத்துக்கு பதிலாக மறக்கமுடியாத வேதனையாக இருக்கப்போகுது அவளுக்கு.
வினோத் லேக்க போல ஒரு காதலியை மகிழ்விப்பதற்காக ஓத்துக்கொண்டு இருக்கவில்லை, பழிவாங்கும் நோக்கில் சுபாவை இடித்துக்கொண்டு இருந்தான். இந்த உடல் கலவியில் அன்பான தீண்டுதல் எதுவும் இல்லை, முரட்டுத்தனமான தாக்குதல் மட்டுமே. பதம்செய்யபடாத இளம் புண்டையை முரட்டுத்தனமாக ஒரு பெரிய ஆயுதம் தாங்கிக்கொண்டு இருந்தது. உடலுறவுக்கு தயாராக இல்லாதா நிலையில் அந்த உலர்ந்த பெண்மையில் இந்த தாக்குதல் வேறு வலி மட்டும் ஏற்படுத்தியது. ஒரு பெண்ணுக்கு ஈடுபாடு இல்லாதபோதில ஒரு ஆண் எவ்வளவு திறமையாக உடலுறவில் ஈடுபட்டாலும் அவளுக்கு இன்பம் கிடைக்கப்போவதில்லை. இங்கே வினோத் அவன் திறமை எதுவும் காட்ட நினைக்கவில்லை மாறாக எவ்வளவு வலி ஏற்படுத்த முடியோமோ அதை செய்தான். சுபாவுக்கு கிடைத்த ஒரே ஆறுதல் வினோத் வேகமாக புணர்ந்து ஐந்து நிமிடங்களில் முடித்துவிட்டான். அவள் உடல் மீது தாக்குதல் முடிந்து சுபா அசையாமல் படுத்தபடி ஓசையின்றி அழுதுகொண்டு இருந்தாள். அந்த கொடூர தாக்குதல் முடித்த பின்னும், தாங்க முடியாத வலியில் துடித்தாள். அரை நிர்வாணமாக இருந்த வினோத், அவள் உடலை விட்டு எழுந்து, நேராக பரணி தரையில் கிடந்த இடத்திற்குத் திரும்பி நடந்தான். பரணி தன் மகளின் உடைந்த கன்னித்திரையை இருந்து ரத்தம் இன்னும் வினோத்தின் பூலில் வழிவதைப் பார்த்தான். அவன் மனம் ஆத்திரத்தால் கொதித்தது. அவன் கைகளாலேயே வினோத்தை அடித்து கொள்ளவேண்டும் என்ற வெறி வந்தது. அனால் அவன் உடல் செயலாற்ற நிலையில் இருக்க அவனால் ஒன்னும் செய்ய முடியவில்லை. அவனின் ஸ்பிரிட் முற்றிலும் உடைந்துபோனது.
"உன் மகள் கன்னி புண்டை கிழிக்க செம்மையை இருந்தது. ஷோ எப்படி இருந்தது?" அவனுடைய வார்த்தைகள் அவனுக்குள் இருக்கும் தீமையை வெளிப்படுத்தின.
பரணியை அதற்க்கு மேலே தவிக்க விடவில்லை. அவன் கையில் இருந்த கத்தியால் அவன் கழுத்தை அறுத்தான். பரணி உடல் துடித்து இறக்கும் வரை வினோத் அவனை திமிர் புன்னகையுடன் பார்த்தான்.
வினோத் சுசீலாவைப் பார்த்து, “நீ வாயை மூடிட்டு இரு, இல்லைன உன் மகளின் அவமானம் உலகுக்குக் காட்டப்படும்” என்றான். தன் மகள் கற்பழிக்கபட்டதை பதிவு செய்யப்பட்டதை சுசீலாவுக்கு நினைவூட்டினான்.
வினோத் அந்த இடத்தை விட்டுச் சென்றபோது, பரணி மற்றும் பாறையின் ஒரு ஆள் ஆகிய இருவர் மட்டுமே இறந்து கிடந்தனர். இறந்து அந்த இரண்டாவது ஆள் வேற யாரும் இல்லை, அவன் பரணியை காட்டிக்கொடுத்த துரோகி. வினோத் துரோகிகளை மன்னிக்கமாட்டான். அவனை கொன்றதின் மூலம் அவனின் ஆட்களுக்கு, துரோகத்தின் பரிசு இதுதான் என்று வலியுறுத்த நினைத்தான். மயக்க நிலையில் இருந்த பரணியின் மற்ற ஆட்களை வினோத் கொல்லவில்லை. இரண்டு குற்றவாளிகளின் மரணத்தைச் சுற்றியுள்ள பரபரப்பானது, மற்ற செய்திகள் ஊடகங்களில் அடுத்து அடுத்து வரவர இந்த செய்தி சில நாட்களில் மறைந்துவிடும். அனால் ஆறு அல்லது ஏழு பேர் கொல்லப்பட்டால் ஊடகங்களில் மிகப்பெரிய சலசலப்பை ஏற்படுத்தியிருக்கும். அது விரைவில் பொதுமக்கள் எண்ணத்தில் இருந்து மறையாது. இந்த வழக்கை தீர்க்க காவல்துறைக்கு பெரும் நெருக்கடி ஏற்படும். இவை அனைத்தும் சந்தேக அடிப்படையில் தங்கள் கும்பல் மீது தேவையற்ற அழுத்தம் கொண்டு வரும். மேலும், அவர்களின் நோக்கம் நிறைவேறிவிட்டது. பரணி தான் முக்கியம். அவனது தந்திரம், துணிச்சல் மற்றும் வன்முறையில் ஈடுபடும் தீர்க்கம் தான் ரங்காவின் அமைப்புக்கு பெரும் பலம். அவன் வழிநடத்த இல்லாமல் ரங்காவின் கும்பல் அவர்கள் கும்பலுக்கு எந்தவித அச்சுறுத்தலாக இருக்காது. அப்படி நினைத்தது போல, அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளில் பல்வீர் அமைப்பு ரங்காவின் கீழ் இருந்த பகுதிகளுக்குச் செல்லத் தொடங்கியது, விரைவில் அவர்கள் நகரத்தின் மிக வலுவான குற்ற அமைப்பாக மாறியது.
சுசீலாவும், சுபாவும் மறுநாள் வந்து விசாரணை மேற்கொண்ட காவல்துறைக்கு எந்தத் தகவலையும் தெரிவிக்க மறுத்துவிட்டனர். சுபா கற்பழிக்க செய்யப்பட்டதை கூட இருவரும் மறைத்தனர். அடுத்த நாள் மீதமுள்ள கும்பல் உறுப்பினர்களுடன் திரும்பிய பரணியின் தம்பி அருண், விசாரணை என்ற போர்வையில் காவல்துறையினரின் அழுத்தத்திற்கு ஆளாகிய தனது அண்ணி மற்றும் அன்னான் மகளை பாதுகாத்தான். தங்கள் வாழ்க்கையில் இது போன்ற விஷயங்கள் எப்போது வேண்டுமானாலும் நடக்கலாம் என்பதை அவர்கள் அனைவரும் அறிந்திருந்தனர். காவல்துறையினருடன் ஒத்துழைப்பது அவர்களின் விதிகளில் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. காவல்துறையை நம்பவேண்டாம் என்று அவர்கள் எப்பொழுதும் நம்பியவர்கள். மேலும், அவர்கள் எப்போதும் தங்கள் சொந்த பிரச்சினைகளை அவர்களே தீர்த்து கொண்டனர். பழிவாங்குவதற்கு சரியான நேரம் வருமென்று அருண் பொறுமையுடன் காத்திருந்தான். தன் அன்னான் கொல்லப்பட்டதை கூட அவனால் ஒருவகையில் ஏற்றுக்கொள்ள முடியும், அவனது அண்ணனும் வாய்ப்பு கிடைத்தால் தன் எதிரிகளை அவ்வாறே செய்திருப்பான். அவர்கள் அதை தங்கள் தொழிலின் ஆபத்தின் ஒரு பகுதியாக ஏற்றுக்கொண்டனர், ஆனால் வினோத் தங்கள் தொழிலில் சம்மந்தம்பாடாத குடும்ப உறுப்பினர்கள் குறிப்பாக பெண்கள், மீது கை வைத்தபோது வினோத் எல்லை மீறிவிட்டான். அதற்கு அவன் கொடூரமாக கொல்லப்பட வேண்டியிருந்தது, ஆனால் வினோத் இப்போது மிகவும் சக்திவாய்ந்தவராகவும், யாராலும் தொடமுடியாதவனாக வளர்ந்துவிட்டான். பரணி மரணத்திற்கு பழிவாங்க அருணின் பாஸ் ரங்கா பணம் செலிவிடுவோ, போதுமான ஆட்கள் கொடுக்கவோ தயாராக இல்லை. அருணுக்கு இன்னொரு நிதர்சனம் தெளிவாகத் தெரிந்தது, அது அவருக்குப் பலன் இருக்கும் வரை தான் அவர்களின் முதலாளி தங்களைக் கவனித்துக்கொள்வர்கள். இறந்த பரணி, ரங்காவுக்கு எந்தப் பயனும் இல்லை. தவிர பல்வீர் கும்பல் இப்போது மிகவும் சக்திவாய்ந்ததாக வளர்ந்ததுவிட்டதனால் அவர்களுக்கு எதிராக எந்த ரிஸ்கும் ரங்கா எடுக்க தயாராக இல்லை.
தன் அண்ணனின் கொலைக்கு பழிவாங்க முடியவில்லையே என்ற விரக்தி அருணுக்குள் வளர்ந்து கொண்டிருந்தது. அவர்கள் கும்பலில் இருந்தவர்களில் மூவர் மட்டும் பரணிக்கு விசுவாசமாக அருணின் பக்கம் நிற்க தயாராக இருந்தார்கள். ஆனால் வினோத்தை எதிர்த்து, அவனை கொல்வதற்கு அது போதாது. அண்ணியையும், அவன் அண்ணண் மகளையும் பார்க்கும் ஒவ்வொரு முறையும் அருண் குற்ற உணர்ச்சியில் குமுறுவது வழக்கம். அவர்கள் உடல் ரீதியாகவும் மன ரீதியாகவும் அனுபவித்த துன்பங்கள் நினைத்து மற்றும் அவர்கள் கண்களில் இருந்த சோகம் கண்டு, அவன் மிகுந்த வேதனை அடைவான். அன்று அவன் அவர்களைத் தனியாக விட்டுச் சென்றிருக்கக் கூடாது. இதுவரை, அவர்களின் துன்பத்தை எந்தவிதத்திலும் போக்க முடியாத அவனது இயலாமை அவனை குற்ற உணர்ச்சியில் தள்ளியது. அருணின் பிரார்த்தனைக்கு பதில் சொல்வது போல் ஒரு மர்ம மனிதர் அவனை தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டார். தொலைபேசியில் மட்டுமே தொடர்பு கொண்ட அவர் யார் என்று அருணுக்கு தெரியாது. அந்த மனிதன் வினோத் கொலைசெய்யப்பட்ட வேண்டும் என்று விரும்பினார். அதை செய்வதற்கு எவ்வளவு பணம் வேணும் என்றாலும் அவர் செலவழிக்க தயாராக இருந்தார். அந்த மர்ம நபருக்கு, வினோத் செத்துப்போனால் போதும். இதில் தனக்கிருந்த தொடர்பு வெளிப்படுவதை அந்த நபர் விரும்பவில்லை, எனவே தனது அடையாளம் எப்போதும் மறைக்கப்படும் என்றார். அருணுக்குத் தேவையான பணம் மற்றும் கூடுதல் பணம் தேவைப்படும்போது அவன் கேட்டபோதேல்லாம் பணம் எப்போதும் அவனது பேங்க் கணக்கில் செலுத்தப்பட்டது.
பரணி குடும்பத்துக்கு கொடூரம் நடந்த அந்த துரதிர்ஷ்டவசமான நாளில் வழக்கம்போல பரணி மற்றும் அவன் ஆட்கள் குடித்துவிட்டு அந்த மாலை தாமதமகாக வீடு திரும்பினார். பரணியின் வீடு ஒரு தனிப்பகுதியில் இருக்கும் வீடு. அவன் வீட்டுக்கு அருகில் இருக்கும் வீடு எல்லாம் அவன் ஆட்கள் தாங்கும் வீடு. அவன் வீட்டை நோக்கி யாரும், மறைவாகா ... யாருக்கும் தெரியாமல், சென்றடைய முடியாது. அது மட்டும் இல்லை எப்போதும் அவன் ஆட்களில் இரண்டு பேர் டர்ன் எடுத்து செண்ட்ரி டூட்டி செய்வார்கள். அதுவும் இல்லாமல் அவனின் இரு காவற்காரர்கள் யார் கண்ணிலும் படாதபடி மறைவில் தான் இருப்பார்கள். அதனால் எதிர்பாராத திடீர் தாக்குதல் யாராலும் செய்ய முடியாது. இப்படி பாதுகாப்பு ஏற்பாட்டுகள் அவர்கள் தவிர்க்க முடியாத ஒன்னு. அவர்களின் வாழ்கை முறை அப்படி. எந்த நேரத்தில் வேணுமென்றாலும் ஆபத்து வரலாம். அனால் அன்று எல்லா எச்சரிக்கை நடவடிக்கையும் பிரயோஜனம் இல்லாமல் போய்விட்டது. அந்த துரோகி, பரணி ட்ரிங்க்ஸ் இல் மட்டும் மயக்கமருந்து கலக்கவில்லை, அவன் ஆட்களின் ட்ரிங்க்சில் கூட அதை செய்தான். அதனால் அன்று காவலுக்கு இருக்கவேண்டியவர்களே மயக்க நிலையில் இருந்தார்கள். வினோத் மற்றும் அவன் ஆட்கள் சுலபமாக உள்ளே புகுற முடிந்தது. அன்று வினோத் மற்றும் அவன் ஆட்களுக்கு எந்த எதிர் தாக்குதலும் சமாளிக்க வேண்டியதில்லை. அன்று பரணியுடன் அவர்கள் கும்பலில் பாதி நபர்கள் தான் இருந்தார்கள். ரங்கா கொடுத்த வேறு ஒரு வேலையின் காரணமாக அருண் மற்றும் மீதி உள்ளவர் அந்த விஷயமாக அன்று அவர்கள் ஊரில் இல்லை.
சுசீலாவுக்கு அன்று நடந்த சம்பவங்கள் இன்னும் மனதில் அலியாமல் அப்படியே இருந்தது. அன்றைய பயங்கர நிகழ்வுகள் அவள் மனதில் எரிக்கப்பட்டு இருந்தனர். கதவை உதைத்து திறந்து வினோத் உள்ளே நுழைந்தான். தூக்கம் கலைந்தவள், வினோத்தை பார்த்தவுடன் பதறி போய் அவள் கணவனிடம் தங்களை காப்பாற்ற கத்தினாள் அனால் அவன் தூக்கத்தில் இருந்து எழவில்லை. வினோத் முகத்தில் திமிரும் மற்றும் அலட்சியம் கலந்த பார்வை இருந்தது.
"நீ கத்துறதுனாலே ஒன்னும் நடக்கப்போவதில்லை, யாரும் உதவிக்கு வரப்போவதில்லை," அவன் முகத்தில் ஒரு பொல்லாத புன்னகையுடன் சொன்னான்.
சுசீலாவுக்கு பயத்தில் அவள் முதுகெலும்பில் ஐஸ் வைத்தது போல ஜில்லென்று இருந்தது. அவளும் அவள் குடும்பமும் பெரும் ஆபத்தில் இருப்பதை உணர்ந்தாள். எங்கே என் கணவரின் ஆட்கள் என்று சுசீலா கலக்கத்தில் பதறினாள். எப்படி இவண் உள்ளே நுழைந்தான்? காவலுக்கு இருக்கவேண்டிய ஆட்கள் என்ன ஆனார்கள்? வினோத்தை தொடர்ந்து மேலும் அவனின் மூன்று ஆட்கள் உள்ளே நுழைந்தார்கள். சுசீலா தப்புவதற்கான வழியை தீவிரமாக யோசித்தாள். பின் வாசல் கதவை நோக்கி ஓட்டம் பிடிக்கிலாமா? அனால் இந்த இரக்கமற்ற கொலைகார கும்பலிடம் எப்படி அவள் கணவனை விட்டு செல்வது? இன்னொரு உணர்தல் வந்தபோது தான் அவள் கதிகலங்கினாள். அவளின் பதினெட்டு வயது மகள் அவள் அறை உள்ளே தூங்குகிறாள். இத சுசீலா நினைக்கும் அதே நேரத்தில் சத்தத்தை கேட்டு அறை கதவை திறந்து, தூக்க கலக்கத்தில் அவள் கண்களை கசக்கிக்கொண்டு சுபா வெளியே வந்தாள். அவள் வெறும் நைட்டி அணிந்திருந்தாள். சிறுமியிலிருந்து இளம் பெண்ணாக மலர்ந்த ஒருவள். தெரியாத ஆண்கள் அவள் வீட்டில் இருப்பதாய் கண்டு பயத்தில் கூச்சலிட்டாள். வினோத்தின் ஒரு ஆள் வேகமாக அவளிடம் ஓடி சென்று கொடூரமாக சுபாவை அறைந்தான். அவன் அடித்ததில் சுபா அப்படியே மயங்கி விழுந்தாள்.
"வாயை பொத்துடி தேவடிய," தரையில் விழுந்து கிடந்தவளை பார்த்து கத்தினான்.
தன் மகள் மீது நடத்தப்பட்ட கொடூரமான தாக்குதலைப் பார்த்த சுசீலா ஆவேசமடைந்தாள். "தெரு நாயி.. தேவடியா பயலே.. ஆர்க்ஹ்ஹ்... ," என்றபடி அவள் மகளை அடித்தவன் முகத்தை அவள் நகங்களால் பரண்டா முயற்சித்தாள்.
இன்னொருவன் அவளை பின்னல் இருந்து அவள் வயிற்றை பிடித்து இழுத்து, அவள் போராட்டத்தை சுலபமாக அடக்கினான். வினோத் மற்றும் அந்த மூன்றாவது ஆள் பரணி இன்னும் உறங்கிக்கொண்டு இருக்கும் இடத்திற்கு சென்று அவனை உட்கார வைக்கும்படி இழுத்து வைத்தார்கள். அவள் கணவனுக்கு மயக்க மருந்து கொடுக்கப்பட்டதை அறியாத சுசீலா எப்படி அவள் கணவன் இன்னும் தூங்கிக்கொண்டு இருக்கார் என்று ஆச்சரியப்பட்டாள். பரணியை அவன் உறக்கத்தில் இருந்து முழிப்பு வரவைக்கும் வகையில் வினோத் அவன் முகத்தை அறைந்தான்.
"உன் அம்மல ஓக்க எந்திரிடா பரதேசி நாயி," என்று இன்னும் உறக்கத்தில் இருந்த பரணியை வினோத் திட்டினான்.
"ஓத்த எனக்கு எவ்வளவு பிரச்னை கொடுத்த, இப்போ இருக்குடா உனக்கு நம்ம பிசினஸில் தேவை இல்லாமல் தலையிட்ட. இன்னைக்கு உன் ஆட்டம் எல்லாம் முடிந்திடும்."
வினோத்துக்கு பரணி மீது இருந்த ஆத்திரம் அவன் முகத்தில் தெரிந்தது. அவனுக்கு பரணி கொடுத்த பிரச்சனைக்கு, அவன் நினைவு இல்லாத நேரத்தில் அவனை கொலை செய்ய விரும்பவில்லை. அவன் சாக போகிறான் என்று அவனுக்கு தெரிந்து அவன் சாகனும். மயக்க நிலை மெல்ல தெளிந்து பரணி அவன் கண்களை மெதுவாக திறந்தான். அவனுக்கு கொடுத்த மயக்க மருந்தின் பாதிப்பில் அவன் உடலில் வலுவில்லாதபடி உணர்ந்தான். அவன் கைகளையும் கால்களையும் நகர்த்த முடியவில்லை. அவன் வீட்டில் என்ன நடந்துகொண்டு இருக்குது என்று உணர பலவினாடிகள் எடுத்து. அவன் மனைவியும், மகளும் ஆபத்தில் இருப்பதை பார்த்து அவன் போராட முயற்சித்தான் அனால் அவனால் முடியவில்லை. உடலில் எந்த வலுவும் இல்லை.
"என் மனைவிக்கும், மகளுக்கும் நம்ம வேலைக்கு எந்த சம்மந்தமும் இல்லை, அவர்களை விட்டுவிடு," என்று அவர்களுக்கு வினோத்திடம் இரக்கம் காட்ட கெஞ்சினான்.
இதையெல்லாம் பார்த்த சுசீலா கடுமையாக போராட, அவள் ஆவேசத்தை கட்டுப்படுத்த இரண்டு ஆட்கள் தேவைப்பட்டது. அவள் குடும்பம் ஆபத்தில் இருப்பதை கண்டு அவளுக்கு எங்கிருந்து அவ்வளவு ஆக்ரோஷமும் மற்றும் வலிமை வந்ததோ. அவளை விட பெரிய உடல் அமைப்பு மற்றும் வலிமை கொண்ட இரு ஆண்கள் அவளை அடக்க தேவைப்பட்டது. அவள் நகராதபடி அவளை முரட்டுத்தனமாக பிடித்து அமுக்கினார்கள். அவள் மகள் இன்னும் அசையாமல் தரையில் குவியலாகக் கிடந்தாள். வினோத்தின் எண்ணம் பரணியைக் கொன்று அங்கிருந்து வெளியேறுவது மட்டுமே ஆனால் பரணி ஒருவன் மட்டும் தான் அவனது பல திட்டங்களையும் செயல்களையும் முறியடித்து வந்தான். வேறு யாராலும் அவ்வாறு செய்ய முடியவில்லை. அவன் செத்தால் கூட போகாது, பரணிக்கு வேதனை கொடுக்கவேண்டும் என்று வினோத்தினுள் பழிவாங்கும் உணர்ச்சி எரிந்துகொண்டு இருந்தது. இப்போது அவன் மனதில் ஒரு மிகக் கேவலமான எண்ணம் புகுந்தது. அவனுக்கு ஒரே போட்டியாக இருந்து, சிரமங்கள் மற்றும் தோல்விகள் கொடுத்த பரணி, வெதையைத் தாங்க வேண்டும். அவன் எழுந்து சுபா தரையில் கிடந்த இடத்திற்கு நடந்தான். அவன் அவள் உடலைத் திருப்பினான். அவள் மல்லாக்காக, இன்னும் மயக்க நிலையில் இருந்தாள். பரணி இன்னும் தன்னைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறானா என்று திரும்பிப் பார்த்தான். வினோத் சிரித்தான், ஒரு மிகுந்த தீய புன்னகை. அவர்கள் மகள் மீது மிகவும் கொடூரமான ஒன்று செய்யப்போகிறான் என்று பரணி மற்றும் சுசீலாவுக்கு புரிந்தது.
“வேண்டாம்.. வேண்டாம்.. வேண்டாம்” என்று பரணி பலவீனமாகக் கத்த மட்டுமே முடிந்தது.
“ஆர்க்ஹ்…. அர்க்ஹ் ... என் மகளை விட்டுவிடு,” என்று போராடிய சுசீலா அலறினாள்.
அவளைப் பிடித்திருந்த ஆண்களில் ஒருவன் ஒரு துணியை அவள் வாயில் திணித்து அவள் அழுகையை அடக்கினான். வினோத் சுபாவின் உடம்பில் இருந்த ஆடையை ஒரு வன்முறை இழுப்பால் கிழித்தான். துணி அவன் கைகளில் கிழிந்து வந்தது. சுபா அவள் அணிந்திருந்த பிராவால் அவளது இளம் கெட்டியான மார்பகங்களை மறைத்தபடி கிடந்தாள். வினோத் முரட்டுத்தனமாக ப்ராவை அவள் உடம்பின் மேலே இழுத்து ப்ரா கப்களில் இருந்து மார்பகங்களை விடுவித்தான். இந்த முரட்டுத்தனமான கையாளுதலின் வலி சுபாவை மீண்டும் சுயநினைவு பெறச் செய்தது. அவள் போராட முயன்றாள் ஆனால் வினோத் அவளை ஒரு கையால் தரையில் அழுத்தி பிடித்தான். அவள் பெண்மையை இன்னும் நைட்டி முழுதாக கிழியாமல் மறைத்து இருந்தது. அதையும் இழுக்க இப்போது அவள் முழு உடலையும் நிர்வாணமாக பார்க்க முடிந்தது. சுபா படுக்க சென்றதால் அவள் பேண்டிஸ் எதுவும் அணியவில்லை. அவள் இளம் புண்டை ஒரு வாரம் ஷேவ் செய்யாத மயிருடன் இருந்தது. உள்ளுணர்வாக சுபாவின் கைகள் அவளது புண்டையை மறைக்க சென்றன.
“வேண்டாம்.. ப்ளீஸ்.. ப்ளீஸ்...” “ம்ம்ப்ப்ஹ்... ம்ம்ப்ப்ஹ்...,” அப்பாவின் மெல்லிய கெஞ்சலும், வாயில் துணியை திணித்த அம்மாவின் முனகலான கெஞ்சலும் வினோத் காதில் விழுந்தது. இது தான் அவனுக்கு வேண்டியதாக இருந்தது. இயலாமையில் அவர்கள் கதறுவது.
வினோத் தன் பேன்ட் பெல்ட்டை விடுவித்து தன் பேண்ட்டையும் ஜட்டியும் கழற்றினான். அவன் தனது பெரிய சாமான் முழுவதுமாக விறைப்பு அடையும்வரை அவன் அதை உருவினான். வினோத்துக்கு சுபா இன்னும் கன்னி பெண்ணை இல்லையா என்று தெரியாது. அவள் புணர்ச்சிக்கு தயாராக இருக்கிறாளா என்றும் அவனுக்கு கவலை இல்லை. அவனுக்கு என்னவென்றால், அவன் அவள் அப்பாவை கேவலப்படுத்தனும். சுபாவை தன் பிடியில் இருந்து நகர முடியாதபடி தன் முழு கனத்துடன் அவள் மேல் படுத்தான்.
"எனக்கு இது பதிவு செய்யப்பட வேண்டும்," என்று வினோத் நகரமுடியாமல் கிடந்த பரணியை பிடித்துக் கொண்டு இருந்தவரிடம் கூறினான்." "நான் தி கிரேட் பரணி மகளை எப்படி கற்பழித்தேன் என்பதை நான் மீண்டும் மீண்டும் பார்த்து சிரிக்கினம்."
வினோத்தின் ஆள், பரணியின் உடலை மீண்டும் தரையில் விழ விட்டுவிட்டு தனது தொலைபேசியில் பதிவு செய்யத் தொடங்கியபோது, வினோத் அவளது கால்களை விலக்கி, ஒரு பலமான அழுத்தத்தால் அவன் முழு சுன்னியும் அவளது புண்டை உள்ளே சொருகினான். அவள் வேதனையில் கத்தினாள் .. தாங்க முடியாத வலியில் துடித்தாள். கன்னிப் பெண்ணின் வறண்ட யோனிக்குள் அவனது பெரிய சுன்னி கிழிந்து சென்றது. அவள் ஹைமென் உடைத்து இரத்தம் கசிந்து கொண்டிருந்த. தந்தை, தாய் மற்றும் மகள் ஒவ்வொருவரின் கன்னங்களில் கண்ணீர் வழிந்தோடியது, அவர்களின் வெவ்வேறு துன்பங்களால் ஏற்பட்ட வேதனையில். மகளுக்கு அவமானத்தில் மற்றும் வலியில், பெற்றோருக்கு தங்கள் அன்பு மகளை காப்பாற்ற முடியாத வேதனையில். வினோத்துக்கு இது செக்ஸ் பற்றியது அல்ல, வன்முறை, ஆதிக்கம் மற்றும் அதிகாரத்தின் வெளிப்பாடாக இருந்தது. இது அவனின் பாலியல் திருப்திக்காக அல்ல, இது வலியையும் அவமானத்தையும் ஏற்படுத்துவதற்கு. அவன் அவளை இரக்கமின்றி முரட்டுத்தனமாக ஓக்க ஆரம்பித்தான். முதலில் போராட முயன்ற சுபா, சிறிது நேரம் கழித்து தன் உடலிலும் மனதிலும் ஏற்பட்டுக்கொண்டு இருந்த தாக்குதலை தாங்கிக்கொண்டு தளர்ந்து கிடந்தாள். தனது அன்பானவருடன் முதல் முறையாக ரசித்து அனுபவிக்க வேண்டிய உடலுறவை, சுபா ஒரு கொடூரனுடன் வேதனையில் துடித்துக்கொண்டு இருந்தாள். மறக்க முடியாத இனிமையான அனுபவத்துக்கு பதிலாக மறக்கமுடியாத வேதனையாக இருக்கப்போகுது அவளுக்கு.
வினோத் லேக்க போல ஒரு காதலியை மகிழ்விப்பதற்காக ஓத்துக்கொண்டு இருக்கவில்லை, பழிவாங்கும் நோக்கில் சுபாவை இடித்துக்கொண்டு இருந்தான். இந்த உடல் கலவியில் அன்பான தீண்டுதல் எதுவும் இல்லை, முரட்டுத்தனமான தாக்குதல் மட்டுமே. பதம்செய்யபடாத இளம் புண்டையை முரட்டுத்தனமாக ஒரு பெரிய ஆயுதம் தாங்கிக்கொண்டு இருந்தது. உடலுறவுக்கு தயாராக இல்லாதா நிலையில் அந்த உலர்ந்த பெண்மையில் இந்த தாக்குதல் வேறு வலி மட்டும் ஏற்படுத்தியது. ஒரு பெண்ணுக்கு ஈடுபாடு இல்லாதபோதில ஒரு ஆண் எவ்வளவு திறமையாக உடலுறவில் ஈடுபட்டாலும் அவளுக்கு இன்பம் கிடைக்கப்போவதில்லை. இங்கே வினோத் அவன் திறமை எதுவும் காட்ட நினைக்கவில்லை மாறாக எவ்வளவு வலி ஏற்படுத்த முடியோமோ அதை செய்தான். சுபாவுக்கு கிடைத்த ஒரே ஆறுதல் வினோத் வேகமாக புணர்ந்து ஐந்து நிமிடங்களில் முடித்துவிட்டான். அவள் உடல் மீது தாக்குதல் முடிந்து சுபா அசையாமல் படுத்தபடி ஓசையின்றி அழுதுகொண்டு இருந்தாள். அந்த கொடூர தாக்குதல் முடித்த பின்னும், தாங்க முடியாத வலியில் துடித்தாள். அரை நிர்வாணமாக இருந்த வினோத், அவள் உடலை விட்டு எழுந்து, நேராக பரணி தரையில் கிடந்த இடத்திற்குத் திரும்பி நடந்தான். பரணி தன் மகளின் உடைந்த கன்னித்திரையை இருந்து ரத்தம் இன்னும் வினோத்தின் பூலில் வழிவதைப் பார்த்தான். அவன் மனம் ஆத்திரத்தால் கொதித்தது. அவன் கைகளாலேயே வினோத்தை அடித்து கொள்ளவேண்டும் என்ற வெறி வந்தது. அனால் அவன் உடல் செயலாற்ற நிலையில் இருக்க அவனால் ஒன்னும் செய்ய முடியவில்லை. அவனின் ஸ்பிரிட் முற்றிலும் உடைந்துபோனது.
"உன் மகள் கன்னி புண்டை கிழிக்க செம்மையை இருந்தது. ஷோ எப்படி இருந்தது?" அவனுடைய வார்த்தைகள் அவனுக்குள் இருக்கும் தீமையை வெளிப்படுத்தின.
பரணியை அதற்க்கு மேலே தவிக்க விடவில்லை. அவன் கையில் இருந்த கத்தியால் அவன் கழுத்தை அறுத்தான். பரணி உடல் துடித்து இறக்கும் வரை வினோத் அவனை திமிர் புன்னகையுடன் பார்த்தான்.
வினோத் சுசீலாவைப் பார்த்து, “நீ வாயை மூடிட்டு இரு, இல்லைன உன் மகளின் அவமானம் உலகுக்குக் காட்டப்படும்” என்றான். தன் மகள் கற்பழிக்கபட்டதை பதிவு செய்யப்பட்டதை சுசீலாவுக்கு நினைவூட்டினான்.
வினோத் அந்த இடத்தை விட்டுச் சென்றபோது, பரணி மற்றும் பாறையின் ஒரு ஆள் ஆகிய இருவர் மட்டுமே இறந்து கிடந்தனர். இறந்து அந்த இரண்டாவது ஆள் வேற யாரும் இல்லை, அவன் பரணியை காட்டிக்கொடுத்த துரோகி. வினோத் துரோகிகளை மன்னிக்கமாட்டான். அவனை கொன்றதின் மூலம் அவனின் ஆட்களுக்கு, துரோகத்தின் பரிசு இதுதான் என்று வலியுறுத்த நினைத்தான். மயக்க நிலையில் இருந்த பரணியின் மற்ற ஆட்களை வினோத் கொல்லவில்லை. இரண்டு குற்றவாளிகளின் மரணத்தைச் சுற்றியுள்ள பரபரப்பானது, மற்ற செய்திகள் ஊடகங்களில் அடுத்து அடுத்து வரவர இந்த செய்தி சில நாட்களில் மறைந்துவிடும். அனால் ஆறு அல்லது ஏழு பேர் கொல்லப்பட்டால் ஊடகங்களில் மிகப்பெரிய சலசலப்பை ஏற்படுத்தியிருக்கும். அது விரைவில் பொதுமக்கள் எண்ணத்தில் இருந்து மறையாது. இந்த வழக்கை தீர்க்க காவல்துறைக்கு பெரும் நெருக்கடி ஏற்படும். இவை அனைத்தும் சந்தேக அடிப்படையில் தங்கள் கும்பல் மீது தேவையற்ற அழுத்தம் கொண்டு வரும். மேலும், அவர்களின் நோக்கம் நிறைவேறிவிட்டது. பரணி தான் முக்கியம். அவனது தந்திரம், துணிச்சல் மற்றும் வன்முறையில் ஈடுபடும் தீர்க்கம் தான் ரங்காவின் அமைப்புக்கு பெரும் பலம். அவன் வழிநடத்த இல்லாமல் ரங்காவின் கும்பல் அவர்கள் கும்பலுக்கு எந்தவித அச்சுறுத்தலாக இருக்காது. அப்படி நினைத்தது போல, அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளில் பல்வீர் அமைப்பு ரங்காவின் கீழ் இருந்த பகுதிகளுக்குச் செல்லத் தொடங்கியது, விரைவில் அவர்கள் நகரத்தின் மிக வலுவான குற்ற அமைப்பாக மாறியது.
சுசீலாவும், சுபாவும் மறுநாள் வந்து விசாரணை மேற்கொண்ட காவல்துறைக்கு எந்தத் தகவலையும் தெரிவிக்க மறுத்துவிட்டனர். சுபா கற்பழிக்க செய்யப்பட்டதை கூட இருவரும் மறைத்தனர். அடுத்த நாள் மீதமுள்ள கும்பல் உறுப்பினர்களுடன் திரும்பிய பரணியின் தம்பி அருண், விசாரணை என்ற போர்வையில் காவல்துறையினரின் அழுத்தத்திற்கு ஆளாகிய தனது அண்ணி மற்றும் அன்னான் மகளை பாதுகாத்தான். தங்கள் வாழ்க்கையில் இது போன்ற விஷயங்கள் எப்போது வேண்டுமானாலும் நடக்கலாம் என்பதை அவர்கள் அனைவரும் அறிந்திருந்தனர். காவல்துறையினருடன் ஒத்துழைப்பது அவர்களின் விதிகளில் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை. காவல்துறையை நம்பவேண்டாம் என்று அவர்கள் எப்பொழுதும் நம்பியவர்கள். மேலும், அவர்கள் எப்போதும் தங்கள் சொந்த பிரச்சினைகளை அவர்களே தீர்த்து கொண்டனர். பழிவாங்குவதற்கு சரியான நேரம் வருமென்று அருண் பொறுமையுடன் காத்திருந்தான். தன் அன்னான் கொல்லப்பட்டதை கூட அவனால் ஒருவகையில் ஏற்றுக்கொள்ள முடியும், அவனது அண்ணனும் வாய்ப்பு கிடைத்தால் தன் எதிரிகளை அவ்வாறே செய்திருப்பான். அவர்கள் அதை தங்கள் தொழிலின் ஆபத்தின் ஒரு பகுதியாக ஏற்றுக்கொண்டனர், ஆனால் வினோத் தங்கள் தொழிலில் சம்மந்தம்பாடாத குடும்ப உறுப்பினர்கள் குறிப்பாக பெண்கள், மீது கை வைத்தபோது வினோத் எல்லை மீறிவிட்டான். அதற்கு அவன் கொடூரமாக கொல்லப்பட வேண்டியிருந்தது, ஆனால் வினோத் இப்போது மிகவும் சக்திவாய்ந்தவராகவும், யாராலும் தொடமுடியாதவனாக வளர்ந்துவிட்டான். பரணி மரணத்திற்கு பழிவாங்க அருணின் பாஸ் ரங்கா பணம் செலிவிடுவோ, போதுமான ஆட்கள் கொடுக்கவோ தயாராக இல்லை. அருணுக்கு இன்னொரு நிதர்சனம் தெளிவாகத் தெரிந்தது, அது அவருக்குப் பலன் இருக்கும் வரை தான் அவர்களின் முதலாளி தங்களைக் கவனித்துக்கொள்வர்கள். இறந்த பரணி, ரங்காவுக்கு எந்தப் பயனும் இல்லை. தவிர பல்வீர் கும்பல் இப்போது மிகவும் சக்திவாய்ந்ததாக வளர்ந்ததுவிட்டதனால் அவர்களுக்கு எதிராக எந்த ரிஸ்கும் ரங்கா எடுக்க தயாராக இல்லை.
தன் அண்ணனின் கொலைக்கு பழிவாங்க முடியவில்லையே என்ற விரக்தி அருணுக்குள் வளர்ந்து கொண்டிருந்தது. அவர்கள் கும்பலில் இருந்தவர்களில் மூவர் மட்டும் பரணிக்கு விசுவாசமாக அருணின் பக்கம் நிற்க தயாராக இருந்தார்கள். ஆனால் வினோத்தை எதிர்த்து, அவனை கொல்வதற்கு அது போதாது. அண்ணியையும், அவன் அண்ணண் மகளையும் பார்க்கும் ஒவ்வொரு முறையும் அருண் குற்ற உணர்ச்சியில் குமுறுவது வழக்கம். அவர்கள் உடல் ரீதியாகவும் மன ரீதியாகவும் அனுபவித்த துன்பங்கள் நினைத்து மற்றும் அவர்கள் கண்களில் இருந்த சோகம் கண்டு, அவன் மிகுந்த வேதனை அடைவான். அன்று அவன் அவர்களைத் தனியாக விட்டுச் சென்றிருக்கக் கூடாது. இதுவரை, அவர்களின் துன்பத்தை எந்தவிதத்திலும் போக்க முடியாத அவனது இயலாமை அவனை குற்ற உணர்ச்சியில் தள்ளியது. அருணின் பிரார்த்தனைக்கு பதில் சொல்வது போல் ஒரு மர்ம மனிதர் அவனை தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டார். தொலைபேசியில் மட்டுமே தொடர்பு கொண்ட அவர் யார் என்று அருணுக்கு தெரியாது. அந்த மனிதன் வினோத் கொலைசெய்யப்பட்ட வேண்டும் என்று விரும்பினார். அதை செய்வதற்கு எவ்வளவு பணம் வேணும் என்றாலும் அவர் செலவழிக்க தயாராக இருந்தார். அந்த மர்ம நபருக்கு, வினோத் செத்துப்போனால் போதும். இதில் தனக்கிருந்த தொடர்பு வெளிப்படுவதை அந்த நபர் விரும்பவில்லை, எனவே தனது அடையாளம் எப்போதும் மறைக்கப்படும் என்றார். அருணுக்குத் தேவையான பணம் மற்றும் கூடுதல் பணம் தேவைப்படும்போது அவன் கேட்டபோதேல்லாம் பணம் எப்போதும் அவனது பேங்க் கணக்கில் செலுத்தப்பட்டது.