15-12-2022, 12:20 AM
இனி …
Update 01
பூஜிதா எனும் இந்த பேரழகியை கட்டி ஆளப்போகும் வாய்ப்பு, அவளுடைய தந்தையாகிய எனக்கே கிடைக்கப் போவது உறுதி என்ற சந்தோஷத்துடன் அன்றிரவு தூங்கி விட்டேன்.
காலையில் கண்விழித்துப் பார்க்கும் போது மணி 8.30. எனதருகில் என் ஆசை மகள் நைட் அடித்த சரக்கின் தாக்கத்தில் ஆடைகள் விலக அலங்கோலமாய் தூங்கிக் கொண்டிருந்தாள். அவள் நேற்று அணிந்திருந்த பாவாடை மேலேறி அவளுடைய வழவழப்பான தொடைகளை எனக்கு விருந்தாக்கியது. மேலே போட்டிருந்த டாப்ஸ் கழுத்தருகில் அகன்று அவளுடைய முலைப்பிளவை எனக்கு காட்டியது.
இரு மாதங்களுக்கு முன்பு யாராவது என் மகளை இரசிப்பதாக சொல்லியிருந்தால் நான் அவர்கள் மீது கோபப்பட்டிருப்பேன். ஏன் அவர்களை அடித்து கூட இருப்பேன். என்னடா அம்மாவை காதலித்தவன், அம்மா மகன் உறவை ஆதரிப்பவன் இவ்வாறு பேசுகிறானே என்று தோன்றுகிறதா? நான் அம்மாவை நேசித்திருந்தாலும் அப்பா மகள் உறவை யோசித்தவன் இல்லை. என் மகள் என்னுடைய இரகசியத்தை கண்டுபிடிக்கும் வரை எனக்குள் அந்த எண்ணம் வந்ததே இல்லை. அந்த விஷயத்தை எந்த பாதிப்பும் வராமல் அவள் கையாண்ட விதமும், அதனில் பங்கெடுத்துக் கொள்ள அவள் காட்டிய ஆர்வமும்தான் என் பார்வையை மாற்றியது. நேற்றைக்கு முன்பு வரை புவனா குமார் கலவி காட்சியை பார்க்கும் போது அவள் அருகில் இருந்தும், அவள் தன் புஸ்ஸியில் கை போடுவது தெரிந்தும் நானாக எந்த முன் முயற்சியும் எடுக்காமல் இருந்தேன்.
தானாக கனியும் பழம்தான் சுவை அதிகம், தடியால் அடித்து பழுக்க வைக்கும் பழம் சுவைக்காது என்பது பழமொழி. அதற்கேற்ப தானாக கனிய வேண்டும் என என் உள்மனது விரும்பியது. அதற்கேற்றாற் போல் புவனாவும் குமாரும் டாஸ்க்கை வெளியே வெட்டவெளியில் செய்ய, அப்போது கரண்ட் கட்டாக, எங்களுக்குள் இருந்த தயக்கம் நீங்கி, தடைகள் அகன்று, மோகத்தீ பற்றி கொள்ள இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் முத்தமிட்டு, உதட்டை சப்பி, நாக்கோடு நாக்கை விளையாட காமம் தொடங்கியது. கரண்ட் மீண்டும் வராமல் போயிருந்தாலோ, கிழவி கத்தாமல் போயிருந்தாலோ இன்னும் அடுத்தக் கட்டத்திற்கு போயிருக்கலாம். ஆனால் அது நிகழவில்லை.