18-12-2022, 11:00 PM
Update 03
எனக்கு, என்னடா இப்படி ஆயிடுச்சே… என்று தோன்றினாலும் எல்லாம் நல்லதுக்கே என்று தோன்றியது. ஒன்னுதான் இப்படி ஆகிடுச்சு, அடுத்த ரெண்டு குடும்பம் எப்படி இருக்குன்னு பாப்போம் என்று தோன்றியது.
செட் 2 கேமாராவை கிளிக் செய்தேன்
செட் 3 கேமாராவை கிளிக் செய்தேன்
சரஸ்வதி வீட்டு ஹால் தெரிந்தது. அங்கும் டிவி ஓடிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் ஹாலில் யாரையும் காணவில்லை கிச்சன் பக்க கேமராவில் பார்த்தேன். சரஸ்வதி கிச்சனில் சமையல் செய்து கொண்டிருக்க, அருகில் மேடையில் சாய்ந்தபடி நின்று கவிதா அவளுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தாள்.
வால்யூமை கூட்ட, அவர்கள் இருவரும் பேசுவது எனக்கு கேட்கத் தொடங்கியது.
டாஸ்க்ல ஜெயிக்கனும்கிறதுக்காக இந்தளவு போவான்னு நெனைக்கவே இல்ல… ரூமுல தனியா எதாவது பண்ணுனா பரவாயில்ல… இப்படி வெட்டவெளியில நல்லாவா இருக்கு… என்று கவிதா சொல்ல, சரசு ஆமாமென தலையசைத்தபடி சமையல் செய்து கொண்டிருந்தாள்.
ம்ம்ம்… என் மகன் கூட கேட்டான்… அம்மா நம்மளும் போல்டா பண்ணலாம்னு… நாந்தான் வெக்கப்பட்டு டிரெஸ்ச அவுக்கற டாஸ்க்லாம் வேணாம்னு சொல்லிட்டேன்…-சரசு
கவிதா ஓவென வாயைப் பிளந்தபடி, நம்ம காமராசுவா அப்படி கேட்டான்… பாக்க பச்ச புள்ள மாரி இருக்கான்… ஆனா அம்மாவையே கேக்கறானா?
பாக்கதான் பச்ச புள்ள… உள்ள புடலங்கா சைசுக்கு நீட்டமா வச்சிட்டு அலையறானுங்க…-சரசு
புடலங்கா சைசா? நீ எப்ப பாத்த? காமராசு தெறந்து காட்டுனானா? என்று சிரித்தபடி கவிதா கேட்க,
அது வேனா உண்மைதான்… இப்பம் பசங்க எத வளக்கறானுகளோ இல்லையோ அத வளக்கறானுக…-கவிதா
அது சரி உன் ஆளு சைசு என்ன? முருங்கை காயா? புடலங்காயா?-சரசு
யாரு என் வீட்டுக்காரர் சைசா அது ரெண்டும் இல்ல… வெண்டைக்காய்… -கவிதா
அதான் கிழவி ஆட்டத்தை கலைச்சுட்டாளே… இனியொரு சான்சு கிடைச்சா விடக்கூடாது… நாமளும் பூந்து விளையாடிடனும்… என்ன சொல்ற?-சரசு
சரிதான்… முதல்ல சான்சு வரட்டும்… என்னன்னு பாக்கலாம்… நான் போய் வேலைக்கு கிளம்பறேன்… என்று கவிதா சொல்வது திரையில் தெரிந்தது.
அங்கு சோபாவில் உட்கார்ந்திருந்த அவள் கணவன் வேகமாக பேச, கண்கள் கலங்கிய படி புவனா நின்று கொண்டிருந்தாள். அவனுடைய அம்மாவாகிய கிழவி சமயற்கட்டு பக்கம் நின்று கொண்டு அவன் பேசுவதை கேட்டு கொண்டிருந்தாள். வால்யூமை கொஞ்சம் ஏற்றி வைத்தவுடன் பேசுவது கேட்க தொடங்கியது.
அம்மா உன்னோடயும் இவளோடயும் ஒரே ரோதனையாப் போச்சு… மனுஷன நிம்மதியா இருக்க விட்றீங்களா? வேலைக்கு சேந்து கொஞ்ச நாள் ஆகல. அதுக்குள்ள இவ்ளோ பிரட்சனை?
புவனா கண்கள் கலங்க பதட்டத்தில் இருந்தாள்.
ஏன்டி நீ எதுக்கு பையனோட போய் ரூம்ல கதவை சாத்திக்கிற… அர்த்த ராத்திரில பையனோட உலாவுற?
இல்லங்க… நீங்களும் நைட் டூட்டி போய்டிறீங்க… இந்த எடம் தனியாயிருக்கு. நைட் தனியா படுக்க பயமாயிருக்கறதால குமார கூட படுக்க வச்சிக்கிட்டேன்…
அவன் அவளை மவுனமாக பார்க்க,
முந்தா நாள் நைட் வயிறு ஒரு மாதிரி இருக்குன்னு குமார கூட்டிட்டு வெளிக்காட்டு பக்கம் போலாம்னு கெளம்புனா உங்கம்மா கத்தி கூப்பாடு போட்டு ஊரக் கூட்டி மானத்தை வாங்கிடுச்சு…
லேப்டாப் திரையில் பார்த்துக் கொண்டிருந்த எனக்கு, பரவாயில்ல, நல்லாவே சமாளிக்கிறா… என்று தோன்றியது.
புவனாவின் கணவன், நான் ஒரு முடிவெடுத்து இருக்கேன்… ஒரு ரெண்டு நாள் லீவு சொல்லிட்டு உங்க கூட நைட் தங்கலாம்னு இருக்கேன்… அப்பவாவது உங்க சண்டை ஓயுதா பாப்போம்… என்று சொல்ல,
எனக்கு, என்னடா இப்படி ஆயிடுச்சே… என்று தோன்றினாலும் எல்லாம் நல்லதுக்கே என்று தோன்றியது. ஒன்னுதான் இப்படி ஆகிடுச்சு, அடுத்த ரெண்டு குடும்பம் எப்படி இருக்குன்னு பாப்போம் என்று தோன்றியது.
செட் 2 கேமாராவை கிளிக் செய்தேன்
கவிதா வீட்டில் மாமனார் டிவி பார்த்துக் கொண்டிருந்தார். அவளது கணவன் ரூமில் படுத்து தூங்கிக் கொண்டிருந்தான். தங்கராஜ் காலேஜ்க்கு கிளம்பினான். கவிதாவை காணவில்லை. கிச்சன் பக்கம் கேமராவிலும் தென்படவில்லை. எங்கேப் போனாளென்று தெரியவில்லை.
செட் 3 கேமாராவை கிளிக் செய்தேன்
சரஸ்வதி வீட்டு ஹால் தெரிந்தது. அங்கும் டிவி ஓடிக் கொண்டிருந்தது. ஆனால் ஹாலில் யாரையும் காணவில்லை கிச்சன் பக்க கேமராவில் பார்த்தேன். சரஸ்வதி கிச்சனில் சமையல் செய்து கொண்டிருக்க, அருகில் மேடையில் சாய்ந்தபடி நின்று கவிதா அவளுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தாள்.
வால்யூமை கூட்ட, அவர்கள் இருவரும் பேசுவது எனக்கு கேட்கத் தொடங்கியது.
டாஸ்க்ல ஜெயிக்கனும்கிறதுக்காக இந்தளவு போவான்னு நெனைக்கவே இல்ல… ரூமுல தனியா எதாவது பண்ணுனா பரவாயில்ல… இப்படி வெட்டவெளியில நல்லாவா இருக்கு… என்று கவிதா சொல்ல, சரசு ஆமாமென தலையசைத்தபடி சமையல் செய்து கொண்டிருந்தாள்.
அதுவும் நம்ம எல்லார் முன்னாடியே மகனை கட்டி புடிச்சிக்கிட்டு என்னமா முத்தம் குடுக்கிறா… அவனும் என்னமா அம்மா உதடுனு கூட பாக்காம கவ்வி கவ்வி சப்பறான்… ரொம்பதான் தைரியம்… -கவிதா
கிழவி மட்டும் வீட்டுல இல்லனா எல்லாம் முடிஞ்சுடும் போல இருக்கு…. வீட்டுல ஆள் இருக்கும் போதே இவ்ளோ வேலை நடக்குது….-சரசு
ஏன் நீ இல்ல… உன் வீட்டுல நீயும் உம் மகனும் மட்டுந்தான்… நீங்க என்ன தறி கெட்டா போயிட்டீங்க… -கவிதா
ம்ம்ம்… என் மகன் கூட கேட்டான்… அம்மா நம்மளும் போல்டா பண்ணலாம்னு… நாந்தான் வெக்கப்பட்டு டிரெஸ்ச அவுக்கற டாஸ்க்லாம் வேணாம்னு சொல்லிட்டேன்…-சரசு
கவிதா ஓவென வாயைப் பிளந்தபடி, நம்ம காமராசுவா அப்படி கேட்டான்… பாக்க பச்ச புள்ள மாரி இருக்கான்… ஆனா அம்மாவையே கேக்கறானா?
பாக்கதான் பச்ச புள்ள… உள்ள புடலங்கா சைசுக்கு நீட்டமா வச்சிட்டு அலையறானுங்க…-சரசு
புடலங்கா சைசா? நீ எப்ப பாத்த? காமராசு தெறந்து காட்டுனானா? என்று சிரித்தபடி கவிதா கேட்க,
அதெல்லாம் ஒன்னும் இல்ல… அன்னைக்கு எதோ ஒரு டாஸ்க்குக்காக காமு டவுசர கழட்டும் போது கூடவே ஜட்டியும் கழண்டுடுச்சு… பாத்தா கருகருன்னு புடலங்கா சைசுல வெளிய வந்து விழுந்துச்சு… என்று வெட்கத்துடன் சரசு சொல்ல,
அது வேனா உண்மைதான்… இப்பம் பசங்க எத வளக்கறானுகளோ இல்லையோ அத வளக்கறானுக…-கவிதா
அது சரி உன் ஆளு சைசு என்ன? முருங்கை காயா? புடலங்காயா?-சரசு
யாரு என் வீட்டுக்காரர் சைசா அது ரெண்டும் இல்ல… வெண்டைக்காய்… -கவிதா
உன் வூட்டு ஆளு சைச யாரு கேட்டா? உன் ஆளு தங்கராசு சைசக் கேட்டேன்… -சரசு
தங்கராசு ஒன்னும் கொறஞ்சவன் இல்ல… புடலங்காதான்… ஒருநாள் காட்டு வேலைக்கு போயிட்டு சைக்கிள்ல வரும்போது பின்னாடி உக்காந்துட்டு வர்றேன்… ஏத்தத்துல ஏறயில கெட்டியா புடிக்க சொன்னான்னு இடுப்புல கையை போட்டேன்... கிரிப்புக்காக தொடையில புடிக்கப் போக, டபக்குன்னு அத புடிச்சுப்புட்டேன்… பயபுள்ள கைலி மட்டுந்தான் கட்டியிருந்தான்… உள்ள ஒன்னும் போடல போல… சைசு பெருசாதான் இருந்துச்சு…- கவிதா
என்ன இருந்து என்ன புண்ணியம்… டாஸ்க்ல செயிக்க முடியலயே…- சரசு
நாம கூச்சப்பட்டு டாஸ்க்க விட்டுட்டோம்… அவ வெக்கத்த விட்டுட்டு மகனோட எங்கயோ போயிட்டா… பரிசும் வின் பண்ணிருவா போலருக்கு…- கவிதா
அதான் கிழவி ஆட்டத்தை கலைச்சுட்டாளே… இனியொரு சான்சு கிடைச்சா விடக்கூடாது… நாமளும் பூந்து விளையாடிடனும்… என்ன சொல்ற?-சரசு
சரிதான்… முதல்ல சான்சு வரட்டும்… என்னன்னு பாக்கலாம்… நான் போய் வேலைக்கு கிளம்பறேன்… என்று கவிதா சொல்வது திரையில் தெரிந்தது.