11-12-2022, 10:07 AM
(This post was last modified: 11-12-2022, 10:08 AM by Latharaj. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
மறுநாள் காலை, எழும்போதே மனம் மிக இனம் புரியாத சந்தோஷமும், உற்சாகமும் கொடுக்க, கட்டிலில் படுத்தபடியே நினைவுகளை அசைபோட்டேன். "சே.... இதே மாதிரி.... மென்மையா என் பொண்டாட்டிக்கும் பண்ணியிருந்தால், இந்நேரம் என் காலை சுற்றிக்கொண்டு இருப்பாள். பரவாயில்லை..... அவளும் என்னை மாதிரி புதுப்புது அனுபவங்கள் கிடைக்கட்டுமே" என்ற நினைப்பே எனக்கு கிளுகிளுப்பை தந்தது.
கம்பெனிக்கு கிளம்பு ஆயத்தமாகி போகும்போது, சாந்தி "சார்" என்று "டாடா" கொடுத்துவிட்டு, வெட்கத்தில் வீட்டிற்குள் ஓடி ஒளிந்துகொண்டாள். தீடீரென எனக்கு ஒரு புரியாத விஷயம்நினைவுக்கு வந்தது.
"நேற்று அவளை தொடும்வரை "சார்" என கூப்பிட்டவள்...... தொட்டவுடன்...." மாமா" என கூப்பிடுறாளே........இத்தனைக்கும் என்னை விட மூணு வயசு பெரியவள், நானே அவளை அக்கானு கூப்பிடலாம்னு இருந்தேன்....... சரி இதை மெதுவாக கேட்டுக்கலாம்"
கம்பெனியில் சாந்தியின் நினைப்பாகவே இருக்க ,வேகவேகமாக என்னுடைய வேலையை முடித்துக்கொண்டு சீக்கிரமாகவே வீட்டுக்கு வந்துவிட்டேன்.
சாந்தியின் வீட்டு கதவு சாத்தியிருந்த நிலையில், "தட்டலாமா... வேண்டாமா" என்ற நினைப்பில், "ம்ஹ்ம்" என்று பலமாகவே கனைத்து, என் வீட்டிற்குள் நுழைய, பின்னாடியே ஓடிவந்தாள்.
"சார், வந்துட்டீங்களா?" புன்னகையுடன் கேட்க ......திருப்பியும் "சார்அ" .......என்று நினைத்து, "இப்பதான் வந்தேன்" என சொல்ல, என்னருகே வந்து என் சட்டையை பிடித்து, "சார், காலையிலிருந்து உங்க நினைப்பாவே இருந்துச்சு... எப்ப வருவீங்கன்னு காத்துட்டு இருக்கேன் தெரியுமா?" என மெல்லிய குரலில் கிசுகிசுக்க, எனக்கு உள்ளம் குதுகுலமானது
"சா,ர் எங்க வீட்டுக்கு வாங்க, உங்களுக்காக பாயசம் பண்ணி வச்சிருக்கேன்"
"சரிம்மா, சட்டைய விடு. டிரஸ் மாத்திட்டு வந்துறேன்"
"ம்ஹ்ம், இப்படியே வாங்க, உங்க வேர்வை வாசனை எனக்கு வேணும்" என குழந்தையை போல் அடம்பிடிக்க நான் அவளின் பின்னாடியே சென்றேன்.
நான் அவளின் பின்னாலயே போக, தலை நிறைய மல்லிகை பூ வைத்து, பின்னழகு குலுங்க போவதை பார்த்து மனம் சந்தோஷத்தில் ரசிக்க உரசியவாறே நடந்தேன்.அங்கு என்னை சேரில் உட்காரவைத்துவிட்டு பாயசத்தை கொண்டு எனக்கு ஊட்ட
கம்பெனிக்கு கிளம்பு ஆயத்தமாகி போகும்போது, சாந்தி "சார்" என்று "டாடா" கொடுத்துவிட்டு, வெட்கத்தில் வீட்டிற்குள் ஓடி ஒளிந்துகொண்டாள். தீடீரென எனக்கு ஒரு புரியாத விஷயம்நினைவுக்கு வந்தது.
"நேற்று அவளை தொடும்வரை "சார்" என கூப்பிட்டவள்...... தொட்டவுடன்...." மாமா" என கூப்பிடுறாளே........இத்தனைக்கும் என்னை விட மூணு வயசு பெரியவள், நானே அவளை அக்கானு கூப்பிடலாம்னு இருந்தேன்....... சரி இதை மெதுவாக கேட்டுக்கலாம்"
கம்பெனியில் சாந்தியின் நினைப்பாகவே இருக்க ,வேகவேகமாக என்னுடைய வேலையை முடித்துக்கொண்டு சீக்கிரமாகவே வீட்டுக்கு வந்துவிட்டேன்.
சாந்தியின் வீட்டு கதவு சாத்தியிருந்த நிலையில், "தட்டலாமா... வேண்டாமா" என்ற நினைப்பில், "ம்ஹ்ம்" என்று பலமாகவே கனைத்து, என் வீட்டிற்குள் நுழைய, பின்னாடியே ஓடிவந்தாள்.
"சார், வந்துட்டீங்களா?" புன்னகையுடன் கேட்க ......திருப்பியும் "சார்அ" .......என்று நினைத்து, "இப்பதான் வந்தேன்" என சொல்ல, என்னருகே வந்து என் சட்டையை பிடித்து, "சார், காலையிலிருந்து உங்க நினைப்பாவே இருந்துச்சு... எப்ப வருவீங்கன்னு காத்துட்டு இருக்கேன் தெரியுமா?" என மெல்லிய குரலில் கிசுகிசுக்க, எனக்கு உள்ளம் குதுகுலமானது
"சா,ர் எங்க வீட்டுக்கு வாங்க, உங்களுக்காக பாயசம் பண்ணி வச்சிருக்கேன்"
"சரிம்மா, சட்டைய விடு. டிரஸ் மாத்திட்டு வந்துறேன்"
"ம்ஹ்ம், இப்படியே வாங்க, உங்க வேர்வை வாசனை எனக்கு வேணும்" என குழந்தையை போல் அடம்பிடிக்க நான் அவளின் பின்னாடியே சென்றேன்.
நான் அவளின் பின்னாலயே போக, தலை நிறைய மல்லிகை பூ வைத்து, பின்னழகு குலுங்க போவதை பார்த்து மனம் சந்தோஷத்தில் ரசிக்க உரசியவாறே நடந்தேன்.அங்கு என்னை சேரில் உட்காரவைத்துவிட்டு பாயசத்தை கொண்டு எனக்கு ஊட்ட