மாமியாரின் அடிமை

[Peterparker]

சிவகாமி : என்னம்மா இப்படி பண்ணீட்ட? நீ சொல்லீருந்தா எந்திரிச்சு போயிருப்போமே.. இப்போ காலை தரைலை வைக்ககூட இடம் இல்ல.



வினோத்: பரவாயில்ல அத்த. நான் சேர் பக்கம் வரும் போது நீங்க காலை மேல தூக்கி வெச்சுகிட்டா நான் அப்படிய துடைச்சிடுவேன்.



தன் கணவன் துடைத்துக் கொண்டே லதாவின் காலுக்கு அருகே வரும்போது லதா காலை தூக்கி இருக்கையின் மேல் வைத்தாள்.



லதா : எவ்வளவு நேரம் தான் இப்படியே உட்காரனும் டி?



தன் கணவன் இருக்கைக்கு அடியில் துடைக்கும் போது அவன் முதுகின் மேலேயே அவள் கால்களை நீட்டி உட்கார்ந்தாள். சிவகாமிக்கு சிரிப்புதான் வந்தது.



சிவகாமி : காலை முதல்ல எடு.. இப்படியா புருஷன் மேல காலை போட்டு உட்காருவ?


தன் கணவன் துடைத்துக்கொண்டே சிவகாமியை நோக்கி நகர, லதா அவன் மேல் போட்டிருந்த காலை தூக்கி செல்லமாக ஒரு உதை கொடுத்து. "இன்னும் மெல்லமா துடை, தரைக்கு வலிக்க போகுது" என்றாள்.

லதா: பாரும்மா... இவனை கல்யாணம் பண்ணீட்டு என் நிலைமை ப்ரெண்ட்ஸ் படத்துல வர வடிவேலு மாதிரி ஆயுடுச்சு.



அவள் சொன்னதை கேட்டு சிவகாமியால் சிரிப்பை அடக்க முடியாமல் கண்ணில் நீர்வர சிரித்தாள். சிரித்து முடித்து பார்த்தால் அவள் மருமகன் துடைத்து கொண்டே அவள் காலுக்கு அருகே வந்துவிட்டான். கால்மேல் கால்போட்டு அமர்ந்திருந்த சிவகாமி, சட்டென அவர் காலை திரையில் வைக்க முயன்றாள். அவள் மருமகன் கால் ஓரத்திலேயே இருந்தான். அவளுடைய ஜீன்ஸ் அணிந்த கால்கள் சட்டென நகர்ந்ததில் அவள் பாதம் சரியாக அவனின் கன்னத்தில் பட்டது.



சிவகாமி பதறி போனாள்.

சிவகாமி : மன்னிச்சுடுமா.. தெரியாம பட்டுடுச்சு... வலிக்குதா..?



வினோத்: வலியெல்லாம் ஒன்னும் இல்லை அத்த



கண்ணத்தை தடவிவிட்டு வலிக்காததை போல நடித்துவிட்டு மீண்டும் தரையை துடைக்க ஆரம்பித்தான்.



லதா: உன்னோட அம்மாகிட்ட அடிவாங்கினதுக்கு என் அம்மா கொடுத்த உடை எவ்வளவோ கம்மிதான்.


சிவகாமி : வாய முடு லதா! எப்போ பார்த்தாலும் இவளையே சீண்டிட்டு இருக்க?

சிவகாமி, கால்களை நன்கு மடக்கி தான் உட்கார்ந்திருந்த நாற்காலியில் பாதத்தை வைத்தாள். கால்விரல்கள் நீட்டி இருந்ததால் அவள் மருமகன் தரையை துடைக்கும்பொழுது அவன் மேல் உரசியது. சிவகாமி செல்வதறியாது அமர்ந்திருந்தாள். அவள் மருமகன், பெண்ணின் காலில் அவன் உடல் படுவதை ஏற்றுக்கொண்டான்.

தரையை துடைத்துவிட்டு எழுந்த அவனுக்கு இடுப்பில் வலி ஏற்பட்டது. "அம்மா..." என்று கத்திக் கொண்டே இடுப்பை பிடித்து உட்கார்ந்தான்.



லதா : முன்னபின்ன குனிஞ்சு வேலை செஞ்சிருந்தா உடம்பு பழகிருக்கும். புதுசா குனிஞ்சு வேலை செஞ்சா இப்படிதான் இருக்கும். பிரசவ வலி வந்த பொம்பள மாதிரி துடிக்கற.



சிவகாமி : வழ வழன்னு பேசாம கொஞ்சம் சூடு தண்ணி வெச்சு கொண்டு வா



லதா அடுப்பில் சுடுதண்ணீர் வைக்க சென்றுவிட்டாள். அவள் கணவன் கண்களில் கண்ணீரோடு தரையில் படுத்துகிடந்தான். வலியால் கண்களை மூடிக்கொண்டான். சிவகாமிக்கு அவனை பார்க்க பாவமாக இருந்தது. லதாவை பார்க்க சமையல் அறை சென்றாள். அங்கே லதா கண்ணீருடன் நின்றுகொண்டு அடுப்பில் தண்ணீரை சூடு செய்தால்.



லதா : அவனுக்கு ஒன்னும் பிரச்சனை ஆகாதில்ல மா?



சிவகாமி : எதுவும் ஆகாது. நான் இருக்கேன் இல்ல... நீ சுடுதண்ணியும் கெஞ்சம் துணியும் மட்டும் கொண்டு வா.


ஹாலில் படுத்துகிடந்த வினோத், யாரோ அவனை தூக்குவதை உணர்ந்தான். சட்டென கண்ணை திறந்து பார்த்தால் அவன் மாமியார் அங்கு இருந்தார். அவனை நிற்கவைத்து அப்படியே தொளில் துண்டைபோடுவதுபோல அவனை தூக்கிவிட்டார்.

புடவையில் இருந்த மருமகனை சிவகாமிக்கு தூக்க சிரமமாக இல்லை. அவனது தொடை அவளது மார்ப்பை அழுத்தியதுதான் சற்றே அசெளகரியமாக இருந்தது. டீசர்ட்டிற்குள் இருந்த அவள் மார்ப்பு நன்கு அழுத்தப்பட்டிருந்தது.



வினோதிற்கு அவன் மாமியார் அவனை அப்படியே தூக்கி செல்வது அச்சரியம் தந்தது. ஒரு பெண்ணால் சுமார் 80 கிலோ எடை உள்ள தன்னை எப்படி சுலபமாக தூக்க முடியும்? என்று எண்ணி வியந்தான்.



சிவகாமி, தன் மருமகளை பெட்ரூமுக்கு கொண்டு சென்றாள். சரசராவன அவன் புடவையை உருவினாள். வினோதிக்கு திடீரெனெ கூச்சம் வந்து மார்ப்பு பகுதியை இருகைகளால் மூடிக்கொண்டான். சிவகாமி சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டாள். சிவகாமி : அங்க என்ன இருக்கு மறைக்க?

வினோத் கூச்சத்தை அடக்கி கையை எடுத்துவிட்டான். சிவகாமி சரசரவென அவன் ரவிக்கையை கழற்றினாள். வெறும் பாவாடை முற்றும் பஞ்சு அடைத்த ப்ராவில் தன் மருமகன் இருந்தான். ஒரு ஆண் மகனாக, மாமியார் முன் வெறும் பாவாடை மற்றும் ப்ராவில் நிற்க அவனுக்கு கூச்சமாக இருந்தது. வலிமிகுதியில் மாமியாருக்கு அப்படியே கட்டுபட்டான்.





சிவகாமி: சுடு தண்ணி வெச்சு ஒத்தனம் கொடுக்கனும்... கட்டில்ல படும்மா..



அவன் உடனே கட்டிலில் மல்லாந்து படுத்தான். இதை பார்த்ததும் சிவகாமிக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது.



சிவகாமி : இப்படி படுத்தால்..



சொல்ல வந்ததைெ ல்லாமல் நிறுத்தி விட்டு சிரித்தாள்.



சிவகாமி : திரும்பி படு முதல்ல.


மாமியார் சொன்னதுபோல குப்புற படுத்தான். என்ன நடக்கபோகிறது என்று யோசித்துக் கொண்டிருக்கும் வேலையில் அவன் மாமியார் சட்டென கட்டில் மேல் ஏறி அவள் பாதத்தை அவன் இருப்பில் வைத்து அழுத்தினாள்.

சிவகாமி, அவள் மருமகனின் இடுப்பில் கொஞ்சம் கொஞ்சுமாக அவள் பாத்தின் அழுத்ததை அதிகமாகினாள். சரியாக பேலன்ஸ் செய்து நிற்க வேண்டும்.



சிவகாமி ஜீன்ஸ் அணிந்திருந்ததால் அவளுக்கு நடமாடுவது வசதியாக இருந்தது. தன் மாமியாரின் பாதம் அவன் இருப்பில் அழுத்தும்போது அவனுக்கு அது வலிகலந்த இன்பமாக இருந்தது. சிவகாமி சட்டென அவன் பக்கவாட்டில் இருந்த பாவாடை நாடாவை இழுத்து விட்டு பாவாடையை இருப்பில் தளர்த்தினாள்.



வினோத்: அத்த! என்ன பண்ணறேங்க.


சிவகாமி : ரொம்ப கூச்சபடாத டி.

மாமியார் அடுத்தது அவன் கட்டியிருந்த பாவாடையை உருவ போகிறார் என்று உணர்ந்து பாவாடையை பிடிக்க அவன் கை

சென்றது.



வினோத்: அத்த, நான் உள்ள...



அவன் சொல்லி முடிப்பதற்கு முன்பே அவன் மாமியார் அவன் கட்டியிருந்த பாவாடையை சட்டென உருவி விட்டார்.



சிவகாமி : உள்ள எதுவும் போடலயா?



சட்டென அவன் கைகளால் அவன் குண்டியை மறைத்தான்.



சிவகாமி : பரவாயில்ல டி. கைய எடு. நான் எதுவும் வித்யாசமா நினைகல. உன்னையும் என் மகள் மாதிரிதான் நினைகறேன்.


வினோத் கூச்சப்பட்டு கொண்டே கையை எடுத்தான். வெறும் ப்ரா மட்டும் அணிந்து கவுந்து படுத்துக்கொண்டிருந்தான். சிவகாமியின் பாதம் மெல்ல மெல்ல அவன் முதுகில் அழுத்தம் கொடுத்தது. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கீழே அவள் பாதங்கள் சென்று அவன் இடுப்பில் அழுத்தம் கொடுத்தது. பின்பு அவன் குண்டு யின் மேல்லும் அவள் பாதம் அழுத்துயது. அவனுக்கு வெட்கமாக இருந்தது. பின் தொடையில் பின் பகுதியில் பாதம் அழுத்தியது. கால்விரல்களை கொண்டு தொடையின் உள்பகுதியில் அழுத்தினாள். மாமியாரின் பாதம் அவன் மீது பட , கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வலி நீங்கியது