26-12-2022, 06:50 PM
(This post was last modified: 08-01-2023, 09:20 AM by Vinothvk. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
அப்பா இறந்த துக்க காலம் முடிந்ததும்.....
என் அம்மாவை வழக்கறிஞரிடம் அழைத்துச் சென்று இழப்பீடு கேட்டு வழக்கு தொடர்ந்தேன். அடுத்த நாள், நிறுவனத்தைச் சேர்ந்த இரண்டு உயர் அதிகாரிகள் எங்கள் வீட்டிற்கு வந்து நீதிமன்றத்திற்கு வெளியே சமரசம் செய்யுமாறு எங்களைக் கேட்டுக்கொண்டனர்.
என் அம்மா பேசும் மனநிலையில் இல்லை, அதனால் நான் அவர்களுடன் பேச வேண்டியிருந்தது. எங்கள் வழக்கறிஞருடன் கலந்தாலோசித்த பிறகு உங்களுக்குத் தெரிவிக்கிறேன் என்று நான் அவர்களிடம் சொன்னேன், அதற்கு அவர்கள் ஒப்புக்கொண்டனர். அடுத்த நாள் நான் எனது வழக்கறிஞரிடம் சென்றேன், ஆனால் அவர் தனது தந்தையைப் பார்க்க அவரது சொந்த ஊருக்கு அவசரமாகச் சென்றிருந்தார், ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகுதான் அவர் திரும்பி வருவார் என்று கூறினர் . அதனால் அந்த நிறுவனத்துடன் நானே பேச்சுவார்த்தை நடத்த முடிவு செய்தேன்.
நிறுவனத்திடம் நல்ல தொகையை பேரம் பேசி வழக்கை கைவிட்டேன். திடீரென்று நான் நிலைமைக்கு பொறுப்பானேன். என் அம்மாவும் என்னைப் பற்றி பெருமிதம் கொண்டார், நான் என் பதினெட்டு வயதில் ஒரு உண்மையான மனிதனாக உயர்ந்து நின்றது போல தோன்றியது .
என் அம்மா என்ன மிகவும் நேசித்தாள். அவள் எனக்காக எதையும் செய்வாள். நான் கடினமாகப் படித்து வெற்றிகரமான ஆணாக இருக்க வேண்டும் என்றும், பெண்களிடம் மரியாதையாக இருக்க வேண்டும் என்றும் அவள் எப்போதும் என்னிடம் கூறுவாள் . நான் அவளை ஒரு தாயாக மதிக்கிறேன், உண்மையில் நான் அவளை தெய்வமாக வணங்குகிறேன். உண்மையில் அவளின் கண்டிப்பு இருந்ததால் தான் நான் இன்று நல்ல மதிப்பெண் பெற்று நல்ல வேலையில் சேர்ந்தேன். இனி என் தாயை கவனிப்பது என் பொறுப்பு தான் என்று மனதில் ஆழமாக தீர்க்கமாக முடிவு செய்தேன்.
என் அம்மா அப்பா இறப்புக்கு பிறகு நீண்ட நாள் கழித்து மீண்டும் பள்ளியில் சேர்ந்தாள். நான்கு வருட என் கல்லூரி படிப்பின் போது கூட என் மேல் அக்கறை எடுத்து கவனிப்பார். தினமும் பள்ளிக்கூடம் சென்று விட்டு வந்து வீட்டில் வேலையும் செய்து கொண்டு இருந்தாள் எனக்காக தனி ஆளாக கஷ்ட படும் அம்மாவை பார்த்து அவளின் மீது இன்னும் அன்பு அதிஹம் ஆனது அதனால் எதிலும் கவனம் சிதறாமல், என் வேலையைச் செய்து, கல்லூரிப் படிப்பை முடித்துவிட்டு, அருகில் உள்ள ஒரு நகரத்தில் உள்ள ஒரு பொறியியல் நிறுவனத்தில் வேலைக்குச் சேர்ந்தேன்.......
எனக்கு வேளை கிடைத்தது நினைத்து என்ன விட அவளே அதீத மகிழ்ச்சியில் இருந்தார் ஆனால் எனக்கு தான் வேறு ஊரில் வேளை கிடைத்ததால் இவளை தனியே விட்டு செல்ல வேண்டுமே என்று வருத்தமாக இருந்ததது... காரணம் அந்த நிறுவனத்திற்கு செல்ல வேண்டும் என்றாள் பேருந்தில் தினமும் குறைந்தது 3 மணி நேரம் ஆகும். தூரம் விஷயம் இல்லை ஆனால் பேருந்து டைம் கு இருகாது அதான் காரணம்.
முதல் இரண்டு வருடம் நிறுவனம் அருகே ரூம் எடுத்து தங்கினேன். அம்மாவிடம் தினமும் பேசுவேன். வார இறுதி நாட்களில் ஒரு நாள் கூட வீட்டுக்கு செல்லாமல் இல்லை.
ஒவ்வொரு வாரமும் அவள் என்ன பார்க்கும் பொது வெளிநாட்டிற்கு சென்று வந்த பிள்ளை போல கட்டி அணைத்து வரவேற்பாள். இரண்டு மாதங்கள் கடந்து இருந்த நிலையில் ஒரு நாள் வீட்டிற்கு சென்றேன். எப்பவும் போல என்ன பார்த்தவள் கையில் இருந்த பேக் எல்லாம் பார்த்து விட்டு என்னபா டிரஸ் எல்லாம் எடுத்துட்டு வந்துட்ட துவைக்கலயா என்று வாங்க வர..
இல்லமா இனிமே என் செல்ல அம்மா கூட தான் இருக்க போறேன்...
புரியாமல் முறையுடன் சிரித்து கொண்டு பார்க்க ஹம் வாங்க என்று வெளிய கூட்டிட்டு போன அங்கே புதிதாக வாங்கிய பைக் ஒன்று நின்று கொண்டு இருக்க சந்தோஷம் ஆச்சரியம் இரண்டு கலந்து பார்த்தாள். ம்ம்ம் நம்ம பைக் தான் மா சாரி மா அப்பா பழைய பைக் சும்மா இருந்துது ல ஓடாம அத வித்துட்டேன். வந்த காசுடன் சேர்த்து கைல இருந்த காச போட்டு வாங்குன வா வந்து பாரு எப்படி இருக்கு நு இழுத்து சென்று காட்டினேன்.
பைக் நல்லா இருக்குடா என்று தடவி பார்த்தாள். ஒரு ரெய்டு போகலாமா என்றேன். வேனா பா எனக்கு எதுக்கு.. மச் வாங்க போகலாம் னு வலுக்கட்டாயமா ஏற்றினேன். ஏறினாள் அவளை வண்டியில் அந்த ஊரை ஒரு ரவுண்ட் கூட்டி சென்று காட்டினேன். மிகவும் சந்தோஷமா இருந்தாள்.
தினமும் ஆபீஸ் செல்லும் பொது அவளை பள்ளியில் இறக்கி விட்டு செல்வேன். வீட்டிற்கு செல்லும் போது கூட வந்து கூட்டி செல்வேன் தாமதம் ஆனால் ஆட்டோ பிடித்து செல்ல அறிவுறுத்துவேன். இப்படியே தினமும் அவளை அக்கறையுடன் பார்ப்பதாலும், பள்ளி சென்று வருவதாலும் அவள் அப்பாவின் நினைப்பில் இருந்தும், தனிமையின் இறுக்கத்தில் இருந்தும் வெளிய வந்தால்.
நாட்கள் சென்றது.... நாட்கள் மாதங்கள் ஆகியது...
என் அம்மா எப்போதும் பள்ளியில் சேலை தான் அணிவார், வீட்டில் நைட்டி மட்டுமே அணிவார். நான் எப்பொழுதும் அலுவலகத்திற்கு நேரமாக வரவேண்டும் என்பதால் அவசரமாக அவளை இறக்கிவிட்டு செல்வேன். ஆனால் ஒரு நாள் ஏதோ வேலைநிறுத்தம் காரணமாக என் அலுவலகம் மூடப்பட்டதால் நான் அவசரப்படாமல் அவளை இறக்கிவிட்டு சாலையோரக் கடைக்கு சென்று ஒரு டீ வாங்கி குடிக்கலாம் என்று பார்த்தேன்
அதிர்ஷ்டவசமாக, நான் ஒரு கடை பார்த்தேன் கடையில் ஒரு வயதான ஆண்ட்டி இருந்தாள் அருகில் செல்ல அங்கே ஒரு சில பள்ளிக்கூட மாணவர்கள் குழுவும் வந்திருந்தது. ஒருவன் சில கொச்சையான வார்த்தைகளைச் சொல்லி என்னை வெளியே தள்ள ஆரம்பித்தான். நான் அவரை ஒருபுறம் தள்ளிவிட்டு கேட்டேன்.
நான்: தம்பி , உங்களுக்கு என்ன பிரச்சனை?
பையன் 1 : என்னடா செய்யறது செஞ்சிட்டு ஒன்னும் தெரியாத மாதிரி நடிக்கிற. அவனது ரீப்ளேயில் நான் அதிர்ச்சியடைந்தேன்.
நான்: தம்பி , உனக்கு என்னுடன் என்ன தான் பிரச்சனை. இதுக்கு முன்னாடி உன்ன பார்த்தா நியாபகம் இல்லையே என்றேன்.
2வது பையன்: நீ அவனுடைய காதல திருடிவிட்ட...
நான் : என்னது காதல அஹ திருடினேனா??.. புரியல பா என்ன சொல்றீங்க...
2வது பையன் : ம்ம்ம் நடிக்காத டா நாயே நீ டெய்லி விட்டுட்டு போரியோ அவ தான் இவன் லவ்வர். டெய்லி அவள பாக்காம இருக்க மாட்டான். அவ ஷேப் அவ சைஸ் அவ செக்ஸி உடம்பு வளைவு நெளிவு, சூத்து, முலை எல்லாம் பார்த்து பையன் ஏங்கி இருந்தான் நீ நடுல வந்து எல்லாத்தையும் கெடுத்துட்ட சும்மா இருப்பானா என்றான்.
அவர்களின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு நான் அவர்களை நோக்கி “அவள் என் அம்மா டா நாயே . என்ன தைரியம் இருந்தா இப்படி பேசுவீங்க ? நான் உன்னைக் கொன்றுவிடுவேன். அவர்களுடைய வார்த்தை என் ரத்தத்தில் சுனாமியை உருவாக்கியது; நான் என் கோபத்தை இழக்க ஆரம்பித்தேன். என் அம்மாவைப் பற்றி இப்படிப் பேச அவர்களுக்கு எவ்வளவு தைரியம்? சிறிது நேரத்தில் நான் ஒரு கட்டைய எடுத்து அவர்களை அடிக்க ஆரம்பித்தேன். அவர்களும் என்னை எதிர்க்க ஆரம்பித்தனர். சிறிது நேரத்தில் போலீசார் எங்கள் அனைவரையும் கைது செய்தனர். அதிர்ஷ்டவசமாக, எஸ்ஐ இறந்த என் அப்பாவின் நண்பர் . அவர் என்னை விடுவித்தார், இதைப் பற்றி என் அம்மாவிடம் கூறுவேன் என்றார் நான் தான் அம்மாவுக்கு தெரிந்தால் மனவேதனை அடைவார் என்று கூற வேண்டாம் என கெஞ்சி கேட்க்க சரி என்றார்.
ஒரு வாரம் கடந்து இருத்த நிலையில் ஒரு நாள் அம்மா என்னிடம் கண்ணா என்னோட ஸ்கூல் பசங்க மூணு பேரு என்ன டியூஷன் எடுக்க சொல்றாங்க என்ன செய்யட்டும் என்றாள்.
எதுக்கும்மா அதான் ஸ்கூல் இருக்கே டவுட் நா அங்கேயே கேட்கலாமே..
இல்லப்பா அவங்க என் கிளாஸ் இல்ல பட் என்கிட்ட டியூஷன் எடுக்க சொல்லி கெஞ்சி கேட்டாங்க அதான் பா..
வேண்டாமே மா வேற டீச்சர் கிட்ட கேட்க சொல்லுங்க.
இல்லப்பா எக்ஸ்ட்ரா இன்கம் வரும் னு பார்த்தேன் டா அதான் என்று கூறினாள்.
மா உனக்கு எவ்ளோ வேணும் னு சொல்லு நான் சம்பாதிக்கிற காசு உன்னுடையது. நீயும் வேலைக்கு போற பத்தாதா.. உன் டீச்சர் வேலைய கூட விட சொல்லலாம் னு இருக்கேன் இப்போ போய் டியூஷன் லாம் வேணாம் மா என்றேன் தீர்க்கமாக...
அவளும் சரி என்றாள்.
இரண்டு நாள் கழித்து ஒரு நாள் மதியம் 3 மணிக்கு அம்மா கால் செய்தாள்.
என்னமா என்றேன் ஃபோன் இல்....
டேய் கண்ணா அந்த பசங்க வீட்டில இருந்து ஆட்கள் கூட்டி வந்து கேட்குறாங்க டா பசங்க படிப்பு பிளீஸ் னு கெஞ்சி கேட்கிறாங்க என்ன செய்ய...
சரி ஆனா ரெண்டு மணி நேரம் மட்டும் தான் 7 மணிக்குள்ள டியூஷன் முடித்திட னும் வேற யாரும் சேர்த்துக்க கூடாது என்றேன் அவளும் சரிப்பா சாயங்காலம் வந்து பிக் அப் பண்ணு பை என்றாள் நானும் சரி என்று வேளை பார்த்து விட்டு மாலை அம்மாவை வீட்டுக்கு கூட்டி சென்றேன்.
5 மணி அளவில் வீட்டின் காலிங் பெல் அடிக்க அம்மா கதவைத்திறக்க சென்றாள் நான் எனது ரூமில் இருந்தேன்..
அப்பா இறந்த பிறகு நானும் அம்மாவும் பழைய வீட்டை விற்று விட்டு வேறு ஒரு வீட்டில் வாடகைக்கு குடி இருக்க ஆரம்பித்தோம். அது கொஞ்சம் பெரிய வீடு வீட்டின் எதிரில் ஹவுஸ் ஓனர் இருந்தாங்க... இரண்டு பெட் ரூம் இருக்கும் வீடு பெரிய ஹால் ஒரு கிச்சன். அட்டாச்சுடு பாத்ரூம்.
சரி கதைக்கு வரலாம்.
நான் எனது ரூமில் இருக்கும் பொது ம்ம்ம் மிஸ் வீடு சூப்பர் என்று ஆண்கள் பேசும் சத்தம் கேட்டது. அவர்களின் குரல் சின்ன பசங்க மாதிரி இல்ல பெரிய பசங்க போல இருக்க வெளிய வந்தேன் அதிர்ந்தேன்.
அவர்கள் வேற யாரும் இல்லை அன்று அம்மாவை தரை குறைவாக பேசி என்னிடம் அடி வாங்கிய அதே மாணவர்கள் தான்.
என் அம்மாவை வழக்கறிஞரிடம் அழைத்துச் சென்று இழப்பீடு கேட்டு வழக்கு தொடர்ந்தேன். அடுத்த நாள், நிறுவனத்தைச் சேர்ந்த இரண்டு உயர் அதிகாரிகள் எங்கள் வீட்டிற்கு வந்து நீதிமன்றத்திற்கு வெளியே சமரசம் செய்யுமாறு எங்களைக் கேட்டுக்கொண்டனர்.
என் அம்மா பேசும் மனநிலையில் இல்லை, அதனால் நான் அவர்களுடன் பேச வேண்டியிருந்தது. எங்கள் வழக்கறிஞருடன் கலந்தாலோசித்த பிறகு உங்களுக்குத் தெரிவிக்கிறேன் என்று நான் அவர்களிடம் சொன்னேன், அதற்கு அவர்கள் ஒப்புக்கொண்டனர். அடுத்த நாள் நான் எனது வழக்கறிஞரிடம் சென்றேன், ஆனால் அவர் தனது தந்தையைப் பார்க்க அவரது சொந்த ஊருக்கு அவசரமாகச் சென்றிருந்தார், ஒரு மாதத்திற்குப் பிறகுதான் அவர் திரும்பி வருவார் என்று கூறினர் . அதனால் அந்த நிறுவனத்துடன் நானே பேச்சுவார்த்தை நடத்த முடிவு செய்தேன்.
நிறுவனத்திடம் நல்ல தொகையை பேரம் பேசி வழக்கை கைவிட்டேன். திடீரென்று நான் நிலைமைக்கு பொறுப்பானேன். என் அம்மாவும் என்னைப் பற்றி பெருமிதம் கொண்டார், நான் என் பதினெட்டு வயதில் ஒரு உண்மையான மனிதனாக உயர்ந்து நின்றது போல தோன்றியது .
என் அம்மா என்ன மிகவும் நேசித்தாள். அவள் எனக்காக எதையும் செய்வாள். நான் கடினமாகப் படித்து வெற்றிகரமான ஆணாக இருக்க வேண்டும் என்றும், பெண்களிடம் மரியாதையாக இருக்க வேண்டும் என்றும் அவள் எப்போதும் என்னிடம் கூறுவாள் . நான் அவளை ஒரு தாயாக மதிக்கிறேன், உண்மையில் நான் அவளை தெய்வமாக வணங்குகிறேன். உண்மையில் அவளின் கண்டிப்பு இருந்ததால் தான் நான் இன்று நல்ல மதிப்பெண் பெற்று நல்ல வேலையில் சேர்ந்தேன். இனி என் தாயை கவனிப்பது என் பொறுப்பு தான் என்று மனதில் ஆழமாக தீர்க்கமாக முடிவு செய்தேன்.
என் அம்மா அப்பா இறப்புக்கு பிறகு நீண்ட நாள் கழித்து மீண்டும் பள்ளியில் சேர்ந்தாள். நான்கு வருட என் கல்லூரி படிப்பின் போது கூட என் மேல் அக்கறை எடுத்து கவனிப்பார். தினமும் பள்ளிக்கூடம் சென்று விட்டு வந்து வீட்டில் வேலையும் செய்து கொண்டு இருந்தாள் எனக்காக தனி ஆளாக கஷ்ட படும் அம்மாவை பார்த்து அவளின் மீது இன்னும் அன்பு அதிஹம் ஆனது அதனால் எதிலும் கவனம் சிதறாமல், என் வேலையைச் செய்து, கல்லூரிப் படிப்பை முடித்துவிட்டு, அருகில் உள்ள ஒரு நகரத்தில் உள்ள ஒரு பொறியியல் நிறுவனத்தில் வேலைக்குச் சேர்ந்தேன்.......
எனக்கு வேளை கிடைத்தது நினைத்து என்ன விட அவளே அதீத மகிழ்ச்சியில் இருந்தார் ஆனால் எனக்கு தான் வேறு ஊரில் வேளை கிடைத்ததால் இவளை தனியே விட்டு செல்ல வேண்டுமே என்று வருத்தமாக இருந்ததது... காரணம் அந்த நிறுவனத்திற்கு செல்ல வேண்டும் என்றாள் பேருந்தில் தினமும் குறைந்தது 3 மணி நேரம் ஆகும். தூரம் விஷயம் இல்லை ஆனால் பேருந்து டைம் கு இருகாது அதான் காரணம்.
முதல் இரண்டு வருடம் நிறுவனம் அருகே ரூம் எடுத்து தங்கினேன். அம்மாவிடம் தினமும் பேசுவேன். வார இறுதி நாட்களில் ஒரு நாள் கூட வீட்டுக்கு செல்லாமல் இல்லை.
ஒவ்வொரு வாரமும் அவள் என்ன பார்க்கும் பொது வெளிநாட்டிற்கு சென்று வந்த பிள்ளை போல கட்டி அணைத்து வரவேற்பாள். இரண்டு மாதங்கள் கடந்து இருந்த நிலையில் ஒரு நாள் வீட்டிற்கு சென்றேன். எப்பவும் போல என்ன பார்த்தவள் கையில் இருந்த பேக் எல்லாம் பார்த்து விட்டு என்னபா டிரஸ் எல்லாம் எடுத்துட்டு வந்துட்ட துவைக்கலயா என்று வாங்க வர..
இல்லமா இனிமே என் செல்ல அம்மா கூட தான் இருக்க போறேன்...
புரியாமல் முறையுடன் சிரித்து கொண்டு பார்க்க ஹம் வாங்க என்று வெளிய கூட்டிட்டு போன அங்கே புதிதாக வாங்கிய பைக் ஒன்று நின்று கொண்டு இருக்க சந்தோஷம் ஆச்சரியம் இரண்டு கலந்து பார்த்தாள். ம்ம்ம் நம்ம பைக் தான் மா சாரி மா அப்பா பழைய பைக் சும்மா இருந்துது ல ஓடாம அத வித்துட்டேன். வந்த காசுடன் சேர்த்து கைல இருந்த காச போட்டு வாங்குன வா வந்து பாரு எப்படி இருக்கு நு இழுத்து சென்று காட்டினேன்.
பைக் நல்லா இருக்குடா என்று தடவி பார்த்தாள். ஒரு ரெய்டு போகலாமா என்றேன். வேனா பா எனக்கு எதுக்கு.. மச் வாங்க போகலாம் னு வலுக்கட்டாயமா ஏற்றினேன். ஏறினாள் அவளை வண்டியில் அந்த ஊரை ஒரு ரவுண்ட் கூட்டி சென்று காட்டினேன். மிகவும் சந்தோஷமா இருந்தாள்.
தினமும் ஆபீஸ் செல்லும் பொது அவளை பள்ளியில் இறக்கி விட்டு செல்வேன். வீட்டிற்கு செல்லும் போது கூட வந்து கூட்டி செல்வேன் தாமதம் ஆனால் ஆட்டோ பிடித்து செல்ல அறிவுறுத்துவேன். இப்படியே தினமும் அவளை அக்கறையுடன் பார்ப்பதாலும், பள்ளி சென்று வருவதாலும் அவள் அப்பாவின் நினைப்பில் இருந்தும், தனிமையின் இறுக்கத்தில் இருந்தும் வெளிய வந்தால்.
நாட்கள் சென்றது.... நாட்கள் மாதங்கள் ஆகியது...
என் அம்மா எப்போதும் பள்ளியில் சேலை தான் அணிவார், வீட்டில் நைட்டி மட்டுமே அணிவார். நான் எப்பொழுதும் அலுவலகத்திற்கு நேரமாக வரவேண்டும் என்பதால் அவசரமாக அவளை இறக்கிவிட்டு செல்வேன். ஆனால் ஒரு நாள் ஏதோ வேலைநிறுத்தம் காரணமாக என் அலுவலகம் மூடப்பட்டதால் நான் அவசரப்படாமல் அவளை இறக்கிவிட்டு சாலையோரக் கடைக்கு சென்று ஒரு டீ வாங்கி குடிக்கலாம் என்று பார்த்தேன்
அதிர்ஷ்டவசமாக, நான் ஒரு கடை பார்த்தேன் கடையில் ஒரு வயதான ஆண்ட்டி இருந்தாள் அருகில் செல்ல அங்கே ஒரு சில பள்ளிக்கூட மாணவர்கள் குழுவும் வந்திருந்தது. ஒருவன் சில கொச்சையான வார்த்தைகளைச் சொல்லி என்னை வெளியே தள்ள ஆரம்பித்தான். நான் அவரை ஒருபுறம் தள்ளிவிட்டு கேட்டேன்.
நான்: தம்பி , உங்களுக்கு என்ன பிரச்சனை?
பையன் 1 : என்னடா செய்யறது செஞ்சிட்டு ஒன்னும் தெரியாத மாதிரி நடிக்கிற. அவனது ரீப்ளேயில் நான் அதிர்ச்சியடைந்தேன்.
நான்: தம்பி , உனக்கு என்னுடன் என்ன தான் பிரச்சனை. இதுக்கு முன்னாடி உன்ன பார்த்தா நியாபகம் இல்லையே என்றேன்.
2வது பையன்: நீ அவனுடைய காதல திருடிவிட்ட...
நான் : என்னது காதல அஹ திருடினேனா??.. புரியல பா என்ன சொல்றீங்க...
2வது பையன் : ம்ம்ம் நடிக்காத டா நாயே நீ டெய்லி விட்டுட்டு போரியோ அவ தான் இவன் லவ்வர். டெய்லி அவள பாக்காம இருக்க மாட்டான். அவ ஷேப் அவ சைஸ் அவ செக்ஸி உடம்பு வளைவு நெளிவு, சூத்து, முலை எல்லாம் பார்த்து பையன் ஏங்கி இருந்தான் நீ நடுல வந்து எல்லாத்தையும் கெடுத்துட்ட சும்மா இருப்பானா என்றான்.
அவர்களின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு நான் அவர்களை நோக்கி “அவள் என் அம்மா டா நாயே . என்ன தைரியம் இருந்தா இப்படி பேசுவீங்க ? நான் உன்னைக் கொன்றுவிடுவேன். அவர்களுடைய வார்த்தை என் ரத்தத்தில் சுனாமியை உருவாக்கியது; நான் என் கோபத்தை இழக்க ஆரம்பித்தேன். என் அம்மாவைப் பற்றி இப்படிப் பேச அவர்களுக்கு எவ்வளவு தைரியம்? சிறிது நேரத்தில் நான் ஒரு கட்டைய எடுத்து அவர்களை அடிக்க ஆரம்பித்தேன். அவர்களும் என்னை எதிர்க்க ஆரம்பித்தனர். சிறிது நேரத்தில் போலீசார் எங்கள் அனைவரையும் கைது செய்தனர். அதிர்ஷ்டவசமாக, எஸ்ஐ இறந்த என் அப்பாவின் நண்பர் . அவர் என்னை விடுவித்தார், இதைப் பற்றி என் அம்மாவிடம் கூறுவேன் என்றார் நான் தான் அம்மாவுக்கு தெரிந்தால் மனவேதனை அடைவார் என்று கூற வேண்டாம் என கெஞ்சி கேட்க்க சரி என்றார்.
ஒரு வாரம் கடந்து இருத்த நிலையில் ஒரு நாள் அம்மா என்னிடம் கண்ணா என்னோட ஸ்கூல் பசங்க மூணு பேரு என்ன டியூஷன் எடுக்க சொல்றாங்க என்ன செய்யட்டும் என்றாள்.
எதுக்கும்மா அதான் ஸ்கூல் இருக்கே டவுட் நா அங்கேயே கேட்கலாமே..
இல்லப்பா அவங்க என் கிளாஸ் இல்ல பட் என்கிட்ட டியூஷன் எடுக்க சொல்லி கெஞ்சி கேட்டாங்க அதான் பா..
வேண்டாமே மா வேற டீச்சர் கிட்ட கேட்க சொல்லுங்க.
இல்லப்பா எக்ஸ்ட்ரா இன்கம் வரும் னு பார்த்தேன் டா அதான் என்று கூறினாள்.
மா உனக்கு எவ்ளோ வேணும் னு சொல்லு நான் சம்பாதிக்கிற காசு உன்னுடையது. நீயும் வேலைக்கு போற பத்தாதா.. உன் டீச்சர் வேலைய கூட விட சொல்லலாம் னு இருக்கேன் இப்போ போய் டியூஷன் லாம் வேணாம் மா என்றேன் தீர்க்கமாக...
அவளும் சரி என்றாள்.
இரண்டு நாள் கழித்து ஒரு நாள் மதியம் 3 மணிக்கு அம்மா கால் செய்தாள்.
என்னமா என்றேன் ஃபோன் இல்....
டேய் கண்ணா அந்த பசங்க வீட்டில இருந்து ஆட்கள் கூட்டி வந்து கேட்குறாங்க டா பசங்க படிப்பு பிளீஸ் னு கெஞ்சி கேட்கிறாங்க என்ன செய்ய...
சரி ஆனா ரெண்டு மணி நேரம் மட்டும் தான் 7 மணிக்குள்ள டியூஷன் முடித்திட னும் வேற யாரும் சேர்த்துக்க கூடாது என்றேன் அவளும் சரிப்பா சாயங்காலம் வந்து பிக் அப் பண்ணு பை என்றாள் நானும் சரி என்று வேளை பார்த்து விட்டு மாலை அம்மாவை வீட்டுக்கு கூட்டி சென்றேன்.
5 மணி அளவில் வீட்டின் காலிங் பெல் அடிக்க அம்மா கதவைத்திறக்க சென்றாள் நான் எனது ரூமில் இருந்தேன்..
அப்பா இறந்த பிறகு நானும் அம்மாவும் பழைய வீட்டை விற்று விட்டு வேறு ஒரு வீட்டில் வாடகைக்கு குடி இருக்க ஆரம்பித்தோம். அது கொஞ்சம் பெரிய வீடு வீட்டின் எதிரில் ஹவுஸ் ஓனர் இருந்தாங்க... இரண்டு பெட் ரூம் இருக்கும் வீடு பெரிய ஹால் ஒரு கிச்சன். அட்டாச்சுடு பாத்ரூம்.
சரி கதைக்கு வரலாம்.
நான் எனது ரூமில் இருக்கும் பொது ம்ம்ம் மிஸ் வீடு சூப்பர் என்று ஆண்கள் பேசும் சத்தம் கேட்டது. அவர்களின் குரல் சின்ன பசங்க மாதிரி இல்ல பெரிய பசங்க போல இருக்க வெளிய வந்தேன் அதிர்ந்தேன்.
அவர்கள் வேற யாரும் இல்லை அன்று அம்மாவை தரை குறைவாக பேசி என்னிடம் அடி வாங்கிய அதே மாணவர்கள் தான்.