26-12-2022, 12:39 AM
UPDATE 24
గోల్డ్ షాప్ వాడు నన్ను బాగా దెంగి, వెళ్ళమని చెప్పిన తర్వాత వాడిచ్చిన బంగారు గొలుసు తీసుకుని, అక్కడున్న టాప్ లో నుంచి వచ్చే నీటితో పైపైన మొఖం కడుక్కుని... రోడ్ మీదకు చిన్నగా నడుచుకుంటూ వచ్చాను. కానీ వాడి దెంగుడు వల్ల, నా తొడల మధ్యలో మంట, ఇంకా నొప్పిగా అనిపించింది. కానీ నేను అక్కడ నుండి బయటపడాలని అవేమి పట్టించుకోకుండా... ఎక్కువగా ఆలోచనలు పెట్టుకోకుండా నడుచుకుంటూ ముందుకు వేగంగా కదిలాను.
నాకైతే రోడ్డు మీద అందరూ నన్నే చూస్తున్నారు... అని అనిపిస్తూ ఉంది. అందుకే నేను దించిన తలను ఎత్తకుండా మా ఉరికి బస్సు వచ్చే స్టాప్ వరకు వేగంగా నడుస్తూ... వెళ్ళి, ఆ స్టాప్ లో నిలుచున్నాను.
కానీ నాకు ఆరోజు ఆటోలో వెళ్ళాలని అనిపించలేదు. ఒకవేళ ఆటో ఐతే మళ్లీ, ఆ ముసలోడు ఉంటే... అమ్మో... తలచుకుంటేనే భయంగా అనిపించింది. అందుకే బస్ కోసం స్టాప్ లో వెయిట్ చేస్తూ ఉన్నాను. అంతలో ఎక్కడినుంచి ఊడిపడ్డాడో కానీ సుందరం (మాఅమ్మ ప్రియుడు... మాఅమ్మ ఊరివాడు) బైక్ మీద వచ్చి... నాఎదురుగా బండి ఆపి, నన్ను ఎక్కమని చెప్పాడు. కానీ నాకిప్పటికే పులిసిపోయింది. ఇప్పుడు వీడితో వెళ్తే వదలడు. అందుకే నాకు అతనితో వెళ్లడానికి ఇష్టం లేదు.
అతను నా వైపు అలాగే చూస్తూ... ఏంటి సంగతి ఎక్కుతావా... లేదా...! అని కొంచెం స్ట్రాంగ్ గానే అడుగుతున్నాడు. కానీ నాకు వెళ్లడం ఇష్టం లేదు కాబట్టి తల అడ్డంగా ఊపుతూ కొద్దిగా పక్కకు జరిగిపోయాను. కానీ వాడేమో నన్ను వదలడం లేదు. ఇప్పుడు వీడి బైక్ ఎక్కితే ఇక అంతే సంగతులు... మధ్యలో ఎక్కడో ఒకచోట పొలాల్లో ఖచ్చితంగా దెంగుతాడు. రాత్రి ప్రెసిడెంట్... ఇప్పటివరకు గోల్డ్ షాప్ వాడు... ఇప్పుడు మళ్లీ వీడు... అమ్మో... నేను చచ్చిపోతానేమో అని భయం కూడా వేసింది. వెంటనే మరో ఆలోచన లేకుండా... అతనికి నేను రాను, నువ్వు వెళ్ళిపో అని నేను కూడా స్ట్రాంగ్ గానే చెప్పాను. అయినా కూడా వెళ్లకుండా, నామాట ఏమీ పట్టించుకోనట్లు, నా ముందు బండి మీద కూర్చుని నన్ను పైనుంచి కిందకు అలాగే చూస్తూ ఉన్నాడు.
నా మొర ఆలకించినట్లు, అంతలో మా ఊరు వెళ్లే బస్సు వచ్చి స్టాప్ లో ఆగింది. హమ్మయ్యా... బ్రతికిపోయా అనుకుంటూ పరుగులాంటి నడకతో వెళ్లి బస్ లో కూర్చున్నాను.
బస్సు విండో నుండి బయటకు చూస్తే సుందరం అంకుల్ నన్నే చూస్తూ ఉన్నాడు. మళ్లీ ఇంకొక శత్రువుని తయారు చేసుకోవడం ఎందుకు, అని నా తల బయటపెట్టి.. ప్లీజ్ అంకుల్... ఈరోజు నాకు ఒంట్లో అస్సలు బాగాలేదు, బాగా నీరసంగా ఉంది, అస్సలు ఓపిక లేదు, ఇంకొకరోజు నీతో వస్తాను, అని చెప్పి చిన్న స్మైల్ ఇచ్చి... కిటికీలోంచి తల లోపలికి లాక్కున్నాను.
ఆలా నేను చెప్పగానే బాధగా మొఖం పెట్టి... ఇలా చాలాసార్లు చెప్తున్నావ్... కానీ అస్సలు నాతో రావట్లేదు... అని అంటూ, సరే సరే... నాక్కూడా తెలిసిపోతుందిలే... చూస్తుంటే బాగానే నలిగిపోయి వచ్చావ్... ఓకే బాయ్... అని చెప్తూ అతని బైక్ మీద ముందుకు వెళ్ళిపోయాడు.
నేను కూడా కండక్టర్ దగ్గర టికెట్ తీసుకుని ప్రశాంతంగా... హమ్మయ్యా... ఒక గండం గట్టెక్కింది, అని అనుకుంటూ... అలా సీట్ లో తల వెనక్కు వాల్చి కళ్ళు మూసుకుని, ప్రశాంతంగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. ఈలోగా బస్సు కూడా కదిలింది. కిటికీలోంచి చల్లని గాలి వచ్చి మొఖానికి తగులుతూ ఉంటే... నామనసు కూడా ఆ వీచే గాలిలాగా ఎగిరిపోతూ ఉంది.
మనసులో ఏవేవో ఆలోచిస్తూ ఉండగా... సడెన్ గా గోల్డ్ షాప్ వాడు ఇచ్చిన బంగారు గొలుసు గుర్తొచ్చింది. దాన్ని బయటకు తీసి చూడగా... సాయంత్రపు వెలుగులో మెరుస్తూ బాగానే ఉంది. ఆ డిజైన్, దానికున్న చిన్న లవ్ సింబల్ లాకెట్ కూడా చాల బాగా నచ్చింది.
నేను అడగకపోయినా అతనే ఇచ్చాడు... హ్మ్... అంటే పర్లేదు మంచోడిలాగే ఉన్నాడు... అని అనుకుంటూ, ఈ చైన్ ఎక్కడైనా దాచి పెట్టాలి, మల్లి మా అమ్మ చూస్తే నా నుండి లాగేసుకుంటుంది... అని అనుమానం వచ్చింది. దాన్ని మళ్లీ కాలేజ్ బాగ్లోనే పెట్టేసి ఎలా దాచాలి... మా అమ్మ కంటికి కనిపించకుండా... అని ఆలోచిస్తూ ఉన్నాను.
అంతలో నా పక్కనే ఒక అక్క కూర్చుని మొబైల్ లో సాంగ్స్ వింటూ కూర్చుంది. నాక్కూడా వినాలనిపించి... అక్కని అడిగాను. తాను కూడా నావైపు ఉన్న ఇయర్ ఫోన్ తీసి నా చెవిలో పెట్టింది. సౌండ్ చాలా బాగుంది, పైగా అందులో వస్తున్న సాంగ్ కూడా నాకు బాగా ఇష్టమైన పాట. అంతలోనే ఏదో కాల్ వస్తే... అక్క తీసుకుని మాట్లాడుతూ మాట్లాడుతూ... తన స్టాప్ కూడా వచ్చేసరికి, బస్సు దిగిపోయింది.
అప్పుడు నాకు వచ్చిన ఒక ఆలోచన నన్ను చాలా మార్చేసింది. నాక్కూడా మొబైల్ కావాలని అనిపించింది. నాకున్న ఐదుగురు రంకుమొగుళ్లలో (మన రీడర్ ఒకరు అడిగారు... ముగ్గురే కదా దెంగింది అని, కానీ నన్ను అంటే నా ఒంటి మీద అయిదుగురు చేతులు వేశారు. ముగ్గురు దెంగారు. 1. రహీం, 2. సుందరం 3. ప్రెసిడెంట్, 4. ప్రెసిడెంట్ దగ్గరకు పనికి వచ్చి ఒక రాత్రి నాపని పట్టినోడు, 5. ఇప్పుడీ గోల్డ్ షాప్ వాడు. లెక్క సరిపోయిందనుకుంటా) ఎవరిని అడగాలా...! అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా ప్రెసిడెంట్ దగ్గర తోటకి పనికోసం వచ్చేవాడు గుర్తుకొచ్చాడు. అవును అతను మళ్లీ నా దగ్గరకు రాలేదు... ఏమైపోయాడో...! అనుకుంటూ ఉన్నాను.
అయినా వీళ్ళల్లో నాకు మొబైల్ కొనివ్వాలి... అంటే... ఐతే ప్రెసిడెంట్... లేకపోతే గోల్డ్ షాప్ వాడు. వీళ్ళిద్దర్లో ఎవరో ఒకరికి గాలం వేయాలి.. అని అనుకుంటూ, అలా బస్సులో నుంచి బయటకు చూశాను. బస్సు మా ఉరిని సమీపిస్తూ ఉండడంతో... దిగటానికి సిద్ధమయ్యాను.
మా ఊర్లో బస్ ఆపగానే నేను ముందు దిగాను. అలా నడుచుకుంటూ మాఇంటికి వెళ్తూ ఉన్నాను. దారిలో రహీమ్ చాచా ఇంటి దగ్గరకు రాగానే నాలో మళ్లీ కంగారు పెరిగిపోయింది. నేను ఉన్న వాలకం చూస్తే... నేనేం చేసి వస్తున్నానో, ఎవరైనా చాలా ఈజీగా చెప్పగలరు. అందుకే తల దించుకుని కాలేజ్ బాగ్ వెనుక వేసుకుని ముందుకు వేగంగా నడుచుకుంటూ వెళ్లిపోతున్నా. నా అదృష్టం బాగున్నట్లుంది... వాళ్ళ ఇంటిముందు ఎవరూ లేరు, వాళ్ళ ఇల్లు క్రాస్ చేసి వెళ్ళిపోయాక.. నా మైండ్లో మళ్లీ కొత్త ఆలోచనలు రాసాగాయి. బయట లేడు అంటే, కొంపతీసి లోపల మాఅమ్మతో బిజీగా ఉన్నాడా...? అని. కానీ నేను మాత్రం, అది చెక్ చేయడానికి వెళ్లకుండా స్పీడ్ గా ఇంటికి వెళ్ళిపోయాను.
ఇంటికి వెళ్ళగానే, అక్కడ మా ఇంటి మెయిన్ డోర్ లాక్ చేసి వుంది. అది చూడగానే అమ్మ రహీమ్ దగ్గరే ఉండి ఉంటుంది. ఇప్పుడు ఎలా... నేను ఈ వాలకంతో అక్కడకి పోలేను, అలాగని ఇక్కడే కూర్చోలేను కదా... అని అనుకుంటూ బాగ్ తీసి పక్కన పెట్టి, మా ఇంటి బాత్రూం బయటే ఉండడం వల్ల, డోర్ ఓపెన్ చేసుకుని బాత్రూం కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అవుదాం అనుకున్న. ఇందాకటి నుండి వాడి ఉచ్చ కంపు నాకు కంపరం పుట్టిస్తుంది... బాగ్ పక్కన వేసి, బాత్రూమ్ లోపలికెళ్లి, నా డ్రెస్ తీసి సరాసరి స్నానం చేయడానికి రెడీ అయ్యాను.
అంతలోనే నాకు మా పక్కింటి ఆంటీ గొంతు వినిపించింది. రమ్య... కాలేజ్ నుంచి వచ్చావా...? అని నన్నే అడుగుతూ ఉంది. హా ఆంటీ... ఇప్పుడే వచ్చాను, అమ్మలేదు, స్నానం చేద్దామని బాత్రూమ్లోకి వచ్చాను... అని చెప్పగానే, సరేలే... స్నానం అవగానే, మా ఇంటికిరా, మీ ఇంటి తాళం చెవి... మీఅమ్మ నాకిచ్చి, ఊరెళ్ళింది... అని చెప్పింది.
మా అమ్మ ఏ ఊరు వెళ్లిందబ్బా... అని ఆలోచిస్తూ... కొంచెం త్వరగానే నా ఒంటికి ఉన్న గోల్డ్ షాప్ వాడి జిడ్డుని మొత్తం బాగా శుభ్రంగా క్లీన్ చేసుకుని, అక్కడే విడిచేసిన నా నైటీ వేసుకుని... మాఅమ్మ విషయం తెలుసుకోవాలని ప్రక్కనే ఉన్న ఆంటీ వాళ్ళ హౌస్ కి వెళ్లడానికి బయలుదేరాను.
ఆంటీ వాళ్ళ హౌస్... పేరుకి మా ఇంటికి ప్రక్కన. కానీ, అది కొద్దిగా దూరంగా... మా ఇంటి వీధికి కాకుండా ఇంకొక వీధికి పేస్ అయ్యి ఉంటుంది. త్వర త్వరగా దారిలో నడుచుకుంటూ... నాజుట్టుని సరి చేసుకుంటూ ఆంటీ వాళ్ళ ఇంటి దగ్గరకు వెళ్లి... ఆంటీ... అని పిలవగానే ఆవిడ బయటకు వచ్చింది. రావే లోపలికి... అని నన్ను తీసుకుని వెళ్ళింది.
ఆంటీ వాళ్ళ ఇంట్లోకి వెళ్ళగానే, అక్కడే ఉన్న కుర్చీలో కూర్చోమని చెప్పి... ఆంటీ లోపలకు వెళ్లి మంచినీళ్లు ఇచ్చింది. నాపక్కనే ఉన్న ఇంకో కుర్చీలో కూర్చుని, మీ అమ్మ రహీమ్ చాచా ఏదో బిజినెస్ పని మీద ఊరు వెళ్లారు. ఒక మూడు రోజులు రారంట. అనుకోకుండా పని పడింది... అందుకే వెళ్లాల్సి వస్తుందని చెప్పి... నీకు కీస్ ఇవ్వమని చెప్పింది... అని అంటూ నా చేతిలో కీస్ పెట్టింది.
అంతే నాకు ఒక్కసారిగా తాగుతున్న నీళ్లు గొంతులోనే ఇరుకుపోయినట్టుగా అనిపించి పొరమాలి దగ్గుతూ... ఆంటీ వైపు చూస్తూ నా చేతిలో ఉన్న మా ఇంటి కీస్ తీసుకుంటూ... హా సరే ఆంటీ... అని చెప్పాను. కానీ నా మనసులో ఏదో తెలియని ఆనందము అలాగే కొద్దిగా భయంకూడా వేస్తూ వుంది.
ఆనందం ఎందుకంటే... మా అమ్మ లేకపోతే, మనకు అడ్డు చెప్పే వాళ్లే లేరు... నాఇష్టం వచ్చినట్లు నేను ఎంజాయ్ చెయ్యొచ్చు. అయినా నా ఎంజాయ్ అంటే ఏమిటో... మీకు తెలుసు కదా, అందుకే కొత్తగా చెప్పడం లేదు. అలాగే భయం ఎందుకంటే... మా అమ్మ మళ్లీ కొత్తగా ఏమైనా ప్లాన్ చేసిందా... నాకు చెప్పకుండా నన్ను మళ్లీ ఎవరికిందైనా దెంగించటానికి పక్క రెడీ చేసి వెళ్లిందా...! అని ఆలోచనవలన భయం వేసింది.
అలా ఆలోచిస్తూ ఉన్న నాకు... రాత్రికి మా ఇంటికే వచ్చే తిను రమ్య, నీక్కూడా భోజనం రెడీ చేస్తాను అన్న ఆంటీ పిలుపుతో ఈలోకంలోకి వచ్చాను. అబ్బా... మళ్లీ ఇక్కడకు రావాలా...! అని అనుకుంటూ, వద్దు ఆంటీ... నేను వంట చేసుకుంటాలే, పైగా మళ్లీ నేను రాత్రిపూట చుట్టూ తిరిగి రావాలంటే కష్టం, పైగా చీకటిగా కూడా ఉంటుంది, అని ఆంటీకి అర్థమయ్యేలా చెప్పి తప్పించుకునే ప్రయత్నం చేశాను. దానికి ఆంటీ కూడా సరే రమ్య, ఏదైనక్ అవసరం ఐతే పిలువు, బయపడకు... సరేనా అని చెప్పారు. నేను కూడా ఆంటీకి. హా సరే ఆంటీ, నేను వెళ్తాను అని లేచి బయటకు వచ్చాను.
మా ఇంటికి వెళ్తున్నానే కానీ మా అమ్మ రహీమ్ గాడితో ఎక్కడికి వెళ్లి ఉంటుంది... అని ఒకటే ఆలోచనలు. కొంపతీసి వాడితో వెళ్లిపోయిందా ఏంటీ...! అని అతిగా ఆలోచిస్తూ మా ఇంటికి చేరిపోయాను.
తాళం తీసుకుని లోపలికి వెళ్ళగానే, మా అమ్మ బట్టలు కొన్ని కింద పడి ఉన్నాయి. బ్యాగ్ కూడా తీసుకుని వెళ్ళిందేమో... అందుకే కాబోలు బట్టలు ఇలా పడున్నాయ్... అని అనుకుంటూ ఉండగా మా అమ్మ ఉదయాన్నే ప్రెసిడెంట్ నాకు కట్టిన తాళి తీసుకోడం గుర్తుకొచ్చి అది ఎక్కడ పెట్టింది... అని, మేము మా ఇంట్లో కొద్దిగా విలువైన వస్తువులు ఉంచే ప్రదేశాలు అన్నీ వెతకడం మొదలు పెట్టాను. కానీ ఎక్కడా కూడా కనిపించలేదు. తాళి మాత్రమే కాదు... ప్రెసిడెంట్ నాకు ఇచ్చిన నగలు అలాగే కొద్దిగా డబ్బులు ఇంకొన్ని కాగితాలు కూడా ఏమీ కనిపించలేదు.
దొంగ మొఖంది... మొత్తం తీసుకుని వెళ్ళిపోయినట్టు ఉంది... అని అనుకుంటూ, ఇప్పుడు ఎలా తనతో మాట్లాడేది అని ఆలోచిస్తూ ఉండగా, నాకు రహీమ్ చాచా దగ్గర ఫోన్ ఉన్న విషయం గుర్తుకొచ్చింది. దాని నెంబర్ వాళ్ళ ఇంటికి గోడకు రాసి ఉంటాడు. అని గుర్తుకురాగానే పరుగు పరుగున బయటకు వెళ్లి డోర్ వేసుకుని వాళ్ళ ఇంటివైపుకు వెళ్లి చూశాను. అక్కడ అతని షాప్ బోర్డు పైన మొబైల్ నెంబర్ ఉంది. అది నా చేతి మీద రాసుకుని మళ్లీ మా ఊర్లో ఉన్న కాయిన్ బాక్స్ దగ్గరకు వెళ్లి కాల్ చేశాను.
ఇదంతా స్పీడ్ గా చేసిన నాకు మొబైల్ రింగ్ అయ్యే కొద్దీ గుండె దడ పెరిగిపోతూ ఉంది. వాడు మాట్లాడితే ఏమని అని అడగాలి అని. అంతలో ఒక పెద్ద గొంతు హలో అంటూ నా చెవిలో వినపడగానే నేను వెంటనే భయంతో కాల్ కట్ చేశాను.
మళ్లీ కొద్దిసేపు అలోచించి.. ఈసారి ఏమి మాట్లాడాలో అక్కడే కొద్దిసేపు ఉండి మరీ మళ్లీ ఫోన్ చేశాను. అప్పుడు అటు నుండి ఈసారి మా అమ్మే కాల్ లిఫ్ట్ చేసి హలో అంది.
నేను ఎక్కడున్నారు అమ్మ మీరు.. ఇంట్లో లేరు.. ఇంట్లో ఉండాల్సినవి కూడా ఏమీ లేవు... ఎక్కడికివెళ్ళిపోయావు, అని వరుసపెట్టి నేను అడగాలనుకున్నవి అన్నీ అడుగుతూ ఉన్నాను.
అంతలోనే ఏదో శబ్దం... (అప్పటికే ఐదుగురితో పరిచయం... అందులో ముగ్గురితో తొడ సంబంధం ఉన్న నాకు ఆ శబ్దం ఏంటో గ్రహించటానికి ఎక్కువ సమయం పట్టలేదు) మా అమ్మ మాట్లాడుతూ... నేను కొద్దిరోజులలో వస్తాను. అంతవరకు నువ్వు కాలేజ్ కి వెళ్తూ వస్తూ ఉండు. నేను వచ్చాక నీకు అంతా వివరంగా చెప్తాను.. అని ఆయాసపడిపోతూ మాట్లాడింది. ప్రెసిడెంట్ నాకు ఇచ్చిన చైన్ కూడా తీసుకెళ్లిపోయావా అని అనగానే... హ అవును, అది రహీమ్ కి బాగా నచ్చింది. నా మెడలో వేసుకోమని చెప్పాడు, అందుకే తీసుకుని వచ్చాను, ఉంటాను... అని, నన్ను మరోమాట మాట్లాడనీకుండా కాల్ కట్ చేసింది.
ఇప్పుడు మళ్లీ కాల్ చేసినా కూడా పెద్దగా ఉపయోగం ఉండదు... అని అనుకుంటూ, చిన్నగా అదే షాపులో నాకు తినడానికి కొన్ని కొనుక్కుని, తిరిగి ఇంటికి వచ్చాను.
ఇంట్లోకి వచ్చాక... నాకోసం తెచ్చుకున్న తినుబండారాలు తినేశాను. మధ్యాహ్నం గోల్డ్ షాప్ వాడితో జరిగిన ఆట వల్ల, ఒళ్ళంతా బాగా నొప్పులుగా అనిపించసాగాయి. వెంటనే పొయ్యి మీద నీళ్లు పెట్టుకుని, బాగా సల సల కాగే నీళ్లతో స్నానం చేసి... ఫ్రెష్ అయ్యి, నైటీ వేసుకుని, ఇంటిలోపలికి వెళ్ళి డోర్ వేసుకుని, కూర్చుని ఆలోచిస్తూ ఉన్నాను.
మా అమ్మ... ప్రెసిడెంట్ నాకోసం ఇచ్చిన తాళి రహీమ్ కి ఎందుకు చూపించింది...! రహీమ్ కి కూడా తెలుసా, మా అమ్మ నన్ను ప్రెసిడెంట్ తో పడుకోబెట్టినట్టు. అయినా నాకు ఇచ్చిన చైన్, అది ఆమె మేడలో వేసుకోవడం ఎందుకు...? అని ఆలోచిస్తూ ఉన్నాను. కానీ అప్పటికే సరైన నిద్ర లేక, బాగా అలసిపోయి ఉండడం వలన, చేసిన బాత్ కి ఎప్పుడు పడుకుని పోయానో కూడా నాకే తెలీదు. అలాగే మెల్లిగా నిదురలోకి జారుకుని గాఢనిద్ర లోకి వెళ్ళిపోయాను.
ధన్యవాదాలు
శ్రీ రమ్య