சித்தியான தோழி

[deepa9669]

நான் விமல் வயது இருபது . எனது அம்மா இறந்து பத்து ஆண்டுகள் ஆகின்றது. ஏன் அப்பாவுக்கு 45 வயது. எனது பள்ளிப்படிப்பிலேயே அம்மா தவறிவிட்டார்கள். அப்பா தனி ஆளாக என்னை வளர்த்து  பொறியியல் கல்லூரியில்   படித்து வருகிறேன். நாற்பதில் நாய் குணம்  என திருமணம் ஆகி மனைவியுடன் இருப்பவர்களே ஆகும் போது ஏன் அப்பாவுக்கும் அதே வயதில் பிரச்சினை வந்தது. மீண்டும் திருமணம் செய்ய எண்ணம் வந்தது. ஆனால் அவர் தேர்ந்து எடுத்த ஆள் எனக்கு பெரிய அதிர்ச்சி. எனது வகுப்பு தோழி நீலவேணி.
நீலா  பள்ளியில் இருந்து எனக்கு தெரியும். என்னைவிட ஐந்து  வயது பெரியவள், யாரையும் சொக்க வைக்கும்  நீண்ட விழிகள். படிப்பை தவிர வேறே எல்ல விஷயங்களிலும் கில்லாடி. வருடம் ஒரு நண்பன் என மாற்றிக்கொண்டே இருப்பாள் படிக்கும்போதே. மிகவும் கஷ்டப்பட்ட குடும்பம் அவளை  கை  கழுவி அவள் இஷ்டத்துக்கு விட்டு விட்டார்கள் . வயதை விட பெரிய உடல். பள்ளி படிக்கும்போதே ஆசிரியைகளை விட பெரிதாக இருப்பாள். அகண்ட முதுகு மற்றும் மார்புகள். சொளவு (முறம்) போன்ற பெரிய கைகள் . இறுக்கமான   விரிந்த குண்டி . செக்கசெவேர் என்ற நிறம். நீண்ட புருவம் அகண்ட விழிகள் .  கால்பந்து வீராங்கனை என்பதால் ஆசிரியர்கள் அவளை யாரும் படிக்க தொந்தரவு பண்ண மாட்டார்கள். ஐந்தாவதில் இருந்து ஒன்பதாவது வகுப்பு அடைவதற்கு ஐந்து வருடம் தாமதமாகி விளையாட்டு ஆசிரியர்களின் ஆதரவுடன் பள்ளியில் காலத்தை ஓட்டுபவள். குதிரை போன்ற உயரம். வரிசையில் கடைசியாக தான் எப்போதும் வருவாள் . சகா மாணவர்களை அக்கா என கூப்பிடசொல்லுவாள். பெயர் சொல்லி கூப்பிட்டால் அடிப்பாள். சரியான brand  இல்லாத விளையாட்டு உடைகளில் மார்பு காம்புகள் விறைத்து தெரியும் அவளுக்கு. கிரௌண்ட் இல் அவளை ரசிப்பதற்கு என்றே ஒரு கூட்டம் இருக்கும். அவளை நினைத்து கை அடிக்கத்தவர் யாரும் அந்த பள்ளியில் இருப்பது கடினம் என்னையும் சேர்த்து . மைதானத்தில் அவள் பந்தை நெஞ்சில் வாங்கி உதைத்து விளையாடுவதை பார்க்க ஒரு பெரிய ஜொள்ளு கூட்டமே இருக்கும். அவளுக்கு அப்பா இல்லை. அம்மா  வளர்ப்பில் கண்டுகொள்வதற்கு ஆள் இல்லை. அம்மாவிற்கு அவள் அடங்குவதில்லை பொறுப்பாக திருமணம் நடத்த யாரும் இல்லை என இருந்தவளுக்கு யோகம் ஏன் அப்பா வடிவத்தில் அடித்திருக்கிறது.
இப்போதுதான் சர்க்கரை வியாதி முதுகு வலி என முதிர்ச்சியின் ஆரம்பத்தில் இருப்பவர் ஏன் அப்பா. மனைவி இல்லாமல் இத்தனை வருடமாக தான் உண்டு தனது வியாபாரம் உண்டு என இருந்தவருக்கு திடீர் என திருமணம் செய்ய ஆசை வந்தது. என் அப்பாவுக்கு யாரோ ஒரு புரோக்கர் மூலம் படம் வர ஜொள்ளு அதிகமாக விட்டு அவளை கல்யாணம் பண்ணுவேன் என ஒற்றை காலில்  நின்றார். அவர்களின் குடும்பத்தை விட நாங்கள் சொந்த வீடு மற்றும் வியாபாரம் என இருப்பதால் அவளின் வீட்டில் எதுவும் சொல்ல வில்லை. அவளும் சரி என சொல்லிவிட்டால் என அப்பா சொன்னார்.


நான் ஏதும் சொல்ல வில்லை பற்றி தவறுதலாக. நண்பர்களை மாற்றுவாள் அடாவடி பண்ணுவாள் என்பதை தவிர அவளின் தனிப்பட்ட வாழ்க்கை எனக்கு அவ்வளவாக தெரியாது. நான் முன் பெஞ்ச் மாணவன். அவள் கடைசி பெஞ்ச். அப்பபோது பேசிக்கொள்வோம் பாடங்கள் பரிமாறுவோம். அக்கா என்று தான் நான் அவளை கூப்பிடுவேன். நான் பாஸ் பண்ணி போன பிறகும் அவள் பாஸ் பண்ணாமல் அங்கேயே இருந்தாள் .