Misc. Erotica లిఫ్ట్ అడగబోతే బస్సంతా అమ్మాయిలే .....(updated: 09.09.2023)

[Nag0705]

ఆపరేషన్ పంగోనా - లిఫ్ట్ అడగబోతే బస్సంతా అమ్మాయిలే .....5

చర్చలు, వాదనలు, అరుపులు, కేకలతో యుద్ధ వాతావరణం నెలకొని గందరగోళంగా ఉంది నిర్మల్ బాడీలో. పుట్టీ పుట్టంగానే పెద్ద పెద్ద వట్ట కాయలతో అంతకు మించిన పెద్ద పెద్ద సుల్లి కాయలతో "మొడోనానా మొడ్డా" అన్నట్లు భారీ భారీ కాయాలతో కోటి మంది దెంగోనా వైరస్ లు అత్యవసరంగా సమావేశమయ్యారు నిర్మల్ ఊపిరితిత్తులలో. తమ తాత ముత్తాతలు అయిన రకరకాల కరోనా వేరియంట్లు ప్రపంచాన్ని ఏ విధంగా మొడ్డ కుడిపించాయి, ఇంకా మిగిలి ఉన్న ఈ ప్రపంచాన్ని ఏ రకంగా మొడ్డ కుడిపించాలి, దానికి కావాల్సిన కార్యాచరణ ఏమిటి అన్నది ఆ సమావేశం యొక్క ముఖ్యోదేశం. కోటి మంది గోల నా మొడ్డ గాళ్ళు ఒక చోట చేరితే ఎలా ఉంటాదో సరిగ్గా అలాగే ఉంది అక్కడ పరిస్థితి.

ఉన్నట్లుండి ఏదో అలజడి మొదలయ్యి అరుపులు కేకల స్థాయి నెమ్మదిగా తగ్గి గుసగుసల స్థాయికి చేరి అంతలోనే ఆతులు ఊగినా వినిపించేటంత తీవ్ర నిశ్శబ్దం అక్కడ అలుముకుంది. అందరి చూపులు అప్పుడే వాడి గాడిద మొడ్డూపుకుంటూ గంభీరంగా అడుగులో అడుగేస్తూ ,చుట్టూ ఉన్న దెంగోనా మొడ్డగాళ్లని దేఖను కూడా దేఖకుండా, తీవ్రమైన చూపులతో అఘోరాలే జడుసుకొనే అవతారంతో అక్కడి స్టేజీ మీదకి చేరాడు ఆ దెంగోనాగాలందరి నాయకుడు దెంగోనా కాట్రాజ్.

అతడి పక్కగా మొఖాలన్నీ మొడ్డలా పెట్టుకొని తమకెవడైనా ఎదురొస్తే వాడి కుత్త పగల దెంగుతారనిపించేలా వెంట నడిచారు ఆ దెంగోనాల సేనానిధిపతి, ఇంకా యాభై మంది సైనికులు.

రావడం రావడమే మైక్ అందుకొని సీరియస్ గా అందరినీ ఒకసారి గద్దించి చూసి చెప్పటం మొదలెట్టాడు దెంగోనా కాట్రాజ్, "దెంగోనా సేనల్లారా...మనమందరం ఇప్పుడు ఇక్కడికి ఎందుకొచ్చామో మీ అందరికీ తెలుసు. నేడు ప్రపంచం మొడ్డల్లేకుండా అల్లాడిపోతోంది. మన కామిస్టి కరోనా తాతముత్తాతలు మన తరం భవిష్యత్తు గురించి ఆలోచించకుండా ఉన్న మొడ్డలన్నిటినీ మొడ్డ కుడిపించారు. మొడ్డల్లేని ప్రపంచంలో పూకులున్నా పూకు నాకిపోటానికి తప్ప దేనికీ పనికి రావు అన్న కనీస ఇంగితం లేదు ఆ కరోనా మొడ్డగాళ్ళకి"

చెప్పటం ఆపి అందరినీ ఒకసారి పరికించి చూసాడు. అందరి కళ్ళూ ఎరుపెక్కాయి. నరాలు ఉబ్బాయి. ఊపిరి వేగం పెరిగింది. గుండెలు అదురుతున్నాయి. గుప్పిటలు బింగించాయి. కోపం తీవ్ర స్థాయికి చేరింది.

"మొడ్డల్లేకపోతే ఈ ప్రపంచం ఏమవుతుంది" గట్టిగా అడిగాడు దెంగోనా కాట్రాజ్.

"....." మాటలు కరువయ్యాయి ఆ దెంగోనా సైన్యానికి.

"పిల్లలు పుట్టటం ఆగిపోతుంది. ఇప్పుడున్న ఆడపూకులే ఈ భూమ్మీద ఆఖరు అవుతారు." చిన్నగా అందరిలో ఆందోళన మొదలయ్యింది.

 " ఆ ఆడపూకులు ఎలాగైనా పూకు నాకిపోనీ... అది మనకనవసరం. కానీ ఈ భూమ్మీద మనుషులు లేకపోతే ఏమైతాది... మన వైరస్ లకి నిలువ నీడ లేకుండా పోతుంది. అంటే మనం కూడా అంతరించిపోతాము. మీకు అర్థమైతాందా..."

అందరిలో హాహాకారాలు మొదలయ్యాయి.

"లేదు... లేదు... లేదు... ఆలా జరగడానికి వీల్లేదు...." కోటి మంది ఒకేసారి నిర్మల్ ఊపిరితిత్తులు చిరిగిపోయేలా అరిచారు.

"నిశ్శబ్డం..." గట్టిగా అరిచాడు సేనాధిపతి.

అంతా పూకులో కార్చేసిన మొడ్డల్లా మెత్తబడ్డారు. మళ్ళీ కటిక నిశ్శబ్దం.

"ఇప్పుడు మన తక్షణ కర్తవ్యం... వ్యవసాయం"  బిగ్గరగా అరిచాడు కాట్రాజ్.

"వ్యవసాయమా.." అయోమయంగా చూసారు దెంగోనా సేన.

"అవును వ్యవసాయమే... ఇప్పుడు మనక్కావల్సింది విత్తనాలు. దేవుడి దయ వల్ల అవి మన నిర్మల్ గాడిలో పుష్కలంగా ఉన్నాయి. భూమికి కూడా ఇక్కడ కొదవ లేదు. కానీ ఈ నేలంతా వట్టి పోయింది. మనమందరం చేయాల్సిందల్లా ఆ పంగోనా కలుపుల్ని ఏరి పారేసి ఈ నేలని  సారవంతం చేస్తే చాలు. మన నిర్మల్ తన విత్తనాలు ఎగచిమ్మి గట్టి పంటనే పండించగలడు."

"అవును... అవును..." ముక్తకంఠంతో అరిచారు అంతా...

"సైనికులారా ... నేను చెప్పేది జాగ్రత్తగా వినండి.." కొనసాగించాడు కాట్రాజ్. "మనం కోటి మంది పైనే వున్నాం. బయట వందమంది ఆడోల్లు వున్నారు. ఒక్కోరిలో కోటి మంది పంగోనా పూకులున్నాయి..."

పంగోనా పేరు వినగానే సైనికుల పంచల్లో వారి పదైదు నానో అంగుళాల అంగాలు అట్టెన్షన్ చెప్పినట్లు సర్రున నిలబడ్డాయి.

"మనమందరం వంద భాగాలుగా విడిపోదాం. ఒక్కో  భాగంలో లక్ష మంది ఉండాలి. మనోళ్లు సిగ్నల్ ఇవ్వగానే ఒక్కో యూనిట్ ఒక్కో ఆడదాని బొక్కల్లో దూరిపోవాలి. ఎలా దూరాలి, ఎందులో దూరాలి అని పెద్దగా ఆలోచించకండి. ఏ బొక్క దొరికితే ఆ బొక్కలో దూరిపోండి. తర్వాత చూసుకుందాం."

బొక్కలు, పంగోనాలు అనగానే వాళ్ళ మొడ్డలు నిగిడి రసాలు పైకి కొట్టి వాన తుంపర్ల మాదిరి మళ్ళీ వాళ్ల నెత్తినే పడ్డాయి.

ఆ తుంపర జల్లులు కాట్రాజ్ మీదకి కూడా కొట్టేసరికి వాడు వికారంగా, "ఒరే కామిస్టి ముండా కొడకల్లారా.. ఈ జిల పూకు యవ్వారాలే వద్దనేది. మనం వెళ్ళేది దెంగేకి కాదు. దెంగి మనల్ని, మన జాతిని కాపాడుకొనేకి..."

"అవును... అవును..." మళ్ళీ అరిచారంతా ముక్తకంఠంతో.

"ఒక్కో ఆడదాని బొక్కల్లో దూరిన ఒక్కోరు లక్ష పంగోనా పూకుల్ని పగల దెంగాలి. దెంగీ దెంగీ పంగోనా పూకన్నదే లేకుండా చెయ్యాలి. అలాగే ఆ ఆడోళ్ళ పూకు ద్వారాలు తెరవాలి.."

"ఆ కార్యం ఏదో ముందు నేనే మొదలెడతాను. నేను, నా లక్ష మంది టీం తో  డ్రైవరక్క బొక్కల్లో దూరుతాము.." డ్రైవరక్క బాడీలో ఉన్న భారీ సన్నుల అమ్మ పంగోనాని తలుచుకొని మొడ్డ నలుపుకుంటా చెప్పాడు కాట్రాజ్.

"అవును నాయకా... డ్రైవరక్క బాడీలో ఒక పంగోనా ని చూసాను. ఏమి సన్నులులే... ఆ సన్నులు ఒక్కసారి.. ఒకేఒక్కసారి నలిపేసి ఇంక చచ్చిపోవచ్చు..." ఇందాకే బైనాక్యులర్ లోంచి డ్రైవరక్క నోట్లో చూసిన భారీ సన్నుల అమ్మ పంగోనాని తలచుకొని కైపుగా చెప్పాడు సైనాధిపతి.

"కుత్త ముయ్..."

"ప్రభూ.."

"అందరూ బయటకి దెంగేస్తే ఇక్కడ నిర్మల్ గాడి మొడ్డ చూసుకొనేది ఎవరు... వాడి రసాలు తోడేది ఎవరు..." అమ్మ పంగోనాని వాడొక్కడే దెంగాలని అనుకుంటే ఈ పూకులో సైన్యాధిపతి తనతో పోటీకి వస్తున్నాడు అని కోపంగా అన్నాడు కాట్రాజ్.

"మనోళ్లు ఉన్నారుగా మహా కాట్రాజా...లక్ష మంది కాకపోతే ఇంకో లక్ష మందికి ఆ బాధ్యత అప్పగిస్తాను.... నేను మాత్రం మీరెక్కడ ఉంటే అక్కడే మీ వెంటే ఉంటా. మీ రక్షణే నా ప్రధమ కర్తవ్యం మహా రాజా.." అమ్మ పంగోనా పూకు తానూ కూడా కుడవాలన్న ఆశతో అడిగాడు సైన్యాధిపతి.

"అక్కర్లేదు.. ఈ సోంబేరి మొడ్డగాళ్ళు నువ్వు లేకపోతే సుష్టుగా తిని బజ్జుంటారు భయం లేని ముండా కొడుకులు. నువ్వు ఇక్కడే వుండి నిర్మల్ గాడి మొడ్డ ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు లేచేలా చూసుకో... మేము వెళ్లి పూకు ద్వారాలు తెరుస్తాము. ముందు మా అందరికీ ఎప్పుడు దూకాలో సిగ్నల్ ఇవ్వు...." తన మాటే ఆఖరు అన్నట్లు తేల్చేసాడు కాట్రాజ్.

ఇక తప్పదన్నట్లు నిరాశగా "సరే కాట్రాజా.. మీ మాటే నా మాట" అని అన్నాడు సేనాధిపతి.

ఇక ఫైనల్ స్పీచ్ అన్నట్లుగా "దెంగోనా మొడ్డగాళ్ళారా... మన కోసం మన జాతి కోసం నేను నా మొడ్డ ని త్యాగం చేయటానికి సిద్ధం. నాతో పాటు మొడ్డ లేపేదెవరు?" అని గొంతు చిల్లుపడేలా అరిచాడు.

"నేను" "నేను" "నేను" "నేను" "నేను" కోటి దెంగోనా గాళ్ళు ఒక్క గొంతుతో అరిచారు, ఒక్క సైన్యాధిపతి, ఇంకా నిర్మల్ లోనే మిగిలిపోయే వాడి టీం తప్ప.

"పంగోనా పంగ సాపేదెవరు"

"నేను" "నేను" "నేను" "నేను"

"పూకు పగలదెంగేదెవరు?"

"నేను" "నేను" "నేను" "నేను"

అందరిలో ఆవేశం తారాస్థాయికి చేరి అక్కడే ఆ నిముషమే వారి పంచల్లోని అంగాలు బయటకు తీసి కసిగా జాడించి బాటిల్ నుండి మందు  పొంగించినట్లు వారి రసాలు పైకి చిమ్మారు.

ఆ వెనువెంటనే సైనుకులంతా ఒక్కోటికి లక్షమంది చొప్పున వంద భాగాలుగా  విడిపోయి నిర్మల్ బొక్కల దగ్గర యూనిట్ల వారీగా నిలబడ్డారు. అన్నింటికన్నా ముందు కాట్రాజ్ యూనిట్ నిర్మల్ నోటి దగ్గర నిలబడి ఏ క్షణమైనా కదణరంగంలోకి దూకేలా ఉన్నారు.

సైన్యాధిపతి తన మొడ్డకిక పని లేదని మొదట నిరాశ చెందినా లోకకల్యాణం కోసం అది తప్పదన్నట్లు వెంటనే తేరుకొని భీకరంగా సమర శంఖం పూరించాడు. అతని అనుయాయులు దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా యుద్ధ భేరీలు మోగించారు. పంగోనా పూకు పగలదెంగుతామన్నట్లు సైనుకులంతా తమ తమ నిగిడిన అంగాల్ని కత్తులుగా చేతపట్టి "సై" "సై" నినాదాలతో హోరెత్తించారు. క్షణాల్లో యుద్ధ మేఘాలు కమ్ముకున్నాయక్కడ.

మొదటగా కాట్రాజ్ యూనిట్ ఒక్కసారిగా గాల్లోకి లేచి "జప్" "జప్"మని యుద్ధ విమానాల మాదిరిగా భీకర ధ్వనులు చేస్తూ  నిర్మల్ నోటి నుండి  వాయువేగంతో  డ్రైవరక్క దగ్గరకి చేరుకున్నారు. మిడతల దండు మాదిరి దొరికిన బొక్కలోకి దొరికినట్లు దూరిపోయారు.

నిర్మల్ ఫస్ట్ ఎయిడ్ బాక్స్ తీసుకొని బ్యానెట్ మీదున్న అంటీల మీద పడిపోంగానే సేనాధిపతి వెనువెంటనే "ఛార్జ్" అని బిగ్గరగా అరిచాడు. ఆ వెంటనే అయిదు యూనిట్ల సైనికులు ఉరుములు మెరుపుల మాదిరి అరుపులతో ఆ అయిదు మంది బొక్కల్లోకి బిలబిలమంటూ దూరిపోయారు.

నిర్మల్ ఆ చివరి నుండి ఈ చివరకి చేరేలోగా తక్కిన యూనిట్ల సైన్యం సూర్యుడిని కమ్మేసిన చిక్కటి ధూళి మేఘాల ప్రవాహాల మాదిరి మిగిలిన ఆడోళ్ళ శరీరాల్లోకి దూరిపోయారు. అలా మొత్తంగా అన్ని దెంగోనా సేనలు తమతమ లక్ష్యాల్లోకి చేరుకున్నాయి.

అందరూ వెళ్ళిపోయి గొడవంతా సద్దుమణిగాక సైన్యాధిపతి తన అనుయాయులతో నిర్మల్ మొడ్డ వైపు పడిపోయిన వారి మొడ్డలూపుకుంటూ ప్రయాణం మొదలెట్టారు.

*********************************************************************************************************************

స్వర్గం అంచులదాకా తేలుకుంటా వెళ్ళొచ్చినట్లు నిర్మల్ పిల్ల పిందె స్పృహ తప్పి పడిపోయిన చోటికి చేరుకున్నాడు. బస్సు ఇంకా చాలా ఇరుగ్గానే ఉండటంతో తన వెనక ఒక పడుచు పిల్ల గుద్దలు తన గుద్దల్లోకి అణిగిపోయి ఉన్నాయి. తన చెరోపక్క ఇద్దరు అంటీలు తమ బాడీలంతకీ అతికించేసి ఉన్నారు. వారి భారీ మెత్తటి సన్నుల మధ్యలో నిర్మల్ దృఢమైన చేతులు ఇరుక్కుపోయి వాటి చుట్టుకొలతలను అంచనా వేస్తున్నాయి. కింద వారి పువ్వులు నిర్మల్ తొడల్లోకి అతుక్కుపోయి ఆ పూకు ఉబ్బులు నిర్మల్ కి తెలుపుతున్నాయి.

తను అక్కడికి చేరుకొనేటప్పటికి లాస్ట్ సీట్ కి ముందు సీట్ లో భారీ బిగుతులు అదిరిపడేలా ఏడుస్తున్న పిల్ల తల్లి, ఆమె పక్కనే చీలికలు కనిపించేలా పొంగుకొస్తున్న పొంగులతో దాని తల్లి, వాళ్ళిద్దరి ఒడిలో స్పృహ కోల్పోయి అచేతనంగా పడున్న లేత పొంగుల పిల్ల పడుచు కనపడ్డారు.  ఆ పిల్ల పక్కనే తేనెలో ముంచిన బూరెల్లా కసెక్కిస్తున్నఅందాలతో ఉన్న అమ్మ, అమ్మమ్మలని పట్టించుకోకుండా ఆ పడుచు అందాలని చూస్తూ మైమరచిపొయాడు నిర్మల్.

అమాయకంగా ఉన్నఆ లేత అందాల పుత్తడి బొమ్మ శరీర ఒంపు సొంపులు చూడంగానే నిర్మల్ గుండెలు జారాయి. మరీ ముఖ్యంగా  గాలి ఆడటానికన్నట్లు ఆ పిల్ల చొక్కా బొందులు రెండు తీసి వేసుండటంతో పైకి కనపడీ కనపడనట్లున్నతన లేలేత పిందెలు వీడిలో ఆవేశాన్ని కలిగిస్తున్నాయి. ఆ పాప ఊపిరి వేగానికి మొనదేలి ఉన్న తన గట్టి ముచికలు చొక్కాలొంచి పొడుచుకోనొచ్చిపైకీ కిందకీ ఊగుతున్నాయి. అసలే చెమట పట్టుండటంతో వాటి షేపులు ఇంకా స్పష్టంగా కనిపిస్తున్నాయి. ఆ మొగ్గ మృదువైన ఎంగిలి పెదాలు జుర్రుకోని బ్రతుకు ఒక బ్రతుకేనా అన్నట్లు కసిగా ఊరిస్తున్నాయి. ఆ పిల్ల వేసుకున్న పొట్టి లంగా చెదిరి ఉండటంతో అప్పుడప్పుడే కండలు పడుతున్న తన పాలమీగడ లాంటి తొడలు, ఇంకా లోపల తను వేసుకున్న గులాబీ రంగు ప్యాంటీ వీడి నిగుడు గూటానికి ఎదురు నిలబడి సవాలు విసురుతోంది. ఇంత అందాల భరిణని ముట్టుకోబోతున్న తన అదృష్టానికి తనలో తానే మురిసిపోయాడు.

"నా బిడ్డ కేమయ్యింది. అమ్మూ.. యే అమ్మూ... లేవవే..." అని ఏడుస్తున్నఆ పిల్ల అమ్మ ఏడుపులకి ఈ లోకానికి వచ్చి ఆమెని పక్కకి తప్పుకోమన్నట్లు సైగ చేసాడు నిర్మల్. ఏడుస్తూ సగం పైగా పైకి కనిపిస్తున్న ఆమె తెల్లటి బాయల చీలికలని పైటతో కప్పుకొని కొంచెం పక్కకి జరిగింది ఆ పిల్ల తల్లి.

పాప నాడి పట్టుకోటానికన్నట్లు ముందుకి వొంగి తన గుద్దలు వెనకున్న అమ్మాయి గుద్దలకి ఇంకా ఇంకా అదుముకుంటుండగా స్పృహ కోల్పోయిన పడుచు పిందె మృదువైన చేతిని పట్టుకున్నాడు. సీతాకోక చిలుకల రెక్కల కన్నాచాలా మృదువుగా ఉంది ఆ పిల్ల చెయ్యి. నాడి బాగానే ఉంది. ఇంక గుండె చప్పుడు వినటానికన్నట్లు వీడి అదురుతున్న గుండెలతో ఆ పిల్ల గుండెలపై చెవి ఆనించాడు. చెవి ఆనించాడనే కన్నా ఆ పిల్ల గుండెలపై పడుకొనేసాడనవచ్చు. అంతలా అతికించేసాడు తన తలని ఆ పడుచు పిందె పిందెలపై. వాటి గట్టిదనానికి ఇంకా అందులో నుండి వచ్చే గుండె చప్పుడుకి వీడి వట్టలు కూడా అదిరాయి. చాలా సేపు ఆ పిల్ల గుండెలపై అలా ఉండిపోయాడు. ఇంకాసేపు అలాగే ఉంటే ఆ పిల్ల తల్లి వీడి వట్టలు పిండేసి రసం తీసినా తీసేస్తుందని భయపడి లేచి సర్దుకున్నాడు.

"దేవుడా... ఏంటి నాకీ పరీక్ష... ఒకదాన్ని మించి ఒకటి అన్నట్లు ఏమున్నారు ఒక్కొక్కరు. ఇన్ని అందాలు ఎదురుగా పెట్టుకొని వాటిని కసి తీరా అనుభవించకుండా ఏంటి నాకీ బాధ.. నా వల్ల కావటం లేదు ఆపుకోటం. వీళ్ళు మొఖం మీద ఊసినా సరే వీళ్ళ సన్నులు గుద్దల్నితనివితీరా నలిపేస్తా... వీళ్ళ చేతిలో చొప్పు దెబ్బలు తిన్నా సరే అందరినీ నా కుతి తీరా అనుభవించేస్తా... " క్రమంగా తనలోని నిగ్రహం పోయి పశువు బయటకి రావటం నిర్మల్ కి తెలుస్తోంది.

(ఇంకావుంది)