అభిమాని

[k3vv3]

అభిమాని
-    రత్నాకర్
ఊహించని ఈ విజయపు ఆనంద కోలాహలాల మధ్యన ఊపిరి తీసుకోవడం కూడా కష్టంగా అనిపిస్తుంది అతుల్య విహారికి. వారం క్రితం వరకూ సినిమా ఇండస్ట్రీలో ఎవరికీ పరిచయం లేని మొహం. ఒక సూపర్ స్టార్ కొడుకుగా తప్ప పాత్రికేయులకు కూడా పరిచయం లేని పేరు.
 తను సంపాదించుకున్న ఫారిన్ డిగ్రీలు, తండ్రి సంపాదించిన స్టూడియోలు, హోటల్స్, కంపెనీలు, వ్యాపారాలు, ఆస్తులు ఎన్ని ఉన్నా తనకంటూ వ్యక్తిగతంగా ఎలాంటి పేరు ప్రఖ్యాతులు, గుర్తింపు లేక తన ఉనికిని నిలుపుకునే అవకాశం కోసం వెంపర్లాడుతున్న ఒక తండ్రి చాటు బిడ్డ నేడు బాక్సాఫీస్ రికార్డులు సృష్టించే మొనగాడు అయ్యాడు. కేవలం తన తండ్రి స్టార్ ఇమేజితో కాకుండా సినీ విమర్శకుల చేత కూడా ఆహా అనిపించాడు, ప్రేక్షకుల చేత ఔరా అనిపించాడు.
 ఏ కాలేజీ క్యాంటీన్ లో ముచ్చట్లైనా, ఏ సోషల్ మీడియాలో ఛాట్టింగైనా, ఏ కేఫ్ లో బాతాకానైనా, యూత్ నోటి వెంట ఒక్కటే మాట.
 "అబ్బ యాక్షన్ సినిమాని మన ఇండస్ట్రీకి పరిచయం చేశాడు. ఫైటింగ్స్ స్టెంట్స్ ఇలాగే చేయాలి అనే బెంచ్ మార్క్ ని, గ్రాఫిక్స్ లేకుండా కూడా యాక్షన్ సినిమాలు చేయొచ్చు అనే ట్రెండ్ ని సెట్ చేసాడు రా,
యాక్షన్ సినిమాల దాహం తీరాలంటే హాలీవుడ్ సినిమాలు చూడాలనే మైండ్ సెట్ ని మార్చే సినిమాను తీసి చూపించాడురా" అనే మాటలే ఎక్కడ విన్నా.
 ఏ వార్త పత్రికలో సినిమా కాలమ్ ని చూసినా అతుల్య ఫోటోలే.. అతుల్య స్టెంట్సే అతుల్యాని గురించిన వార్తలే..
సినిమా పత్రికలు, మ్యాగజైన్స్ గురించి చెప్పాల్సిన పనే లేదు. మొత్తం పొగడ్తలతో ముంచెత్తాయి. అవన్నీ చూసి పుత్రోత్సాహంతో మురిసిపోతున్నాడు ఆనంద్ బాబు విహారి.
 
 ★ ★ ★
 
 అరేయ్ ఇంక నా వల్ల కాదురా నాకు ముందు నుంచీ యాక్షన్ సినిమాలు అంటే పరమ చిరాకు. కేవలం నీకోసం ఇప్పటికే మూడుసార్లు వచ్చాను. నేను రానని మొత్తుకుంటే నేను లేకుండా ఇప్పటికే నువ్వూ మూడుసార్లు చూశావు. అయినా సినిమా అయిపోయి శుభం కార్డు పడిన తరువాత 18వ సెకండ్ లో ఎనిమిది మంది పేర్లతో కలిపి వచ్చే నీ పేరుని చూసుకోవడానికి ఇంత ఆతృత ఏంట్రా నీకు?"
 మనసు చివుక్కుమన్నది సంపత్ కి.
వ్యక్తిగతంగా తనంటే ఇష్టం స్నేహం ఉన్నా తనలో ఉన్న నైపుణ్యాన్ని తన స్నేహితుడు గుర్తించనందుకు కాస్త బాధగా అనిపించినా అదేది పట్టించుకొనట్టుగా నవ్వుతూ బాయ్ చెప్పి సెకండ్ షో సినిమాకి వెళ్ళిపోయాడు.
సంపత్ సినిమాలలో చేస్తున్నాడు అంటే ఎవరూ నమ్మరు. ట్రాలీ నెట్టడమో, లైట్ బాయ్ గా చేస్తున్నాడో అనుకుంటారు. హీరోకి యాక్షన్ సీన్లలో డూప్ గా చేస్తున్నాడు అంటే అతని దగ్గరి స్నేహితుల కూడా నమ్మరు.
ఈమధ్య జనాలు తెగ పొగుడుతున్న సినిమాలో అత్యంత సాహసోపేత యాక్షన్ సీన్లలో హీరోకి డూప్ గా చేసింది తనే అని చెప్పుకునే అవసరం లేదు, చెప్పినా పట్టించుకునే వాళ్ళు లేరు. తన పేరుని వెండి తెర మీద చూసుకోవడం మాత్రం సంపత్ కి బాగా నచ్చింది.
 
 ★ ★ ★ ★ ★
 
 "అలాగే సార్.. అలాగే సార్.. నేను చూసుకుంటాను సార్..,
సార్.. సార్.. నేను ఉన్నాను కదా సార్.
చిన్నబాబు ఏమి చేయనవసరం లేదు మొత్తం నేను చూసుకుంటాను సార్.. మీరు నిశ్చింతగా ఉండండి" స్టెంట్స్ మాస్టర్ కమలాకర్ ఆనంద్ బాబుని కాకా పడుతున్నాడు.
ఎన్నో పెద్ద పెద్ద ప్రాజెక్టులు చేసిన అనుభవం, ప్రస్తుతం ఇండస్ట్రీలో ఉన్న పెద్ద హీరోలందరితో కలిసి పని చేసిన మంచిపేరు ఉన్నా కూడా ఇండస్ట్రీ టాప్ హీరో కొడుకుని తన చేతుల మీద పరిచయం చేసిన ఘనత మరో మైలురాయిగా నిలిచిపోతుంది అనేది ఆతని అభిలాష.
ఎన్నో సక్సెస్ లు కమలాకర్ పేరున ఉన్నా కోపిష్ఠి, ఓపిక లేనివాడు అనే ముద్ర కూడా ఉంది - అదే ఆనంద్ బాబు భయం కూడా.
డ్రామా, కామెడీ, పాటలతో 90% సినిమా పూర్తి అయింది, యాక్షన్ / ఫైటింగ్ సీన్లు మిగిలి ఉన్నాయి. హీరోకి తొలిపరిచయం సినిమా కాబట్టి చాలా చాలా రీస్కీ సీన్లు ఆలోచించాడు స్టెంట్ మాస్టర్.
మొదటి రెండు రోజులు గిరికొండ ప్రాంతపు చిట్టడవిలో షూటింగ్ బాగానే జరిగింది కానీ.. ఇదివరకు ఎప్పుడూ అంతటి శారీరక శ్రమ అలవాటు లేని అతుల్య చాలా ఇబ్బంది పడుతున్నాడు. కార్వాన్ ఉన్నా.. ఇంటర్నెట్, ఫోన్ సిగ్నల్స్ లేవు. అక్కడ ఉన్న 30 మంది మొహాలే చూడటం. అక్కడ ఉండే దోమలు, అడవిలో వచ్చే ఒకరకమైన వాసన అతుల్యని అసహనానికి గురిచేస్తున్నాయి.
 మరుసటి రోజు ఉదయం 4:30కి సెట్ రెడీ చేసి కమలాకర్ హీరో అతుల్యని నిద్ర లేపడానికి సంపత్ ని పంపించాడు. నిద్ర మబ్బులో చిర్రుబుర్రులాడినా, డబ్బుల్లో పుట్టి పెరిగిన బలుపు చూపించినా, సంపత్ నిర్మలమైన మనసుతో ప్రశాంతమైన మొహంతో గౌరవనీయ మాటలతో నిద్ర లేపే విధానం నచ్చింది అతుల్యకి.
"సారీ బాస్ నిద్ర మత్తులో తిట్టాను. ఏమనుకోకు" అరచేతిలో చేయి వేసి గట్టిగా నొక్కి..
"రెండు నిమిషాలు ఇక్కడే కూర్చో ఫ్రెష్ అయి వస్తాను" అన్నాడు.
"సార్ ఇలాగే రండి, కొన్ని నీళ్లు నోట్లో పుక్కిలించుకుని అంతే చాలు.. సీన్లో కూడా మీరు చెట్టుమీద పడుకుని ఉంటారు, మొహంలో నిద్రమబ్బు, చెంపలమీద చద్దరి అచ్చులు ఉంటేనే బాగుంటుంది."
"ఓహో అలాగా.. థాంక్స్ బాస్.. by the by what's your name?"
"నా పేరా సార్. సంపత్, సార్."
"సంపత్ ఇంకా how many days నాకు ఈ టార్చర్"
"నాలుగు రోజులు, ఈ రోజు సూర్యోదయానికి షాట్ ఉందట. రేపటినుండి పదింటికి ఉంటుంది సర్ షూటింగ్"
"పొద్దున లేవడం కాదు సంపత్ నా problem, I love sun raise, కానీ you know day and night ఆ కార్వాన్ లో కూర్చోవాలి అంటే.. and ఇంకా ఫోన్ పని చేయదు, లాప్టాప్ పనిచేయదు, torture అనిపిస్తుంది నాకు.
What kind of a location బాబు ఇదీ.
Forest అంటే ఇలాగే ఉంటుందా?"
"యే అదేం లేదు సార్. దునియా అందంగుంటది. అందులో జంగిల్ ఇంకా అందంగా ఉంటుంది. ముంగటికి పోతే వాటర్ ఫాల్స్ ఉంటాయి. రేపు షూటింగ్ అయిపోయాక సాయంత్రం చూపిస్తాను జంగిల్ అందాలు.
"సరే సంపత్ పద"అంటూ భుజం మీద చేయి వేసి సీన్ ఎలా ఉంటుంది అని మాట్లాడుతు నడుస్తూ ఉన్నాడు.
 వాళ్ళ నాన్న కాకుండా అలా భుజం మీద చేయి వేసి అలా ఆప్యాయంగా ఎవ్వరూ
మాట్లాడలేదు సంపత్ తో.
ఆప్యాయంగా మాట్లాడటం కాదు, మాములుగా మాట్లాడినా అతని మనసు ఉప్పొంగుతుంది. భూతులు వాడకుండా అతనితో ఎవరూ మాట్లాడిందే లేదు. దొమ్మరి ఆట ఆడే వాళ్లంటే సమాజంలో ఆ చులకన ఏళ్ళ నాటిది. ఆ ఛీత్కరింపులు వాళ్ళ నరనరాల్లో ఇమిడిపోయింది. ఆ తిట్లు చెవులను దాటి మనసుని చేరవు.
అతుల్య ఏదో మాట్లాడుతున్నాడు. సంపత్ ఏనుగు అంబారీని ఎక్కిన చిన్న పిల్లడిలా ఆనందంలో తెలియాడుతున్నాడు.
మరేంటి. మెగాస్టార్ ఆనంద్ బాబు కొడుకేంటి.. ఫారిన్ లో చదువుకున్న దొరబాబు ఏంటి. ఆ అందం చదువు హోదా ఎంత పెద్ద మనిషి.. అతుల్య బాబు పక్కన నిలబడితే చాలు అలాంటిది మనం ఫ్రెండ్స్ అని చేయి కలిపి భుజం మీద చేయి వేసి నడవడం ఏంటి?
నడుచుకుంటూ షూటింగ్ స్పాట్ కి వచ్చేసారు.
అతుల్య రాగానే అందరూ అలర్ట్ అయ్యారు. మేకప్ మ్యాన్ అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ మేకప్ చేస్తున్నారు. ఇంకొక అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్ వచ్చి సీన్ / డైలాగ్స్ వివరిస్తున్నాడు.
పెద్ద వృక్షానికి ఎత్తులో ఉన్న కొమ్మ మీద హీరో రాత్రంతా పడుకుని ఉంటాడు, తెల్లవారు జామున పక్షుల కిలకిలా రావాలకు మెలకువ అయ్యి నిద్ర మత్తులో పక్కకు తిరుగుతాడు, కానీ పడుకున్నది చెట్టుకొమ్మ మీద కాబట్టి పట్టుజారి కింద పడేలోగా చాకచక్యంగా కుడిచేతి చూపుడు వేలు మధ్య వేలుతో కొమ్మకు ఉన్న చిన్న బుర్రలో పట్టు చిక్కించుకుని కిందకు వేలాడి నిదానంగా మరింత పట్టు చిక్కించుకుని ఆ చేతు మొత్తం కొమ్మ పట్టుకుని ఒంటి చేత్తో పుషప్స్ చేస్తూ కొమ్మ మీదకు ఎక్కుతాడు.
పుషప్స్ చేస్తూ పైకి వచ్చే సమయంలో చేతి కండకు మొహంకి మధ్యన ఉన్న ఖాళీ నుండి సూర్యోదయం కనబడాలి.. అదీ షాట్. కింద అతని కాళ్ళు గాలిలో ఉన్నాయి అని చూపడానికి మాత్రమే స్పేస్ వదిలి రెండు అడుగుల కింద వలలు కట్టారు.
అంతా రెడీ అయ్యింది. స్టెంట్స్ మాష్టర్ అన్ని ప్రికాషన్స్ తీసుకున్నాడు. అతుల్య కొమ్మ మీద ఎక్కి పడుకున్నట్టు యాక్టింగ్ మొదలుపెట్టాడు కానీ అతనికి ఆ హైట్ లో చేయడం విపరీతంగా భయం వేస్తుంది. ఎంత ధైర్యం చెప్పినా చేయలేక పోతున్నాడు.
కింద మాములుగా ఒక నెట్ పెట్టి చేసే షాట్ కి అతుల్య కి భయం వేస్తోంది అని రెండు బలమైన వలలు కట్టారు. కింద ఏరియా మొత్తం ఒకదాని మీద ఒకటి మూడు వరుసలు పరుపులు వేశారు. అయినా అతుల్య భయపడుతున్నాడు. ఎందుకంటే ఆ కొమ్మమీద ఎక్కి చూసినప్పుడు పక్కన పెద్ద లోయ కనబడుతుంది.
ముందుగా ఒక అసిస్టెంట్ ని ఆ తరవాత తనే పైకి ఎక్కి కిందకు దుంకాడు స్టెంట్స్ మాష్టర్. అయినా అతుల్య ఆ షాట్ చేయలేకపోతున్నాడు. సహజంగానే ముక్కోపి అయిన స్టెంట్స్ మాష్టర్ తీవ్ర అసహనం ప్రదర్శిస్తున్నాడు. ఖాళీ తను పెద్ద హీరో కొడుకుని కాబట్టి ఏమి అనట్లేదు కానీ చాలా కోపంగా ఉన్నాడన్న విషయం అతుల్యకి కూడా అర్థం అయిపోయింది. డైరెక్టర్ కి కేమరమేన్ కి సీన్ ఎలా చేయాలో చెప్పి రుసరుసగా ఆ లొకేషన్ నుండి వెళ్ళిపోయాడు స్టెంట్స్ మాష్టర్. అందరి మొహాల్లోనూ నిరుత్సాహం. సూర్యోదయం సీన్. ఈరోజు తీయడం కుదరక పోతే కేవలం ఆ షాట్ కోసం రేపటివరకు ఎదురుచూడాలి. లేబర్ వాళ్లకు డబ్బులు ఇవ్వరు. అందరూ దీనంగా పెట్టిన మొహాలు చూసి అతుల్యకు చాలా ఇబ్బందిగా చేతగాని తనంగా తనమీద తనకే అసహ్యంగా అనిపిస్తుంది. అందరూ అలా నిశ్శబ్దంగా చూస్తుండిపోయారు అతుల్య తనంతట తానే రెండుసార్లు కొమ్మ పైకి ఎక్కి ప్రయత్నం చేయబోయాడు, కానీ అతని కాళ్ళు పిక్కలు చేతులు వణికిపోతున్నాయి.
ఆ షాట్ లో అతని బలం తెగువ చూపించే సన్నివేశం.
 వెంటనే సంపత్ సరసర ఆ కొమ్మ ఈ కొమ్మ పట్టుకుని షూటింగ్ చేసే కొమ్మ పైకి ఎక్కి కూర్చున్నాడు.. సార్ రండి నేను మీకన్నా పైన ఎక్కి ఉన్నాను. మీకేం కాదు మీరు లోయవైపు చూడకండి. నన్ను చూస్తూ షాట్ చేయండి, పైకి చూస్తూ చేస్తారు కాబట్టి సీన్ బాగా వస్తుంది. ఏం భయం లేదు సార్.. నేను మీకన్నా ఎత్తులో ఉన్నాను. మీరు చాలా తక్కువ ఎత్తులో ఉన్నారు. మీకేం కాదు అందరూ ఉన్నారు అని గట్టిగా అరుస్తూ ధైర్యం చెప్పాడు.
 అప్పటి వరకూ నిచ్చెన మీద కొమ్మమీదకు ఎక్కిన అతుల్య స్వంతగా తనే చెట్టు ఎక్కి కొమ్మ మీద కూర్చుండి తుళ్ళిపడినట్టు కొమ్మమీద నుండి జారీ ఒంటిచేత్తో వేలాడి బలం అంతా కూడదీసుకుని పైకి ఎక్కి మళ్లీ కొమ్మమీద కూర్చున్నాడు. ఆ నిశ్శబ్దంలో ఒకరు ఒకరు అటు చూడు అటు చూడు అనుకుంటూ అందరూ చూసారు. డైరెక్టర్ నోరెళ్ళబెట్టి చూస్తుండిపోయి చప్పట్లతో ముంచెత్తారు.
వెంటనే కెమెరా యాంగిల్స్ సెట్ చేసుకుని సరిగ్గా సూర్యోదయం వచ్చేటప్పుడు షాట్ పూర్తి చేశారు. చెట్టు దిగగానే, డైరెక్టర్, కెమెరామేన్, అసిస్టెంట్ డైరెక్టర్లు అతుల్య చుట్టూ మూగి అభినందించారు.
 మొక్కుబడిగా అందరికీ షేక్ హాండ్ ఇచ్చి తన కార్వాన్ వైపు అడుగులు వేసాడు. అతని చూపులు సంపత్ వైపు ఉన్నాయి. కానీ సెట్టింగ్ లో వాడిన వలలు, పరుపులు సర్దే పనిలో ఉన్నాడు సంపత్.
 మరునాటి సాయంత్రం ఇచ్చిన మాట ప్రకారం సంపత్ అతుల్యకు అడవిని చూపించడానికి తీసుకువెళ్లాడు. వాటర్ ఫాల్స్ దగ్గర సంపత్ ఈత కొడుతున్నాడు.
అతుల్య గట్టున బండపైన కూర్చుని మొబైల్ కెమెరాలో ఫోటోలు తీస్తున్నాడు.
"అవును సంపత్ ఎన్నిరోజుల నుండి సినిమాల్లో చేస్తున్నావు. కమలాకర్ గారు ఎలా తెలుసు నీకు?"
"రెండేళ్లు పైనే అయ్యుంటుంది సార్. అందరూ బాగా రీస్కు ఉంటుందేమో అనే షాట్లు చేయడం మస్తిష్టం సార్ నాకూ. కానీ ఒకమాట చెప్పనా సార్.. నాతో ఏ హీరో కూడా ఇట్ల మాట్లాడలేదు సార్, అసలు ఏ సార్ తో మాట్లాడే అవకాశమే రాలేదు. ఏ సార్ ఎందుకు, మా కమలాకర్ సార్ యే దగ్గరకు పిలిచి మాట్లాడడు. సార్ మంచోడే కానీ కోపిష్టి.
 ఒకరోజు రోడ్డు మీద దొమ్మరి ఆట ఆడుతుంటే ఆ ఏరియాలో ఉండే పోరళ్ళు సెల్ ఫోన్లో వీడియో తీసారట సార్, ఇంటర్నెట్లో పెడితే షానా మంది చూసింరట. ఎవరో పెద్దసార్ నా గురించి చెప్పి నన్ను ఈ కమలాకర్ సార్ దగ్గర పెట్టాడు. షూటింగ్ ఉన్నప్పుడు మూడు పూటలా తిండి పెడతారు. ఒక సినిమా అయ్యేవరకు 15, 20 వేలు వస్తాయి సార్. డబ్బుకు ఏం లోటు లేదు ఇప్పుడు అమ్మని బస్తీలో రెండు గదులు, బాత్రూం ఉన్న ఇంట్లో అద్దెకు ఉంచాను. మాకేం డోకాలేదు ఇప్పుడు ఆ దేవుని దయ మీలాంటి వాళ్ళ దయ వలన"
ఇంత కష్టాలల్లో ఇంత ఆనందంగా ఎలా ఉంటున్నాడు. అసలు నేను కష్టంగా అనుకుంటున్నానా.. లేదా అసలు అతని కష్టాలే కాదా.? ఆలోచనలో మునిగిపోయాడు.
గొంతులో మాట రావట్లేదు.. నిదానంగా తేరుకుని.. "అవును సంపత్ దొమ్మరోళ్ల ఆట అంటే ఏంటి?"
అదా సార్. సర్కస్ చేస్తారు చూడండి అలాంటిదే. రేపు షూటింగ్ అయిపోయాక చూపిస్తాను.
" మీ నాన్న ఏం చేస్తారు"
"మా నాన్న చిన్నప్పుడు చనిపోయాడు సార్, అమ్మ బస్తీలో బట్టలు కుట్టి నన్ను పెద్దవాణ్ణి చేసింది. అమ్మకు నేను నాకు అమ్మ అంతే సార్ మాకెవరూ లేరు."
"నీకైనా అమ్మ ఉంది అదృష్టవంతునివి"
"ఏం సార్ నాకర్థం కాలేదు"
"ఏం లేదులే. సరే గాని సంపత్ నాకు స్విమ్మింగ్ నేర్పిస్తావా"
"నేర్పిస్తాను కానీ ఇప్పుడు కాదు సార్, ఇంకో నాలుగు రోజులైతే సినిమా అయిపోతుంది, ఆ తరవాత నేర్పిస్తాను. మళ్లీ ఏ జలుబో చేసిందంటే కష్టం అవుతుంది సార్"
"నువ్వెంత వరకూ చదువుకున్నావ్"
"అబ్బో అదెందుకు అడుగుతావు సార్ -
 ★ ★ ★ ★ ★
 
 మేం ఊరూరా తిరుగుతూ గారడీలు చేసి డబ్బులు అడుక్కుని పొట్టపోసుకునే తెగకు చెందినవాళ్ళం. మా అమ్మా నాన్నలతో పాటు వాళ్ళు సమూహంగా ఉండే గుడిసెలలోని నలుగురి పిల్లలతో ఎప్పుడూ దొమ్మరి ఆట పెడుతుంటాం.
 తాడుపైన సైకిల్ రీమ్ పైకి ఎక్కి నడపడం, గాల్లో గిరికీలు తిరుగుతూ ముందుకి వెనకకు పల్టీలు కొట్టడం, 20 ఫీట్ల ఒంటి స్థంభం పైకి ఎక్కి కాలి బొటన వేలుని ఆ చివర ఆనించి తలక్రిందులుగా వేలాడటం, ఆ స్థంభంపైన ఫీట్స్ చేయడం అక్కడినుండి ఎలాంటి నేలపైన అయినా దెబ్బలు తాకించుకోకుండా కిందకి దుంకడం లాంటి ఎన్నో నైపుణ్యాలను మా నాన్న నుండి నేర్చుకున్నాను.
 మేం ఎప్పుడు గారడి ప్రదర్శన చేసినా నేను చేసే ఫీట్స్, జనాలు అబ్బురపడిపోయి బాగా చిల్లర డబ్బులు వేసేవాళ్ళు.
గ్రామాల్లో పంటలు వచ్చినప్పుడు, పండగలప్పుడు, వేసవి సెలవుల్లో ప్రదర్శనలు ఎక్కువగా ఉండేవి. మా అమ్మ పెట్టే నస భరించలేక నాల్గవ తరగతి దాకా బడికి పోయేవాణ్ణి కానీ మనకు పెద్దగా సదువు మీద ఇంట్రెస్ట్ లేదు సార్.
 చిన్నప్పటి నుంచీ స్టంట్స్ నేర్చుకోవడం చేయడం అంటే పిచ్చి నాకు. ఆట అయిపోయిన తెల్లారి జుట్టుకోడి కొనుక్కొచ్చేవాడు నాన్న, ఊరుమీద అడుక్కుని తెచ్చిన సన్నబియ్యం వండేది అమ్మ, సాయంత్రం సారాయి దుకాణం కాడికెళ్ళి సీకులు కొనిపెట్టేవాడు, రాత్రిషో సినిమాకి తీసుకెళ్ళేవాడు నాన్న.
 అందులో ఫైటింగ్ సీన్లు, స్టంట్లు, కొండలు ఎక్కడం, బిల్డింగ్ అంచుకి కొండ చివర్లో తాడుని పట్టుకుని పైకి లాగడం అలాంటి సీన్లు వచ్చినప్పుడు కన్నార్పకుండా చూసేవాణ్ణి. అట్లనే చేయాలి అనిపించేది.
అప్పుడప్పుడు గారడీ ప్రదర్శనలు దొమ్మరోళ్ల ఆటలు ఆడటం, మిగతా సమయాల్లో రోడ్డు పక్కన ఖాళీ స్థలాల్లో పైపులు తాళ్ళు కట్టుకుని స్టెంట్స్ నేర్చుకోవడం, నాన్నతో సారాయి కొట్టులో కూర్చోవడం, పైసలు ఎక్కువ దొరికిన నాడు కోడికూర బువ్వ తినడం సినిమా చూడటం గమ్మత్తుగా అనిపించేటివి సార్ చిన్నప్పుడు."
 "నీ చిన్ననాటి జ్ఞాపకాలు భలే సరదాగా ఉన్నాయి. చీకటి పడుతుంది క్యాంపుకి వెళదామా ఇక."
"సరే సార్! పదండి".
మొత్తానికి ఆ లొకేషన్ లో షూటింగ్ అయిపోయింది. ఆ లొకేషన్లోనే కాదు మొత్తం షూటింగ్ అయిపోయింది పోస్ట్ ప్రొడక్షన్ వర్క్ మిగిలింది. సినిమా రిలీజ్ అవ్వడానికి ఇంకో 20 రోజులు పడుతుంది కావచ్చు.
"ఆహ్లాదకరమైన అడవి, వాటర్ ఫాల్స్, ఈ వాతావరణం మళ్లీ మళ్లీ దొరకదు. రేపు అందరం జాలీగా ఎంజాయ్ చేద్దాం" ప్రపోజ్ చేసాడు దర్శకుడు. సినిమా చాలా బాగా వచ్చిందన్న నమ్మకం కుదిరే సరికి అందరికీ మంచి పార్టీ ఇద్దామని నిర్మాత కూడా ఒప్పుకున్నాడు.
 వాటర్ ఫాల్స్ దగ్గర ఉదయం భోజనాలు ఏర్పాటు చేశారు. సహజంగా మందిలో ఉండటాన్ని ఇబ్బంది పడే అతుల్య దూరంగా పచ్చికబయళ్లు దగ్గరకు వెళ్లి సిగరెట్ వెలిగించాడు.
ఇదివరకు కాస్త మాట్లాడిన చనువుతో ధైర్యం చేసి నిదానంగా దగ్గరకు వెళ్లి "ఏంటి సార్ ఇలా వచ్చారు" అనడిగాడు సంపత్.
"రా సంపత్, ఏంటి సంగతులు. తరవాత ఎక్కడ ఉంటావు, ఏం చేస్తావు."
"నాకేం పని ఉంటుంది సార్, మళ్ళా మా కమలాకర్ సార్ ఏ ప్రాజెక్టు పట్టుకుంటే అది.. ఎక్కడికి పిలిస్తే అక్కడే నా పని.
పనుంటే మస్తు.. లేకుంటే పస్తు.. చిట్టీలు వేసి మూడు లక్షల దాకా జమ చేసాను. బస్తీలో ప్రభుత్వం జాగలకు పట్టా చేసి ఇచ్చింది. ఇంకో రెండు లక్షలు అయితే ఇల్లు కట్టుకోవచ్చు. పెళ్లి చేసుకుంటే అంతే సార్. మా అమ్మ మస్తు ఖుషి అవుతుంది."
"అయితే ఇంకో రెండు లక్షలు కావాలా నీకు"
"అయ్యో సార్, అలా అని మిమ్మల్ని అడగట్లేదు. మీకు చెప్పుకున్నానంతే"
"అయితే నేను ఇస్తే తీసుకోవా"
"అయ్యో సార్. అలా కాదు. మీరు డబ్బు కాదు పని ఇవ్వండి. చేస్తాను. నా పనితనానికి డబ్బులు ఇవ్వండి.
నాన్న బతికి ఉన్నప్పుడు మేం ఊళ్ళో అడుక్కుని బతికేవాళ్ళం. ముష్టివాళ్ళం కాకపోయినా చేయి చాపి ఆడుకున్న వాళ్ళమే.
కానీ అమ్మకు అస్సలు ఇష్టం ఉండదు అలా. ఎవ్వరూ మనస్ఫూర్తిగా ఇవ్వరు సార్.. తిట్టుకుంటూ ఇస్తారు. అందుకే నాన్న చనిపోయినప్పుడు అమ్మ ఒట్టు వేయించుకుంది. జన్మలో ఎప్పుడూ ఎవ్వరి చేత ఊరికే డబ్బులు తీసుకోవద్దు అని అట్లనే బాకీ కూడా తీసుకోవద్దు అని చెప్తది."
"సరే మరి నా దగ్గర పని చేస్తావా"
"మీ దగ్గర నేను చేసే పని ఏముంటుంది సార్. నాకు కారు డ్రైవింగ్ కూడా రాదు. అట్లనే నాకు స్టెంట్స్ చేసుడు అంటే ఇష్టం. అది మా నాన్న నేర్పించిన పని. ఆ పని చేసిన పైసలతో జీవితం గడిపితే మా నాన్న నాతోనే ఉన్నట్టుంటుంది. మా కమలాకర్ సార్ నన్ను వద్దన్న రోజు జీవితంలో ఇబ్బంది ఉన్నరోజు ఎవరినైనా అడగాలి అన్నరోజు ముందుగా మిమ్మల్నే అఫుగుతాను సార్"
"సరే సంపత్ నీ మాటలు చాలా నచ్చాయి నాకు.
 మీ అమ్మ మీద మీ నాన్న మీద నీ ప్రేమకు ఫిదా అయిపోయాను. అవును సారీ సంపత్ మీ నాన్నగారు ఎలా చనిపోయారు"
"సార్.." ఒక్కసారిగా కళ్ళలో నీళ్ళు తిరుగంగా మౌనంగా తల వంచుకున్నాడు.
"సారీ సంపత్ పద వెళదాం" అంటూ ఇద్దరూ వచ్చేసారు.
 "మీరు పదండి సార్ నేను వస్తాను" అని అక్కడ రాయి మీద కూర్చుని సిగరెట్ వెలిగించి ఆకాశంలో చూస్తుండిపోయాడు.
 ★ ★ ★