Adultery அமுதா டீச்சரின் அந்தரங்கம்

[Manmadhan67]

விழிகளை திறந்த போது, திரை சீலையும் காற்றில் விலக, ஹால் ஷோபா என் மனதை போலவே வெறுமையாக இருந்தது. எனக்கு அது அதிர்ச்சியாக இல்லை இப்போது. இருவரும் படுக்கையறைக்கே சென்று விட்டார்களா என்று விரக்தியாக மனதுக்குள் புன்னகைத்துக் கொண்டேன். கடந்த சில மாதங்களாக நான் செய்த காரியங்களுக்கான பலன் இதுவோ என்று யோசித்தேன்.
 
மனமெங்கும் அலையலையாய் எண்ணங்கள். உள்ளே நுழைந்து லாவண்யாவின் கன்னத்தில் பளார் என்று அரைந்து அவள் தலைமுடியை பிடித்து தரதரவென்று இழுத்துக் கொண்டு வந்து வீட்டுக்கு வெளியே தள்ளலாமா என்று யோசித்த போது, அவளை அப்படி செய்தால் என் கணவரை என்ன செய்வது என்ற கேள்வியும் கூட எழுந்தது.
 
இப்படியே எல்லாவற்றையும் உதறி விட்டு வீட்டை விட்டு தெருவில் இறங்கி கால் போன போக்கில், கண் போன போக்கில் இலக்கின்றி எங்கேயாவது காணாமல் போய் விடலாமா என்று ஒரு விரக்தி மனதை அழுத்தியது.
 
யோசித்து யோசித்து எந்த ஒரு வழியும் தோன்றாமல், நேரம் கடக்க, கடைசியில் ஒரு முடிவெடுத்தேன்.
 
உடனே உள்ளே நுழையும் யோசனையை மாற்றிக் கொண்டேன்.
 
பத்து நிமிடங்கள் கழித்து வீட்டிற்குள் கால் எடுத்து வைத்த நான் எங்கள் வீட்டு படுக்கையைறை வாசலுக்கு சென்று நின்று உள்ளே பார்த்த போது….
 
அங்கே எங்கள் படுக்கையறையில், நானும் என் கணவரும் படுத்து உறங்கும் படுக்கையறையில், அந்த கட்டிலில் கால்களை தரையில் தொங்க போட்டுக் கொண்டு, ஒருவரை ஒருவர் உரசிக் கொண்டு நெருக்கமாக அமர்ந்திருந்த என் கணவரும் லாவண்யாவும் உலகை மறந்த நிலையில் முத்தங்களை பரிமாறிக் கொண்டிருந்தனர்.
 
சில நொடிகள் நின்று நிதானித்து விட்டு நான் எங்கள் வீட்டு படுக்கையறைக்குள் கால் எடுத்து வைத்தேன். மெல்ல உள்ளே நுழைந்தேன்.
 
அப்போதும் முத்தத்தில் திளைத்திருந்த இருவரும் என்னை கவனிக்காமல் தொடர்ந்து உதடுகளை சேர்த்து சேர்த்து மாறி மாறி சப்பிக் கொண்டிருந்தனர். கிட்டத்தட்ட எச்சில் பரிமாற்றம் நடந்துக் கொண்டிருந்தது.
 
நான் ம்க்கும் என்று குரல் கொடுக்க, இருவரும் சட்டென்று முத்தத்தை உடைத்து விலகி என்னை அச்சத்தோடு பார்த்தார்கள். நான் இருவரையும் உணர்ச்சி எதுவும் காட்டாமல் பார்த்தேன்.
 
என் கணவர் என்னையே பார்க்க, நான் அவரை எந்த உணர்ச்சியையும் வெளிப்படுத்தாமல் வெறித்துப் பார்க்க….
 
அவர் என் கண்களை சந்திக்க முடியாமல் தடுமாறி விழிகளை தாழ்த்திக் கொண்டு…
 
பின் நிமிர்ந்து என் முகம் பார்த்து…..
 
அசடு வழிய சிரித்து….
 
நான் ஒண்ணும் பண்ணலை அம்மு, இவதான்.. என்று லாவண்யாவை பார்க்க,
 
அவள் மறுப்பு எதுவும் சொல்லாமல்,
 
என்னை பார்த்து ஸாரி என்று மட்டும் சொல்ல…
 
நான் என் கணவரை அமைதியாகவே பார்த்து….
 
நேத்து பேசினதெல்லாம்….
 
அவர் தலைகுனிந்து ஸாரி என்றார்.
 
நான் திரும்ப ஸ்கூலுக்கு போகட்டுமா என்றேன்.
 
அந்த கேள்விக்குள் இருந்த ஆயிரம் ரகசிய கேள்விகளை என் கணவர் நன்றாகவே புரிந்துக் கொண்டார்.
 
முனகலாக உன் இஷ்டம் என்றார்.
 
உங்க இஷ்டம் என்னன்னு சொல்லுங்க.
 
நான் எதுவும் கேட்க மாட்டேன் உன்னை….
 
லாவண்யாவை போன்ற ஒரு அழகான இளம் தேவதையை அனுபவிக்க கிடைத்த வாய்ப்பினை நழுவ விட மனமில்லாத என் கணவர் அதற்காக எதுவும் செய்ய தயாராய் இருப்பதை புரிந்துக் கொண்டேன்.
 
இதை எப்படி அர்த்தம் பண்ணிக்கறது?
 
என் கணவரின் மன உறுதி அதற்கு மேல் தாக்கு பிடிக்க முடியவில்லை.
 
ஸாரி அம்மு… தடுமாறிட்டேன். இப்ப ஸ்டெடி ஆகிட்டேன். எனக்கு எதுவும் வேண்டாம். உனக்கு என்ன வேணுமோ, அதை நீ முடிவெடு. நான் கண்டிப்பா தலையிட மாட்டேன். தடுக்க மாட்டேன். எனக்கு நீ போதும் என்று உளறிக் கொண்டு லாவண்யாவின் அருகிலிருந்து எழ முயல….
 
நான் அப்படியே உட்காருங்க என்றேன்.
 
அவர் கேள்விக் குறியாக என்னை பார்த்தபடி மீண்டும் லாவண்யாவின் அருகில் உட்கார…
 
ரெண்டு பேரும் நான் வரதுக்கு முன்னாடி என்ன பண்ணிட்டிருந்தீங்களோ அதை திரும்ப பண்ணுங்க என்றேன்.
 
என் கணவர் என்னவோ சொல்ல முயல….
 
லாவண்யா அவருக்கு எந்த வாய்ப்பும் தராமல் அவரை இழுத்து அணைத்து அவர் உதடுகளோடு தன் உதடுகளை பொருத்திக் கொண்டு சப்ப துவங்க….
 
அவளுக்கு உதடுகளை கொடுத்து விட்டு, விழிகளை மட்டும் என் பக்கம் செலுத்தி என்னை புரியாமல் பார்த்த என் கணவரின் விழிகள் மெல்ல மெல்ல விரிவதையும், ஆச்சரியம், அதிர்ச்சி, குழப்பம், மகிழ்ச்சி என்று அவர் கண்களில் மாறி மாறி வர….
 
அதற்கான காரணம் எனக்கு தெரியும் என்பதால் நான் நின்ற இடத்தை விட்டு நகராமல் என் கணவரும் லாவண்யாவும் முத்த்ததில் திளைத்திருப்பதை ரசிக்க துவங்கினேன்.