Incest தாயும் தாயாக போகும் மகளும்

[SamarSaran]

சென்ற பகுதியின் தொடர்ச்சி... 

வசந்தியின் கை அவளின் ஈரமான புண்டையில் வைத்து தடவி சுகத்தை அனுபவித்து உச்சத்தை அடைந்த சமயத்தில் வெளியில் இருந்து 'யம்மா' வனிதாவின் குரல் கேட்க பதற்றத்துடன் சுதாரித்து கையை எடுத்து பார்க்க விரல்கள் எல்லாம் அவளின் மதனநீராக இருந்தது. அதை தன் பாவடையில் துடைத்துக் கொண்டாள். வனிதா அப்போது தான் தன் வீட்டின் உள்ளே நுழைக்கிறாள். 

வனிதாவின் கண் பார்வை நேராக வசந்தியின் விரல்களை தான் ஊடுருவி பார்த்தது. தன் மகள் உள்ளே போனதும் தன் விரல்களை பார்த்தாள். விரலில் ஈரம் இல்லையென்றாலும் மதனநீரின் வாசனை அப்பட்டமாக வந்தது. இந்த வாசனை வைத்து தான் தன் விரல்களை மகள் பார்த்திருக்கிறாள் என நினைக்கும் போதே வசந்தி ஒரு வினாடி பகிர் என்றது.   நாக்கெல்லாம் வறண்டு போய்விட்டது. 

"வனிம்மா கொஞ்சம் தண்ணீ கொண்டு வந்து குடு டி." சொல்ல 

வனிதா "ஏன் நீயே உள்ள வந்து குடிக்கமாட்டியா?" என்றாள். 

"இல்லடி அம்மா வேலை செஞ்சனால கொஞ்சம் அலுப்பா இருக்குடி அதான் உன்ன கேக்குறேன்."

"ஆமா. ஆமா.. நீ பாக்குற வேலைக்கு அலுப்பான தான இருக்கும்" தன் அம்மாவை குத்திக் காட்டும் விதமாக பேசினாள். 

தன் மகள் அப்படி பேசினாலும் வசந்தி அமைதியாகவே இருந்தாள். ஓரிரு நிமிடம் வரை இருவரும் எந்த ஒரு பேச்சும் பேசிக் கொள்ளவில்லை. பின் வனிதாவே தன் அம்மாளுக்கு ஒரு சொம்பில் தண்ணீர் கொண்டு வந்து குடுத்தாள். வசந்தி அதை குடித்துவிட்டு குளிக்க தயாரானாள்..

வசந்தியிடம் "பால் பாக்கெட் டீ தூளும் வாங்கி வந்து இருக்கேன். கொஞ்சம் டீ போட்டு குடு."

"சரி நீ பால்ல அடுப்புல வச்சு செத்த பாத்துக்கோ. குளிச்சிட்டு மட்டும் வந்திடுறேன்" சொல்லி விட்டு வசந்தி அந்த காம்பவுண்ட்க்குள் இரு வீட்டுக்கும் பொதுவாக இருக்கும் பாத்ரூமில் நுழைந்துக் கொண்டாள். 

வனிதா பாலை அடுப்பில் வைத்து விட்டு வந்து ஹாலில் உட்காந்து இருந்தாள். அந்த சமயம் பார்த்து சரண் வீட்டிற்குள் வர அவனை பார்த்து 

"என்ன சார் புதுசா வீட்டுக்குள்ள எல்லாம் வந்து இருக்கீங்க? என்ன விசயம்?"

"ஏன் விசயம் இருந்தா தான் உன் வீட்டுக்கு வரனுமா? உன்ன பாக்க கூட வரலாம்ல"

"அட பாருடா.. சரி உட்காருங்க. அடுப்புல பால் இருக்கு பாத்திட்டு வந்திடுறேன்" சொல்லி வனிதா வீட்டின் அடுப்பங்கரைக்குள் சென்றாள்.. இரண்டு, மூன்று நிமிடங்கள் கழித்து திரும்பி வந்து சரண் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து அவனுடன் பேச ஆரம்பித்தாள். 

"என்ன சார் பால் காய்ச்சிட்டேன் குடிக்கிறிங்களா?" கேட்க 

"பால் குடிக்கிறேன். ஆனா காய்ச்சாத பால் தான் வேணும் கிடைக்குமா?"

"காய்ச்சாத பாலுக்கு நா எங்க போறது?" 

"நீ எங்கையும் போக வேணாம். அதான் உன் நைட்டிக்குள்ள ஒன்னுக்கு ரெண்டா பால் மடி இருக்கே. அதுல பால் வரும்ல. அத குடுக்கலாம்ல மாமாவுக்கு."

"அதுவா.. அதெல்லாம் குடுக்க முடியாது."

"ஏன் வனி.. முடியும் மனசு வச்சா முடியாமலா போகும். அதெல்லாம் முடியும்."

"ஏய் சும்மா இரு மாமா.. அம்மா காதுல விழுந்திட போகுது."

"அதெல்லாம் விழுகாது வனி. உனக்கு ஓகே வா சொல்லு." 

"ம்கூகும்.. என்னால முடியாது."

"அப்போ நானே கையை விட்டு எடுத்து பீச்சி குடிச்சுக்கவா?"

"அய்யா சாமி ஆள விடு.. இப்ப உன் அக்கா வந்திடும் அது கையால உனக்கு டீ குடுக்கும் அத குடிச்சிட்டு கிளம்பு."

"அப்போ நீ பால் தரமாட்ட."

"தரமாட்டேன். தரமாட்டேன்.."

"சரி கடைக்கு போனியே பெரிய சைஸ் கேரட் முள்ளங்கி இருந்துச்சா.? அத வாங்கிட்டியா?" 

"அய்யோ மாமா சும்மா இரு. அதெல்லாம் வாங்கல. புடலங்காய் தான் வாங்கி இருக்கேன் நீயே பாரு" வனிதா காய்கறி கூடையை எடுத்துக் காட்டினாள்.. 

"அட ஆமா. கேரட் முள்ளங்கி விட பெரிய சைஸ் புடுச்சிட்ட போல." சொல்ல  

வனிதா சரணின் கையில் ஓங்கி குத்தியபடி "ஏய் சும்மா இருக்கமாட்டியா? அம்மா வந்திட போகுது" சொல்லி முடிப்பதற்குள் வசந்தி ஈரப்பாவடையுடன் வீட்டிற்குள்ளே வேகமாக வந்தாள் வசந்தி. 
வீட்டின் உள்ளே வந்தவள் சரண் உட்கார்ந்து இருப்பதை பார்த்து ஒரு வினாடி அதிர்ச்சி ஆனாள். ஆனால் அங்கு நிற்காமல் நடந்து அடுப்பங்கரைக்குள் நுழைந்துக் கொண்டாள். 

வசந்தி அடுப்பங்கரைக்குள் நுழைவதற்குள் சரணின் கண்கள் வசந்தியின் முழுவதுமாக உள்வாங்கிவிட்டது. 45 வயதில் இன்னும் கட்டுக்குழையாமல் செழிப்பான அழகோடு இருப்பதை பார்த்து ஆச்சரியப்பட்டான். அவள் கையில் பாவடையை இறுக்கப் பிடித்தபடி வரும் போது செழிப்பான பப்பாளி முலைகளின் வடிவம் இரண்டும் அந்த பாவடைக்குள் தெளிவாக தெரிந்தது. அதுமட்டுமல்லாம் அவளின் அகன்ற பெரிய சூத்தும் அந்த பாவடைக்குள் தெரிந்தது. தடித்த கை கால்கள் இரண்டில் இருந்து நீர் சொட்ட சொட்ட அவனை கடந்து நடந்து சென்றாள்.

ஒரு ஆணின் முன்னால் தன் அம்மா இப்படி அரைநிர்வாணமாக வந்தது வனிதாவிற்கும் சங்கடமாக தான் இருந்தது. சரண் வந்திருப்பதை தானாவது போய் சொல்லியிருக்க வேண்டும் என தோன்றியது. சில வினாடிகள் அந்த வீட்டில் நிசப்தமே நிலவியது.

அடுப்பங்கரையில் இருந்தபடியே வசந்தி, "வனிம்மா அந்த சேலை, ஜாக்கெட், பாவாடை எல்லாம் கொஞ்சம் எடுத்திட்டு வந்து அம்மாட்ட குடுடி" சொல்ல வனிதாவும் வேகமாக எழுந்து புடவை கொண்டு போய் குடுத்துவிட்டு வந்து உட்கார்ந்தாள். அவளுக்கும் இந்த சூழ்நிலையில் எப்படி பேசுவது என சிறு தயக்கம் இருந்தது. அதனாலே அவளும் அமைதியாக இருந்தாள். 

வசந்தி தான் வேகமாக புடவையை கட்டிக் கொண்டு வந்து, 

"என்னய்யா இப்ப தான் வீட்டுக்குள்ள வரனும் தோணியிருக்கு போல" சரணிடம் பேச்சு குடுத்து அங்கு நிலவிய அமைதியான சூழ்நிலையை மாற்றினாள். 

"அய்யோ அப்படியெல்லாம் இல்லக்கா. நீயும் காலையில வேலைக்கு போய்டுற. நானும் போய்டுறேன். வரதுக்கு நேரமே இல்ல." சொல்ல

"வனிதா சாருக்கு இப்ப மட்டும் வரதுக்கு நேரம் எப்படி கெடைச்சது."

"அட இவ ஒருத்தி செத்த சும்மா இருடி."

"இங்க பாருங்க உங்கள ஒன்னு சொன்னதும் உங்க அக்காக்கு வர கோவத்த"

"அது அப்படிதான்டி. நீ செத்த இருய்யா.. டீ போடுறேன். குடிச்சிட்டு போவ" வசந்தி சொல்லிவிட்டு அடுப்பங்கரைக்குள் சென்றுவிட்டாள்

"உன் தம்பிக்கு டீ எல்லாம் வேணாமா. பால் தான் வேணுமா?" சொல்லிவிட்டு வாய்க்குள்ளே சிரித்துக் கொண்டாள். 

"அப்படியா சரிடி. இந்தா கொண்டு வரேன்" வசந்தியும் ஒரு டம்ளரில் பாலை ஊற்றி கொண்டு வந்து குடுத்தாள்..

"வனிம்மா நீயும் பாலே குடிச்சுக்கிறியா?" இன்னும் சமைக்கிற வேலை இருக்கு. 

"சரி எடுத்துட்டு வா" சொல்ல இரண்டு டம்பளரில் கொண்டு வந்து ஒன்றை வனிதாவிடம் குடுத்துவிட்டு அவளும் அங்கே உட்கார்ந்து பேசியபடி பாலை குடித்தாள். சரண் இருவரின் முலையை வெறித்து பார்த்தபடியே அந்த சூடான பாலை குடித்தான். 

வசந்தி சமையல் வேலைகளை எல்லாம் முடித்துவிட்டு வந்து வெளியை வந்து சரண் இருக்கினா என எட்டி பார்த்தாள். அவன் இல்லை என்றதும் மீண்டும் உள்ளே சென்று விட்டாள். 

அன்று இரவு சாப்பிட்டு வந்த படுத்த வசந்தி அசதியில் தூங்கிவிட்டாள். நள்ளிரவில் கதவு தட்டப்படும் சத்தம் கேட்டு முழித்தாள். அப்போது தான் அவளுக்கு சுப்பிரமணி வர சொன்னானே என்ற நியாபகமே வந்தது. இப்போது கதவு தட்டுவதும் அவனாக தான் இருக்கும். படுத்திருந்தவள் எழுந்து உட்கார்ந்து தன் மகளை பார்த்தாள். அவள் நன்றாக அசந்து தூங்கிக் கொண்டியிருந்தாள். அவளுக்கு சத்தம் கேட்காதவாறு எழுந்து சென்று கதவை திறந்தாள். 

"என்ன தூங்கிட்டியா?" லேசான கோபத்துடன் கேட்டான் சுப்பிரமணி. வசந்தி அவளின் சரிந்திருந்த அவளின் முந்தானை சரி செய்தாள். 

"ஆமா. அசதியில படுத்தவ. அப்படியே தூங்கிட்டேன்."

"சரியா போச்சு போ. நீ வருவனு களத்து மேட்டுல உனக்காக காத்திட்டு இருந்தேன்." 

"ஐயோ தூங்கி தொலைஞ்சிட்டேன்."

"சரி. உன் பொண்ணு என்ன பண்றா?" 

"உள்ளே எட்டி பார்த்து அவளா. அவ அசந்து தூங்குறா?"

"கதவை சாத்தியபடி சரி நடய்யா வரேன்."

"எங்க போக.. நேரம் ஆச்சு.. இங்கே வச்சு பண்ணிட்டு போறேன்." 

"இங்கையா. இங்க வேணாம் புள்ள முழிச்சிட்டா வம்பா போய்டும்" என பயத்தில் சொன்னாள்.. 

"அதலாம் முழிக்கமாட்டா."

"இந்த வம்பே வேணாம். இங்க திண்ணைல வேணா வச்சுக்கலாம்" சொல்லிவிட்டு கதவை மெதுவாக சத்தம் வராமல் மூடினாள்.. 

"இரு.. ஒன்னுக்கு மட்டும் போய்ட்டு வந்திடுறேன்." சொல்லி பாத்ரூமிற்குள் நுழைந்தாள். 

பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்தவளை சுப்பிரமணி சுவற்றில் சாய்த்து இறுக்கி அணைத்தான். அவளின் முந்தானையை விலக்கி கனத்த முலைகளை கையால் பிசைந்தபடி இன்னொரு கையால் அவளின் புண்டையை புடவையோடு கசக்கினான். 

வசந்தியும் காம உணர்ச்சியில் அவனை தன்னோடு இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டாள். அவளின் சூத்தில் கை வைத்து அழுத்தி பிசைய முன்னே வந்து அவளின் புண்டை வைத்து சுண்ணியின் மீது இடித்தாள். ஆனால் அவனுக்கோ பொறுமை இல்லை என தோன்றியது. 

"இந்தா வேகமாக ரெண்டு ஊம்பு ஊம்பிவிடு" சொல்லி அவளின் தோள்பட்டையை பிடித்து அழுத்த அவளும் அவனின் முன்னே உட்கார்ந்து கைலியை விலக்கி ஜட்டியில் அந்த கருத்த சுண்ணியை வெளியே எடுத்து வேகமாக குலுக்கினாள். சுருங்கி போய் சுண்ணி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக விறைக்க அதை அப்படியே வாயில் வைத்து ஊம்ப ஆரம்பித்தாள். 

வசந்திக்கு இவனின் கருத்த சுண்ணியை ஊம்புவது என்றால் பிரியம். அதை ஆசையுடன் கையில் பிடித்து வாயில் வைத்து உள்ளே தொண்டை விட்டு நன்றாக ஊம்பினாள். அவனும் இவளின் ஊம்பம் சுகத்தில் 'ஆஹாஹா' முனங்கினான். 

அவனின் சுண்ணியை வாயில் வைத்து இடித்து ஓக்க வசந்தியும் அதற்கேற்ப வாயை திறந்தபடி கொட்டைகளை நன்றாக பிசைந்துவிட்டாள். இவளை இப்படியே விட்டால் இரவு முழுவதும் கூட ஊம்புவாள் என அவனுக்கு தெரியும். அதனாலே அவனின் சுண்ணியை வேகமாக வாயில் இருந்து உறுவினான்..

வசந்தியை படுக்க சொன்னதும் அவளும் திண்ணையில் தலை வைத்து படுத்தாள். சேலையை இடுப்புக்கு மேலே தூக்கிவிட்டாள். அவனும் அவளின் உடம்பு மீது படர்ந்து கனத்த சுண்ணியை அவளின் புண்டையின் மீது வைத்து அழுத்தினான். ஏற்கனவே பழக்கபட்ட புண்டை என்பதால் வெகு சுலபமாக உள்வாங்கி கொண்டது. கால்களை மடக்கி வைத்துக் கொண்டாள். 

அவளின் உதட்டில் முத்தமிட்டு எடுத்த எடுப்பிலேயே வேகமாக க்க ஆரம்பித்தான். அவளோ "மெல்லய்யா" முனங்கினாள். ஆனால் அவனுக்கு இருந்த கடுப்பிலும் வெறியிலும் அவள் சொல்வதை காதில் வாங்காமல் முலையை இறுக்கி அழுத்தியபடி ஓப்பதிலே குறியாக இருந்தான். அவளும் காலை இன்னும் கொஞ்சம் நன்றாக விரித்து அவனை அணைத்தபடி அவனின் குத்துக்களை அமைதியாக வாங்கிக் கொண்டிருந்தாள். சில நிமிடங்களே அவனின் அலறலுடன் சுண்ணியிலிருந்து விந்து அவளின் புண்டைக்குள் பாய்ந்தது. பின் அவளின் முலை மீது சரிந்து படுத்தான். அவனுக்கு வேகமாக மூச்சு வாங்கியது. 

"என்ன இன்னிக்கு இவ்வளோ வேகம்?" என கேட்டாள்.. 

"உன் மேல அவ்ளோ கொல வெறிடி. அதான்" சொல்லியவாறு அவளை விட்டு விலகி எழுந்தான். 

"போதுமா?"

"ம்ம்."

"இன்னிக்கு சீக்கிரமே முடிஞ்சிடுச்சு." 

"நேரம் இல்லடி. ஒன்பது மணிக்கு வீட்டில இருந்து வந்தேன். இன்னும் வீட்டுக்கு போகல. என் பொண்டாட்டி வேற சமாளிக்கனும். உன்னால இன்னிக்கு செம கடுப்புடி." 

"நா என்ன பண்ண? தூங்கிட்டேன்."

"நல்லா தூங்கின." சொல்லியபடி எழுந்து கைலியை கலட்டி நன்றாக கட்டியபடி வெளியில் ஆட்கள் நடமாட்டம் இருக்கிறதா என ஒரு பார்வை பார்த்துவிட்டு வெளிக்கதவை திறந்து வெளியே போனான். 

சுப்பிரமணி என்ன தான் வேகமாக செய்திருந்தாலும் வசந்திக்கு இன்னும் அரிப்பு அடங்கிய பாடில்லை. அவளின் இந்த நிலைமைக்கு அவளே தான் காரணம் என்பதால் தன்னை தானே சமாதானம் செய்துக் கொண்டாள். தன் ஜாக்கெட்க்குள் வைத்திருந்த 'கணேஷ்' பான்பாக்கை எடுத்து கொஞ்சம் உள்ளங்கையில் கொட்டி உருட்டி தன் உதட்டுக்குள் வைத்துக் கொண்டு அங்கையே உட்கார்ந்துவிட்டாள்.

இரண்டு நிமிடத்தில் சரண் அவன் வீட்டில் இருந்து வெளியே வந்தான். வசந்தியை பார்த்து, 

"என்னக்கா வெளியல வந்து உட்கார்ந்து இருக்க"

"ஆமாய்யா." மெல்ல சிரித்தாள். சரண் பாத்ரூம் போய்ட்டு வந்து அவளின் பக்கத்திலே உட்கார்ந்தான். 

"என்னக்கா தூக்கம் வரலையா?"

"ம்ம். ஆமாய்யா அதான் கொஞ்சம் காத்தாட வந்து உட்கார்ந்திட்டேன்."

"சரி.. வந்து போனது யாருக்கா உனக்கு தெரிஞ்சவரா?" கேட்க வசந்திக்கு பகிர்ரென்று உடல் வெலவெலத்து அவனை திரும்பி பார்த்தாள்.

இனியும் இவர்கள் வருவார்கள்...