21-11-2022, 07:32 AM
ஆத்தாடி கண்ட்ரோலா இருக்கணும் என்று தலையை உதறிவிட்டு அங்கிருந்து வந்தான்.
தம்பி உங்ககிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும் என்று வந்தார் குருமூர்த்தி
வாங்க தனியா போய் பேசலாம்
தினேஷ் கொஞ்சம் அதிகாரமாகவே ஆரம்பித்தான்.
உங்க குடும்பம் எங்களுக்கு கடமைப்பட்டிருக்கு மிஸ்டர் ஜெய். நன்றி மறந்துட்டீங்க. உங்க அப்பா எங்களுக்கு கொடுக்குறேன்னு சொன்ன 70 லட்சம்.... எப்போ தருவீங்க?
ஜெய்யின் முகம் கோபத்தில் சிவந்தது.
என்ன கொடுத்து வச்சமாதிரி கேட்குற. பொது இடம்னு பார்க்கமாட்டேன். போயிடு
தம்பி கோபப்படாத. அவரு 50 லட்சம் கிட்ட எனக்கு தரதா சொல்லியிருந்தார் என்று பவ்யமாக சொன்னார் குருமூர்த்தி.
அப்பா 70 லட்சத்தை ஏன் ஐம்பது லட்சம்னு சொல்லுறீங்க
ஒரு ரூபா கூட கொடுக்க முடியாது நீங்க கிளம்பலாம் என்று அங்கு கிடந்த சேரில் உட்கார்ந்தான் ஜெய்.
அப்போதுதான் அவன் எதிர்பார்க்காத விஷயம் நடந்தது. கேமரா மேனை அடித்துவிட்டு, மூடிக்கொண்டு போன புனிதா இவர்களை நோக்கி வந்துகொண்டிருந்தாள்.
கண்களை எடுக்காமல், அவள் நடந்துவரும் அழகையே பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருந்தான் ஜெய்.
இப்படி ஒரு அழகியா.... துறுதுறுன்னு.. தளதளன்னு....
அழகின்னா இவதான் அழகி. இவ குழைந்த இடுப்புக்காக... சொத்தையே எழுதி வைக்கலாம். இவ குண்டிகளின் அசைவுக்காக.... இவளுக்கு அடிமையாகவே கிடக்கலாம். ஹ்ம்.....
அழகி. கோபக்காரி....
ஜெய் புனிதாவை வைத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்து ரசிப்பதை பார்த்த தினேஷ், இங்கே எதற்கு இவள் வருகிறாள் என்று கோபமாகப் பார்க்க, அப்போது அங்கே வைக்கப்பட்டிருந்த பெரிய டேபிள் fan லிருந்து வந்த காற்று மோதி புனிதாவின் இடுப்புச் சேலை சட்டென்று விலக...
அவள் அங்கிருந்த அனைவருக்கும் தொப்புள் தரிசனம் கொடுத்தாள்.
அவளது ஆழமான அழகு தொப்புளை ஜெய் கண்கள் விரிய பார்க்க.... திணேஷ்க்கு ஆத்திரமாக வந்தது.
காற்று அடித்து புடவை விலகியதை எதிர்பாராத புனிதா, சட்டென்று புடவையை இழுத்து முதலில் முலையை மூடினாள். பின் தொப்புளை மூட, ஜெய் கண்களை மூடிக்கொண்டான்.
கடவுளே.... இவள் பப்பாளி முலையும் வளைந்த இடுப்பும், ஆழமான தொப்புள் குழியும், அந்த குழைந்த அடிவயிறும்......
அவன் கிறங்கிப்போனான்.
இவள் எதற்கு இங்கே வருகிறாள்?
அவன் கண்ணை திறந்து மறுபடியும் அவளை பார்க்க, அவள் இவர்களுக்கு மிக அருகில் வந்துவிட்டாள்.
என்னங்க... இங்க என்ன பண்ணிட்டிருக்கீங்க. கிப்ட் கொடுக்க வாங்க
ஜெய் எழுந்தேவிட்டான். என்னது? இவள் இந்த பேரழகி, தினேஷின் மனைவியா
ஒ... ஒரு நிமிஷம். இவங்க...
என் மருமகள் தம்பி
ஓ...
அவன் அவளிடம் கையை நீட்டினான். ஹாய்... நான் ஜெய்
ஓ... உன் பெயர் ஜெய்யா.... இன்று என் பின்னால் திரிந்தவர்களில் கொஞ்சம் வசீகரமானவன். கம்பீரமான இளைஞன்.
கண்டவனுக்கெல்லாம் கை கொடுப்பவளா இந்த புனிதா?
அவள் கைகொடுக்க தயங்க... அவன் குருமூர்த்தியை பார்த்து கேட்டான்.
மிஸ்டர் குருமூர்த்தி. ஏதோ கேட்டுட்டு இருந்தீங்களே
பணம்.....
நான் கன்சிடர் பண்றேன்
என்னது? என்று திரும்பினான் தினேஷ்.
அப்பா உங்களை பற்றி ஏதாவது எழுதி வச்சிருப்பார் பார்க்கறேன். எதற்கும் நாளைக்கு நீங்க ஆபிஸ்ல வந்து என்னை பாருங்க. வரும்போது புனிதாவையும் கூட்டிட்டு வாங்க.
சொல்லிவிட்டு, அவள் கண்களின் அழகை ஒருமுறை பார்த்துவிட்டு, போய்விட்டான்.
தம்பி உங்ககிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் பேசணும் என்று வந்தார் குருமூர்த்தி
வாங்க தனியா போய் பேசலாம்
தினேஷ் கொஞ்சம் அதிகாரமாகவே ஆரம்பித்தான்.
உங்க குடும்பம் எங்களுக்கு கடமைப்பட்டிருக்கு மிஸ்டர் ஜெய். நன்றி மறந்துட்டீங்க. உங்க அப்பா எங்களுக்கு கொடுக்குறேன்னு சொன்ன 70 லட்சம்.... எப்போ தருவீங்க?
ஜெய்யின் முகம் கோபத்தில் சிவந்தது.
என்ன கொடுத்து வச்சமாதிரி கேட்குற. பொது இடம்னு பார்க்கமாட்டேன். போயிடு
தம்பி கோபப்படாத. அவரு 50 லட்சம் கிட்ட எனக்கு தரதா சொல்லியிருந்தார் என்று பவ்யமாக சொன்னார் குருமூர்த்தி.
அப்பா 70 லட்சத்தை ஏன் ஐம்பது லட்சம்னு சொல்லுறீங்க
ஒரு ரூபா கூட கொடுக்க முடியாது நீங்க கிளம்பலாம் என்று அங்கு கிடந்த சேரில் உட்கார்ந்தான் ஜெய்.
அப்போதுதான் அவன் எதிர்பார்க்காத விஷயம் நடந்தது. கேமரா மேனை அடித்துவிட்டு, மூடிக்கொண்டு போன புனிதா இவர்களை நோக்கி வந்துகொண்டிருந்தாள்.
கண்களை எடுக்காமல், அவள் நடந்துவரும் அழகையே பார்த்து ரசித்துக்கொண்டிருந்தான் ஜெய்.
இப்படி ஒரு அழகியா.... துறுதுறுன்னு.. தளதளன்னு....
அழகின்னா இவதான் அழகி. இவ குழைந்த இடுப்புக்காக... சொத்தையே எழுதி வைக்கலாம். இவ குண்டிகளின் அசைவுக்காக.... இவளுக்கு அடிமையாகவே கிடக்கலாம். ஹ்ம்.....
அழகி. கோபக்காரி....
ஜெய் புனிதாவை வைத்த கண் எடுக்காமல் பார்த்து ரசிப்பதை பார்த்த தினேஷ், இங்கே எதற்கு இவள் வருகிறாள் என்று கோபமாகப் பார்க்க, அப்போது அங்கே வைக்கப்பட்டிருந்த பெரிய டேபிள் fan லிருந்து வந்த காற்று மோதி புனிதாவின் இடுப்புச் சேலை சட்டென்று விலக...
அவள் அங்கிருந்த அனைவருக்கும் தொப்புள் தரிசனம் கொடுத்தாள்.
அவளது ஆழமான அழகு தொப்புளை ஜெய் கண்கள் விரிய பார்க்க.... திணேஷ்க்கு ஆத்திரமாக வந்தது.
காற்று அடித்து புடவை விலகியதை எதிர்பாராத புனிதா, சட்டென்று புடவையை இழுத்து முதலில் முலையை மூடினாள். பின் தொப்புளை மூட, ஜெய் கண்களை மூடிக்கொண்டான்.
கடவுளே.... இவள் பப்பாளி முலையும் வளைந்த இடுப்பும், ஆழமான தொப்புள் குழியும், அந்த குழைந்த அடிவயிறும்......
அவன் கிறங்கிப்போனான்.
இவள் எதற்கு இங்கே வருகிறாள்?
அவன் கண்ணை திறந்து மறுபடியும் அவளை பார்க்க, அவள் இவர்களுக்கு மிக அருகில் வந்துவிட்டாள்.
என்னங்க... இங்க என்ன பண்ணிட்டிருக்கீங்க. கிப்ட் கொடுக்க வாங்க
ஜெய் எழுந்தேவிட்டான். என்னது? இவள் இந்த பேரழகி, தினேஷின் மனைவியா
ஒ... ஒரு நிமிஷம். இவங்க...
என் மருமகள் தம்பி
ஓ...
அவன் அவளிடம் கையை நீட்டினான். ஹாய்... நான் ஜெய்
ஓ... உன் பெயர் ஜெய்யா.... இன்று என் பின்னால் திரிந்தவர்களில் கொஞ்சம் வசீகரமானவன். கம்பீரமான இளைஞன்.
கண்டவனுக்கெல்லாம் கை கொடுப்பவளா இந்த புனிதா?
அவள் கைகொடுக்க தயங்க... அவன் குருமூர்த்தியை பார்த்து கேட்டான்.
மிஸ்டர் குருமூர்த்தி. ஏதோ கேட்டுட்டு இருந்தீங்களே
பணம்.....
நான் கன்சிடர் பண்றேன்
என்னது? என்று திரும்பினான் தினேஷ்.
அப்பா உங்களை பற்றி ஏதாவது எழுதி வச்சிருப்பார் பார்க்கறேன். எதற்கும் நாளைக்கு நீங்க ஆபிஸ்ல வந்து என்னை பாருங்க. வரும்போது புனிதாவையும் கூட்டிட்டு வாங்க.
சொல்லிவிட்டு, அவள் கண்களின் அழகை ஒருமுறை பார்த்துவிட்டு, போய்விட்டான்.